دسته: گفتار درمانی کودکان

گفتار درمانی لکنت زبان در کودکان – درمان نوک زبانی حرف زدن کودک – ناروانی گفتار|دکتر صابر

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتار درمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

درمان لکنت زبان و نوک زبانی حرف زدن کودک در مرکز گفتار درمانی لکنت زبان

مرکز گفتاردرمانی کودکان دکتر صابر به تشخیص علایم لکنت زبان در کودکان و درمان نوک زبانی حرف زدن و لکنت زبان در کودکان به صورت تخصصی توسط گفتاردرمانی پیشرفته مرکز می پردازد. مشکلات نوک زبانی حرف زدن و علائم لکنت زبان در کودکان جزو اختلالات ناروانی طبیعی گفتار کودکان به حساب می آید. این ناروانی گفتار موجب اعتماد به نفس پایین و مشکلات رفتاری در کودک مبتلا به لکنت زبان یا نوک زبانی حرف زدن می شود. با درمان لکنت زبان به کودک کمک می شود زندگی نرمالی را تجربه کند. گفتار درمانی در منزل از دیگر خدمات درمان لکنت زبان و درمان نوک زبانی حرف زدن در کودک می باشد.

علائم لکنت زبان در کودکان- تشخیص لکنت زبان

تکرار صدا های منفرد،هجاها،کلمات یا عبارات هنگام تلاش برای برقراری ارتباط از علائم لکنت زبان است.
وقوع لکنت زبان در ۱۰ درصد گفتار مکالمه یا بیشتر.
همراهی رفتارهای تقلایی با لکنت زبان (مثل پلک زدن،شکلک صورت یا تنش عضلانی) از علایم شدت لکنت زبان است.
کاربرد بیش از حد و غیر معمول به میان اندازی ( مثل اوم – اِ و خوب ) که جریان یکنواخت گفتار را دچار گسیختگی کند از دیگر علایم لکنت زبان می باشد.
کشیدن غیرمعمول صدای برخی از کلمات.
وجود کلمات شکسته که موجب ناروانی گفتار می گردد ( مثل دیروز ر——-فتم پارک).
اصلاح کلمات جهت غلبه بر قفل ( رفتم -من-میرم اونجا) از علائم لکنت زبان به حساب می آید.
به کارگیری گفته‌های طولانی (حاشیه پردازی) برای اجتناب از کلمات مشکل در لکنت زبان دیده می شود.
اجتناب دائمی کودک با لکنت زبان از موقعیت های گفتاری همراه با هیجان و اضطراب ( مثل صحبت کردن با تلفن).
تاریخچه خانوادگی لکنت در تشخیص لکنت زبان مهم می باشد.
شروع دیر هنگام گفتار و زبان از دیگر موارد تشخیص لکنت زبان است.
انتظارات و توقعات غیر منطقی اعضای خانواده در زمینه رشد و تکامل گفتار و زبان.
برچسب زدن فرد به خودش به عنوان لکنتی.
مراجع با لکنت زبان شیوه گفتار خود را نوعی نقص در زبان اجتماعی یا حرفه ای تلقی می کند.
به کارگیری گفته‌های نامشخص،بریده بریده و سریع با عبارات و کلمات غالباً در یکدیگر اقدام شده بدون وجود ترس،پیش بینی،یادر که مشکل (پریده گویی) از علایم لکنت زبان است.

اهداف گفتار درمانی در لکنت زبان و نوک زبانی حرف زدن کودک

ایجاد و گسترش گفتار مکالمه ‌ای در کودک با لکنت زبان یا نوک زبانی حرف زدن که حداقل در ۹۵ درصد موارد ناروانی گفتار نداشته باشد.
در گفتار درمانی لکنت زبان حفظ روانی از طریق کاربرد دائمی راهکارهای خود-کنترلی در درمان لکنت زبان موثر است.
تقویت و ترغیب گفتار روان در موقعیت های روزمره توسط خانواده و سایر بستگان نزدیک فرد مبتلا به لکنت زبان یا نوک زبانی حرف زدن

نکات قابل توجه گفتاردرمانی لکنت زبان و گفتار درمانی در درمان نوک زبانی حرف زدن کودک

یک ارزیابی کامل گفتار-زبان با تمرکز خاص روی روانی گفتار ترتیب دهید،انواع ناروانی گفتار و نیز بسامد وقوع و شدت این ناروانی گفتار را در خواندن و مکالمه ارزیابی کنید،رفتارهای تقلایی در لکنت زبان را یادداشت نمایید (برای مثال پلک زدن, تنش سر و گردن).
اگر کودک با اختلال ناروانی طبیعی گفتار دانش آموز است،یک جلسه تفسیر اطلاعات با افراد مرتبط ترتیب دهید تا یافته‌های ارزیابی به بحث گذاشته شده و برنامه مداخله ای جهت درمان نوک زبانی حرف زدن ارائه شود.
با کودک مبتلا به لکنت زبان انواع ناروانی های گفتار او را به بحث بگذارید( مانند کشیده گویی کلمات،تکرار آواها،کلمات یا عبارات،به میان اندازی،استفاده از کلمات شکسته). نوع ناروانی گفتارش را تقلید کنید و رفتارهای مختلفی که با ناروانی طبیعی گفتار ایجاد می شوند را برایش شرح دهید.
از کودک با اختلال ناروانی گفتار بخواهید تا موقعیت هایی را که در آنها لکنت زبان او زیاد میشود (مثل صحبت کردن با غریبه ها یا صحبت کردن با تلفن) و یا کم میشود یا اصلا وجود ندارد (مثل گفت و گو با دوستان نزدیک) توصیف می‌کند،از او بپرسید که آیا در موقعیت های گفتاری حساس اضطراب یا شرم و خجالت دارد.
سلسله مراتبی از موقعیت‌های گفتاری مربوط به کودک با اختلال ناروانی طبیعی گفتار تهیه کنید،آنها را به ترتیب از کمترین شدت لکنت زبان یا نوک زبانی حرف زدن تا بیشترین شدت تنظیم نمایید.
به کودک با اختلال ناروانی گفتار شیوه های آرمیدگی پیشرونده عمیق عضلانی و تنفسی را آموزش دهید تا او تمایز بین حالت تنش عضلانی و آرامش را متوجه شود.
کودک با اختلال نوک زبانی حرف زدن را به سمت تمرینات تجسم کنترل شده،هدایت نمایید. هنگام تجسم موقعیت های گفتاری،سلسله مراتب ساده ترین تا سخت ترین موقعیت را رعایت نمایید،از او بخواهید که گفتار روان را در هر یک از سطوح مجسم کند.
موقعیت هایی را که از فهرست سلسله مراتب اضطراب کودک با اختلال ناروانی طبیعی گفتار انتخاب کرده‌اید به نمایش بگذارید،به تدریج مشکل را اضافه کنید،از او بخواهید تا میزان آرامش خود را در آن موقعیت بررسی نماید،حداقل به ۹۵ درصد روانی در هر سطح دست پیدا کنید.
کودک مبتلا به لکنت زبان را در موقعیت های واقعی زندگی خارج از کلینیک گفتار درمانی همراهی نمایید،با موقعیت هایی که در آن روانی به سهولت ایجاد می‌شود،شروع کنید (برای مثال صحبت کردن با دوستان) و سپس به سمت موقعیت‌های مشکل پیش بروید (مثلاً صحبت کردن کودک مبتلا به نوک زبانی حرف زدن با فروشنده یا تماس تلفنی) از اطمینان آفرینی،رهنمودهای آرامبخش و تقویت موفقیت‌ها استفاده نمایید.
به کودک با اختلال ناروانی طبیعی گفتار بیاموزید که دم عمیق و بازدم آهسته انجام بدهد،و مسیر هوا را باز و بدون تنش نگه دارد و این کار را چندین بار تکرار کند.
جریان هوای کنترل شده را به کار بگیرید،از کودک مبتلا به لکنت زبان بخواهید که چند بار به آرامی صدای را آوا سازی نماید
آوا سازی با شروع راحت را به کار بگیرید،از کودک با اختلال ناروانی گفتار بخواهید که هجا ها و کلماتی را که با واکه ها شروع می شوند ادا کند،سپس این کار را تا بیان عبارات کوتاه توسعه دهید.
انواع مختلف ناروانی طبیعی گفتار را الگو دهید و از کودک با اختلال گفتار نوک زبانی حرف زدن بخواهید که آنها را تقلید کند،از کودک با مشکل نوک زبانی حرف زدن بخواهید که متن های کوتاه را بخواند و تعمدا روی کلمات مشخصی ،مکث نماید و سپس کلمه هدف را به صورت روان ادا کند. (من سا-سا-سا- سالاد می خواهم).
در گفتار درمانی لکنت زبان به کودک آموزش دهید تا جایگاه تولیدی مربوط به لب ها و زبان را به آرامی ایجاد کند تا شدت فشار در تولید همخوان های انفجاری در موقعیت آغازین کلمات کمتر شود،تمرینات تولیدی گفتار درمانی در لکنت زبان را که منجر به تماس خفیف اندام های گویایی در جایگاه های تولید می شود،به کار بگیرید.
لکنت زبان ارادی و تماس خفیف اندام‌های تولیدی را به کار ببرید،به کودک با اختلال ناروانی گفتار بیاموزید که به سهولت و با سرعت کم رویی هجاهای لکنت شده روش واگویی را به کار بگیرد (تو-تو- تو- توپ) زمانی که کودک مبتلا به لکنت زبان روی روش واگویی تسلط پیدا کرد،تمرین را به سطح عبارت و جمله توسعه دهید،به کودک با اختلال گفتار نوک زبانی حرف زدن بیاموزید که روش واگویی را در حالت محاوره وقتی که مشکل را پیش بینی می کند،به کار بگیرید.
به کودک با اختلال ناروانی طبیعی گفتار روش های خود – بازبینی را بیاموزید تا از این طریق تعیین نماید کدام علائم جسمانی (نظیر تنش عضلانی یا علائم غیر ارادی) لحظه شروع احتمالی لکنت زبان یا نوک زبانی حرف زدن را نشان می دهند.
نشانه هایی که منجر به پیش‌بینی میشوند را به کار بگیرید،به کودک مبتلا به لکنت زبان بیاموزید هنگامی که لکنتش را پیش بینی می کند (قبل از کلمه پیش بینی شده) سرعت گفتارش را کاهش دهد،شروع راحت را به کار بگیرد یا روی کلمه هدف واگویی کند،و سپس ناروانی گفتار کنترل شده را در کلمات بعدی به کار گیرد تا سرعت گفتار به حالت طبیعی برگردد.
به کودک با اختلال گفتار نوک زبانی حرف زدن روش رهایی اصلاحی را بیاموزید به این طریق که کلمه لکنت شده را در همان ابتدا متوقف کرده و سپس بقیه آن را با کاهش سرعت ناروانی گفتار ادا کند و بدون مکث کلمه را کامل کند ( غَ- غذا) .
به کودک با اختلال ناروانی گفتار بیاموزید که بعد از کلمه لکنت شده مکث کند و رفتارهای ناروانی اش را تحلیل کند،تصمیم بگیرد که چه تغییراتی ایجاد کند،سپس کلمه را با تغییرات مناسب تکرار کند (ناروانی: غَ – غَ – غَ غذا مکث : آرامش، اجرای روش حذف: غذا ) .
در درمان نوک زبانی حرف زدن بیاموزید که سرعت گفتارش را به سطحی که در آن مشکل اتفاق نمی افتد برساند و این کار را با خواندن متون با سرعت 60 کلمه در دقیقه انجام دهد،به تدریج تعداد کلمات در دقیقه را افزایش دهد،روانی را در هر سطحی حفظ کند تا به ۱۲۰ تا ۱۵۰ کلمه در دقیقه برسد.
در درمان لکنت زبان از کودک بخواهید که متن را برعکس (به سمت عقب) بخواند تا برون ده کلامی با سرعت کم را حس نماید،از او بخواهید که متن را به جلو بخواند و سرعت کند گفتارش را حفظ نماید.
بعد از تنظیم مترونوم در سرعت پایین،گفتاری با سرعت یک هجا در هر ضربه را الگو بدهید،از کودک با اختلال ناروانی گفتار بخواهید که تقلید کند. در حین انجام تمرین گفتار درمانی لکنت زبان به تدریج سرعت مترونوم را افزایش دهید،وقتی که به سرعت قابل قبول بدون لکنت زبان رسید،مترونوم را به این ترتیب حذف کنید که در ابتدا گفتار با یک ضربه (تیک) مترونوم آغاز شود و سپس آن را خاموش کنید،کودک مبتلا به لکنت زبان را ترغیب نمایید که گفتار را با همان سرعت ادامه بدهد. در مراحل آخر،قبل از شروع گفتار،سرعت را با مترونوم تثبیت نمایید،آن را خاموش کنید،و از او بخواهید که با همان سرعت صحبت کند.
از کودک با اختلال ناروانی گفتار بخواهید که فهرستی از تک کلمات را بخواند،اگر روی کلمه لکنت کرد،او را متوقف کنید،تولید صحیح کلمه را الگو بدهید،از کودک با لکنت زبان بخواهید که آن را روان بگوید و سپس ادامه بدهد،این روش را ادامه دهید،به تدریج طول گفته ها را افزایش دهید تا 90 الی 95 درصد روانی را به دست آورد.
در گفتار درمانی در ناروانی گفتار بعد از ایجاد الگوی گفتار آهسته با تولید اغراق‌آمیز،از کودک مبتلا به بخواهید که از این الگو در زمانی که متون کوتاه خوانده می شود و در زمان کاربرد گفتار خود انگیخته تقلید کند،روی یک نظام علامتی به توافق برسید برای مثال،بالا بردن دست که در زمان غیر قابل قبول شدن سرعت و وضوح گفتار به او نشان دهد که باید سرعت را کم کند و با دقت بیشتری صحبت کند.
به منظور آموزش کودک مبتلا به لکنت زبان جهت ایجاد مکث های اغراق آمیز بین عبارات و جملات در خواندن و گفتار خود انگیخته،از الگو دادن و تمرین گفتاردرمانی لکنت زبان استفاده نمایید،یک نظام علامتی را برای نشان دادن زمانی که مکث او کافی نیست به کار بگیرید.
در گفتار درمانی ناروانی گفتار الگو دادن و تمرین رفتاری را برای آموزش کودک با اختلال نوک زبانی حرف زدن به کار بگیرید تا با تاکید بیشتری روی هجا هایی که به طور طبیعی غیر موکد هستند، صحبت کند،جهت تفهیم آن که هنگام خواندن یا گفت و گو باید تاکید بیشتری بر هجاها داشته باشد از یک نظام علامتی استفاده کنید.
در جلسات گفتاردرمانی ناروانی گفتار از طریق ثبت موقعیت های گفتاری و ترسیم نمودار ناروانی گفتار که اتفاق می‌افتد،کودک مبتلا به لکنت زبان را تشویق نمایید تا مهارت های خود کنترلی را بسط و توسعه دهد،آنچه را که در دفتر روزانه قید می‌شود،تحلیل نمایید تا شیوه های انطباقی که در آینده باید به کار گرفته شود،تشخیص داده شوند.
به خانواده کودک با اختلال ناروانی گفتار و سایر بستگان نزدیک آموزش دهید که انقطاع روانی را تشخیص بدهند و گفتار روان را از طریق همراهی کردن،الگو دادن و تقویت گفتار مناسب ترغب نمایند.
کودک مبتلا به لکنت زبان را در گردش های خارج از کلینیک گفتاردرمانی همراهی کنید تا اطمینان حاصل نمایید او گفتار روان را به موقعیت های روزمره انتقال داده و راهکارهای خود کنترلی را دائماً استفاده می کند.
در تشخیص لکنت زبان و درمان لکنت زبان همچنین درمان نوک زبانی حرف زدن، گفتاردرمانی در ناروانی گفتار موثر است.

اکتبر 29, 2020برچسب‌ها:گفتار درمانی, لکنت زبان

مرکز درمان اختلال گفتاری کودکان اختلالات یادگیری

کلینیک گفتار درمانی و کاردرمانی در اختلالات یادگیری دکتر صابر با سابقه بالغ بر 15 سال در زمینه درمان کودکان اختلال یادگیری به بررسی دقیق مشکلات گفتاری در اختلال یادگیری و درمان مشکلات کلامی کودکان اختلال یادگیری در کنار کاردرمانی توجهی و ذهنی کودکان اختلال یادگیری می پردازد. بهترین مرکز درمان اختلالات گفتاری در کودکان اختلال یادگیری در دو شعبه غرب و شرق تهران به صورت تخصصی به گفتاردرمانی اختلال یادگیری و کاردرمانی اختلال یادگیری توسط گفتار درمانان مرکز درمان مشکلات گفتاری کودکان می پردازد. از دیگر امکانات مرکز گفتار درمانی در منزل می باشد.

مشکلات گفتاری در اختلال یادگیری- اختلال کلامی کودکان

کم بودن واژگان بیانی در کودکان اختلال یادگیری به میزان قابل توجهی زیر هنجارهای رشدی قابل انتظار برای کودکان عادی ۲ تا ۵ سال.
وجود مشکل دائمی و قابل توجه در درک ساختار های اصلی نحوی در حین مکالمه در گفتار کودکان اختلال یادگیری
وجود مشکل دائمی و قابل توجه در تولید ساختار های اصلی نحوی در مکالمات گفتاری کودکان با اختلالات یادگیری
وجود نقص مشخص اختلالات گفتار در کودکان اختلال یادگیری در درک ویژگی های صرفی.
وجود نقص مشخص در تولید ویژگی های صرفی گفتار کودکان اختلال یادگیری
وجود مشکلات کلامی اختلال یادگیری و دائمی در کاربرد عملکرد های ارتباطی زبان .
وجود نقایص زبانی که به میزان قابل توجه در برقراری ارتباط کودک اختلال یادگیری در خانه،پیش دبستان و جامعه تاثیر سوء بگذارد.

اهداف گفتار درمانی در اختلالات یادگیری- درمان مشکلات گفتاری کودکان

ایجاد و افزایش مجموعه واژگان دریافتی و بیانی توسط گفتار درمانی اختلال یادگیری متناسب با سن،لهجه و انتظارات فرهنگی در بافت های ارتباطی گوناگون.
ایجاد و افزایش درک و بیان ساختار های نحوی اصلی متناسب با سن لهجه (گویش) و انتظارات فرهنگی در درمان اختلال یادگیری
ایجاد و افزایش درک و بیان ساختار های صرفی متناسب با سن،گویش (لهجه) و انتظارات فرهنگی در مکالمات.
استفاده از مهارت های کاربردی زبان متناسب با سن،گویش و انتظارات فرهنگی در زمینه های ارتباطی مختلف در درمان مشکلات گفتاری کودکان.
تثبیت انتظارات منطقی والدین نسبت به مهارت های زبانی کودک و مشکلات کلامی کودکان اختلال یادگیری.

