نویسنده: mehdisaber

گفتاردرمانی اوتیسم در منزل

مرکز اوتیسم تهران دکتر صابر در حیطه تشخیص اوتیسم و درمان اوتیسم به صورت کاملا حرفه ای فعالیت می نماید. متخصصین گفتاردرمانی و کاردرمانی اوتیسم و روانشناسان مرکز با تجربه بالا در زمینه درمان اوتیسم با استفاده از تکنیک های درمانی روز دنیا و ابزار های پیشرفته مانند سنسوری روم، اتاق تاریک بینایی، اتاق توجه شنیداری و دیگر امکانات مرکز در دو شعبه غرب و شرق تهران مشغول به خدمت رسانی به مراجعین می باشند. از خدمات دیگر مرکز توانبخشی اوتیسم می توان به خدمات درمان اوتیسم در منزل اشاره نمود که شامل گفتاردرمانی در منزل اوتیسم میباشد. متخصصین مرکز زیر نظر دکتر صابر در محیط منزل به ارائه گفتاردرمانی کودک اوتیسم در خانه می پردازند.

برنامه گفتاردرمانی در منزل برای کودکان اوتیسم

اگر شما والدینی هستید که نگران رشد گفتار و زبان فرزند تان هستید، یکی از بهترین کارهایی که می ‌توانید برای کمک انجام دهید، استفاده از راهبرد های گفتاردرمانی در منزل در طول برنامه‌ های روزمره است. تمرین فعالیت ‌های درمانی در منزل برای کمک به کودکانی که مشکلات ارتباطی دارند، برای پیشرفت بسیار مهم است. این کار باعث ثبات و تقویت مهارت ‌های آموخته شده در درمان می ‌شود. جلسات گفتاردرمانی قطعاً مهم هستند. با این حال، کودکان برای پیشرفت مهارت ‌های خود نیاز به تمرین بیشتری دارند. فعالیت‌ های گفتاردرمانی در منزل را می ‌توان بر اساس نیازها و علایق کودک شخصی‌ سازی کرد تا انگیزه و تعمیم مهارت‌ ها به محیط‌ های مختلف را تشویق کند. گنجاندن راهبردها و تمرینات گفتاردرمانی در منزل می ‌تواند به کودکی که تأخیرهای خفیف دارد کمک کند تا مهارت ‌های خود را به سطح مناسب سن خود بهبود بخشد. کودکانی که خطاهای تلفظی دارند، می ‌توانند با تمرین صدا های گفتاری در منزل در طول هفته، با سرعت بیشتری پیشرفت کنند. برای والدین مهم است که رشد گفتار کودک را زیر نظر داشته باشند و نقاط عطف را تشخیص دهند، زیرا این امر می ‌تواند منجر به پیشرفت بیشتر کودک شود. نظارت می ‌تواند منجر به تشخیص زود هنگام تأخیرهای احتمالی گفتار و زبان، تسهیل مداخله به موقع از طریق گفتاردرمانی و بهبود رشد اجتماعی و عاطفی کودک شود. هنگامی که کودک گفتاردرمانی دریافت می ‌کند، والدین باید به پیگیری پیشرفت او ادامه دهند تا اطلاعات ارزشمندی را در مورد نیاز کودک به کار بر روی اهداف خاص به گفتاردرمانگر ارائه دهند. والدین می‌ توانند نقاط عطف مورد انتظار گفتار و زبان را برای سن فرزندشان پیگیری کنند. مقایسه این انتظارات رشدی با مهارت‌ های فرزندشان به والدین کمک می‌ کند تا تشخیص دهند که آیا فرزندشان ممکن است تأخیر داشته باشد یا خیر. تشخیص این نیاز برای شروع مداخله ‌ای که فرزندتان ممکن است به آن نیاز داشته باشد، در اسرع وقت بسیار مهم است تا فرزندتان بهترین فرصت ممکن را برای بهبود مهارت ‌های ارتباطی خود داشته باشد. اگر والدین نگرانی دارند، باید با یک گفتاردرمانگر مشورت کنند. یک درمانگر که صلاحیت رسیدگی به مسائل پیچیده گفتار و زبان را دارد، می‌ تواند یک ارزیابی جامع انجام دهد و توصیه‌ هایی برای راهبردها و فعالیت ‌های خانگی برای اجرا ارائه دهد. یکی دیگر از مزایای گفتاردرمانی در منزل این است که متخصصان می‌ توانند فضاهای آشنا، اسباب ‌بازی‌ ها و حتی اعضای خانواده را به عنوان تقویت‌ کننده در نظر بگیرند.

از برنامه های گفتاردرمانی ارائه شده در منزل برای کودکان اوتیسم برنامه پکس می باشد. برنامه پکس با همکاری سه نفر آغاز می شود. فرد آموزش گیرنده یا کودک اوتیسم، شریک ارتباطی و تسهیل گر ارتباط. شریک ارتباطی کسی است که آموزش گیرنده از طریق تصویر با او ارتباط برقرار می کند. تسهیل گر یا درمانگر کسی است که در مراحل ابتدایی به آموزش گیرنده در راستای برقراری ارتباط با شریک ارتباطی کمک می کند. این کمک فقط با استفاده از هدایت جسمی فرد و بدون صحبت کردن با وی، انجام می شود. (توجه به این نکته ضروری است که در این مرحله نباید سخنی رد و بدل شود زیرا که ارتباط بین پاسخ و محرک بین گفتار و دریافت محرک انجام می شود.)

اولین قدم گفتاردرمانی اوتیسم در منزل

برنامه با هدف معرفی تصویر (به عنوان محرک شرطی) و برقراری ارتباط آن با محرک غیر شرطی تقویت کننده واقعی) و مرتبط کردن پاسخ غیر شرطی (تمایل به کسب محرک غیر شرطی) با آن آغاز می شود، گفتاردرمان اوتیسم با نشان دادن محرک خوشایند از پیش انتخاب شده به کودک اوتیسم توجه او را جلب می کند.

هنگامی که کودک اوتیسم برای به دست آوردن محرک دلخواه خود تلاش می کند، گفتاردرمان با استفاده از هدایت فیزیکی کودک اوتیسم را به برداشتن کارت تصویر محرک دلخواه و دادن آن به شریک ارتباطی، جهت می دهد. کارت تصویر در نزدیک کودک وجود دارد. شریک ارتباطی باید روبه روی فرد نشسته باشد.

وقتی کودک اوتیسم کارت را به شریک ارتباطی داد فورا محرک درخواست شده به کودک داده می شود ولی شریک ارتباطی نباید حرفی بزند فقط نام محرک درخواست شده را می گوید، مثلا “سیب”, در هر جلسه گفتاردرمانی در منزل برای کودک اوتیسم می توان تا سه تقویت کننده را مورد استفاده قرار داد، این کار باعث تنوع برنامه و جلوگیری از اشباع نسبت به تقویت کننده خواهد شد.

دومین مرحله گفتاردرمانی کودکان اوتیسم در منزل:

در این مرحله هدف افزایش تقاضای خود انگیخته است. بدین منظور شریک ارتباطی از کودک اوتیسم فاصله بیشتری گرفته و کم کم این فاصله را بیشتر می کند و کودک اوتیسم برای دادن کارت و گرفتن محرک دلخواه خود، شریک ارتباطی را دنبال می کند. در این مرحله هنوز گفتاردرمان اوتیسم حضور دارد تا در صورت نیاز به صورت فیزیکی راهنمایی کند.

مرحله سوم گفتاردرمانی اوتیسم در منزل:

هدف این مرحله از آموزش، تمایز و انتخاب کارت صحیح می باشد در کنار کودک اوتیسم به جای یک کارت دو کارت وجود دارد. یک کارت تصویر محرک دلخواه فرد و کارت دیگر تصویر چیزی که مورد دلخواه فرد نیست، مثل یک سیب و یک ملاقه!

اگر کودک اوتیسم کارت اشتباه را برداشت و به شریک ارتباطی داد همان محرک اشتباه به او داده می شود، مثلا ملاقه و این کار ادامه می یابد تا فرد تمایز را یاد بگیرد.

چهارمین قدم از گفتاردرمانی کودکان اوتیسم در خانه:

این مرحله از گفتاردرمانی اوتیسم در منزل شروع جمله سازی است و جمله ها با “من می خواهم ساخته می شوند.

بدین صورت که کودک اوتیسم حتما باید کارت مربوط به محرک دلخواه را در کنار کارت من می خواهم بگذارد تا محرک به او داده شود

مرحله پنج گفتاردرمانی اوتیسم در خانه:

در این مرحله از کودک اوتیسم می پرسیم که چه می خواهی و او باید با استفاده از “من می خواهم ” جمله بسازد تا به محرک دلخواه خود برسد.

در طول چهار مرحله قبل محرک توسط شریک ارتباطی به کودک اوتیسم نشان داده می شود، ولی در این مرحله از او می پرسیم که چه می خواهد؟

آخرین مرحله از گفتاردرمانی اوتیسم در منزل:

این مرحله، بر خلاف مراحل قبل، که فقط بر توانایی تقاضا کردن تأکید داشتند، بر توانایی پاسخ دادن تأکید دارد. مثلا به کودک اوتیسم آموزش داده می شود؟ جواب سوال هایی از قبیل چه می خواهی؟ چه می بینی؟ و… را بدهد

در این روش گفتاردرمانی اوتیسم در منزل، هم از تصاویر رنگی و هم از تصاویر سیاه و سفید می توان استفاده کرد. اندازه کارت های تصاویر ۴×۴ سانتیمتر است. اشياء، تصاویر و یا نمادهای مختلف را می توان بر اساس سطح رشد کودک، در این برنامه مورد استفاده قرار داد.

اما بررسی ها نشان داده اند که درک تصاویر دقیق و همراه با جزئیات برای کودکان دارای اختلالات طیف اوتیسم دشوار است و تصاویر ساده تر و کلی تر برای آنان مناسب تر است مخصوصا اگر تصویر به همراه نام آن به صورت نوشته شده، همراه با تصویر ارائه شود (هر دو روی یک کارت)، مثلا، یک تصویر بریده شده از یک بسته پفک از نظر کودک دارای اختلالات طیف اوتیسم تنها به همان مارک تجاری پفک دلالت خواهد کرد و نمی تواند به تمام انواع موارد مشابه دلالت کند، در حالی که یک تصویر ساده نقاشی شده از پفک از نظر وی به هر مارک و مدلی از پفک دلالت خواهد کرد .

اهمیت گفتاردرمانی در کودکان اوتیسم

اوتیسم یک اختلال پیچیده عصبی-تکاملی است که باعث مشکلاتی در مهارت‌های اجتماعی، ارتباطی و رفتاری کودکان می‌شود. یکی از بارزترین مشکلات کودکان اوتیسم، دشواری در برقراری ارتباط کلامی و غیرکلامی است. از این رو، گفتاردرمانی به عنوان یکی از روش‌های کلیدی درمانی، نقش بسیار مهمی در بهبود کیفیت زندگی این کودکان ایفا می‌کند.

دلایل اهمیت گفتاردرمانی در کودکان اوتیسم

تسهیل ارتباط موثر: کودکان مبتلا به اوتیسم معمولاً در بیان نیازها، خواسته‌ها و احساسات خود دچار مشکل هستند. گفتاردرمانی به آن‌ها کمک می‌کند تا از طریق زبان یا روش‌های ارتباطی جایگزین (مثل زبان اشاره، تصاویر) بتوانند بهتر با اطرافیان خود ارتباط برقرار کنند.

افزایش مهارت‌های زبانی: بسیاری از کودکان اوتیسم در یادگیری و استفاده از زبان دچار تأخیر یا اختلال هستند. گفتاردرمانی با تمرین‌های تخصصی به توسعه دایره واژگان، ساختار جملات و تلفظ صحیح کمک می‌کند.

تقویت مهارت‌های اجتماعی: ارتباط کلامی بخش مهمی از تعاملات اجتماعی است. با بهبود مهارت‌های گفتاری، کودکان می‌توانند بهتر در محیط‌های اجتماعی حضور یابند و روابط مثبت‌تری برقرار کنند.

کاهش رفتارهای چالش‌برانگیز: ناتوانی در بیان نیازها ممکن است منجر به بروز رفتارهای نامناسب و پرخاشگرانه شود. گفتاردرمانی می‌تواند این مشکلات را کاهش دهد، زیرا کودک یاد می‌گیرد چگونه نیازهایش را به صورت مؤثر بیان کند.

افزایش استقلال و خودباوری: بهبود توانایی‌های ارتباطی باعث افزایش اعتماد به نفس کودک می‌شود و به او امکان می‌دهد در فعالیت‌های روزمره مستقل‌تر عمل کند.

کمک به رشد شناختی: ارتباط موثر و زبان مناسب، پایه‌ای برای یادگیری بهتر مفاهیم و مهارت‌های شناختی است. گفتاردرمانی می‌تواند به توسعه این مهارت‌ها کمک کند.

بهترین گفتاردرمانی اوتیسم در خانه

همان گونه که توضیح داده شد، برنامه پکس به سمت تمایز میان نمادها و تصاویر و ساخت جملات ساده حرکت می کند، بنابراین از وابستگی کودک به هدایت و راهنمایی جلو گیری می کند. استفاده از این روش ساده است و نیازمند استفاده از تجهیزات گران قیمت، برای اجرای این برنامه گفتاردرمانی نیست.

می توان نتیجه گیری کرد که برنامه پکس برنامه ای است که به دقت طراحی شده است تا بر اساس آن کودک اوتیسم بتواند

برنامه تبادل تصاویر را یاد بگیرد
به شكل فعال در جستجوی کسی باشد تا تصویر مورد نظر را برای دریافت شی، یا فعالیت مورد نیازش دریافت کند
بین چندین نماد موجود تمایز قائل شود
کتابچه قابل حمل ارتباطی را مورد استفاده قرار دهد
جملات ساده درخواستی و بیانی را بسازد

هزینه های مربوط به اجرای این برنامه گفتاردرمانی در منزل برای کودک اوتیسم به مراتب ارزان تر از برنامه هایی مانند ای. بی. ای. است. اما مشکل عمده در نحوه اجرای برنامه است، زیرا همان طور که قبلا اشاره شد اغلب کسانی که به نحوی از تصویر برای آموزش استفاده می کنند ادعای استفاده از این روش را دارند در حالی که به باور پایه گذاران این برنامه، تنها افراد آموزش دیده توسط مراکز تأیید شده روش پکس، می توانند برنامه گفتاردرمانی اوتیسم در منزل را به درستی ارائه و اجرا کنند.

در ارتباط با سوء تفاهم های رایج در مورد این روش گفتاردرمانی اوتیسم نکات زیر قابل توجه هستند :

۱. هر نوع استفاده از تصویر به معنی استفاده از روش پکس نیست

۲. تنها استفاده از تصویر در برنامه های آموزشی نشان دهنده استفاده از روش پکس نیست

٣. پکس فارغ از سطح توانایی ارتباط کلامی کودک و برای تمام بچه هایی است که دارای اوتیسم با اختلالات ارتباطی تشخیص داده می شوند.

۴. اگر از پکس استفاده کنیم، کودک، آغازگری ارتباط را یاد خواهد گرفت و در مقطعی وادار به درک اهميت صحبت کردن می شود

۵. پکس جایگزین صحبت کردن کودک اوتیسم نمی شود پس از استفاده از پکس اغلب کودکان به مرحله كلام می رسند، اما لوری فراست توصیه می کند که پیش از تمرکز بر روش های عملکردی برقراری ارتباط کودک را از سایر فرصت های کسب مهارت محروم نکنید سعی کنید که برای برقراری ارتباط کلامی، آواسازی، تقلید صدا و ترکیب صدا فرصت هایی را برای کودک فراهم کنید).

