ارگوتراپیست مهدی صابر

تست غربالگری اوتیسم

اوتیسم و تست غربالگری| تست تشخیص اوتیسم | مرکز اوتیسم کودکان تهران دکتر صابر

سر فصل مطالب

مرکز توانبخشی اوتیسم در زمینه تشخیص دقیق اوتیسم و انجام تست های غربالگری اوتیسم و تست تشخیص اوتیسم، همچنین در حیطه استفاده از درمان های تخصصی و پیشرفته فعالیت می نماید. مرکز اوتیسم تهران دکتر صابر پس از تشخیص اوتیسم و شدت آن به طرح برنامه درمانی پرداخته می شود. تست تشخیص بیماری اوتیسم بیشتر برای تشخیص اوتیسم کودکان طراحی شده است و  برای تست غربالگری اوتیسم در بارداری امکانات مفیدی در دسترس نیست. مرکز اوتیسم دکتر صابر با استفاده از کادر مجرب روانشناس، گفتاردرمان اوتیسم و کاردرمان اوتیسم در حیطه درمان کودکان اوتیسم بسیار موفق عمل کرده و رضایت مراجعین نشانه تبحر ما در این امر می باشد.

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

نظر به اینکه در جمعیت اختلال طیف اوتیسم، ناهمگونی وجود دارد بهترین رویکرد برای ارزیابی مهارت-های پیش-زبانی چیست؟ عموماً تعدادی تست استاندارد زبانی وجود دارد، مقیاسهای سازگاری/ اجتماعی و ابزارهای شناختی به کار گرفته شده که ممکن است تشخیص اوتیسم را تأیید کنند، اما این ابزارها در باره رشد اهداف خاص زبانی و محل شروع فرایند درمان مربوط به کاربرد ACC اطلاعات ارزشمند بسیار کمی در اختیار ما میگذارند. اکثر کودکان با تشخیص اوتیسم عموماً از ابزارهایی همانند ADOS استفاده کرده اند، که به عنوان استاندارد طلایی، برای تست اوتیسم با حساسیت و ویژگی در نظر گرفته می شوند.

ADI-R نیز ممکن است ارائه شود، این ارزیابی تصویری از تاریخچه رشد کودک در سراسر حوزه های رشدی کلیدی و رفتارهای خاص و همچنین اطلاعات مفیدی از اکتساب مهارت ها و هرگونه پسرفت در مهارت ها را به ما ارائه می دهد.
CARS نیز یک ابزار غربالگری معمولی است و در اوایل فرایند تشخیص استفاده می شود، این ابزار اطلاعات مرتبط به شرکای ارتباطی و سبک ارتباط از لحاظ گفتار کلامی و ژست را تهیه می کند. این ابزارها همگی برای تشخیص اوتیسم ضروری است و این اختلال را از سایر تأخیر های رشدی افتراق میدهد؛ اما، ابزار مفید برای آسیب شناس گفتار و زبان جهت اندازه گیری رفتارهای ارتباطی در کودک بدون کلام با تشخیص اختلال طیف اوتیسم، ابزار ماتریکس ارتباطی می باشد.

تست تشخیص اوتیسم

این ابزار معیار- محور مهارت های بسیار اولیه ارتباطی از پیش زبانی گرفته تا استفاده از زبان انتزاعی را به چهار حوزه تقسیم می کند که به عنوان دلایل اولیه برقراری ارتباط شناخته می شوند، و شامل تعامل اجتماعی، به دست آوردن چیزی، رد کردن چیزی، جستجو و به اشتراک گذاری اطلاعات است. این ابزار ارتباط را به هفت مرحله رشد زبانی بر اساس پیچیدگی از رفتارهای پیش زبانی تا استفاده از زبان انتزاعی و بعلاوه گفتار شفاهی تقسیم می کند که از سطوح غیر قراردادی ارتباط در غیاب زبان نمادین شروع می-کند. رفتارها باید در بیش از یک موقعیت و طی چندین بررسی و با بیش از یک شریک ارتباطی به منظور تشخیص متداولترین فرمهای ارتباطی استفاده شده مورد مشاهده قرار گیرند. تعیین این سطوح اساسی توانائی ارتباطی به آسیب شناس گفتار و زبان، خانواده و سایر اعضای تیم اجازه می دهد تا مراحلی را تعیین کنند که در آن استفاده از ACC شروع شود و مسیری را ایجاد کنند که با آن سیستم ارتباطی مورد استفاده فرد از رفتارهای پیش زبانی موجود رشد خواهد یافت. به حای نگاه اولیه به زمینه های ارتباطی و شریک های ارتباطی طی برنامه های روزمره فرد، همانگونه که اغلب ابزارهای ارزیابی ACC اینطور عمل می کنند، این تحلیل بر مهارت های پیش نیاز لازم برای برقراری ارتباط با شرکا در بافتهای مختلف تمرکز می کند و منجر به اهداف درمانی می شود که الحاق ابزار ACC را با استفاده از درمان های مداخله ای مبتنی بر شواهد مانند PRT، ESDM، و یا مدل SCERS برای آموزش مهارت ها پیش زبانی ضروری تسهیل می-کنند.

