با شیوع بالای اوتیسم در کودکان، روش های درمان متفاوتی برای اوتیسم مطرح شده است که هر یک بر پایه یکی از علوم توانبخشی یا روانشناسی می باشند. تشخیص روش درمان اوتیسم، با دکتر اوتیسم است و او می تواند بهترین روش درمان اوتیسم را برای کودک انتخاب نماید. مرکز اوتیسم دکتر صابر با در اختبار داشتن تیم متخصص کاردرمان، گفتاردرمان و رونشناس کودک در حیطه درمان های تخصصی اوتیسم نظیر رفتاردرمانی، بازی درمانی، درمان های حسی، گروه درمانی و… فعالیت می نماید. مداخله و آموزش با کمک فناوری (TAII) یک شیوه مبتنی بر شواهد است و محبوبیت آن در حال افزایش است، این روش مداخله مطابق معیارهای مبتنی بر شواهد بر اساس 9 طرح مطالعه گروهی و 11 طرح مطالعه موردی است. در ادامه به توضیح این روش می پردازیم.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
اوتیسم و راه های درمان
تعریف مداخلات فناوری که برای تحلیل آماری مورد استفاده قرار می گیرد، شامل دو گروه آموزش با کمک کامپیوتر و آموزش با دستگاه های مواد گفتار می باشد. بعلاوه، استفاده های مختلف از تکنولوژی های مختلف نیز ارائه میشود، مانند استفاده از گوشیهای هوشمند و تکنولوژی تبلت (وونگ و همکاران 2013). آموزش و مداخله با کمک فناوری شامل گروهی از مداخلات برای نشان دادن مهارت های اجتماعی، ارتباطی، رفتاری، توجه مشترک، شناخت، آمادگی مدرسه، آکادمیک، حرکتی، سازگاری و حرفه‌ای است ( Odom 2013 ). در حقیقت، دانش‌آموزان دارای اوتیسم دستاورد مثبتی با کاربرد TAII نشان داده‌اند (Hetzroni and Shaiem 2005; Massaro and Bosseler 2006) مزایای این نوع مداخله عبارتند از: افزایش یادگیری و به دنبال آن انجام تکالیف با وضوح مشخص، کاهش حواس پرتی که منجر به تمرکز توجه بیشتر (Murray 1997) و حمایت از توانایی برای شروع، تداوم و یا پایان دادن به رفتار میشود (Goldsmith and LeBlanc 2004).
چندین برنامه TAII مخصوص دانش آموزان دارای اوتیسم وجود دارد:
• آموزش تشخیص چهره ها و احساسات (Bolte et al. 2002; Silver and Oakes 2001 Faja et al. 2008)
• توسعه برنامه ریزی فضایی(Grynszpan et al. 2007)
• آموزش فعالیت های عملکردی زندگی روزانه، مهارت های ایمنی (Josman et al. 2008)؛
• افزایش دایره واژگان (Massaro and Bosseler 2006)؛
• ارتقاء مهارت های خواندن (Ramdoss et al. 2011)؛
• بهبود تقلید صدا ( Bolte et al. 2010)؛
• توسعه مهارت های مشارکت اجتماعی (Parsons and Mitchell 2002)
آموزش به روش کوشش های گسسته (DTT)
آموزش به روش کوشش های گسسته (DTT) شیوه آمد مؤثری است که از اصول ABA به وجود آمده و در آموزش مهارت ها به دانش آموزان دارای اوتیسم استفاده می شود. تمرکز اولیه بر فراگیری مهارت هنگام تدریس و آموزش یادگیری مهارت های اولیه، با تقسیم مهارت ها به بخشهای کوچک و قابل یادگیری و مناسب با سطح رشد کودک است. DTT چهار بخش مجزا دارد (۱) ارائه محرک، (۲) پاسخ کودک، (۳) تأثير، (۴) مکث کوتاه بین تأثیر و ارائه مجدد محرک. DTT رشد مهارت های ارتباط زبان، رفتار تطابقی، مهارتهای شناختی آموزشی، و مهارت های اجتماعی را بالا می برد و رفتارهای مخل را کاهش می دهد. این شیوه های ساختارمند در آموزش کودکان مؤثر بوده اند و یک فرایند قابل پیش بینی برای یادگیری هستند.
آموزش پاسخ محور(PRT)
آموزش پاسخ محور یک مداخله ماهیت گرا است که بر اساس علائق و ابتکارات یادگیرنده ساخته می شود، و از توسعه مهارت های ارتباطی، آموزش زبان، بازی، و رفتارهای اجتماعی پشتیبانی می کند. PRT برای ارتقاء متغیرهای یادگیری هسته ای ایجاد شده است: انگیزش، پاسخ به سرنخهای چند گانه خود مدیریتی، و شروع تعاملات اجتماعی Koegel and) (۱۹۹۳ Suhrheinrich et al. ۲۰۰۷.Frea
این مهارت ها هسته ای توصیف می شوند زیرا آن ها مهارت های پایه ای هستند که یادگیرندگان دارای اوتیسم بر اساس آن ها می توانند پیشرفتهای وسیع و عمومی در بسیاری از حوزه ها داشته باشند(۲۰۰۷ ,.Suhrheinrich et al). برخی عناصر مرکزی PRT شامل: انتخاب کودک، تقویت تلاشهای پی در پی، الحاق تکالیف نگهداری، و تقویت کننده های طبیعی بدون واسطه که بستگی به رفتار مناسب دارد، می باشد.
اصول تیچ تاون (TeachTown) :
برنامه نمونه ای که براساس شیوه های مبتنی بر شواهد شناخته می شود.
اصول تیچ تاون نمونه ای از یک برنامه مداخله جامع کامپیوتر محور (TAII) و بر پایه ABA است. مدارکی را برای پشتیبانی TAIL به عنوان یک شیوه مبتنی بر شواهد در بررسی وونگ و همکاران ۲۰۱۳ فراهم کرد. ABA ساخت راهبردهای مداخله ای را در بر می گیرد که نتایج و پیش بینی ها را توصیف می کند، و منجر به افزایش مهارت های مثبت می شود(۲۰۰۷ .Cooper et al). داده ها به منظور تعیین مداخلات بطور سیستماتیک برای تولید پیامدهای مثبت برای افراد جمع آوری می شود. طرح اموزشی اصول تیچ تاون شديدة تحت تأثير متدولوژی های درون ABA با یکپارچه کردن دو استراتژی مبتنی بر شواهد: DTT و PRT است.
افراد دارای اوتیسم از عواقب اقدامات خود بی اطلاع هستند یا درک اینکه چگونه رفتارشان بر دیگران اثر می گذارد برایشان سخت است. یکی از روش های مناسب برای آموزش رفتارهای اجتماعی صحیح به کودکان اوتیسم استفاده از داستان های اجتماعی برای اوتیسم می باشد. مرکز اوتیسم دکتر صابر در زمینه درمان کودکان اوتیسم از تکنولوژی روز دنیا و مهارت کاردرمانان و گفتاردرمانان و رفتاردرمانان مجرب مرکز استفاده می نماید تا به بهترین نتیجه درمانی دست یابد. کتاب داستان اجتماعی و بازی های اجتماعی از جمله روش های مناسب جهت آموزش رفتار در کودکان اوتیسم است که متخصصین روانشناس و رفتاردرمان مرکز به درستی از آن بهره می گیرند.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
آشنایی با علائم اوتیسم در کتاب
افراد دارای اوتیسم در تفسیر نشانه های اجتماعی و پاسخ به آن ها یا شروع رفتارهای مورد انتظار در موقعیتهای اجتماعی مشکلاتی دارند. این مشکلات با مهارت های کارکردی اجرایی ضعیف احتمالا توصیف می‌شوند. این افراد همچنین با در نظر گرفتن دیدگاههای چندگانه کشمکش دارند، که به آن ها در خودآگاهی از رفتارشان کمک میکند .
تکنیکی که برای کاهش این نقص استفاده شده است مداخله داستان های اجتماعی نام دارد . داستان های اجتماعی به افراد دارای اتیسم کمک میکند تا مفاه پیچیده را درک کنند. داستان های اجتماع داستانی گام به گام ( به همراه متن و تصاویر ساده) درباره چگونگی عملکرد در موقعیتهای خاص و واقعی بیان می کند. داستان های اجتماعی درک اجتماعی را بالا می برد زیرا به افراد طیف کمک میکند تا بفهمند در موقعیتهای اجتماعی دشوار چه انتظاری از آن ها می رود. چان و اوریلی (۲۰۰۸) نشان دادند مهارت های اجتماعی مهارت های اولیه مهمی برای یادگیری هستند، و از داستان های اجتماعی به عنوان یک مداخله موفق برای ترویج رفتار درست توسط دو کودک مهد کودکی دارای اوتیسم استفاده کردند.
برای خلق یک داستان اجتماعی، مربیان باید ابتدا مهارت لازم برای رشد را شناسایی کنند و سپس آن را به مراحل کوچک تقسیم کنند. بهتر است از والدین و معلمان برای تعیین دقیق جایی که دانش آموز با تکلیف در کشمکش است اطلاعاتی جمع آوری شود. داستان باید به خواننده اطلاعاتی درباره زمانی که موقعیت اجتماعی رخ می دهد، مکان احتمالی اتفاق، شخص درگیر، رفتار مورد انتظار از دانش آموز، و عواقب رفتار اطلاعاتی بدهد.
داستان های اجتماعی مداخلات محبوبی هستند که به راحتی در اینترنت به اشتراک گذاشته می‌شوند . زمانیکه خالق داستان های اجتماعی، کارول گری، عموما حضور در اینترنت را برای کمک به دیگران در ایجاد و استفاده از داستان های اجتماعی حفظ کرده است، چندین سایت آموزشی دیگر نیز دستورالعملها، قالب ها، و داستان های اجتماعی قابل دانلود برای کامپیوترها و اپلیکیشن هایی برای آی يدها، تلفنها، و تبلتها فراهم کرده اند . این برنامه ها به کاربران اجازه میدهد تا داستان ها را به وسیله سازماندهی تصاویر مختلف و متنهای خودشان خلق کنند. پاورپوینت و نرم افزارهای مشابه را می توان برای ایجاد داستان های اجتماعی بر روی انواعی از رسانه های الکترونیکی استفاده کرد و به این طریق ویرایش و بروزرسانی لازم را ممکن می کند. یکی از مزایای متمایز استفاده از تکنولوژی برای خلق داستان های اجتماعی توانایی درج تصاویر و صدای واقعی مردم و مکان ها در درون داستان است. تمام سیستم های رسانه ای به کاربران اجازه می‌دهند تا تصاویر و صدا را برای ایجاد داستان های اجتماعی وارد و ضبط کنند. از مزایای استفاده از داستان های اجتماعی بر روی دستگاه های الکترونیکی راحتی و سرعت ایجاد، سازگاری، و توانایی ذخیره چندین داستان بر روی یک دستگاه کوچک است که امکان لزوم دسترسی راحت و چند باره را میدهد. داستان های اجتماعی محدود به دستگاه های الکترونیکی کوچک نیستند. داستان های پاورپوینت بر روی تخته هوشمند را می توان برای ارائه کل کلاس یا مشغول کردن دانش آموز دارای اوتیسم در تعامل با داستان برای تغییر رفتارهای یادگیری استفاده کرد . ( Xin ) ۲۰۱۱ and Sutman تخته هوشمند یک ابزار تعاملی ارائه متناسب : اندازه کلاس است که به یادگیرنده اجازه میدهد تا صفحات داستان را لمس و دستکاری کند.
فیلمنامه های اجتماعی ابزار دیگری برای کمک به افراد دارای اوتیسم ، برای رمزنگاری موقعیت های اجتماعی می باشد. از فیلمنامه های می توان برای تشویق مکالمه بین همتایان با تهیه دیالوگ برای افراد استفاده کرد ( ۲۰۰۸ .Bourgeois et al ) تا در موقعیتهای اجتماعی مختلف، مانند اولین ملاقات با فردی با دعوت کسی به کار گرفته شوند. برای افرادی که برای توسعه جنبه کاربرد شناختی زبان نیاز به مداخله دارند ضبط صدای فیلمنامه های اجتماعی را می توان در ابتدا به عنوان یک نمونه گفتاری برای زبان اجتماعی پایه، مانند درخواست، استفاده کرد.
تکنولوژی ارزان قیمتی همچون Talking Products ‘Mini-Me یا دستگاه های ضبط پخش مشابه می تواند برای نو آموز، نمونه گفتاری صوتی اولیه نه تنها برای فیلمنامه های اجتماعی بلکه رفتارهای حرکتی مرتبط با مکان ها را نیز فراهم کند. فیلم نامه ها و نمونه های گفتاری الکترونیکی زمانیکه دانش آموز آن ها را خود انگیخته استفاده میکند می تواند به تدریج کنار گذاشته شود.
نحوه خواندن کتاب برای کودکان اوتیسم
خواندن کتاب برای کودکان اوتیسم نیازمند روشهای منعطف و خلاقانه است که با ویژگیهای شناختی و حسی آنها سازگار باشد. این کودکان معمولاً در پردازش اطلاعات، تمرکز و تحمل محرک‌ها تفاوت‌هایی دارند که باید در هنگام کتاب‌خوانی مورد توجه قرار گیرد. در اینجا روشهای مؤثر را بررسی می‌کنیم:
1. آماده‌سازی محیط:
فضایی آرام با نور مناسب و حداقل محرکهای حواس‌پرتی انتخاب کنید. بسیاری از کودکان اوتیسم به نورهای شدید یا صداهای زمینه حساس هستند. استفاده از صندلی راحت یا بالشتک‌های حسی میتواند به آرامش کودک کمک کند.
2. انتخاب زمان مناسب:
کتاب‌خوانی را در زمانی که کودک آرام و هوشیار است شروع کنید، نه هنگامی که خسته یا مضطرب است. جلسات کوتاه 5-10 دقیقه‌ای با تکرار روزانه مؤثرتر از جلسات طولانی است.
3. روش خواندن تعاملی:
به جای خواندن یکنواخت، از تکنیکهای زیر استفاده کنید:
-خوانش آهسته و واضح با مکث‌های کوتاه
-اشاره به تصاویر و توصیف آنها
-پرسیدن سوالات ساده درباره داستان
-استفاده از حرکات دست و تغییر تُن صدا برای شخصیت‌ها
-اجازه دادن به کودک برای ورق زدن صفحات
4. استفاده از ابزارهای کمکی:
برای افزایش جذابیت و درک بهتر می‌توانید از:
-عروسک‌های انگشتی مرتبط با داستان
-وسایل واقعی مشابه اشیاء کتاب
-تابلوهای احساسات برای نمایش هیجانات شخصیت‌ها
-نشانگرهای رنگی برای دنبال کردن متن
5. انعطاف‌پذیری در اجرا:
اگر کودک به صفحه‌ای خاص علاقه نشان داد، می‌توانید بیشتر روی آن مکث کنید. برخی کودکان ممکن است بخواهند یک کتاب را بارها بخوانند که این تکرار به درک بهتر آنها کمک میکند.
6. پایان دادن مناسب:
پایان جلسه را با نشانه‌ای واضح (مثل گفتن “تمام شد” یا نشان دادن تایمر) مشخص کنید. می‌توانید با یک فعالیت آرامش‌بخش مثل نقاشی درباره داستان به جلسه پایان دهید.
سوالات متداول:
1-آیا کتاب‌های صوتی برای کودکان اوتیسم مناسب‌ترند یا کتاب‌های تصویری؟
انتخاب بین این دو به ویژگیهای کودک بستگی دارد. کودکان با حساسیت‌های شنیداری ممکن است کتاب‌های تصویری را ترجیح دهند، در حالی که کتاب‌های صوتی با صدای آرام برای برخی میتواند مفید باشد. بهترین روش ترکیب هر دو با هم است؛ مثلاً همزمان با شنیدن صدا، تصاویر کتاب را نشان دهید.
