کودکان به دلایل مختلفی ممکن است غذا نخورند. یکی از دلایل غذا نخوردن کودکان مشکلات حسی آنان می باشد. کودکان ممکن است به انواع ابزار غذا خوری از لحاظ اندازه، شکل، و جنس دسته یا سطح دهانی حساس باشند. برخی ممکن است در گرفتن چنگال، چاقو یا قاشق مشکل داشته باشند. مرکز یکپارچگی حسی دکتر صابر در زمینه برطرف کردن مشکلات حسی کودکان و بهبود اختلالات حسی و تغذیه آنان به صورت تخصصی فعالیت می نماید. کاردرمانی حسی و گفتاردرمانی حسی از خدمات ویژه مرکز توانبخشی دکتر صابر می باشد.
خوشبختانه طیف وسیع و متنوعی از ابزار غذا خوری موجود است:
برای کودکانی که تحمل فلز داخل دهانش را ندارند، یا آنهایی که به صدای خوردن فلز به بشقاب واکنش بدی نشان میدهند، والدین میتواند از ظروف و ابزار پلاستکی استفاده کنند، به شرط اینکه حواسشان به لبههای تیز آنها باشد. حتی بهتر از آن، جهت خودداری از پلاستیک، والدین میتوانند چاقوها، چنگالها و قاشقهای بامبوی دوستدار محیط زیست با نام بامبوی کودکان را نیز امتحان کنند (com). همچنین خانه بامبو، ارائهدهندهی ترکیب قاشق و چنگالهای جالبی نیز هست که کودکان ممکن است خوششان آید.
برخی کودکان ممکن است ترجیح دهند با استفاده از قاشقهای چوبی (چوبهای چینی) یا لاکی غذا بخورند در بسیاری از اسباب بازی فروشیها یا کاتولوگهای درمانی موجوداند.
به دنبال قاشقهایی بگردید که خیلی برای دهان کودک بزرگ نیستند. برداشتن غذا با قاشقهایی که گودترند، برای کودک راحتتر است و غذا از لبههای قاشق بیرون نمیریزد. چنگالهای نوک تیز که در واقع مثل نیزه وارد غذا میشوند نسبت به چنگالهای نوک گرد، مؤثرتر و امنترند. اگر مشکل در گرفتن است، به دنبال دستههای گرد و طرحدار بگردید که نگه داشتن را آسانتر میسازد. کاردها و چنگالهای با طراحی ارگونومیکی و با سطح دهانی فلزی و دسته ی پددار راحت جهت گرفتن و استفادهی آسان. شرکت ساسی نیز وسایل پلاستیکی طرح داربا نمکی تولید میکند. شرکت OT ابزارهای غذا خوری با استفادهی آسان برای نوجوانان و بزرگسالانی که به سبب آرتریت، فلج مغزی، همیپلژی، و سایر اختلالات فیزیکی، در گرفتن مشکل دارند طراحی کرده است.
وسایل غذاخوری سنگین در کاتالوگهای درمانی، ورود حس عمقی اضافهای فراهم میآورند که میتوانند به برخی دستها کمک کنند. وسایل غذاخوری سنگین شبیه وسایل غذاخوری معمولی هستند، که احتمالاً برای یک نوجوان یا بزرگسال بسیار ایدهآلاند. این در حالی است که وسایل غذاخوری سنگین یا روکشدار کودکان و بزرگسالان، دستههای بزرگی دارند که به آنها اضافه شدهاند. (com) (Therapro) طیف خوبی از ابزارهای غذاخوری متنوع را داراست.
ممکن است کودکان هنگامی که سعی میکنند غذا را از طرف بردارند اما از ظرف سر میخورد، ناامید شوند. برای این مسئله از یک زیر بشقابی ضد سر خوردن استفاده نمایید. به دنبال کاسهای بگردید که پایهاش دارای مکنده است و بشقابی که دارای لبههای بلند است تا غذاها از لبهها بیرون نریزد. مطمئن شوید کاسه یا بشقابتان دارای لبهی بردیده نباشد که برداشتن غذا را دشوار خواهد کرد.
استفاده از نیهای باحال میتواند نوشیدن هر مایعی را خوشایند ترکند. نوشیدن مایعهای غلیظ با نی، مثل دوغ، ورودی حسی خوشایندی برای کودک فراهم میکنند.
فنجانهای متفرقهی زیادی وجود دارند که میتواند نوشیدن را خوشایندتر کند، مثل لیوانهایی که در یک سمت آن بردیگی دارد که موقع نوشیدن، لبهی لیوان به بینی گیر نکند.
اگر کودک در استفادهی از ابزار غذاخوری و فنجان مشکل دارد، با یک کاردرمانگر مشورت کنید. ابزارهای غذاخوری، فنجانها، و بشقابهای تطابقیافته فراوانی در کاتالوگهای درمانی وجود دارد.
اختلالات حسی و راه حل غذا نخوردن کودک
کودکانی که به عوامل محیطی حساسیاند مثلاً به نور، تهویه، بوها، و صدا است ممکن است فقط در محیطهای خاصی به درستی غذا نخورند.
در خانه والدین میتوانند اقداماتی کنند که محیط را برای کودک دچار مشکلات حسی، آسان کنند. اگر امکانپذیر است نور مهتابی را تعویض کنید، اگر نه، از نور طبیعی استفاده کنید، مثل لامپ تمام- طیف یا لامپ رشتهای، یا لامپ سفید گرم. کودک را در جایی دور از منبع بو مثل محل پخت و پز، آشغال، و پوشکهای کثیف بنشانید. تماشای تلویزیون یا ویدیو حین غذا توصیه نمیشود، البته برخی والدین این کار را تنها راه نشاندن کودک پای غذا میدانند. گوش دادن به موسیقی مورد علاقه ارجحیت دارد.
در مدرسه. ناهار خوردن در کافه تریای مدرسه برای دانشآموزان دارای مشکلات حسی میتوانند ناخوشایند باشد آن هم به علت ترجیحات خاص و خجالتآوری که کودک دارد، و همچنین بو، حساسیت شنیداری، و سایر مسائل. برای راهکارهای ناهار در مدرسه به فصل 7 مراجعه نمایید.
در رستوران. بیرون غذا خوردن برای کودک حساس، چالشهای جدیدی فراهم میآورد، از جمله آنها بوها و غذاهای ناآشنا، هیاهوی آشپزخانه، سر و صدای سایر مشتریها و موسیقی محیط، صندلیها، رمیزی، ابزار غذاهای متفاوت و مسائل بسیار دیگر. برای کودکان جستجوگر حس، بیرون غذا خوردن میتواند آن قدر وسوسهانگیز باشد که با وجود اینکه ترجیحات غذایی دارند دوست دارند این چیز جدید را امتحان کنند. کودک ممکن است از اینکه بالاخره به رستوران زنجیرهای که در تبلیغات تلویزیونی دیده میرود، آن قدر هیجان زده باشد که راضی است میگو- نارگیل مورد علاقهاش را حتی اگر هم جعفری داشته باشید یا تندتر از مزاجش باشد، بخورد.