۶. پکس بچه ها را لوس بار نمی آورد، زیرا که دستورالعمل آموزشی پکس تنها به ما اجازه می دهد که در مرحله اول و دوم تمامی خواسته های فرد را انجام دهیم. زمانی که فرد به مهارت رسید و برقراری ارتباط را آغاز کرد به وی آموزش داده خواهد شد که گاه پاسخ درخواست وی “نه” خواهد بود

٧. محدودیت سنی در استفاده از برنامه پکس وجود ندارد.

۸. پکس و روش های ABA و تیچ هیچ تضادی با هم ندارد و پکس برگرفته از دیدگاه رفتاری و روش ای، پی. ای. است، بنابراین با هم قابل ترکیب هستند

همان گونه که توضیح داده شد برنامه پکس به سمت تمایز میان نمادها و تصاویر و ساخت جملات ساده حرکت می کند، بنابراین از وابستگی فرد به هدایت و راهنمایی جلوگیری می کند. استفاده از این روش ساده است و نیازمند استفاده از تجهیزات گران قیمتی برای اجرای این برنامه نیست.

می توان نتیجه گیری کرد که گفتاردرمانی در منزل اوتیسم به نحوی طراحی شده است تا براساس آن کودک بتواند :

برنامه تبادل تصاویر را یاد بگیرد
به شكل فعال در جستجوی کسی باشد تا تصویر مورد نظر را برای دریافت شیء با فعالیت مورد نیازش، دریافت کند.
بین چندین نماد موجود تمایز قائل شود.
از کتابچه قابل حمل ارتباطی استفاده کند.
جملات ساده درخواستی و بیانی را بسازد.

منابع:

forbrain.com

hopebridge.com

سوالات متداول:

1- آیا گفتاردرمانی در منزل برای کودکان اوتیسم غیرکلامی نیز مؤثر است؟
بله، گفتاردرمانی در منزل می‌تواند به کودکان غیرکلامی نیز کمک کند. درمانگر از روش‌های جایگزین ارتباطی مانند استفاده از تصاویر، زبان اشاره یا دستگاه‌های ارتباطی کمک‌کننده (AAC) استفاده می‌کند تا کودک بتواند با دیگران ارتباط برقرار کند.

2- چه تمریناتی در گفتاردرمانی اوتیسم در منزل انجام می‌شود؟
تمرینات شامل تقلید صداها، استفاده از تصاویر و کارت‌های آموزشی، بازی‌های تعاملی، و تمرینات تقویت ارتباط چشمی و اجتماعی است. این تمرینات به کودک کمک می‌کند تا مهارت‌های گفتاری و ارتباطی خود را بهبود بخشد.

نوامبر 19, 2021

علائم اختلال یادگیری چیست| اختلالات یادگیری | مرکز اختلال یادگیری| کلینیک پایا دکتر صابر

اختلال یادگیری که به عنوان اختلالات یادگیری خاص نیز نامیده می شوند، یک اصطلاح کلی است که گروهی از مشکلات یادگیری را توصیف می کند. علائم اختلال یادگیری عبارت است از یک یا چند مشکل در خواندن، نوشتن، محاسبه (حساب کردن)، گوش دادن، استدلال، صحبت کردن، انشا و هجی کردن در افرادی که هوش عمومی متوسط یا بالاتر از متوسط دارند. عوامل ارثی، طبی، نواقص مادرزادی، اختلالات و مشکلات عصب شناختی، علل محیطی و یا بدون علت مشخص ممکن است در ایجاد اختلالات یادگیری نقش داشته باشند. این افراد ظاهری طبیعی دارند. مرکز اختلال یادگیری دکتر صابر با در اختیار داشتن امکانات ویژه درمانی در حیطه تشخیص اختلال یادگیری نظیر اتاق تاریک،اتاق شنیداری، سنسوری روم و بخش کاردرمانی ذهنی و گفتاردرمانی به درمان کودکان اختلال یادگیری می پردازد.

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتار درمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

معمولا گفته می شود که معلولیت های بینایی، شنوایی، فیزیکی و حرکتی، محرومیت های محیطی، اقتصادی و فرهنگی، اختلالات عاطفی-هیجانی و عقب ماندگی ذهنی جزء اختلالات یادگیری محسوب نمی شوند. در اختلالات یادگیری، افراد در فرایندهای ذهنی چون ادراک، توجه، حافظه، زبان و محاسبات ریاضی اختلال دارند. کودکانی که در گروه اختلالات یادگیری قرار می گیرند در مقایسه با کودکان دیرآموز، فقط در یک یا چند زمینه درسی ضعیف هستند ولی هوش طبیعی یا بالاتر از طبیعی دارند.

علائم اختلالات یادگیری

اختلال یادگیری در کودکان که یک اختلال عصبی-رشدی با منشاء زیستی است و باعث ایجاد مشکلات شناختی می‌گردد معمولاً علائم اختلال تا قبل از ورود به مدرسه شناخته نمی شوند.

علائم اختلالات یادگیری در کودکان ممکن است در ارتباط با موارد زیر باشند:

مشکلات خواندن
مشکلات محاسبه یا ریاضی
مشکلات نوشتن
مشکلات زبان
مشکلات حرکتی
مشکلات پردازش بینایی
مشکلات پردازش شنوایی

خوانش پریشی یا دیسلکسی ( نارسا خوانی یا اختلال رشدی در خواندن) یکی از موارد شایع اختلالات یادگیری است که فرد در خواندن و نوشتن دچار مشکل می گردد. خوانش پریشی ممکن است به علت مشکلات ادراک دیداری و شنیداری، مشکلات مراحل زبان و آموزش های نامناسب خواندن ایجاد گردد. دانش‌آموزانی که دارای اختلالات خواندن و نوشتن هستند در مقایسه با دانش آموزان عادی، مشکلات رفتاری بیشتری داشته و از رشد اجتماعی، خودپنداره ( مجموعه ای از عقاید و باورهای مثبت و منفی در مورد خود) و عزت نفس کمتری برخوردارند.

آموزش مهارت های اجتماعی در افزایش خودپنداره و کاهش حساسیت اضطرابی دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری موثر است که این خود می‌تواند باعث بهبود یادگیری در این افراد گردد.

نوامبر 17, 2021برچسب‌ها:اختلال یادگیری, درمان اختلال یادگیری

ماساژ کودک برای خواب | ماساژ درمانی نوزاد| کلینیک توانبخشی غرب تهران| کلینیک پایا دکتر صابر

بسیاری از خانواده ها به طور غریزی ماساژ را برای آرام کردن کودک خود تا زمانی که می خوابد به کار می برند. که این ماساژ می تواند به عنوان یک روتین قبل از خواب بچه به کار رود. ماساژ درمانی نوزاد شامل ماساژ قسمت های مختلف بدن است که با تکنیک های مختلف و برای اهداف درمانی متفاوتی انجام می شود. کودکان بی قرار، کج خلق، کودکانی که اختلالات حسی دارند میتوانند از خدمات ماساژ کودک بهرمند شوند. ماساژ نوزاد برای خواب توسط متخصصین ماساژ درمانی کودک در مرکز ماساژ درمانی دکتر صابر آموزش داده می شود. زمانی که کودک شما میخواهد بخوابد او را در تخت قرار دهید یا او را بغل کنید و از ماساژ برای آرام کردن او استفاده کنید که زمان این ماساژ باید کوتاه باشد و حرکات هم باید ساده باشند و قبل از اینکه در خواب عمیق فرو رود باید ماساژ را متوقف کنید.

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

ماساژ کودک برای خواب

اگر کودک شما به پشت دراز کشیده کودک شما از ماساژ شکم لذت می برد. کف دست خود را روی شکم قرار دهید و دست خود را در یک مسیر دایره ای در خلاف جهت عقربه های ساعت حرکت دهید. و با استفاده از انگشتان خود یک فشار ملایمی وارد کنید و زمانی که بچه آرام شد و خوابید ماساژ را کم کنید.

دیدگاه روانشناسی خواب کودک

بسیاری از بچه ها زمانی می خوابند که یکی با آنها باشد. در آغوش گرفتن کودک یکی از وظایف مهم و حیاتی والدین است. اما به منظور رشد و توسعه استقلال کودک تنها خوابیدن مهم و ضروری است. در زمان چهار ماهگی یک زمان مشخص را برای خواب بچه مقرر کنید مثل چای، بازی، حمام، شیشه شیر و یا پستان خود را از دهان او بیرون آورید در حالی که بیدار اما در حال چرت زدن است او را در تخت خودش بگذارید،کنار او بنشینید و تا زمانی که او به خواب می رود او را ماساژ دهید. بعد از گذشت چند هفته کمک به او را کم کنید و از اتاق خارج شوید و او را تشویق کنید که خودش در خواب رود.

ماساژ نوزاد در ناحیه سر و صورت

زمانی که شما کودک خود را بغل کرده‌اید در حالی که او خوابیده سر و صورت او را ماساژ دهید. در ماساژ نوزاد برای خواب پشت سر او را با انگشتان خود بگیرید و گونه های او را به صورت ریتمیک و به آرامی ماساژ دهید. به او نگاه کنید و با او صحبت کنید و یا خیلی آرام برای او آواز بخوانید. یک دسته خود را به صورت فنجان در آورید در حالی که انگشت اشاره شما درجهت رویش موی کودک قرار گرفته است و پشت سر او را تا پایین گردن ماساژ دهید که این کار باید به آرامی و برای یک مدت طولانی انجام شود. زمانی که در حال به خواب رفتن است به آهستگی برای او آواز بخوانید.

نوامبر 13, 2021برچسب‌ها:اختلال خواب نوزادان و کودکان, ماساژ نوزاد, ماساژدرمانی

نحوه آموزش به کودکان اوتیسم | روش آموزشی در اوتیسم | درمان اتیسم| مرکز اوتیسم دکتر صابر

از نظر برنامه ریزان آموزشی برای کودکان اوتیسم مهم ترین ویژگی هایی که افراد دارای اختلالات طیف اوتیسم را از سایرین جدا می سازد این است که اوتیسم مشكلی عصب شناختی است و مشکلات رشد و شیوه های خاص یادگیری ریشه در این واقعیت دارد. بر همین اساس این افراد دارای تفاوت در رشد و الگوهای رشدی هستند، الگوهای رشد آنان تخریب نشده است بلکه متفاوت از سایر افراد است. این الگوی متفاوت باعث ایجاد فرهنگی خاص برای این گروه از افراد شده که به “فرهنگ اتیسم” مشهور شده است. در مرکز اوتیسم تهران با در نظر گرفتن الگوهای رشدی کودکان اوتیسم به طراحی روش آموزشی در اوتیسم جهت درمان کودکان اوتیسم پرداخته شده است. دکتر صابر با گردآوری تجهیزات پیشرفته درمانی و متخصصین مجرب در حیطه کاردرمانی اوتیسم ، گفتاردرمانی و روانشناسی نحوه آموزش به کودکان اوتیسم را به صورت متفاوتی ارائه می کنند.

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

روش آموزشی در اوتیسم

درک فرهنگ اوتیسم و اثر آن بر روی رفتار و شیوه های یادگیری باعث می شود که تفاوت ها و شباهت های آنان با سایر افراد مشخص شود. به منظور شناسایی این تفاوت ها و مشابهت ها همکاری میان والدین و متخصصان از اولویت برخوردار است و باعث می شود که بیشترین میزان بهره مداخلات درمانی به افراد دارای اختلالات طیف اوتیسم برسد، آموزش مناسب به ارزیابی رشدی صحیح وابسته است .دلیل استفاده از این روش این است که بررسی های انجام شده بر روی نحوه ادراک افراد قرار گرفته در طیف اختلالات اوتیسم نشان می دهد که آنان محیط را به صورت قطعات مختلف و مجزا از هم درک می کنند. سازمان دهی رفتار حول زمینه های ویژه (مجموعه رفتارهای که در ارتباط با یک محرک یا شرایط خاص در افراد شکل می گیرد) برای آنان دشوار است و به دلیل وجود اختلالات حسی مدیریت محرک های حسی و جداسازی و طبقه بندی آنها برایشان دشوار است بنابراین واکنش های مناسب در برابر هریک از آنها برای شان اغلب غیر ممکن است. برای جبران این ناتوانی ها روش آموزشی در اوتیسم شیوه آموزش ساخت دار است که تأكیدی است بر :

سازماندهی محیط فیزیکی : شیوه ای از چیدمان که مبلمان و ابزارهای موجود در کلاس به گونه ای سازمان دهی شوند که معنی و با زمینه مشخصی را به محیط و فضای کلاس اضافه کند. این کار به دو دلیل انجام می شود نخست ایجاد موانع مشخص فیزیکی و بصری؛ مشخص کردن مسیرهایی که افراد را به مکان های مشخص شده انجام فعالیت هدایت می کند .
استفاده از برنامه های انفرادی : به منظور افزایش امکان پیش بینی محرک های محیطی برای فرد انجام می شود.
ارتقاء سطح مهارت های مستقل
تعديل و انطباق مواد و محتواهای آموزشی و شیوه هایی که بر اساس آنها اطلاعات به صورت بصری به فرد ارائه می شود .

نحوه آموزش ساخت دار نوعی برنامه آموزشی نیست، بلکه نوعی چار چوب است. چارچوبی برای تفکر درباره نیاز های کودکان دارای اوتیسم و راهنمایی که با استفاده از آن می توان هر برنامه آموزشی را برای اوتیسم در هر سطحی آموزش داد .

برای شروع برنامه حمایت های بصری موارد زیر را در نظر گیرید :

نخست به این سئوال پاسخ دهید که حمایت های بصری قرار است چه نوع کمکی به فرد بکند؟ پاسخ می تواند موارد زیر باشد :

فراهم آوری امکان انتخاب
ارائه اطلاعات در مورد پیش بینی فعالیت های آینده و با محل قرار گیری و بافتن سایر افراد (کارگاه، کلاس درس، زمین بازی و …)
راهنمای انجام فعالیت و یا انتقال از محلی به محل دیگر
کمک به تکمیل یک کار که از مراحل مختلفی تشکیل شده است

پیش از آنکه وقت و انرژی خود را وقف انتخاب و استفاده از شیوه ای از حمایت بصری برای یک فرد کنید، با پستی در مورد اینکه کدام ویژگی این حمایت ها برای فرد مناسب است اطلاعاتی به دست آورید. اگر فرد جدید به گروه شما اضافه شده است و هنوز به خوبی وی را نمی شناسید باید زمانی را صرف این موضوع کنید که واکنش های وی را به تصاویر، اندازه، رنگ ها و شکل های مختلف مشاهده کنید. وقتی که فرد چگونگی استفاده از یک حمایت بصری خاص را یاد گرفت باید استفاده از یک محرک بصری را آغاز کنید و سپس به طور سازمان یافته تعداد روش های مناسب و مورد نظر خود را به سطح مورد نیاز برسانید. مثلا اگر از یک برنامه مربوط به جدول تصویری برای افزایش میزان استقلال در ضمن انجام بازی استفاده می کنید، اول از یک تصویر استفاده کنید. وقتی فرد یاد گرفت که به آن تصویر واکنش نشان دهد، یک تصویر دیگر اضافه کنید. هر گاه اطمینان حاصل کردید که فرد قادر است هر دو فعالیت را به طور مستقل انجام دهد، تصویر سوم را اضافه کنید و این کار را ادامه دهید تا زمانی که فرد قادر خواهد بود که تمامی فعالیت در نظر گرفته برای وی را متناسب با سن و سطح رشد خود به طور مستقل انجام دهد. برای در نظر گیری سطح رشد و سن فرد، گاه لازم است که فرد هم سن وی را که دارای رشد عادی است مشاهده کنید تا بدانید که قادر به انجام مستقل کدامین فعالیت ها است. در این صورت هدف در نظر گرفته شده شما به واقعیت نزدیک تر خواهد بود.