2-چگونه می‌توان کودک اوتیسم را که به تکرار یک صفحه اصرار دارد، به صفحات بعد هدایت کرد؟
به جای مقاومت، از تکنیکهای انتقال تدریجی استفاده کنید. ابتدا همان صفحه را با تغییر کوچکی بخوانید (مثلاً با صدای متفاوت)، سپس یک جمله از صفحه بعد اضافه کنید و به مرور زمان صفحه را عوض کنید. استفاده از نشانگرهای بصری مثل برچسب‌های رنگی بین صفحات نیز کمک‌کننده است.
افراد دارای اوتیسم اغلب با چالشهایی در زمینه توجه، حافظه، و پردازش اطلاعات به دلیل اختلال در مهارت های کارکرد اجرایی مواجه می شوند. نواقص کارکرد اجرایی متداول در این افراد شامل مشکلاتی در برنامه ریزی، مشکل در تفکر آینده گرا، چالشهایی در سازماندهی اطلاعات، و مشکل در مدیریت وظایف متعدد و حل مسأله انتزاعی می باشد. مرکز توانبخشی اوتیسم تهران زیر نظر دکتر صابر در حیطه روانشناسی شناختی کودکان اوتیسم، کاردرمانی اوتیسم ، گفتاردرمانی اوتیسم و توسط تکنولوژی های نوین دنیا فعالیت می نماید. پس از ارزیابی دقیق علائم اوتیسم توسط دکتر اوتیسم، تیم تخصصی مرکز با ارائه خدمات پیشرفته درمانی نظیر نظریه شناختی اوتیسم موجب پیشرفت کودک اوتیسم در همه حیطه های ذهنی، کلامی، اجتماعی و جسمی می گردد. از جمله این خدمات روانشناسی شناختی می باشد که در زیر توضیح داده می شود.
اهمیت روانشناسی شناختی در اوتیسم
تکالیف آموزشی در محیط کلاس درس نیازمند کارکرد اجرایی متناسب با سن جهت موفقیت تحصیلی است. اگر کارکرد اجرایی تاخیر یا نقصی داشته باشد مانند موارد دارای اوتیسم، پشتیبان کمکی روانشناسی شناختی برای موفقیت کودکان اوتیسم لازم است. این نواقص در حوزه سنتی کارکرد اجرایی قرار می گیرد: برنامه ریزی، سازماندهی، مدیریت زمان، حافظه فعال و فرا شناخت . دیده شده است که افراد دارای اوتیسم، دارای عملکرد پایین تر در انجام تکالیفی هستند که نیاز به شناخت روان، برنامه ریزی، تنظیم. هدف و انتقال توجه دارند. از استراتژیهای تکنولوژی پیشرفته بینایی می توان برای پشتیبانی دانش آموزان دارای اوتیسم در محیط کلاس درس استفاده کرد. این استراتژیهای بینایی نیاز مند این هستند که دانش آموزان به درستی برنامه ریزی کنند مدیریت زمانی داشته باشند و اهداف خرد و کلان را برای خود نظارتی و انتقال توجه و شناخت بین چندین تکلیف داشته باشند. هر زمان که معلم استراتژیهایی حمایتی یا بهبود نواقص کارکرد اجرایی را توسط نظریه شناختی اوتیسم به کار می برد، دانش آموزان دارای اوتیسم دسترسی بهتری به برنامه درسی داشته اند. تکنیکهای استفاده از راهبردهای فناوری پیشرفته بینایی جهت پشتیبانی از موفقیت تحصیلی و کارکرد اجرایی در این بخش مورد بحث قرار خواهند گرفت.
استفاده از نقطه قوت بینایی در روانشناسی شناختی کودکان اوتیسم
پژوهش ها نشان داده است بسیاری از افراد دارای اوتیسم دارای نقاط قوت در درک اطلاعات بینایی هستند. بنابراین جمعیت دارای اوتیسم، اطلاعات را زمانی که همراه پشتیبانی بینایی باشد حفظ کرده و یاد می گیرند. بریان و گست ( ۲۰۰۰ ) این فرضیه را مطرح کردند که جوانان دارای اتیسم بهتر به یادگیری دیداری پاسخ می دهند زیرا آن ها گاهی مشکلاتی در درک و توجه به محرکهای شنیداری دارند. هنگامی که دانش آموز دارای اوتیسم در حال تقلا با تکالیف آموزشی است، اضافه کردن پشتیبانی های بینایی به آموزش سنتی به دانش آموز کمک می کند تا بهتر به اطلاعات دسترسی پیدا کند.
کلوث و دارموندی لاثام ( ۲۰۰۳ ) دریافتند که آموزش مبتنی بر بینایی (مانند دیاگرام ها، برنامه های گرافیکی، و فلوچارتها) هنگام همراهی با آموزشهای کلامی از استراتژیهای مؤثر آموزشی می باشد. برخی از افراد دارای اوتیسم مشکلاتی در دیدن کل تصویر ( دید گشتالتی ) دارند و در عوض بر جزئیات، گاهی در سطح عالی تری تمرکز می کنند. این خصوصیات را می توان همراه با پشتیبان های بینایی برای کمک به یادگیرنده دارای اوتیسم برای موفقیت در انجام تکالیف دشوار مانند درک مفاهیم انتزاعی و تفکر انتقادی استفاده کرد.
استفاده از فناوری در روانشناسی شناختی اوتیسم
پیشرفت در فناوری و قیمت دستگاه ها برای تولید مداخلات مبتنی بر بینایی، مثل مدل سازی ویدیویی و برنامه های فعالیت، تهیه پشتیبان های بینایی را در کلاس درس راحت تر کرده است. به عنوان مثال ، هم اکنون امکان بارگیری چندین ویدیوی مداخله و سایر و اپلیکیشن ها، بدون در نظر گرفتن تنظیمات، روی یک دستگاه کوچک قابل حمل که سرتاسر روز مورد استفاده است وجود دارد. دانش آموزان روزانه با دستگاه های اجتماعی قابل قبول و پیچیده ارتباط برقرار می کنند که می توانند آموزش مبتنی بر بینایی و یادآورها را در حالی ارائه دهند که با برخی مختصات تعاملی منحصر به فرد ادغام می شود. دانش آموزان در تمام سنین، شامل دانش آموزان پیش دبستانی ، معمولا از دستگاه های الکترونیکی دستی مانند آی پاد، آی پد، تبلت ها، تلفن همراه و کامپیوتر برای سرگرمی استفاده می کنند. بیشتر دانش آموزان باید قادر به استفاده از یکی از این دستگاه ها باشند تا به راحتی تماشای یک مداخله مدل سازی ویدیویی، مراجعه به چک لیست، یا مشاوره با یک نقشه بینایی، را ثبت کنند، و بتوانند این کار را در محیط¬های مختلف انجام دهند. تکنولوژی و دستگاه های الکترونیکی برای افراد دارای اوتیسم قطعاً جذاب خواهد بود و پژوهش ها نشان داده است این دستگاه ها موجب افزایش سطوح مهارتی می شوند . دستگاه های الکترونیکی می توانند اطلاعات زیادی را ذخیره کنند، قابل حمل و قابل اشتراک گذاری هستند و به راحتی بروز رسانی می شوند. این دستگاه ها انعطاف پذیرند وافراد می توانند به مداخلات در خانه، مدرسه و در جامعه دسترسی داشته باشند. الحاق مداخلات مبتنی بر شواهد با استراتژیهای تکنولوژیک (که نشان دادند جذاب می باشند)، از متدهای مؤثر افزایش مهارت ها در افراد دارای اوتیسم است.
روانشناسی شناختی به زبان ساده: چگونه به کودک اوتیستیک کمک کنیم؟
کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب با چالشهای شناختی مانند مشکل در توجه، حافظه، برنامهریزی و درک احساسات دیگران روبه‌رو هستند. اما خبر خوب این است که با درک این مشکلات و استفاده از راهکارهای ساده روانشناسی شناختی، می‌توانید به رشد مهارتهای فرزندتان کمک کنید.
مهم‌ترین مشکلات شناختی در اوتیسم:
تئوری ذهن ضعیف (درک نکردن دیدگاه دیگران)
اختلال در عملکردهای اجرایی (برنامهریزی، سازماندهی)
مشکلات حافظه کاری (به‌خاطر سپردن دستورالعملها)
تمرکز بیش‌ازحد روی جزئیات (عدم درک کلیات)
راهکارهای عملی برای والدین اوتیسم
۱. تقویت تئوری ذهن با بازی‌های ساده:
از کودک بپرسید: «فکر می‌کنی الان دوستت چه احساسی دارد؟» بعد از مشاهده یک فیلم کوتاه.
با عروسک‌ها موقعیتهای اجتماعی مختلف را نمایش دهید.
۲. بهبود عملکردهای اجرایی با برنامهریزی تصویری:
از تصاویر یا نمودارهای بصری برای برنامهریزی روزانه استفاده کنید (مثلاً مراحل مسواک زدن).
بازی‌های ساختنی مثل لگو به تقویت برنامهریزی کمک می‌کنند.
۳. تقویت حافظه کاری با تمرین‌های روزمره:
دستورالعملهای کوتاه و پله‌پله بدهید: «اول توپ را بردار، بعد آن را به من بده».
از بازی‌های تطابقی (مثل کارت‌های حافظه) استفاده کنید.
۴. افزایش انعطاف‌پذیری شناختی:
اگر کودک به یک روال خاص وابسته است، تغییرات کوچک ایجاد کنید (مثلاً مسیر متفاوتی برای برگشت از مدرسه انتخاب کنید).
نقش محیط در بهبود شناخت کودک:
یک محیط درمان اوتیسم مناسب باید ساختارمند، قابل پیشبینی و غنی از محرکهای حسی-حرکتی باشد. در خانه هم می‌توان با رعایت این اصول، فضایی امن برای رشد شناختی کودک ایجاد کرد.
سوالات متداول:
1-آیا بازی‌های کامپیوتری برای بهبود عملکرد اجرایی اوتیسم مفیدند؟
فقط بازی‌های خاصی که هدفشان تقویت برنامهریزی و حل مسئله است (مثل پازل‌های دیجیتال) با محدودیت 20 دقیقه در روز مفیدند. بازی‌های اکشن نتیجه عکس دارند.
2-چگونه بفهمم کودک اوتیستیکم مشکل تئوری ذهن دارد؟
اگر کودک در درک احساسات دیگران (مثلاً وقتی شما ناراحت هستید) مشکل دارد، نمی‌تواند خود را جای دیگران بگذارد یا در بازی‌های تخیلی مشارکت نمی‌کند، ممکن است ضعف در تئوری ذهن داشته باشد.
علیرغم تلاش برای برطرف کردن نیازهای حسی- حرکتی و بینانی- حرکتی در کاغذها و ابزارهای نوشتار جایگزین و استاندارد، برخی دانش آموزان دارای اوتیسم ممکن است قادر به استفاده موفق از این امکانات برای سرعت نوشتن و خوانایی مناسب نباشند. مرکز توانبخشی اوتیسم تهران در حیطه درمان اوتیسم و اختلال کند نویسی کودکان اوتیسم با استفاده از خدمات کاردرمانی اوتیسم ، گفتاردرمانی اوتیسم همچنین با استفاده از تکنولوژی های روز دنیا پیشرو می باشد. کاردرمانی دست، سنسوری روم، بخش ماساژ درمانی تخصصی همگی از خدمات ویژه مرکز اوتیسم دکتر صابر در درمان مشکل نوشتن اوتیسم می باشند.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
درمان اختلال کند نویسی کودکان اوتیسم
برای این دسته از کودکان اوتیسم با اختلال یادگیری نوشتن علاوه بر تمرینات کاردرمانی دست و مهارت های نوشتاری، استفاده از کیبورد، فناوری صفحه لمسی، اسکن کردن، و تکنولوژی تبدیل صدا به نوشتار ممکن است جایگزین نوشتن شود که به دانش آموز امکان می دهد تا متن نوشتاری را مستقلاً تولید کند حتی با فرمت دیجیتالی. در بیشتر موارد، این راه حلها به افزایش همه جانبه خوانایی تولید متن کمک می کند و همچنین سرعتی را که دانش آموز با آن قادر به تولید متن است افزایش می دهد.
در پژوهشی استفاده از کیبورد به عنوان یک جایگزین موفق برای نوشته در دانش آموزان دارای اوتیسم ذکر شده . نوشتن با کیبورد به دانش آموزانی که دارای چالش های ادراک بینایی یا حسی- حرکتی هستند می تواند کمک کند، این پشتیبانی بر تولید خروجی نوشتن تأثیر می گذارد. استفاده از کیبورد، نوید بخش خوانایی و سرعت نوشتار بهبود یافته برای برخی دانش آموزان دارای اوتیسم است. غالباً دانش آموزان با کیبورد استاندارد متصل به دسکتاب یا لپ تاپ عملکرد خیلی خوبی را نشان می دهند. همچنین دستگاه های واژه پرداز قابل حمل مخصوص هم وجود دارد. این نوع دستگاه ها یک رابط کاربری آسان را ارائه می دهند که ویژگی¬هایی دارند که فقط از فرایند نوشتن پشتیبانی می کنند. معمولاً هیچگونه امکانات اضافی در واژه پرداز قابل حمل وجود ندارد که برای دانش آموز حواس پرت کن باشد مانند دسترسی به اینترنت، بازی، برنامه، یا ابلیکیشن. این دستگاه ها تنها یک سیستم حامی نوشتار مانند یک صفحه کلید و یک صفحه مونیتوری کوچک سیاه و سفید، هستند. مختصاتی که می توان در این دستگاه ها پیدا کرد شامل تبدیل گفتار به متن، چک کردن دیکته، پیش بینی کلمات و نمونه های نوشتار الکترونیکی است. صفحه نمایش معمولاً چهار الی شش خط از متن را لحظه نشان می دهد که برای دانش آموزانی که نیاز به دیدن کل متن هنگام نوشتن دارند مفید نیست. اما، متن تولید شده بر روی این دستگاه ها را می توان از طریق بلوتوث و یا ارتباط کابلی برای ویرایش آخر به یک فایل واژه پرداز به کامپیوتر فرستاد.
درمان مشکل نوشتن اوتیسم
علاوه بر کیبورد استاندارد، انواع مختلفی از کیبوردهای مخصوص، مانند کیبوردهای دارای لی اوت کلید جایگزین، کیبوردهای فوت پرینت کوچک و بزرگ، کیبوردهای کد گذاری شده با رنگ، و کیبوردهای قابل برنامه ریزی نیز وجود دارد. کیبورد جایگزین پتانسیلی را برای برخی دانش آموزان دارای اوتیسم ارائه می دهد که نیاز به پشتیبانی بیشتر از طریق صفحه کلید گسترده دارند. این نوع کیبورد مختصاتی را ارائه می دهد که از چالش¬های حرکتی حمایت می مانند توانایی ایجاد لی اوتهای شخصی با اندازه های کلید و فاصله گذاری متنوع و همچنین حساسیت لمسی قابل تنظیم. بزرگترین نقطه قوت آن در پشتیبانی محتوای شخصی است که برای نوشتن کند، می تواند این پشتیبانی را فراهم کند.