رستورانها میتوانند برای کودکان بد رفتارتر، خیلی دشوار باشند. والدین ممکن است از رفتن به رستوران ناامید شوند. موقعی که در رستوران محلی، همبرگر و سیبزمنی سرخ کرده سفارش میدهند که کودک عاشق آن است و آخر سر متوجه میشوند که کودک آن را نمیخورد چون طعم همبرگر دقیقاً مثل همیشه نیست و سیبزمینیهایش مربعی برش نخوردهاند. همچنین سطح نور و سر و صدای محیط، خوردن غذاهای آشنا را دشوار میسازد.
در ادامه برای والدی که میداند بیرون غذا خوردن، میتواند مشکلساز شود، پیشنهاداتی آورده شده است:
غذایی که کودک میتواند بخورد با خود ببرد حتی اگر یک ساندویچ یا یک شکلات پروتئینی است. گارسون این مسئله را بهتر میپذیرد تا اینکه کودک به حال بحرانی برسد.
کیفهای اسباب بازی مناسب سن کودک با خود ببرید. برای کودک کوچک این کیف میتواند شامل مداد شمعی و دفتر نقاشی، کتاب تصاویر، خمیر بازی، و یک عروسک توپر باشد. برای ساماندهی به رفتار یک کودک بزرگتر میتوان او را به نقاشی کردن مشغول کرد، انجام یک بازی ویدیویی دستی، یا گوش دادن به موسیقی با هدفون. درست است که خیلی اجتماعی به نظر نمیرسد، اما بهتر از بحرانی شدن رفتار کودک در وسط یک رستوران است.
اگر لازم است، ابزار غذاخوری و تطابقات نشستن را با خود ببرید. کودکی که میتواند با یک قاشق که دستهی تطابق یافته دارد، به راحتی غذا بخورد، باید قاشق را همراه خود داشته باشد. از آن جایی که صندلی اغلب رستوانها در اندازه نامناسبی برای کودکان است، هرجور وسایل تطابق نشستنی که دارید با خود ببرید مثلاً بالشک زیر باسنی پفدار یا زیر پایی که کودک به استفاده از آن عادت دارد.
از نظر مشکلات حسی، تفاوت بزرگی بین رستوانهای مختلف وجود دارد. اگر امکانش وجود داشته باشد، از قبل رستوران را بررسی کنید تا ببینید صندلیها چقدر نزدیک به هم قرار داده شدهاند، میزان سر و صدای مردم و موسیقی، شدت نور و الی آخر. میزی درخواست کنید که در ساکتترین نقطهی ممکن قرار دارد، و بیدرنگ از مدیر بخواهید تا صدای موسیقی را کم کند.
در کل، غذا نخوردن در کودکان با مشکلات حسی اغلب ریشه در اختلال پردازش حسی دارد که باعث بیزاری از بافت، بو و مزه انواع غذاها میشود. با درمانهای تخصصی مثل گفتاردرمانی حسی، رژیم حسی و مواجهه تدریجی، میتوان دایره غذایی کودک را گسترش داد و کیفیت تغذیه را بهبود داد. ایجاد محیط غذایی مناسب، تنظیم نور و صدا، و استفاده از ابزار غذاخوری تطابقیافته، نقش مؤثری در کاهش اضطراب و مقاومت کودک دارد. بهبود تغذیه در این گروه از کودکان، نیازمند رویکردی چندرشتهای شامل همکاری والدین و متخصصان است. با صبر، برنامهریزی و تمرینهای حسی، تغذیهای متنوع و متعادل برای کودک قابل دستیابی است.
سوالات متداول:
1-چه ابزارهایی میتواند به بهبود تجربه غذا خوردن کمک کند؟
استفاده از ظروف سبک یا سنگین، نیهای جذاب، زیر بشقابی ضد لغزش، ظروف بامبو یا پلاستیکی بدون صدا، میتواند به کاهش تحریک حسی و افزایش رضایت کودک حین غذا خوردن کمک کند
2-چگونه تشخیص داده میشود که مشکل کودک ناشی از SPD است؟
ارزیابی تخصصی توسط گفتاردرمانگر، کاردرمانگر یا رواندرمانگر صورت میگیرد. بررسی واکنش کودک به محرکهای طعم، بافت، بو و لمس، و پیگیری الگوهای غذایی میتواند معیار تشخیص باشد و از سایر علل تمایز دهد
والدین معمولاً بلافاصله پس از اینکه متوجه میشوند نوزادشان به فلج مغزی مبتلا گردیده این سؤال را به دفعات میپرسند که آیا کودک من میتواند راه برود یا خیر؟ در وهله اول، پاسخ قطعی و با اطمینان به این سؤال در مورد عوارض فلج مغزی در نوزادان غالباً غیرممکن است چرا که کودک باید در یک دوره زمانی توسط پزشک متخصص و کاردرمانگر ویزیت شود تا با اطمینان بتواند در مورد شدت عارضه، مشکلات همراه و همینطور توانمندی سیستم عصبی و عضلانی- اسکلتی کودک برای کسب مهارتهای حرکتی و در صدر آنها راه رفتن اظهار نظر نمود. مرکز درمان کودکان فلج مغزیدکتر صابر در زمینه توانبخشی کودکان فلج مغزی کاردرمانی فلج مغزی و گفتاردرمانی فلج مغزیبه صورت تخصصی فعالیت می نماید. تیم تخصصی این مرکز تلاش دارند بهترین نتیجه درمانی را برای کودکان رقم بزنند.
سؤالات رایج والدین نوزادان مبتلا به فلج مغزی
آیا کودک من راه میافتد؟
شایان ذکر است که یک کودک سالم بین 12 تا 18 ماه طول میکشد تا به مرحله راه رفتن برسد. حال فرض کنید در کودکی سیستم عصبیاش آسیب دیده و متعاقباً سیستم حرکتیاش دچار اختلال گردیده، این زمان چقدر میتواند افزایش پیدا کند؟ در این بین، عوامل زیادی از قبیل تشخیص به موقع توسط پزشک، شدت آسیب وارده (فلج مغزی خفیف، متوسط و شدید) و عوارض آن، مراجعه زود هنگام به کلینیک کار درمانی و سایر خدمات توانبخشی و پیگیری مستمر درمان کودک در کلینیک و بویژه در منزل توسط خود والدین، بسیار زیاد میتواند در کسب مهارتهای حرکتی کودک از جمله راه رفتن تأثیر بگذارد
آیا کودک من خوب میشود؟
این سؤالی است که والدین کودک فلج مغزی همیشه از کار درمانگر کودک خود میپرسند. در پاسخ به این سؤال باید دوباره بر این نکته تأکید کرد که فلج مغزی به دنبال آسیب دائمی که به مغز کودک وارد میشود، ایجاد میگردد. میزان آسیب اولیه مغزی ثابت بوده و تغییر نمیکند. اما مشکلات ناشی از این آسیب (از قبیل ضعف یا سفتی عضلات و یا حرکات ناخواسته و اضافی) در سرتاسر زندگی فرد ممکن است باقی بماند. نکته مهمی که باید به آن توجه داشت این است که درمانگران و والدین با آموزش به موقع و صحیح به کودک یاد میدهند تا بر شرایط و عوارض پیش آمده چیره شود. از طرفی درمانهای موجود ممکن است در بعضی مراجعین به طور کامل شفابخش نباشند، اما میتوانند موجب اصلاح و بهبود بعضی از عوارض و مشکلات همراه فلج مغزی شده و موجب گردند شخص مبتلا، به حداکثر استقلال ممکن خود که هدف نهایی کار درمانی است، برسد.