هانن، در نظر گیری هر اشاره با علامتی از جانب فرد به عنوان وسیله ای برای برقراری ارتباط با دیگران امری است کاملا مورد توجه و اهمیت و توصیه می شود که مربی در نحوه آموزش به کودکان اوتیسم، مراقبان و اطرافیان براساس وضعیت کودک اوتیسم و زمینه ای که درخواست در آن صورت می گیرد از خود واکنش نشان دهند و در صدد رفع نیاز و برآوری خواسته های او برآیند. به عنوان مثال، کودک به سمت شیر آب حرکت می کند، می توانید به عنوان یک مراقب با بزرگتر کلمه “آب” را بر زبان آورده و جمله “پس آب می خواهی” را بر زبان بیاورید. این شیوه از برقراری ارتباط و واکنش نشان دادن به حرکت و فعالیت های او می تواند سرنخی برای برقراری ارتباط با دیگران با استفاده از حرکت به سمت اشياء مورد نظر، در اختیار وی قرار دهد. در این روش از صدا و کلمات با توجه به علائق فرد استفاده می شود. یعنی موضوع یا شی مورد علاقه فرد در مرکز برنامه ارتباطی قرار دارد و فرد برای انجام یک تعامل دو جانبه تشویق می شود. تقلید حرکت فرد در ضمن رفتن به سمت شی مورد نظر می تواند سرنخ دیگری در مورد انجام فعالیت دوجانبه در اختیار وی قرار دهد. مراقب فرد با والدین نیز فرصتی به دست خواهند آورد تا فعالیت های دیگری (با کلماتی دیگر) را به عملکردهای فرد اضافه کرده و فرصتی برای تقلید حرکت و با کلمه جدید برای او فراهم کنند. چنین روشی به عنوان یکی از فعالیت های فرد محور در نظر گرفته می شود که معمولا فشارها و اضطراب های معمول برنامه های مداخله ای را با خود به همراه ندارد.

نحوه آموزش به کودکان اوتیسم

در برنامه “بيش از کلام ” هانت به منظور توسعه مهارت های گفتاری و ارتباطی فرد، پیشنهاد می شود که والدین و مراقبان کودک به فعالیت های آنان بپیوندند، حتی اگر انجام این کار در مراحل نخست دشوار باشد و کودک از چنین فعالیتی چندان استقبال نکند. پیوستن به فعالیت های کودک اوتیسم در زمانی که وی مایل به پیوستن دیگران به فعالیت هایش نیست امری دشوار است، به ویژه زمانی که کودک اوتیسم از انجام فعالیت های انفرادی با خود لذت می برد، تمامی این وضعیت ها نشانگر این موضوع است که فرد فاقد مهارت های مربوط به انجام تعاملات اجتماعی در عملکردهای روزانه و بازی های خود است. در هر حال اغلب ورود آرام و تدریجی به دنیای کودک و ارائه فرصت های متعدد برای عادت کردن وی به حضور فردی دیگر در کنارش از جمله راهکارهای مناسب تقویت سطح ارتباطی به شمار می آید.

نوامبر 12, 2021برچسب‌ها:آموزش اوتیسم, اوتیسم

توانبخشی سکته مغزی در منزل

در فرایند مراقبت و توانبخشی سکته مغزی درمان زودهنگام مناسب و موثر حیاتی است. مداخله زودهنگام می‌تواند منجر به جمع‌آوری اطلاعات مناسبی شود که بیمار سکته مغزی را برای ارزیابی ها و درمان های بعدی آماده می کند. جنبه های کلیدی مداخلات زودهنگام شامل جمع آوری اطلاعات مناسب در مورد بیمار سکته مغزی، کامل کردن یک غربالگری و ارزیابی مناسب برای شناسایی نکات کلیدی برای ارزیابی و مداخلات بیشتر آینده است. کاردرمانی سکته مغزی و گفتاردرمانی سکته مغزی از خدمات مهم مرکز توانبخشی سکته مغزی دکتر صابر می باشد که به صورت کاملا تخصصی توسط متخصصین این مرکز انجام می گیرد. دو شعبه فعال کلینیک توانبخشی سکته مغزی دکتر صابر در غرب و شرق تهران امکان مراجعه آسان بیماران را از هر کجای تهران به مرکز توانبخشی سکته مغزی در تهران فراهم می آورد. همچنین خدمات توانبخشی سکته مغزی منزل نیز از دیگر خدمات مهم این مرکز است.

توانبخشی بیماران سکته مغزی

یکی از مهم‌ترین اجزای مداخله زودهنگام مشاهده علائم بیمار سکته مغزی است. به عبارتی دیگر، اینکه چطور در بخش عمل می کند یا رفتار بیمار در ارزیابی و مصاحبه اولیه. یکپارچه کردن این اطلاعات در کنار هم به ایجاد یک تصویر واضح از بیمار سکته مغزی، نقایص اش، مهارتها، اهداف و انگیزه هایش می شود و این اطلاعات می توانند برای فراهم کردن یک برنامه درمانی آشکار استفاده شوند.

پیش از ارزیابی در درمان سکته مغزی

پیش از ارزیابی بیمار سکته مغزی جمع‌آوری اطلاعات از گزارشات پزشکی و دارویی، سایر حرفه های درگیر و گزارشات پرستاری اهمیت دارد.

هدف

برای جمع‌آوری اطلاعات به منظور راهنمایی، آگاهی و اولویت‌بندی غربالگری، ارزیابی و درمان.

چک لیست پایه و اصلی تاریخچه پزشکی

ثبت تمام بیماری های همراه که بیمار سکته مغزی دارد بسیار اهمیت دارد چون که بیماری های همراه می توانند توانایی های عملکردی و ارزیابی را تحت تاثیر قرار دهند، برای مثال شکستگی های قبلی که موجب محدودیت عملکردی و دامنه حرکتی کاهش یافته شده اند و یا مشکلات مزمن قلبی را می توانند سبب خستگی و تنگی‌نفس شوند.

تاریخچه ی اجتماعی

کار درمانگر باید محل زندگی بیمار و شبکه‌های اجتماعی شامل نقش های اصلی و کارهایش را ثبت کند. این ها می توانند مصاحبه اولیه را هدایت کنند و به شناسایی نگرانی های اصلی ای که ممکن است بیمار داشته باشد کمک کنند که این نگرانی ها فرآیند توانبخشی را تحت تأثیر قرار می‌دهند. برای مثال وابستگی و مسائل مالی.

اطلاعات بیشتر می‌تواند از سایر اعضای تیم چند رشته جمع آوری شود. این اطلاعات زمینه‌ای به کاردرمانگران کمک خواهند کرد تا قبل از ارزیابی/مصاحبه اولیه یک تصویر بالینی از بیمار شکل گیرد.

مثال ها_ پرسنل بخش ممکن است گزارش کند که بیمار حالت گیجی دارد که نشان دهنده مشکلات درکی است.فیزیوتراپیست ممکن است گزارش کند که بیمار نمی تواند دستورات را دنبال کند که می تواند نشان دهنده مشکلات زبانی یا پراکسی باشد، گفتار درمانگر ممکن است به سطوح درک و فهم بیمار در دادن پاسخ بله/ خیر اشاره کند.

موبیلیتی فیزیکی فعلی بیمار سکته مغزی

قبل از ارزیابی بیمار، کاردرمانگر باید بداند که چطور بیمار می‌تواند حرکت داده شود و تجهیزات مورد نیاز کدامند؟این مسئله می‌تواند به کار درمانگر در آماده شدن به مصاحبه اولیه و تنظیم کردن فرصت ها برای کمک دیگران در صورت نیاز کمک کننده باشد.همچنین یک وسیله دستی ارزیابی خطر باید در دسترس باشد تا ایمنی بیمار و پرسنل تضمین شود.

توانایی های عملکردی در بخش کاردرمانی سکته مغزی

اطلاعات رسیده از پرسنل بخش می‌تواند برای کاردرمانگر بسیار ارزشمند باشد چرا که در فهمیدن استقلال عملکردی بیمار و توانایی حفظ این استقلال کمک کننده است. هرچند،کار درمانگر باید بداند که مراکز بیمارستانی موسسه هستند و دارای روتین هایی می باشند که معمولاً برای بیمار در محیط خانه قابل دسترسی نیستند.بنابراین کار درمانگر باید تا آنجا که امکان دارد موقعیت های ویژه را شبیه سازی کند تا توانایی های بیمار را بشناسد. به دست آوردن اطلاعات زمینه ای در برنامه ریزی و ارزیابی غربالگری ضروری است.

کاردرمانگر باید در جمع آوری اطلاعات به تمام ارزیابی های قبلی و نتایج آن ها توجه کند چون که: باعث صرفه جویی در زمان میشود،از تکرار شدن سوالات جلوگیری میکند به کاردرمانگر در اولویت بندی نواحی ارزیابی کمک می‌کند. برای مثال ، هرنوع ارزیابی های شناختی، موبیلیتی یا غربالگری های زبانی می توانند توسط کاردرمانگر مورد استفاده قرار گیرند چون که می‌توانند در پیش بینی و آنالیز مشکلات عملکردی که بیمار ممکن است در کارهای خود تجربه کند کمک کننده باشند.

سی تی اسکن( تومور گرافی کامپیوتری که همچنین ( CAT ) اسکن هم نامیده می شود.) سی تی اسکن در شناسایی ناحیه و وسعت آسیب بسیار ارزشمند می باشد. کاردرمانگر با دانستن تغذیه های خونی مغز و عملکرد قسمتهای مختلف مغز می‌تواند آسیب های بالقوه بیمار را تشخیص دهد. سپس این اطلاعات می‌توانند برای کمک به جهت‌دهی ارزیابی و شناسایی آسیب های عملکردی بیمار مورد استفاده قرار گیرند.

ارزیابی حرکتی بیماران سکته مغزی در منزل

بیمار چطور حرکت می‌کند؟
چرا بیمار اینطوری حرکت می کند؟

در وضعیت ( in position )

سر بیمار چه کاری انجام میدهد؟
به تنه بیمار سکته مغزی توجه کنید. آیا بیمار می تواند وضعیت خود را حفظ یا تغییر دهد؟
به بازی‌های بیمار توجه کنید.آیا بازی های سالم برای حرکت آزادند و آیا درد وجود دارد؟
وضعیت بازوهای بیمار چطور است؟سنگین ، سبک، نیمه در رفته، حرکات اکتیو؟
پوزیشن، تون و دامنه حرکتی در پاهای بیمار سکته مغزی چطور است؟

ترانسفرها

بیمار چگونه از صندلی به تخت می رود؟چطور؟آیا مستقل است؟
آیا رفلکس همراه وجود دارد ( Associated )؟
بیمار سکته مغزی چگونه از حالت نشسته به خوابیده می‌رود؟
بیمار چگونه از حالت نشسته به ایستاده می رود؟

نشسته ( sitting )

نشستن بدون ساپورت: آیا بیمار می‌تواند این عمل را انجام دهد؟آیا بیمار از بازوهای خود برای حفظ تعادل نشستن استفاده می‌کند؟
تحمل وزن ( Weight bearing ) آیا متقارن است؟
پوسچر کلی : آیا بیمار وقتی که دستکاری می شود می تواند پوسچر خود را تطبیق دهد؟
پوسچر پاها افتاده است؟کشیده شده‌اند؟
پوزیشن لگن و تاثیر آن بر روی پوزیشن تنه و اندام فوقانی.

تنه

آیا بیمار می تواند وزن خود را به طرفین منتقل کند؟
آیا وقتی وزن بیمار به طرفین منتقل میشود می تواند خود را برگرداند؟
آیا بیمار در بعضی نواحی تون عضلانی بالا و یا پایین دارد؟
پوزیشن اسکاپولا چگونه است؟

اسکاپولا

عضلات اطراف اسکاپولا را ارزیابی کنید. آیا ضعف، سفتی و تون وجود دارند که چرخیدن و وضعیت نشستن را تحت تأثیر قرار دهند؟
آیا اسکاپولا در ریتم نرمال اسکاپولا – هومورال حرکت می‌کند؟

مفصل گلنوهومرال

نیمه در رفتگی و وضعیت عضله روتاتورکاف را ارزیابی کنید.
آیا با حرکت در مفصل گلنوهومرال اسکاپولا میچرخد؟

اندام فوقانی

آیا فانکشنال است؟آیا حرکات ارادی و انتخابی وجود دارند؟
آیا بیمار می تواند به منظور رسیدن،گرفتن و دستکاری اشیا اندام فوقانی خود را به صورت ایزومتریک، کانسنتریک و اسنتریک منقبض کند؟

توجه به دست بیمار

گرفتن درست،کنترل حرکات ظریف، قوس ها

ایستادن و راه رفتن

آیا بیمار قادر به ایستادن است؟
آیا بیمار تقارن دارد؟آیا ایستادن استاتیک و داینامیک را می‌تواند حفظ کند؟
آیا بیمار در حالت ایستاده می تواند اندام فوقانی خود را حرکت دهد و یا باید از اندام فوقانی برای ساپورت استفاده کند؟

ارزیابی عملکردی بیمار در کاردرمانی سکته مغزی

ارزیابی های عملکردی مانند شستن، لباس پوشیدن، ارزیابی های آشپزخانه و سایر وظایف عملکردی ابزارهای کلیدی برای غربالگری و ارزیابی های بیماران هستند. آنها اطلاعات ارزشمند در مورد مهارت های عملکردی باقیمانده،نقایص و عملکردها فراهم می‌کنند.

هدف

ابزارهای غربالگری برای شناسایی نقایص، مهارت ها و نقایص عملکردی
فراهم کردن اطلاعات مهم در مورد اینکه چطور نقایص بر روی توانایی عملکردی اثر می گذارند.
فراهم کردن فرصتی برای تشخیص اینکه بیمار چطور از مهارت های باقی مانده برای انجام وظایف آشنا استفاده می کند؟

غربالگری عملکردی در توانبخشی سکته مغزی

سوالات زیر باید از دیدگاه درکی/شناختی مورد توجه قرار گیرند:

دیدگاه فرد در مورد وظیفه چگونه است؟
آیا بیمار سکته مغزی با وظیفه آشنا به نظر می رسد؟
آیا بیماری از نشانه های محیطی استفاده می کند؟
آیا بیمار قادر به حل مسئله جنبه های جدید هست؟برای مثال،ضعف در اندام هایش یا تفاوت ها در محیط؟
بیمار چگونه انجام تکلیف را شروع می کند؟
آیا نحوه شروع بیمار کارا می باشد؟
توجه بیمار را در نظر بگیرید. همچنین تمرکز بر روی تکلیف،برنامه ریزی و سازماندهی و کامل کردن تکلیف باید مورد توجه قرار گیرند؟
توانایی بیمار سکته مغزی برای تشخیص نشانه های محیطی و استراتژی های جستجو را در نظر بگیرید.
سوالات زیر باید از دیدگاه فیزیکی/ حسی در مورد توجه قرار گیرند؟
سطح تحمل بیمار چقدر است؟
آیا انجام وظیفه سخت است؟
آیا بیمار سکته مغزی تعادل نشسته و ایستاده خوبی دارد؟
آیا بیمار قادر است به طور مناسب برای کار پوزیشن بگیرد؟
آیا بیمار تکلیف را به صورت دو طرفه انجام می دهد؟
آیا در طول انجام وظیفه تون تغییر می کند؟

توانبخشی برای سکته مغزی در منزل

زمانی که غربالگری اولیه کامل شد.مهم است بدانیم که آیا برای تصمیم‌گیری در مورد مناسب ترین درمان برای بیماران ارزیابی بیشتر نیاز است؟ آیا تجهیزات خاصی برای توانبخشی سکته مغزی در منزل نیاز هست؟

تجهیزات

ارزیابی برای فراهم آوردن تجهیزات برای بیماران سکته مغزی عموماً یک رویکرد تطابقی برای کاهش محدودیت ها در نظر گرفته می شود. اکثر تجهیزات پس از ارزیابی منزل،قبل یا بعد از ترخیص تجویز می‌شوند. هرچند،بعضی تجهیزات نیز می‌توانند برای تسهیل حرکات نرمال و افزایش استقلال در مراکز بیمارستانی نیز استفاده شوند. نوع وسیله باید به دقت و با همکاری بیمار،خانواده و تیم چند رشته ای انتخاب شود.