اپلیکیشن های خاص نوشتاری یا برنامه های افزودنی هستند ویژگیهایی را ارائه می دهند که در تکنولوژیهای کیبورد و کامپیوترهای قبلی در دسترس نبودند. اپلیکیشن های حاوی یادداشت اغلب خصوصیاتی را ارائه می دهند مانند توانایی عکس گرفتن از محتوا و بعد، برای توصیف عکس نیز، قابلیت رسم کردن، تایپ کردن، ثبت کردن یا نوشتن با دست دارد. این مطلب می تواند به کاهش کمیت نوشتار هنگام یادداشت چه حین سخنرانی ها، چه هنگام پژوهش اطلاعاتی برای مقاله کمک کند. اپلیکیشن ها و دستگاه های اختصاصی ضبط صدا راه دیگری برای کاهش نیاز به نوشتن با دست است. اپلیکیشن هایی وجود دارد که توانایی ضبط اطلاعات همراه با برچسب گذاری برای بازیایی بعدی دارند. دستگاه هایی مانند قلم توصیفی زنده ( LiveScribe Pen ) طوری منحصر به فرد هستند که به دانش آموز اجازه انتخاب یادداشت برداری معمولی با دست روی یک برگه یادداشت خاص و جایگزین کردن آن یادداشتها با ثبتی از یک سخنرانی را می دهد. مزیت این نوع دستگاه در مقایسه با یک ضبط کننده استاندارد دیجیتال این است که ضبط در واقع به یادداشت دست نویس دانش آموز متصل است، به طوریکه دانش آموز می تواند محتوای ضبط شده را دوباره هنگام انجام یادداشت دست نویس اجرا کند. این مطلب برای دانش آموزانی مفید است که ترجیح می دهند برای نشان دادن محتوا تصاویر را بکشند یا با سرعت و بی دقت یادداشت کنند و همچنین دانش آموزانی که بخاطر سرعت کند در نوشتن عقب می افتند. در کل، این گزینه ها برای دانش آموزانی خوب است که در حال جمع آوری اطلاعات هستند اما انتظار نمی رود ویرایش اطلاعات را به تاریخ دیگری موکول کنند.
برای آن دسته از دانش آموزانی که این توانایی را لازم دارند تا متن چاپی را مجددا اجرا کنند و سپس متن را در زمان دیگری سریعاً استفاده و ویرایش نمایند اپلیکیشن ها و اسکنرهای دستی وجود دارد که دارای تکنولوژی بازنمایی کامل کاراکترها ( OCR ) برای تبدیل متن عکس گرفته شده یا اسکن شده به متن نوشتار است. دستگاه های مخصوص اسکن دستی را می توان برای بازیابی متن از روی متن چاپی استفاده کرد به طوری که اطلاعات را می توان در گزارش ها یا مقالات در آینده نقل کرد یا تفسیر کرد. این دستگاه ها اسکن محتوای مد نظر را از یک قسمت خاص یا چندین قسمت روی یک صفحه از متن، زمانی که کل متن روی صفحه را لازم نداریم ممکن می کنند. اپلیکیشن ها، روشی برای عکس گرفتن از کل یک صفحه چاپی را دارند، سپس متن چاپی را به متن دیجیتالی قابل ویرایش تبدیل می کنند. بار دیگر این راه نیاز دانش آموز را به نوشتن همه اطلاعات را با دست کاهش می دهد و سرعت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز را افزایش می دهد.
در نهایت، فرایند تبدیل گفتار به متن، گزینه دیگری برای کاهش یا جایگزینی نوشتار و همچنین تایپ کردن دارد. اصطلاحات گفتار به متن، تشخیص صدا، یا تشخیص خودکار گفتار، همگی از لحاظ معنایی برای اشاره به صحبت کردن با یک کامپیوتر یا یک دستگاه صفحه لمسی به کار برده می شوند که نتیجه آن تشخیص و تبدیل گفتار به متن دیجیتالی قابل ویرایش است. متن تولید شده می تواند در مدارک واژه پرداز، پیامها، ایمیلها و اکثر زمینه هایی که متن تایپی را قبول می کنند ایجاد شود. بسیاری از گوشیهای هوشمند و تکنولوژیهای صفحه لمسی و همچنین سیستم های عامل جدیدتر هم اکنون در میان برنامه هایشان تبدیل گفتار به متن را نیز ارائه می دهند. همچنین برنامه ها و اپلیکیشن های کامپیوتری وجود دارد که مخصوصا برای تولید گفتار به متن طراحی شده اند. این نوع برنامه ها می توانند دقت بالاتری در تفسیر الگوهای گفتاری فرد برای تولید متن تایپی نسبت به برنامه های شناخته شده دیگر داشته باشند؛ در عین حال، یک دوره آموزشی و نیاز به تصحیح خطاها عموماً وجود دارد تا دقت سیستم گفتار به متن حفظ شود و دستگاه مؤثرتر کار کند. ملاحظات زیادی در استفاده از سیستم های گفتار به متن وجود دارد برخی از آن ها شامل سر و صدا در محیط فعلی، سرو صدای کاربر در محیط حاضر و وضوح گفتاری فرد و مواردی از این قبیل است. موارد دیگر و دقیقتر در استفاده مؤثر از گفتار به متن را می توانید در آدرس سایت زیر پیدا کنید:
http://www.atinternetmodules.org/mod_intro.php ? mod_id = 96
کاردرمانی دست
خلاصه، ابزارهای تکنولوژی عمومی و ویژگیهای بسیاری در مورد AT وجود دارد که ممکن است از نوشتن افراد دارای اوتیسم پشتیبانی کنند؛ اما ، به منظور تعیین ابزار مفیدتر، ارزیابی نیازهای یادگیرنده، محیط و تکالیف خاص نوشتن ضروری است تا مناسبترین ویژگیها و نهایتا ابزارهای خاص که شامل خصوصیات مورد نیاز است مشخص شوند. توصیه می شود در ابتدا ویژگی های نوشت افزارهای معمولی و کاغذها مورد توجه قرار گیرد و چنانچه کودک اوتیسم قادر نبود تکالیف مورد نیاز نوشتن را با آن ابزارها به درستی انجام دهد ابزارهای نوشتاری جایگزین مانند کیبورد، اسکن کردن، یا تشخیص صدا که توانایی تولید متن دیجیتالی را فراهم می کنن در نظر گرفته شود.
یکی از مشکلات کودکان اوتیسم اختلال عملکرد اجرایی مغز است. اختلال کارکرد اجرایی اوتیسم شامل مشکلات توجه ، اختلالات حافظه کوتاه مدت و حافظه کاری، مشکلات در پردازش اطلاعات حسی، سرعت پردازش و سرعت عملکرد پایین و… می باشد. با تشخیص مشکلات کودکان اوتیسم به صورت تخصصی به کاردرمانی اوتیسم و گفتاردرمانی اوتیسم می پردازد. مرکز توانبخشی اوتیسم دکتر صابر به درمان اوتیسم با استفاده از امکانات و علم بروز دنیا می پردازد.
عملکرد اجرایی در اوتیسم
یکی از زمینه‌های عملکرد حرفه‌ای که از کاربرد تکنولوژی بهره می‌برد مهارت سازمانی برای کار، خانه و بازی است. استفاده از تکنولوژی به فرد اوتیسم در به خاطرسپاری مراحل و اولویت‌بندی وظایف و اطلاعات در زندگی روزانه کمک میکند. این استفاده شامل مدیریت تقویم روزانه، لیست تکالیف و بازیابی اطلاعات مدیریت نشده توسط حافظه میباشد. افراد ممکن است از برنامههای مدیر اطلاعات شخصی مانند Microsoft Outlook, iCalm Google Calendar برای مدیریت تقویم، قرار ملاقت‌ها، یادآوری‌ها، ایمیلها و لیست تکالیف استفاده کنند. آنها همچنین از اپلیکیشن‌ها، نرم‌افزار واژه پرداز یا مشوق شنوایی یا ویژگیهای ضبط کردن برای به خاطر آوردن اطلاعات مهم استفاده می‌کنند. برای قابلیت دسترسی، تکنولوژی Voice Over به فرد نارساخوان یا کم بینا این امکان را میدهد تا بشنود یا صفحه نمایش را از طریق سازگاری متن به گفتار بخواند. سازگاری دیگری که اجازه میدهد گفتار ترجمه شود عموماً از طریق کاربرد گوشی هوشمند IOS و برنامه‌ای به نام سیری (Siri) قابل دسترسی است. از سیری می‌توان برای تنظیم قرار ملاقت‌ها و یادآوری‌ها از طریق یک فرمان صوتی ساده استفاده کرد. سیری به فرد این امکان را میدهد به سادگی از صدای‌اش برای فرستادن پیامها، برنامهریزی جلسات، هماهنگی مکالمات تلفنی و یادآوری برنامه‌ها استفاده کند. سیری به هر دو صورت بینایی و کلامی پاسخ میدهد و قابل تنظیم است. سیری قادر است بسیاری از گفتارها و عبارت متداول را تفسیر کند و به نیازهای مختلفی مانند پیدا کردن مکان روی نقشه یا رویدادهای اخیر پاسخ دهد.
یادآوری ایمیل و تقویم به مشکلات کارکرد اجرایی که به دلیل ناتوانی شناختی یا رشدی همچنان پایدار مانده‌اند کمک میکند. آنها را می‌توان برای هر رویداد یا برنامه‌هایی که مرتب و مکرر رخ میدهد تنظیم کرد. هنگام بالا آمدن جز بینایی یادآور روی صفحه (پاپ – آپ) فرد باید به طور فیزیکی به رویداد پاسخ دهد و همین باعث افزایش آگاهی از اولویت و اهمیت آن رویداد میشود. این یادآورها را می‌توان درون هر دستگاهی که از نرم‌افزار یا سیستم مشابه استفاده میکند همگام سازی کرد. آنها را همچنین می‌توان با سایر دستگاه‌ها از طریق دعوت الکترونیکی به اشتراک گذاشت.
بی‌نظمی، افراد دارای مشکلات عملکرد اجرایی اوتیسم را به چالش می‌کشد، اما استفاده از تکنولوژی برای ایجاد سیستم‌های ثبت الکترونیکی به کودکان اوتیسم اجازه میدهد حجم وسیعی از اطلاعات را به راحتی مدیریت و نگهداری کنند. با آموزش فرد برای ایجاد پوشه‌های خاص موضوعی، طبقه‌بندی و مدیریت اطلاعات و اسناد راحتتر میشود، همانند سیستم پوشه و صفحه بندی.
ارتباط و پاسخ‌گویی خانواده یا تیم نیز میتواند نتیجه مثبت استفاده از یک سیستم الکترونیکی باشد. یادآوری‌های خودکار ایمیل میتواند برای خانواده تنظیم شود یا از کارمندان برای کمک به سازماندهی کردن و حمایت شخصی پشتیبانی کند. استفاده از ایمیل و صفحات وب و سیستم‌های شبکه‌ای آنلاین به مدارس و خانواده‌ها امکان ارتباط نزدیک‌تری را در سراسر سال تحصیلی میدهد. این امکان اطلاعات مورد نیاز برای کمک به فرد را فراهم میکند تا فرد تکالیف‌اش را منظم انجام دهد. این ارتباط همچنین میتواند بین والدین و کودکان هنگام تلاش برای درک اتفاقات روزانه مدرسه را تسهیل کند.
لیست الکترونیکی برنامههای روزانه با استفاده از ترکیب کلمات و تصاویر به فرد کمک میکند تا تکالیف زندگی روزانه یا مربوط به کار و اوقات فراغت را به طور مؤثری به بخشهای کوچک تقسیم و تکمیل کند. این فرایند تجزیه و تحلیل تکالیف، فرایند تقسیم یک مهارت به گام‌های کوچکتر میباشد تا اجرای آن را ممکن سازد. شیوه‌های دیگر مانند تقویت، مدل سازی ویدیویی یا تأخیر زمانی باید با تجزیه و تحلیل تکالیف ترکیب شود تا به فرد کمک کنند گام‌های کوچکتر بسازد.
همان طور که به گام‌های کوچک تسلط می‌یابند قابلیت کودک اوتیسم در اجرای مهارتهای بزرگ‌تر روزبه‌روز مستقل‌تر میشود. تداوم دسترسی به لیست بینایی تکالیف، بعد از انجام لیست تکالیف ساده در اغلب مدیریت‌های اطلاعات شخصی مانند مایکروسافت آفیس در دسترس است. این اپلیکیشن‌ها به فرد اجازه می‌دهند تکالیف مبتنی بر جدول برنامه را در تقویم درست کند یا یک چک لیست ساده از کارهایی که باید انجام شود، ایجاد کند. تکلیف میتواند شخصی باشد یا با دیگران از طریق ایمیل یا پیام به اشتراک گذاشته شود.
راهکارهای بهبود عملکرد اجرایی در اوتیسم
بهبود عملکرد اجرایی در کودکان اوتیسم نیازمند رویکردی چندوجهی و سیستماتیک است. اولین قدم ایجاد ساختار و روالهای قابل پیشبینی است که به کودک کمک میکند احساس امنیت کند و بتواند بهتر بر وظایف تمرکز کند. استفاده از برنامههای بصری، لیستهای تصویری و زمانسنجها میتواند به سازماندهی و برنامهریزی کمک شایانی کند. برای مثال، یک جدول روزانه با تصاویر میتواند به کودک در درک توالی فعالیتها و انتقال بین آنها کمک کند.
تمرینات حافظه کاری نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. بازی‌هایی که نیاز به به خاطر سپردن توالی‌ها یا دنبال کردن دستورالعملهای چندمرحله‌ای دارند، میتوانند به تقویت این مهارت کمک کنند. مثلاً بازی “سایمون میگه” یا فعالیت‌های مرتب‌سازی بر اساس قوانین خاص میتوانند مؤثر باشند. همچنین، تقسیم کارهای بزرگ به مراحل کوچکتر و قابل مدیریت، فشار شناختی روی کودک را کاهش میدهد و احتمال موفقیت را افزایش میدهد.
روش دیگر، استفاده از داستان‌های اجتماعی است که به کودک کمک میکند موقعیتهای مختلف را درک کند و پاسخ‌های مناسب را یاد بگیرد. این روش به ویژه برای بهبود انعطاف‌پذیری ذهنی و حل مسئله مفید است. علاوه بر این، فعالیت‌های بدنی منظم مانند یوگا یا ورزش‌های تعادلی میتوانند به بهبود تمرکز و خودتنظیمی کمک کنند. مهم است که این راهکارها به صورت تدریجی و با در نظر گرفتن سطح توانایی کودک اجرا شوند و پیشرفت او به طور مستمر ارزیابی شود. همکاری بین والدین، معلمان و درمانگران برای اجرای یکپارچه این راهکارها در محیط‌های مختلف زندگی کودک ضروری است.
تفاوت اختلال عملکرد اجرایی اوتیسم با ADHD
اختلال عملکرد اجرایی در اوتیسم و ADHD (اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی) اگرچه شباهت‌هایی دارند، اما تفاوت‌های بنیادینی در ریشه و نشانه‌ها دارند. عملکردهای اجرایی به مهارتهای شناختی سطح بالایی اشاره دارد که شامل برنامهریزی، سازماندهی، کنترل تکانه، انعطاف‌پذیری ذهنی و حافظه کاری میشود. در کودکان اوتیسم، مشکلات عملکرد اجرایی عمدتاً ناشی از تفاوت در پردازش اطلاعات و یکپارچگی حسی است، در حالی که در ADHD بیشتر مربوط به تنظیم توجه و کنترل تکانهها میباشد.
کودکان اوتیسم معمولاً در انعطاف‌پذیری ذهنی و تغییر توجه بین تکالیف مشکل دارند، در حالی که کودکان ADHD بیشتر در حفظ توجه پایدار و کنترل رفتارهای تکانشی چالش دارند. به عنوان مثال، یک کودک اوتیسم ممکن است در تغییر از یک فعالیت به فعالیت دیگر مقاومت نشان دهد، در حالی که کودک ADHD ممکن است به سرعت از یک فعالیت به فعالیت دیگر بپرد بدون اینکه هیچکدام را به پایان برساند. همچنین، مشکلات حافظه کاری در اوتیسم اغلب با چالشهای ارتباطی و اجتماعی همراه است، در حالی که در ADHD بیشتر بر عملکرد تحصیلی تأثیر میگذارد.