موارد قابل توجه در درمان مشکلات کلامی کودکان اختلال یادگیری

آزمون های زبانی هنجار را جهت تعیین نقاط قوت و ضعف زبان دریافتی و بیانی کودکان اختلال یادگیری به کار ببرید. و رشد زبانی او را نسبت به هنجارهای تکاملی،فرهنگی و گویشی بسنجید.
آزمون های معیار-کودک اختلال یادگیری را به کار بگیرید،مشکلات گفتاری کودکان اختلال یادگیری را که به عنوان نقاط ضعف در آزمون های زبانی هنجار مشخص شده‌اند تعیین نمایید و به این وسیله اهداف ویژه کوتاه مدت و بلند مدت را برای درمان اختلالات یادگیری مشخص نمایید.
درحال بازی و تعامل کودک با اختلالات یادگیری با اسباب بازی هایش یک نمونه زبانی که تولید محاوره ای وی را نشان می دهد به صورت ویدیویی یا صوتی ضبط نمایید و نوار را با هدف بررسی مهارت های زبانی و تحلیل نمایید.
یک حد پایه قابل اندازه گیری و مشکلات کلامی کودک اختلال یادگیری را قبل از شروع درمان ایجاد نمایید.
مهارت های دهانی-حرکتی کودکان اختلال یادگیری را از طریق مشاهده اولیه ساختار های قابل دید صورت،لب ها،دندان ها،زبان،سخت کام و نرم کام او ارزیابی کنید و سپس چگونگی بکار بردن ساختار های خاص را که برای تولید گفتار و زبان لازم هستند ارزیابی کنید (برای مثال, حرکت،قدرت و بسته شدن لبها،قدرت،جلو آمدن،عقب رفتن و حرکت به طرفین زبان،یا حرکت نرم کام زمانیکه واج ( a ) تولید می شود).
یک آزمون غربالگری شنوایی تون خالص در فرکانسهای 500،1000، 2000 ،4000 هرتز را در شدت ۲۰ دسی بل برای درمان کودکان اختلال یادگیری اجرا کنید.
در صورتی که نتایج غربالگری شنیداری کودکان با اختلالات یادگیری نیاز به ارزیابی بیشتر را نشان دهد کودک اختلالات یادگیری را به یک شنوایی شناس ارجاع دهید تا ارزیابی کاملی روی او انجام شود.
از والدین بخواهید که اطلاعاتی را در زمینه شاخص‌های رشدی و مشکلات گفتاری کودک اختلال یادگیری،وضعیت فعلی پزشکی و تاریخچه آن،مداخلات تخصصی قبلی،تلاش های ارتباطی در موقعیت های مختلف،و ملاحظات خانوادگی و اجتماعی مرتبط جمع‌آوری کنند .
والدین یک ارزیابی پزشکی برای کودک اختلال یادگیری در نظر بگیرند که توسط متخصص اطفال یا گوش،حلق و بینی انجام شود تا هر علت جسمانی برای اختلالات گفتاری در کودکان وجود دارد مشخص شود.
والدین یک ارزیابی شناختی را برای کودک اختلال یادگیری در سال های ابتدایی در نظر بگیرند که توسط روانشناس آموزشی جهت تعیین تاخیر رشد شناختی انجام شود.
جهت تعیین اختلال گفتاری کودکان اختلالات یادگیری برای دریافت خدمات و نیز ایجاد و افزایش راهکارهای مداخله ای مشارکتی با والدین ملاقات نمایید.
بر حسب نیازهای فردی کودک اختلال یادگیری،مناسب ترین شیوه های عمومی درمانی را برای وی تعیین نمایید (درمانگر محور،کودک اختلالات یادگیری محور،والدین محور،یا مجموعه‌ای از این موارد).
بر اساس سن کودکان اختلالات یادگیری،مهارت های واجی،وضوح گفتار،گویش و یا نیازهای ارتباطی آموزشی و اجتماعی کودکان اختلالات یادگیری،واژگان خاص،ساختارهای جمله/کلمه و یا موقعیت های کاربردی ارتباط را به عنوان اهدافی برای درمان مشکلات کلامی کودکان اختلال یادگیری انتخاب نمایید.
برای والدین کودکان اختلالات یادگیری ارتباط بین رشد و تکامل زبان و سن،رشد گفتار،وضعیت شناختی و جسمانی را توسط گفتار درمانی در اختلال یادگیری شرح دهید.
منابع و مطالب مفیدی در مورد رشد زبان و اختلالات گفتاری در کودکان برای والدین تهیه نمایید.
به منظور حمایت غیر رسمی از والدین یا تسهیل حضور ایشان در یک گروه حمایت محلی،ایشان را به سایر خانواده های کودکان مبتلا به اختلالات گفتاری معرفی کنید،والدین را به گروه حمایتی ارجاع دهید.
با والدین کودکان اختلال یادگیری موارد مهمی را که ممکن است به تقویت تلاش های موفقیت آمیز ارتباطی کودک بیانجامد کشف کنید (برای مثال،تقویت کننده‌های برونی،مانند غذا و ژتونهای خریدنی،یا تشویق کلامی و تقویت کننده های درونی،مثل دریافت یک پاسخ فوری به درخواست کلامی که کودک اختلال یادگیری به صورت واضح ادا کرده است.)
در درمان اختلال گفتاری کودکان روی کاربرد گفته‌های دو کلمه ای توسط کودک اختلالات یادگیری متمرکز شوید (برای مثال در مواردی نظیر فاعل-فعل،فعل- مفعول، فاعل-مفعول،یا عبارت ملکی) و این کار را از طریق انتخاب یک اسباب بازی که کودک اختلال یادگیری خیلی به آن علاقه‌مند است انجام دهید (برای مثال،یک بازی ماهیگیری که جایزه آن یک ماهی باشد یا مایع حباب ساز) در ابتدا ساختارهایی را الگو بدهید که ارتباطات معنایی با دو کلمه ای ها را نشان میدهد (برای مثال ماهی بگیر, ماهی بیشتر, یا حباب بزرگ) سپس از کودک بخواهید که الگوی شما را تقلید کند و در نهایت،منتظر بمانید تا کودک ادامه عمل را از طریق گفتن عبارت دو کلمه ای درخواست کند (برای مثال, بخواهید که کودک قبل از فوت کردن برای حباب های بیشتر عبارت حباب بیشتر را بگوید).
یکی دیگر از روش های درمان مشکلات گفتاری کودکان اختلال یادگیری، آموزش تشخیص تصاویر اسامی را که می شنود در یک کتابچه تصویری ساده یا روی یک تخته که دارای کلمات هدف است،نشان بدهد و آنها را نام ببرد.
بعد از درست کردن کتابچه تصویری مربوط به اشیای روزانه کودک اختلال یادگیری نظیر تخت خوابش،صندلی اش،اسباب بازی هایش،کتابهایش، ظرف غذایش،وان حمامش،از او سوالاتی بپرسید که برای پاسخگویی به آنها از فعل استفاده کند (برای مثال،تختخواب تو برای چیست؟ ،من در آن می خوابم).
در درمان اختلال یادگیری روی واژگان مربوط به مفاهیم پایه با تمرکز روی کلمات مکانی ( مثل رو، پایین، زیر، بالا) کلمات اشاره (نظیر این و آن) و کلمات زمانی (مثل بعد، قبل) تمرین کنید،به این صورت که از کودک اختلال یادگیری بخواهید زمانی که با یک خانه اسباب بازی و اثاثیه و افراد داخل آن یا دیگر اسباب بازی های مشابه که قابل دستکاری هستند،بازی می‌کند،عباراتی نظیر (توی خانه) ، ( بیرون خانه) ، (روی تاپ) یا (دور صندلی) را تقلید کند.
در حالی که اشیای مختلف را بر اساس رنگ،شکل و جنس طبقه بندی می کنید،به کودک اختلال یادگیری آموزش دهید که واژگان توصیفی را جهت درمان مشکلات کلامی کودکان ادا کند ( برای مثال،این ها قرمز هستند، گرد است، یا نرم است).
به کودک اختلال یادگیری آموزش دهید از میان تصاویر مربوط به جفت واژگان کمینه نظیر سر و در یا سبز و سبزی (که در آنها تکواژ ه های وابسته خاصی برجسته شده اند) تصویر کلمه شنیده شده را انتخاب نمایند.
برای نشان دادن صحیح یا نادرست بودن کاربرد تکواژهای وابسته از کودک اختلال یادگیری بخواهید در گقتاردرمانی اختلال یادگیری که دستش را بالا ببرد،صورت خندان یا ناراحت را نشان دهد،یا مکعب ها را داخل کاسه بیندازد.
فعالیت تکمیل جمله را به کار ببرید تا به کودک اختلال یادگیری بیاموزید که کلمات را با تکواژ های وابسته مناسب تولید کند و این کار را با استفاده از بازی با اشیا یا نگاه کردن به تصاویری که به درستی تکواژ های وابسته را نشان می‌دهند با ۸۰ درصد صحت انجام دهد. این روش در مرکز درمان اختلال گفتاری کودکان انجام می شود.
گفته های طولانی تر را الگو بدهید،به این صورت که هنگام اشتغال به فعالیت های خلاق نظیر بازی با اسباب بازی های مورد علاقه،بیسکویت درست کردن،یا خواندن کتاب و بلافاصله بعد از اینکه او گفته کوتاه را به کار می‌برد،گفته او را با افزودن دو تا سه کلمه مناسب تکرار نمایید و در جلسات مرکز درمان اختلال یادگیری از او بخواهید که از این گفته طولانی‌تر تقلید نماید.
به کودک اختلال یادگیری بیاموزید که تصویر صحیح را بعد از گوش کردن به جملاتی که ضمایر صحیح را در حالت مفعولی و فاعلی در تقابل قرار می دهند،نشان بدهد (برای مثال،او بعد از آنها آمد.)
به کودکان اختلالات یادگیری بیاموزید چه ضمایر را به نسبت ۸ مورد از ۱۰ مورد درست ادا کنند و این کار را زمانی انجام بدهند که روی عکس های خانوادگی به وابستگان یا دوستان در جلسات گفتار درمانی در اختلال یادگیری اشاره می کنند (برای مثال،او خواهر من است،او همسایه من است).
از کودک اختلال یادگیری پرسش هایی در مورد اعمال مربوط به فعالیت‌های روزمره آشنا بپرسید (مثلاً آیا الان داری می پری؟) این پرسش ها شامل خطاهای تعمدی نیز باشد(برای مثال زمانی که در حال پریدن است،بپرسید آیا داری می دوی؟).
از کودک با اختلالات یادگیری بخواهید که در مورد اعمالش در طی فعالیت های روزمره آشنا توضیح بدهد (برای مثال خوردن پفک،بازی با مکعب ها،ماشین ها،سایر اسباب بازی ها یا مشغول شدن به سایر فعالیت‌هایی از این نوع.)
تصاویر یا اجرای واقعی افعال را به کار ببرید. از کودک با مشکلات کلامی اختلال یادگیری بخواهید که آن عمل را انجام بدهد و سپس از او بپرسید که در حال حاضر چه میکند،قبل از آن چه کرده است یا بعد از آن چه خواهد کرد تا کودک با اختلالات یادگیری از زمان افعال به صورت گذشته،حال و آینده استفاده نماید.
از کودک اختلال یادگیری بخواهید که تصویر درستی را که نشان دهنده یک عبارت دارای حرف اضافه،عبارتی منفی یا گفت های پیچیده است انتخاب کند.
در درمان اختلال گفتاری کودکان ،از کودک اختلال یادگیری بخواهید که به دقت نگاه کند و سپس عبارات دارای حروف اضافه مختلف را که عمل شما را شرح می دهد تولید کند (برای مثال،گذاشتن یک عروسک در تخت خواب،رانندگی کردن با یک ماشین دور یک مسیر،یا انداختن توپ در سبد بسکتبال.)
از کودک اختلال یادگیری بخواهید که عبارات را تکرار کرده و کامل کند (برای مثال،من به رستوران رفتم و… دیدم،من به باغ وحش رفتم و… دیدم،من به پارک رفتم و… دیدم، یا من به باغ رفتم و… دیدم)و سپس در نوبت‌های بعدی درمان مشکلات گفتاری، عبارات تکمیلی بیشتری به آن بیفزایید ( برای مثال،من به باغ وحش رفتم و میمون ها و شیرها و ببر ها را دیدم.) تا کودک اختلال یادگیری به استفاده از جملات پیچیده با عبارات موصولی ترغیب شود .
به کودکان اختلالات یادگیری بیاموزید که از دیگران درمورد احساساتشان یا اعمالشان سوال کنند. و این کار را از طریق کمک رسانی،او انجام بدهید.(برای مثال از مریم بپرس چی دوست دارد؟ یا چرا از محمد نمی پرسی که چه کار می کند؟ .)
یک خانه اسباب بازی و عروسک هایی که سنین مختلفی را نشان می‌دهند در درمان اختلال گفتاری کودکان به کار بگیرید. در حالی که نقش های مختلف را در بازی درمانی اجرا می کنید،شیوه های مناسب و غیر مناسب را برای مطرح کردن درخواست و پاسخ دادن به آن نشان بدهید،از کودکان اختلال یادگیری بخواهید که پاسخ ها و درخواست های مناسب را تکرار کنند.
موضوعی را که بسیار مورد علاقه کودک با اختلالات یادگیری باشد انتخاب کرده و متناسب با سنش را تشویق کنید تا مکالمه را برای ۳ تا ۵ نوبت ادامه بدهد،سخن رساندن او به صورت منفی و مثبت را فراهم سازید تا به او بیاموزید که روی همان موضوع بماند.
از عروسک های دستی (پاپت) یا معمولی در درمان مشکلات گفتاری کودکان اختلال یادگیری استفاده کنید. فعالیت های روزمره ارتباطی آشنا را که برای کودک اختلال یادگیری واقعی هستند،به صورت نقش ایفا کنید و نشان دهید که چه طور به طور مناسب درخواست می‌کنند،نظر می‌دهند،اعتراض،مخالفت و تهدید می‌کنند و سپس نقش را به او برگردانید و از کودک با اختلالات یادگیری بخواهید که اعمال گفتاری مختلف را به طور شایسته به صورت نقش ایفا کند.
در زمان انجام فعالیت های روزمره یا تکالیف درمان مشکلات کلامی که نیازمند دستورات خاص می باشد،زیر لب یا با صدای بسیار آهسته صحبت کنید،سپس با استفاده از سخن رساندن به او ( مثل عبارت،از من بپرس چی گفتم ) کودک اختلال یادگیری را ترغیب نمایید که وضوح بیشتر گفتار را درخواست نماید تا به این وسیله به او عبارات خاصی که برای درخواست وضوح از دیگران به کار می رود و متناسب با سن اوست را بیاموزید (برای مثال،چی گفتی؟) .
در زمان انجام فعالیت هادر مرکز درمان اختلال گفتاری کودکان،خطاهای آشکار و تعمدی ایجاد کنید (برای مثال،قرار دادن قطعات یک پازل چوبی به صورتی اشتباه)و سپس به کودک اختلال یادگیری بیاموزید که سوالاتی متناسب با سن جهت وضوح خطاهای محتوایی بپرسد.
حوادث و اعمال زندگی واقعی نظیر جشن تولد یا رفتن به رستوران را در گفتار درمانی اختلال یادگیری نمایش دهید و سپس از کودک اختلال یادگیری بخواهید که به طور صحیح آنچه را که انجام داده است در دو تا سه عبارت پشت سر هم ادا کند.
تصاویر یا عکس هایی را که دو تا سه مورد را به صورت متوالی نشان بدهد و مربوط به وقایع آشنا باشد،به کار ببرید و از کودکان اختلالات یادگیری بخواهید که آنها را در یک توالی مناسب قرار بدهند و سپس داستانش را بگویند.
از کتابهای مصور داستانی متناسب با سن کودک استفاده کنید،از کودک اختلال یادگیری بخواهید که شخصیت ها و وقایع داستان را خلاصه گویی،پیش بینی یا بررسی نماید.

سوالات متداول:

1.گفتاردرمانی چه کمکی به کودکان با اختلال یادگیری می کند؟

بهبود تعدا واژگان بیانی در کودکان ، بهبود در درک ساختار های اصلی نحوی در حین مکالمه در گفتار کودکان اختلال یادگیری و درک ویژگی های صرفی. بهبود مهارت های کاربردی عملکرد های ارتباطی زبان .

2. اختلال یادگیری درمان می شود؟

کودکان با مشکلات اختلال یادگیری به جز آموزش های رایج تحصیلی نیازمند درمان های پایه ای تری نظر کاردرمانی و گفتاردرمانی هستند تا مهارت های اجرایی مغز آنان نظیر حافظه، توجه، درک مطلب، سرعت پردازش، ادراک بینایی و… در آنها پیشرفت کرده و در صورت درمان صحیح بهبودی در این کودکان حاصل می شود.

اکتبر 27, 2020برچسب‌ها:اختلال یادگیری, گفتاردرمانی, مرکز اختلال یادگیری

بهترین گفتار درمانی اختلالات تلفظی در کودکان

تلفظ یا تولید گفتار وجهی از گفتار می باشد که رشد طبیعی آن وابسته به سیستم عصبی سالم، حواس طبیعی، وجود محرک های محیطی و انگیزه مناسب جهت ایجاد گفتار است. مرکز گفتاردرمانی اختلالات تلفظی در کودکان با بررسی دقیق مشکلات تلفظی در کودکان و تشخیص علل اختلال تلفظ کلمات به صورت کاملا تخصصی در زمینه گفتار درمانی تلفظ حروف و درمان تلفظ کلمات فعالیت می نماید. مشکلات تلفظ حروف در کودکان شامل مشکل تلفظ حرف ر ، مشکل تلفظ حرف س وش و… می باشد. بهترین مرکز گفتار درمانی اختلال تلفظی زیر نظر جناب آقای دکتر صابر در دو شعبه غرب و شرق تهران به درمان تلفظ حرف سین، درمان تلفظ حرف ر و درمان دیگر اختلالات تلفظی در کودکان می پردازد.

علائم اختلال تلفظ در کودکان

کاهش چشمگیر تولید واجی نسبت به هنجارهای رشد واجی مورد انتظار
مشکل دائمی و قابل ملاحظه در تولید واحدها در جایگاه‌های مختلف در کلمات،عبارات و یا جملات. برای مثال اختلال در تلفظ حرف ر یا اختلال در تلفظ حرف س
عدم وضوح گفتار خود به خودی کودک از نظر بزرگسالان غریبه به علت اختلال در تلفظ کلمات
تاثیر بسیار منفی نحوه تولید واج ها بر ارتباط موثر در خانه،مدرسه و جامعه در مشکلات تلفظ در کودکان
وجود نقص چشمگیر در آگاهی از ویژگی‌های واجی زبان به علت مشکلات تلفظی که به نوبه خود تولید گفتار را متاثر می سازد.
مشکلات دائمی و قابل توجه در قدرت دهانی-حرکتی در کودکان با اختلال تلفظ کلمات و یا حرکت مورد نیاز برای جنبه های تنفس،تولید،آوا سازی و تشدید گفتار.

اهداف گفتار درمانی اختلالات تلفظ کلمات

تولید متناسب واج ها در موقعیتهای ارتباطی مختلف با توجه به سن،شناخت،توانایی فیزیکی،و گویش کودک مبتلا به اختلال تلفظ
وضوح کامل گفتار هنگام ارتباط با دیگران در خانه،مدرسه و جامعه با درمان تلفظ حرف.
ایجاد و افزایش درک کودک با اختلال تلفظ کلمات از ویژگی‌های واجی زبان.
افزایش مهارت های دهانی-حرکتی که منجر به درمان تلفظ کلمات و تولید گفتار می گردد.
افزایش آگاهی از نواقص واجی در اختلال تلفظ حرف ر و حرف س و تمرین جهت غلبه بر آن ها با استفاده از راهکارهای جبرانی برای رفع مشکلات تلفظ در کودکان.
ایجاد انتظارات واقع بینانه در والدین در مورد مهارت های واجی کودکشان و همکاری ایشان با گفتار درمانگر برای ایجاد و توسعه راهکارهای درمان تلفظ کلمات موثر.

نکات قابل توجه در گفتار درمانی تلفظ (حرف سین و حرف ک) در کودکان

به منظور ارزیابی تحریک پذیری کودک با اختلال تلفظ حروف در واج های خطا و مقایسه رشد واجی او با هنجار های گویشی و رشدی،یک آزمون تولیدی که تولید واج توسط کودک مبتلا به اختلال تلفظ را در موقعیت اول،وسط و آخر کلمات و در گفتار پیوسته تعیین می کند اجرا نمایید.برای مثال مشکلات تلفظ حرف ر و س
با اجرای آزمون فرایند های واجی،الگوهای خطای کودک با اختلال تلفظ کلمات (مثلاً حذف همخوان انتهایی،حذف همخوان ابتدایی،ساده کردن خوشه،پیشین کردن کامی ها،غلت شدگی،کامی رفتگی،مرکب رفتگی یا پیشین شدگی) را ارزیابی نمایید.
در حالیکه کودک با اختلالات تلفظی با اسباب بازی های مورد علاقه‌اش بازی می کند یا در مورد برنامه های تلویزیونی،فیلم ها،کتب یا بازی های مورد علاقه اش صحبت می کند نمونه ای از گفتار محاوره‌ای را که نشانگر تولید گفتار پیوسته وی است به طریقه ویدیویی،ضبط و نوار ضبط شده را به منظور بررسی چگونگی تولید واجی تحلیل نمایید.
ایجاد یک مبنای قابل اندازه گیری از مهارت های واجی کودک با اختلال تلفظ حروف قبل از شروع درمان تلفظ حروف.
مهارت های دهانی-حرکتی کودک مبتلا به اختلال تلفظ در کودکان را به این صورت ارزیابی نمایید که ابتدا ساختارهای قابل دید صورت،لب ها،دندان ها،زبان،سخت کام و نرم کام وی را مشاهده نمایید،سپس چگونگی استفاده کودک با اختلالات تلفظی از ساختارهای ویژه و مهم برای تولید گفتار (نظیر حرکت،قدرت و بسته بودن لبها ،قدرت،پیش آمدن،عقب کشیدن و طرفی کردن زبان،یا حرکت نرم کام هنگام تولید واج ( /a/ ) را بررسی کنید.)
آزمون غربالی شنوایی شناسی تن خالص رادر فرکانس‌های 500 ، 1000،2000 و 4000هرتز در شدت 20 دسی بل برای کودکان، و 25 دسی بل برای بزرگسالان اجرا نمایید.
در صورتی که نتایج غربالگری شنوایی شناسی حاکی از نیاز کودک با اختلال تلفظ کلمات برای سنجش بیشتر است، وی را برای ارزیابی کامل به شنوایی شناس ارجاع دهید.
از والدین و کودک با اختلال تلفظی در صورت مناسب بودن سنش بخواهید در زمینه شاخص‌های رشدی (مایلستونها) ،تاریخچه و وضعیت فعلی پزشکی،مداخلات تخصصی فعلی،تولید واجی در منزل و موارد اجتماعی و فامیلی مرتبط اطلاعاتی فراهم نمایند.
در صورت لزوم از والدین بخواهید یک ارزیابی پزشکی توسط (متخصص گوش و حلق و بینی) متخصص گوش و حنجره داشته باشند تا هرنوع مبنای عضوی برای اختلال واجی کودک مبتلا به اختلال در تلفظ کلمات را تعیین نمایید.
به منظور تعیین خدمات مورد نیاز کودک با اختلال تلفظ حروف و نیز ایجاد و توسعه راهکارهای درمان تلفظ حروف مشترک،ملاقاتی با والدین و کودکان با اختلال تلفظ کلمات (در صورت مناسب بودن سنش) ترتیب دهید.
مناسب‌ترین رویکرد درمانی کلی (یعنی رویکرد زبانی یا رویکرد حرکتی) را برای نیازهای خاص کودک با اختلال تلفظی تعیین نمایید.
واج ها یا فرایند های واجی خاص را با توجه به سن،میزان تحریک پذیری،وضوح، گویش و یا نیازهای ارتباطی آموزشی و اجتماعی کودک،به عنوان اهداف گفتار درمانی اختلال تلفظی انتخاب نمایید.
ارتباط رشد واجی با سن، شناخت و وضعیت فیزیکی کودک با اختلال تلفظ حروف را به والدین توضیح دهید.
مطالب و منابع مفیدی در زمینه اختلالات واجی برای والدین تهیه نمایید.
به منظور حمایت غیر رسمی از والدین یا برای تسهیل شرکت آنها در یک گروه حمایت محلی،ایشان را به دیگر والدینی که کودک مبتلا به اختلالات تلفظ کلمات دارند،معرفی کنید.
دریابید که از چه نوع پاداش هایی میتوان استفاده کرد تا تلاش‌های واجی موفق کودک مبتلا به اختلالات تلفظی به نحو مثبتی تقویت گردد (مثلا تقویت کننده های خارجی نظیر غذا،برچسب یا دیگر ژتونها،یا پاداش های کلامی و تقویت کننده های درونی همچون دریافت پاسخ فوری در ازای تقاضای کلامی واضح)
قبل از شروع فعالیت به وضوح هدف درمانی آن فعالیت را برای کودک با اختلال تلفظ کلمات شرح دهید. (مثلا ما از آینه استفاده میکنیم تا به تو کمک کند که چگونگی تلفظ حرف س را یاد بگیری)،و در پایان فعالیت از وی بخواهید که برای شما هدف خاص آن فعالیت را توضیح دهد.
به کودک مبتلا به اختلال تلفظ کمک نمایید که نمودار پیشرفت درمان تلفظ حروف را ترسیم نماید به این صورت که دستاورد های واجی خویش را روی یک نمودار بینایی که مراحل متوالی ضروری برای دستیابی به اهداف دراز مدت را نشان می دهد به تصویر بکشد.
در صورتیکه گفتار کودک با اختلالات تلفظی به شدت ناواضح است،یک رویکرد مداخله ای دوره‌ای که فرایند های واجی معین را هدف قرار می‌دهد انتخاب نمایید. به این صورت که الف- فهرستی از کلمات که فرایند های واجی خاصی مورد استفاده کودک با اختلال تلفظ حروف او را برجسته می‌کند با اغراق بخوانید، ب – از کودک مبتلا به اختلال تلفظ بخواهید ۳ تا ۵ تصویر از کلماتی که به دقت انتخاب شده است را رنگ کند و بچسباند، پ -به کودک کمک کنید کارت های مصور را نام ببرد، ت – میزان تحریک پذیری بیمار را در واج های دیگر ارزیابی کنید برای مثال تلفظ حرف س یا ر، ث – مجدداً همان فهرست کلمات را بخوانید.
با حفظ تماس های همیشگی و تمرینات واجی با کودک به مدت ۱۰ دقیقه مکرر با والدین، روش های خاص برای استخراج تلفظ حروف کودک را مورد بحث قرار دهید و پیشرفت وی یا موارد مرتبط با نیازهای واجی کودک مبتلا به اختلالات تلفظی را گزارش دهید .
از والدین بخواهید هر روز فهرستی از ۱۰ تا ۱۲ واژه شامل واژه های خاصی که فرایندهای واجی مورد نظر را نشان می‌دهد برای کودک با اختلال تلفظ حروف بخوانند.
پس از هر جلسه درمانی،کاربرگ یا کارتهای تصویری از ۵ تا ۱۰ واج هدف(برای مثال تلفظ حرف س-ر،کلمات،یا عبارات را برای کودک با اختلالات تلفظی فراهم نمایید. تا هر روزه در خانه و زیر نظر والدین تمرین نماید.
به منظور افزایش قدرت و کنترل عضلانی لازم برای تولید گفتار،روزانه به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه تمرینات دهانی-حرکتی خاص را در ترکیب با تکالیف گفتاری برای کودک با اختلال تلفظ کلمات طراحی کنید (مثلا حرکت دادن زبان به سمت ستیغ لثوی به منظور قرار گیری زبان در جایگاه صحیح صدای( ک).
به کودک با اختلالات تلفظی آموزش دهید از میان تصاویر مربوط به جفت واژگان کمینه نظیر سیر و شیر که واژه های هدف او نظیر ( درمان تلفظ حرف س و ش ) یا فرایندهای واجی او را برجسته می‌کند،تصویر کلمه گفته شده را نشان دهد.
به کودک با اختلالات تلفظی بیاموزید تصاویر نشانگر واژگانی کمینه را به دو گروه واژه‌های هدف و واژه های غیر هدف طبقه بندی نماید.
به کودک کمک کنید تا تعیین نماید آیا صداهای هدف در موقعیت پیش واکی ابتدایی،بین واکی میانی،یا پس واکی انتهایی در کلمات قرار دارند،مثلاً از وی بپرسید آیا صدای (ل) در کلمه بله در ابتدا،میان یا انتهای کلمه است؟
الگوهای ناصحیح تولید گفتار کودک با اختلال تلفظ کلمات را در برخی از کلمات یک قصه کوتاه آشنا به عمد تقلید نمایید و به وی آموزش دهید که به دقت گوش کند و پس از شنیدن تلفظ ناصحیح بگوید غلطه آی غلطه.
از کودک مبتلا به اختلال تلفظ بخواهید که در حین مشاهده فیلمی که در حال تمرین راهکارهای درمان تلفظ کلمات از وی تهیه کرده‌اید،تولیدات واجی صحیح و ناصحیح خویش را تعیین نماید.
برای فراهم کردن نشانه های بینایی و جنبشی دقیق به منظور تعیین موقعیت لب‌ها،دندان ها و یا زبان کودک با اختلال تلفظی،هنگام تولید واج های هدف از آینه،قاشقک و گوش پاک کن استفاده نمایید.
تصاویر،نمودارها یا محرکات کامپیوتری از جایگاه تولید کننده ها را به عنوان مدل برای تلفظ حرف خاص به کودک نشان دهید.
از واج هایی که ویژگی های ممیزه مشابه برای استخراج واج های هدف استفاده نمایید (مثلاً از کودک با اختلال تلفظ حروف بخواهید واج دمیده /ت/ او را به سرعت تولید نماید تا واج ( س) ایجاد گردد)،و اشاره کنید که جایگاه تولید کننده ها در این واج ها مشابه هستند.
پس از آنکه به کودک با اختلالات تلفظی آموزش دادید که به دقت به الگوی کلامی گوش دهد،از وی بخواهید که هجاهای بی معنای دارای واج هدف را در ترکیبات همخوان واکه ( cv ) ، واکه -همخوان ( vc ) ،همخوان -واکه- همخوان ( cvc ) واکه- همخوان- واکه ( vcv ) ، و همخوان-واکه-همخوان واکه ( cv/vc ) تقلید نماید. این امر در درمان تلفظ حرف س- تلفظ حرف ر
در کلماتی با بافت های آوایی متفاوت به شیوه متوالی زیر تمرین نمایید: الف) واج هدف در موقعیت پیش واکی ابتدایی، ب) در موقعیت پست پس واکی انتهایی، پ) در موقعیت بین واکی میانی، ت) در ترکیبات، و ث) در تمام جایگاه‌های متفاوت کلمات.
بر روی جفت واژه‌های کمینه که فرآیندهای واجی کودک مبتلا به اختلالات تلفظی را هدف قرار می‌دهند نظیر مو و موش یا سیر و شیر تمرین نمایید،به این صورت که از کودک بخواهید موارد خاصی را درخواست نماید یا داستان دارای جفت واژه‌های کمینه را پس از شما تعریف نماید.
در گفتاردرمانی تلفظ با استفاده از گفتار کند،گفتار پژواکی،هم گویی یا ایفای نقش،تمریناتی را در زمینه تولید واج های هدف در عبارات یا جملات کوتاه تدارک ببینید.
از کودک با اختلالات تلفظی بخواهید بازیهایی را انجام دهد که نیازمند استفاده از واج های هدف در عبارات و یا جملات است. مثلاً اشیا یا تصاویر دارای واج های هدف را به کودک بدهید و بازی های هدفمند ای نظیر ۲۰ سوالی را با استفاده از عبارت هایی که در برگیرنده واج‌های هدف است،انجام دهید .
از کودک مبتلا به اختلالات تلفظی بخواهید داستان یا جوک یا معماهای مناسب سنش را بخواند یا بعد از شما بازگو کند و واج هدف را در آنها درست تلفظ نماید.
با پرسیدن سوالات راهنما نظیر سوالات زیر: الف) درباره فیلم یا برنامه تلویزیونی مورد علاقه ات حرف بزن.
ب) چطور فوتبال بازی می کنی؟.
پ) اگر یک میلیون تومان ببری چه کار می کنی؟
ت) در طی تعطیلات چه کار کردی؟
نحوه تولید گفتار کودک با اختلال تلفظی را در حین مکالمه به وی نشان داده و تصحیح نمایید.
با بازی کردن کودک با اختلال تلفظ کلمات در نقش های ارتباطی متفاوت ( روش ایفای نقش) نظیر برگزاری مهمانی چای،تلفن زدن،یا مکالمه سر میز شام،واژه‌های هدف را در تکالیف مکالمه‌ی تمرین کرده و نحوه تولیدات واجی کودک را به وی نشان داده و تصحیح نمایید.
از والدین،معلمان و افراد مهم در زندگی کودک تحقیق نمایید که آیا وی واج های هدف را در مکالمات روزمره به درستی بیان می نماید؟