در رابطه با مشکل فرزندم چه چیزی باید به دوستان و آشنایان خود بگویم؟
گاهی اوقات یافتن کلمات و جملات مناسب برای توضیح مشکل کودک خود به دوستان و خویشاوندان کار بسیار مشلی است. غالبا یک توضیح ساده همان چیزی است که شما به آن نیاز دارید: «کودک من در کنترل عضلاتش مشکل دارد» یا اینکه «پیشرفت او نسبت به کودکان هم سنش در بعضی از زمینهها کندتر است».
به بقیه اعضای خانواده چطور؟
گاهی اوقات قراردادن همه تکالیف و توصیههای درمانگر در برنامه روزانه و انجام دادن آنها برای کودک در یک روز غیرممکن به نظر میرسد. در اینگونه مواقع ممکن است احساس گناه به والدین دست داده و فکر کنند که چرا وقت کافی برای انجام برنامه درمانی کودکشان نگذاشتند. همه والدین با چنین مشکلی مواجه هستند. نکته مهم در این رابطه این است که والدین باید وقت کافی برای یکدیگر و برای دیگر فرزندان نیز در نظر بگیرند. آنها نباید اجازه دهند که نیازهای ویژه دیگر خواهران و برادران کودک فلج مغزی نادیده گرفته شود. این موضوع قابل درک است که آنها ممکن است گاهی اوقات دچار حس حسادت نسبت به خواهر یا برادر معلول خود شده و یا ممکن است احساس کنند از طرف والدینشان به کلی نادیده گرفته میشوند. دلیل این حالات توجه بیش از حد والدین به کودک معلول است.
حرفهای نیشدار و کنایهآمیز مشکلی است که هم برای نوزاد فلج مغزی مطرح است و هم برای برادر و خواهر و هم برای دیگر اعضای خانواده خانواده او. از دیدگاه آنها واژههای فلج مغزی، اسپاستیک، … ناگوار بوده چرا که آنها را به شکل ناخوشایندی ادا میکنند. اما از دیدگاه پزشکان و درمانگران این واژهها به سادگی به معنای «کودک دارای مشکل حرکتی با عضلات سفت و کوتاه» است. به هر حال روشهای متعددی برای غلبه بر سخنان نیشدار و کاهش اثرات آن است که شاید از مشاوران روانشناسی بتوان به عنوان بهترین آنها یاد کرد. گاهی اوقات مشکلاتی که خانواده با آنها دست و پنجه نرم میکند، بسیار سخت و طاقتفرسا است. در اینگونه مواقع به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید. افراد فهمیمی دور بر شما هستند که در دسترس بوده و میتوانید روی کمک آنها حساب کنید: والدین باتجربه، والدینی که گروههای حمایتی تشکیل داده و مدیریت میکنند، و درمانگرانی که با کودک شما سروکار دارند. روی کمک و همفکری تک تک این افرا د حساب کنید!
آیا وضعیت کودک من بدتر میشود؟
یکی از سؤالات شایع والدین نوزادان فلج مغزی همین سؤال بوده و پاسخ آن «خیر» است. بار دیگر بر این نکته تأکید کرد آسیبی که که در اوایل زندگی به مغز کودک وارد آمده و منجر به فلج مغزی شده، بدتر نشده و پیشرفت نخواهد کرد. با این وجود، بعضی اوقات اینطور به نظر میرسد که وضعیت فلج مغزی نوزاد رو به زوال بوده و به اصطلاح «درحال بدتر شدن» است. برای توجیه این وضعیت دلایل متعددی وجود دارد:
همانطور که کودکان بزرگ میشوند، انتظارات نابجا از آنها بیشتر میشود، به عنوان مثال، در کودک فلج مغزی، یادگیری و کسب مهارتهایی مانند لباس پوشیدن و مستقل غذا خوردن نسبت به کودکان عادی همسن خود زمان بیشتری میطلبد. همین تأخیر در رشد طبیعی، ممکن است از منظر بعضی از اطرافیان کودک، از جمله والدین، به بدتر شدن وضعیت او تعبیر گردد، در صورتیکه این موضوع صحت ندارد.
همانطور که کودک بزرگتر میشود و از عضلات خود برای انجام حرکات با الگوی غلط، بیشتر و بیشتر استفاده میکند، ممکن است سفتی عضلات در او تشدید شود. از طرفی، در بعضی از زمانها که رشد کودک با سرعت بیشتری رخ میدهد، ممکن است رشد استخوانها از رشد عضلات بیشتر باشد. این حالت نیز سفتی عضلات را افزایش داه و متعاقباً مشکلات عضلانی- اسکلتی (مانند راه رفتن روی پنجه پا) در کودک ظاهر میشوند. در چنین شرایطی، والدین غالباً فکر میکنند که وضعیت کودکشان بدتر شده است. از دلایل مهم سفتی عضلاتی میتوان به اسپاستیسیتی عضلات (افزایش قوام عضلات) کوتاهی آنها و یا ترکیبی از این دوحالت اشاره کرد. تشریح تفاوت بین این دو (اسپاستیسیتی و کوتاهی) اغلب مشکل است ولی باید درمانگر باید قادر باشد ما بین این دو حالت تفاوت قائل شود چرا که برای رفع هر کدام، تکنیکهای درمانی خاصی وجود دارد.
هرگونه ناخوشی و امراض کودکان، مانند عفونت گوش و گلو، میتواند برای دورهای، باعث کاهش یا توقف پیشرفت رشد کودک در جلسات درمانی کلینیک یا در منزل شود.
استرس هیجانی. زمانی که کودک احساس کند برای کسب مهارت از طرف درمانگر یا والدین تحت فشار قرار گرفته است ممکن است وارد لجبازی شده و یا از ادامه همکاری سرباز زند. در کودک فلج مغزی، این شرایط قطعاً موجب عدم پیشرفت میشود اما این به آن معنی نیست که اوضاع او رو به وخامت گذاشته است.
اما در پایان نکتهای که والدین باید به آن توجه داشته باشند این است که هرگاه کودک مهارتهایی را که قبلاً آموخته از دست داد، حتماً با پزشک متخصص یا درمانگر خود در این خصوص مشورت کند!
سوالات متداول:
1.چگونه می توانیم به راه رفتن کودک فلج مغزی کمک کرد؟
برای بهبود توانایی های جسمی کودکان فلج مغزی باید از خدمات توانبخشی شامل کاردرمانی جسمی و کاردرمانی تعادلی و… استفاده نمود. استفاده از ارتز های کمکی برای حفظ تعادل کودک در راه رفتن می تواند کمک کننده باشد.
2.آیا کودک فلج مغزی خوب می شود؟
فلج مغزی به دنبال آسیب دائمی که به مغز کودک وارد میشود، ایجاد میگردد. میزان آسیب اولیه مغزی ثابت بوده، اما عوارض این آسیب با مراجعه زود هنگام به کلینیک کار درمانی و سایر خدمات توانبخشی و پیگیری مستمر درمان کودک در کلینیک و بویژه در منزل توسط خود والدین، بسیار زیاد میتواند در کسب مهارتهای حرکتی کودک از جمله راه رفتن تأثیر بگذارد.