درمان این دو اختلال نیز تفاوت‌هایی دارد. برای کودکان اوتیسم، درمان اغلب بر ایجاد ساختار و پیشبینی‌پذیری تمرکز دارد، در حالی که برای ADHD معمولاً از استراتژیهای تقویت توجه و کنترل تکانه استفاده میشود. با این حال، در هر دو مورد، توانبخشی شناختی کودکان اوتیسم و ADHD میتواند به بهبود این مهارتها کمک کند، اگرچه روشهای اجرایی ممکن است متفاوت باشد. درک این تفاوت‌ها برای طراحی مداخلات مؤثر و شخصی‌سازی شده ضروری است.
سوالات متداول:
1-چه علائمی نشان‌دهنده اختلال عملکرد اجرایی در کودک اوتیسم است؟
علائم شامل مشکلات در برنامهریزی کارها، فراموش کردن دستورالعملها، مشکل در شروع یا تمام کردن کارها، مقاومت در برابر تغییرات و ضعف در مدیریت زمان میشود. این کودکان اغلب در سازماندهی وسایل شخصی هم مشکل دارند.
2-آیا این اختلال با دارو درمان میشود؟
داروها ممکن است به برخی علائم کمک کنند، اما درمان اصلی شامل توانبخشی شناختی، کاردرمانی و آموزش مهارتها است. مداخلات رفتاری و ایجاد ساختارهای حمایتی بیشترین تأثیر را دارند.
مرکز اوتیسم تهران در حیطه درمان کودکان اوتیسم به صورت کاملا تخصصی فعالیت می نماید. اختلال پردازش حسی در کودکان اوتیسم با علائمی نظیر بیش حسی بینایی، حساسیت به نور و مشکلات حس لمس نمایان می شود. مرکز توانبخشی اوتیسم در حیطه درمان مشکلات حسی کودکان اوتیسم و رژیم حسی کودکان اوتیسم در منزل فعالیت می نماید. بخش تعدیل حسی، سنسوری روم، اتاق تاریک بینایی، اتاق تقویت مهارت های شنیداری از جمله بخش های تخصصی در زمینه درمان حسی کودکان اوتیسم می باشد.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
درمان مشکلات حسی کودکان اوتیسم و تکنولوژی
کاردرمانگرها اغلب در برنامهریزی فعالیت‌های حسی و استراتژیهایی درگیر هستند که به خودتنظیمی، تمرکز و فرایند یادگیری فرد دارای طیف اوتیسم کمک میکند و این ممکن است به شکل سازگاری‌هایی با تکنولوژی سطح بالا یا پایین باشد. مثالی از این دست، استفاده از سازگاری بینایی در نور، رنگ یا کنتراست هنگام استفاده از دستگاه‌ها برای بهبود درک یا توجه بینایی میباشد. استفاده ازپروژکتورها، دوربین‌های مستند و برنامههای دستگاه یک به یک در مدارس به فرد امکان دسترسی بینایی به اطلاعات ارائه شده را میدهد.
فناوری جای‌گذاری مبتنی بر حس لمس، باعث کاهش ناامیدی هنگام انجام تکالیفی مثل نوشتن میشود. برخی افراد دارای اوتیسم و با تفاوت‌های رشدی مرتبط فکر می‌کنند، صدا و احساس نوشتن روی کاغذ خجالت‌آور است و استفاده از صفحه لمسی و کیبورد را برای بیان، ترجیح می‌دهند. استفاده از قلم‌های لمسی اصطکاک را کاهش میدهد و به فرد اجازه میدهد بدون درون داد حسی ناخوشایند بنویسد. افراد همچنین گزینه‌های متفاوت دیگری دارند، مانند استفاده از کیبوردهای سنتی، داخل – صفحه‌ای یا سازگار شده برای نوشتن اطلاعات. آنها گزینه استفاده از دیکته یا مختصه تبدیل گفتار به متن برای کاهش ورودی لمسی هنگام کار روی فعالیت‌های نوشتاری دارند. برنامه‌هایی مانند mac speech dictate یا dragong naturally speaking را می‌توان نصب کرد تا افراد بتوانند از صدای‌شان برای تولید متن استفاده کنند. برخی از این برنامه‌ها همچنین به فرد اجازه میدهد با استفاده از گفتار درون سیستم عامل یا دستگاه‌شان حرکت و جستجو کنند. برای افراد دارای مشکلات لمسی و اختلالات ارتباطی، استفاده از نرم‌افزار خروجی صدا که بر روی یک پد لمسی تعبیه میشود، تسهیل هر دو مشکل فرد را به طور همزمان ممکن میکند. فناوری، توانایی کاهش یا افزایش محرکهای شنیداری را فراهم میکند. پژوهش‌ها نشان دادند صداهای خارجی بر یادگیری تأثیر میگذارد. در حقیقت، برخی مطالعات به نواقص خاصی در سلامت کلی و حتی رشد شناختی مربوط به صداهای خارجی (محیطی) اشاره کرده‌اند؛ مانند سر و صدای هواپیما و ترافیک خارج از مدرسه. برای کاهش صداهای حواس پرت کن، فناوری از طریق موسیقی یا سر و صدای سفید از طریق هدفون، آیپد، آیفون یا کامپیوتر به تمرکز برخی افراد کمک میکند. برای بعضی دانش‌آموزان، ناتوانی در تعدیل و فیلتر صدای پس زمینه و غیر ضروری میتواند بر توجه، حافظه و شناخت به طور کلی اثر بگذارد.
برای دیگران، ورودی حسی شنوایی اضافه شده، توانایی یادگیری و حضور در انجام وظایف را بهبود می‌بخشد. ابزار و استراتژیهای فراوانی برای دستیابی به این امر وجود دارد. استفاده از کتاب‌های صوتی و دیجیتالی به افراد اجازه ورودیِ حسیِ عالی از گوش دادن به کتاب‌ها هنگام خواندن میدهد. برای افزایش تحریک شنوایی، میکروفون‌ها و سیستم‌های تقویت صدا پیشرفت دیگر تکنولوژی هستند که در کلاس درس امروزه قابل دسترستر هستند. یو اس بی و میکروفون‌های بی‌سیم و سیستم‌های FM هم اکنون از طریق کامپیوتر و تبلت برای راحتی دسترسی در کلاس درس قابل دستیابی هستند. برای ارائه فعالیت‌های حسی و نیز رژیم حسی، برنامه‌ها و فعالیت‌های خاصی وجود دارد که با استفاده از نرم‌افزار خاصی ایجاد شده‌اند. این برنامه‌ها تصاویر و راهنما‌های بینایی برای فعالیتها و رژیم‌های حسی تهیه میکند. افراد میتوانند این برنامههای تخصصی را برای ایجاد یک برنامه یا فعالیت استفاده کنند، مانند program brain works یا stichids گوئنویلد کاردرمانگری که فعالیت‌های ذهنی را گسترش داد از ترکیبی از حمایتهای بینایی، نرم‌افزار و تئوری یکپارچه سازی حسی برای خلق محصول‌اش استفاده کرد.
فعالیت‌های ذهنی به‌عنوان یک اپلیکیشن یا برنامه فیزیکی و چاپ شده همراه پوشه، چسب‌های پارچه‌ای و آیکون‌های قابل جابه جایی، در دسترس است. stickids نمونه دیگری از برنامهریزی حسی با استفاده از نرم‌افزار است. این نرم‌افزار به درمانگر اجازه میدهد برنامه‌هایی مناسب منزل و مدرسه با قابلیت‌های شخصی‌سازی شده، قابل چاپ و برنامهریزی بسازد. علاوه‌بر این، این برنامه برای تسهیل در دنبال کردن داده‌ها طراحی میشود. اپلیکیشن دیگری به نام sensory treat به درمانگران این امکان را میدهد تا برنامههای رژیم حسی را بسازند که از یک اپلیکیشن استفاده میکند و آنلاین قابل دستیابی است. http://www.sensorytreat.com ویدیوها، اپلیکیشن‌ها و نرم‌افزارهای کامپیوتری فرصتی را برای به کارگیری همزمان حرکت و یادگیری فراهم می‌کنند و یادگیرنده را از طریق فعالیت‌های واقعی مشغول می‌کنند. بسیاری از مدارس و امکانات توانبخشی اخیراً فعالیتها و سیستم‌های بازی‌های ویدیویی مانند Kinevt x-box یا Nintendo wii تولید کرده‌اند. بازی‌هایی مثل wii sport افراد را درگیر فعالیت‌های حرکتی می‌کنند. اغلب آنها همچنین میتوانند با فعالیت‌های حرکتی کمی بی‌دقت‌تر از فعالیت‌های واقعی کامل شوند که به فرد اجازه میدهد تا موفقیت را با بازی‌ها یا ورزش‌های چالش برانگیزتر تجربه کند.
یک گزینه بینایی سیستم‌های ویدیویی mimoves است که به صورت آنلاین و دی‌وی‌دی در دسترس است. MeMovves از موسیقی، حرکت و تصاویر برای فعالیت‌های حرکتی و فیزیکی استفاده میکند. این گزینه اغلب برای تفریح، تشویق به تحرک یا به‌عنوان تقویت برای کامل کردن فعالیت‌های نامطلوب استفاده میشود. افراد میتوانند بولینگ، گلف یا ورزش‌های مختلفی را بدون ترک اتاق بازی کنند. بسیاری از افراد دارای طیف، تکنولوژی را به‌عنوان یک فعالیت تفریحی ترجیح می‌دهند. انجام بازی‌های ویدیویی، تماشای فیلم، بازی کامپیوتری و استفاده از اینترنت اغلب فعالیت‌های انتخابی هستند که میتواند زمان قابل توجهی بگیرد. استفاده از این فعالیت‌های انتخابی روشی انگیزشی است برای مشارکت دادن یادگیرنده یا آنچه آموزش داده میشود. فناوری طبیعتاً یک فعالیت تقویت کننده برای رفتار مطلوب است.
مرکز توانبخشی اوتیسم دکتر صابر در زمینه درمان های جدید و پیشرفته دنیا پیشرو بوده و با طراحی اتاق شنیداری، اتاق تاریک بینایی، سنسوری روم و دیگر بخش های تخصصی کاردرمانی اوتیسم و گفتاردرمانی اوتیسم در زمینه تشخیص اوتیسم و درمان آن فعالیت می نماید. دکتر اوتیسم با ارزیابی دقیق و مستمر برنامه درمانی و تجویز به موقع جدیدترین روش درمان اوتیسم به روند درمان کودکان نظارت می کند. تیم با تجربه مرکز شامل کاردرمان، گفتاردرمان، روانشناس کودک ، ماساژ درمان، بازی درمان و رفتاردرمان موجب بهرمندی کودکان از همه راه های درمان موجود می گردند.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
جدیدترین راه درمان اوتیسم چیست؟
اکثر متخصصان کاردرمان که با اختلال طیف اوتیسم کار کرده اند یک یا دو خانواده را می توانند معرفی کنند که اینطور دریافته اند که یک آی پد ممکن است “پنجره ای به صدای کودکشان” و امیدی برای “باز کردن در به سوی ارتباط” باشد. اغلب این طور به نظر رسیده است که اگر آن ها فقط این وسیله پیشرفته را داشته باشند، همه چیز سر جای خودش قرار خواهد گرفت. متأسفانه، خواه این وسیله یک iPAD، Vanguard یا یک Go Talk باشد، چنانچه ارزیابی جامعی در رابطه با رفتارهای پیش زبانی و شکل غیر متعارف ارتباطی مشاهده شده، انجام نشود، نتایج ارتباط عملکردی و یا گفتار شفاهی مبتنی بر استفاده از این گزینه های تکنولوژی پیشرفته یا سطح بالا ممکن است محدود شود.
هنگامی که یک ارزشیابی جامع و کامل توسط دکتر اوتیسم با توجه به مهارت های پیش زبانی ضروی انجام شود، تکنولوژی AAC حقیقتاً دنیای کاملاً جدیدی را بر روی کودک اوتیسم می گشاید. همان طور که بحث در مورد ارزیابی به پیش می رود، خواننده قدرت تصمیم گیری جامعتری به مراتب فراتر از علائم تجاری یا دستگاه های شناخته شده در رابطه با انتخاب و استفاده از گزینه های AAC پیشرفته خواهد داشت. برقرار کردن مشاهدات اولیه در استفاده از سیستم AAC انتخابی، برای تعیین اهداف درمانی و ظرفیت های رشدی کودک مترادف با دستگاه انتخابی و همچنین تطبيق قابلیت های دستگاه برای رفع نیازهای کودک در طولانی مدت، بسیار مهم است. با در نظر گرفتن این مسیر ارزیابی پویا به عنوان فرایندی در جهت پیشبرد استفاده AAC کاربردی، در ابتدا بهتر است برخی سیستم های با تکنولوژی سطح پایین (Low-Teeh) را به عنوان راهی برای سنجش میزان پتانسیل موفقیت در نظر بگیریم، تا از برخی حمایت های بینایی برای کنترل رفتارها و شروع به هنگام فرایند آموزش متمرکز در جای خود استفاده کنیم. گزینه های تکنولوژی سطح پایین شامل استفاده از تخته تصاویر، دکمه های “big mac” که با سؤال یا پیشنهاد شروع می شوند و نیز سیستم ارتباطی تبادل تصاویر می باشد (PECS, Frost and Bondy 2002).
برخی از این سیستم ها برای ایجاد ارتباط اولیه و تکمیل مشاهدات غیر رسمی حین ارزیابی مهارت های ارتباطی پیش زیانی مانند درک روابط علی و معلولی، تقلید، توجه مشترک، تمیز بینایی و آغاز کردن ها مؤثر است. هنگام توصیه تیم به استفاده از تکنولوژی سطح پایین چنانچه پیشرفت کودک در برنامه درمانی به موقع پیگیری نشود تکنولوژی-های سطح پائین قادر نیستند کودک دارای اتیسم را فراتر از اشکال ساده ارتباطی به پیش ببرند. در صورت عدم ارتقاء و سازگاری AAC پیشرفتی رخ نخواهد داد و کودک از مهارت های نوظهور زبان استفاده نخواهد کرد. گزینه های با تکنولوژی پایین در راستای تثبیت رفتارهای ارتباطی پایه می توانند مؤثر باشند، بخصوص زمانی که به عنوان بخشی از پروسه ارزیابی اولیه و مراحل اولیه مداخلات جهت آموزش مهارت های پایه استفاده گردند. چرا که این گزینه ها، حواس پرتی گزینه های با تکنولوژی بالا را ندارند که اغلب حواس پرتی بیشتری برای کودکان از نظر بینایی، صدا، ونور ایجاد می کنند که ماحصل آن رفتارهای متضاد و مضر خواهد بود.
روش AAC جدیدترین روش درمان اوتیسم
توجه دستگاه های با تکنولوژی بالا انگیزه بیشتری از لحاظ ارتباطی در کودکان طیف اوتیسم ایجاد می کند ولی در صورت استفاده زودرس از آن ها بدون ایجاد رفتارهای پایه ارتباطی مذکور، استفاده از AAC بعضی اوقات بیشتر تبدیل به یک چالش مداخله رفتاری می شود تا مداخله سیستم زبانی، این رویکرد اغلب زمان زیادی را صرف نمی کند و چنانچه همراه با حمایت شدید رفتاری باشد طی ۸ تا ۱۰ جلسه یا چند هفته قابل دستیابی است.
