مرکز گفتاردرمانی تهران در حیطه گفتادرمانی کودکان به صورت تخصصی فعالیت می نماید. بخش های مختلف کلینیک گفتاردرمانی شامل اتاق تقویت مهارت های شنیداری، بازی درمانی و گفتاردرمانی تلفظ می باشد که توسط 36 نیروی متخصص مرکز ارائه می گردد. یکی از خدمات گفتاردرمانی مرکز دکتر صابر آموزش گفتاردرمانی حرف ر می باشد. درمان اختلال تلفظ حرف ر با گفتاردرمانی حرف ر و آموزش تلفظ درست به کودکان در منزل حتی گفتاردرمانی در منزل بزرگسالان امکان پذیر است.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
آموزش گفتاردرمانی حرف ر
ماهیت پژوهشی یا پرسشی کار گفتاردرمان ها ایجاب می‌کند تا پیوسته بپرسند، «چرا این پاسخ (واکنش) درست است؟» یا، «چه چیزی باعث ایجاد اشکال در دستیابی به پاسخ درست شده است؟». اگر از دیدگاه پژوهش تجربی این کار دشوار نیست، عنصر پژوهشی یا ارزیابی ذهنیت در درمان، گفتاردرمان را وادار می‌کند تا هم روی محرک‌ها و هم روی پاسخ‌ها در درمان متمرکز شود. هنگامی که از کودک خواسته می‌شود تا مثلاً در مراحل آغازین درمان، پس از یک الگوی درست، صدای (ر) تولید کند، کودک ممکن است a) این صدا را به درستی و یا همانند الگوی ارائه شده تولید کند، b) این صدا را به شکل غیرقابل پذیرش تولید کند. البته، خواسته‌ی ما این است که، کودک پس از دریافت الگوی درست از طرف گفتاردرمانی ، این صدا را به درستی تولید کند. با این وصف، گفتاردرمان باید بداند که a) آموزش درست صدای (ر) می‌تواند دشوار باشد، b) حتی وقتی که راهکار آموزش صدای (ر) درست هم باشد، برخی از متغیرهای مربوط به بیمار (تاریخچه‌ی تولید این صدا، محدودیت‌های جسمی کودک، اشکالاتی در یادگیری این صدا، فقدان انگیزه، و نظایر این‌ها، می‌توانند به طور منفی روی توانایی بیمار در تولید صحیح صدای (ر) در مراحل آغازین درمان تأثیر بگذارند.
هنگام اجرای درمان، گفتاردرمان باید به سرعت و به دقت، کیفیت، درستی، و قابل قبول بودن برنامه‌ی درمانی را ارزیابی کند. روند این ارزیابی مبتنی است بر انجام مقایسه‌ای بین گفتار کودک با نتایج همیشگی درمان، و یا آنچه از طرف گفتاردرمان تعیین شده است. اگر این دو جنبه تا اندازه‌ای با یکدیگر مطابقت داشته باشند، گفتاردرمان پاسخ کودک را در محدوده پاسخ قابل قبول قرار می‌دهد، و این اطلاعات را در اختیار والدین می‌گذارد. با وجود این، چنانچه پاسخ‌های کودک به طور مخاطره‌آمیزی دورتر از نتیجه‌ی مورد نظر باشد، و گفتاردرمان هم به درستی ارزیابی کرده باشد که نتیجه‌ی مطلوب حاصل نشده است، گفتاردرمان باید به والدین کودک بگوید که نتیجه‌ی مورد نظر حاصل نشده است. در مورد تمام پاسخ‌ها، گفتاردرمان باید حتی‌الأمکان به کودک با اختلال تلفظ حرف ر نشان دهد که چرا جنبه‌هایی از پاسخ او نادرست بوده است. شناسایی سریع ماهیت دقیق مشکلات مربوط به پاسخ‌های کودک همیشه کار آسانی نیست، ولی، با این حال، کاری است که گفتاردرمان باید آن را انجام دهد تا درمان مؤثری برای گفتار و زبان کودک ارایه نماید.
هر چند در آغاز درمان، گفتاردرمانی تلاش می‌کند تا کودک صدای (ر) را درست تولید کند، در واقع، درست متوجه می‌شود که، برخی از پدیده‌ها می‌توانند مانع از تولید صحیح این صدا بشوند. زمانی که برای تولید صحیح صدای (ر) مشکلی ایجاد شود، که غالباً این گونه هست، گفتاردرمان باید ارزیابی خود را آغاز نماید: واکنش‌های کودک را مورد بررسی و پرسش و تجزیه و تحلیل قرار دهد تا تعیین نماید که، کدام یک از چندین متغیر احتمالی ممکن است به طور منفی روی توانایی کودک در تولید صحیح این صدا تأثیر گذاشته باشد. در این طرح، پرسش، بررسی، و تجزیه و تحلیل دلایل گوناگون بودن برای تولید صدای (ر)، گویای کیفیت ارزیابی ذهنیت در درمان است. در یک طرح متفاوت، در مورد صدای (ر)، پس از چندین جلسه درمان، گفتاردرمان می‌تواند انتظار داشته باشد یا پیش‌بینی کند که، پس از ارائه‌ی یک الگوی درست از سوی درمانگر، کودک این صدا را به طور صحیح تولید کند. حتی وقتی هم که صدا به طور صحیح تولید شده باشد، ذهنیت ارزیابی به قوت خودش است. بنابراین، وقتی که پاسخ‌ها درست باشند، پرسش، بررسی، و تجزیه و تحلیل پاسخ‌ها به این منظور طراحی می‌شوند تا مشخص شود که، چرا صداها به طور صحیح تولید شده‌اند. گفتاردرمانی حرف ر، یافته‌های مربوط به پاسخ‌های درست را در اختیار کودک قرار می‌دهد. در نتیجه، از اینکه کودک یاد گرفت و پاسخ‌های درست را تکرار نمود، مورد تشویق و تمجید قرار می‌گیرد و از این‌رو، از دیدگاه رفتاری، همان اندازه که ارزیابی عناصر مربوط به تولید درست برای گفتاردرمان از اهمیت برخوردار است، بررسی عناصر مربوط به تولید نادرست هم دارای اهمیت است.