همانطور که قبلاً ذکر شد AAC یک ابزار است و مداخله زبانی مبتنی بر شواهد لازم است همراه آن باشد تا نتایج مربوط به کاربرد آن درست عمل کند. فرایند ارزیابی در مراحل اولیه ارزیابی پایه ای را ایجاد می کند که بر اساس آن اهدف درمانی برای تعیین تعامل اجتماعی با استفاده از رفتارهای پیش زبانی بنیان نهاده می شود و این مسأله کاربرد مؤثر AAC را برای استفاده از قراردادی ارتباط و پیشرفت به سمت رشد پیچیده تر زبان برمی انگیزاند. گرچه ماتریکس ارتباطی معیاری است برای توصیف صریح سطوح ارتباط و زبان، به این معنا که مکان دقیق شروع اهداف درمانی AAC را تعیین می کند، ارزیابی جامع AAC همچنین باید شامل معیارهای دیگری از ابزارهای شناختی و سازگاری باشد. جهت بررسی جامع ابزارهای شناختی در دسترس برای تکمیل فرایند ارزیابی ACC و همچنین سایر ویژگیهای کلیدی ارزیابی جامع ACC صرف نظر از کم توانی، میتوان به beukelman و mirenda (2013) مراجعه کرد.

نمادهای انتزاعی نمادین؛ از لحاظ فیزیکی ممکن است شبیه شییء یا ایده ای که نمایش میدهد نباشد مثال: علامت ایست برای ایستادن یا تمام شدن
نمادها هرلحظه یکبار برای بیان ایده استفاده می شوند
کلمات نوشتاری،علائم، خط بریل، طراحی خطوط

اختلال طیف اوتیسم

7
زبان
قوانین گرامری که بدنبال آن مفاهیم انتزاعی نمایش دهنده می-آید
در دو یا سه ترکیب نمادی استفاده می شود من آبمیوه
میخواهم «ماشین برو»: ممکن است کلامی یا غیر کلامی باشد
فاز 4 و 5 و 6

برگرفته از: رولند (2004)- انتقال به AAC بهینه در مرحله هفت و فاز 4 از PECS

همانطور که قبلاً هم اشاره شد، اغلب افراد دارای اوتیسم به خاطر بهره مندی از مداخله بهنگام و فشرده با ACC شروع می کنند، و همانطور که آسیب شناس گفتار و زبان با کودک کار می کند، زبان نوظهور پدیدار می شود و اغلب منجر به استفاده از گفتار شفاهی می شود. فرم دوم ارزیابی پویا برای ACC که ممکن است در درون رویکرد مداخله اولیه جای بگیرد استفاده از PECS است، و میتوان از آن برای مشاهده رفتارهای پیش زبانی و مهارت های در حال ظهور اولیه مربوط به کاربرد توانمند ACC استفاده کرد مانند روابط علی و معلولی، تشخیص بینایی، رعایت اصول نحو اولیه که به دنبال آن توالی رشد زبان بیانی و چینش چپ به راست تصاویر برای تطابق با ظهور سوادآموزی است. همانطور که اهداف درمانی پایه گذاری می شود، سیستم PECS ممکن است برای معرفی مفهوم ACC به کودک به منظور به دست آوردن موارد و رفتارهای دلخواه و تعامل اجتماعی با دیگران استفاده شود.
Bondy و Frost(2002) گزارش می دهند که هدف از طراحی PECS برون داد گفتار نبوده است؛ اما اغلب مواردی وجود دارد که گفتار شفاهی بدنبال استفاده از سیستم PECS پدیدار می شود. سیستم PECS به شدت متکی بر تحلیل رفتار کاربردی است و یک شیوه مبتنی بر شواهد نوظهور در مداخلات طیف اوتیسم در نظر گرفته میشود. هنگام استفاده درست از سیستم ACC، اغلب متخصص یکی از این دو تصمیم را انتخاب میکنند: (1) ادامه رشد زبان با استفاده از مدالیته گفتار شفاهی (در صورت ظهور گفتار) یا (2) ادامه رشد زبان با استفاده از یک دستگاه ACC پیشرفته تر هنگام مشاهده رفتارهای اولیه همانند آغاز کردن، درخواست، نظر دادن، تمیز بینایی، و نمادهای ترکیبی همراه سیستم ACC.
PECS یک ابزار AAC با تکتولوژی سطح پایین است که انتقال به گزینه های ACC پیشرفته  تر را تسهیل می کند زیرا این سیستم مهارت های پیش زبانی لازم برای کاربرد ACC و ظرفیت ارتباطی از طریق یک رویکرد آموزش ساختاریافته، سلسله مراتبی و صریح را دارا می باشد.