قبل از بررسی فرآیند ارزیابی دقیق تر، به منظور انجام تصمیم گیری های دشوار در مورد انتخاب دستگاه، باید شخص درک درستی از انواع گزینه های تکنولوژی موجود در دستگاه های مختلف داشته باشد. با توجه به میزان تغییرات بوجود آمده در تکنولوژی در دهه گذشته، تعدادی از آسیب شناسان گفتار و زبان و مداخله گران رفتار به منظور همجواری با تکنولوژی حاضر تخصص در زمینه AAC را انتخاب کرده اند. قرن بیست و یکم شاهد رشد چشمگیر در گزینه های تکنولوژی در دسترس در AAC اعم از دستگاه های سنتی مختص تولید کننده گفتار تا گزینه های کاربردی ارزان قیمت اخیر روی اکثر سیستم عامل ها و قابل دسترس برای عموم بوده است. با توجه به این دنیای تکنولوژی که ما در آن زندگی می کنیم، برای نوجوانان و کودکان عموماً در حال رشد در مدارس معمولی بسیار عادی است که در مقایسه با استفاده از AAC تا قبل از سال ۲۰۰۰ با این دستگاه ها آشنا باشند و آن ها را در دست همکلاسی های خود ببینند. بنابراین، استفاده از دستگاه-های AAC در جمعیت معمولی رو به افزایش است و به طور گسترده ای در میان جامعه همانند زبان اشاره پذیرفته شده است. درست مثل سایر اشکال تکنولوژی، توسعه گزینه های تکنولوژی نوآورانه AAC برای افراد با نیازهای ارتباطی نشانه ای از رشد اقتصادی است، در همین حال کیفیت زندگی و استقلال افراد دارای اختلالات ارتباطی نیز رو به بهبود است.
انواع گزینه هایAAC با تکنولوژی بالا
انواع مختلفی از گزینه ها درمان اوتیسم در اکثر دستگاه های پیشرفته در دسترس هستند و عموماً برای توصیف قابلیت های سیستم AAC از این اصطلاحات استفاده می شود: صفحه نمایش ثابت، صفحه نمایش پویا، صفحه نمایش صحنه بینایی و دستگاه مولد صدا. در گزینه صفحه نمایش ثابت، نمادها و پیام ها پس از انتخاب نماد ثابت باقی می مانند، بنابراین چیزی تغییر نمی کند و تصاویر صرف نظر از اینکه آیا نماد انتخاب شده است یا نه همیشه در همان موقعیت باقی می مانند. استفاده از صفحه نمایش ثابت در مراحل آموزش استفاده از AAC مخصوصاً در کودکان دارای اتیسم بسیار مفید است، زیرا یک تمرین اولیه در خصوص روابط على و معلولی و تمایز بینایی ارائه می دهد. نمایش ثابت اجازه می دهد فرد به راحتی اشتباهات خود را تصحیح کند و استفاده از آن نسبتاً راحت است، زیرا چالش های جستجوگری محدودی در آن و همچنین در دستگاه های صفحه نمایش متحرک وجود دارد. علاوه بر این، قابلیت پیش بینی و امور روزمره به طور در هم تنیده ای به استفاده از صفحه نمایش ثابت مرتبط می شوند، زیرا همه نمادها همیشه دقیقاً در یک مکان مشابه یافت می شوند؛ قابلیت پیش بینی برای فرد دارای اتیسم درگیر با قواعد عاطفی می تواند بسیار مفید باشد، زیرا تقاضای شناختی کمتری در بیان خواسته¬ها و نیازها هنگام تلاش برای برقراری ارتباط در آن لحظه و همانجا وجود دارد.
در مقابل، گزینه نمایش پویا دارای انعطاف پذیری قابل توجهی از لحاظ دسترسی به دایره لغوی و مفهوم سازی لغات می باشد و تمایل به ارائه خصوصیات سیستم زبانی پیچیده تر برای توسعه متغیرهای نحوی و مهارت های معنایی قوی تر دارد و هر دوی این مهارت ها برای رشد زبان پیشرفته و سوادآموزی لازم است. گزینه نمایش پویا صفحه نمایش را هنگام انتخاب یک نماد تغییر می دهد، برای مثال، با انتخاب نمادی شبیه سیب، صفحه نمایش ممکن است صفحه جدیدی با گزینه های مختلف غذا باز کند بنابراین نماد سیب، نماینده دسته “غذاها” می شود. می توانیم ببینیم که نیاز های شناختی چقدر سریع از گزینه نمایشگر ثابت به گزینه نمایشگر متحرک تغییر می کند. شخصی که از AAC همراه گزینه نمایش پویا استفاده می کند (از روی مثال بالا) در حال حاضر، در مقایسه با فرایند ساده تر انتخاب عکس که حاوی تناظر یک به یک با اشیاء یا مفاهیم همانند گزینه صفحه نمایش ثابت می باشد، باید به درکی از مقوله ها، مراحل متعدد مربوط به روابط علی و معلولی و مهارت های استدلال برای شروع کنار هم گذاشتن ایده ها رسیده باشد.
صفحه نمایش های پویا گزینه های بسیار بیشتری را برای تکمیل شدن دستگاه هنگام تکامل رشد زبانی کودک ارائه می دهند، و بنابراین آن ها اغلب برای کودکانی مورد استفاده قرار می گیرند که توانائی زبان دریافتی بالاتر و نیاز به استفاده از زبان پیچیده-تری دارند. در حالی که هر دو گزینه صفحه نمایش ثابت و صفحه نمایش پویا بر استفاده از سلول های نماد (جعبه هایی در صفحه نمایش با یک نماد تعبیه شده داخل هر جعبه) تمرکز می کنند، که برای برقراری ارتباط انتخاب می شوند، گزینه VSD تصاویر اشیاء دلخواه، نیازها و ایده ها را در بافت بینائی فراهم می کند. پیام با انتخاب تصویری از یک صحنه بینایی منتقل می شود. پیام عکسی را به تصویر می کشد که شامل “نماد” یا تصویر ارتباط در میان یک صحنه دارای بافت یا معنای مرتبط برای استفاده از آن می باشد. به عنوان مثال، به جای انتخاب یک آیکون برای “غذا” مثل آیکون سیب، یک ظرف میوه روی میز در صحنه ای از تصویر آشپزخانه نماد انتخاب پیام های غذا به خصوص میوه ها و سبزیجات می شود. مطالعات جدید در زمینه پژوهش اتیسم بر استفاده از VSD ها و پردازش بصری تمرکز کرده اند (2012.Wilkinson et al). دسترسی به گزینه های تکنولوژی AAC در دسترس جهت بررسی داده های ردیابی بینائی ذکر شده در مطالعات اختلال طیف اتیسم برای اندازه گیری توجه به محرک های بینائی و انتخاب نمادها برای برقراری ارتباط دارای اهمیت حیاتی می باشد. در مطالعه تحلیل تثبیت بینایی، Wilkinsonو Light (2014) دریافتند کودکان دارای اتیسم در سن مدرسه از لحاظ بینایی به چهره اشخاص داخل تصاویر حتی در حضور سایر موارد حواس پرت کن توجه می کنند. این پژوهش از استفاده از VSDها در افراد دارای اتیسم حمایت می کند. با توجه به چالش های مشخص در تماس چشمی، و اولویت افراد دارای اتیسم در توجه به اشياء بیش از چهره ها (Hadjikhani et al. 2004)، تمرکز بر اشیاء در محیط از لحاظ بافتی غنی و شامل “نقاط ویژه”، یا زمینه های خاص تصویر، به خوبی به حمایت از افراد دارای اتیسم در فراگیری زبان کمک می کند. VSDها واقعی تر از آیکون های مجزا هستند و بافتی را برای استفاده و درک زبان همراه با واژگان گنجانده شده در صحنه فراهم می کنند (Beukelman and Mirenda 2013). استفاده از VSD ها فرمت جدیدی را برای استفاده از ACC در افراد دارای اتیسم پیشنهاد می دهد و برخی چالش های مرتبط با تعمیم دهی مهارت های ارتباطی سایر بافت ها را رفع می کند، از آنجا که واژگان مورد نظر در بافت خاصی یا محيط خاصی استفاده می شود، در اکثر مواقع لازم اغلب قابل پیش بینی خواهند بود. صرف نظر از اینکه نمایشگر ثابت، نمایشگر پویا یا گزینه VSD(صفحه نمایش صحنه بینائی) انتخاب شده باشد یا خیر، تمام این گزینه ها را می توان در SGD (صفحه مولد صدا) یافت، زمانی که کودک تصویر یا نمادی را برای برقراری ارتباط انتخاب می کند SGD خروجی صدا را فراهم می کند. زمانی که کودک از SGD برای بیان خواسته ها و نیازها استفاده می کند SGD ها مدل کلامی به فرد ارائه می دهند که استفاده از کلمه را همراه نماد تقویت می کند. علاوه بر این، به دلیل اینکه دستگاه به جای کودک “صحبت می کند” نیازی به شریک ارتباطی برای درک یک سیستم زبانی متفاوت نیست و تلاش های ارتباطی کودک تقویت می شود که از الگوی گرامری معمول برای استفاده از زبان شفاهی پیروی می کند. SGD ها همچنین در قالب اپلیکیشن در دستگاه های موبایل و تبلت در دسترس هستند و به همین دلیل گزینه های مقرون به صرفه ای برای رفع نیازهای ارتباطی اولیه در جامعه و خانه با شرکای ارتباطی آشنا هستند. در مورد کودکان دارای اتیسم که احتمالاً از قبل دارای توانائی های کلامی باشند، استفاده از SGD ممکن است افزایش ابتکارات اجتماعی را بهبود دهد و شکست های ارتباطی کمتری با شرکای ارتباطی ناآشنا داشته باشند و در این پژوهش به عنوان یک روش ترجیحی ارتباطی در میان کودکان دارای اتیسم پدیدار می شود (Van der Meer at al. 2012 Vav der)، علاوه بر این ضروری است متخصصین رابطه بین رشد زبان کلامی و استفاده از AAC را، هنگام در نظر گرفتن AAC به عنوان بخشی از برنامه مداخله فرزندشان، به خانواده ها توضیح دهند. گاهی والدین فکر می کنند که استفاده از PECS یا انواع SGD ممکن است از رشد زبان شفاهی کودک ممانعت به عمل آورد. با این حال مطالعات تجربی اخیر در زمینه ASD و استفاده از ACC نشان می دهد که استفاده از AAC نه تنها مانع رشد گفتار و زبان نمی شود بلکه ممکن است فراگیری گفتار کلامی را نیز بهبود ببخشد، در صورتیکه مداخله در مقیاس شدید و در اوایل رشد اعمال شود(Mirenda 2013).
والدین می توانند اطمینان حاصل کنند که استفاده از AAC ابزاری برای ارتباط اولیه و آموزش زبان کودک فراهم می کند، اگر کودک شروع به نشان دادن توانائی های کلامی خود کند، AAC مکمل استفاده از گفتار کلامی می شود و ممکن است به تقویت رشد زبان کلامی پیشرفته تر کمک کند. تمایز در AAC، به عنوان “ابزاری برای ارتباط در تضاد با سیستم زبان برای ارتباط”، جهت درک نقاط قوت و محدودیت های AAC در جمعیت اختلال طیف اتیسم ضروری است. AAC، به تنهایی به کودک آموزش زبان نمی دهد و استفاده از آن نیز کودک بدون کلام را ناگهان دارای گفتار و رفتار اجتماعی نمی کند. AAC داربستی است که به وسیله آن آسیب شناس گفتار و زبان و سایر متخصصین از ارتباط برای رفع نیازهای روزانه و کمک به کودک جهت بهره مندی از مداخله با هدف کاربرد زبان پیچیده تر، حمایت می کنند. استفاده از AAC، که بر ارتباط پایه در غیاب صراحت تمرکز می کند و همچنین مداخله زبانی را برای ارتقاء سیستم زبانی پیچیده تر ساختار بندی می کند، منجر به نتایج بلند مدت و تا حدودی مثبت در رابطه با مهارت های علمی و شناختی می شود که اغلب منتج به پیشرفت یکنواختی می شود. به دلیل شباهت به طیف گسترده ای از پتانسیل یک سیستم کامپیوتری پیچیده، بدون دانش پایه ای از زبان زیر بنائی مورد نیاز برای استفاده از AAC کاربر استفاده بهینه آن را به طور کامل درک نمی کند.
سوالات متداول:
1-آیا داروهای جدیدی برای کنترل علائم اوتیسم تأیید شده است؟
تاکنون هیچ داروی اختصاصی برای درمان اوتیسم تأیید نشده، اما داروهایی مانند ریسپریدون و آریپیپرازول برای کاهش مشکلات رفتاری تجویز می‌شوند. تحقیقات روی داروهای مؤثر بر انتقال عصبی همچنان ادامه دارد.
2- آیا روش های جایگزین مانند طب سوزنی یا CBD oil برای اوتیسم مفیدند؟
شواهد علمی کافی برای تأیید قطعی طب سوزنی یا CBD oil وجود ندارد، اما برخی خانواده‌ها گزارش بهبود در اضطراب و مشکلات خواب داده‌اند. توصیه میشود قبل از استفاده با پزشک مشورت شود.
روش های متعددی در درمان اوتیسم وجود دارد که هریک به گونه ای خاص و از نظر خاصی به درمان این کودکان نگاه می کنند. روش AAC در درمان اوتیسم یا همان روش ارتباطی جایگزین در درمان اوتیسم از روش های نوین در درمان اوتیسم است. مرکز توانبخشی اوتیسم در حیطه کاردرمانی اوتیسم و گفتاردرمانی اوتیسم زیر نظر دکتر صابر فعالیت می نماید. روند کار مرکز با یک ارزیابی تشخیص اوتیسم توسط دکتر اوتیسم آغاز می گردد و پس از انجام تست های تخصصی برنامه درمانی بسته به مشکلات کودک و نقاط قوت آن طراحی می شود. بازی درمانی، رفتاردرمانی، گفتاردرمانی و … از روش های درمانی مهم در مرکز اوتیسم می باشد.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
حوزه ای از علاقه زیاد متخصصان بالینی، در حالی که وعده حمایت از افراد دارای اوتیسم را با تکنولوژی جدید می دهد؛ میل به ارتباط افزوده و جایگزین (AAC) به عنوان بخشی از رویکرد درمانی جامع و فشرده برای رفع نیازهای ارتباطی می باشد. گرچه گام های بزرگی در زمینه تکنولوژی برای حمایت از استفاده از روش AAC در افراد دارای اختلال ارتباطی برداشته شده است، استفاده از روش AAC در درمان اوتیسم از لحاظ کارایی و چگونگی ایجاد زیربنا برای توسعه یک سیستم ارتباطی و زبانی مؤثر که در طول زمان حفظ شود کمتر توسط متخصصین شناخته شده است. به دلیل چالش های رفتاری زیاد و شناخته شده در افراد دارای اتیسم، رفتارهای پیش زبانی لازم برای بهره مندی از AAC اغلب در مراحل اولیه ارزیابی و درمان نادیده گرفته می شود، و سیستم های ارتباطی جایگزین پیشرفته که دائماً در حال تولید هستند به خاطر عدم هماهنگی
با تکنولوژی در بخش افراد دارای اوتیسم کنار گذاشته می شوند که منجر به بهبودی كمی در ارتباط عملکردی می شود. علی رغم چالش های موجود هنگام معرفی AAC به کودکان یا بزرگسالان دارای اوتیسم ، چنانچه ارزیابی جامعی از رفتار و زبان قبل از معرفی هر نوع وسیله AAC (روش ارتباطی جایگزین) انجام شود، ایجاد زیر بنایی برای نقطه شروع، ارتقاء تعامل موفق با دستگاه به عنوان یک وسیله ارتباطی، و توسعه یک سیستم زیانی درست برای کودک همگی اهداف قابل دستیابی هستند. ادامه این مطلب بر ارزیابی و توسعه مهارت های ارتباطی و زبانی لازم برای حمایت از معرفی AAC با تأکید بر معرفی تکنولوژی به کودکان اوتیسم تمرکز می کند، گرچه رویکرد مشابهی را نیز می توان برای بزرگسالان به کار برد.