ادراک توانایی درک محرکهای حسی است که شامل آگاهی شناختی و حسی میباشد.در کاردرمانی حسی حرکتی از مدالیته های حسی برای مداخله درمانی استفاده می شود. حرکت از تعامل چندین سیستم (مانند حرکات ظریف، هماهنگی دیداری – حرکتی، لامسه، کاینستزیا و …) ناشی میشود و تئوری سیستمهای داینامیک با این امر موافق است. به عبارتی حرکت از تعامل بین سیستمهای تطابق پذیر و انعطاف پذیر ایجاد میشود. مرکز کاردرمانی و گفتاردرمانی دکتر صابر در زمینه درمان یکپارچگی حسی و اختلالات پردازش حسی کودکان به صورت تخصصی فعالیت می نماید.کاردرمانی حسی با استفاده از تجهیزات پیشرفته مرکز مانند سنسوری روم در شکل گیری یکپارچگی حسی و درمان اختلال حسی کودکان پیشرو می باشد.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
حس ها شامل:
دیداری
شنیداری
وستیبولار: باعث میشود فرد تغییر در پازیشنها و حرکات را احساس کند.
کاینستزیا: باعث میشود فرد حرکت عضوهای بدنش را احساس کند.
حس عمقی: موقعیت عضله و مفاصل را به مغز مخابره میکند.
در صورت مختل شدن فرد نمیتواند تشخیص دهد اندامش در چه موقعیتی از فضا قرار دارد و بدن چه پازیشنی دارد.
لامسه: اولین حسی است که کودک از طریق آن اطلاعات محیط را دریافت میکند.
کاردرمانی حسی حرکتی
– در رویکرد کنترل حرکتی، از حس لامسه به عنوان مداخله فعال در نظر گرفته میشود.
ادراک
تعریف: توانایی درک محرکهای حسی است که شامل آگاهی شناختی و حسی میباشد.
ادراک دیداری شامل درک شکل صحیح حروف (visual closure وfigure-ground)، شناسایی حروف (بازشناسی شکل) میباشد.
تمایز دیداری شامل:Closure ،Recognition و Categorization
اگر بخشی از یک نوشته پنهان شده باشد و کودک نتواند کل آن نوشته را شناسایی کند، مشکل در visual closure است.
تکامل درک فیزیکی فرد از خودش دست کم در گرو سه مولفه است: body awareness ،body scheme و body image.
:body scheme
در حین تولد وجود دارد و همچنان با رشد و تکامل کودک و تجربیات حسی حرکتی و فیدبکهای دریافت شده از محیط باعث تعدیل هومونوکولوس در مناطق حسی و حرکتی مغز میشود.
پایهای نورونی برای body awareness محسوب میشود.
:body awareness
تعریف: توانایی تمایز و شناسایی ابعاد فیزیکی و حرکتی بدن به صورت دیداری است (به عبارتی درک موقعیت اندامها در فضا)
دارای جنبههای داخلی و خارجی است، که رشد جنبههای داخلی آن در گرو تکامل جنبههای خارجی هستند.
جنبههای خارجی با آگاهی از روابط (فضایی) بدن با محیط در ارتباط است.
ضعیف بودن body awareness باعث:
برخورد کردن با اشیا
عدم آگاهی از موقعیت اندامها در فضا
نزدیک افراد دیگر ایستادن
عدم تشخیص چپ و راست
:body image –
تعریف: تصویری است که فرد از مشخصههای فیزیکی بدن خود (مانند چاق و لاغری یا بلندی و کوتاهی) و مشخصههای عملکردی خود (مانند قدرت بلند کردن یک اشیا یا سرعت دویدن) دارد.
عوامل هیجانی- اجتماعی
هیجان یک حالت روانشناختی است که بر عملکرد حرکتی تأثیر میگذارد. به عنوان مثال در موقعیتهای ترس و استرسزا سیستم سمپاتیک کودک فعال شده و مهارت حرکتی جدید را به سختی میآموزد.
Task
مشخصههای یک task شامل ماهیت، ویژگیهای اشیا، اهداف و قوانین است.
ماهیت فعالیت:
فعالیت ساده: به حداقل توجه و پاسخ حرکتی ساده نیاز دارد
فعالیت پیچیده: به حداکثر توجه و دقت نیاز دارد
فعالیتهای حرکتی پیچیده، فعالیتهای نورونی بیشتری ایجاد میکنند.
بافتارهای محیطی
تست environmental supportiveness: تأثیر محیط را بر بازی کودک میسنجد و حین آنالیز محیط بازی کودک به درمانگر ساختار میبخشد.
عملکرد حرکتی از تعامل بین سیستمهای منعطف و تطابق پذیر ناشی میشود
حرکت از تعامل چندین سیستم (مانند حرکات ظریف، هماهنگی دیداری – حرکتی، لامسه، کاینستزیا و …) ناشی میشود و تئوری سیستمهای داینامیک با این امر موافق است. به عبارتی حرکت از تعامل بین سیستمهای تطابق پذیر و انعطاف پذیر ایجاد میشود.
نقص عملکرد زمانی رخ میدهد که حرکت تطابق کافی با فعالیت و موانع محیطی نداشته باشد
کودکی که دچار نقص حرکتی یا پردازشی است، دارای حرکات کلیشهای و محدود میباشد و تنوع اندکی در حركات دارد. به عنوان مثال کودک 3 سالهای که در برنامهریزی حرکتی مشکل دارد، تنها یک الگو برای سوار شدن بر روی سهچرخه خود میآموزد و نمیتواند از زاویههای دیگری سوار سهچرخه شود زیرا در حرکات خود از تنوع کمی بهره میبرد. تنوع اصل مهمی در حرکت بصورت موثر است.
کاردرمانگر فعالیت را به نحوی اصلاح میکند که کودک بتواند آن را انجام دهد
بر اساس تئوری سیستمهای داینامیک، مشکل در برنامه ریزی و اجرای حرکات را میتوان تغییر داد: با تغییر دادن درجه آزادی مورد نیاز
تعریف درجه آزادی: یعنی صفحههای حرکتیای که مفصل در آنها امکان حرکت را دارد
بر اساس تئوری سیستمهای داینامیک، با قرار دادن کودک در پازیشنی که درجه آزادیاش را محدود کند، میزان کنترل وی روی پاسچرش کاهش مییابد بنابراین موفقیت بیشتری در مهارتهای دست کسب میکند، زیرا نیاز کمتری دارد تا با اندام فوقانی پاسچرش را کنترل کند.
پازیشنهایی که کنترل پاسچر را محدود و موفقیت مهارتهای دستی را افزایش میدهند:
Supported sitting
Prone
– با محدود کردن برخی از درجات آزادی، یادگیری الگوهای حرکتی دقیق و پیچیده تسهیل میگردند.
:attractor state –
تعریف: تمایل بر حفظ الگویی است که نیاز به کمترین درجه آزادی دارد – به عنوان مثال ممکن است کودک تمایل به نشستن در حالتی را داشته باشد که تیلت خلفی لگن ایجاد میکند. این الگو همان attractor state است که ممکن است پاسچر موثری نیز نباشد و مانع رسیدن کودک به سایر مایل استونهای رشدی (مانند به سادگی reach کردن) شود.