ویلچرها

فراهم کردن ویلچر برای بیماران سکته مغزی متعاقب سکته مغزی به دو دلیل صورت می گیرد-برای وضعیت دهی صحیح در طول درمان زودهنگام و برای تحرک داخل/در خارج از منزل در طول مرحله توانبخشی. انواع ویلچر های مناسب برای سکته مغزی شامل ویلچرهای ( Attendant- Propelled manual wheelchair ) و ( Indoor\ outdoor- Power wheelchair ) می باشد.

ویلچرهای ( Attendant- Propelled manual wheelchair ) برای رسیدن به بهترین پوزیشن و بهبود تعادل نشستن در بخش استفاده می‌شوند. این ویلچر ها معمولاً دسته و پشتی بلند ندارند. برای کاهش و کنترل فشار باید از بالش های کاهنده فشار استفاده شود و در سرتاسر روز به وسیله پرستاران و درمانگران بررسی شود.

استفاده از ( Attendant- Propelled wheelchair ) که برای بیماران خاص تطبیق یافته اند می تواند به بیماران کمک کند تا آنهایی که نیاز به تحریکات اضافی دارند بتوانند بخش را ترک کنند. به صورت ایده آل،ویلچر باید برای فرد قابل دسترس باشد و بتواند در داخل/خارج خانه و ترخیص و تعطیلات آخر هفته از آن استفاده کند. در بعضی مراکز بیماران معمولاً تمایلی برای راندن ویلچر با پاها و دست هایشان ندارند. زمانی که بیمار از دست و پای غیرمبتلا برای این کار استفاده می کند تون عضلانی در سمت مبتلا افزایش می یابد.

ویلچر های برقی داخل خانه می توانند برای بیماران با ناتوانی های فیزیکی شدید و مشکلات قلبی و ریوی حاد استفاده شوند. شناخت و درک بینایی بیمار به عنوان بخشی از ارزیابی ویلچر باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد. استفاده از ویلچر های برقی در بیمارستان می تواند باعث افزایش انگیزه در بیمار شود و می تواند به عنوان یک انتخاب درمانی برای بیماران با مشکلات آگاهی فضایی و بی توجهی باشد.

ویلچرهای ترکیبی برقی داخل/خارج خانه نیاز به ارزیابی کامل توسط کاردرمانگر بخش بیمارستانی و متخصص ویلچر دارد که در این ارزیابی شناخت، درک و بینایی بیمار مورد توجه قرار می گیرد. این چهره ها می توانند برای افرادی که دارای مشکلات حرکتی طولانی مدت و شدید هستند مناسب باشند.

هنگام ارزیابی یک ویلچر برای استفاده طولانی مدت محیط خانه و مناطق خاصی که بیمار باید در آنجا زندگی کند نیز باید مورد توجه قرار گیرد. برای مناسب بودن ویلچر موارد زیر باید مدنظر قرار گیرد: منزل بیمار،نوع تطابق،عرض درهای خارجی و داخلی در منزل، فاصله بین مبلمان و پوشش کف.

( Toileting )

توالتهای با ارتفاع نشیمن بالا (که به طور عمل به زمین فیکس شده اند) می‌تواند به بیمار در بلند شدن از حالت نشسته در یک روش و نرمال و با استفاده از ریل های چسبیده به دیوار کمک کند.

حمام کردن ( Bathing\ showering )

اکثر بیماران سکته مغزی دارای تعادل نشستن مستقل می توانند ترانسفر از و به تخته حمام را کنترل کنند اما نشیمن حمام به دلیل نیاز مقدار زیاد انرژی بسیار سخت است. این مسئله تون عضلانی را افزایش می دهد و برای افرادی که با مشکلات قلبی-ریوی مزمن و افراد مسن بسیار طاقت فرسا می باشد. تشک ها و کفی های غیر لغزنده برای نشستن باید استفاده شوند. صندلی و نشیمن هایی که بر روی کف فیکس شده اند برای افرادی که حتی تعادل نشستن خوبی ندارند نیز بسیار اما تلقی می شوند. پله های موجود در رختکن حمام فضا را محدود و حداکثر موبیلیتی را برای بیماران سکته مغزی فراهم می‌سازند که در حالت نشسته و ایستاده می توانند به طور مستقل خود را بشویند،بنابراین صندلی و… باید به دیوار فیکس شوند.

آماده سازی غذا

بعضی تجهیزات آشپزخانه ای مانند قاشق های با دسته بلند که به وسیله کاردرمانگران تجویز می‌شوند می توانند توسط بیمارانی که مقداری از عملکرد دستشان برگشته است مورد استفاده قرار گیرند تا حرکات نرمال و بهبودی بیشتر تسهیل شود.این مسئله می تواند در جلسات آماده سازی غذا در بیمارستان یا خانه انجام شود. بسیاری از وسایل دیگر برای استفاده یک دستی و سبک کردن وسایل سنگین مورد استفاده قرار می گیرند. تخته های سوراخ دار و میخ دار، ( Wall tin opener ،Bell clamp ) وسایلی هستند که با در قوطی کنسرو جفت میشوند و بیمار با عملکرد محدود اندام فوقانی را قادر به آماده کردن غذا می کند. یک ( Kettle tipper ) و (Drainage spoon ) می‌تواند با آب در حال جوش تطابق پیدا کند. یک چرخ می‌تواند توسط بیمارانی که تحرک زیادی دارند استفاده شود تا غذاهای داغ را حمل کنند.

برای آماده کردن غذا و خستگی مهمترین فاکتوری است که باید مورد توجه قرار گیرد. ساختمان و طرح آشپزخانه و چیدمان وسایل آشپزخانه در طول ارزیابی منزل باید مورد توجه قرار گیرند. بعضی آیتم های قابل حمل باید در نزدیک هم قرار گیرند تا انرژی بیمار ذخیره شود. یک صندلی بلند هم می‌تواند به کاهش خستگی کمک کند.

مداخلات توانبخشی در منزل

مناطق خاصی از مغز ما وجود دارد که گفتار و ارتباطات ما را کنترل می ‌کند. اگر این قسمت‌های مغز تحت تأثیر سکته مغزی قرار گیرند، ممکن است موراد زیر دشوار باشد:

-درک آنچه مردم می ‌گویند

-خواندن

-صحبت کردن

-نوشتن

این چالش ‌ها ممکن است بر نحوه ارتباط شما با اطرافیان تان تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، ممکن است زمان بیشتری طول بکشد تا دیگران آنچه را که می ‌خواهید بیان کنید، درک کنند. گفتاردرمانی شامل ارزیابی و درمان مشکلات ارتباطی است. گفتار درمانگر شما را ارزیابی کرده و با شما همکاری خواهد کرد تا درمان را مطابق با نیازها و اهداف شما سفارشی کند. گفتاردرمانی می ‌تواند با موارد زیر به بهبود ارتباطات و تسهیل تعامل بهتر کمک کند:

-بازآموزی عملکردهای گفتار و زبان شما

-آموزش استراتژی‌ های ارتباطی خاص به شما

-توسعه راه‌ های جایگزین ارتباطی مانند اشاره کردن یا استفاده از نمودارها یا دستگاه‌ های ارتباطی

-آموزش به یک والد یا مراقب برای حمایت از ارتباطات شما در خانه

شما باید با گفتار درمانگر خود صحبت کنید تا مناسب ‌ترین گزینه را برای خود تعیین کنید. بهبودی از هرگونه مشکل ارتباطی متغیر است و اغلب هفته ‌ها تا ماه‌ ها طول می‌کشد. مشارکت فعال شما برای فرآیند توانبخشی حیاتی است. با تمرین منظم و یک شبکه حمایتی از خانواده و دوستان، گفتار درمانگر قادر خواهد بود با شما همکاری کند تا راه‌ هایی برای برآورده کردن نیازهای ارتباطی شما ایجاد کند. از خانواده و دوستان خود بخواهید که در جلسات درمانی با شما شرکت کنند تا آن ها نیز بتوانند استراتژی‌ هایی را برای کمک به شما در برقراری ارتباط بهتر بیاموزند. گفتاردرمانی در منزل برای بزرگسالان خدمات آسیب‌ شناسی گفتار و زبان حرفه ‌ای را مستقیماً در آسایش خانه شما ارائه می ‌دهد. این رویکرد به ویژه برای افرادی که از سکته مغزی بهبود می ‌یابند یا شرایطی را مدیریت می ‌کنند که بر گفتار، زبان یا عملکرد شناختی تأثیر می ‌گذارد، مفید است. این نیاز به سفر را از بین می ‌برد و درمان را قابل دسترس ‌تر می‌ کند و موانع بهبودی را کاهش می‌ دهد. انتخاب خدمات توانبخشی در منزل مزایای بسیاری، هم عملی و هم عاطفی، برای بازماندگان سکته مغزی و مراقبان آن ها فراهم می ‌کند: راحتی و آسایش، درمان متناسب با زندگی روزمره، مشارکت فعال خانواده، پیشرفت بی ‌وقفه بدون موانع سفر. آسیب ‌شناسان گفتار و زبان این خدمات را ارائه می‌ دهند، درمان را برای رفع نیازهای فردی، سفارشی می ‌کنند و بیماران را از طریق یک فرآیند گام به گام برای دستیابی به اهداف ارتباطی راهنمایی می‌ کنند.

منابع:

healthhub.sg

feeltheadvantage.com

سوالات متداول:

1. چه نکاتی باید در ارزیابی توانبخشی سکته مغزی در منزل انجام شود؟

ارزیابی های حرکتی دامنه حرکتی بیمار توانایی راه رفتن و حرکت ، بررسی وضعیت بلع و گفتار کودک، بررسی درک و قدرت حافظه و پردازش بیمار

2. آیا در توانبخشی در منزل امکان انتخاب درمانگر آقا یا خانم وجود دارد؟

در مرکز توانبخشی دکتر صابر این امکان فراهم شده است که گفتاردرمانان و کاردرمانان جهت مراجعه به منزل بیمار بسته به تقاضای بیمار انتخاب شوند.

نوامبر 10, 2021برچسب‌ها:توانبخشی سکته مغزی

گفتاردرمانی کودکان در منزل| گفتار درمانی در منزل برای کودکان|گفتاردرمانی تخصصی دکتر صابر

باتوجه به پویایی های یک جلسه گفتاردرمانی در منزل، در چارچوب یک جلسه درمانی خاص درمانگر با کودک و خانواده او صحبت می‌کند، متخصصان بالینی برای مشخص کردن برخی از مهارت های به کار گرفته شده در خلال جلسه گفتار درمانی در منزل برای کودکان، درمانگر کودک را راهنمایی می کنند، هدایت می‌کنند، الگو در اختیار آنان قرار می دهند به کارشان جهت می دهند، به آنان کمک می‌کنند، داده‌ها را جمع‌آوری می‌کنند، کودک را مورد تشویق قرار می‌دهند،و تلاش های آنان را استحکام می بخشند. تمام این مهارت ها به کمک تعامل در گفتاردرمانی اجرا میشوند، که این تعامل در درمان، یک نوع تبادل بسیار ملایم و تاثیر پذیر بین گفتاردرمان و کودک در خلال درمان است. گفتاردرمانی کودکان در منزل یکی از خدمات ویژه مرکز گفتاردرمانی کودکان دکتر صابر می باشد که به صورت تخصصی و توسط گفتاردرمانان با سابقه و دوره دیده مرکز ارائه می شود. بیش از 53 نیروی متخصص مرکز در حیطه درمان کودکان در منزل در اختلالات گفتاری، لکنت زبان، تاخیر کلامی اختلال تلفظ و… فعالیت می نمایند و با بهره گیری از تکنیک های روز دنیا و زیر نظر دکتر صابر خدمات گفتاردرمانی کودکان در منزل را به بهترین نحو انجام می دهند.

گفتاردرمانی کودکان در منزل

با استفاده از یک مجموعه تمرین هایی که به منظور افزایش تبحر و موفقیت در مهارت های گفتاردرمانی کودکان طراحی شده اند، به گفتاردرمان ها آموزش داده می‌شود تا مسیر درمان را از آغاز تا سطح توانمندی حرفه ای، با موفقیت پشت سر بگذارند. این تبحر با استفاده از تجزیه و تحلیل فعالیت صورت می گیرد و تجزیه و تحلیل فعالیت، نوعی مفهوم رفتاری است که از طریق آن، فعالیت ها،و یا مهارت ها، به اجزای کوچکتری خرد می‌شوند، تا این اجزا به صورت جداگانه فراگرفته شوند و سپس این اجزا با یکدیگر ادغام می شوند تا هدف یا فعالیت های مورد نظر نشان داده شوند. با تجزیه و تحلیل هر جزء از درمان، مهارت های لازم برای اجرای موفقیت آمیز آن جز ایجاد می‌شود، و سپس با ادغام این مهارتها با یکدیگر و اجرای توالی هدف کلی، گفتاردرمان می آموزد تا هنر یا نمایش مهارت های بنیادی درمان گفتار و زبان را تجزیه کند.

غالباً متخصص تازه کار گفتاردرمانی نسبت به آنچه که مشاهده کرده است نامطمئن است. جای شگفتی نیست که، آسیب شناسان تازه کار، از فکر اینکه سرانجام شخصاً مسئولیت ارائه درمان را به عهده بگیرند، احساس ترس کنند. هرچند در آغاز، اندیشه ارائه درمان باعث آزردگی خاطر آنان می شود، ولی متخصصان تازه کار، از طریق تمرین های هدایت شده در قالب مهارت های درمانی، نه تنها به عنوان گفتار درمان در هدایت و راهنمایی بیماران احساس راحتی می کنند، بلکه سرانجام شیوه‌ها و شگردهای درمان گفتار و زبان را به نحو شایسته ای اجرا می کنند.