سوالات متداول:

1- آیا اختلالات تلفظی می‌تواند ناشی از مشکلات ساختاری در دهان یا فک باشد؟
بله، مشکلات ساختاری مانند شکاف کام، مشکلات دندانی، یا ناهنجاری‌های فک می‌توانند بر توانایی کودک در تولید صداها تأثیر بگذارند. در چنین مواردی، ممکن است نیاز به مداخله پزشکی یا دندانپزشکی در کنار گفتار درمانی باشد.

2-چه زمانی باید نگران تلفظ کودک خود باشیم؟
اگر کودک پس از ۴ سالگی هنوز در تلفظ صداها مشکل دارد، یا اگر مشکلات تلفظی او بر توانایی ارتباطی‌اش تأثیر منفی می‌گذارد، باید به گفتاردرمانگر مراجعه کنید. همچنین، اگر کودک در مقایسه با همسالان خود پیشرفت گفتاری کمتری دارد، این می‌تواند نشانه‌ای از نیاز به ارزیابی تخصصی باشد.

اکتبر 23, 2020برچسب‌ها:اختلال تلفظی, گفتار درمانی

مشکلات غذا خوردن کودک اوتیسم

مشکلات تغذیه در کودکان اوتیسم

اغلب هنگامی که از والدین کودکان اوتیسم می‌پرسم واکنش فرزندتان در مقابل غذای‌ های جدید چگونه است؟ لبخندی تلخ بر چهره شان ظاهر می‌شود. اکثر کودکان اوتیسم رفتار غذا گزینی نشان می‌دهند.مشکلات تغذیه کودکان اوتیسم ناشی از پردازش حسی معیوب و تمایل به یکنواختی می باشد. من ترجیح می‌دهند به جای استفاده از واژه اختلال تغذیه در کودکان اوتیسم از واژه خوردن گزینشی استفاده کنم. چون در بروز رفتارهای غذا خوردن کودک اوتیسم متغیرهای دیگری غیر از خود غذا هم دخیل هستند.( برای مثال خوردن در یک بشقاب خاص ،خوردن جلوی تلویزیون) کودک دارای ادراک حسی ضعیف، ممکن است به دنبال غذای تند باشد و بر عکس کودک دارای ادراک حسی بالا از خوردن غذاهای بافتمند اجتناب کند. برخی از کودکان اوتیسم فقط غذاهای سفت یا ترد را می‌خورند. یک کودک اوتیسم با مشکلات تغذیه ای فقط برنج سفید می‌خورد و یکی دیگر حتما خورشت را را روی برنج می ریزد یا پلوی رنگی می‌خورد. بعضی از کودکان اوتیسم کوچکترین تغییر در غذای مورد علاقه شان را تشخیص می‌دهد. یا وقتی غذا توسط فرد دیگری غیر از مادر پخته شود آن را نمی‌خورند. کودکان اوتیسم در غذا خوردن علاوه بر انتخاب های عجیب و سخت ممکن است روش های خوردن غذای غیرعادی داشته باشند. مثلا ممکن است کودک اوتیسم با مشکلات تغذیه ای که در دهانش دچار کند حسی است دهانش را بیش از حد پر از غذا کند و کودکی که در دهانش دچار تند حسی است از خوردن چیزی غیر از پوره و غذاهای نرم و اجتناب کند. بعضی از مشکلات خوردن کودکان اوتیسم و عادات سخت تغذیه شان فراتر از نحوه خوردنشان است. برای مثال یکی از کودکان اوتیسم من اجازه نمی‌داد روی بشقابش چند نوع غذا باشد، یا یکی دیگر از خوردن خوراکی‌های شکسته مثل بیسکویتی که گوشه آن شکسته باشد اجتناب می‌ کرد. یک بار من جلوی او سهوا یک بیسکویت را نصف کردن او چنان قشقرقی به راه انداخت که قابل وصف نبود. برای مثال

در اتاق درمان کودک حدوداً سه ساله ای به نام رضا روی یک صندلی بلند نشسته است. مقابلش هم گفتاردرمانش نشسته است. پشت گفتاردرمان یک سینی با چند ظرف غذای کوچک قراردارد. رضا بلند جیغ می زند و صورتش را از درمانگر بر گردانده است. گفتاردرمان یک قاشق کوچک پر از پودینگ وانیلی در دست دارد. درمانگر منتظر می‌ماند تا رضا ساکت شود. به محض اینکه گریه رضا متوقف می‌شود با چهره ای خندان به او می‌گوید ( سلام رضا) از نظر رفتارگرایان گفتاردرمانی تغذیه کودک اوتیسم دو کار می کند خاموش سازی رفتار اجتناب از غذای رضا از یک سو و تقویت اجتماعی همکاری موقت رضا. رضا دوباره گریه را شروع می‌کند. گفتاردرمان اوتیسم قاشق به دست به رفتار خود ادامه می دهد. سرانجام رضا دوباره ساکت می شود. گفتاردرمان قاشق به دست می گوید : آفرین پسر خوب. رضا گل، اول پودینگ بعد چیپس رضا این بار کمی جلو می‌آید و دهانش را باز می‌کند. گفتاردرمان پودینگ را به او می‌دهد و بلافاصله یک تکه چیپس هم وارد دهانش می‌کند. چیپس به یکی از خوراکی های مورد علاقه رضا است.

غذا نخوردن کودک اوتیسم

بعضی از کودکان اوتیسم با اختلال خوردن غذا فقط در یک موقعیت و جای خاص ازخانه غذا می خورند. یا فقط از یک لیوان خواص آب می خورد. بعضی از کودکان اوتیسم هنگام خوردن غذایی که مورد علاقه آنها نیست بدون هیچ دلیلی فیزیولوژیکی عق می زنند. این امر یک رفلکس شرطی می باشد. همانطور که سگهای پاولوف شرطی شده بودند که با شنیدن صدای زنگ بزاقشان ترشح می شد. این کودکان هم پس از چند بار تجربه مشکلات تغذیه ناخوشایند صرفا با دیدن غذایی نامطلوب عق می زنند. همانگونه که پیشگیری بهتر از درمان است در مورد اختلال غذا خوردن کودک اوتیسم نیز بهترین راه حل پیشگیری است. پیشگیری از این که از ابتدا چنین رفتار شکل بگیرد. در زیر چند نکته در این زمینه آورده شده است هرچند ممکن است برای خیلی از شما دیر شده باشد :

گفتار درمانی و تغذیه اوتیسم

بهترین مرکز گفتاردرمانی در تهران زیر نظر جناب آقای دکتر صابر در دو شعبه غرب و شرق تهران به گفتاردرمانی کودکان اوتیسم و درمان اختلال بلع در کودکان اوتیسم توسط متد های درمانی روز دنیا در حیطه درمان کودکان اوتیسم در بهترین مرکز توانبخشی اوتیسم می پردازد. همچنین خدمات گفتار درمانی در منزل برای کودکان اوتیسم در این مرکز ارائه می شود.

در مشکلات تغذیه در کودکان اوتیسم علی رغم تمایل کودک به غذاهای خاص در دام این عادت که هر وعده همان غذا را برای او مهیا کنید نیفتید به صورت چرخشی غذاها را تغییر دهید.
در مشکلات غذا دادن به اوتیسم ثابت قدم باشید.
اگر کودک اوتیسم سرش را در مقابل غذایی که به او می‌دهد برمی‌گرداند یا دهانش را می بندند غذایی که به او داده اید را با غذای مطلوب او تعویض نکنید. به خاطر داشته باشید که حذف پیوسته غذای نامطلوب کودک اوتیسم، یک تقویت منفی در غذا نخوردن بچه اوتیسم محسوب می‌شود و ارائه غذای مورد علاقه کودک تقویت مثبت! تعویض غذا هنگام اعتراض کودک یک تقویت دوجانبه برای رفتار امتناع کودک خواهد بود و شرایط را روز به روز بدتر خواهد کرد. اگر فکر می‌کنید از نظر عاطفی تحمل گرسنه نگه داشتن کودک اوتیسم را ندارید در ابتدا هر وعده کمی غذای مورد علاقه کودک تان را مهیا کنید و به او بدهید. به این ترتیب دست کم اختلال غذا خوردن کودک اوتیسم را تقویت نخواهید کرد و جایی برای عذاب وجدان تان باقی نخواهد ماند.

برای حل مشکل غذا خوردن کودکان اوتیسم بهتر است از یک گفتار درمان تغذیه کمک بگیرید. در صورت امکان بهتر است از تیمی متشکل از گفتار درمان، متخصص تغذیه، روانشناس و کاردرمان کمک بگیرید. گفتاردرمانگر از شما خواهد خواست طی یک پرسشنامه به سوالاتی درباره مقدار و نوع غذاهایی که کودک اوتیسم می‌خورد، ارزش تغذیه ای بافت و دیگر مشخصات غذاها خواهد پرسید. همچنین درباره فضای فیزیکی ای که تغذیه کودک اوتیسم در آن انجام می شود، روی میز، روی صندلی بلند، صندلی کوتاه، جلوی تلویزیون؟ با کدام یک از اعضای خانواده؟ آیا با رفتارهای عجیب کودک هنگام خوردن کنار آمده ای؟ سوالاتی خواهد پرسید.

درمان مشکلات خوردن کودکان اوتیسمی

مداخله گفتار درمانی در اختلال تغذیه اوتیسم، مبتنی بر از ملغمه ای از اصول تغذیه، فیزیکی، رشدی و رفتاری خواهد بود. گفتاردرمانگر جدولی از پیشرفت کودک اوتیسم در استفاده از غذا (از نظر بافت و طمع ) مشخص خواهد نمود. تا ضمن اطمینان از سلامت تغذیه کودکان اوتیسم شیوه تغذیه کودک اصلاح گردد. گفتاردرمان تغذیه اوتیسم وضعیت تنه، سر و گردن، دست ها و اندام های دهانی را بررسی و از درست بودن آن هنگام غذا خوردن کودک اوتیسم مطمئن خواه شد. در همه موارد شرایط رشدی کودک اوتیسم باید مدنظر قرار گیرد. برای مثال جویدن چرخشی (که با دندان‌های آسیاب انجام می‌شود در مقابل گاز گرفتن با دندانهای جلویی انجام می‌شود.) از مهارتهای حرکتی ۱۲ ماهگی است. استفاده از قاشق از مهارت‌های شناختی و حرکات ظریف ۱۲ ماهگی است. اهداف درمانی در حوزه غذا دادن به کودک اوتیسم باید متناسب با شرایط رشد کودک اوتیسم باشد. برای مثال کودک ۱۸ ماهه ای که دارای تاخیر رشد کلی است و از نظر عملکردی در سطح یک کودک ۶ ماهه است آماده استفاده از فنجان یا قاشق و حتی خوردن گزینه‌های مستلزم جویدن نیست. الگوی نشستن و پوسچر تنه نیز در فرآیند بلع کودکان اوتیسمی اهمیت دارد. استفاده از اصول اصلاح رفتار کمک شایانی به بهبود عادات غذا نخوردن بچه اوتیسم خواهد کرد.

حساسیت زدایی تدریجی در گفتار درمانی و غذا نخوردن کودک اوتیسم

برای مثال در جلسه اول درمان غذاهای نامطلوب برای کودک روی میز قرار می‌گیرد ولی جلوی کودکان اوتیسم نمی باشد در جلسه دوم غذا مستقیما جلوی کودک اوتیسم قرار داده می شود. ولی نه توی بشقاب کودک .در جلسه بعد از کودک اوتیسم می خواهیم به آن دست بزند ببوید یا لیس بزند سپس آن را وارد دهانش کند اما اجازه داشته باشد آن را بیرون بیندازد و نهایتا آن را ببلعد.

تقویت مثبت خاموشی در گفتار درمانی اختلال تغذیه اوتیسم

تقویت مثبت مستلزم آن است که کودک اوتیسم اول مقدار کمی از غذای نامطلوب را بخورد، سپس بلافاصله پس از آن گفتاردرمانگر مقدار غذای مورد علاقه کودک اوتیسم را در اختیارش می گذارد.در اختلال تغذیه کودک اوتیسم هیچگاه مجبور به خوردن نمی‌شود. این مسئله غیر اخلاقی و تهاجمی محسوب نمی‌شود بلکه گفتاردرمانگر دائما غذایی نامطلوب کودک را صرف نظر از میزان قشقرق و زمان آن جلو می‌آورد تا کودک اوتیسم رضایت بدهد آن را بخورد. این عمل در رفتار درمانی خاموش فرار نامیده می شود رفتار فرار که در اختلال خوردن اوتیسم به شکل قشقرق است نادیده گرفته می‌شود تا سرانجام حذف گردد.

1-چرا کودک من فقط چند غذای محدود می‌خورد؟
این رفتار ممکن است به دلیل حساسیت حسی یا وسواس غذایی باشد. برخی کودکان اوتیسم فقط غذاهای با بافت خاص (مثل نرم یا ترد) یا رنگ‌های خاص را می‌پذیرند. کاردرمانی حسی و معرفی تدریجی غذاهای جدید می‌تواند کمک‌کننده باشد.

2-چگونه می‌توانم وعده‌های غذایی را برای کودک اوتیسم منظم کنم؟
برنامه ثابت داشته باشید: ساعت و مکان مشخصی برای غذا تعیین کنید.

از وسایل آشنا استفاده کنید: مثلاً همیشه از همان بشقاب یا لیوان موردعلاقه‌اش.

پیش‌بینی‌پذیر باشد: مثلاً ابتدا غذای موردعلاقه‌اش را بدهید، سپس غذای جدید را معرفی کنید.

اکتبر 22, 2020برچسب‌ها:اوتیسم, تغذیه اوتیسم, گفتار درمانی

بهترین مرکز گفتار درمانی در فلج مغزی تهران|کلینیک گفتاردرمانی برای کودک سی پی |دکپتر صابر

مرکز گفتار درمانی کودکان فلج مغزی- گفتاردرمانی سی پی

بهترنین مرکز گفتار درمانی فلج مغزی تهران در درمان اختلالات گفتار در کودکان فلج مغزی به صورت تخصصی تحت نظر دکتر صابر مشغول به ارائه خدمات گفتار درمانی سی پی می باشد. گفتار درمانی خوب برای فلج مغزی شامل گفتار درمانی کودکان سی پی در حیطه مشکلات بلع، روانی گفتار و اختلالات تغذیه ای می باشد که در مراکز گفتار درمانی فلج مغزی دکتر صابر در غرب و شرق تهران انجام میگیرد. مرکز دکتر صابر با در اختیار داشتن متخصص گفتار درمانی برای فلج مغزی به درمان کودک فلج مغزی می پردازد.

علائم آسیب گفتار در کودکان فلج مغزی

صدمه مغزی مشخص شده با اسناد و مدارک موجود، به صورت غیر پیشرونده و در طی دوران رشد پیش از تولد یا پیرامون تولد.
علائم عصبی حرکتی که از جهت شدت، نوع (سفتی، آتتوز، بی تعادلی یا آمیخته)، یا جایگاه (نیمه فلجی، دوفلجی ، یا دست و پا فلجی دو طرفه) در کودک فلج مغزی متفاوت است.
وجود بازتاب های اولیه در کودکان فلج مغزی.
تاخیر در شاخص های رشدی کودکان فلج مغزی.
اشکال در بلع.
وجود نقایصی در وضوح و نوای گفتار در کودک فلج مغزی.
وجود نقایصی در تنفس و تشدید.
وجود نقایصی در درک شنیداری (زبان پریشی دریافتی) کودک فلج مغزی.
وجود نقایصی در بیان کلامی و نوشتاری (زبان پریشی بیانی).

اهداف بهترین کلینیک گفتار درمانی برای کودکان فلج مغزی

ایجاد و افزایش گفتار واضح و قابل فهم در مکالمات کودک فلج مغزی.
ایجاد هماهنگی بین حرکات آواسازی و تنفسی برای گفتار.
کاربرد راهکارهایی برای درمان مناسب اختلالات بلع.
کاربرد موثر ارتباط مکمل و جایگزین به طور موثر در موقعیت های اجتماعی و آموزشی در گفتار درمانی کودکان فلج مغزی.
بهبود مهارت های زبان دریافتی و بیانی توسط متخصص گفتار درمانی برای فلج مغزی .
ایجاد و افزایش مهارت های تعامل اجتماعی متناسب با سن، گویش، و انتظارات فرهنگی در بافت های ارتباطی مختلف و باز بینی موفقیت.
ایجاد انتظارات منطقی در والدین نسبت به مهارت های ارتباطی کودکشان و همکاری نزدیک با گفتار درمانگر و سایر متخصصان جهت ایجاد و توسعه راهکارهای درمانی کارا.