وظیفه درمانگر این است که atractor state را بیابد و اگر عملکرد کودک را محدود میکند آن را به گونهای تغییر دهد که درگیر شدن در آکوپیشن را تسهیل سازد – این امر perturbation نام دارد.
انواع perturbation:
سایکولوژیک: انگیزهدادن به کودک جهت تغییر فعالیت یا محیط
فیزیکی: کودک حس میکند بدنش توازن درستی ندارد و باید آن را اصلاح کند.
کمی حس و بیش حسی در کودکان
کاردرمانی حسی در تشخیص کم حسی و بیش حسی در کودکان با اختلال پردازش حسی فعالیت می نماید .پس از تشخیص کم حسی و بیش حسی در کودکان توسط متخصص کاردرمانی حسی برنامه کاردرمانی حسی برای کودکان مشخص می گردد. با استفاده از امکانات پیشرفته مرکز دکتر صابر نظیر اتاق تاریک بینایی، اتاق تعدیل شنیداری، اتاق تعدیل حسی، سنسوری روم و ماساژ درمانی به درمان اختلال حسی در کودکان می پردازد. تمرینات تعدیل حسی مانند استفاده از گل رس، ماساژ با بافت های مختلف پارچه، ارائه محرک های شنوایی در فرکانس های کختلف و تنظیم شده، تحریکات بینایی در اتاق تاریک جهت بهبود حساسیت بینایی، توجه بینایی و … می تواند به کودک با بیش حسی و کم حسی کمک نماید تا یکپارچگی حسی را در داده های حسی به وجود آورده و بی قراری های آن را کاهش دهد.
اختلال حس عمقی
اختلال حس عمقی یکی از اختلالاتی است که در کاردرمانی حسی حرکتی درمان می گردد. مشکلات حس عمقی شامل اختلال در تعادل و عدم توانایی کودک در انجام مهارت هایی که نیاز به حرکت و حفظ تعادل دارد می گردد. کودک در بالا و پایین رفتن از پله ها، رد شدن از روی موانع و عبور از روی پل یا پریدن دچار مشکل می گردد. تمرینات کاردرمانی یکپارچگی حسی موجب بهبود مشکلات حس عمقی در کودک و تقویت مهارت های حرکتی او می گردد.
مدلهای بالینی که از تئوری سیستمهای داینامیک پیروی میکنند
این مدلها شامل: MOHO ، COPM ، Task- specific training، Occupation، environment، Person، performance capacity، Activity-focused motor intervention، Framework for occupational grading
Activity-focused motor intervention –:
بر تمرین و تکرار فعالیتهای حرکتی هدفمند تأکید دارد
طبق این رویکرد کنترل حرکتی و هماهنگی در بطن فعالیتهای عملکردی ظهور پیدا میکند
درمانگر با استفاده از این رویکرد حرکاتی را فراهم میکند که یادگیری حرکتی را طی روتین روزانه بهبود میبخشد.
Framework for occupational grading –:
کاربرد : در افرادی که اختلال CNS مطابق با تئوری سیستمهای داینامیک دارند بکار میرود
این چهارچوب نشان میدهد که چگونه درمانگر رویکردهای سیستمهای داینامیک و strength training را با هم ترکیب میکند
این رویکرد بر حسب strength training و تمرین فعالیتهای معنادار میباشد.
اصول تئوری سیستمهای داینامیک در کاردرمانی حسی حرکتی
Whole Learning
یادگیری کل فعالیت باعث میشود که کودک فعالیت را هماهنگتر، طولانی تر (از لحاظ زمانی) و با انگیزه بیشتری نسبت به یادگیری جزئی از حرکت انجام دهد.
حرکت فعال مناطق بیشتری از مغز را در مقایسه با حرکت غیرفعال و تحریکات لامسه ایجاد میکند.
نشانهی مهم یک حرکت عملکردی توانایی پاسخ دادن به طریق مختلف است. بنابراین یکی از اهداف مداخله کاردرمانی یکپارچگی حسی در کودکان با اختلال هماهنگی رشد (DCD) افزایش تنوع و انعطاف پذیری در حرکات است.
Variability
طبق تئوری سیستمهای داینامیک حرکت باید با تغییرات بین سیستمهای بدن قابلیت انعطاف داشته باشد
هدف مداخلات motor control : رسیدن به حرکات عملکردی است و برای داشتن حرکت عملکردی فرد باید مهارتهای حرکتی متنوعی در اختیار داشته باشد (یعنی variability داشته باشد). بنابراین در مداخلات motor control به جای اینکه کودک یک الگوی حرکتی را چندین بار تکرار کند، باید یک عمل را به طریق مختلف انجام دهد. به عنوان مثال: به جای اینکه در جلسه درمانی کودک روی صندلی بنشیند و مکعبها را از یک نقطه بردارد و درون ظرف قرار دهد، بهتر است مهرههایی که در نقاط پراکنده قرار دارند را بردارد و درون ظرف قرار دهد.
برای اینکه کودک فعالیتی را بتواند به چندین طریق انجام دهد باید توانایی حل مسئله وself-correct داشته باشد.
Problem solving
زمانی که کودک حین انجام فعالیت به طور درونی از حل مسئله استفاده میکند، بهتر از حالتی که به طور خارجی به وی فیدبک داده میشود مهارتهای حرکتی را میآموزد.
کودک فعالیتهای حرکتی جدید را در فعالیتهایی که نیاز به درگیری اجتماعی دارند و هدفمند هستند بهتر میآموزند.
Self-Correcting: باعث میشود که کودک بر cueهای داخلی تکیه کند و حرکاتش را در محیطهای مختلف تطابق دهد.
درمانگر برای بهبود اجرای حرکت موقعیتهای زیاد برای حل مسئله در کودک فراهم کند به جای اینکه بخشی از فعالیت را چندین بار تکرار کند.
Meaning
در صورتی که کودک فعالیتی را مهم و معنیدار بپردارد و باور داشته باشد که در آن موفق خواهد شد، در مهارتهای حرکتی دشوار به احتمال بیشتری درگیر میشود.
در صورتی که فعالیت برای کودک معنادار باشد، به مدت طولانیتر با کیفیتتر و با تکرار بیشتری آن را انجام میدهد.
meaning را میتوان با استفاده از مصاحبههای نیمه ساختار یافته در کودک مشخص کرد.
دو تست زیر ارزیابی مشاهدهای از علایق، انگیزه و میزان نزدیکی کودک به سمت بازی است:
Pediatric volitional questionnaire
Test of playfulness
تست COSA) Child Occupational Self-Assessment):
به کودک کمک میکند فعالیتهایی که علاقه دارد و در آنها درگیر شود را شناسایی میکند
در این ارزیابی باید شرایط زیر فراهم باشد:
محیط آرام و راحت
درگیر کردن کودک در مکالمه غیررسمی(informal)
مصاحبه با سوالهای انتها باز شروع میشود و با سوالات توضیحی ادامه پیدا میکند
به cueهای غیرکلامی باید توجه کند
در چندین جلسه انجام میشود
هدف: بدست آوردن اطلاعات در خصوص کودک
درمانگر از مدلCO-OP برای درگیر کردن کودک در اهداف و حل مسئله استفاده میکند. این مدل با تئوری سیستمهای داینامیک تطابق دارد و برای بهبود حرکت در کودک با اختلال هماهنگی رشد (DCD) مؤثر است.