مهارت هایی برای درمان گفتار و زبان کودکان در منزل

بسیاری از توانایی‌ها، مهارتها، شگردها و هر گونه تجربه مربوط به این حرفه ای، متشکل از مجموعه‌ای از خبرگی هایی است که گفتاردرمانگران از خود نشان می دهند. پژوهشگران مختلفی، اطلاعات سودمند مربوط به مهارتهای مورد نیاز گفتاردرمانگر در کار بالینی را در اختیار ما قرار داده اند. به عنوان مثال، هگد، دیویس، اهمیت اطلاعات گسترده ای را که گفتاردرمان کودک در حرفه خود نیاز دارند، توضیح داده‌اند. دو نوع مهارت اساسی وجود دارند که، متخصصان گفتاردرمان هنگام ارائه درمان گفتار و زبان باید از خود نشان دهند: مهارت های برقراری ارتباط بین فردی ، و مهارت های ویژه درمان. مهارت های برقراری ارتباط بین فردی عبارتند از: رفتار های شخصی و یا تعاملاتی که هنگام گفتگو با دیگران مورد استفاده قرار می‌گیرند. مهارت های برقراری ارتباط بین فردی، در خلال مراحل مختلف رشد کودک، به شکل های مختلفی پدیدار می شوند. این مهارت ها شامل این نوع ویژگی های رفتاری است: رفتار های جدی، دوستانه، مودبانه، راستگویی در بازخورد، و تعاملات غیر کلامی مناسب (برقراری ارتباط چشمی،زبان بدنی،رفتارهای حاکی از صمیمیت و احساس نزدیکی و غیره) برخی از گفتار درمانان کودک ذاتاً دارای مهارت های برقراری ارتباط بین فردی مناسبی برای درمان گفتار و زبان هستند، در حالی که به برخی دیگر از گفتاردرمانان باید علاوه بر آموزش مهارت‌های ویژه درمان، مهارت های برقراری ارتباط بین فردی هم آموزش داده شود.

مهارت های ویژه درمان، مهارتهای تخصصی اصلی و بنیادی ضروری برای درمان موثر در گفتار و زبان می باشند. اساساً به دلیل اهمیت این مهارت ها در کار بالینی موثر،مهارت های ویژه درمان در ارتباط با کاربردشان در درمان گفتار و زبان آموزش داده می شوند،و دانشجویان باید آنها را یاد بگیرند،اگرچه بسیاری از این مهارت ها در سایر علوم هم کاربرد دارند. صرف نظر از اینکه دانشجویان تا چه اندازه در مهارتهای برقراری ارتباط بین فردی ورزیده باشند، تمام دانشجویانی که رشته اختلالات برقراری ارتباط را فرا می‌گیرند، باید مهارت های ویژه درمان را آموزش ببینند. به عنوان یک نکته دلگرم کننده، باید گفته شود که، گفتاردرمانگران تازه کار باید بدانند، تمامی مهارت های نشان داده شده در درمان گفتار و زبان، مهارتهای یادگرفتنی هستند. یا گفتاردرمانان باید هم مهارت های برقراری ارتباط بین فردی و هم مهارت های ویژه درمان را آموزش ببینند، و یا این که فقط لازم است تا مهارت های ویژه مربوط به درمان را بیاموزند.

گفتاردرمانی ها تمامی مهارت ها را می آموزند، و سرانجام با استفاده از فعالیت‌هایی به نام تحلیل فعالیت انجام شده، و بدون هرگونه مشکلی، این مهارت ها را یک به یک اجرا می کنند. مهارت های ویژه ی درمان که باید در زمینه ی درمان گفتار و زبان ارایه شوند.

هنگامی که گفتاردرمان از مهارت های فهرست شده همراه با اطلاعات گسترده حرفه ای خود در مورد هر یک از ناتوانی ها ( تولید واج شناسی، زبان صدا، روانی گفتار، طنین، بلع، وغیره) استفاده می کند، موفقیت در درمان نه تنها دست یافتنی است، بلکه میزان این موفقیت هم بسیار بالا است.

ویژگی های مهم گفتار درمانی در منزل برای کودکان

انتظارات مربوط به برقراری ارتباط در گفتاردرمانی در منزل
انگیزه در روند درمان
شوق، نشاط،و بلندی صدا در روند گفتاردرمانی کودکان در منزل
جای نشستن، احساس صمیمیت و نزدیکی با کودک، و لمس کردن بیمار در روند درمان
آمادگی، تعیین سرعت و روانی گفتار در روند گفتاردرمانی در منزل برای کودک
مقدمات: محرک‌های هشداردهنده، ارائه سرنخ، الگو دادن، تشویق و ترغیب.
آموزش مستقیم: حس های یادگیری، توصیف/اجرا، پرسش و صبر و انتظار
ارائه محرک: شکل بخشیدن (نزدیک سازی های پی در پی)
تقویت کننده های مثبت: تشویق کلامی، جایزه ها و تقویت کننده های اولیه متناسب با علایق کودکان در گفتاردرمانی در منزل
بازخورد اصلاح کننده در روند گفتاردرمانی در منزل برای کودکان.
جمع آوری داده ها در روند درمان
بررسی آزمایشی در روند گفتاردرمانی کودکان در منزل
هدف گیری مشکل بیمار در روند درمان.

نوامبر 8, 2021برچسب‌ها:گفتاردرمانی در منزل, گفتاردرمانی کودکان

مشکلات حسی در فلج مغزی و سندروم داون

اختلالات حسی در کودکان فلج مغزی و سندروم داون یکی از مشکلات پیشروی این کودکان است. تمرینات یکپارچگی حسی در کاردرمانی می تواند باعث بهبود مشکلات حسی این کودکان و کاهش مشکلات همراه آن باشد. مرکز کاردرمانی فلج مغزی و گفتاردرمانی دکتر صابر با در اختیار داشتن بخش های تخصصی نظیر اتاق سنسوری روم مجهز به تجهیزات دیجیتالی، ماساژ درمانی و بخش تعدیل حسی، کاردرمانی در یکپارچگی حسی و… در حیطه بهبود مشکلات حسی کودکان فلج مغزی و سندروم داون به صورت کاملا تخصصی مشغول به فعالیت می باشند. مرکز دکتر صابر با دو شعبه فعال در غرب و شرق تهران و تیم تخصصی درمانی شامل کاردرمانان، گفتاردرمانان و روانشناسان متخصص، توانسته است کلیه نیاز های این کودکان را در حیطه توانبخشی تامین نماید و بهترین نتیجه درمانی را حاصل کند.

مشکلات حسی کودکان سندروم داون

کودکانی که دارای سندروم داون هستند، به طور عمومی دارای تون عضلانی پایین، مفاصل دارای حرکت بیش از اندازه، مهارت های حرکتی ضعیف، مهارتهای تمایز حسی ضعیف و بسیاری از مشکلات دیگر هستند. کودکانی که با تورتیکولی به دنیا می آیند، فقط یک چرخش گردنی دارند که سر به یک طرف می‌رود و دامنه محدودی در حرکات گردنی داشته و گردن درد و سایر علائم دیگر را نیز دارند. یک استراتژی فعال و برنامه قوی می تواند در سنین خیلی پایین از محدودیت‌های مهمی در بینایی جلوگیری کند و در مناطق موثر بدن داده‌های حس لمس را می‌تواند تحمل کند.کودکان سندرم دان ممکن است چالش‌های حسی مرتبط با ورودی حس عمقی داشته باشند. ورودی حس عمقی، ورودی حسی به عضلات و مفاصل است. افراد مبتلا به سندرم داون تمایل به تون عضلانی پایین دارند که می‌تواند بر نحوه تفسیر ورودی حسی که از طریق عضلات و مفاصلشان دریافت می‌کنند، تأثیر بگذارد (Bruni, 2016). اغلب آنها برای کمک به تنظیم بدن خود به ورودی حس عمقی بیشتری در عضلات و مفاصل خود نیاز دارند. این امر همچنین تنظیم میزان نیرویی که با عضلات خود تولید می‌کنند را برای افراد مبتلا به سندرم داون دشوار می‌کند؛ آنها اغلب کاری را خیلی سخت انجام می‌دهند (فشار زیادی به یک شیء وارد می‌کنند تا بشکند) یا به اندازه کافی سخت انجام نمی‌دهند (فشار ناکافی وارد می‌کنند و در نگه داشتن یک شیء مشکل دارند).

نقص در پردازش حسی ممکن است کارهای روزمره مانند حمام کردن، لباس پوشیدن و غذا خوردن را به چالش بکشد. ما اغلب می‌بینیم و می‌شنویم که بیماران لوسیون را روی پوست خود تحمل نمی‌کنند، با وجود اینکه پوستشان خشک است. برخی افراد دوست ندارند آب صورتشان را لمس کند، که بر حمام کردن و بهداشت تأثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به سندرم داون ممکن است به دلیل احساسی که لباس به آنها می‌دهد، دوست نداشته باشند جوراب، کفش یا سایر لباس‌ها را بپوشند. تغییر از لباس‌های یک فصل به فصل دیگر نیز ممکن است یک چالش باشد.

افراد مبتلا به سندرم داون ممکن است مشکلات غذایی مرتبط با حس نیز داشته باشند. به عنوان مثال، اغلب گزارش می‌شود که آنها بدغذا هستند. برخی ممکن است هنگام غذا خوردن دهان خود را پر کنند. این ممکن است به دلیل نقص حس عمقی باشد. برای اینکه یک فرد بتواند بجود، باید غذا را در دهان خود احساس کند، و ممکن است این حس را فقط در صورتی داشته باشند که دهان خود را تا گونه‌ها پر کنند. این یک عادت غذایی ایمن نیست. سایر مشکلات تغذیه‌ای که گزارش شده‌اند شامل مشکل در احساس تشنگی یا سیری (پر بودن) است. این مربوط به سیستم حس درونی است، یکی از هشت سیستم حسی. برای اطلاعات بیشتر در مورد هشت سیستم حسی، لطفاً به

کودکانی که برای بلع از لوله استفاده می کنند، شرایطی مثل بیماری هیرسچ رانگ ،اختلالات گوارشی، ناتوانی در بلع یا بلع ناقص، ناتوانی برای رشد و پیشرفت و دیگر مشکلاتی که ممکن است حرکات دفاعی دهانی را رشد دهد دارا هستند. کودکان عقب مانده ذهنی در حس عمقی و حس لمس دچار مشکل بوده و درک درستی از حواس خود ندارند.

مشکلات حسی کودکان فلج مغزی

اختلال پردازش حسی (SPD) اغلب در افراد مبتلا به فلج مغزی (CP) مشاهده می‌شود، که اغلب همراه با اختلالات حرکتی است. در حالی که CP عمدتاً بر مهارت‌های حرکتی تأثیر می‌گذارد، سیستم حسی نیز می‌تواند به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار گیرد و منجر به مشکلاتی در پردازش اطلاعات حسی مانند لمس، بینایی، صدا و حرکت شود. این می‌تواند به صورت بیش‌حساسیتی (واکنش‌پذیری بیش از حد) یا کم‌حساسیتی (واکنش‌پذیری کمتر) به ورودی‌های حسی ظاهر شود و بر فعالیت‌های روزانه، مهارت‌های حرکتی و رشد کلی تأثیر بگذارد.

پردازش حسی در فلج مغزی:

CP و اختلال یکپارچگی حسی: بسیاری از افراد مبتلا به CP دچار اختلال یکپارچگی حسی هستند، جایی که مغز برای پردازش موثر اطلاعات حسی با مشکل مواجه می‌شود.

بیش‌حساسیتی:این می‌تواند منجر به واکنش‌های شدیدتر به محرک‌های حسی شود و باعث اجتناب از بافت‌ها، صداها یا حرکات خاص شود. به عنوان مثال، کودکی با بیش‌حساسیتی لمسی ممکن است از برچسب لباس یا انواع خاصی از لمس آزرده شود.

کم‌حساسیتی:برعکس، کم‌حساسیتی می‌تواند منجر به کاهش آگاهی از ورودی‌های حسی شود و برای ثبت آن توسط مغز به تحریک شدیدتر یا طولانی‌تر نیاز داشته باشد.

مشکلات پردازش حسی در CP می‌تواند جنبه‌های مختلف زندگی را تحت تأثیر قرار دهد، از جمله مهارت‌های حرکتی (دست و پا چلفتی بودن، مشکل در کارهای حرکتی ظریف)، تعادل، هماهنگی و حتی رشد عاطفی و اجتماعی.

وقتی که این بچه‌ها توانایی خوردن با دهان را کسب می کنند،ممکن است توانایی تحمل تنوع وسیعی از غذاها و طعم را نداشته باشند. بچه‌هایی که ناتوانی های جسمی مثل فلج مغزی و همی پلژی را دارند به طور کلی مشکلات پردازش حسی در دو حیطه با درجاتی از ناتوانی در تعیین موقعیت و شدت آسیب دارند. در ابتدا، شرایط ناتوانی ممکن است به ساختارهای فیزیولوژیکال آسیب بزند مثل توانایی دریافت انتخابی داده های حسی. دوم اینکه، محدودیت حرکتی ممکن است دسترسی به تحریکات حسی را محدود کند. کودکی که حرکت محدود دارد ممکن است به طور کلی فرصتی برای حرکت در مکان ها و چالش با جاذبه را نداشته باشد. برای مثال ممکن است یک کودک فلج مغزی کوتاهی عضلانی یا کوتاهی مفصلی داشته باشد که باعث مشکلاتی در حرکت کردن و دریافت داده های حس لمس و دهلیزی عمقی می شود. فلج اعصاب جمجمه‌ای، لوچی، نیستاگموس ممکن است مشکلاتی را برای کودک در یکپارچه کردن و استفاده از داده های دهلیزی و بینایی پدید آورد.

مراقبت های خاص باید برای ناتوانایی های پایه ای حسی به وسیله فراهم کردن محرک‌های حسی خوب و پر بازده به حداقل برسد. این مراقب ها برای کودک فلج مغزی که از ویلچر استفاده می کند به این صورت است که باید او را از صندلی چرخدار دور کرده و روی کف زمین به صورت ایستاده قرار دهیم تا تحمل وزن او پیشرفت کند این امر به واسطه مفاصل که به خوبی محرک‌های حسی را برای قسمتهای مختلف بدن فراهم می کند، محقق می‌شود.

منابع:

https://www.flintrehab.com

Bruni, M. (2016). Fine Motor Skills in Children with Down Syndrome. 3rd ed. Bethesda, MD: Woodbine House.

سوالات متداول:

1.آیا مشکلات بلع و آبریزش دهان در کودکان سندروم داون مربوط به اختلال حسی است؟

بله. کودکان سندروم داون به علت اختلال در حس لامسه و حس عمقی در دهان، نمی توانند فشار لازم را بر روی عضلات لب ها برای بسته نگه داشتن دهان وارد کنند. همچنین به علت کم حسی لامسه متوجه ریزش آب دهان به بیرون از دهان نمی شوند. ماساژ ها وتحریکات حسی با برس و گفتاردرمانی حسی می تواند این مشکلات را بهبود بخشد.

2.اختلال پردازش حسی در کودکان فلج مغزی چه مشکلی ایجاد می کند؟

مشکلات پردازش حسی در کودکان فلج مغزی به دو صورت بیش حسی و کم حسی خود را نشان می دهد و بر روی توانایی های حرکتی و استقلال کودکان تاثیر بسزایی دارد. عدم درک حس درد و یا کم حسی در دما می تواند آسیب های جدی به کودک وارد کند. همچنین بیش حسی لمسی موجب اجتناب کودک از پوشیدن لباس های خاص یا اجتناب از لمس اشیاء و حتی لمس زمین با کف پا می گردد.

