اختلال یادگیری به دسته ای از اختلالات گفته می شود که موجب اختلال در یادگیری کودکان در حیطه آکادمیک نظیر مشکلات خواندن، نوشتن و ریاضیات گردد. درمان های رایج در این زمینه گفتاردرمانی اختلال یادگیری و کاردرمانی اختلال یادگیری می باشد. مرکز گفتاردرمانی دکتر صابر با تجهیزات ویژه نظیر اتاق مهارت های شنیداری ، اتاق تاریک در حیطه درمان اختلال یادگیری در کودکان با مشکلات یادگیری به صورت کاملا تخصصی فعالیت می نماید.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
انواع اختلال یادگیری
اختلال یادگیری ویژه، به دو گروه تقسیم‌بندی می‌شود:
- a) عمومی: این اصطلاح به معنی نوعی اختلال در یک یا چند فرآیند روانی اساسی مؤثر در درک و یا استفاده از زبان گفتاری یا نوشتاری است که، می‌تواند به صورت نوعی نقص در توانایی گوش کردن،اندیشیدن، صحبت کردن، خواندن، نوشتن، هجی کردن، و یا انجام محاسبات ریاضی تظاهر پیدا کند. این اختلال در بیماریهایی چون: ناتوانی‌های درکی، آسیب مغزی، بد عملکردی جزئی مغز، نارساخوانی، و زبان پریشی در دوران رشد، مشاهده می‌شود.
- b) اختصاصی: اصطلاح مشکلات یادگیری اختصاصی، شامل آن دسته از مشکلاتی است که عمدتاً نتیجه‌ی اشکال در بینایی، و یا شنوایی، و یا به دلیل ناتوانی‌های حرکتی، عقب ماندگی ذهنی، و یا اختلال عاطفی، و یا مشکلات محیطی، فرهنگی، و یا اقتصادی است (دفتر ثبت فدرال، مأخذ آنلاین).
ویژگی‌های اختلال یادگیری ویژه، نسبتا گسترده هستند. کودکان دچار ناتوانی‌های یادگیری ویژه، از بهره‌ی هوشی در سطح متوسط و یا بالاتر از متوسط برخوردارند، ولی بین توانایی ذهنی و عملکرد کودک، مغایرت مشاهده می‌شود، به این معنی که ، وقتی عملکردهای کودک با توانایی ذهنی او در یک یا چند توانایی فهرست شده در بخش (a)، یعنی در درک و یا استفاده از زبان، گوش کردن،اندیشیدن، صحبت کردن، خواندن، نوشتن، هجی کردن، و یا انجام محاسبات ریاضی مقایسه می‌شود، کودک متناسب با سطح هوشی خود، توانایی انجام کاری را ندارد.
نتیجه‌گیری برای گفتاردرمانی اختلال یادگیری
در راستای تشخیص احتمالی نشانه‌های ناتوانی‌های یادگیری ویژه، درمان گفتار و زبان و ناتوانی‌های یادگیری ویژه، در چند نکته کاملاً وجه مشترک دارند. به عنوان مثال، درک زبان، استفاده از زبان، گوش کردن،اندیشیدن، و صحبت کردن، از جمله‌ی مهارت‌هایی هستند که گفتاردرمان ها بدون توجه به سن بیمار و یا حوزه‌ی ناتوانی او، غالباً آنها را هدف قرار می‌دهند. بنابراین، بیماران دچار ناتوانی‌های یادگیری ویژه، در حوزه‌هایی که این مشکلات با گفتار و زبان وجه مشترک پیدا می‌کنند، غالباً به درمان گفتار و زبان نیز نیازمندند. به هر روی، براساس قوانین فدرال، رسیدگی به کودکانی که در محیط‌های نسبتاً آزاد زندگی می‌کنند، و همچنین دانش‌آموزان دچار مشکلات ناتوانی‌های یادگیری ویژه که توانایی‌هایشان در همان حدی است که در درمان گفتار و زبان هدف قرار می‌گیرد، اغلب به خاطر همان نقص‌های زبانی، در برنامه‌ی ناتوانی‌های یادگیری ویژه کاملاً مورد رسیدگی قرار می‌گیرند، و
خدمات اضافی از سوی گفتاردرمانی نیاز ندارند. در پایان ، کمیته‌ی متخصصان و والدین مسئول ایجاد IEP برای کودک، متخصصان مناسب برای تأمین نیازهای کودک را تعیین می‌کنند. هنگامی که گفتاردرمان پی ببرد، کودک دچار ناتوانی‌های یادگیری ویژه برای دریافت خدمات گفتار و زبان معرفی شده است، یقیناً همسو با هدف‌هایی که IEP برای کودک تجویز کرده است، برنامه‌های درمانی را برای کودک تدارک می‌بیند.
آسیب‌دیدگی گفتار یا زبان
طبق قانون قدرال، آسیب‌دیدگی گفتار و یا زبان، نوعی اختلال در برقرار ارتباط است، مثل: لکنت، آسیب‌دیدگی تولید، آسیب‌دیدگی زبان، آسیب‌دیدگی صدا، که به نحو نامطلوبی روی عملکرد آموزشی کودک تأثیر می‌گذارند (دفتر ثبت فدرال، مأخذ آنلاین).
ویژگی‌های کودکان دچار آسیب‌دیدگی گفتار و زبان عبارت است از اشکال در درک و بیان گفتار، از قبیل: لکنت، اختلال در صدا، طنین، و تولید، و یا اختلال در حوزه‌های زبان مثل اشکالاتی در معناشناسی، واج‌شناسی، صرف، نحو، و یا کاربرد زبان.
نتیجه‌گیری برای درمان گفتاردرمانی اختلال یادگیری
در مدارس ،گفتاردرمان ها ممکن است تحت عنوان دو ساختار کار کنند:
a) به عنوان مهمترین فرد تأمین کننده‌ی برنامه، مثلاً در مورد کودکی که فقط به علت آسیب‌دیدگی گفتار یا زبان، به خدمات ویژه‌ای نیاز داشته باشد. b) به عنوان کمک‌کننده، یعنی هنگامی که اصلی‌ترین نیازهای ویژه‌ی کودک، چیزی غیر از گفتار و زبان باشد. کمیته‌ی تعیین سطح دانش‌آموز مشخص می‌کند که برای خدمات گفتار و زبان، دانش‌آموز باید در کدام ساختار قرار گیرد (به عنوان مهمترین خدمت، و یا به عنوان کمک‌کننده). براساس IEP و تشریک مساعی با سایر متخصصانی که به درمان کودک می‌پردازند، برنامه‌ی درمانی تدارک دیده می‌شود.