سوالات متداول:
1-مزایای اصلی کاردرمانی حسی–حرکتی کدامند؟
این روش باعث بهبود مهارتهای حرکتی ظریف و درشت، هماهنگی بینایی–حرکتی، نظم رفتاری، توجه و تمرکز، تنظیم هیجانات و خودتنظیمی میشود و به مشارکت مستقل در فعالیتهای روزمره کمک میکند
2-جلسات چگونه برگزار میشوند و چه ابزارهایی استفاده میشود؟
جلسات معمولاً در اتاقهای مخصوص (اتاق حسی یا سنسوریروم) با تجهیزات تخصصی مانند تاب، تختهبالانس، استخر توپ، فوم و ابزار لمسی برگزار میشود. همچنین ممکن است در منزل تمرینهایی ساده همراه با خانواده انجام شود
یکی از اختلالات حسی در کودکان بیش حسی و کم حسی می باشد. بیش حسی ممکن است در یک حس یا چندین حس کودک خود را نشان دهد. کودکی که در مکان های شلوغ و پر سرو صدا به سادگی پریشان می شود به بیش حسی شنیداری مبتلاست. کودک دیگری می تواند نسبت به در آغوش گرفته شدن و لمس شدن واکنش نشان دهد و اظهار ناراحتی نماید. زمانی که کودکی توسط تجارب حسی احساس پریشانی جسمی یا عاطفی میکند، نمیتواند بهترین عملکرد را داشته باشد.مرکز درمان اختلالات حسی دکتر صابر با تجهیزات و امکانات روز دنیا نظیر اتاق ماساژ درمانی، سنسوری روم، بازی درمانی، کاردرمانی حسی، اتاق تعدیل شنیداری، اتاق تاریک بینایی در زمینه درمان اختلالات حسی کودکان فعالیت می نماید.
کودک با مشکلات بیش حسی ممکن است در موقعیت های عادی احساس درد یا ناراحتی شدید کند. اگر کودکی واقعا احساس ناراحتی و درد میکند، بهترین حالت این است که سه نکته را در ذهن داشته باشید. شما از او میخواهید که نهایتاً بتواند همه انواع تجربهها را تحمل کند، شما میخواهید از موقعیتهایی که هنوز نمیتواند به سادگی تحمل کند اجتناب کند و همچنین ایده خوبی است که حساسیتهای او را تطابق دهید به گونه ای که او همین اکنون بتواند بهترین عملکرد را داشته باشد.
علایم بیش حسی
حساسیت بیش از اندازه به محرک های لمسی حرکتی، بینایی و صدا در رفتار هایی نظیر بی قراری
پس کشیدن خود در هنگام لمس شدن
پرهیز از بعضی پارچه و یا لباس ها، غذاها
نشان دادن واکنش حاکی از ترس شدید در هنگام انجام فعالیت های معمولی حرکتی که اغلب بچه ها در هنگام بازی کردن از خود نشان می دهند.
بر خلاف حساسیت شدیدی که ممکن است دستهای از این کودکان از خود نشان دهند گروه دیگر ممکن است در برابر محرکات حسی اصلا حساسیتی از خود نشان ندهند و به دنبال تحریکات حسی شدید مانند برخورد با اشیا و یا ضربه به آنها باشند. این بچه ها معمولاً نسبت به درد و یا وضعیت اندام های خود بی توجه هستند. گروهی از کودکان هستند که بین وضعیت تحریک پذیری و تحریک ناپذیری شدید در نوسان هستند.
سطح عملکردی غیر عادی حسی بالاتر و یا پایین تر
کودک ممکن است که دائم در حال حرکت و فعالیت باشد و یا اینکه بی حرکت و به طور غیر عادی آرام باشد و یا بسیار زودتر از معمول خسته شود. حتی ممکن است هر دو حالت فوق را با هم داشته باشد. مشکلات حرکتی می تواند در انجام حرکات ظریف و یا درشت رخ دهد. گروهی از این کودکان ممکن است دارای مشکل تعادل باشند و گروهی دیگر ممکن است در انجام فعالیت های جدیدی که نیاز به هماهنگی حرکتی دارد دچار اشکال باشند.
تاخیر در تکلم، زبان، مهارت های حرکتی و اکتسابات آموزشی نیز ممکن است از نشانگان وجود اختلال در اختلال در انسجام حسی کودکان پیش دبستانی باشد. اما در کودکان دبستانی ممکن است بدون اینکه مشکلات هوشی موجود باشد، کودک با مشکلات درسی روبه رو شود.
کودک ممکن است به صورت تکانشی عمل کند و یا تحریک پذیر باشد و برای انجام تقابل با محیط پیرامون خود فعالیتهای برنامه ریزی شده ای را دنبال نکند. بعضی از کودکان در تطابق با وضعیت ها و شرایط جدید دچارمشکل هستند و عمده ای دیگر در هنگام شکست در انجام امور از خود خستگی ، عصبانیت و پرخاشگری نشان می دهند.
گاهی کودکی که تجارب ناخوشایند ذکر شده در موارد قبلی را از سر گذرانده است، احساس خوبی ندارد. کودکی که از هوش بالاتر برخوردار است ممکن است متوجه شود که در مقایسه با دیگر کودکان انجام بعضی از فعالیت ها برای وی دشوارتر است، اما علت این تفاوت را نمی داند.
این کودک ممکن است به نظر تنبل، خسته، یا بی انگیزه باشد. بعضی از این گروه از کودکان یاد میگیرند از انجام اموری که باعث احساس شکست و یا خجالت آنها شود طفره بروند و شانه خالی کنند. در این صورت کودکان به نظر لجباز و پر دردسر می آیند. در صورتی که کودک و والدین به این مشکلات و علل آن نایل نشوند ممکن است خود را سرزنش نمایند و باعث ایجاد تنش و مشکلات خانوادگی، فقدان اعتماد بنفس، و نا امیدی شوند. کودک دارای اختلال در انسجام حسی عموما یکی از مشکلات ذکر شده فوق را دارد و اغلب این موارد در افراد دارای اختلال طیف اوتیسم مشاهده می شود.
ارزشیابی در اختلال پردازش حسی
در اختلال پردازش حسی سیستم عصبی به طور صحیح پردازش حسی را انجام نمی دهد در نتیجه جهان را متفاوت از آنچه توسط افراد دیگر درک می شود، درک میکنند. سپس سیستم عصبی به بدن می گوید که چگونه در برابر اطلاعات غلط واکنش نشان دهد. بنابراین رفتارهای نامتناسب با موقعیت خواهد بود. به خاطر مشکل در پردازش اطلاعات حسی، اختلال پردازش حسی نامیده می شود.
مداخله توانبخشی یکپارچگی حسی با ارزیابی و مشخص کردن اهداف مداخلهای شروع می شود. این ارزیابی با استفاده از تعیین جنبههای مختلف اختلال یکپارچگی حسی که حیطه های اجرایی فعالیت ها را تحت تاثیر قرار داده و از نظر والدین / مراقبان و کودکان مهم است، صورت میپذیرد.