نکات قابل توجه گفتار درمانی کودکان سی پی

در صورت لزوم مهارت های ارتباطی کودکان فلج مغزی را از طریق ارزیابی های هنجار شده تطابقی برای زبان دریافتی و بیانی، واجشناسی، وضوح گفتار و نوای گفتار ثبت نمایید.
مهارت های کاربردی زبان و گفتار کودکان سی پی را از طریق ضبط ویدیویی و تحلیل تلاش های ارتباطی او در حین بازی و فعالیت های روزمره معمول یا در حالی که درباره موضوعات مورد علاقه‌اش بحث می کند، به ثبت برسانید.
الگوهای تنفسی کودکان فلج مغزی را در حین گفتار و در حالت استراحت بررسی کنید و به دنبال شواهدی دال بر تنفس واژگون یا شکمی، کنترل تنفس، انبساط بیش از حد و تغییراتی در ثبات تون و وضعیت بگردید.
عملکرد حرکتی-دهانی گفتار کودکان فلج مغزی را ابتدا از طریق معاینه ساختار قابل مشاهده صورت، لبها، دندانها، زبان، سخت کام و نرم کام او ارزیابی نمایید و سپس کاربرد ساختار های مرتبط با تولید زبان و گفتار را توسط او، ارزیابی نمایید (مثلا حرکت، قدرت و میزان بسته شدن لبها، قدرت، جلو آمدن، عقب رفتن و حرکت به طرفین زبان، و حرکت نرم کام و آواز سازی صدا های واکدار).
یک آزمون غربالگری شنیداری را اجرا کنید، در صورتی که نتایج نیاز به ارزیابی بیشتر را نشان بدهد، کودک فلج مغزی را به یک شنوایی شناس ارجاع دهید تا ارزیابی کاملی از او صورت بگیرد.
از والدین و سایر متخصصین گفتار درمانی فلج مغزی بخواهید که در جمع آوری اطلاعات مربوط به تاریخچه رشدی کودکان فلج مغزی، تاریخچه پزشکی، وضعیت فعلی پزشکی، وضعیت آموزشی، سایر مداخلات تخصصی، تلاش های ارتباطی در موقعیت های مختلف، و ملاحظات خانوادگی و اجتماعی مشارکت داشته باشند.
والدین در جستجوی ارزیابی های معمول بین رشته ای کودک خود توسط پزشک، متخصص اطفال، عصب شناس، جراح ارتوپد، روانشناس آموزشی، معلم، فیزیوتراپیست، کاردرمانگر، مددکار اجتماعی، شنوایی شناس و سایر متخصصین گفتار درمانی فلج مغزی مرتبط باشند تا مسائل درمانی، مهارت های شناختی، آموزشی، سلامتی، شنوایی، حرکتی و فعالیت های روزمره که برای تکامل تعاملات ارتباطی مناسب دارای اهمیت هستند ثبت گردد.
جلسات منظمی با والدین کودکان فلج مغزی و سایر متخصصین گفتار درمانی مربوط ترتیب دهید تا راهکارهای درمانی، درضمن پیشرفت کودکان فلج مغزی با همفکری ایجاد و اصلاح شوند.
بر اساس نیاز های شناختی، زبانی،اجتماعی و آموزشی، اهداف درمانی را انتخاب نمایید.
برای والدین کودک فلج مغزی و معلمین او و سایر متخصصین مربوطه، ارتباط بین فلج مغزی و رشد و تکامل زبانی را شرح دهید.
منابع مناسبی در مورد فلج مغزی برای والدین کودکان فلج مغزی فراهم کنید و والدین را ترغیب نمایید تابه یک گروه حمایتی و محلی فلج مغزی ملحق شوند.
با همراهی والدین کودکان فلج مغزی، فیزیوتراپیست، و کاردرمانگر، حمایت های محیطی و لوازم انطباقی مورد نیاز برای بروز بیشترین موفقیت ارتباطی را پیدا کنید (برای مثال، انتخاب وسایل مناسب برای قرارگیری در وضعیت نشسته یا درازکش، تخته های ارتباطی و وسایل الکترونیکی برای ارتباط مکمل و جایگزین، فنجان های مخصوص، و ابزارهایی برای تحریک اندامهای گفتاری جهت بهبود وضعیت غذا خوردن کودک سی پی و حرکت اندام های گفتاری)، استفاده از این وسایل و راهکارها را برای کودکان فلج مغزی تسهیل نمایید.
با همراهی کاردرمان مرکز گفتار درمانی کودکان سی پی، به والدین بیاموزید که بهترین شیوه قرار گیری و نگهداری کودکان فلج مغزی چیست تا تون عضلانی او در این فعالیت ها کاهش یابد.
به والدین بیاموزید که تمرینات تحریکی را استفاده کنند (برای مثال، به کار بردن مسواک ( NUK ) برای تحریک نواحی داخل و خارج دهان، با این هدف که حساسیت لمسی بیش از اندازه اندام های گویایی کاسته شود یا حساسیت لازم در این نواحی ایجاد گردد).
در صورت نیاز راهکارهای مختلف درمان اختلال بلع در گفتار درمانی فلج مغزی را به کودکان فلج مغزی یا والدین او آموزش دهید.
به والدین بیاموزید چگونه با پارچه هایی از بافت های مختلف صورت کودک فلج مغزی را ماساژ بدهند تا حساسیت صورت او نسبت به رطوبت ایجاد شده توسط آبریزش، افزایش یابد.
به همراهی کاردرمان، چگونگی قرار گیری کودکان فلج مغزی را جهت کاهش تاثیر ضعف عضلانی (بر فقدان کنترل آب دهان) به والدین او توضیح دهید.
با آموزش نگهداری اشیای ایمن نظیر مکعب یا پستانک با لب ها، بسته شدن لب های کودکان فلج مغزی را تقویت نمایید تا مدت زمان انجام این کار بدون مقاومت و همراه با مقاومت افزایش یابد.
به کودکان فلج مغزی بیاموزید که ارتباط مکمل و جایگزین را برای تعاملی موثر در موقعیت های روزمره به کار بگیرد.
اطلاعاتی در مورد سیستم تنفسی شامل نحوه عملکرد ریه ها، تنفس در حالت گفتار و در حال استراحت، و اینکه چگونه می تواند با استفاده از تنفس شکمی- دیافراگمی در وضعیتی مناسب تنفس کاراتری داشته باشد، در اختیار کودکان فلج مغزی قرار دهید.
با مشاوره گرفتن از یک کاردرمان، وضعیت قرارگیری کودکان فلج مغزی را طوری تنظیم نمایید که تاثیرات فقدان تون عضلانی کاهش بیابد، سپس به کودک سی پی آموزش دهید که ابتدا تنفس عمیق داشته باشد و این کار را به صورت شکمی و دیافراگمی انجام بدهد و سپس به آرامی هوا را در یک جریان پیوسته یکنواخت تا ۵ ثانیه خارج نماید.
اگر نمودی از باز شدن بیش از حد در چشم ها، فک، کشیده شدن گردن و کمر در زمان آواسازی در مورد کودکان سی پی وجود دارد با کمک فیزیوتراپیست کودک فلج مغزی را در وضعیتی قرار دهید که لگن حداقل در حالت ۹۰ درجه و قفسه سینه کاملا منبسط باشد.برای گفتاردرمانی خوب برای فلج مغزی پشت سر او را با یک دست و چانه اش را نیز با دست دیگر خود نگه دارید و در عین حال بخواهید درحالی که مستقیماً به جلو نگاه می کند، آواسازی نمایند.
در گفتار درمانی،کودک فلج مغزی را تشویق نمایید که صحبت کردن را در لحظه ای که بازدم را آغاز می‌کند، شروع نماید، در حالی که دست خود را روی شکم کودک سی پی قرار می دهید، از او بخواهید که دم انجام بدهد، و سپس به محض این که هوا خارج می شود به آرامی به او علامت دهید تا صداسازی را آغاز نماید.
از کودک فلج مغزی بخواهید در طول گفتار درمانی در کودکان فلج مغزی بعد از اینکه نفس عمیق با استفاده از دیافراگم گرفت، واکه /a/ را به مدت ۱۵ ثانیه ادا کند، در صورتی که موفق به انجام این کار شد، از او بخواهید که واجهای سایشی را ادا کند ( برای مثال /s/ و /z/ را به مدت ۵ ثانیه بکشد.
در مرکز گفتار درمانی فلج مغزی به والدین بیاموزید که به آرامی با یخی که در کیسه پلاستیکی قرار گرفته است به مدت نهایتاً ۵ ثانیه به عضلات صورت کودک فلج مغزی ضربه بزنند و فوراً متعاقب آن به والدین آموزش دهید تمریناتی را با کودکشان اجرا نمایند که عضلات صورتش را تقویت نماید.
به والدین آموزش دهید که آن دسته از عضلات صورت کودک فلج مغزی که درگیر فعالیت های قدرتی می شوند (نظیر، لبها یا فک) را با قلم موی نرم به مدت یک دقیقه قبل از تمرینات قدرتی تحریک کنند، اگر کودک سی پی در شروع گفتار درمانی کودکان سی پی، حساسیت بیش از حد به قلم مو نشان می دهد، به تدریج زمان و شدت درمان را تا غلبه بر حساسیت او اضافه کنید.
به والدین بیاموزید که روشهای فشار، کنش، و مقاومت را روی عضلات دو طرف صورت کودکان فلج مغزی به کار ببرید تا حرکات عضلات هماهنگ و تسهیل و تقویت شود.
کار را از بهبود همخوانهای خطا در موقعیت پس واکی (که کودک فلج مغزی قادر به ادا کردن آنها در موقعیت پیش واکیمی باشد) آغاز نمایید و سپس در ادامه گفتار درمانی خوب در فلج مغزی روی بهبود تولید همین واج ها در موقعیت میانی کلمات کار کنید.
جایگاه های مختلف زبان کودکان فلج مغزی را برای ساخت واجهای گرفتاری مورد بررسی قرار دهید تا جایگاهی را بیابید که صدای تولیدی در آن جایگاه نزدیکترین حالت به حالت هنجار باشد (برای مثال، واج /s/ را با قرار دادن نوک زبان پشت دندان های پایین ایجاد نمایید به جای اینکه زبان روی ستیغ لثوی قرار بگیرد.)
سرعت گفتار کودکان فلج مغزی را توسط گفتار درمانی سی پی کاهش دهید تا به سرعتی برسید که وضوح گفتار از بین نرود و در عین حال به او فرصت داده شود که تطابق لازم در تولید یک هجا به دیگری را انجام دهد.
به کودکان فلج مغزی جایگزین های قابل قبول را که برای تولید ساده تر هستند و خیلی وضوح گفتار او را بر هم نمی زنند (برای مثال، گفتن /u/ به جای /I/ , /r/ به جای واجهای گفتاری مشکل بیاموزید.)
ابزارهای دیداری را به کار بگیرید (برای مثال آینه های دستی که زیر بینی قرار می گیرند) تا به کودک فلج مغزی کمک شود که خروج هوای بینی خود را در طی تولید جفت های کمینه، کنترل نماید (برای مثال ( mama ) و ( papa ) یا ( mop ) و ( pop).
اگر کودک فلج مغزی بازتاب تهوع را نشان نمی دهد،در مرکز گفتار درمانی فلج مغزی یک گوش پاک کن را جهت تحریک بازتاب تهوع استفاده کنید و این کار را از طریق تحریک ملایم و آهسته ناحیه کامی از ستیغ لثوی تا نرم کام انجام دهید.
اگر عدم کفایت کامی حلقی کودک فلج مغزی شدید است و از تمرینات تحریک دیداری استفاده نمی‌کند، با والدین کودکان فلج مغزی پزشکان استفاده از پروتز بالابرنده نرم کام جهت کمک به بسته شدن لازم را بررسی نمایید.
متخصص گفتاردرمانی برای فلج مغزی تعداد هجاهایی که کودک فلج مغزی به صورت واضح و کارا در یک گروه تنفسی ادا می کند را تعیین می کند، به کودک فلج مغزی کمک کنید تا یاد بگیرد که این تعداد بهینه هجا ها را در تولید عبارات و مکث ها به کار ببرد.
تمرینات تکیه تقابلی را به کار بگیرید تا کودکان فلج مغزی تاکید زیاد را روی بخش های مهمتری از عبارات به کار ببرد و تأکید کم را روی بخشهایی که حداقل اهمیت را دارند.
وقتی که کودکان فلج مغزی پرسش، خبر و اعتراض را بیان می دارد از او فیلم برداری کنید یا صدای او را ضبط نمایید، در جلسات مرکز گفتار درمانی فلج مغزی از کودک فلج مغزی بخواهید که در مورد مناسب بودن بلندی ، ارتفاع و الگوهای تکیه ای خود قضاوت نماید.
مداخلاتی برای بهبود زبان دریافتی و بیانی متناسب با سن کودکان سی پی به کار بگیرید.

اختلال بلع در کودکان فلج مغزی

بسیاری از کودکان فلج مغزی به علت اسپاسم در عضلات دهان و حنجره دچار مشلات مکیدن و بلع هستند. اختلال در جویدن غذا و مشکلات بلع در کودکان فلج مغزی موجب ایجاد مشلات تغذیه ای و کاهش وزن در این کودکان می شود. همچنین در موارد حاد به علت آسپیراسیون و برگشت تکه های غذا در مسیر تنفسی بیمار مشکلات تنفسی و عفونت های پیاپی ریه در این کودکان مشاهده می شود. آبریزش دهان به علت عدم توانایی مناسب در زبان و عضلات صورت به وفور دیده می شود .ماساژ درمانی صورت و ماساژ های داخل دهانی یکی از درمان های شایع در حیطه گفتار درمانی کودکان سی پی است که در مرکز توانبخشی فلج مغزی دکتر صابر انجام می گیرد. تقویت عضلات زبان و صورت توسط گفتاردرمانان متخصص در حیطه بلع به بهبود مهارت های بلع و جویدن کودکان فلج مغزی کمک بسزایی می کند. آموزش نحوه صحیح پوزیشن دهی کودک فلج مغزی در هنگام غذا خوردن و آموزش های کمکی در زمینه استفاده از ابزارهای کمکی و غذا خوردن به روند درمان مشکلات بلع کودک فلج مغزی کمک می کند.

اکتبر 15, 2020برچسب‌ها:فلج مغزی, گفتار درمانی

اختلال بلع در نوزادان

مرکز درمان اختلالات بلع دکتر صابر در زمینه بهبود اختلالات تغذیه در نوزادان و کودکان، همچنین رفع مشکلات بلع شیر در نوزاد و بهبود مهارت مکیدن در نوزادان به صورت کاملا تخصصی فعالیت می نماید. کلینیک تخصصی بلع نوزادان با در اختیار داشتن نیروی گفتار درمانی متخصص در زمینه مشکل بلع نوزادان و تغذیه آنان به درمان اختلالات تغذیه در نوزادان و اختلالات بلع در نوزادان می پردازد. آموزش به والدین در زمینه نحوه تغذیه نوزاد و ماساژهای مختلف موجب بهبود روند درمان مشکلات بلع نوزادان و کودکان می گردد. از دیگر خدمات مرکز درمان اختلال بلع در نوزادان گفتار درمانی در منزل می باشد که توسط همکاران گفتاردرمان مرکز در منزل بیماران انجام می شود.

درمان اختلالات بلع و تغذیه در نوزادان

نوزاد با اختلال نوروژیک ممکن است ناهماهنگی زیاد و قابل توجه از الگوی مکیدن/بلع/ تنفس یا مکیدن ضعیف تر نسبت به مکیدن نوزادان سالم از نظر عصب شناسی را دارند. ناتوانی ارثی بلعیدن تهدید کننده زندگی در نوزادان و کودکان است و معمولا نشانگر بزرگی نقایص نورولوژیک است. مشکل در بلع نوزادان ( dysphagia) ناپایدار ثابت از چند روز تا حتی چند هفته ممکن است با نابالغی ترتیب دهی مکیدن /بلع /تنفس متناسب باشد و در نوزادان نارس با وزن بسیار پایین رایج نیست و بعضی اوقات ممکن است در موقع نوزادی بدیهی باشد. ناتوانی طولانی مدت برای تغذیه دهانی نوزادان غیرمعمول است و می‌تواند به علل متغیر باشد.

کسی باید مشکوک به اشکال در بلعیدن نورولوژیک باشد که بارداری پیچیده توسط (polyhydramnios ) داشته باشد، که می تواند نتیجه ی نقص بلع در utero باشد. جنین حدود پانصد میلی لیتر مایع آمنیونیک را در طول مراحل بعدی حاملگی می بلعد و حدوداً مقدار مشابه را در ادرار دفع می کند. به علت اینکه سختی polyhydramnios افزایش می‌یابد بنابراین احتمال زیادی وجود دارد بدشکلی مادرزادی نمایانگر شود. به این علت متخصصین گفتار درمانی اختلال بلع با نوزادان برای تحریک بلع نوزاد کار می‌کنند آنها به ادامه یادگیری درباره اساس علت شناسی مشکلات نیاز دارند و تحقیق برای پاسخ ها ادامه دارد احتمالا نیاز به همکاری چندگانه ی منظم است. در بسیاری از موارد پذیرفته می شود که تحریک کلی نوزاد بر بلوغ تاثیر می گذارد اگرچه واضح نیست چه مقدار و چه نوع تحریکی مطلوب است.

ماساژ درمانی در اختلال بلع در نوزادان

ماساژ درمانی با نتایج مثبت برای مشکلات بلع نوزادان و کودکان با وضعیت‌های پزشکی مختلف گزارش شده‌اند. نوزادان نارس با عوارض بلع و تغذیه ای بیشتر، ماساژ درمانی مناسب تری را نسبت به نوزادان با عوارض کمتر نیاز دارند. نوزادان نارس و کامل متولد شده بسته به وضعیت HIV مادران، در میزان رشد همه جانبه و همچنین وزن گیری روزانه با ماساژ درمانی به میزان متفاوتی سود می‌برند. بد عملکردی سیستم عصبی مرکزی بر رفتار کودکان نارس و پاسخ الگوهای حرکتی تاثیر می گذارد. بنابراین نوزادان نارس با اختلال نورولوژیک ممکن است به باقی ماندن در برنامه طولانی‌تر تغذیه ی غیر دهانی نسبت به همسالان از نظر نورولوژیک سالم نیاز داشته باشند.

کودکانی با اختلال بلع که مشکلات نورولوژیک قابل توجه دارند به احتمال بیشتری نسبت به نوزادان نارس سالم نیازمند گاستروتومی هستند. بهبود عملکرد حسی حرکتی دهان در نوزادان با مشکلات تغذیه ای ممکن است به آرامی انجام گیرد. تحریک دهانی غیر تغذیه ای نیاز است برای نوزادان با مشکل نورولوژیک پایه‌ای مکیدن/ بلع /تنفس وقتی که احتمال خطر برای تنفس با تغذیه دهانی باشد تغذیه غیر دهانی انجام می‌شود. بعضی نوزادان با اختلالات بلع،بعد از چند هفته تغذیه دهانی را شروع می کنند و بقیه ممکن است به GT برای چندین ماه یا حتی کل عمر نیاز داشته باشند. بعضی از آن نوزادان با مشکلات بلع و تغذیه ممکن است از مرحله پستانک تغذیه دهانی بگذرند و مستقیماً به تغذیه با قاشق و نوشیدن با فنجان برسند با این وجود این باید پیش‌بینی شود که همه کودکان نمی‌توانند تغذیه دهانی را کامل کنند.

کودکان با GTها در خانه تغییر چندانی نمی‌کنند. راهنمایی و تشویق برای پرستاران مهم است همچنان که کودکان با مشکلات بلع، تغذیه از طریق دهان را افزایش می‌دهند لوله های تغذیه ای به نسبت کاهش پیدا می کنند بنابراین حجم کل نیازهای روزانه را در هر وعده غذایی براورده می کند.

تحمل به تغذیه تکه‌های کوچک غذا از طریق لوله تغذیه ای یک متغیر مهم در از شیر گرفتن کودک از طریق تغذیه با لوله و یا تغذیه دهانه است.

سیستم گوارشی به تحمل تغذیه تکه های غذا بدون فشار نیاز دارد. کودکان با اختلال بلع ( swallowing )، مشکلات خاصی دارند اگر آن ها تهوع و استفراغ و دیگر ناراحتی های فیزیولوژیک از طریق تغذیه با لوله داشته باشند .بعضی از کودکان که تغذیه تکه های غذایی را بدون فشار دارند اما ادامه دار هستند و یا یک تغذیه آرام در شب دارند گرسنه نمی شوند و اشتها پیدا نمی کنند و هیجان کافی برای تغذیه ندارند تا اینکه تغذیه در شب حذف شود.

یک مثال از پروتکل ها برای از شیر گرفتن کودکان که در دو گروه از کودکان بررسی شده عبارت است از:

1.نوزادان با مشکلات بلع که هرگز تغذیه از طریق دهان را از بدو تولد نداشتند.

2.کودکان بزرگتری که بعد از سانحه یا بعد از یک جراحی دچار مشکلات تغذیه ای شده به این معنی که قبل از اینکه به بیماری مبتلا شوند می توانستند بدون استرس و اجبار تغذیه کنند.

نوزادان در طول پروتکل از طریق دهان تغذیه می شوند. تغذیه متناوب غذا در طول تغذیه با لوله توسط پرستار ارائه شده و با تحریک لمسی و تحریک چشایی و بویایی همراه است کودکان در گروه دوم نیز در یک برنامه با تغذیه متناوب با لوله بودند.

تحریک ارائه شده از طریق سرما درمانی اولین گام برای کسب آرامش عضلانی و مبارزه با تروسموس بود (مشکل در باز کردن دهان) از طریق تحریک لمسی و تحریک چشایی و بویایی پیگیری می شود. اصول بلع فیزیولوژی اعصاب و ریتم بیولوژیک ملاحظات اساسی برای برقراری مجدد هستند.

لوله تغذیه یا گاسترومی در اختلالات تغذیه نوزادان

والدین معمولاً زمانی که تغذیه کامل دهانی به طول انجامد خواستار برداشتن لوله تغذیه هستند اما بعضی از پزشکان خانواده ها را تشویق می کنند که لوله در همان مکان نگهداری شود، حتی اگر از لوله استفاده نمی کنند. حداقل برای چند ماه بعد از اینکه کودک تغذیه کامل دهانی دارد.

لوله گاسترومی می‌تواند به عنوان یک دریچه ایمن در نظر گرفته شود زیرا بیماری های عفونی ممکن است کودکان با تعادل ضعیف را در خطر کمبود مواد مغذی و کم‌آبی بدن قرار دهد بنابراین لوله در جایگاهش نگه داشته می شود تا بهبودی نسبتاً قابل توجهی حداقل از یک بیماری تنفسی فوقانی باشد. والدین تضمین می خواهند که نوزادشان به توانند تغذیه دهانی کافی را ادامه دهد که برای برآورده کردن نیازهای ضروری شان حتی زمانی که حس خوبی ندارند کافی باشد.

کودکان با لوله گاسترومی از نزدیک پیگیری می شوند که توسط گروهی از متخصصان اختلال بلع نوزادان مربوط به تغذیه صورت می‌گیرد به طوری که دستورالعمل‌ها می‌توانند در کودکی که مدام تغییر می‌کند اصلاح شود.

مدیریت پیشنهادات	محدوده مشکل
فشار برای بسته بودن آب تثبیت فک( فشار رو به بالا به چانه) به آرامی سر سینه را به بیرون از دهان بکشید غلیظ شدن مایع( با برنج و غلات) تنظیم سوراخ شیشه شیر چسبیدگی ماهیچه لامی به استخوان جناغ معارفه ی تدریجی مایع	مکیدن نامنظم و ضعیف در نوزادان
انگشت پستانک سنبه ی پنبه ای یا که می‌تواند در دهان قرار داده شوند cheesecloth dipped پستانک را تغییر بدهید تا به جریان مطلوب برسد به منظور استفاده از قاشق و فنجان پستانک کنار گذاشته شود به طور ثابت ولی مداوم به دور لب و به زبان ضربه بزنید توسط دست پرستار یا دست نوزاد به طور عمیق و مداوم به دور و روی دهان فشار بیاورید	ناهماهنگی مکیدن و بلعیدن نوزاد
تعییر وضعیت حالت دمر همراه با سر حمایت شده در کشش عمودی تر و دور از بدن پرستار با حمایت کمر گردن و سر قنداق و بسته نگه داشتن توسط بدن پرستار وقتی نوزاد گرسنه است تغذیه شود	مشکلات حسی حس کمتر از حد حس بیش از حد
درخواست برنامه ممکن است همراه لوله تغذیه ای کاهش طول مدت در روز و تکمیلی برای بعضی زمان ها در شب کمک کند غلیظ سازی مایع سر بالا برده شده در وضعیت دمر حمایت به وضوح نیست احتمالاً درمان دارویی و جراحی	پایداری برای تغذیه آزاردهنده بی حال( سست) ایرادگیری محدودیت در گرسنه نبودن و اشتها
	رفلکس Gastroesophageal

سوالات متداول:

1.گفتاردرمانی در اختلال بلع نوزادان چه کمکی می کند؟

گفتاردرمانی با آموزش به والدین در زمینه نحوه تغذیه نوزاد و ماساژهای مختلف موجب بهبود روند درمان مشکلات بلع نوزادان و کودکان می گردد.