روش ارتباطی جایگزین در درمان اوتیسم
با توجه به آنچه که درباره انعطاف پذیری مغز در مراحل اولیه رشد شناخته می شود و به علاوه داده های فعلی مرتبط با مداخله به هنگام و فشرده با تمرکز بر تحلیل عملکردی رشد زبان و رفتار، اطلاعات داده شده این مطلب مرتبط با ارزیابی و ایجاد اهداف درمانی است که از ذره بین مداخله به هنگام برای حمایت از پاسخ بهینه برای معرفی AAC استفاده می کنند. خواننده باید بخاطر بسپارد که اصول استفاده از AAC برای کودکان اوتیسم بر اساس سن فرد تغییری نمی کند، اما در مراحل اولیه رشد بهترین استفاده را دارد به طوری که با هدف قرار دادن ویژگی های کلیدی رفتاری و ارتباطی ناشی از نواقص عصبی شناخته شده در مغز افراد دارای اوتیسم بر روی توسعه یک سیستم زبانی مناسب سرمایه گذاری می کند. چنین نواقصی شامل مشکلاتی در برنامه ریزی حرکتی و هماهنگی عضلات دهان در تولید گفتار، مشکل در درک شنیداری زبان، پردازش کند فعالیت سیناپسی بین نواحی مغز که منجر به تأخیر در پاسخ دهی یا فقدان کامل پاسخ می شود، و مشکلاتی در مهار رفتار تکانشی به دلیل تفاوت در پاسخ آمیگدالی و فعالیت لب پیشانی است.
توجه به این رفتارها هنگام به کار گیری AAC ( روش ارتباطی جایگزین) جهت افزایش پاسخ به مداخله به وسیله ادغام مداخله رفتاری با مداخله زبانی و شناختی مهم است و این مسأله منجر به افزایش راه های سیناپسی می شود که باعث تسهیل زبان بیانی و به دنبال آن گفتار خواهد شد.
نظر به ناهمگونی فنوتیپ افراد دارای اختلال طیف اوتیسم، در این مطلب ، تکنولوژی جدید با توجه به گزینه های در دسترس برای نیازهای ارتباطی سطح پایین بررسی می شود و گزینه های با تکنولوژی بالا و در دسترس را برای نشان دادن مهارت های سواد آموزی ابتدایی و نیازهای اجتماعی- عملی برای افراد دارای اوتیسم، با مهارت های زبانی کمتر آسیب دیده مورد ارزیابی قرار می گیرد، البته به جز کسانی که نواقص عملی اجتماعی آن ها مشکلاتی را در استفاده پیشرفته تر و درک زبان انتزاعی و رفتارهای مناسب اجتماعی نشان می دهد. تغییرات اخیر در کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری روان شناختی اختلالات، نسخه پنجم.
افراد دارای اوتیسم را از لحاظ سطح حمایت مورد نیاز در یک عملکرد به زیر مجموعه ای از درجات مختلف شدت، شناسایی می کند. همان طور که مهارت های فرد دارای اوتیسم گسترش می یابد، تشخیص به صورت اولیه باقی می ماند اما سطح حمایتی در گذر زمان تغییر می کند. تفسير “سطح حمایت” آن طور که تحت شاخص تشخیص اوتیسم در ۵-DSM توصیف شده است ممکن است به اشکال حمایت فیزیکی، دارویی، و AAC بالقوه، در میان سایر مداخلات تفسیر شود. همان طور که پراکندگی رفتارها و نیازها در اختلال طیف اوتیسم متفاوت است، گزینه های AAC، علیرغم سطح شدت طيف، برای حمایت از زبان و ارتباط نیز متفاوت است.
AAC: تعريف AAC: پیامدهای کاربرد AAC در درمان اختلال طیف اوتیسم
برای درک کامل انواع مختلف AAC در دسترس و این که بهترین نوع تکنولوژی برای حمایت از افراد دارای اوتیسم چیست، داشتن دانش زمینه ای درباره انواع AAC و اصطلاحات پرکاربرد می تواند در تعیین گزینه های احتمالی در دسترس و همچنین گزینه هایی که موفقیت بیشتری را از لحاظ کاربرد در اختلال طیف اوتیسم نشان داده اند به ما کمک کند. انجمن گفتار، زبان و شنوائی آمریکا (۲۰۱۴ )AAC را این طور تعریف می کند:” همه شکل های ارتباطی (به جز شفاهی) که برای بیان افکار، نیازها، خواسته ها و ایده ها استفاده می-شوند. ما همگی از AAC استفاده می کنیم مثل زمانی که حالات چهره یا بدنی داریم، از نمادها یا تصاویر استفاده می کنیم، و یا می نویسیم”. معنی ضمنی این تعریف استفاده از اشکال قراردادی ارتباط و زبان انتزاعی است که برای کودکان دارای اوتیسم بزرگترین چالش به نظر می رسد. با توجه به پیچیدگی چالش های رفتاری و نیازها هنگام استفاده از AAC در افراد دارای اوتیسم، فرایند ارزیابی باید شامل تیم متخصص حرفه ای با دانش و مهارت های تخصصی مربوط به AAC باشد. برای ارائه پتانسیل کامل جهت معرفی موفقیت تکنولوژی AAC، به علاوه داشتن تجربه کار با AAC، هر عضو تیم همچنین باید درجاتی از تخصص را در درمان اتیسم داشته باشد، چرا که طبیعت منحصر به فرد رفتارهای مرتبط نیازمند درکی است از چگونگی نشان دادن رفتارهای چالش برانگیز، الگوهای معمول دشواری مربوط به یادگیری گفتار کلامی و زبانی، و چگونگی ترکیب مداخله AAC با برنامه های رفتاری وسیع تر که سایر حوزه های رشد مثل مهارت-های سازگاری، مهارت های شناختی، تعامل اجتماعی و بازی را نشان می دهد. درمان مؤثر برای مداخله گفتار و زبان هنگام همراهی با AAC نیاز به آموزش مداوم و پیشرونده و آموزش کلینیکی از لحاظ دانش و کاربرد مهارت ها شامل استفاده از تجربیات مبتنی بر شواهد است (آشا ۲۰۰۴). عموما تیم AAC که با اختلال طیف اوتیسم کار می کند متشکل است از روان شناس بالینی یا روان شناس مدرسه، آسیب شناس گفتار و زبان، تحلیل-گر معتبر رفتاری، کاردرمانگر، والدین یا پرستار، و سایر مربیان آموزش های خاص و افرادی که روزانه با کودک در تعامل هستند.
آسيب شناس گفتار و زبان اغلب توسعه اهداف درمانی را با توجه به تخصص در زمینه رشد زبان هدایت می کند. همکاری و مشورت بین اعضای تیم برای دستیابی به اهداف ارتباطی ضروری است . پیچیدگی برنامه مداخله AAC همانند افراد دارای اوتیسم منحصر به فرد و متنوع است و باید با تغییر مهارت ها و نیازهای فرد تغییر کند و سازگار شود. بنابراین، همکاری و ارزیابی دائمی و پویا در سراسر برنامه مداخله ضروری است. داشتن شناخت اولیه بین اعضای تیم با توجه به گزینه های AAC، اصطلاحات AAC، و پژوهش های جدید مرتبط با اوتیسم و AAC زمانی که تیم این جنبه از برنامه درمانی فرد را شروع می کند، کمک کننده است.
انواع AAC: بی وسیله و با وسیله
دو شکل اولیه از AAC برای افراد دارای مشکل ارتباطی استفاده می شود:
بی وسیله و با وسیله، در حالی که AAC با وسیله نیاز به استفاده از تجهیزات و ابزار متناسب دارد، AAC بی وسیله نیازی به تجهیزات اضافی برای پشتیبانی از استفاده از ارتباطات جایگزین در غیاب گفتار کلامی ندارد. فرد از بدنش برای انتقال پیام، ایده ها، و نیازهای اش استفاده می کند و این نوع AAC شامل علائم و حرکات می باشد. متداول ترین شکل ارتباط جایگزین بی وسیله شامل استفاده از زبان اشاره است. گرچه زبان اشاره در سراسر جهان به عنوان یک ابزار ارتباطی مؤثر برای افراد ناشنوای دارای سیستم زبانی پایه پذیرفته شده است، استفاده از زبان اشاره برای ساخت زبان در افراد اوتیسم به دلیل چالش های ذاتی در تقلید، مشکل در شروع ارتباط، و عدم درک علائم به وسیله افرادی که طی روز با آن ها مواجه می شوند تأثیر کمتری دارد. (Forest and Bondy 2002,National Autism Center 2015) اغلب اوقات در مورد اوتیسم آسیب شناس گفتار و زبان AAC را به عنوان مکمل و همراه با استفاده از علائم ساده برای انتقال پیام به علاوه مداخلات رفتاری مثل ارائه علائمی برای “ایست”، “بیشتر”، ” کمک” و “تمام شد” به افراد معرفی می کند. اما توجه به این نکته اهمیت دارد که استفاده از این علائم کاربردی اغلب تحت عنوان AAC بی وسیله به شکل جستچر، بر عکس زبان اشاره، در نظر گرفته می شوند، زیرا این علائم اغلب به عنوان راهی برای ارائه پشتیبانی بینایی برای تلاش های ارتباطی و درک اشکال اولیه زبانی آموزش داده می شوند و برای ساخت سیستم زبان بیانی استفاده نمی شوند.همان طور که می دانیم مدالیته های بینایی اغلب نقطه قوتی برای کودک دارای اوتیسم است، این حرکات بدنی ساده ممکن است مکرراً استفاده شوند و وقتی که با تقویت کننده کلامی همراه شوند به کودک دارای اوتیسم کمک می کند تا بین صدای كلمات و معنای آن ها ارتباط برقرار کند. بنابراین، علائم ساده ممکن است به عنوان مکمل درمراحل آغازین آموزش تقلید و درک مفاهیم زبان انتزاعی استفاده شود. تأکید بر جنبه حرکتی این علائم، همراه با تقویت کننده رفتاری و مدل های گفتار کلامی از اجزای کلیدی پشتیبانی از اولیه ترین مراحل تعاملات ارتباطی برای فرد دارای اوتیسم است و از رشد واژگان اشاره ای بلند مدت یا سیستم زبان اشاره پشتیبانی نمی کند. استفاده از AAC بی وسیله به شکل زبان اشاره دارای حمایت کمی در افراد طیف است زیرا کودکان دارای اوتیسم مسیر خاصی را در رشد شناختی و زبانی دنبال نمی کنند، واین مسیر به شدت مبتنی بر رفتارهای پیش زبانی ایجاد شده مثل تقلید، اشاره، توجه مشترک، برقرای ارتباط با مراقبان و درک روابط على و معلولی است، چالش های مرتبط با استفاده از رفتارهای پیش زبانی اغلب همراه با مشکلات فراوانی در بیان خواسته ها و نیازها است که منجر به استفاده از اشکال قراردادی ارتباط برای رسیدن به خواسته ها می شود مثل جيغ زدن، دراز کشیدن روی زمین، زدن دیگران، یا قاپیدن اشیاء، از آنجایی که کودک دارای اوتیسم عموماً مهارت های تقلیدی، مهارت های حرکات بدنی، یا یک سیستم زبانی نوظهور کاربردی را در غیاب گفتار نشان نمی دهد و بر عکس نوزادان و کودکان با تأخیر در زبان بیانی یا همانند کودکان ناشنوا یا سخت شنوا، هنگامی که یک بزرگسال به کودک دارای اوتیسم علامتی می دهد، تعمیم کمی در کاربرد زیان وجود دارد.
مؤثرترین نوع AAC برای کودکان درای اوتیسم استفاده از AAC با وسیله است که مبتنی بر پشتیبانی بینایی به شکل اشیاء، تصاویر، و فیلم می باشد. بر اساس مروری از ۳۸۹ مطالعه با در نظر گرفتن کارآیی درمان، گزارش استاندارد ملی، که در میان محققان اختلال طیف اوتیسم و متخصصان به عنوان سند راهنما برای استفاده از شیوه های مبتنی بر شواهد مورد توجه قرار می گیرد، استفاده از AAC به عنوان یک درمان نو ظهور شناخته شده است و برای همه کودکان در همه سنین و سطوح شدت طیف دارای نتایج مثبت در نظر گرفته شد. پژوهش های بیشتر با توجه به اجزاء خاصی که از اثربخشی مداخله AAC بر افراد دارای اوتیسم حمایت می کند همچنان نیاز به درک کامل عناصر بحرانی استفاده از آن در مداخله زبانی دارد که بر نتایج بلند مدت تأثیر می گذارد. پژوهش های فعلی در زمینه AAC و اوتیسم به دلیل حجم نمونه های کوچک و ناهمگونی نمونه ها بسیار کلی است. اما هنگام همراهی با مداخلات فشرده و استفاده از اصول آنالیز رفتار، تکرار نتایج AAC را به عنوان مداخله ای با وعده بهبودی در مهارت های زبان بیاتی و ارتباط عملکردی نشان می دهد (Dawson et al. 2010, National Autism Center 2015) متخصصانی که در زمینه اوتیسم کار می کنند همگی می دانند که اغلب نیاز به ارائه پشتیبانی بینایی برای بهبود پاسخ کودک به مداخله وجود دارد، و اینکه مؤثرترین برنامه های مداخله شامل برخی از اشکال آموزش های بینایی آشکار است Research Council 2001; Dawson and Osterling 1997 Mesibove et al. 2004, National اما، پژوهش ها اخیراً به این مسأله می پردازند که افراد دارای اوتیسم از لحاظ پردازش بینایی به چه چیزی توجه می کنند استفاده از تکنولوژی ردیابی چشم، درک ما را از این جنبه رفتاری که اثر مستقیمی بر نتایج مرتبط با مداخله AAC دارد بالا می برد.
(Gillespie- Smith and Fletcher-Watson 2014). هرناندز و همکارانش در مطالعه ای (۲۰۰۹) تفاوت های مهمی را در توجه بینایی و خیره شدن در افراد دارای اوتیسم در مقایسه با گروه کنترل پیدا کردند، گروه اختلال طیف اوتیسم در مقایسه با اشیاء به صورت افراد توجه نمی کردند و مدت زمان کمتری به چشم افراد نگاه می کردند. همچنین هنگام نگاه به صورت افراد مدت زمان بیشتری را صرف نگاه به دهان آن ها می کردند. تکرار نتایج (پلفری و همکاران ۲۰۰۲؛ ریبی و هنکاک ۲۰۰۹) يافته های این پژوهش جهت استفاده از AAC، با فرض اتکاء شدید به سیستم بینایی برای بهره مندی از این تکنولوژی، حمایت می کند. هنگامی که کودکان دارای اوتیسم زبان را فرا می گیرند، اغلب به صدا، لمس، و بو بیش از حد حساس می شوند که بر توانائی آنها در پردازش اطلاعات کلامی ورودی تأثیر می گذارد. بررسی با fMRI در زمینه یکپارچه سازی بینایی- شنوایی در مغز اوتیسم، مشکلاتی را در محرک های یکسان نشان می دهد، در عین حال در اتصال و فعال سازی قشر مغز هنگام آموزش فرد دارای اوتیسم در زمینه شنیدن و دیدن همزمان افزایش دیده می شود و بدین ترتیب زمینه را برای استفاده از حمایت بینائی در آموزش مفاهیم مبتنی بر زبان و گفتار کلامی فراهم می کند(2004 .Williams et al ).