در اختلال پردازش حسی اغلب مداخله با مشخص کردن مشکلات تلفیق حسی مانند تدافع لمسی و شنوایی شروع می شود و با مشخص کردن مشکلات تمیز حسی ادامه می یابد.
رشد کنترل وضعیتی، ثبات و طرح واره بدنی بر روی شالودههای تمیز حسی قرار میگیرد و در راستای ارتقاء سطح ادراک حسی ادامه مییابد. اگر فرد نتواند به اطلاعاتی که از حس های مختلف می رسد اطمینان کند دنیایی بسیار گیج کننده و غیرقابل پیش بینی خواهد داشت. امکان دارد که فرد به طور متفاوتی نسبت به مردم پیرامونش واکنش نشان دهد و دیگران هم تصور می کنند که رفتارهای او فاقد یکپارچگی حسی و نسبتاً عجیب و غریب است.
به دلیل سوء برداشت از فعالیتها، واکنش های شدید و پرخاشگری نیز ایجاد میشود که در افراد دارای اوتیسم به عنوان رفتارهای نامناسب و یا مشکلات رفتاری شناخته شده است.
عدم وجود یک نظام یکپارچگی حسی می تواند بر روی سطوح هوشیاری فرد تاثیر بگذارد. سطح هوشیاری فرد ممکن است یا بالا باشد که منجر به گوش به زنگی و نشان دادن عکس العمل های هوشیارانه و به موقع شود و یا برعکس ممکن است بسیار پایین باشد که منجر به بی حالی زیاد و کندی در نشان دادن عکس العمل است.
این اختلال به طور معمول با فعالیت های حرکتی و بازی گونه و انجام مهارت های مربوط به زندگی روزمره در طی دوره های مختلف و با توجه به سطوح رشد کودک مورد مداخله قرار می گیرد و با توجه به نیازهای حسی مخصوص هر فرد برنامهای برای وی تهیه می شود که رژیم حسی وی را مورد توجه قرار میدهد. درمان کودکان اوتیسم رژیم حسی شامل فعالیتهای خاصی است که به مغز می آموزد و مسیرهای مغزی و عصبی را توسعه می بخشد. این فعالیت ها سیستم عصبی را تنظیم می کند. بعضی فعالیت ها که برای افراد دارای هوشیاری زیاد مناسب هستند تمرینات آرام هستند و فعالیت های مناسب برای افراد دارای واکنش های حسی کند، و اغلب هوشیار کننده هستند.
تدوین برنامه مداخلهای بر اساس روش انسجام حسی با استفاده از ارزیابی انجام میشود. ارزیابی اغلب توسط یک کاردرمانگر و یا متخصص توانبخشی دارای تجربه و با استفاده از چک لیست های رشدی مختلف انجام میشود. ارزیابی انجام شده می تواند وجود و یا عدم وجود مشکل انسجام حسی را نشان دهد به علاوه این ارزیابی می تواند پرونده ای از اطلاعات مربوط به پردازش حسی کودک را در زمینههای مختلف ایجاد نماید.
ارزیابی می تواند شامل کاربرد آزمون های استاندارد و مشاهده عکس العمل های کودک به تحریک حسی ، تعادل وضعیت بدن، هماهنگی، و حرکات چشم باشد. کاردرمانگر و فیزیوتراپ در ضمن ارزیابی می توانند فعالیت های خود به خود و عمومی کودک مانند بازی کردن را مورد مشاهده قرار دهند و یا ممکن است سوالاتی در مورد رشد کودک مراحل آن و الگوهای رفتاری کودک از والدین به بپرسند.
فرآیند ارزیابی معمولاً بین ۱ و ۱/۵ تا ۳ ساعت طول میکشد. پس از انجام ارزیابی نتایج آزمون مشخص خواهد شد و پس از آن نوبت تفسیر این نمرات و امتیازات است. برای ارزیابی اغلب کودکان کمسن آزمونهای انسجام حسی و پراکسی (عملکردهای ارادی) (اس،آی،پی،تی) و یا ویرایش اولیه آزمون انسجام حسی کالیفرنیای جنوبی( اس، سی،اس،آی،تی) مورد استفاده قرار میگیرند. این آزمونها عملکرد کودک در حیطه های زیر را مورد ارزیابی قرار میدهند.
ادراک بینایی، پردازش حسی بدنی (حس لمس و وضعیت بدن) پردازش سیستم وستیبولار، هماهنگی بین چشم و دست برنامه ریزی حرکتی و یا حرکت ارادی در صورتی که درمانگر از آزمونهای استانداردی مانند (اس، آی، پی، تی) و یا (اس،سی،اس،آی،تی) استفاده می کند، باید دورههای خاصی در ارتباط با چگونگی اجرای آنها را طی کرده باشد و گواهی مربوط به اجرای آزمون را داشته باشد.
پس از تحلیل دقیق نتایج آزمون و سایر اطلاعات مربوط به ارزیابی و ترکیب آن با سایر اطلاعات کسب شده از سایر متخصصین و والدین، درمانگر اقدام به تدوین برنامه مداخله ای میکند و در این مداخلات دیدگاه انسجام حسی را به کار خواهد برد. مداخلات بر اساس درجه، ماهیت و میزان درگیر کودک و مشکلات رشدی وی تغییر خواهند کرد. مناسب ترین شیوه مداخلهای بر اساس تحقیقات انجام شده و در پاسخ به نیازهای کودک و نوع مشکل وی انتخاب میشود.
برای کودکان دارای اوتیسم که نقصی آشکار در سیستم انسجام حسی خود دارند توصیه هایی در مورد مداخلات توانبخشی با استفاده از دیدگاه انسجام حسی انجام می شود. در مورد کودکانی که در احتمال خطر مشکلات مربوط به انسجام حسی قرار دارند اما شواهد برای تشخیص قطعی وجود ندارد توصیه می شود که دوره های آزمایشی برای مشخص شدن نوع واکنش آنها به مداخلات به شیوه انسجام حسی در نظر گرفته شود.
اختلال پردازش حسی در مدرسه
اغلب مدارس بر یادگیری سمعی و بصری تأکید دارند و به دانشآموزانی که بهتر یاد میگیرند از طریق روشهای حسی پاداش میدهند. کودکی که به خواندن، گوشدادن به معلم، صحبتکردن در مقابل کلاس و بهتنهایی کارکردن روی پروژهها علاقه دارد، در یک محیط آموزشی ساکت و ساختاری که از دانشآموزان انتظارات خاصی میرود پیشرفت خواهد کرد. کودکی که یادگیری بهصورت فعالیت فیزیکی را ترجیح میدهد، در ساکت نشستن و تمرکز با چشمها و گوشهایش مشکل خواهد داشت. او احتمالاً در یک کلاس با نظم ساختاری کمتر که مشارکت فعال بیشتر، کار در گروهها، و فرصتهای بسیاری برای کاوش فیزیکی را شامل میشود عملکرد بهتری را خواهد داشت.