2. آیا گفتاردرمانی در بهبود مشکلات تنفسی نوزاد هم مفید است؟

بله، در مواردی گه تنفس نوزاد دچار مشکل است تپینگ ها ی قفسه سینه نوزاد در همان بخش مراقبت های ویژه برای نوزاد آغاز می شود.

3. لوله تغذیه تا چه زمانی برای نوزاد باقی می ماند؟ معمولا تا چند ماه پساز زمانی که نوزاد توانایی تغذیه دهانی را پیدا می کند لوله تغذیه باقی می ماند تا از کم آبی بدن نوزاد و خطرات احتمالی پیشگیری شود.

سپتامبر 19, 2020برچسب‌ها:اختلال بلع, بلع نوزادان

حساسیت شنوایی کودکان- مرکز درمان اختلال پردازش شنیداری- گفتاردرمانی و کاردرمانی دکتر صابر

حساسیت شنوایی چیست؟

مرکز درمان حساسیت شنیداری دکتر صابر با سابقه 16 ساله در زمینه اختلالات پردازش حسی و درا بودن متخصصین گفتار درمانی مجرب و کاردرمانی تخصصی در حیطه پردازش حسی به درمان حساسیت شنوایی در کودکان و اصلاح مشکلات تمییز شنیداری و پردازش شنیداری می پردازد. مرکز پردازش شنیداری دکتر صابر با دو شعبه در غرب و شرق تهران مجهز به امکانات تخصصی نظیر اتاق مهارت های شنیداری و سنسوری روم در زمینه درمان اختلال پردازش حسی در تهران جزو بهترین مراکز گفتار درمانی و کاردرمانی در حساسیت شنیداری به حساب می آید. گفتار درمانی در منزل و کاردرمانی در منزل از دیگر امکانات بهترین مرکز درمان حساسیت شنوایی می باشد.

مانند تمام چیزهای حسی،مردم طیفی از پاسخ ها را به تحریک شنیداری دارند. برخی به وسیله دروندادهای شنیداری در حجم بالا و شدید،مثل مسابقات ماشین های غول پیکر و ضربات موسیقی پاپ تحریک می شوند. حتی اگر آنها هنوز افت شنوایی نداشته باشند،برخی از این جستجوگری های شنیداری ممکن است باعث شود در حجم غیر معمولی از بلندی صدا صحبت کنند.این افراد حساسیت شنوایی پایینی دارند.

در انتهای دیگر طیف اختلال پردازش حسی ،افرادی اند که به بسیاری (اگر نگوییم همه) از صداهای بلند واکنش نشان می‌دهند و موسیقی ملایم با ریتم آرام و ثابت و رستوران ها و فعالیتهای کم صداتر را ترجیح می دهند.این افراد حساسیت شنیداری بالایی دارند

شنیدن شامل چیزهایی بیشتر از تشخیص صدا می شود. امواج صوتی به طور منفعل وارد گوش می شوند،به پرده های گوش اصابت می کنند و سپس به تکانه های عصبی که به مغز برای تحلیل این که صدا از کجا منشا گرفته و آیا برای توجه حائز اهمیت است،تبدیل می شود. اگر پیام های عصبی در طول مسیر مختل شوند یا در مغز درست تفسیر نشوند،پردازش شنیداری مختل می شود. کتاب های بسیار خوبی در زمینه اختلال پردازش شنیداری در دسترس می باشد.این بخش تنها به مشکلات حساسیت شنوایی می پردازد.

کودکی ممکن است تست شنیداری را با توفیق کامل بگذراند و هنوز مشکلات حساسیت شنوایی داشته باشد.ممکن است به این دلیل باشد که کودک مشکل پردازش شنیداری حجم صدا یا بسامد های خاصی را از صدا ( pitch ) داشته باشد،یا با گوش دادن فعال مشکل داشته باشد،که شامل طبقه بندی و پردازش شنیداری چیزی است که شنیده است.

تشخیص اختلال پردازش شنیداری

در حالی که بیشتر ما شروع به شنیدن صدا از ۰ تا ۱۵ دسی بل می‌کنیم،برخی می توانند صفر دسی بل یا حتی دسی‌بل های منفی را بشنوند. کودکانی که دارای آستانه شنوایی پایین هستند(یعنی حساسیت شنوایی بالایی دارد)،حقیقتا می‌توانند خوب بشنوند که آن را هایپراکیوس می نامند. صداهایی که ممکن است مشقت آور یا دردناک باشد،آن طور که تمپل گرندین گفته است،مانند این است که مته دندانپزشکی به عصب ضربه بزند. در حالی که برای نوزادان و کودکان طبیعی است که از صدای بلند و غیر قابل انتظار وحشت زده و آشفته شوند، بیشتر کودکان با صداهای معمول مثل صدای جاروبرقی،سشوار،مخلوط کن،سیفون و حتی هشدار آتش نشانی عادت کرده اند.آنها ممکن است از صدای آزار دهنده لذت ببرند، اما دیگر واکنش‌های چشم گیری مثل گریه کردن، جیغ زدن یا کج خلقی را ندارند.

حساسیت شنیداری در کودکان

کودک بیش از حد حساس (حساسیت شنیداری بالا) معمولا به واکنش های بیش از حد خود ادامه می دهند،این در حالی است که دیگران این واکنش ها را پشت سر گذاشته اند. وقتی کودکی صدای دردناک یا ترسناک را تجربه کرد،ممکن است یک ناسازگاری با آن ایجاد کند و ممکن است واکنش های عاطفی منفی اش را به محیط و موقعیت هایی که احساس می کند پتانسیل ایجاد همان تجربیات آزاردهنده را دارد،تعمیم دهد. در حالی که یک بخش عاطفی وجود دارد،در ذهن نگه دارید که کودک ممکن است هایپراکسیوس حقیقی همراه با حساسیت بیش از حد به فرکانس های خاصی از صدا را داشته باشد و صدا ممکن است به گوش هایش صدمه بزند. اینگونه است که کودک نیاز دارد که از طریق تطابق و انس گرفتن با برنامه های پرورش حسی شنیوایی که به وسیله یک کاردرمانگر اجرا می شود،از آن محافظت ‌کند. رفتارهای منفی یاد گرفته شده مرتبط با صدا را نیز ممکن است نیاز به پرداختن به آن داشته باشد.

کودک بیش از حد حساس یا حساسیت شنیداری بالا ممکن است به وسیله ی صداهایی که حتی دیگران به نظر می رسد که آن را نشنیده باشند، حواسش پرت شود، در مدرسه، ممکن است صداهای هم کلاسی هایش در ردیف عقب را همراه با آن چیزی که در کلاس مجاور رخ می دهد،بشنود. موسیقی،معمولاً کلاسیک،که در صدا های کم با هدف کمک به تمرکز دانش آموزان یا به منظور کمک به چرت زدن آنها،پخش می شود،ممکن است برای کودکان با مشکلات پردازش حسی گیج کننده و آزار دهنده باشد.

انواع حساسیت های شنیداری در کودکان

غرقه سازی شنیداری

کودکان دارای آستانه شنوایی پایین یا حساسیت شنیداری پایین اغلب در محیط های صدا دار مشکل دارند چرا که مقدار زیادی صدا برای پردازش شنوایی وجود دارد. سخت است که بگوییم صداها از کجا می آیند. آنها برای فیلتر کردن صدا های نامربوط و تمرکز کردن به موضوعات مهم تر،دچار کشمکش اند. این توانایی آنها برای توجه جهت یادگیری را تحت تاثیر قرار داده و منجر به رفتارهای غیر معمول می‌گردد. بسیار سخت است هنگامی که کودکان دیگر در راهرو و کلاس در حال صحبت هستند،یا هنگامی که کامیون با بارش رد میشود،بخاری در حال صدا دادن است،مهتابی نوسان می کند و هم کلاسی دیگرش سرفه می کند،به صحبت های معلم گوش دهد. با مقدار زیادی تلاش برای تمرکز در یک زمینه صدا،کودک به آسانی خسته،دستپاچه و حواسش پرت می شود.

حساسیت ها به فرکانس صدا

کودکان با مشکلات پردازش شنیداری ممکن است به فرکانس‌های خاصی از صدا نیز حساس باشند. غرش کم بسامد یک کامیون ممکن است کاملا هشدار دهنده باشد،به خصوص اگر کودک مشکلات مکان یابی در این که کامیون دارد از کجا می آید و به کجا میرود و احتمالا قصد دارد به کجا برود را داشته باشد،چرا که بعد از همه اینها،اگر نتوانید صداهایی را مکان یابی کنید،غریزه ی حفظ جان که جزء غرایز اولیه است، برای شما در هنگام نزدیک شدن به خطر فعال می شود. فرکانس های بالاتر مثل سشوار می‌توانند بسیار درد آور باشند، همانطور که صوت های جیغ مانند می توانند این گونه عمل کنند. صدا های گفتاری یک طیف فرکانس دارند. صداهای دارای فرکانس پایین شامل ام،ان و بی است در حالیکه اف،اس و ث در فرکانس های پایین تر شنیده می شوند.

ادیوگرام ها و تست حساسیت شنوایی

کودکان با مشکلات حساسیت شنوایی، به‌خصوص آن‌هایی که تأخیر زبان،تاریخچه ای از عفونتهای گوشی و پاسخ های منفی به صداهای خاصی دارند،باید یک آزمون درک شنیداری توسط یک شنوایی شناس دارای صلاحیت از آنها گرفته شود. غربالگری های مدرسه معمولا از ۳۵ دسی بل به عنوان خط پایه آزمون برای افت شنوایی بدون بهره بردن از اتاق عایق صدا استفاده می کنند. برای ارزیابی آستانه شنوایی پایین یا حساسیت شنوایی پایین باید از زیر صفر دسی‌بل شروع شود. آزمون حساسیت شنوایی بایستی در اتاق های عایق صدا انجام گیرد. توجه داشته باشید که ما نمی‌توانیم به طور کامل به صفر دسی‌بل نویز دست پیدا کنیم. در یک اتاق کامل عایق صدا و نویز هم،شما جریان های خون و ضربان قلب خود را خواهید شنید،که بعضی از مردم با حس شنیداری حساس واقعاً قادر به شنیدن آن در محیط های روزمره اند.

یک ادیوگرام همچنین آستانه تشخیص صدا را در بسامد های مختلف آزمایش می کند. به خصوص زمانی که به فرکانس های بالا یا پایین گفتاری می‌رسد،مهم است. حتی یک افت شنیداری خیلی خفیف یا حساسیت شنیداری زیاد به یک فرکانس خاص روی توانایی کودک در شنیدن و پردازش صداها در آن فرکانس اثر می گذارد.

مشکلات پردازش شنیداری و حساسیت شنوایی

یک کودک با آسیب شنوایی خیلی خفیف صداها و اطلاعات خاصی را در محیط از دست خواهد داد. اگر شما تا به حال گرفتگی گوش ها را بعد از سوار شدن به هواپیما تجربه کرده باشید یا بعد از شنا در گوش هایتان آب رفته باشد،می توانید تصور کنید این زمانی نیست که بخواهید بنشینید و به درس معلم گوش دهید یا دور یک زمین شلوغ بازی بدوید.

کودکان با حالت دفاعی شنیداری(حساسیت شنیداری بالا) ممکن است آرزوی درگیر شدن در خیلی از فعالیت هایی که بسیاری از همتاهای شان از آنها لذت می برند را نداشته باشند. کودکان با حساسیت شنیداری ممکن است مضطرب شوند و ورود به اتاق تاریک را زمانی که به سالن ورزش نوپایان یا کلاس موسیقی برده می شوند رد کنند چرا که آنها از هیاهوی بچه های دیگر به علاوه ابزارهای پر سر و صدا و موسیقی یا ابزار آلات بازی که نمی دانند از آنها چگونه بایستی استفاده کنند می‌ترسند.

زمین بازی ممکن است به دلیل وجود جیغ های زیاد،خندیدن ها و صدای صحبت هایی که وارد گوش کودک با حساسیت شنوایی بالا از هر جهت می‌شود،و هم چنین صداهایی مثل ماشین ها و کامیون ها غیرقابل تحمل باشد. کودکی دیگر ممکن است انتخاب های کم‌تحرک تری مثل بازی با جعبه شن یا بازی آرام نزدیک به یک دیوار را تا جایی که صداها قابل مدیریت کردن است،ترجیح دهد.

تکرار صدا در باشگاه های غار مانند می تواند برای کودک با حساسیت شنوایی بالا تحمل کلاس ورزشی در مکان های سرپوشیده را سخت تر کند. حمام هایی که با کاشی پوشیده شده‌اند،اکوی زیادی دارند چرا که ماده ایی در آنها وجود دارد که جذب صدای کمتری دارند. کودک با حساسیت شنیداری ممکن است در هنگام استفاده از دستشویی عمومی،خصوصاً هنگامی که سیفون خودکار دارد و به صورت غیر قابل پیش بینی به صدا در می آید یا خشک کننده های دست با فرکانس بلند صوتی،دچار ترس شود. ممکن است آموزش اینکه به کودک با حساسیت شنیداری یاد دهیم کاغذی چسبنده بر روی سنسور سیفون بگذارد،به آنها کمک کند چرا که سبب می‌شود سیفون به صورت خودکار به کار نیافتد. اگر صدایی خیلی خوب شنیده و پردازش نشود،حساسیت ها به صداهای زبان ممکن است با تکامل زبان درکی همراه با زبان بیانی تداخل داشته باشد. امکان دارد به توجه به والدین و معلمین سخت باشد،به خصوص هنگامی که زبان استفاده شده پیچیده،دارای چند گام و در تن صدایی بالا دریافت شود که برای کودک تحمل آن سخت است.

اختلال پردازش شنیداری در کودکان اوتیسم

احتمالاً برای فرد دارای حساسیت شنیداری غیر ممکن است که در حال صحبت کردن با شما،تماس چشمی را حفظ کند چرا که بسیار مشکل است بتواند دو درونداد حسی را در یک زمان پردازش کند،به خصوص برای مراجعین اوتیسم یا آنهایی که اختلال زبان غیر کلامی دارند. تماشای حرکت ابروی شما،سعی برای فهمیدن اینکه تغییرات در بیان صورتی شما چه معنایی می دهد و کج شکلی های دیداری ممکن است حمایت شما از محتوای چیزی را که می گویید فراهم کند.

در حالی که برخی کودکان اوتیسم از تماس‌های چشمی خودداری می‌کنند،بقیه افراد ممکن است تماس چشمی مداوم با شما برقرار کنند که واقعاً برای دیگر اشخاص کسل کننده است. که این مورد بسیار مشکل آفرین است و سایر افراد را آزار می‌دهد. همان طور که ثبات طبیعی تماس چشمی یک مهارت اجتماعی پایه ایی است،کودک اوتیسمی که نمی تواند اطلاعات بینایی و صدا را همزمان پردازش کند،یک مانع اضافی در راه اجتماعی شدن را دارا است.

برخی کودکان که با پردازش شنوایی کشمکش دارند،توجه خود را روی چیزی که انجام میدهند با خاموش کردن گوشهایشان انجام می دهند. بستن راه صدا های پراکنده از طریق تمرکز روی موضوعی که سبب ممانعت توجه به دیگر موضوعات می شود، مهارت اکتسابی بسیار سختی است که بعد از آن تغییر توجه از یک موضوع به موضوع دیگر را سخت می کند. یک والد یا معلم ممکن است وقتی نام کودک را صدا می زنند و او توجه نمی کند،آزرده شود و این در حالی است که ما این حالت را در کودکانی می‌بینیم که کارتون مورد علاقه خود را نگاه می کنند و عاشق بازی های کامپیوتری هستند و این موارد کمتر در زمان هایی که کودک مشغول لگو بازی یا خواندن یا رنگ آمیزی است اتفاق می‌افتد. این مورد بیشتر تغییر توجه حسی است تا یک ترجیح یا یک بی ادبی..

اختلال پردازش شنیداری چطور اتفاق می افتد؟

سیستم شنوایی شامل دو نوع گوش دادن فعال و غیر فعال می شود. اگر ساختار آناتومیکال سیستم شنیداری ما درست کار کند (به این معنی که کم شنوا نباشیم ) پردازش گوش دادن هنگامی که موج های صوتی به گوش ما می رسد و به سیگنال‌های صوتی تبدیل می شود و به مغز می رود،سخت نخواهد بود. متقابلا گوش دادن هم شامل نیازهایی است. گوش های ما پر از انواع صداهای مختلف است،از صدای مردم مختلف گرفته تا برنامه های الکترونیکی و سر و صدای ترافیک و صدای سخنرانی های به خصوص در دستورات گوش کردن آمده است که ما نیاز به یک سازماندهی در صداهای شنیداری داریم به گونه‌ای که بین صداها و تصمیم برای اینکه کدام صداها را نادیده بگیریم و بر کدام صداها تمرکز کنیم تفاوت قائل شویم. پردازش شنیداری به این بستگی دارد که سیستم عصبی مرکزی در مورد هرکدام از این صداها چه احساسی دارد. سیستم عصبی مرکزی به ما اجازه می دهد که صدا های حاشیه ایی و صدای معلم را از هم تفکیک کنیم. این توانایی به ما اجازه می دهد که تفاوت های کوچک در بین صداهایی مثل است و اسب یا هیچ و پیچ را بشنویم.

درمان پردازش شنیداری زمینه های بسیاری دارد

حجم صدا: بیشتر ما صداهایی با حجم ۰ تا ۱۵ دسی بل را تشخیص می دهیم. هر کدام از ما با یک میزان صدا راحت هستیم،اما همه بر سر صداهای بلند توافق داریم.افرادی با حساسیت شنیداری بالا می توانند صداهایی بشنوند که اکثر ما قادر به شنیدن آنها نیستیم. برای افراد با حساسیت شنوایی پایین،صداهایی که برای ما بسیار بلند تلقی می شود معمولی است.
فرکانس صدا: تعداد امواج صوتی در هر ثانیه است. صداهای با فرکانس بالا شامل صداهای با گام بالا،سوت،سشوار و شیپور است. صداهای با فرکانس پایین شامل صداهای زیر،روشن ماندن کامیون،جاروبرقی و خنک کننده های هواست. بعضی افراد با حساسیت شنوایی نسبت به صداهای عادی با فرکانس معمولی حساس اند،به خصوص بسیاری از بچه های کم سن و سال. ما بایستی برای آموزش آنها از چنین تن صدایی برای رسیدن به هدف مورد نظر مان استفاده کنیم. علاوه بر اینها،با بالا رفتن سن،بسیاری از ما توانایی شنیداری صداهای با فرکانس معمولی را از دست می‌دهیم،به خصوص اگر به موسیقی با صدای بلند گوش دهیم و یا با ابزار های پر سر و صدای صنعتی بدون تجهیزات محافظت کننده در طی چندین سال سر و کار داشته باشیم.
حساسیت شنوایی: بسیاری از کودکان کاملا نسبت به صدا حساسند و بهترین عملکرد را در سکوت و محیط آرام دارند در حالی که به نظر می آید مانند کودکی خوابیده باشند و برایشان مهم نباشد که چه صداهایی در اطراف شان وجود دارد. بنابراین در تکامل یک کودک،او باید با تنوع صداها،سطوح مختلف حجم صدا فرکانس‌های مختلف منطبق شود و پاسخ های متناسب با چالش های حسی بدهد و این مهم،بدون داشتن یک جنگ و گریز به پاسخ های اضطراب آور محقق نمی شود. به هر حال هیچ فردی صدای بلند آژیر آتش نشانی را دوست ندارد،بسیاری از کودکان می توانند این صدا را تحمل و نیاز شنوایی خود را برآورده می سازند و این باعث آرامش آنها می‌گردد.
مدت زمان باقی ماندن صدا: به این موضوع بستگی دارد که آخرین بار چه مدت آن صدا را گوش می دادید. هنگامی که زبان جدیدی را می آموزید, اگر شمرده شمرده صحبت کنند درک آن خیلی راحت تر می شود و با هر میزان صدایی که صحبت کنند این اجازه را به آموزش گیرنده می دهد که بهتر آن را بشنود. در همین باب،اگر شما آشپزی کنید و حساسیت هواکش را پایین بیاورید،همه چیز برای شما درست می شود. اما اگر مدام صدا کند،این صدا می‌تواند غیر قابل تحمل و حواس پرت کننده باشد. اما اگر صدا بلندتر و بلندتر باشد،به میزان قابل توجهی غیر قابل تحمل تر می شود و باعث می شود حواس ما پرت شود.

تمرکز بر روی صدا: به اینکه صدا از کجا می آید برمیگردد و به ما کمک می کند دریابیم که در کدام مکان از محیط خود قرار گرفته‌ایم. هنگامی که کودکی صدایی می شنود یا صدای مادرش به گوشش می خورد،به طرف او برگشته و سینه خیز به سمت او می رود. اگر در گذشته بر روی صدای هواپیما تمرکز کرده باشیم،می دانیم که هواپیما در آسمان قرار دارد و می توانیم در آستانه شنوایی خود هنگام حرکت کردن هواپیما صدای نزدیک شدن و دور شدن آن را بشنویم.
تمییز شنیداری: هنگامی که کودک متولد می شود،یا شاید درون رحم،کودک یاد می گیرد که واژه هایی که از ساختار های کوتاه و ساده تشکیل شده است را تمییز دهد. بنابراین او می‌تواند هر واجی را تمییز دهد و تفاوت بین کر و کار،رفت و نفت و امثال آن را تشخیص دهد،او می آموزد که چگونه صداها با الگوها و ریتم های خاصی به هم می پیوندند و همچنین معانی مشتق شده از تن صداهای مختلف را می آموزد.
تصفیه صداها: در هنگام تکامل،کودک می آموزد که چگونه از صداهای نامربوطی چون صدای یخچال چشم‌پوشی کند و بر اساس تمرکز انتخابی توجه خود را بر موضوعات مهم تر معطوف می کند،مثل صدای مادرش در هنگام صحبت کردن. از بدو تولد به بعد او به طور روز افزون توانایی تمرکز پایدار با وجود صدا های برهم زننده تمرکز،بهتر و بهتر می شود. او شروع به هماهنگ کردن خود با صدای معلم می‌کند تا صداهایی را که از اتاق بغل یا بیرون می آید حذف کند. در کافه،یک کودک می آموزد که چگونه با دوستانش با وجود صداهای بلند و پژواک های زیاد وارد مکالمه شود. این مهارت در کودکان با مشکلات پردازش شنیداری ایجاد نمیشود برای مثال کودک اوتیسم با حساسیت شنوایی بالا نمیتواند صدا های محیط را برای تمرکز بر صدای معلم در کلاس حذف کند.

درمان حساسیت شنیداری در مرکز پردازش شنوایی

در دستورات آورده شده برای پردازش ورودی های شنیداری،یک فرد نیاز به توانایی ارتباط برقرار کردن همه جزئیات شنوایی برای هماهنگی عوامل مختلف عاطفی،هوشی و رفتاری را دارد. برای مثال،هنگامی که شما رانندگی می کنید و آژیر آمبولانس را می شنوید،نیاز به حفظ خونسردی دارید تا مسیر خود را انتخاب کرده و از راه آمبولانس کنار بکشید.

اگر می خواهید روی مراجعی با اختلال پردازش شنیداری برای بهتر شدن مهارت های شنیداری اش کار کنید،بایستی به موارد زیر آگاه باشید:

سابقه عفونت های گوش و بیماری های تنفسی
توانایی درک سخن (زبان دریافتی)،برای بیان نیازها،خواسته ها و افکار (زبان بیانی) و درک ابعاد محاوره ایی زبان (زبان عملی)
آیا فرد صدای غیر معمول بلندی دارد یا ساکت است.
هر گونه پاسخ غیر عادی به صدای بلند،غیرمنتظره و صداهای غیر معمول
توانایی تمرکز با وجود صدا های کلاس،زمین بازی و هر جای دیگر.
توانایی پیروی از دستورات زبانی.