سرمایه گذاری در استفاده از پشتیبانی بینایی به همراه AAC با وسیله به افزایش توجه و تمرکز فرد دارای اتیسم بر محرک های بینایی کمک می کند که ممکن است همراه با ورودی کلامی باشد تا ارتباط بین زبان انتزاعی و گفتار شفاهی را افزایش دهد. فایده دیگر AAC با وسیله این است که محرک های بینایی می توانند با نیازهای فرد از لحاظ ارائه مانند استفاده از نمادهای سیاه و سفید، طراحی خطوط، عکس ها و حتی اشیاء در صورت الزوم ، تطابق داشته باشند. AAC با وسیله بخاطر تأکیدش بر حمایت بینایی هنگام کار آسیب شناس گفتار و زبان با کودکان اوتیسم همواره در خط مقدم مداخلات اولیه است. اما لازم است مشخص کنیم از کجا با AAC شروع کنیم و از لحاظ رشد زبانی تا کجا پیش برویم، زمانی که AAC برای کودک دارای اتیسم بکار گرفته می شود ممکن است گفتار شفاهی هنگام مداخله به همراه نوعی از حمایت بینایی شروع به پدیدار شدن کند. Mirenda و همکارانش (۲۰۱۳) نتایج درمانی را در یک مطالعه کوهورت ۱۹۱ کودک با تشخیص اوتیسم تحلیل کردند، این کودکان مداخله فشرده و به هنگام و همچنین پشتیبانیAAC را دریافت کرده بودند، که نتایج جالبی با توجه به دستیابی به گفتار کلامی تا سن ۶ سالگی حاصل شد. در زمان تشخیص اولیه 38,2% کودکان خزانه واژگانی حداقل ۵ کلمه یا کمتر داشتند که تنها ۱۰٫۵% کودکان در سن ۶ سالگی همچنان نیاز به AAC داشتند. ۳۱٫۴% کودکان تک کلمه و بدون عبارت بودند که ۱۴٫۱% گروه را با گفتار سطح پائین در سن ۶ سالگی تشکیل می دادند. این تغییرات یک کاهش جمعی از ۶۹٫۴% به 24,6% در کودکان نیازمند به پشتیبانی AAC نشان می داد که حاکی از تمایل به فراگیری گفتار شفاهی هنگام ارائه مداخله بهنگام و فشرده بود. این تغییرات متناسب با یافته های اخیر مربوط به نتایج درمان مداخله به هنگام برای برنامه هایی است که بر مداخله رفتاری و زبانی تأکید می کنند (2010 Dawson et.al) بنابراین، AAC ممکن است به عنوان یک کاتالیزور اولیه برای آموزش انتزاعی عمل کند و در فرآیند مداخله هنگام کسب گفتار و رشد سیستم زیاتی نو ظهور دیگر استفاده نشود. در سایر موارد، AAC، بخصوص هنگام تؤام بودن با آپراکسی گفتاری یا سایر مشکلات در برنامه ریزی حرکتی در تولید گفتار و نواقص شناختی، یک نیاز برای تمام طول عمر خواهد شد. در مورد آپراکسی، توجه به استفاده از AAC به عنوان یک سیستم زبان پیشرفته و توسعه سوادآموزی در همان ابتدای ایجاد اهداف درمان باید نشان داده شود.
سوالات متداول:
1-اگر کودکم به ابزار AAC علاقه نشان ندهد چه کار کنم؟
ابتدا باید دلیل این مقاومت را پیدا کنیم. شاید ابزار برایش پیچیده است یا محرکهای حسی نامناسبی دارد. ما با اصلاح سیستم، معرفی تدریجی و استفاده از تقویت‌کننده‌های مثبت، این چالش را حل می‌کنیم.
2-چه تفاوتی بین AAC و گفتاردرمانی معمولی وجود دارد؟
گفتاردرمانی روی تولید گفتار تمرکز دارد، درحالی که AAC روی برقراری ارتباط از هر راه ممکن (تصویر، اشاره، تکنولوژی) تأکید میکند. این دو روش مکمل هم هستند و اغلب به صورت ترکیبی استفاده می‌شوند.
آمار منتشر شده اخیر از مرکز کنترل بیماری (CDC) نشان می دهد در ایالات متحده، از هر 68 کودک یک کودک اختلال طیف اوتیسم تشخیص داده می شود. مطالعات اوتیسم نشان می دهد 10 تا 20 درصد این کودکان قادر به بیان خواسته ها، نیازها و افکار به صورت کلامی نخواهند بود. درمان اوتیسم در منزل در کودکان و بزرگسالان یکی از راه های درمان مناسب برای این افراد می باشد. درمان خانگی اوتیسم در کودکان با استفاده از ابزار های تکنولوژیک از درمان های نوین در چند سال اخیر می باشد. مرکز توانبخشی اوتیسم دکتر صابر در حیطه کاردرمانی در منزل و گفتاردرمانی در منزل برای کودکان اوتیسم به صورت تخصصی فعالیت می نماید. 45 نیروی متخصص با تجربه مرکز با مراجعه به منزل کودک و بررسی وضعیت کودک اوتیسم و ارتباط والدین به ارائه درمان های مفید و مناسب برای کودکان اوتیسم می پردازند.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
طبق آمار گزارش شده توسط CDC، هرسال بیش از بیست هزار کودک با تشخیص اوتیسم متولد می شوند و از لحاظ عملکرد در سطح غیرکلامی باقی می مانند. وقتی افراد اختلالات شدید گفتار و زبان دارند، استراتژیهای ارتباطی افزوده و جایگزین می تواند برای آن ها فرصتی ایجاد کند تا خودشان را ابراز کنند و صدایی داشته باشند. ناتوانی در برقراری ارتباط تأثیر قابل توجهی در کیفیت زندگی، دسترسی آموزشی، و رشد روابط و مهارت های اجتماعی دارد. سرخوردگی از ناتوانی در برقراری ارتباط می تواند منجر به چالشهای رفتاری نیز شود. خدمات گفتاردرمانی ارتباطی از ابتدایی ترین تمایل به کمک افرادی که قادر به تکلم یا بیان احساسات با مردم اطراف خود نبودند ایجاد شد.
درمان خانگی اوتیسم در کودکان
در فرمهای اولیه درمان اوتیسم در خانه، تماس چشمی، نمایشهای تصویری و حروف، تحت عنوان ACC گنجانده شدند. به منظور استفاده از این فرمهای اولیه، نیاز به تعامل رو در رو بود و تعامل معمولاً آهسته صورت می گرفت. همانطور که تکنولوژی پردازشگرهای حساس توسعه یافت، سیستم های ACC اختصاصی به وسیله کمپانیهای کوچک مختص ACC سفارشی ساخته می شدند و از تحلیل گفتار استفاده می کردند. این سیستم ها اغلب سنگین، حجیم و گران قیمت بودند. رایانه های شخصی (PC) و سیستم عاملهای استاندارد گزینه دیگر AAC شدند و دنیای جدیدی را برای توسعه دهندگان باز کردند. نه تنها مصرف کنندگان می توانستند از تکنولوژی برای تعامل رو در رو استفاده کنند، بلکه آن ها همچنین می توانستند از تکنولوژی برای نوشتن، خلق و ارائه سخنرانی و بسیار راحت تر در خانه های اشان، مدارس، سر کار، و جوامع استفاده کنند. دستگاههای رایانه ای قابل حملتر شدند و کمی ارزانتر از دستگاههای ACC اختصاص قبلی بودند.
سپس موبایل آمد، تکنولوژی های چندکاره که فرصتهایی را در اختیار مصرف کنندگان ACC و یا یادگیرندگانی می گذاشت که بسیار فراتر از ظرفیت فعلی دستگاه های ACC پیشرفت کرده بودند و از نظر قیمت بطور قابل ملاحظه ای ارزانتر بودند. تکنولوژی کامپیوتر دیجیتال یک مختصه همگانی در زندگی روزمره شد و در جوامع امروزی به یک وسیله محبوب ارتباطی تبدیل شده است. گسترش فناوری ارزان قیمت تلفن همراه بطور چشمگیری چگونگی ارائه خدمات آموزشی و رفتاری به افراد اوتیسم توسط تهیه کنندگان خدمات را تغییر داده است. از گوشیهای صفحه لمسی تا تبلتها، دستگاههای رایانه ای قابل حمل چیزی هرگز کاربرپسندتر، ارزانتر یا بطورعمومی در دسترستر نبوده اند. یافته های پژوهش نشان می دهد که توسعه تکنولوژی جدید ارتباطی هر ساله با سرعت زیادی پیشرفت می کند، ظرفیت کودکان و اگاهی از چنین تکنولوژی نیز ناگزیر افزایش می یابد به طوری که اغلب از والدینشان پیشی می گیرند. استفاده روزافزون کودکان از تکنولوژی هم در زمینه آموزشی و هم در زمینه ارتباطی کاربرد داشته است، و هم اکنون یک فاکتور محیطی شایع در زندگی آن هاست.
امروزه به کودکان به عنوان «سخنگویان بومی» تکنولوژی اشاره می شود و این اغلب برای دانش آموزان دارای اوتیسم نیز صحیح می باشد. بسیاری از کودکان اوتیسم راحتتر با اشیاء غیرمتحرک مانند کامپیوتر یا iPAD تعامل می کنند. بعلاوه، بسیاری از کودکان اوتیسم از طریق دیدن یاد می گیرند و مهارت های تکنولوژی قویتری دارند. در دو سال گذشته، نظرات بسیاری در برنامه ها «ساخته شده برای تلویزیون» اعلام شد که استفاده از تکنولوژی را برای افراد اوتیسم مهم جلوه می داد. معمولاً این نظرات متمرکز بر کودکی بوده است که توانایی ارتباط گیری نداشت و اغلب دچار مسائل رفتاری به علت ناامیدی از عدم توانایی در برقراری ارتباط بود. زمانیکه اپلیکیشن ارتباطی در آی پد معرفی شد، کودک قادر بود افکار خود را صریح در میان بگذارد و رفتارهای نامناسب ناپدید شدند.
بنابراین به دلیل تبعات رسانه ای بسیاری از مصرف کنندگان شروع به خرید یک iDevice و یک برنامه ارتباطی خاص تا سطح بالایی کردند. زیرا مطمئن بودند که آی پد یک نوش دارو برای فرد دارای اوتیسم بود. مانند تمام تکنیکها و تکنولوژیها، جیزهای خاص برای افراد خاص کار می کند. همه افراد دارای اوتیسم برای سیستم ارتباطی به آی پد نیازی ندارند، بلکه می توانند از این تکنولوژی برای افزایش مهارت دیگری استفاده کنند. با این حال، شخصی که آی پد خریده بود، نمی دانست که چگونه برنامه را ارزیابی کند. چه برنامه ای را باید بخرد، چه برنامه ای مناسب بود و غیره. بنابراین، اکثر آی پدها برای سرگرمی و بازی مورد استفاده قرار گرفتند. حالا ما می دانیم که تکنولوژی موبایل را می توان به طور مؤثرتری نه تنها برای سرگرمی و به عنوان دستگاه ACC استفاده کرد، بکه همچنین در آموزش علمی، مهارتهای اجتماعی، مدلسازی ویدیویی، تشویق، ABA، گفتار- زبان درمانی، مهارت های حرکتی ظریف، حمایتهای بینایی، مهارت های کاربردی زندگی، مهارت های سازماندهی و افزایش استقلال به کار برد. کودک دارای اوتیسم نیاز و حقی برای گزینه های ارتباطی مشابه و در دسترس با هر فردی را دارند. امروزه اغلب مردم از دستگاه های چندکاره برای پاسخ گویی به نیازهای ارتباطی خود استفاده می کنند. این ایده که فقط یک دستگاه ارتباطی می تواند همه نیازهای کودک اوتیسم را برطرف کند دیگر معنی ندارد. برخی نیازها ممکن است به وسیله دستگاه اصلی برطرف شود، در حالیکه برخی ممکن است نیاز به لوازم جانبی و تکنیکهای خاص طراحی شده برای آن ها داشته باشد (مثل: خیره شدن و تماس چشمی، اسکن کردن متن، سازگار کردن صفحه کلید).
تکنولوژی های چندمنظوره، از تکنولوژی ACC فعلی ما پیشرفته تر و کم هزینه تر است. نگرانی روزافزون در خصوص افراد دارای اوتیسم، اشتغال و داشتن مهارت های زندگی مستقل است. داده ها نشان می دهد اکثر بزرگسالات دارای اوتیسم یا بیکارند یا کار سطح پایینی دارند. استخدام عنصری حیاتی برای داشتن زندگی سودمند در بزرگسالی است. افراد دارای اوتیسم لایق فرصتهایی برای شراکت به عنوان کارگران بهره ور در گروههای شغلی مناسب، پرداخت مالیات و بهیه کردن کیفیت زندگی اشان هستند. از موانع اشتغال موفق برای افراد دارای اوتیسم می تواند مهارت های ارتباطی ضعیف؛ مهارت های ظریف اجتماعی مانند شروع بحث، سیاستهای اداری، و خواسته های ناگفته؛ توانایی تکمیل مستقل کار بدون حضور کارفرما، یا مشکلات حسی مرتبط با محیط کار باشد. استفاده از تکنولوژی تلفن همراه می تواند برخی از این موانع را حل کند.
نیازهای هر کودک اوتیسم، امری کاملا خاص و انحصاری است، این موضوع را به یاد داشته باشید زیرا که به شما کمک می کند تا حمایت های دیداری و شنیداری هر کودک را بر اساس نیاز و توانمندی، سطح یادگیری، سن و علائق وی تنظیم و ارائه کنید. برای این کار توصیه هایی عمومی وجود دارند که والدین، مربیان و برنامه ریزان آموزشی باید از آنها اطلاع داشته باشند. مرکز اوتیسم دکتر صابر در حیطه تشخیص و درمان کودکان اوتیسم به صورت تخصصی فعالیت می نماید. کاردرمانی برای اوتیسم و گفتاردرمانی در اوتیسم توسط کادر مجرب مرکز توانبخشی اوتیسم در کلینیک و در منزل انجام می گیرد و سوالات والدین در این زمینه که برای درمان اوتیسم در خانه چه می توان کرد پاسخ داده می شود.
برای درمان اوتیسم در خانه چه باید کرد؟
بررسی های انجام شده بر روی کانال شنوایی کودکان دارای اختلالات طیف اوتیسم نشان داده است که به دلیل ضعف و مشکلات موجود در سیستم شنیداری اغلب افراد این گروه، حمایت های دیداری می تواند روشی مناسب برای افزایش سطح یادگیری و کمک به ادراک شرایطی باشد که گفتار در آنها نقش مهمی برعهده دارد. به عنوان مثال هنگامی که مفهومی به کودک اوتیسم آموزش داده می شود. به باور متخصصان آموزش افراد دارای اوتیسم حمایت های بصری مجموعه ای از راهکارها و روش های عینی و قابل دیدن هستند و فرایند ارتباطی را تسهیل می کنند (هودگدون ۲۰۰۵). بنابر این تعریف حمایت های دیداری بخش مشخص و منسجمی از دایره ارتباطی و آموزشی هستند و فرایند دریافت پردازش و عملکرد مبتنی بر پیام دریافت شده را تسهیل می کند. هدف اصلی از کاربرد سیستم حمایت های دیداری کمک به افزایش میزان ادراک کودک اوتیسم است. با استفاده از این راهکار فرصت های بیشتری برای کودکان دارای اختلالات طیف اوتیسم فراهم می شود تا در فرایند ارتباطی به طور مؤثر و فعال تری درگیر شوند و بازده آموزشی مناسب با سطح شناختی خود را کسب کنند.