نوامبر 6, 2021برچسب‌ها:سندروم داون, فلج مغزی, مشکلات حسی

برای درمان اوتیسم در خانه چه می توان کرد

نیازهای هر کودک اوتیسم، امری کاملا خاص و انحصاری است، این موضوع را به یاد داشته باشید زیرا که به شما کمک می کند تا حمایت های دیداری و شنیداری هر کودک را بر اساس نیاز و توانمندی، سطح یادگیری، سن و علائق وی تنظیم و ارائه کنید. برای این کار توصیه هایی عمومی وجود دارند که والدین، مربیان و برنامه ریزان آموزشی باید از آنها اطلاع داشته باشند. مرکز اوتیسم دکتر صابر در حیطه تشخیص و درمان کودکان اوتیسم به صورت تخصصی فعالیت می نماید. کاردرمانی برای اوتیسم و گفتاردرمانی در اوتیسم توسط کادر مجرب مرکز توانبخشی اوتیسم در کلینیک و در منزل انجام می گیرد و سوالات والدین در این زمینه که برای درمان اوتیسم در خانه چه می توان کرد پاسخ داده می شود.

برای درمان اوتیسم در خانه چه باید کرد؟

بررسی های انجام شده بر روی کانال شنوایی کودکان دارای اختلالات طیف اوتیسم نشان داده است که به دلیل ضعف و مشکلات موجود در سیستم شنیداری اغلب افراد این گروه، حمایت های دیداری می تواند روشی مناسب برای افزایش سطح یادگیری و کمک به ادراک شرایطی باشد که گفتار در آنها نقش مهمی برعهده دارد. به عنوان مثال هنگامی که مفهومی به کودک اوتیسم آموزش داده می شود. به باور متخصصان آموزش افراد دارای اوتیسم حمایت های بصری مجموعه ای از راهکارها و روش های عینی و قابل دیدن هستند و فرایند ارتباطی را تسهیل می کنند (هودگدون ۲۰۰۵). بنابر این تعریف حمایت های دیداری بخش مشخص و منسجمی از دایره ارتباطی و آموزشی هستند و فرایند دریافت پردازش و عملکرد مبتنی بر پیام دریافت شده را تسهیل می کند. هدف اصلی از کاربرد سیستم حمایت های دیداری کمک به افزایش میزان ادراک کودک اوتیسم است. با استفاده از این راهکار فرصت های بیشتری برای کودکان دارای اختلالات طیف اوتیسم فراهم می شود تا در فرایند ارتباطی به طور مؤثر و فعال تری درگیر شوند و بازده آموزشی مناسب با سطح شناختی خود را کسب کنند.

در درمان اوتیسم در خانه حمایت های بصری در گستره وسیعی قرار دارند و شامل موارد مختلفی از جمله حالت وضعیت بدن، تصویر و بیانات چهره ای است، مثال هایی از ابزارهای مربوط به حمایت های دیداری بر اساس دیدگاه هود گدون (۲۰۰۵) در ادامه ذکر می شود

جدول های دیداری: این جدول می تواند شامل تصاویر، نمادها، نشانه ها و با ماکت اشیاء واقعی باشد که اطلاعاتی را در مورد وقایع و اموری که در طی روز و یا در ضمن یک برنامه روی می دهند به کودک اوتیسم ارائه می کند.
برنامه کوچک و مختصر: این برنامه های درمانی اوتیسم در منزل سیستم های ساده و راحتی هستند که برای حمایت از برنامه های روزانه ایجاد و به منظور پشتیبانی از آنها تدوین می شوند. این برنامه ها گام های تشکیل دهنده یک فعالیت مانند انتخاب یک نوشیدنی، انجام یک جمع ساده و با گام های تشکیل دهنده یک بخش از یک فعالیت را با استفاده از تصویر و نمادها نشان می دهد.
ليست های نشان دهنده مواردی که کودک اوتیسم حق و توانایی انتخاب آنها را دارد : این گروه از حمایت های بصری اغلب به منظور درگیر کردن کودک در یک نوع از ارتباط بصری مورد استفاده قرار می گیرد. مثلا به وی حق انتخاب یک غذا یا نوشیدنی در میان دسته ای از تقویت کننده ها داده می شود. انتخاب یک غذا و یا نوشیدنی در بین دسته ای از نوشیدنی ها و غذاهای دیگر می تواند به عنوان نوعی تفویت اولیه در نظر گرفته شود که بلافاصله در اختیار کودک اوتیسم قرار می گیرد. از این فعالیت به منظور تقویت توانایی اشاره کردن و انتخاب در افراد دارای اختلالات طیف اتیسم نیز استفاده می شود. این شيوه حتی در مورد کودکانی که دارای تأخیر ارتباطی شدید و ناتوانی های ارتباطی بسیار عمیق هستند تأثیر بسیار مثبت و قابل توجهی دارد و وسیله ای برای تقویت ارتباط آنها در نظر گرفته می شود.

اگر فرزند شما به اوتیسم مبتلا است، ممکن است از خود بپرسید که چگونه اوتیسم را در خانه درمان کنید و آیا اصلا درمان اوتیسم امکان ‌پذیر است یا خیر. اگرچه اوتیسم کاملا قابل درمان نیست، اما راهکار هایی وجود دارد که می ‌توانید در خانه برای کمک به کودک تان انجام دهید. در واقع، درمان خانگی برای کودکان مبتلا به اوتیسم بسیار مهم است. این درمان هم برای کودک و هم برای والدین مفید است. درمان خانگی برای اوتیسم مزایای زیادی دارد، از جمله مشارکت والدین، انعطاف ‌پذیری، ثبات، محیط آشنا، فرصت ‌های مکرر برای تمرین و یک محیط طبیعی. ارائه حمایت قوی برای کودکان مبتلا به اوتیسم در خانه به آن‌ ها کمک می ‌کند تا با اعتماد به نفس رشد کنند. خانه اولین و امن ‌ترین فضای کودک است. در خانه، کودکان می‌ توانند در یک محیط پر از عشق یاد بگیرند، بازی کنند و روال‌ ها را بسازند. هنگامی که کودکان مبتلا به اوتیسم در خانه احساس امنیت می ‌کنند، بهتر به مهارت ‌ها و تجربیات جدید پاسخ می ‌دهند. تنظیم هیجانی، حمایت از رفتار اوتیسم و پیوند قوی والد-فرزند در خانه آغاز می‌ شود. این حمایت اولیه و پایدار اغلب منجر به رفتار و ارتباط بهتر در بلند مدت می ‌شود. کودکان مبتلا به اوتیسم بیشترین بهره را از مراقبت‌ های شخصی ‌سازی شده و مداوم می ‌برند. روش های درمانی زیر، پایه و اساس استراتژی ‌های حمایتی اوتیسم را تشکیل می ‌دهند که می‌ توانند آرامش و پیشرفت را به ارمغان بیاورند:

رژیم غذایی نقش کلیدی در رفتار کودک دارد. یک رژیم غذایی سالم برای سلامت مغز و روده، ممکن است تمرکز و خلق و خو را بهبود بخشد. برخی از کودکان به غذاهای خاصی حساس هستند، بنابراین مشاهده کنید که فرزند شما چگونه به لبنیات، گلوتن یا شکر واکنش نشان می ‌دهد. مثال دیگر، خواب. خواب عامل کلیدی دیگری است. یک روال آرامش ‌بخش قبل از خواب با حمام گرم، موسیقی ملایم یا زمان داستان‌ گویی می ‌تواند خواب را بهبود بخشد. خواب با کیفیت از تنظیم عاطفی و تمرکز در روز بعد حمایت می ‌کند. بازی‌ درمانی یک رویکرد درمانی مهم برای اوتیسم است که بر علایق کودک بنا شده است. یک بازی ‌درمانگر می ‌تواند به شما نشان دهد که چگونه فرزندتان را در بازی به عنوان ابزاری برای ساخت مهارت ‌ها درگیر کنید. فرزند شما می ‌تواند اسباب‌ بازی مورد نظر خود را انتخاب کند، یا شما می ‌توانید فرزندتان را تشویق کنید تا در یک فعالیت با علاقه بالا شرکت کند. سپس می ‌توان از بازی برای بهبود مهارت ‌های بازی متقابل استفاده کرد که به نوبه خود می ‌تواند مهارت‌ های اجتماعی و ارتباطی را بهبود بخشد.

اهداف درمان اوتیسم در منزل :

اطلاع رسانی و توضیح تغييرات : هنگامی در محیط فرد دارای اختلالات طیف اوتیسم تغییری ایجاد می شود و یا برنامه های معمول و آشنایی وی دچار تغییر می شود، مشکلات و مسائلی برای وی ایجاد می شود که گاه سازگاری با این تغییر را برای ری دشوار می کند. تغییر در برنامه های معمول زندگی می تواند تغيير در افراد و اشخاصی باشد که فرد با بزرگسال به نحوی با آنان در ارتباط است مثلا مربی آموزشی کودک اوتیسم. تغییر یک مربی و یا کسی که کودک اوتیسم به طور معمول با وی ارتباط دارد امری است که برای فرد دارای اوتیسم چالشی بزرگ است. فرد دارای اوتیسم باید برای تغییر برنامه و افرادی که با آن سر و کار دارد آمادگی داشته باشد. با استفاده از سیستم حمایت های بصری می توان قبل از شروع فعالیت این جریان را به اطلاع افراد رساند. در برنامه دیداری به خوبی می توان نشان داد چه کسی حضور دارد و چه کسی حضور ندارد، چه زمانی بر می گردد و علت این تغییر برنامه چیست
حمایت در زمان انتقال از بخشی به بخش دیگر و یا در زمان مسافرت : همان گونه که پیش از این نیز اشاره شد افراد دارای اوتیسم در سازگاری و ادراک تغییر در برنامه هایی که به انجام آن عادت دارند دچار مشکل هستند، یکی از ریشه های این ناتوانی ممکن است در اثر نقص در ادراک فرد از اتفاقات پیش آمده و ناتوانی وی در فهم علت تغییرات ایجاد شده باشد و یا ممکن است که در اثر وابسته شدن فرد به گام ها و روال معمول و آشنای انجام امور باشد. هود گدون (۲۰۰۵) پیشنهاد می کند که برنامه های تغییر، پیش از اعمال تغییر به اطلاع افراد برسند و این تغییرات به طور دقیق و با استفاده از جزئیات مشخص به شکل تصویری مشخص شده و به افراد نشان داده شوند تا از این طریق بر این دشواری غلبه کرده و بر تغییر ایجاد شده تسلط یابند.
افزایش راهکارهای مربوط به ارتقاء سطح ارتباط : در برنامه “پیش از کلام” (ام. تی، دبلیو) هانن راه کارهای بیشتری برای ارتقاء سطح ارتباط کودکان دارای اختلالات طیف اوتیسم پیشنهاد کرده است. این برنامه دارای ارزش ویژه ای در اتقاع سطح ارتباط فرد دارای اختلال می باشد. (ساسمان”، ۱۹۹۹)
دلیلی برای برقراری ارتباط کودک اوتیسم ایجاد کنید : اگر فرد در دریافت نیازها و توجه مورد درخواست خود هیچ مشکلی نداشته باشد و هر آنچه مورد نیازش است بدون درخواست وی در اختیارش قرار گیرد دلیلی برای برقراری ارتباط با دیگران نمی بیند. اگر به طور مثال تمام اشیاء مورد نیاز فرد را در دور و بر وی قرار دهیم، دیگر نیازی به درخواست و انجام کوشش برای کسب نیازها وجود نخواهد داشت. در برنامه “پيش از کلام ” هانن در معرض دید اما خارج از دسترس قرار دادن اسباب بازی و وسایل مورد علاقه فرد توصیه می شود. در این صورت دلیلی برای برقراری ارتباط وجود خواهد داشت، استفاده از اسباب بازی های وابسته به دیگران مانند حباب ساز و یا بادکنک که بدون حمایت و همکاری یک بزرگسال نمی تواند مورد استفاده فرد قرار گیرد، نیز می تواند روش مناسبی در نظر گرفته شود. استفاده از این اسباب بازی ها فرد را تشویق می کند تا به جستجوی کمک از یک فرد بزرگسال بپردازد. دادن بخش های مختلف یک اسباب بازی نیز می تواند روش مناسبی برای تقویت توانایی درخواست فرد در نظر گرفته شود، مثلا بخش های مختلف یک پازل در صورت درخواست فرد به صورت بخش به بخش به وی داده شود و با الگوهای مختلف برای ساخت یک شیء به همین صورت و در برابر درخواست فرد هر بار تعدادی به او داده شود. بنابر این فرصت های مختلفی برای برقراری ارتباط و انجام در خواست در اختیار فرد قرار می گیرد که هریک فرصتی برای برقراری یک ارتباط خودانگیخته در نظر گرفته می شود.
برای درمان اوتیسم در منزل چه می توان کرد؟ پیروی از درخواست و راهنمایی ارائه شده توسط کودک دارای اوتیسم : به عنوان یک مربی و یا بزرگسال اغلب تصور می کنیم که فعالیت های مورد نیاز برای کودک اوتیسم را بهتر از وی می شناسیم و بهتر از او می دانیم که چه موضوع و محتوایی برای بحث کردن مناسب است. این شیوه از برقراری ارتباط را ارتباط بزرگسال محور با معلم محور می نامند و در آن فرد بزرگسال یا معلم راهنمایی و هدایت جریان را بر عهده دارد و فرد باید پیر و بزرگسال باشد. در چنین حالتی فرصت های کمتری در اختیار فرد قرار داده می شود تا بتواند ارتباط برقرار کند. همان گونه که پیش از این نیز اشاره شد فرد دارای اختلالات طیف اوتیسم بیش از سایر کودکان در انجام فعالیت های دلخواه خود در گیر و جذب خواهد شد. بنابر این، این موضوع دارای اهمیت ویژه ای است که بدانید فرد مایل به انجام چه کاری است و به آنچه که او می گوید گوش کنید و درخواست هایش را بشنوید. با شنیدن، نحوه درخواست فرد و سطح ارتباطی که وی در آن قرار دارد مشخص می شود و نیز تعیین می شود که برنامه ارتباطی در نظر گرفته شده باید برروی چه پایه ای بنا شود. پس از پایه گذاری صحیح ارتباط و روشن شدن کانال های مناسب می توان در جستجوی اهداف آموزشی و دستیابی به آنها برآمد.

درمان خانگی اوتیسم در کودکان

در فرمهای اولیه درمان اوتیسم در خانه، تماس چشمی، نمایشهای تصویری و حروف، تحت عنوان ACC گنجانده شدند. به منظور استفاده از این فرمهای اولیه، نیاز به تعامل رو در رو بود و تعامل معمولاً آهسته صورت می گرفت. همانطور که تکنولوژی پردازشگرهای حساس توسعه یافت، سیستم های ACC اختصاصی به وسیله کمپانیهای کوچک مختص ACC سفارشی ساخته می شدند و از تحلیل گفتار استفاده می کردند. این سیستم ها اغلب سنگین، حجیم و گران قیمت بودند. رایانه های شخصی (PC) و سیستم عاملهای استاندارد گزینه دیگر AAC شدند و دنیای جدیدی را برای توسعه دهندگان باز کردند. نه تنها مصرف کنندگان می توانستند از تکنولوژی برای تعامل رو در رو استفاده کنند، بلکه آن ها همچنین می توانستند از تکنولوژی برای نوشتن، خلق و ارائه سخنرانی و بسیار راحت تر در خانه های اشان، مدارس، سر کار، و جوامع استفاده کنند. دستگاههای رایانه ای قابل حملتر شدند و کمی ارزانتر از دستگاههای ACC اختصاص قبلی بودند.