تست تشخیص بیماری اوتیسم

علاوه بر این، مؤلفه اصلی PECS تأکید بر آغاز تلاشهای ارتباطی با دیگران است که خود به انتقال مهارت ها به کاربرد ACC کمک می کند. بدون مهارت ارتباطی ضروری، ابزار ACC استفاده کمی برای کودک دارای اوتیسم دارد. اغلب والدین یا متخصصین ممکن است اشاره کنند که PECS در گذشته امتحان شده و موفقیتی نداشته است، اما بررسی مجدد استفاده کودک از PECS با به کار گرفتن رویکرد زنجیره ای دقیق و عملیاتی مشخص شده در سیستم ضروری است، تا اطمینان حاصل کنیم دستگاه درست به کار گرفته شده است یا نه. قبل از اینکه فرض کنیم «سیستم پکس جواب نداده است». این فرایند در مدت زمانی کوتاه قابل اجراست و برای پیشبرد کودک به همراه ACC به سمت جلو یک کار زمینه ای است که به دنبال یادگیری الگوی مشابه ارتباطی کودک معنادار و قابل پیش بینی است. کودک هنگام اجرای فاز 4 سیستم PECS و آغاز مبادله با شریک ارتباطی دارد، باید با تقلای کمی قادر به انتقال به صفحه مولد گفتار (SGD) باشد. زمانیکه شریک پیام را با صدار بلند می خواند آیا کودک به طور فیزیکی به هر نماد در یک نوار PECS اشاره خواهد کرد؟ چنانچه کودک هنوز اشاره نمی کند، این رفتار را میتوان از طریق تشویق فیزیکی و تقویت مثبت با استفاده از موارد و فعالیت های ترجیحی به همراه مدل سازی کلامی تشویق کرد(2014Frost and Silverman- McGowan).

در تلاش در جهت ایجاد ACC برای نیازهای ارتباطی پایه روزانه کودک، همانطور که کودک پیشرفت با هر نوع ACC را نشان می دهد، اهمیت فوق العاده ای دارد که متخصصان رشد شکلهای پیچیده تر زبان را تصادفاً نادیده نگیرند. خیلی مهم است که، تیم حرفه ای کار با کودک به این نکته توجه کنند که کودک مورد نظر چگونه از زبان مرتبط با زنجیره رشد زبانی مشاهده شده در کودکان در حال رشد عادی، در حال استفاده است با توجه به مرحله مهم برای رشد زبان، از خوانندگان این مطالب می خواهیم مراحل رشد صرفی براون (1973) را به منظور درک پیچیدگی سیستم رشد اولیه زبان مرور کنند (چه به کمک شفاهی چه به کمک AAC).

این ویژگیهای صرفی- نحوی زبان در ساخت و توسعه بیان و درک زبان ضروری هستند. استفاده از ویژگیهای صرفی- نحوی باید به عنوان بخشی از طراحی ACC گنجانده شود و دارای قابلیت انعطاف در توسعه سیستم طبق سطح رشد زبانی کودک باشد. باید به آسیب شناس گفتار و زبان در مورد تکامل سیستم ACC به منظور تطبیق با سطح زبانی کودک هنگام شکوفایی این مهارت ها اطلاع داده شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.