درمان اختلال پردازش شنیداری- گفتار درمانی و کاردرمانی

قدم 1 : محافظت. برای مراقبت از گوش های بیش از حد حساس از مسدود کننده‌های گوش،هدفون های گیرنده ی نویز و گوش گیر های کاهش دهنده ی صدا استفاده می شود. می توانید این اجناس را از داروخانه،تهیه کنندگان موسیقی و ابزار فروشی ها تهیه کنید. یک مرجع آنلاین ( earnplugstore.com ) وجود دارد که تنوع وسیعی از گوش پوش های محافظت کننده برای کودکان،بزرگسالان و سگها را با کیفیت خوب عرضه می کند. از این موضوع مطمئن شوید که فرد از محافظت کننده های گوش در تمام روز استفاده نمی کند چرا که سیستم شنیداری به صدای خفه شده عادت خواهد کرد. آنها را برای موقعیت های خاصی که چالش برانگیزند نگه دارید.

قدم ۲: حساسیت زدایی. کودکی که دارای مشکلات حساسیت شنیداری ممکن است با مواجه شدن مکرر با موقعیت های خاص غلبه کند و بیش از حد تحریک نشود. ضبط صداهای ناخوش آیند و با هم گوش کردن آن در بستری متفاوت که کودک بتواند میزان صدای آن را کم یا زیاد کند،ممکن است در حساسیت زدایی کمک کننده باشد. شما همچنین می توانید به منتخبی از سی دی های ( Sound- Eaze ) و ( School- Eaze ) گوش دهید که بسیاری از صداهایی که کودکان از آن می ترسند مثل صدای جاروبرقی،مخلوط کن،سیفون،هشدار دهنده ها و طوفان را با نغمه هایی شاد و ریتمیک برای کمک به کودک و پیش بینی تحمل صدا های مضطرب کننده را ادغام کرده‌اند.

قدم ۳: افزایش مهارت ها. کار با یک کاردرمانگر، گفتار درمانگر یا شنوایی شناس که در ساخت تحمل حسی و مهارت پردازش شنیداری با تجربه است. برنامه های درمان اختلال حساسیت شنیداری بر اساس صدا مثل ( Therapeutic Lis-tening ) ، سیستم های گوش‌دادن یکپارچه ( Solisten ) ، ( iLs ) و سایر برنامه‌ها که برای تقویت و یکپارچه سازی سیستم شنیداری فرد با سایر سیستم های حسی و حرکتی وی طراحی شده اند. برنامه های نرم افزاری مثل ( Earobics ) و ( Fast For Word ) به ساختن مهارت های پردازش شنیداری کمک می کند. ضمناً،کودک ممکن است از یک ضبط کننده صدا در کلاس درس استفاده کند به گونه‌ایی که صدای معلم در تن اصلی باشد و صدای همکلاسی ها و صداهای اضافه کمتر شنیده شود.

قدم 4 :ایجاد دفاع و حمایت. کاردرمان و گفتار درمان به مراجعین و خانواده هایشان بیاموزند که از حقوق خود به شیوه مودبانه اما مدعیانه دفاع کنند. به عنوان مثال،دانش آموزی که می تواند مطلبی را بیاموزد،از معلم بخواهد که مثلا دستورالعملی را مجدداً تکرار کند،یا یک نوجوان در رستوران می تواند مودبانه از گارسون بخواهد که صدای موسیقی را کم کند چرا که این نوجوان نمی تواند صدای دوست خود را بشنود.

کودکانی که صدای فیلم ها آنها را مشوش می‌کنند. ممکن است علاقه خاصی به تماشای فیلم های حسی ( AMCs Sensory Friendly Films ) که در اول نمایش،فیلم ها با صدای کم شروع و با روشنایی خانه افزایش پیدا میکند و کودکان می توانند در آن حرکت کرده،حرف بزنند و لذت ببرند.

برنامه های مختلف گفتار درمانی و کاردرمانی نظیر اتاق بهبود مهارت های شنیداری و سنسوری روم می تواند در درمان حساسیت شنوایی در کودکان موثر باشد. تجهیزات اتاق بهبود مهارت های شنیداری و سنسوری روم با ایجاد محیطی دلپذیر برای کودک به صورت تدریجی مدالیته های حس شنیداری را وارد محیط کرده و حساسیت کودک را کاهش می دهد. همچنین برنامه های طبقه بندی شده اتاق شنیداری در درمان اختلال پردازش شنیداری و افزایش تمییز شنیداری و درک شنیداری کمک کننده است. گفتار درمانی همچنین در کم شنوایی و تربیت شنیداری موثر است.

برای مطالعه بیشتر در این زمینه لینک رژیم حسی چیست؟ را مطالعه کنید

سپتامبر 11, 2020برچسب‌ها:حساسیت شنوایی

ارزیابی تغذیه و مشکلات بلع در کودکان- گفتار درمانی در درمان اختلالات بلع و تغذیه- دکتر مهدی صابر

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتار درمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

ارزیابی اختلالات تغذیه ای کودکان و مشکلات بلع در کودکان

مرکز گفتار درمانی در اختلالات بلع و تغذیه کودکان به مدیریت جناب آقای دکتر صابر با انجام ارزیابی تغذیه کودک و مشکلات بلع غذا به صورت دقیق و تخصصی و همچنین استفاده از تکنیک های مختلف درمان اختلال تغذیه ای کودکان، توسط گفتار درمانان متخصص در مشکلات بلع کودکان موجب بهبود روند تغذیه کودک و تسهیل مشکلات غذا نخوردن در کودکان و رفع مشکلات بلع غذا در آنان می گردد. از دیگر امکانات مرکز اختلالات بلع دکتر صابر می توان به خدمات گفتار درمانی در منزل اشاره کرد.

ابزارهای ارزیابی در کودکان با مشکلات تغذیه ای، جنبه های مختلفی از تغذیه و بلع را هنگام وجود اختلالات تغذیه ای، انجام فعالیتها و در سطوح مشارکتی می سنجند. هیچ مقیاسی به تنهایی نمی تواند تمامی جنبه های مشکلات بلع و تغذیه کودک را در بر گیرد. بنابراین گفتار درمانگران متخصص اختلالات بلع متناسب با نیازهای متفاوت خود در انتخاب مقیاس ها به صورت انتخابی عمل کنند.

پاسخ کم	پاسخ طبیعی	محرک	CN
لقمه شکل نمی گیرد- حرکات فک پایین(مندیبل) محدود یا ناهماهنگ است	آغاز جویدن	مواد غذایی روی زبان	5
لب ها بسته نمی شوند	لب ها غنچه می شود تا نوک پستان را بگیرد	مکیدن	7
فقدان حرکت لب	بسته شدن لب ها	مواد غذایی روی لب پایین	7
عدم تقارن یا عدم توانایی در عقب بردن لب ها	به عقب بردن لب ها	لبخند	7
تاخیر در بلع حلقی- ریفلاکس نیزوفارینکس	بلع در کم تر از 2 ثانیه- بالا آمدن و عقب رفتن نرمکام	مواد غذایی در خلف دهان	9 و 10
فقدان حرکت زبان یا ناهماهنگی حرکات آن بیرون آمدگی بیش از حد و فاسیکولاسیون	تغییر شکل زبان، پیش بردن نقطه ای زبان یا داخل و خارج کردن زبان	غذا روی زبان	12

جدول روند رشد تغذیه ای در کودکان، مختصری از چندین ابزار ارزیابی دارد. این لیست جامع و تشخیصی نیست. بلکه به خواننده نمونه ای از مقیاس هایی با معیارهای سازمان بهداشت جهانی را ارائه می دهد. این مقیاس ها شامل مواردی نظیر ارزیابی عملکرد تحصیلی & Lane HaltiwangerDeeneyCoster و پرسشنامه ی جامع مطالعه ی تغذیه Koontz- Lowman& Lane می شود ولی به آنها محدود نیستند. مقیاس های دیگر شامل مقیاس مستقل عملکردی weeFIM برای کودکان (Hamilton & Granger) فهرست ارزیابی معلولیت اطفال برنامه ارزیابی دهانی- حرکتی و نیمرخ تغذیه ای چند رشته ای و مقیاس درجه بندی دهانی- حرکتی/ تغذیه ای می شوند.

یک رویکرد جهانی وجود دارد که برحل مسئله و خلاقیت در ارائه استراتژی های تغذیه ای بدون استفاده از مقیاس های رسمی و چک لیست های پیش تغذیه ای متمرکز است. هر دو رویکرد منطقی و عینی به منظور بررسی جهانی که از آن در آنالیز متوالی ارزیابی فاکتورهای خاصی که ممکن است در مشکلات تغذیه ای کودکان دخالت داشته باشند به کار می رود. آنالیز ترتیبی افراد اساسا توصیفی است و نقاط قوت و ضعف یک کودک را با رشد طبیعی مقایسه می کند. این ارزیابی ها بر اهمیت در نظر گرفتن محیط های مختلف که شامل محیط های یادگیری، ارتباط فیزیکی و حسی همراه با مهارت های طبیعی حرکتی دهانی، مهارت های حدود حرکتی دهان و امکان پذیر بودن درمان تاکید می کنند.

مشاهده مراقب و کودک اساس شناسایی زود هنگام کودکانی که نیاز به برخی از انواع تغذیه ی مکمل از راه غیر دهان دارند را تشکیل می دهد. در این ارزیابی اعمال منفی خاصی توسط مراقب و کودک ذکر می شود و به هر کدام یک امتیاز داده می شود، هر چه امتیاز پایین تر باشد وضعیت تغذیه طبیعی تر است. شناسایی زود هنگام و توانبخشی سوء تغذیه ممکن است عملکرد حرکتی برای تغذیه ی دهانی و سیستم های دیگر را تقویت کند چک لیست ها ممکن است برای سازماندهی مشاهدات مفید باشد.

پروتکل های منتشر شده برای ارزیابی وضعیت تغذیه ای کودکان شامل سنجش بسیاری از عوامل متغیر یکسان می باشد اما در کل کمبود دستور العمل های اجرایی(interpretation gnideline) وجود دارد. در حال حاضر هیچ استاندارد پذیرفته شده جهانی برای ارزیابی تغذیه وجود ندارد. بنابراین دانستن رشد طبیعی و وضعیت حسی- حرکتی دهان و عملکرد تغذیه کودک منابعی را برای گفتاردرمانگران فراهم می کند که کودکان دارای عملکرد غیر طبیعی را ارزیابی کنند.

ارزیابی وضعیت تغذیه کودک در گفتار درمانی اختلالات تغذیه ای و بلع

هر چند که یک ارزیابی تغذیه ای در خانه کودک ایده آل است اما همیشه امکان پذیر نیست. در محیط بالینی ارزیابی وضعیت تغذیه کودک با مشاهده مراقب اصلی شروع می شود که اقدامات معمول غذا دادن را در طبیعی ترین حالت تا جایی که ممکن است انجام می دهد.

نشستن معمولی، موقعیت تجهیزات ظروف تغذیه، هر زمان که امکان پذیر بود باید در محل توسط گفتاردرمان ارزیابی قرار گیرد. آزمون حسی- حرکتی دهان شبیه همان آزمونی است که برای نوزادان انجام می شود. ساختمان دندان ها و الگوی اکلوژن در کودکانی که دندان دارند توسط گفتار درمانی مورد توجه قرار می گیرد.

پوسچر دهان باز در کودکان چند معلولیتی تا حدودی معمول است. آبریزش از دهان رویدادی متداول است که در اثر بسته نشدن با ثبات لب ها ایجاد می شود. آبریزش دهانی مداوم، فقدان یا کاهش دفعات بلع بزاق( اختلال بلع) را نشان می دهد. تعیین کردن علل نهفته ی پوسچر دهان باز اهمیت دارد که یا مربوط به وضعیت تنفسی است یا وضعیت عصبی- عضلانی. مداخله مربوط به آبریزش دهان با توجه به علل زیربنایی مشکلات خاص، متفاوت خواهد بود.

معاینه گردن در کودکان با مشکلات بلع غذا

معاینه گردن با استفاده از گوشی پزشکی یا میکروفون ممکن است به عنوان بخشی از ارزیابی بالینی برای نتیجه گیری درباره وضعیت حلق در بلع مفید کودک باشد. نوزادان و کودکانی با مشکلات تغذیه ای ممکن است مشکلات صوتی یا تنفسی ای را نشان دهند که به دلیل وجود ترشحات اضافی مایعات یا غذا در حنجره بر می گردد. صوت مرطوب که از حلق شنیده می شود نگرانی درباره خطر آسپیراسیون را افزایش می دهد که علامتی از وجود ماده ای در مجرای هوایی فوقانی است.

آگاهی از ارتباط این تغییرات کیفیت صوت و مشکلات بلع کودک، گفتار درمان را نسبت به احساس نیاز برای مطالعات تشخیصی بیشتری آگاه می کند.

هر چند این صداها گاهی اوقات برای یک شنونده معمولی قابل شنیدن هستند یک گوشی پزشکی ممکن است در ارزیابی مشکلاتی که کمتر واضح هستند کمک بیشتری کند. با استفاده از یک میکروفون که به گردن متصل شده درمانگر می تواند با این روش غیر تهاجمی صداها را روی یک دستگاه ضبط صوت ضبط کند، آن ها را روی یک نوسان نگارشان دهد و همچنین صداها را روی یک پردازش گر دیجیتالی سیگنال ثبت کند. بهترین موقعیت میکروفون و گوشی پزشکی، در بخش های طرفی حنجره است.

Vice و همکارانش یکبار غذاخوردن 6 نوزاد طبیعی را در دو روز اول زندگیشان مشاهده کردند. آن ها فهمیدند که صداهای تنفسی ضمن بلع با صداهایی که قبل و یا به دنبال حرکت لقمه شنیده می شود، متفاوت هستند. ارزیابی تغذیه ای که با تسهیلات کامپیوتری از حالت حلق در هنگام بلع انجام می شود، ممکن است مخصوصا برای ارزیابی توانایی تغذیه با پستانک در نوزادان زودرس و در نوزادانی که نشانه های خفیف از آسیب CNS را نشان می دهند مفید باشد.

برطبق یافته های Voice و دیگر همکاران بوسیله ی ارزیابی های شنیداری جنبه هایی را از بلع و تنفس که تا پیش از آن شناخته نشده بودند آشکار کردند.

تنفس هایی که ضمن بلع انجام می گیرد الگوی پایداری تشکیل می دهد که در مدت زمان ایجاد آن ها تفاوت وجود دارد. به نظر می رسد که صداهایی که به دنبال بلع های اضافی شنیده می شوند. اجزای ثابت در توالی های ریمیک هستند. گفتار درمانان یاد می گیرند که صداهای غیر طبیعی حاصل از ایجاد حباب ها را که برای پاک کردن مجزای تنفسی ایجاد می شود و کوتاه تر از سرفه هستند، شناسایی کنند. این صداها ممکن است با صداهای استریدور حنجره و تغییرات آواسازی متفاوت باشند، اما در تشخیص وجود مواد خارجی در مجرای هوایی فوقانی اهمیت زیادی دارند. حتی اگر تجزیه و تحلیل کامپیوتری در دسترس نباشد، متخصصان بالینی، باتجربه کردن ممکن است بتوانند از گوشی پزشکی به تنهایی استفاده کنند و اطلاعات ارزشمندی به دست آورند. مهم است که به خاطر بسپارید که در بهترین حالت، معاینه در غربالگری کاربرد دارد و برای تشخیص قطعی مناسب نیست.

ارزیابی و درمان اختلالات تغذیه و مشکلات بلع کودکان

ارزیابی وضعیت بدن و پوسچر، قدم اول در ارزیابی تغذیه کودکان بزرگتر است. در صورت نیاز اصلاحات انجام می گیرد و متخصصین بالینی گفتار درمانی باید یک نوبت از تغذیه ی کودک و یک تغذیه کننده آشنا را برای کسانی که از راه دهان تغذیه می کنند مشاهده کند. هرگاه که ممکن باشد کودک باید در صندلی ای که به طور معمول در زمان وعده اصلی غذا استفاده می شود نشانده شود. تفاوت هایی که در کارایی بافت های متنوع و مقدارهای متفاوت در هر تکه از غذا یا جرعه وجود دارد می تواند مورد توجه قرار بگیرد. در ابتدا غذا و مایعات باید به مقدار کمی ارائه شوند. معمولا تقریبا یک سوم قاشق چایخوری یا 2 سی سی در یک قاشق.

کودکان زیادی که دارای معلولیت هستند و برای ارزیابی گفتاردرمانی حاضر می شوند در یک رژیم غذایی پوره قرار دارند. اولین غذایی که در ارزیابی اختلال بلع و تغذیه مورد استفاده قرار می گیرد معمولا بافتی است که به عنوان آسان ترین و راحت ترین بافت برای کودک گزارش شده است.

تغییرات تدریجی می تواند با مایعات رقیق تر انجام شود. این تغییرات ممکن است در ابتدا روی یک قاشق انجام گیرد. چرا که تغذیه کننده می تواند مقدار را دقیق تر از وقتی که با فنجان عمل تغذیه دادن را انجام می دهد کنترل کند. مایع غلیظ تر ممکن است وقتی که کودک حرکت آهسته ی زبان و یک تاخیر در بلع را نشان می دهد استفاده شود. مشاهده ی بلعیدن مایعات باید همراه با تغذیه دهنده آشنا، و در حالی که او مایع را به شکل معمول عرضه می کند و از طریق درمانگرانی که کودک را وادار به سعی در اعمال تغییرات خاص می کند انجام می گیرد. این رویکرد در پیش آگهی بیماری کمک می کند.

در صورتی که در تاریخچه گیری و مشاهدات اولیه در جلسه کودک برای این نوع غذا آمادگی نشان دهد .در درمان اختلالات بلع ،غذای قابل جویدن مورد استفاده قرار خواهد گرفت. حتی در صورتی که هیچ وقت در گذشته غذای قابل جویدن مورد استفاده قرار نگرفته باشد قطعا زمان هایی ایجاد خواهد شد که کودک با استفاده از غذای قابل جویدن مورد ارزیابی تغذیه ای قرار گیرد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد غذای جامد نیازمند این است که در زمان های مناسب عرضه شود. در درمان مشکلات تغذیه ای، حتی در کودکانی که از لحاظ رشدی هم تاخیر دارند غذای جامد باید در زمان های مناسب ارائه شود. هر چقدر که تاخیر رشدی بیش تر باشد برای این کودکان سخت تر است که تغییرات در بافت غذا را بپذیرند.

در روند درمان اختلالات تغذیه ،انتخاب غذا با در نظر گرفتن کاهش هر گونه خطر خفگی تعیین می شود. نمونه هایی از غذاهای قابل جویدن که معمولا با خوردن و جویدن محدود به شکل یک لقمه در می آیند عبارتند از: کراکر گراهام، کوک های شکری پهن یا هویج پخته. با این نوع خاص از غذاها، ریسک خفگی یا آسپیریشن کمتر از زمانی به نظر می رسد که از غذاهای قابل تکه تکه شدن(سیب زمینی، چیپس، چوب شور، کراکر نمکی) یا غذاهایی که پوسته دارند(هات داگ، ذرت، نخود فرنگی) استفاده می شود. همچنین بهتر است که از بافت های کوچک و سخت پرهیز شود. این نوع بافت می تواند به صورت درسته و کامل بلعیده شود(بادام زمینی، شکلات جامد و سخت).

ارزیابی تغذیه با قاشق و درمان مشکلات تغذیه ای کودکان

ارزیابی غذا دادن با قاشق به توصیف مشکلات حرکتی زبان، فک و لب کمک می کند. برای این که تفاوت در عملکرد را ملاحظه کرد ابتدا باید قاشق ها یا وسایل دیگری که آشنا باشند مورد استفاده قرار بگیرند سپس می توان قاشق های درمانی را برای در نظر گرفتن تفاوت در عملکرد استفاده کرد.

حرکات حسی- حرکتی دهان ممکن است اغراق آمیز شود و بنابراین منجر به اختلال ریتم و سازمان بندی شود که هر دوی آن ها برای هماهنگی عمل بلع حیاتی هستند. در هر تمرین باید اطلاعاتی در اختیار قرار گیرد که به توصیف ساختارهایی که به صورت برجسته در عدم هماهنگی و چگونگی تفاوت آن عدم هماهنگی ها با حرکت معمولی درگیر می شوند بپردازد. سه نمونه این حرکات اغراق شده عبارتند از:

گاز گرفتن تونیک
حرکت زبان به جلو(زبان رانش)
عقب رفتن لب ها

هرچند که این حرکات به عنوان حرکات منحصر به فرد برای یک کودک شناخته می شود، معمولی است که حرکات اغراق شده در یک کودک به تنهایی وجود داشته باشد. هنگامی که قاشق وارد دهان یک کودک دارای رفلکس گازگرفتن تونیک می شود، ممکن است کودک بر روی آن اعمال فشار کند و نتواند لقمه را رها کند. چنین حرکتی در ریتم اختلال ایجاد می کند و به عدم سازمان دهی کلی می انجامد. به همین ترتیب نیز ممکن است کودک با اختلالات تغذیه ای، دارای رفلکس گاز گرفتن تونیک در طول بازی کردن با انگشتان در دهان بر روی انگشتانش اعمال فشار کند که منجر به تجربه ناخوشایندی می شود. نتیجه مشابه کاهش تحریک دهانی است که سبب شروع سیکل امتناع است. فقدان محرک دهانی خوشایند همراه با کاهش تحریک ممکن است احتمال تدافع دهانی را در کودک با مشکلات بلع و تغذیه افزایش دهد. قاشق یا انگشت ها به راحتی از دهان این نوع کودک بیرون کشیده نمی شود. و این امر ممکن است باعث گازگرفتگی بیش تر شود. حرکت زبان به جلو(زبان رانش) و عقب رفتگی زبان هر دو مزاحم کنترل کارآمد غذا می شوند. هر دو الگوهای زبانی نشان می دهند که زبان نمی تواند غذا را در یک لقمه سازماندهی کند و آن را برای بلع کودک کارآمد به جلو براند حرکت زبان به جلو(زبان رانش) علاوه بر این که در توانایی کودک در مکیدن، جویدن و بلعیدن مداخله می کند در قرارگیری زبان در دهان نیز دخالت می کند.

اصلاح حرکت زبان در درمان مشکلات تغذیه ای و اختلال بلع در کودکان

در درمان اختلالات بلع و تغذیه کودکان،حرکت زبان به جلو پیش از آن که بسته شدن لب انجام گیرد غذا را دقیقا به خارج دهان می راند. عقب بردن زبان در هنگام استراحت بیشتر از حالات دیگر قابل مشاهده است زیرا زبان در حفره دهانی در قسمت عقبی نگه داشته می شود. این عقب رفتگی(انقباض) ممکن است با حرکت زبان به جلو اشتباه شود چون در هر دو مورد غذا از حفره دهانی به بیرون رانده می شود. تفاوت در این است که با عقب بردن زبان غذا می تواند به آسانی در جلوی دهان قرار بگیرد اما به محض آن که دهان بسته شود زبان که باید از موقعیت عقبی خود به سمت جلو حرکت کند غذا را به بیرون می راند. عقب بردن لب ها معمولا با تدافع حسی یا تون افزایش یافته مربوط است که منجر به تنش بیش از حد لب ها می شود. این عقب رفتگی سبب می شود که برداشتن غذا از روی قاشق، نوشیدن موفق مایع از لیوان و مکیدن از سر سینه یا از یک نی سخت شود و مشکلات تغذیه و بلع ایجاد شود. تدافع حسی معمولا در پاسخ به لمس کردن اطراف یا داخل دهان رخ می دهد. لمس آرام معمولا منجر به بازپس کشیدن محکمی از محرک می شود. تدافع حسی و تون افزایش یافته ممکن است منجر به حرکات غیرطبیعی یا رفتار غیرطبیعی در کل بدن شود.