سپس موبایل آمد، تکنولوژی های چندکاره که فرصتهایی را در اختیار مصرف کنندگان ACC و یا یادگیرندگانی می گذاشت که بسیار فراتر از ظرفیت فعلی دستگاه های ACC پیشرفت کرده بودند و از نظر قیمت بطور قابل ملاحظه ای ارزانتر بودند. تکنولوژی کامپیوتر دیجیتال یک مختصه همگانی در زندگی روزمره شد و در جوامع امروزی به یک وسیله محبوب ارتباطی تبدیل شده است. گسترش فناوری ارزان قیمت تلفن همراه بطور چشمگیری چگونگی ارائه خدمات آموزشی و رفتاری به افراد اوتیسم توسط تهیه کنندگان خدمات را تغییر داده است. از گوشیهای صفحه لمسی تا تبلتها، دستگاههای رایانه ای قابل حمل چیزی هرگز کاربرپسندتر، ارزانتر یا بطورعمومی در دسترستر نبوده اند. یافته های پژوهش نشان می دهد که توسعه تکنولوژی جدید ارتباطی هر ساله با سرعت زیادی پیشرفت می کند، ظرفیت کودکان و اگاهی از چنین تکنولوژی نیز ناگزیر افزایش می یابد به طوری که اغلب از والدینشان پیشی می گیرند. استفاده روزافزون کودکان از تکنولوژی هم در زمینه آموزشی و هم در زمینه ارتباطی کاربرد داشته است، و هم اکنون یک فاکتور محیطی شایع در زندگی آن هاست.

امروزه به کودکان به عنوان «سخنگویان بومی» تکنولوژی اشاره می شود و این اغلب برای دانش آموزان دارای اوتیسم نیز صحیح می باشد. بسیاری از کودکان اوتیسم راحتتر با اشیاء غیرمتحرک مانند کامپیوتر یا iPAD تعامل می کنند. بعلاوه، بسیاری از کودکان اوتیسم از طریق دیدن یاد می گیرند و مهارت های تکنولوژی قویتری دارند. در دو سال گذشته، نظرات بسیاری در برنامه ها «ساخته شده برای تلویزیون» اعلام شد که استفاده از تکنولوژی را برای افراد اوتیسم مهم جلوه می داد. معمولاً این نظرات متمرکز بر کودکی بوده است که توانایی ارتباط گیری نداشت و اغلب دچار مسائل رفتاری به علت ناامیدی از عدم توانایی در برقراری ارتباط بود. زمانیکه اپلیکیشن ارتباطی در آی پد معرفی شد، کودک قادر بود افکار خود را صریح در میان بگذارد و رفتارهای نامناسب ناپدید شدند.

بنابراین به دلیل تبعات رسانه ای بسیاری از مصرف کنندگان شروع به خرید یک iDevice و یک برنامه ارتباطی خاص تا سطح بالایی کردند. زیرا مطمئن بودند که آی پد یک نوش دارو برای فرد دارای اوتیسم بود. مانند تمام تکنیکها و تکنولوژیها، جیزهای خاص برای افراد خاص کار می کند. همه افراد دارای اوتیسم برای سیستم ارتباطی به آی پد نیازی ندارند، بلکه می توانند از این تکنولوژی برای افزایش مهارت دیگری استفاده کنند. با این حال، شخصی که آی پد خریده بود، نمی دانست که چگونه برنامه را ارزیابی کند. چه برنامه ای را باید بخرد، چه برنامه ای مناسب بود و غیره. بنابراین، اکثر آی پدها برای سرگرمی و بازی مورد استفاده قرار گرفتند. حالا ما می دانیم که تکنولوژی موبایل را می توان به طور مؤثرتری نه تنها برای سرگرمی و به عنوان دستگاه ACC استفاده کرد، بکه همچنین در آموزش علمی، مهارتهای اجتماعی، مدلسازی ویدیویی، تشویق، ABA، گفتار- زبان درمانی، مهارت های حرکتی ظریف، حمایتهای بینایی، مهارت های کاربردی زندگی، مهارت های سازماندهی و افزایش استقلال به کار برد. کودک دارای اوتیسم نیاز و حقی برای گزینه های ارتباطی مشابه و در دسترس با هر فردی را دارند. امروزه اغلب مردم از دستگاه های چندکاره برای پاسخ گویی به نیازهای ارتباطی خود استفاده می کنند. این ایده که فقط یک دستگاه ارتباطی می تواند همه نیازهای کودک اوتیسم را برطرف کند دیگر معنی ندارد. برخی نیازها ممکن است به وسیله دستگاه اصلی برطرف شود، در حالیکه برخی ممکن است نیاز به لوازم جانبی و تکنیکهای خاص طراحی شده برای آن ها داشته باشد (مثل: خیره شدن و تماس چشمی، اسکن کردن متن، سازگار کردن صفحه کلید).

تکنولوژی های چندمنظوره، از تکنولوژی ACC فعلی ما پیشرفته تر و کم هزینه تر است. نگرانی روزافزون در خصوص افراد دارای اوتیسم، اشتغال و داشتن مهارت های زندگی مستقل است. داده ها نشان می دهد اکثر بزرگسالان دارای اوتیسم یا بیکارند یا کار سطح پایینی دارند. استخدام عنصری حیاتی برای داشتن زندگی سودمند در بزرگسالی است. افراد دارای اوتیسم لایق فرصتهایی برای شراکت به عنوان کارگران بهره ور در گروههای شغلی مناسب، پرداخت مالیات و بهیه کردن کیفیت زندگی اشان هستند. از موانع اشتغال موفق برای افراد دارای اوتیسم می تواند مهارت های ارتباطی ضعیف؛ مهارت های ظریف اجتماعی مانند شروع بحث، سیاستهای اداری، و خواسته های ناگفته؛ توانایی تکمیل مستقل کار بدون حضور کارفرما، یا مشکلات حسی مرتبط با محیط کار باشد. استفاده از تکنولوژی تلفن همراه می تواند برخی از این موانع را حل کند.

منابع:

forbrain.com/autism

dryassermasood.com/autism

سوالات متداول:

1-آیا افراد اوتیستیک می‌توانند زندگی مستقل داشته باشند؟
بسته به شدت طیف؛ برخی با آموزش مهارت‌های زندگی به استقلال می‌رسند، برخی نیازمند حمایت مادام‌العمرند.

2-. علت اصلی اوتیسم چیست؟
ترکیب عوامل ژنتیکی (تا ۹۰%) و محیطی (مثل سن بالای والدین یا عفونت‌های بارداری).

نوامبر 5, 2021برچسب‌ها:اوتیسم, درمان اوتیسم

نحوه صحبت کردن با کودکان

یکی از سوالات رایج والدین در هنگام مراجعه به روانشناس کودک و مشاور این نکته است که روش صحبت با فرزند خود را نمی دانند و مدام با یکدیگر درگیر هستند. یک روانشناس کودک با تجربه در این زمینه می تواند کمک های لازم را ارائه دهد. نکات مختلفی در نحوه صحبت کردن با کودکان وجود دارد که در این مقاله سعی می شود به آنها اشاره شود. مرکز روانشناسی کودک دکتر صابر در غرب و شرق تهران به ارائه خدمات مشاوره، رفتار درمانی و بازی درمانی به کودکان می پردازد. دکتر صابر با سابقه بالغ بر 17 سال در حیطه کودکان و بهره گیری از نیرو های متخصص روانشناس، کاردرمان و گفتاردرمان به درمان اختلالات کودکان و آموزش نحوه ارتباط با کودکان می پردازد.

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

نحوه صحبت کردن با کودکان

در صحبت کردن با کودک از عبارات کوتاه و دقیق استفاده کنیم

معمولاً وقتی چند پیام پیاپی به کودک می‌دهیم، او دیگر به حرف ما گوش نمی‌کند و نمی‌تواند همه پیام ها را به ذهن خود بسپارد. بسیاری از کودکانی که مشکل رفتاری دارند، مشکل فقدان توجه و تمرکز هم دارند و گاهی اصلا فراموش می کنند که ما چه دستوراتی به آنها داده ایم. ممکن است دستور اول را بگیرند و بقیه را فراموش کنند. مثلا وقتی به کودک می گوییم: لباسهایت را از روی زمین جمع کن،برنامه درسی ات را در کیفت بگذار، بعد مسواک ات را بزن و برو بخواب، چند پیام را همزمان به وی می‌دهیم که کار اشتباهی است.

پیام ها را یکی یکی به کودک بدهید و بعد از انجام هر کدام، دستور بعدی را بیان کنید. بهتر است بعد از انجام هر دستور،سعی کنیم کودک را تشویق کنیم که نسبت به انجام دستور،توجه مثبت نشان دهد. البته اگر قصد ما تقویت حافظه توالی شنیداری او باشد می‌توانیم چند جمله برای تکرار یا چند کار برای اجرا به وی بگوییم. اما به طور کلی باید پیام ما کوتاه و دقیق باشد.

در روش صحبت کردن با فرزند خود ساده و روشن حرف بزنیم

دادن دستورات و توضیحات طولانی ممکن است باعث فراموش شدن بخش های اصلی پیام شود و کودک کلا از انجام همه دستورات سرپیچی کند. کودکان گفت و گو های کوتاه و جملات ساده و قابل فهم را بهتر از جملات طولانی یا جملاتی که همراه با کنایه و طعنه است، درک کرده و به خاطر می سپرند. از یک جمله کوتاه که دقیقا نشان میدهد کودک « چه کاری» را باید انجام دهد، استفاده کنید.

در صحبت کردن با کودکان از بیان جملات مبهم و کلی اجتناب کنیم

اگر به کودک در مورد رفتارش یک پیام کاملا مبهم بدهیم، او متوجه نمی شود که منظور ما کدام یک از رفتارهای است و کدام رفتار را باید تغییر دهد. مثلا وقتی به او می‌گوییم عاقل باش یا اینکه می گوییم من را خجالت زده نکن، پیام‌های کاملا مبهم به کودک داده‌ایم. بنابراین در حرف زدن با کودک از کلماتی که کودک مفهوم آنها را نمی فهمد، استفاده نکنیم، بلکه دقیقا همان کاری را که از او می‌خواهیم بیان کنیم.

در روش صحبت کردن با فرزند پیام باید متناسب با سن و سال کودک باشد و کودک توانایی انجام آن را داشته باشد

در مورد کودکان کوچک در لازم است پیام ها ساده تر باشند و به تناسب سن آنها،میتوان پیام های دیگری نیز به کار برد.در مورد کودکان بزرگ‌تر توضیحات بیشتر و پیچیده‌ترین لازم است.

در نحوه صحبت کردن با کودکان از عبارات هرگز، همیشه و هیچ وقت، استفاده نکنیم

زمانی که از عبارات هرگز، همیشه و… استفاده می کنیم، در واقع احتمال تغییر رفتار کودک را کاهش می دهیم. وقتی پیامی را به کودک میدهیم، لازم نیست پیام عدم انجام دستور را نیز به کودک یادآوری کنیم و یا رفتارهای منفی گذشته کودک را به او گوش زد کنیم. در مورد آینده نیز پیش‌داوری نکنیم و آن را به همه زمانها تعمیم ندهیم. گفتار زیر نمونه ای از پیش داوری است:«ببین باز هم مثل دیروز،اسباب بازی ها را جمع نکردی! بزرگ شوی هیچی نمی شوی! تا ابد شلخته میمانی! همیشه بی ادبی می کنی.»

در روش صحبت کردن با فرزند ارتباط چشمی خود را با او حفظ کنیم

از آنجا که حواس کودکان به آسانی پرت میشود، مطمئن شوید که هنگام صحبت کردن با کودک، او به شما نگاه میکند. این عامل نقش مهمی در پیروی کودک از دستورات دارد. نشان دهید که منظور شما از برقراری ارتباط چشمی چیست. این روش را از طریق یک بازی به کودک بیاموزید. چند متر دورتر از یکدیگر بنشینید و به چشمهای هم نگاه کنید. هر کس زودتر به اطراف نگاه کند بازنده است.

گاهی برای جلب توجه یک کودک لازم است با او تماس جسمی داشته باشید. به آرامی دستتان را روی شانه اش بگذارید یا در صورت لزوم، هر دو دست خود را روی شانه هایش قرار دهید و با ملایمت صورتش را به اطراف خود نگه دارید. یا در حالی که با او صحبت می کنید،دستش را بگیرید. برای کودکان بزرگتر یک اشاره کوچک با گذاشتن دست بر شانه اش کفایت می کند. وقتی کودک هنگام صحبت کردن به شما نگاه میکند، برای این کار او را تشویق کنید.

آرام ولی قاطع صحبت کنیم

گاهی والدین شکایت می کنند و می گویند تا زمانی که فریاد نکشیم خوب به حرف ما گوش نمی کند. اگر معمولاً وقتی کاری از کودکتان می‌خواهید صدایتان را بلند می کنید،کودک می آموزد تا وقتی که صدای تان را به حداکثر نرسانده اید،به شما بی توجهی کند. چون آستانه توجه شما را میداند و تا آن موقع پیام شما را جدی نمی گیرد. اگر متوجه شدید که صدایتان لحظه به لحظه بلندتر میشود،صبر کنید،یک نفس عمیق بکشید،به چشمهای کودک خیره شوید،سپس به آهستگی و بسیار شمرده سخن بگویید.لحن کلامش ما نباید خشن و ضمناً باید بیانگر خواهش و التماس باشد.

از جملات پرسشی استفاده نکنیم

وقتی به کودکتان می گویید:«میشه تکالیفت رو انجام بدی؟» اگر پاسخ دهد «حالا نه» متعجب نشوید. اگر بگویید «می آیی اتاقش را مرتب کنیم؟» این فرصت را به او دادید تا بگوید،«نمی آیم» در مورد چیزی یا کاری که می خواهید کودکتان انجام دهد،از جملات سوالی استفاده نکنید.بلکه باید با لحن و کلمات قاطع به گونه ای صحبت کنید که کودک دقیقاً بداند چه کاری باید بکند و به علاوه آن را چه موقع،کجا و چگونه انجام دهد.

کودک را به نام بخوانید.صدا کردن نام کودک توجه او را به حرف های شما جلب می کند. کودکان خردسال اغلب مدت زمان محدودی می توانند توجه کنند،بنابراین برای جلب توجه کودک خردسال،باید مدام نامش را صدا کنید.

احساستان را به کودک بگویید

بدون آنکه به طور مستقیم از کودک انتقاد کنید به او بگویید در مورد اعمال و رفتارش چه احساسی دارید. برای مثال «به خاطر اینکه خودت توالت را تمیز نمی کنی،واقعا ناراحتم!» یا «وقتی به موقع به خانه بر نمی گردیم،واقعا نگران می شوم.» از انتقاد،سرزنش یا حمله کردن به کودک بپرهیزید. فقط احساستان را به طور واضح بیان کنید.

قاطع و مهربان باشید

اعمال جریمه ها و تعیین محدودیت ها نباید همراه با ابراز احساسات منفی باشد. باید در هر حال،کودک شما بداند که از محبت و حمایت شما برخوردار خواهد بود،بداند شما او را دوست دارید،حتی اگر برخی از رفتار هایش نادرست باشد. به این ترتیب کودک انگیزه بیشتری برای تصحیح رفتارهای پیدا می‌کند.

11. درخواست ها را مهم جلوه دهید

اگر از کودک بخواهید کاری انجام دهد ولی درخواست شما مبهم باشد، احتمال دارد او نادیده بگیرد. برای اینکه مطمئن شوید کودک توجه می‌کند و درخواستتان را انجام می‌دهد، ابتدا نگاه و توجه او را جلب کنید. سپس با لحن قاطع و روشن صحبت کنید و دلیل انجام آن کار در همان لحظه را توضیح دهید.

مثلاً به جای گفتن «می‌تونی اسباب‌بازی‌ها رو جمع کنی؟ من قبلاً دوبار ازت خواسته‌ام!» می‌توانید با جمله‌ای روشن و مؤثر بگویید:
« لطفاً همین الان اسباب‌بازی‌های روی میز را جمع کن. این مهم است چون میز جای کافی برای غذا خوردن ندارد.»
این روش هم واضح است و هم دلیل انجام کار را به کودک می‌گوید، بدون اینکه او گیج یا بی‌تفاوت شود.