در درمان اوتیسم در خانه حمایت های بصری در گستره وسیعی قرار دارند و شامل موارد مختلفی از جمله حالت وضعیت بدن، تصویر و بیانات چهره ای است، مثال هایی از ابزارهای مربوط به حمایت های دیداری بر اساس دیدگاه هود گدون (۲۰۰۵) در ادامه ذکر می شود
جدول های دیداری: این جدول می تواند شامل تصاویر، نمادها، نشانه ها و با ماکت اشیاء واقعی باشد که اطلاعاتی را در مورد وقایع و اموری که در طی روز و یا در ضمن یک برنامه روی می دهند به کودک اوتیسم ارائه می کند.
برنامه کوچک و مختصر: این برنامه های درمانی اوتیسم در منزل سیستم های ساده و راحتی هستند که برای حمایت از برنامه های روزانه ایجاد و به منظور پشتیبانی از آنها تدوین می شوند. این برنامه ها گام های تشکیل دهنده یک فعالیت مانند انتخاب یک نوشیدنی، انجام یک جمع ساده و با گام های تشکیل دهنده یک بخش از یک فعالیت را با استفاده از تصویر و نمادها نشان می دهد.
ليست های نشان دهنده مواردی که کودک اوتیسم حق و توانایی انتخاب آنها را دارد : این گروه از حمایت های بصری اغلب به منظور درگیر کردن کودک در یک نوع از ارتباط بصری مورد استفاده قرار می گیرد. مثلا به وی حق انتخاب یک غذا یا نوشیدنی در میان دسته ای از تقویت کننده ها داده می شود. انتخاب یک غذا و یا نوشیدنی در بین دسته ای از نوشیدنی ها و غذاهای دیگر می تواند به عنوان نوعی تفویت اولیه در نظر گرفته شود که بلافاصله در اختیار کودک اوتیسم قرار می گیرد. از این فعالیت به منظور تقویت توانایی اشاره کردن و انتخاب در افراد دارای اختلالات طیف اتیسم نیز استفاده می شود. این شيوه حتی در مورد کودکانی که دارای تأخیر ارتباطی شدید و ناتوانی های ارتباطی بسیار عمیق هستند تأثیر بسیار مثبت و قابل توجهی دارد و وسیله ای برای تقویت ارتباط آنها در نظر گرفته می شود.
اهداف درمان اوتیسم در منزل :
اطلاع رسانی و توضیح تغييرات : هنگامی در محیط فرد دارای اختلالات طیف اوتیسم تغییری ایجاد می شود و یا برنامه های معمول و آشنایی وی دچار تغییر می شود، مشکلات و مسائلی برای وی ایجاد می شود که گاه سازگاری با این تغییر را برای ری دشوار می کند. تغییر در برنامه های معمول زندگی می تواند تغيير در افراد و اشخاصی باشد که فرد با بزرگسال به نحوی با آنان در ارتباط است مثلا مربی آموزشی کودک اوتیسم. تغییر یک مربی و یا کسی که کودک اوتیسم به طور معمول با وی ارتباط دارد امری است که برای فرد دارای اوتیسم چالشی بزرگ است. فرد دارای اوتیسم باید برای تغییر برنامه و افرادی که با آن سر و کار دارد آمادگی داشته باشد. با استفاده از سیستم حمایت های بصری می توان قبل از شروع فعالیت این جریان را به اطلاع افراد رساند. در برنامه دیداری به خوبی می توان نشان داد چه کسی حضور دارد و چه کسی حضور ندارد، چه زمانی بر می گردد و علت این تغییر برنامه چیست
حمایت در زمان انتقال از بخشی به بخش دیگر و یا در زمان مسافرت : همان گونه که پیش از این نیز اشاره شد افراد دارای اوتیسم در سازگاری و ادراک تغییر در برنامه هایی که به انجام آن عادت دارند دچار مشکل هستند، یکی از ریشه های این ناتوانی ممکن است در اثر نقص در ادراک فرد از اتفاقات پیش آمده و ناتوانی وی در فهم علت تغییرات ایجاد شده باشد و یا ممکن است که در اثر وابسته شدن فرد به گام ها و روال معمول و آشنای انجام امور باشد. هود گدون (۲۰۰۵) پیشنهاد می کند که برنامه های تغییر، پیش از اعمال تغییر به اطلاع افراد برسند و این تغییرات به طور دقیق و با استفاده از جزئیات مشخص به شکل تصویری مشخص شده و به افراد نشان داده شوند تا از این طریق بر این دشواری غلبه کرده و بر تغییر ایجاد شده تسلط یابند.
افزایش راهکارهای مربوط به ارتقاء سطح ارتباط : در برنامه “پیش از کلام” (ام. تی، دبلیو) هانن راه کارهای بیشتری برای ارتقاء سطح ارتباط کودکان دارای اختلالات طیف اوتیسم پیشنهاد کرده است. این برنامه دارای ارزش ویژه ای در اتقاع سطح ارتباط فرد دارای اختلال می باشد. (ساسمان”، ۱۹۹۹)
دلیلی برای برقراری ارتباط کودک اوتیسم ایجاد کنید : اگر فرد در دریافت نیازها و توجه مورد درخواست خود هیچ مشکلی نداشته باشد و هر آنچه مورد نیازش است بدون درخواست وی در اختیارش قرار گیرد دلیلی برای برقراری ارتباط با دیگران نمی بیند. اگر به طور مثال تمام اشیاء مورد نیاز فرد را در دور و بر وی قرار دهیم، دیگر نیازی به درخواست و انجام کوشش برای کسب نیازها وجود نخواهد داشت. در برنامه “پيش از کلام ” هانن در معرض دید اما خارج از دسترس قرار دادن اسباب بازی و وسایل مورد علاقه فرد توصیه می شود. در این صورت دلیلی برای برقراری ارتباط وجود خواهد داشت، استفاده از اسباب بازی های وابسته به دیگران مانند حباب ساز و یا بادکنک که بدون حمایت و همکاری یک بزرگسال نمی تواند مورد استفاده فرد قرار گیرد، نیز می تواند روش مناسبی در نظر گرفته شود. استفاده از این اسباب بازی ها فرد را تشویق می کند تا به جستجوی کمک از یک فرد بزرگسال بپردازد. دادن بخش های مختلف یک اسباب بازی نیز می تواند روش مناسبی برای تقویت توانایی درخواست فرد در نظر گرفته شود، مثلا بخش های مختلف یک پازل در صورت درخواست فرد به صورت بخش به بخش به وی داده شود و با الگوهای مختلف برای ساخت یک شیء به همین صورت و در برابر درخواست فرد هر بار تعدادی به او داده شود. بنابر این فرصت های مختلفی برای برقراری ارتباط و انجام در خواست در اختیار فرد قرار می گیرد که هریک فرصتی برای برقراری یک ارتباط خودانگیخته در نظر گرفته می شود.
برای درمان اوتیسم در منزل چه می توان کرد؟ پیروی از درخواست و راهنمایی ارائه شده توسط کودک دارای اوتیسم : به عنوان یک مربی و یا بزرگسال اغلب تصور می کنیم که فعالیت های مورد نیاز برای کودک اوتیسم را بهتر از وی می شناسیم و بهتر از او می دانیم که چه موضوع و محتوایی برای بحث کردن مناسب است. این شیوه از برقراری ارتباط را ارتباط بزرگسال محور با معلم محور می نامند و در آن فرد بزرگسال یا معلم راهنمایی و هدایت جریان را بر عهده دارد و فرد باید پیر و بزرگسال باشد. در چنین حالتی فرصت های کمتری در اختیار فرد قرار داده می شود تا بتواند ارتباط برقرار کند. همان گونه که پیش از این نیز اشاره شد فرد دارای اختلالات طیف اوتیسم بیش از سایر کودکان در انجام فعالیت های دلخواه خود در گیر و جذب خواهد شد. بنابر این، این موضوع دارای اهمیت ویژه ای است که بدانید فرد مایل به انجام چه کاری است و به آنچه که او می گوید گوش کنید و درخواست هایش را بشنوید. با شنیدن، نحوه درخواست فرد و سطح ارتباطی که وی در آن قرار دارد مشخص می شود و نیز تعیین می شود که برنامه ارتباطی در نظر گرفته شده باید برروی چه پایه ای بنا شود. پس از پایه گذاری صحیح ارتباط و روشن شدن کانال های مناسب می توان در جستجوی اهداف آموزشی و دستیابی به آنها برآمد.
درمان خانگی اوتیسم در کودکان
در فرمهای اولیه درمان اوتیسم در خانه، تماس چشمی، نمایشهای تصویری و حروف، تحت عنوان ACC گنجانده شدند. به منظور استفاده از این فرمهای اولیه، نیاز به تعامل رو در رو بود و تعامل معمولاً آهسته صورت می گرفت. همانطور که تکنولوژی پردازشگرهای حساس توسعه یافت، سیستم های ACC اختصاصی به وسیله کمپانیهای کوچک مختص ACC سفارشی ساخته می شدند و از تحلیل گفتار استفاده می کردند. این سیستم ها اغلب سنگین، حجیم و گران قیمت بودند. رایانه های شخصی (PC) و سیستم عاملهای استاندارد گزینه دیگر AAC شدند و دنیای جدیدی را برای توسعه دهندگان باز کردند. نه تنها مصرف کنندگان می توانستند از تکنولوژی برای تعامل رو در رو استفاده کنند، بلکه آن ها همچنین می توانستند از تکنولوژی برای نوشتن، خلق و ارائه سخنرانی و بسیار راحت تر در خانه های اشان، مدارس، سر کار، و جوامع استفاده کنند. دستگاههای رایانه ای قابل حملتر شدند و کمی ارزانتر از دستگاههای ACC اختصاص قبلی بودند.
سپس موبایل آمد، تکنولوژی های چندکاره که فرصتهایی را در اختیار مصرف کنندگان ACC و یا یادگیرندگانی می گذاشت که بسیار فراتر از ظرفیت فعلی دستگاه های ACC پیشرفت کرده بودند و از نظر قیمت بطور قابل ملاحظه ای ارزانتر بودند. تکنولوژی کامپیوتر دیجیتال یک مختصه همگانی در زندگی روزمره شد و در جوامع امروزی به یک وسیله محبوب ارتباطی تبدیل شده است. گسترش فناوری ارزان قیمت تلفن همراه بطور چشمگیری چگونگی ارائه خدمات آموزشی و رفتاری به افراد اوتیسم توسط تهیه کنندگان خدمات را تغییر داده است. از گوشیهای صفحه لمسی تا تبلتها، دستگاههای رایانه ای قابل حمل چیزی هرگز کاربرپسندتر، ارزانتر یا بطورعمومی در دسترستر نبوده اند. یافته های پژوهش نشان می دهد که توسعه تکنولوژی جدید ارتباطی هر ساله با سرعت زیادی پیشرفت می کند، ظرفیت کودکان و اگاهی از چنین تکنولوژی نیز ناگزیر افزایش می یابد به طوری که اغلب از والدینشان پیشی می گیرند. استفاده روزافزون کودکان از تکنولوژی هم در زمینه آموزشی و هم در زمینه ارتباطی کاربرد داشته است، و هم اکنون یک فاکتور محیطی شایع در زندگی آن هاست.
امروزه به کودکان به عنوان «سخنگویان بومی» تکنولوژی اشاره می شود و این اغلب برای دانش آموزان دارای اوتیسم نیز صحیح می باشد. بسیاری از کودکان اوتیسم راحتتر با اشیاء غیرمتحرک مانند کامپیوتر یا iPAD تعامل می کنند. بعلاوه، بسیاری از کودکان اوتیسم از طریق دیدن یاد می گیرند و مهارت های تکنولوژی قویتری دارند. در دو سال گذشته، نظرات بسیاری در برنامه ها «ساخته شده برای تلویزیون» اعلام شد که استفاده از تکنولوژی را برای افراد اوتیسم مهم جلوه می داد. معمولاً این نظرات متمرکز بر کودکی بوده است که توانایی ارتباط گیری نداشت و اغلب دچار مسائل رفتاری به علت ناامیدی از عدم توانایی در برقراری ارتباط بود. زمانیکه اپلیکیشن ارتباطی در آی پد معرفی شد، کودک قادر بود افکار خود را صریح در میان بگذارد و رفتارهای نامناسب ناپدید شدند.
بنابراین به دلیل تبعات رسانه ای بسیاری از مصرف کنندگان شروع به خرید یک iDevice و یک برنامه ارتباطی خاص تا سطح بالایی کردند. زیرا مطمئن بودند که آی پد یک نوش دارو برای فرد دارای اوتیسم بود. مانند تمام تکنیکها و تکنولوژیها، جیزهای خاص برای افراد خاص کار می کند. همه افراد دارای اوتیسم برای سیستم ارتباطی به آی پد نیازی ندارند، بلکه می توانند از این تکنولوژی برای افزایش مهارت دیگری استفاده کنند. با این حال، شخصی که آی پد خریده بود، نمی دانست که چگونه برنامه را ارزیابی کند. چه برنامه ای را باید بخرد، چه برنامه ای مناسب بود و غیره. بنابراین، اکثر آی پدها برای سرگرمی و بازی مورد استفاده قرار گرفتند. حالا ما می دانیم که تکنولوژی موبایل را می توان به طور مؤثرتری نه تنها برای سرگرمی و به عنوان دستگاه ACC استفاده کرد، بکه همچنین در آموزش علمی، مهارتهای اجتماعی، مدلسازی ویدیویی، تشویق، ABA، گفتار- زبان درمانی، مهارت های حرکتی ظریف، حمایتهای بینایی، مهارت های کاربردی زندگی، مهارت های سازماندهی و افزایش استقلال به کار برد. کودک دارای اوتیسم نیاز و حقی برای گزینه های ارتباطی مشابه و در دسترس با هر فردی را دارند. امروزه اغلب مردم از دستگاه های چندکاره برای پاسخ گویی به نیازهای ارتباطی خود استفاده می کنند. این ایده که فقط یک دستگاه ارتباطی می تواند همه نیازهای کودک اوتیسم را برطرف کند دیگر معنی ندارد. برخی نیازها ممکن است به وسیله دستگاه اصلی برطرف شود، در حالیکه برخی ممکن است نیاز به لوازم جانبی و تکنیکهای خاص طراحی شده برای آن ها داشته باشد (مثل: خیره شدن و تماس چشمی، اسکن کردن متن، سازگار کردن صفحه کلید).
تکنولوژی های چندمنظوره، از تکنولوژی ACC فعلی ما پیشرفته تر و کم هزینه تر است. نگرانی روزافزون در خصوص افراد دارای اوتیسم، اشتغال و داشتن مهارت های زندگی مستقل است. داده ها نشان می دهد اکثر بزرگسالان دارای اوتیسم یا بیکارند یا کار سطح پایینی دارند. استخدام عنصری حیاتی برای داشتن زندگی سودمند در بزرگسالی است. افراد دارای اوتیسم لایق فرصتهایی برای شراکت به عنوان کارگران بهره ور در گروههای شغلی مناسب، پرداخت مالیات و بهیه کردن کیفیت زندگی اشان هستند. از موانع اشتغال موفق برای افراد دارای اوتیسم می تواند مهارت های ارتباطی ضعیف؛ مهارت های ظریف اجتماعی مانند شروع بحث، سیاستهای اداری، و خواسته های ناگفته؛ توانایی تکمیل مستقل کار بدون حضور کارفرما، یا مشکلات حسی مرتبط با محیط کار باشد. استفاده از تکنولوژی تلفن همراه می تواند برخی از این موانع را حل کند.
سوالات متداول:
1-آیا افراد اوتیستیک میتوانند زندگی مستقل داشته باشند؟
بسته به شدت طیف؛ برخی با آموزش مهارتهای زندگی به استقلال می‌رسند، برخی نیازمند حمایت مادام‌العمرند.
2-. علت اصلی اوتیسم چیست؟
ترکیب عوامل ژنتیکی (تا ۹۰%) و محیطی (مثل سن بالای والدین یا عفونت‌های بارداری).