یکی از اهداف ابتدایی در طول ارزیابی، تعیین کردن این موضوع است که آیا مشکلات تغذیه ای به صورت ابتدایی یک اختلال در بلع است و اگر این گونه است کدام یک از حالات بلع با تخمین شدت و ویژگی، آسیب دیده به نظر می رسد. ارزیابی بالینی اطلاعات واضح تری را درباره ساختار لقمه ای (اقدامات تدارکاتی دهان) و حالت دهان در هنگام بلع مشخص می کند. در بهترین حالت مشکلات حالت حلقی می تواند استنباط شود.

در توصیف اندازه گیری های عینی ما معمولا به ارزیابی ابزاری نیاز داریم. برای مثال متخصص بالینی می تواند حفره ی دهانی را مشاهده کند و ماده را قبل در طول و یا بعد از یک بلع در شیارهای قدامی یا جنبی ببیند. بلع ناتمام یک لقمه ممکن است باعث باقی ماندن غذا در حفره دهانی شود. حرکات زبان و عملکرد فک می تواند مستقیما مشاهده شود. بسته شدن لب یا بسته نشدن آن و یا بیرون ریخته شدن آب یا غذا به خارج دهان نیز می تواند مدت زمان تشکیل لقمه و مهارت های دهانی مورد نیاز برای جویدن را تحت تاثیر قرار دهد. کودکان مبتلا به فلج مغزی نسبت به کودکان معمولی به طرز چشمگیری مدت زمان بیشتری را صرف جویدن غذای سخت می کنند. کودکان مبتلا به سندرم داون الگوهای جویدنی متفاوتی را نسبت به کودکان معمولی نشان می دهند.

در بررسی مشکلات بلع غذا در کودکان، وقتی که متخصص بالینی بتواند استخوان هایوئید و بالا آمدن حنجره را ببیند احساس کند یا بشنود می تواند تعداد اعمال بلع در هر لقمه تخمین بزند. مدت زمان قبل از مشاهده ی بالا آمدن حنجره می تواند اندازه گیری شود تا مدت زمان تاخیر در آغاز بلع حلقی تخمین زده شود. تغییرات موقعیت سر و گردن و تغییر حالت صورت قابل مشاهده است.

مشکلات فاز حلقی بلع می تواند با توجه به تاخیر چشمگیر در تولید یک عمل بلع ویژگی صدای مرطوب، سرفه و فشار تنفسی افزایش یافته و یا زجر تنفسی استنباط شود. هر چه تاخیر در تولید یک عمل بلع بیشتر باشد ویژگی صدای مرطوب پایدارتر است و بالتبع تعداد دفعات بلع مورد نیاز در هر لقمه همراه با هرگونه زجر تنفسی بیشتر است در نتیجه احتمال وقوع یک مشکل قابل ملاحظه در فاز حلقی بیشتر است.چنین مشکلی باید با یک ارزیابی ابزاری به طور عینی توصیف شود. برای مثال آزمون انعطاف پذیری آندوسکوپیک عمل بلع(FEES) یا آزمون VFSS ، برای اینکه موثرترین و منسجم ترین راه حل ها را برای کنترل کردن بیماری ارائه کنیم.

گفتار درمانگران باید الگوهای نابالغ اما الزاما طبیعی را از الگوهای غیرطبیعی تمایز دهند زیرا تشخیص بهبودی و توصیه ها به منظور راهبردهای درمان برای این دو موقعیت متفاوت است. کودکانی که مهارت های دهانی نابالغ دارند نسبت به کودکانی که الگوهای غیرطبیعی دارند راحت تر کنترل می شوند. اگر یک کودک هر دو الگوی نابالغ و غیر طبیعی را نشان دهد این موضوع یک موضوع معمول در نظر گرفته می شود. هر چند که این موضوع فرایند تصمیم گیری را مشکل می کند. بعد از آنکه مشاهدات کامل شدند متخصصان بالینی باید تصمیم بگیرند که اگر کودک سن کمتری دارد آیا الگوهای کودک مناسب است یا اینکه اعمال بدون ارتباط با سن انجام می شود.

به نظر می رسد که این الگوها در توالی مکیدن- بلعیدن، کنترل فک یا ثبات آن، حرکت زبان، بسته شدن لب، جدا شدن زبان و فک و حرکت های گونه طی آشامیدن و جویدن قابل تشخیص باشند.

کودکان ممکن است به شیوه های مختلفی از باز پس زدن غذا پاسخ های بدی نشان دهند. برخی کودکان سر و گردنشان را بیش از حد دراز می کنند و سرشان را می چرخانند؛ غذا را بیرون از دهان تف می کنند یا دهانشان را محکم می بندند بنابراین نمی توان غذا را درون دهانشان قرار داد. در برخی کودکان مشاهده شده که دستانشان را در طول و بعد از غذا خوردن در دو طرف گردنشان فشار می دهند. آزمون VFSS به دفعات وجود باقیمانده غذا را در حفرات های حلق در این کودکان نشان می دهد. به نظر می رسد که کودک سعی دارد که آن ماده را بزداید. متاسفانه مراقبان و متخصصان بطور معمول این فعالیت را به عنوان یک عادت اخلاقی می دانند. به نظر نمی رسد که محل قرارگرفتن کودک در کنار زدن ماده موثر واقع شود.

پسماند غذا شخص را در خطر قابل ملاحظه ای از آسپراسیون بعد از بلع قرار می دهد. کودک ممکن است عمل پس زدن غذا را به عنوان یک عادت انجام دهد. یافته های تاریخچه گیری و بدنی مکررا به تعیین پایه های فیزیولوژیک برجسته تر می پردازند با توجه به اینکه در بیشتر کودکان عوامل پیچیده ای به باز پس زدن غذا مربوط می شوند ارزیابی های تیم بین رشته ای ارزشمند هستند.

سپتامبر 5, 2020برچسب‌ها:اختلال بلع, ارزیابی تغذیه ای کودک

اختلال در بلع مایعات – مشکل قورت دادن غذا در کودکان-مشکلات جویدن غذا- دکتر مهدی صابر

درمان اختلالات بلع مایعات – مشکل قورت دادن غذا در کودکان- مشکلات جویدن غذا

از اختلالات بلع شایع در کودکان می توان به مشکل جویدن غذا در کودکان، مشکل نگه داشتن غذا در دهان توسط کودکان، مشکل قورت دادن غذا در کودکان، مشکل غذا خوردن کودکان، مشکل در خوردن مایعات، مشکل قورت دادن شیر نوزاد،مشکل در قورت دادن آب دهان اشاره نمود. در مرکز گفتار درمانی بلع دکتر صابر به آموزش جویدن غذا ، افزایش توانایی جویدن در کودکان و رفع اختلال بلع در مایعات پرداخته می شود. استفاده از تکنیک های مختلف درمان اختلال بلع توسط گفتاردرمانی در مشکلات بلع در کودکان می تواند موجب بهبود روند تغذیه کودک و تسهیل تولید گفتار در کودک گردد. از دیگر امکانات مرکز اختلالات بلع دکتر صابر می توان به خدمات گفتار درمانی در منزل اشاره کرد.

مشکل در خوردن مایعات- مشکل قورت دادن شیر نوزاد-مشکل در قورت دادن در کودکان- اختلال بلع در مایعات- اختلال بلع مایعات

در کودکانی عادی که مشکل قورت دادن ندارند زمانی که به 6 ماهگی می رسند تغییری تدریجی از حرکات برونی – درونی زبان به حرکت های بالا و پایین در مکیدن با تغذیه از طریق پستان اتفاق می‌افتد. این حرکات که قبل از 6 ماهگی در قالب خوردن مایعات با فنجان به وی عرضه می شود می تواند شبیه به مکیدن مایعات از نوک پستان باشد در کودکانی که نقایص دهانی- حرکتی دارند نباید از فنجان های سرریز شده استفاده شود.

تغذیه دهنده فنجان را برای کودک نگه می دارد. انتخاب اولین فنجان به نیازهای دهانی- حرکتی کودک و بلع بستگی دارد یک فنجان شفاف با دهانه گشاد برای بسیاری از کودکان مفید است مانند (فنجان های دهان گشاد ) پایه باریکتر فنجان به کودک این اجازه را می‌دهد که با پوسچر مناسب و در حالی که سر و گردن در خط وسط قرار دارند بتواند حتی وقتی مقداری کمی مایع در فنجان وجود دارد استفاده کند. این فنجان ها در بخش پیک نیکی در بیشتر سوپرمارکت ها در ایالت متحده یافت می شود معیار انتخاب فنجان دهانه گشاد بودن آن و انتهای باریک تر آن است و این امکان را فراهم می کند که کودک سر خود را به عقب برنگرداند لبه گرد شده برای آشامیدن با ثبات مناسب بوده و قابلیت انعطاف پذیری دارد. بنابراین در صورتی که کودک رفلکس جویدن داشته باشد ترک نمی خورد. یک فنجان شفاف به ویژه زمانی که تغذیه دهنده فنجان را برای کودک به منظور قورت دادن شیر نگه میدارد مورد نیاز است. تغذیه دهنده می تواند دهانه فنجان و قرارگیری زبان کودک را در زیر آن مشاهده کند دهانه گشاد موجب می شود که فنجان لبه های دهان را نیز بپوشاند که این مورد موجب کمتر ریختن شدن می‌شود و همچنین می توان دید چقدر از مایع به دهان کودک می‌رود. اگر قسمتی از لیوان تورفتگی داشته باشد می‌تواند به جای قسمت بینی قرار گیرد و کودک می‌تواند آن را بهتر نگه دارد. برخی کودکان به تغییرات تدریجی نیاز دارند تا بتوانند مشکل در قورت دادن را حل کنند.(مانند لیوان های Mag Mag پس از گرفتن پستان استفاده از نی و سپس لیوان با شیار تو رفته)

تغذیه دهنده می‌تواند به کنترل فک و موقعیت سر کمک کند. بهتر است که در فواصل بین بلع، لیوان بر روی لبه پایینی قرار گیرد نه اینکه پس از هر بلع برداشته شود. در این صورت کنترل فک و سر منسجم تر خواهد بود. کودک 6 ماهه لب پایین خود را شروع به حرکت به سمت بالا و بیرون می‌کند تا موقعیت لیوان را نگه دارد. ثبات لب پایینی به حرکت های بالا و پایین فک و نیز حرکت‌های بیرون و توی زبان کمک می کند به عنوان پایه کمک می‌کند که حرکت رو به پایین لب بالا بتوانند وقتی مایع از فنجان به دهان میرود تسهیل گر باشد. در حدود ده ماهگی جلو آمدن زبان با حرکت بالا و پایین لب پایین در زیر لبه لیوان برای ثبات استفاده میشود و حرکت فک در جهت های بالا و پایین و بیرون و تو ادامه می یابد. در 12 -15 ماهگی گرفتن لیوان همراه با انسداد لبها برای ثبات فک به وجود می آید. ثبات حرکات فک در طول آشامیدن با لیوان می تواند تا 24 ماهگی کودک منسجم نباشد.

وقتی کودک مهارت لازم برای بلعیدن مایعات و بلعی که بدون مشکل تنفسی باشد را پیدامیکند تغذیه از جانب خود یک هدف خواهد شد. والدین لیوان های درب دار را ترجیح می دهند زیرا از ریختن مایع جلوگیری می شود. لیوان با در قابل برداشت نسبت به لیوان با درب دارای لوله ارجحیت دارد. زیرا کودک احساس می کند که لبه آن روی لبش قرار دارد. فک کودک باید در موقعی که لبه لیوان بین لبهای قرار دارد برای عمل بلعیدن بسته باشد تا هوا وارد نشود. از طرفی فنجان های بلند و باریک می‌تواند موجب کشیدگی گردن شود.

در درمان اختلال بلع در مایعات (swallowing )، در آغاز مایعات غلیظ (مانند شیر خشک با برنج) می تواند برای کودک آسان تر باشد تا هماهنگی ترکیبی حرکات جدید را فرا گیرد. اگر تغذیه دهنده از قاشق هم برای سهولت استفاده کند کودک ممکن است لیوان را راحت‌تر قبول کند مایعات اسیدی ممکن است مشکل تر باشند زیرا بزاق را افزایش می دهند. توانایی در ثابت نگه داشتن فک در موقعیت باز یا بسته مهارتی پیش نیاز در ایجاد حرکت های مورد نیاز در6 تا 12 ماهگی در کودکان طبیعی و یا در کودکان دارای تاخیر رشدی می باشد. فراگیری بلع مایعات به صورت معناداری در کودکان با اختلالات عصبی کندتر و آهسته تر بوده و کمک ها برای کنترل فک ممکن است برای مدت طولانی مورد نیاز باشد.

مکیدن با نی در اختلال بلع کودکان-مشکل در خوردن مایعات

مکیدن ازطریق نی معمولا دیرتر از آشامیدن با فنجان فرا گرفته می‌شود و در این زمینه تفاوت هایی از نظر سن مواجهه با نی در کودکان طبیعی به چشم می‌خورد. کودکان 12 ماهه می توانند از نی استفاده کنند. اگر کودک تا سه سالگی مهارت آشامیدن با نی را نداشته باشد غیر معمول است. در آغاز کودک ممکن است چند اینچ از نی را در دهان ببرد و سپس زبان خود را اطراف آن لوله کند و از حرکت مکیدن برای دریافت مایع از او بهره ببرد. با تمرین قسمت کوچکی از نی به این لب ها قرار گرفته چنانچه لب ها و گونه نقش مهم برای فشار منفی مورد نیاز مکیدن را بازی می کنند.

همانند بیشتر کودکان طبیعی کودکان مبتلا به فلج مغزی یا مشکلات عصبی دیگر باید مهارت خوردن مایعات از طریق فنجان را قبل از استفاده از نی فرا بگیرند. مکیدن با نی می‌تواند به برخی کودکان با اختلالات بلع کمک کند تا حرکت لب ها در آن ها بهبود یابد. مکیدن مایعات با نی می تواند به کودکان دارای ناتوانی حرکتی یا آتاکسی برای بالا بردن لیوان هم کمک کند. باید یک لوله ضخیم پلی پروپیلن یا پلی اتیلن با قطر داخلی کم استفاده شود تا مقدار مکش محدود شده و هوای ورودی به دستگاه گوارش به حداقل برسد این لوله توسط لب ها گرفته شده و در هنگام مکیدن فک بسته است. این لوله را می توان در محلی مانند لیوان ثابت نگه داشت. کودک با مشکلات مکیدن و قورت دادن مایعات می تواند دستان خود را روی میز و اطراف لیوان بگذارد که موجب ثبات و یکپارچگی کودک در هنگام مکیدن مایع از طریق لوله شود. روش های متنوع دیگری برای یاد دهی مکیدن و قورت دادن مایعات در کودکان وجود دارد که توسط گفتار درمانان مورد استفاده قرار می گیرد.

مشکل جویدن غذا در کودکان- مشکل نگه داشتن غذا در دهان توسط کودکان- مشکل قورت دادن غذا در کودکان-

کودکان نرمال در سنین 6- 7 ماهگی شروع به جویدن غذا می کنند. در این زمان باید کنترل حرکات دهانی انجام شود تا از بسته شدن دهان جلوگیری شود. مهارت های جدید نمی تواند با قرار دادن غذا بین لثه ها یا دندان ها اگر موجود باشند در اطراف دهان فراگرفته شود. انتخاب غذا در این مرحله اهمیت دارد زیرا بهتر است که این کار با لذت انجام شود تا ریسک بسته ماندن دهان و یا انسداد دستگاه گوارش مری باید به حداقل برسد. جویدن با لثه هرگز برای کودکان با مشکلات انسداد گوارشی یا بلع ناگهانی توصیه نمی شود.

در آغاز برای حل مشکل جویدن و قورت دادن غذا، غذاهایی که به آسانی خرد شده و نیاز به جویدن زیاد ندارد باید امتحان شوند. برای مثال یک کراکر یا کلوچه شکری به صورت یک رشته و به اندازه شست دست می تواند در گوشه دهان روی دندانهای آسیاب یا لثه قرار گیرد. در ابتدای آموزش جویدن غذا،غذاهایی که به صورت تکه تکه در می‌آیند نباید به کودک داده شوند (مانند بیسکویت نمک دار چوب شور و نوعی غلات) نان ممکن است در ابتدا سخت باشد زیرا بزاق به صورت خمیر در می آید. تغذیه دهنده باید غذا را با گذاشتن در دهان و اینکه چگونه خورد میشود امتحان کند.قورت دادن غذاها با پوسته خارجی در مواردی نظیر نخود سبز یا ذرت معمولا دشوار بوده و نباید در مراحل اولیه تمرین جویدن به کودک ارائه شوند. دادن بافت های مخلوط غذایی هم نباید تا فراگیری مهارت لازم کودک برای جویدن غذا انجام شود. دستورالعمل این است که مخلوط ها به تدریج در بافت غذایی اضافه شوند و از بافت‌های نرم شروع شده و به تدریج بر سختی (غلظت) بافت غذایی افزوده شود. در آموزش جویدن غذا در کودکان، تغییر در پوره به بافت غلیظ ‌تر نیاز به افزایش حرکات جانبی زبان و حرکت های دورانی فک دارد. کلیه کودکان باید تنوع به بافت های غذایی پوره را قبل از غذاهای جامد که نیاز به جویدن دارند تجربه کنند تا این گونه مواد غذایی به رژیم غذایی آنها اضافه شود.

نظرات مختلفی در خصوص زمان هماهنگی های حرکتی برای جویدن به صورت دورانی وجود دارد که از 24 تا 36 ماهگی متفاوت می باشد. ایجاد جویدن غذا در کودکان به صورت دورانی نیاز به حرکت زبانی و ثبات فک دارد. این مورد به مهارت های رشدی لازم برای فعالیت های سخت تر نیاز دارد. تمرین جویدن غذا بدون بلع می تواند با بسته بندی مقداری غذا و محکم کردن آن با یک نخ انجام شود. این مقوله غذا می‌تواند بین دندان ها قرار گیرد تا عمل جویدن تحریک شود. بعضی کودکان با مشکلات جویدن غذا به چوب های بلند و ضخیم شیرین بیان که از یک طرف دهان به طرف دیگر کشیده شوند واکنش نشان می‌دهند. این موارد به قدری سفت هستند که کودک قادر به جویدن آنها نیست. بزرگسالان باید مراقب باشند که در صورت نرم شدن این چوب باید قسمتی از آن بریده شود تا تمرینات ایمنی داشته باشند. برای تحریک حرکات طرفی زبان محل غذا می‌تواند از یک طرف دهان به طرف دیگر تغییر یابد.

با بهبود عمل جراحی ندن غذاهایی که ظاهر کشیده و باریک دارند می‌تواند به کودک کمک کند تا در حالی که غذا به بین دندان ها رانده می شود به عمل جویدن ادامه دهد. برخی مواد غذایی قابل خرد شدن شامل کراکر، پنیر ، سیب زمینی سرخ کرده و تکه های نان و هویج یا سیب زمینی نیم پز می باشد با افزایش مهارت حرکات طرفی زبان و جویدن ریتمیک سایر مواد غذایی می‌تواند اضافه شود و غذاهایی که حل شدنی نیستند چالش ‌برانگیز می باشند.

با توانایی حرکت غذا در مرکز دهان به کناره ها یا بلعکس کودک 18 تا 24 ماهه می تواند غذا را به اطراف دهان انتقال دهد. کودکان با مشکلات غذا خوردن و قورت دادن غذا معمولا در فعالیت های رعایت نوبت واکنش نشان می دهند و در این مرحله رشدی نیز درک میکنند که با رعایت نوبت هر بار غذا در یک سمت دهان قرار می گیرد.

داده‌های پایه از طریق شرایط آزمایشگاهی برای تاثیر در هرگونه درمان بر روی کودکان با مشکلات جویدن، هنوز مورد نیاز می باشد. دغدغه‌های خاص در تخصص کودکان می‌تواند درمان بلع را پیچیده کند. دو مسئله اساسی در خصوص شناخت و پوسچر عنوان شده است. اول اینکه مهارت های شناختی محدود کودکان دارای عقب ماندگی ذهنی مانع پیگیری دستورالعمل درمانی خواهد بود. ثانیاً کودکان با اختلالات عصبی عضلانی یا فلج مغزی ممکن است کنترل ضعیفی در سر یا گردن داشته باشند که عمل بلع دهانی- حلقی را با مشکل مواجه خواهد کرد. فعالیت های حرکتی غیر طبیعی و رفلکسی نیز ممکن است بر تمام مراحل بلع تاثیر بگذارد.

مطالب مرتبط با اختلالات بلع

مراکز گفتار درمانی در اختلالات بلع در تهران

بهترین کلینیک گفتار درمانی در مشکل جویدن غذا در تهرانپارس

مرکز گفتار درمانی در مشکل جویدن غذا در نیاوران

مرکز گفتار درمانی در اختلال بلع در سعادت آباد

بهترین مرکز گفتار درمانی در مشکل جویدن غذا در ستارخان

کلینیک گفتار درمانی در مشکل جویدن غذا در پاسداران

بهترین کلینیک گفتار درمانی در مشکل جویدن غذا در شمال تهران

مرکز گفتار درمانی در مشکل جویدن غذا در شرق تهران

بهترین کلینیک گفتار درمانی در اختلال بلع در پونک

بهترین مرکز گفتار درمانی در اختلال بلع در ولنجک

بهترین گفتار درمانی در مشکل قورت دادن غذا در فرمانیه

کلینیک گفتار درمانی در مشکل قورت دادن غذا در شهرک غرب

مرکز گفتار درمانی در اختلال بلع غرب تهران

کلینیک گفتار درمانی در اختلال بلع در شریعتی

بهترین گفتاردرمانی در مشکل قورت دادن غذادر مرزداران

مراکز گفتار درمانی در مشکل قورت دادن غذا در سیدخندان

کاردرمانی در جنت آباد

بهترین مرکز گفتار درمانی در اختلال بلع دهکده المپیک

بهترین گفتار درمانی در مشکل قورت دادن غذا اسلام شهر

گفتار درمانی در اختلال بلع در تجریش

بهترین گفتاردرمانی در اختلال بلع در قلهک

گفتار درمانی در مشکل قورت دادن غذا در تهرانسر

مرکز گفتار درمانی در اختلال بلع در ونک

کلینیک کاردرمانی و گفتار درمانی در اختلال بلع در نارمک

بهترین گفتار درمانی در اختلال بلع پیروزی

گفتار درمانی در مشکل قورت دادن غذا سعادت آباد

بهترین مرکز گفتار درمانی در اختلال بلع ستارخان

گفتار درمانی در مشکل قورت دادن غذا ولنجک

گفتار درمانی در اختلال بلع پاسداران

بهترین مرکز گفتار درمانی در اختلال بلع در شرق تهران

گفتار درمانی در اختلال بلع غرب تهران

بهترین مرکز گفتار درمانی در مشکل قورت دادن غذا در تهران

مراکز گفتار درمانی در اختلال بلع در مرزداران–

گفتار درمانی در اختلال بلع در نیاوران

کلینیک گفتار درمانی در مشکل قورت دادن غذا در جنوب تهران

گفتار درمانی در مشکل قورت دادن غذا در جنوب تهران

گفتار درمانی در اختلال بلع در انقلاب

مرکز گفتار درمانی در مشکل جویدن غذا و کاردرمانی در یوسف آباد

مرکز گفتار درمانی در اختلال بلع در قیطریه

گفتار درمانی در اختلال در بلع مایعات در منظریه

بهترین گفتار درمانی در اختلال در بلع مایعات در ظفر

مرکز گفتار درمانی در اختلال در بلع مایعات تهران نو

کلینیک گفتار درمانی در اختلال بلع در افسریه

آگوست 30, 2020

مشکل بیرون آمدن زبان- دندان قروچه- درمان شلی زبان و لب ها-شلی عضلات صورت در کودکان- دکتر مهدی صابر

مشکلات ساختار دهان در کودکان- اختلال حرکتی گفتار در کودکان

اختلالات حرکتی گفتار در کودکان شامل مواردی نظیر مشکلات فکی کودکان و دندان قروچه، مشکل بیرون آمدن زبان ،مشکلات شلی زبان و لب ها و مشکلات شلی عضلات صورت در کودکان می باشد. مرکز گفتار درمانی و کاردرمانی دکتر صابر با انجام ماساژ های داخل دهانی و تقویت عضلات فک و صورت و زبان به درمان مشکلات حرکت زبان و دهان می پردازد. اصلاح مشکلات فکی مانند جلو بودن فک ، اختلالات حرکت زبان و مشکل در حرکت لب کودکان موجب بهبود روند رشد گفتار و اصلاح اختلال حرکتی گفتار و زبان کودک می گردد.گفتار درمانی در منزل از دیگر امکانات این مرکز می باشد.