12.از کلمات و برچسب‌های توهین‌آمیز استفاده نکنید

استفاده از تحقیر، شرمنده کردن یا برچسب‌زدن در ارتباط با کودک، اگرچه رایج است، اما بسیار آسیب‌زننده است. وقتی کودک را با جملاتی مثل «تو مثل بچه دو ساله‌ای»، «باعث شرمندگی منی» یا «تو پسر بدی هستی» خطاب می‌کنید، او حس می‌کند که شما او را دوست ندارید یا ارزشمند نیست. این جملات نه تنها باعث ناراحتی و کاهش اعتماد به نفس کودک می‌شوند، بلکه رابطه بین شما و او را نیز تضعیف می‌کنند.

به جای استفاده از این نوع جملات، بهتر است رفتار کودک را مشخص و بدون برچسب‌زدن به شخصیت او نقد کنید. مثلاً به جای گفتن «تو پسر بدی هستی» می‌توانید بگویید: «من ناراحتم چون تو وسایلت را جمع نکردی. لطفاً وسایلت را جمع کن.»
به این ترتیب، کودک متوجه می‌شود که رفتار او مشکل‌ساز است، نه شخصیتش، و شما او را همچنان دوست دارید و می‌پذیرید.

13.بیشتر از «نباید» از «باید» استفاده کنید

بسیاری از کودکان زیاد «نباید» می‌شنوند. والدین اغلب می‌دانند چه چیزی نمی‌خواهند اتفاق بیفتد و بنابراین جمله خود را با «نباید» شروع می‌کنند. مشکل این جملات این است که رفتار مثبت مورد نظر را تقویت نمی‌کنند و گاهی حتی باعث می‌شوند کودک دقیقاً همان رفتار ناخواسته را انجام دهد.

برای شکستن عادت «نباید»، تصور کنید که با فرزندتان مثل دوستانتان صحبت می‌کنید. به دوستانمان به ندرت می‌گوییم «این کارو نکن، اون کارو نکن». در عوض، پیشنهادهای محترمانه و روشن ارائه می‌کنیم.

14.به فرزندتان نشان دهید که او را می‌پذیرید

وقتی کودک بداند شما او را همان‌گونه که هست می‌پذیرید، همه چیز تغییر می‌کند. این پذیرش به کودک اجازه می‌دهد تغییر کند و حس خوبی نسبت به خودش پیدا کند. وقتی کودک حس خوبی داشته باشد، راحت‌تر با دیگران کنار می‌آید و احساس امنیت می‌کند تا افکار و احساساتش را با شما در میان بگذارد.

استفاده از تهدید، دستور دادن، نصیحت یا سخنرانی باعث می‌شود کودک احساس کند بد است، شما او را دوست ندارید و نمی‌تواند کار درستی انجام دهد.

مثلاً اگر کودک بگوید: «من این سبزی‌ها را دوست ندارم» و پاسخ شما این باشد: «سبزی‌هایت را بخور، همیشه دنبال بهانه‌ای، مثل بچه لوس رفتار می‌کنی»، کودک حس جدایی از شما پیدا می‌کند و فکر می‌کند شما او را بد می‌دانید.

به جای آن، می‌توانید بگویید:
«می‌دانم برایت سخت است غذایی را بخوری که قبلاً طعمش را دوست نداشتی. دوست دارم حداقل کمی امتحان کنی تا ببینی امروز طعمش چطور است.»

این جمله تلاش کودک را تأیید می‌کند و هم‌زمان او را راهنمایی می‌کند، بدون اینکه شرمنده یا ناراحت شود.

منبع: parent.com

سوالات متداول:

1- استفاده از کلمات منفی مثل “هرگز” یا “همیشه” چه پیامد هایی دارد؟
استفاده از چنین عبارات کلی و منفی باعث کاهش انگیزه و تغییر رفتار در کودک می‌شود، زیرا ذهن کودک آن را به همه‌ی زمان‌ها و شرایط تعمیم می‌دهد. وقتی به جای انتقاد و سرزنش، روی رفتار مطلوب تمرکز می‌کنیم و انتظار واحدی را مطرح می‌کنیم، کودک با آرامش بیشتری گوش می‌دهد و می‌پذیرد که تغییر رفتارش ممکن است.

2- چگونه احساسات خود را بدون ایجاد تنش به کودک منتقل کنیم؟
مهم است که بدون سرزنش مستقیم یا انتقاد، احساستان را بیان کنید. مثلا بگویید: «وقتی به موقع برنگردی، نگران می‌شوم» یا «تمیز نکردن توالت من را ناراحت می‌کند.» انتقال واضح احساس با زبان بدون حمله، به کودک کمک می‌کند درک بیشتری از تأثیر رفتار خود داشته باشد.

نوامبر 1, 2021برچسب‌ها:روانشناسی

اختلالات گفتاری چیست

از دیدگاه بسیاری از صاحب نظران و محققان،گفتار و زبان دو اصطلاح و واژه متفاوت هستند. اختلالات گفتار و زبان که به عنوان اختلالات ارتباطی شناخته می‌شوند نیز به صورت مجزا تعریف می‌شوند. جهت تشخیص این موضوع که علت اختلالات گفتاری چیست باید از یک متخصص گفتاردرمان مجرب در زمینه اختلالات گفتار و زمان کمک گرفته شود. تولید گفتار روندی است مشتمل بر ردیفی از حرکات متداخل که به درجات مختلف سبب انسداد مسیر خروج هوا شده و به طور همزمان موجب تغییر در اندازه، شکل و میزان انطباق حفرات تشدید با یکدیگر می شوند. بدین نحو که هوای بازدم در طی تنفس آرام و طبیعی از شش ها خارج میشود و از نای عبور می کند، چاکنای ( محل تار آواها) را می گشادید، حنجره و حلق را می پیماید و سرانجام از راه حفره دهان یا بینی به بیرون فرستاده میشود. هوا بعد از برخورد با تارآواها مرتعش می شود و تولید صدا می کند. این صدا که همان ماده اولیه ی گفتار است، به وسیله ی اندام های گفتاری از جمله لب ها،زبان، سخت کام، نرم کام و زبان کوچک به صدای گفتاری تبدیل می شود. مرکز گفتاردرمانی دکتر صابر با در اختیار داشتن بیش از 37 نیروی متخصص گفتاردرمان و کاردرمان در تشخیص و درمان مشکلات و اختلالات گفتاری کودکان و بزگسالان بالغ بر 16 سال مشغول به فعالیت بوده و از به روز ترین تکنیک های و ابزار های درمانی در جهت بهبود بیماران استفاده می نمایند.

اختلالات گفتار چیست

اختلالات گفتاری به گروهی از اختلالات ارتباطی گفته می‌شود که گفتار برای مخاطب غیر واضح و نامفهوم بوده و شامل مشکلاتی در تنفس،تولید صدا ها و کیفیت آنها است (مانند لکنت) . این نوع گفتار غیر طبیعی منجر به جلب توجه می گردد و ممکن است ناراحتی گوینده و مخاطب را به همراه داشته باشد.

اختلال تولید گفتار

براساس جایگاه مانع ایجاد شده در مسیر هوای خروجی انواع صداها تولید می شوند . اگر تولید ماهرانه باشد، گفتار واضح و قابل فهم است ولی اگر ناقص و معیوب باشد، از قابلیت فهم آن کاسته می شود. تولید وجهی از گفتار است که رشد و تکامل طبیعی آن به مغز سالم، حواس سالم، اندام های گویایی سالم، وجود تحریکات محیطی و تشویق و انگیزه و رشد طبیعی دستگاه گفتار نیازمند میباشد.

اگر گفتار آن قدر باهنجار پذیرفته شده در جامعه تفاوت دارد که توجه را به خود جلب می کند و مانع از برقراری ارتباط و یا موجب عدم سازگاری شخص می گردد، در این صورت تولید صداها اختلال دارد.

علل ایجاد مشکلات تولیدی:

از مهم ترین علل به وجود آورنده مشکلات تولیدی می توان به این موارد اشاره کرد:

ناهنجاری های ساختمانی در مجرای گفتار ( مانند ناهنجاری های دندانی، شکاف لب و کام، بزرگی زبان و یا کوتاه بودن بند زیرزبان )
اختلالات عصبی – عضلانی (دیزآرتری و آپراکسی)
اختلالات حسی – عصبی ( به دلیل نقص در تکامل دستگاه شنوایی و یا ضایعه به قسمت فوقانی لوب گیجگاهی )
عقب ماندگی ذهنی ( کودک عقب مانده ذهنی به دلیل نقص در تفکر انتزاعی توانایی فهم نظام واج شناختی را ندارد )
اختلال شنوایی (عواملی مانند عفونت گوش، تومور و یا پارگی پرده ی صماخ و مانند این موارد قبل یا بعد از زبان آموزی )
اشکالات محیطی ( مانند شرایط نامساعد خانواده و شرایط عاطفی نامساعد)

از مشکلات دندانی که ممکن است سبب بروز مشکلات تولیدی شوند می توان به سه مورد اشاره کرد:

1) تنها دندان های خلفی به هم می رسند. این افراد در تلفظ صداهای /S/, /Z/, /Z/ , /S/ , /P/ , /b/, /m/ مشکل دارند.

2) فک پایین جلوتر از فک بالا قرار گرفته است. این افراد در تلفظ صداها /f/ , /v/ مشکل دارندو=.

3) دندان بالا نامتقارن و اریب روی دندان پایین قرار گرفته است. این افراد در تلفظ صداهای /s/ , /z/ , /s/ , /z/ مشکل دارند.

انواع اختلالات صداهای گفتار:

قبل از توضیح انواع اختلالات صدای گفتاری بهتر است به توضیح انواع خطاها بپردازیم.

انواع خطاهای اختلالات صداهای گفتار:

1) خطاهای حذفی (Omission)

در این نوع خطاها، بیمار واج هدف را اصولاً تولید نمی کند و هیچ واج دیگری را جانشین نمی کند ( مار ß ما)

2) خطاهای جانشینی (Substitution)

در این گونه خطاها بیمار یک واج طبیعی را به غلط جانشین واج هدف می کند ( سیب ß تیب )

3) خطاهای خراب گویی (Distortion)

در این نوع خطاها بیمار به جای واج هدف یک صدای غیر طبیعی و ناموجود در آن زبان را جایگزین می کند (سیب ß ثیب)

4) خطاهای اضافه گویی (Addition)

در این نوع از خطاهای تولیدی، بیمار یک صدا یا یک هجا را به غلط در جایی بین مجموعه اصلی صداهای تولیدی می آورد و در واقع یک صدا یا یک هجای نابجا را وارد واژه ی اصلی می نماید (پنیر ß پندیر)

در برخی از اختلالات صداهای گفتار، نوعی از خطا تحت عنوان خروج خیشومی (Nasal emission) رخ می دهد که در تقسیم بندی بالا قرار نمی گیرد؛ این نوع خطا ناشی از ساختار و عملکرد ضعیف دریچه ی کامی – حلقی می باشد. به عبارت دیگر خروج خیشومی نوعی اختلال صداهای گفتار است که همخوان های پرفشار مانند /p/ , /t/ , … را درگیر می کند.

خروج خیشومی ممکن است با کاهش فشار هوای دهانی مورد نیاز برای همخوان های پرفشار همراه شود؛ در نتیجه برخی از همخوان ها، ممکن است خیشومی (Nasality) شنیده شوند.

دیدگاه علامت شناسی در اختلالات تولید گفتار

داد و همکارانش برای اختلالات صداهای گفتار چهار گروه در نظر گرفتند. با برخی از آزمونهای طراحی شده در این زمینه نظیر آزمون تشخیصی اختلالات تولید و واج شناختی میتوان کودکان دچار اختلال را در یکی از آن گروهها قرار داد. چهار گروه اختلالات صداهای گفتار به شرح زیر می باشند:

1) اختلال تولیدی (Articulation Disorder): خطاهای فرد از نوع جانشینی یا خرابگویی و به صورت باثبات هستند که تنها در چند واج محدود ( اغلب /s/ , /r/ ) رخ می دهند؛ خطاهای این گروه چه در تولید خودانگیخته و چه در تولید تقلیدی بدون تغییر و باثبات اند. 12/5 درصد از اختلالات صداهای گفتار در این گروه قرار می گیرند.

2) تأخیر واج شناختی (Phonological Delay) : خطاهای این گروه شامل ماندگار شدن فرآیندهای واجی می شود که به طور طبیعی در کودکان سنین پایین تر مشاهده می شوند. 57/5 درصد از کودکان دچار اختلالات صداهای گفتاری در این گروه قرار می گیرند.

3) اختلال واج شناختی با ثبات (Consistent Phonological Disorder) : کودکانی هستند که علاوه بر الگوهای رشدی، الگوهای غیررشدی ( خطاهایی که وجودشان در دوران رشد طبیعی نیست) را نیز تولید می کنند، 20/6 درصد کودکان در این گروه قرار می گیرند.

4) اختلال واج شناختی بی ثبات ( Inconsistent Phonological Disorder) :

کودکانی در این گروه قرار می گیرند که الگوهای خطای غیر رشدی را به صورت بی ثبات تولید می کنند؛ به عبارت دیگر این کودکان یک کلمه را هربار به یک شیوه ی متفاوت و بی ثبات تولید می کنند. این گروه 9/4 درصد را به خود اختصاص می دهند.

اختلالات زبان

اختلالات زبان به گروهی از اختلالات گفتاری ارتباطی گفته می‌شود که شامل مشکلاتی در توانایی فهم یا استفاده از لغات است ( مانند زبان پریشی یا آفازی).

سه نوع اختلال زبان وجود دارد که عبارتند از:

اختلال زبان دریافتی
اختلال زبان بیانی
ترکیبی از اختلال زبان دریافتی و بیانی

اگر فرد در فهم آن چه که دیگران می‌گویند یا ادراک آنچه که می خواند مشکل داشته باشد،اختلال زبان دریافتی گفته می‌شود ولی در اختلال زبان بیانی شخص در بیان ایده ها و نیازهایش یا تولید زبان مشکل دارد.

علت اختلالات گفتار و زبان چیست

برخی از عوامل و بیماری هایی که در ایجاد اختلالات گفتار و زبان نقش دارند شامل موارد زیر است:

آسیب ضربه ای مغزی
فلج مغزی
عوامل ژنتیکی مانند سندروم داون
کم شنوایی و از دست دادن شنوایی
استفاده نادرست و نامناسب از سیستم صوتی
مشکلات تغذیه‌ای در دوران بارداری
بیماری هایی چون ام اس،پارکینسون و ای ال اس
اختلالات عضلانی
تاخیر رشدی
مشکلات رفتاری
سکته مغزی
عقب ماندگی ذهنی
عفونت گوش
آسیب های فیزیکی
سوء مصرف دارو
تومورها
اوتیسم ( درخودماندگی)
استرس های محیطی
اختلالات یادگیری
بدون علت مشخص

در صورت بروز هرگونه اختلالات گفتار در اعضای خانواده یا فرزندتان در اولین فرصت به گفتاردرمانی مراجعه و در جهت تشخیص و درمان به موقع اقدام نمایید. متخصص گفتاردرمانی می تواند در این زمینه شما را به درستی راهنمایی نماید

اکتبر 30, 2021برچسب‌ها:اختلال حرکتی گفتار, اختلال صدای گفتار