مشکلات فکی کودکان

ثبات فک پایین پایه‌ای است برای تشکیل لقمه غذا و بلع و کنترل حرکات گفتار. همیاری کنترل فک ممکن است برای نوزادان و کودکان که هر دو هایپرتو‌نیتی یا هاپوتونیتی را نشان می‌دهند نیاز باشد.کنترل مشکلات فکی در کودکان و نوزادان دچار تونوسیته بالا یا پایین بسیار اهمیت دارد. پیشنهادات برای درمان مشکلات خاص فک در ادامه آمده است. کشیده شدن فک به سمت بالا و جلو و انقباض با هایپر تونوسیته معمولا وجود دارد. مشکلات فکی کودکان مانند فشردگی فک و بی ثباتی اغلب با هایپوتونیسیتی اتفاق می‌افتد. رفلکس گاز گرفتن به نظر نمی رسد که مستقیماً به هایپرتونیتی یا هاپو تونیتی وابسته باشد.

مشکل کشیده شدن فک به جلو و بالا

جلو آمدن فک از طریق باز کردن ناگهانی و با فشار فک و یا حرکات بالا و پایین اغراق آمیز مشخص می‌شود. این مشکل فکی کودکان، ناهنجاری رایجی است که معمولا با افزایش تون عضلانی همراه است. فک جلو آمده می‌تواند با پوسچر ضعیف یا حرکات بالای محیطی حساسیت شدید و یا در برخی نمونه ها جابجایی و در رفتگی به مفصل گیجگاهی فکی همراه باشد و در این صورت منجر به درد در هنگام باز کردن فک شود.

درمان جلو بودن فک پایین در کودکان

بازی های دهانی با انگشت یا اسباب بازیهای نرم همراه با کمک تحریکات با مسواک در درمان جلو بودن فک کودکان موثر است برای مثال: یک مسواک یا ماساژور لثه با برس نرم می تواند به آرامی ماساژ دهد و به آسانی و موثر دندان‌ها را تمیز کند. بسته شدن با ثبات فک می تواند به وسیله نگه داشتن یک پارچه یا یک شی نرم بین دندان ها تشویق شود. اگر چه این کار باید محتاطانه انجام شود زیرا که این حرکت ممکن است فشردگی دندان ها در فک را تسریع کند.

مشکل انقباض فک

انقباض فک به خصوص با افزایش کلی در کشش در بدن ممکن است قسمتی از تونوس ماهیچه ای بیش از حد باشد که دامنه حرکات را محدود می کند. این نوع از مشکلات فکی کودکان باید از عقب رفتگی فک پایین که در رابین پیر و اختلالات چهره‌ای جمجمه ای دیگر مشاهده می شود متفاوت باشد.

درمان مشکلات انقباض فکی

پوزیشن دمر ممکن است برای تغذیه برخی کودکان مفید باشد زیرا نیروی گرانش به حرکت فک و زبان در یک موقعیت رو به رو جلوتر کمک می کند بدین ترتیب راه هوایی حلق بزرگ می شود و انقباض فک کاهش پیدا می کند. دست می تواند زیر فک کودک قرار داده شود و با کشش خفیف رو به جلو راه هوایی بزرگتر شود و تغذیه موثر را بهبود ببخشد.

مشکل دندان قروچه در کودکان و فشردگی دندان ها در فک

زمانی که بی ثباتی وضعی و کیفی و تونوس کم در تنه وجود دارد فشردگی دندان ها در فک و دندان ممکن است تلاشی جبرانی برای جلوگیری از باز نگه داشتن دهان باشد. فشردگی دندان ها در فک و دندان قروچه ممکن است همچنین تلاشی برای جلوگیری از تهاجم دهان به دلیل تجارب منفی گذشته با روش تهاجمی باشد. فشردگی دندان ها در فک و دندان قروچه بدیهی است که فعالیت دهانی برای تغذیه را محدود کند. ساییده شدن دندان ها(دندان قروچه) ممکن است قسمتی از حواس شنوایی و لمسی باشد که برای اکتشاف و بازی های کودک به کار گرفته می شود. صدای دندان قروچه اغلب بزرگسالان را آزار می دهد.

توصیه

بهترین پاسخ به وسیله بزرگسالان معمولا عدم توجه به دندان قروچه است زیرا هر توجهی ممکن است توسط کودک به عنوان را برای به دست آوردن کنترل و یا حتی توجه بیشتر درک شود. فشردگی دندان ها در فک یا دندان قروچه می تواند به بازی دهانی لذت‌بخشی تبدیل شود. این کار توسط پزشکان یا والدینی که از انگشت ها برای باز کردن تدریجی فک استفاده می‌کنند تشویق می شود فعالیت های معنادار توسط کمک های کودک با گرفتن انگشت ها، اسباب‌بازی‌ها ،مسواک و وسایل خوراکی برای دهان به صورت مستقل تر تسهیل می‌شود. غذا به صورت کاربردی در زمان صرف غذا استفاده می شود.

مشکل بی ثباتی فک

بی ثباتی فک توسط تغییر شکل فک به یک طرف یا رو به جلو مشخص می‌شود. این بی‌ثباتی فکی معمولا نتیجه ای از یک هایپوتونی عمومی در بدن و صورت است که در مفصل گیجگاهی فک پایین متمرکز می شود.

توصیه جهت بهبود مشکلات فکی

فعالیت هایی که بسته شدن فک را تشویق می کنند معمولا برای این مشکل مفید هستند. ثبات فک ممکن است توسط قرار دادن انگشت وسط در زیر چانه و انگشت سبابه بین چانه و لب پایین بهبود یابد. حمایت و کمک به این کودکان می تواند از سمت جلو و از طرفین داده شود. اندازه فشار فک توسط پاسخ کودک اندازه گیری می شود که ممکن است نارضایتی را با چرخاندن سر،هل دادن مکرر یا دور کردن در دست و یا هیاهو نشان دهد. فشار باقیمانده در طول تغذیه ممکن است نسبت به تغییرات مکرر در جایگاه دست بیشتر پذیرفته شود. مراقبت از بسته شدن فک می تواند با نگه داشتن پارچه حوله ای یا اسباب بازی های نرم و کوچک تشویق شود که می‌تواند توسط مراقبان یا پرستاران و پزشکان به آرامی به سمت عقب یا جلو حرکت داشته شود هدف بسته نگه داشتن فک با قرار دادن شی در دهان است.

مشکل رفلکس تونیک گاز گرفتن

یک رفلکس تونیک گاز گرفتن می تواند با تغذیه تداخل پیدا کند. این رفلکس می‌تواند توسط راه های متعددی از کشش های وضعی تا حساسیت های دهانی برای فشردن هدفمند دندان ها برای نگه داشتن چیزهایی در خارج از دهان ایجاد و یا حتی تشدید پیدا کند. رفلکس تونیک گاز‌گرفتن زمانی اتفاق می‌افتد که فک به سمت بالا در پوزیشن فشرده با ارائه شیشه شیر یا قاشق و یا هر شی دیگری در دهان حرکت کند یعنی زمانی که ارتباط بین سطوح جانبی تیز لثه (جداول مولر) یا دندان ها ایجاد شده است. وقتی رفلکس تونیک گازگرفتن اتفاق می‌افتد ترشح معمولا بسیار دشوار است هر گونه تلاش برای کشیدن فک برخلاف رفلکس معمولا قدرت گازگرفتن را افزایش می دهد.

توصیه

انتشار گاز ممکن است با اعمال فشار بر روی مفصل بین استخوان گیجگاهی و فک پایین روی دو طرف صورت ایجاد شود. یک محیط حسی مهاری( نور کم و صدای آرام) ممکن است تعداد دفعات وقوع را کاهش دهد. تحریک منظم لامسه دهانی ممکن است در جلوگیری یا کاهش حداقل مقاومت در رفلکس گاز گرفتن کمک کننده باشد. یک قاشق نسبتاً مسطح و پوشیده شده ممکن است از آسیب به دندان ها به برخی از کودکان جلوگیری کند.

مشکلات حرکت لب کودکان

بسته شدن لب ها برای نگه داشتن غذا در دهان ضروری است و همچنین حرکت لب ها به حرکات زبان از پشت برای جابجایی تکه‌های کوچک غذا کمک می کند. مشکلات رایجی که عملکرد حرکت لب را تحت تأثیر قرار می دهد شامل جمع شدن لب کودکان و حرکت محدود لب بالا است.

مشکل جمع شدن لب کودکان

جمع شدن لب عموماً در کودکانی با تونوس عضلانی بالا مشاهده می شود. در تلاش برای مقابله با جمع شدن لب یک کودک ممکن است با غنچه کردن لب به صورت اغراق آمیز به حد پایان برسد.

درمان مشکلات حرکت لب کودک

ضربه زدن و لرزش انگشت روی گونه ها ممکن است تونوس عضلانی بالا را کاهش دهد به نوبه خود جمع شدن لب را کاهش می دهد. بسته شدن لب می تواند توسط روش های کنترل فک که در بالا شرح داده شد تسهیل یابد که به نوبه خود ممکن است یک بلع خود به خودی موثر را تشویق کند. در روش ریتمیک نوازش یا ضربه زدن ممکن است در دفعات متعدد تکرار شود. یک فعالیت کاربردی باید پیریزی شود مثال های فعالیت‌های کاربردی شامل مکیدن غیر تغذیه ای یک پستانک مکیدن تغذیه ا‌ی شیشه شیر نوشیدن با فنجان یا خوردن با قاشق است. به علاوه ضربه زدن و فشار مداوم و ثابت می تواند به صورت توسط انگشت یا کف دست و یا یک پارچه گرم در یک جهت برای حرکت گونه ها و لب ها به یک موقعیت غیر منقبض عادی تر اعمال شود. این حرکات قالب‌گیری صورت ممکن است به کودک کمک کند که موقعیت جمع شدگی کم تر و عادی تر زبان را احساس کند. طعم ترش و هوای سرد همچنین ممکن است ، بسته شدن فک را تسهیل کند.

مشکل حرکات محدود لب بالا

حرکات محدود لب بالا ممکن است نتیجه هر کدام از تون عضلانی بالا و پایین و یا آسیب عصبی خاص جمجمه‌ای باشد( آسیب عصب شماره 5 یا 7 ) ضربه به گونه ها و چرخش گونه ها رو به جلو ممکن است هایپرتونسیتی را در گونه ها و لب ها کاهش دهد و در نتیجه پس از آن منجر به افزایش حرکات لب بالا خواهد بود.

توصیه

درمان برای کاهش هایپوتونسیتی و افزایش ورودی های حسی شامل تحریک با دما و ترکیب های غذایی متنوع است همچنین ضربه و لمس و حرکات مختلف را شامل می شود. مشابه ضربه و لمس فعالیت هایی ممکن است برای هر دو هایپرتونیتی و هایپوتونیتی استفاده شود. آشامیدن با نی ممکن است برای تون پایین و حرکت محدود در لب ها و گونه ها مفید باشد. یک نی با قطر زیاد همراه با کمک رسانی فیزیکی می‌تواند به کودک کمک کند که لب هایش را اطراف نی جمع کند.

مشکل شلی عضلات صورت کودکان

کودکان به تون کافی در گونه ها برای کمک کردن بسته شدن لب و نگه داشتن غذا در دهان و جلوگیری از افتادن آن در مجرای خلفی نیازمند هستند. تون کافی در گونه ها به صورت غیر مستقیم به زبان در تشکیل بولوس (تکه های کوچک و گرد غذا) کمک می کند.

مشکل کاهش تون و شلی عضلات صورت

مشکلات رایج شامل شلی عضلات صورت و کاهش آگاهی حسی است. شلی عضلات صورت و کاهش تون در گونه ها دارای تاثیر مستقیم روی حرکات لب است. شلی عضلات صورت موجب می شود دهان به صورت آویزان باز شود یا آبریزش بیش از حد از دهان مشاهده شود. غذا ممکن است در مجرای جانبی در حفره باکال بیفتد به طوری که تشکیل بولوس دشوار شود.

درمان شلی عضلات صورت

درمان شلی عضلات صورت شامل نوازش و ضربه به گونه ها است مخصوصاً اطراف مفصل گیجگاهی- فک پایین که ممکن است به ثبات پایداری فک کمک کند. یک فعالیت کاربردی مثل مکیدن شیشه شیر و نوشیدن با فنجان یا غذا خوردن با قاشق باید بلافاصله پیگیری شود.

مشکلات حرکت زبان در کودکان

حرکت هماهنگ زبان پایه ای برای بلع اصلی و تولید گفتار است .مشکلات حرکت زبان به‌طور خودکار به این معنی نیست که تنفس با بلع اتفاق خواهد افتاد اگر چه همه مشکلات همراه با قدرت و هماهنگی زبان به طور مستقیم به بلع دهانی و غیر مستقیم به مرحله خلفی دلالت دارد. تحریک حرکتی در حال برای تسهیل بهبودی حرکت زبان اغلب تمرکز اصلی در درمان کودکان است. مشکلات حرکت زبان اغلب توسط تانگوتراست (حمله ی زبان) جمع شدن زبان یا هایپوتونی زبان و با احتمال کمتر با انحراف زبان و حرکت محدود زبان مشخص می شود.

مشکل بیرون آمدن زبان ( تانگتراست)

تانگتراست(بیرون آمدن زبان) ممکن است در برخی کودکان اغراق آمیز باشد بطوری که زبان به سمت فراتر از مرز لثه ها حرکت کند و یا حتی ممکن است تا به این لب ها برود. بیرون آمدن زیاد زبان اغلب قرار دادن شیشه شیر یا قاشق در دهان را سخت می کند. و حتی ممکن است مایعات و غذا به بیرون از دهان تحت فشار قرار گیرد تانگوتراست(بیرون آمدن زبان) ممکن است یک جنبه افزایش کلی تون منبسط بدن باشد و ممکن است حالت جبرانی برای تون پایین و یا حرکت وابسته به الگو استرس زا تنفسی باشد. برتری یکطرفه جانبی زبان هم نیز ممکن است منجر به جلو آمدگی اغراق آمیز زبان شود.

درمان بیرون آمدن زبان

اصلاح موقعیت باید طبق نیاز به وجود آید. درمان بیرون آمدن زبان شامل ثابت نگه داشتن فک با انگشت ها بین لب پایین و چانه است که به بسته شدن لب و تغییر در بافت مواد غذایی و قرار دادن مواد غذایی روی زبان زمانی که حرکات بالا پایین مکیدن همیشگی نیست کمک می کند. مایعات غلیظ می توانند از فنجان روی لب پایین سرازیر شود. ثبات فک لب بالا را برای پایین آمدن و روی فنجان قرار داده شدن تشویق می‌کند.

یک حرکت مکیدن باید زمانی شروع شود که لب ها به هم میرسند که این به نوبه خود به زبان کمک می کند که پشت لب ها بماند. به علاوه غذا در کنار لثه ها یا پشت دندان آسیاب قرار داده می‌شود که می‌تواند عمل جویدن و خوردن را تحریک کند. که به نوبه خود ممکن است حرکت جانبی زبان را تشویق کند بنابر این حرکات با فشار را کاهش دهد حرکت خلفی زبان نیز می تواند بدون اینکه هیچ غذای بلعیده شود برانگیخته شود.

قاشق می تواند برای ایجاد فشار ملایم و رو به پایین در وسط زبان استفاده شود. این تحریک می تواند یک حرکت رو به پایین لب بالا را فعال کند که کمک می کند لب ها در اطراف قاشق بسته شوند و به نوبه خود به کندن مواد غذایی از قاشق کمک می کند. اگر شیر خوار نارس در فعالیت داخلی و خارجی زبان غالب باشد مواد غذایی رقیق تر ممکن است میزان احتیاج به حرکت زبان برای حرکت مواد غذایی خلفی برای بلع را کاهش دهد. تغذیه هرگز نباید توسط خراشیدن غذا از قاشق در سخت کام یا لثه های بالا انجام شود این حرکات مطلوب زبان و بسته شدن لب را تسهیل نخواهد کرد اما در عوض میزان حرکات موثر یک تکه غذا به سمت خلف را برای بلع کاهش خواهد داد و ممکن است رفلکس تونیک گاز گرفتن را تسریع کند.

مشکل جمع شدگی زبان

جمع شدگی زبان ممکن است با هر کدام از افزایش یا کاهش تونوس عضلانی بیش از حد همراه باشد که ممکن است همراه با اتساع گردن دیده شود و به طور رایج با هیپوپلازی فک پایین همراه است. یک نوزاد با مشکل جمع شدگی زبان یا کودک ممکن است برای ثبات یا برای جلوگیری از حرکت زبان راه هوایی زبان را در برابر سخت کام فشار دهد.

توصیه

موقعیت دمر برای نوزادان و بالا نگه داشتن سر در این بازی تنه باید به افزایش حرکت رو به جلو زبان کمک کند. زمانی که زبان از عقب به سمت جلو تحریک می‌شود با مکیدن ناهماهنگ همراه با جمع شدن زبان این نوزادان ممکن است همچنین از مکیدن ریتمیک زبان با حرکات انگشت از وسط زبان به سمت جلو سود ببرند (تحریک مکیدن غیر تغذیه ای را ببینید) موقعیت دمر تغذیه دهانی را در برخی نوزادان تسهیل می‌کند یک بطری زاویه دار می تواند برای برخی از نوزادان در موقعیت های نیمه دمر مفید باشد.

مشکل هایپوتونی زبان- درمان شلی زبان

یک زبان هیپوتونیک اغلب هایپوتونی کلی را نشان می دهد.شلی زبان هم چنین می تواند به صورت یک زبان شل و ول باشد که مستقیماً به آسیب عصب دوازده جمجمه‌ای مربوط است.

توصیه

درمان شلی زبان شامل لرزش زبان برای آن کودکان است که شیطنت ندارند تحریک حسی دهان توسط اشیای با انواع بافت ها و درجه حرارت در دهان ممکن است منجر به افزایش حرکت زبان شود. کودکان با شلی زبان در سن بیشتر ممکن است با تلاش بتوانند حرکات زبان را تقلید کنند اینکه آیا اشیا سرد اشیاء گرم یا غذا در دهان حرکت موثرتر زبان را تشوق می‌کند یا نه هنوز ناشناخته است. درمان شلی زبان شامل آزمون و خطا با احتیاط برای هر بیمار است.

مشکل انحراف زبان

انحراف زبان به یک طرف به دهان ممکن است به ‌عنوان تلاش کودک برای بیرون انداختن زبان مورد ملاحظه قرار گیرد. چنین می‌تواند به عنوان تلاش کودک برای دستکاری غذا در دهان مشاهده شود زمانی که دو طرف زبان به طور مساوی حرکت نکند. انحراف زبان ممکن است معمولا آسیب عصب جمجمه ای همان طرف باشد یا این ممکن است به دلیل وجود یک رفلکس تونیک نامتقارن گردنی(ATNR) باشد که در آن زبان به سمتی که سر تغییر جهت داده کشیده میشود.

توصیه

نگهداری سر در خط وسط با استفاده از موقعیت یا حمایت سر ممکن است به طور قابل توجهی به تونیک نامتقارن گردنی کمک کند. تحریک کناره های زبان که کمتر فعال هستند میتواند با انگشت یا مسواک یا اشیا انتخاب شده انجام پذیرد.

مشکل حرکت محدود زبان در دهان

ممکن است به دلیل افزایش تونوس در زبان به دلیل هایپرتونیتی اتفاق بیفتد تونوس ناکافی زبان به دلیل هایپوتونیتی یا آسیب عصب شماره 12 است.

توصیه

گزینه های درمان شامل افزایش تحریک توسط بافت ها و دما و مزه های مختلف است اما به این ها محدود نمی شود. لرزش زبان ممکن است به افزایش آگاهی و تبعیض ها و به نوبه خود افزایش حرکات کمک کند.

نرم کام

نرم کام در بلع طبیعی نقش اساسی را ایفا می کند نرم کام برای بستن راه بینی در شروع فاز بالا رود و جمع شود.

مشکل ریفلاکس از بینی نوزاد به حلق رفلکس نازوفارنکس

نارسایی کامی حلقی یک اتفاق رایج همراه با شکاف خلفی کام و شکاف ساب موکوس کام و یا کام نرم کوتاه و ریفلاکس بینی به حلق است که ممکن است در طول بلع رخ دهد ریفلاکس بینی به حلق همچنین ممکن است به علت فقدان هماهنگی در فاز حلقی بلع باشد حتی زمانی که بر اساس ساختاری نارسایی کامی حلقی وجود نداشته باشد. خطر برای ریفلاکس بینی به حلق زمانی افزایش پیدا میکند که کودک در موقعیت خوابیده به پشت یا نیمه خوابیده باشد و گردن در حالت افزایش تون باشد.

توصیه

تغذیه ممکن است موفق تر باشد اگر کودک در موقعیت عمود تغذیه شود برای برخی از کودکان بطری های زاویه دار و موقعیت نیمه دمر ممکن است باعث تسهیل در امر تغذیه شود. زمانی که ریفلاکس بینی به حلق بر اساس ناهماهنگی عصبی باشد اکتشافات مطالعاتی ویدیوفلورسکوپ یا آندوسکوپی بله ممکن است برای تصمیم های مدیریتی قطعی لازم باشد. یک بطری زاویه دار ممکن است برای مکیدن نوزاد بیمار زمانی که در موقعیت دمر است احتیاج شود. اگر بلع هماهنگ باشد و کودک در موقعیت عمود باشد عمل زبان و گونه بهبود می یابد و همچنین به شکل گیری بولوسکمک می‌کند و به نوبه خود ممکن است در بلع با ریفلاکس بینی به حلق کمتر موثر باشد و مایعات غلیظ ممکن است در مواردی که مایعات رقیق بازگرداننده می شوند و الگوی بلع اساساً کافی است مفید باشد.