حتی اگر کودک آنقدر خوششانس باشد که در یک کلاس قرار گیرد که با نیازهای او سازگار است، رفتن به مدرسه میتواند هر مشکل حسی را چندبرابر کند. تمام آن تغییرات حسی که والدین در خانه با آنها سازگار شدهاند میتواند هنگام رفتن کودک به مدرسه تبدیل به مشکل شوند. تفاوت بزرگی بین مناظر، صداها، بوها و دیگر ورودیهای حسی آشنای تجربه شده در خانه و هرجومرج غیرقابلپیشبینی موجود در یک محیط آموزشی با بزرگسالان و کودکان ناآشنای بسیار و نیازهای بیشتر برای رفتار خوب و موفقیتهای آموزشی وجود دارد.
در اولین جلسهی اولیا – معلمان، یک والد ممکن است حیرتزده شود وقتی بشنود که کودکی که در خانه خوشاخلاق و آرام است، بچههای دیگر را هل میدهد، در صف نمیایستد و در وقت تمیزکردن کمک نمیکند، و بهجای شرکت در فعالیتها با دیگران ترجیح میدهد در گوشهی اتاق به کتابهای مصور نگاه کند.
البته، بعضی کودکان دارای چالشهای حسی یاد میگیرند که خود را جمعوجور کنند و تمام انرژی جسمی و روانی خود را جمع کنند تا در طول روز در مدرسه دوام بیاورند. ممکن است این کودکان هر روز که به خانه میآیند بسیار خسته و ازپاافتاده باشند. توانایی مدیریت چالشهای حسی در مدارس از کودک به کودک کلاس به کلاس و بعضی مواقع لحظهبهلحظه تفاوت دارد. خوشبختانه روشهای حسی بسیاری وجود دارد که درمانگرها، معلمها و والدین میتوانند استفاده کنند تا مدرسه را از لحاظ حسی بیشتر قابلتحمل کنند. بسیاری از آنها را میتوان به طور غیررسمی با یک معلم به طور رسمی از طریق یک برنامهی ۵۰۴ یا یک IEP اجرا کرد (در صفحات بعدی توضیح داده شده است). اغلب، روشهای حسی توسط کار درمان مدرسه و یا کار درمان شخصی خانواده توصیه میشوند. یک پزشک سلامت روانی میتواند نقش کلیدی داشته باشد، آنطور که یک کودک تأیید کند یا اگر یک کار درمان در دسترس نبود شخصاً آن را اجرا کند.
تمرینات یکپارچگی حسی در کودکان
بسیاری از مواقع، روشهای حسی را با یک معلم فهمیده یا یک معلم کمکی اجرا کرد. او ممکن است درک کند چگونه استراحتهای کوتاه دادن در طول روز میتواند به برخی دانشآموزان کمک کند تا بر روی تکلیف تمرکز کنند یا بسیار خوشحال میشود اگر به یک کودک یک صندلی که دوست دارد را بدهند که به بهتر گوشدادن او کمک میکند. او ممکن است از این ایده بسیار خوشش بیاید که در زمان کارهای گروهی به بچهها اسباببازی دستی بدهد و یا نور را کمتر کند یا موسیقی سبک پخش کند تا این که صدایش را بلند کند تا آنها را ساکت کند.
روزهای جلسههای اولیا انجمن زمان بسیار خوبی برای آموزشدادن به معلمها دربارهی مشکلات پروسهی حسی و چگونگی تطابق با تنوع وسیعی از نیازهای حسی در کلاس است. توصیهها برای یک دانشآموز باید شخصیسازی شود، اگرچه هیچ کودکی نباید برای درمان مخصوص جداسازی شود. اگر سالی برای صاف نشستن در کلاس از یک بالش بادی سود میبرد، بهسادگی میتوان برای او یک بالش بادی فراهم کرد. به طور ایدهآل، در کلاس چندین بالش بادی قرار داده میشود.
در تدارکات غیررسمی، مدرسه موظف به خرید تجهیزات خاصی برای یک دانشآموز با اجرای یک روس حسی نیست. برای اینکه یک قطعه تجهیزات – یک بالش نشستن، صندلی یا میز نوشتافزار مخصوص و غیره یا هر ایجاد تغییر در محیط مدرسه یا فعالیتها اجباری باشد، باید در یک سند قانونی – یک برنامهی
۵۰۴ یا IEP- ثبت شده باشد.
برنامههای 504
یک برنامهی ۵۰4 سند قانونی است که الزامات مدرسه را برای تطبیق دادن یک دانشآموز با نیازهای خاص مشخص میکند. یک برنامهی ۵۰۴ در واقع بر اساس بخش ۵۰۴ تصویبنامهی توانبخشی ۱۹۷۳ که از دانشآموزانی که اختلالات جسمی یا روانی دارند و شامل تعلیم اختصاصی نمیشوند اما هنوز نیاز به کمک دارند، دفاع میکند.
یک برنامهی ۵۰۴ ممکن است شامل تطبیقهایی چون مسائل دارویی، تطبیق در تست و تکلیفها مانند زمان اضافی، جای نشستن مناسب مانند بالش باد شدنی یا صندلی مخصوص، تطبیق در محیط مانند اجازه
داشتن برای غذا خوردن در محیطی بهجز سلف، و غیره. بهطورکلی، یک والد با برنامه 504 کند، و کار درمانها، روانشناسان مدرسه، فیزیولوژیستهای اعصاب و دیگر پزشکان که ممکن است به والدین پیشنهاد شوند این کار را بکنند.
کودکی که هرگونه خدمت آموزشی خاص را دریافت میکند باید یک برنامهی آموزشی انفرادی (IEP)
داشته باشد، نه یک ۵۰۴.
IEPS
IEP یک سند قانونی است که توسط تصویبنامهی افراد دارای ناتوانیهای آموزشی (IDEA) یک قانون تصویب شده در سال ۱۹۷۵ مدارس عمومی را موظف میکند برای کودکان دچار مشکلات حسی خدمتهای خاص آموزش فراهم آورند. این به این معناست که کودکان باید در کلاس عادی یاد بگیرند تا در کلاسهای مخصوص آموزشی.
تحت IDEA، لازم است حوزهی مدرسه آموزش مناسب و عمومی ارائه دهد، نه لزوماً بهترین برنامه آموزشی برای هر کودک را. ممکن است والدین و مدارس تعریف متفاوتی از ”مناسب“ داشته باشند و گاهی اوقات بین آن چه توسط مدرسه بهعنوان تجهیزات آموزشی و کمک درمانی ارائه میشود و آن چه پدر و باور دارند اختلاف میباشد. این مخصوصاً میتواند برای دانشآموزی با مشکلات پردازش حسی درست باشد که بعضی مسئولین مدارس تابهحال در باره آن نشنیدهاند.
ممکن است نیاز باشد یک والد توضیح دهد که مشکلات حسی چه هستند و چگونه عملکرد دانشآموز را در مدرسه تحتتأثیر قرار میدهند. توجه داشته باشید که مشکلات در خانه، مانند مقاومت در برابر دوش گرفتن، کوتاهکردن موها، لباس پوشیدن و رفتن به مهمانی باعث گرفتن خدمات مخصوص مدرسه برای کودک شما نمیشود. مشکل در تحمل محیطهای پرسروصدا مانند کافه تریا به دلیل حساسیت بالای شنوایی، کمبود فعالیت دهلیزی که نیاز به استراحتهای کوتاه و مکرر دارد، و مکان نشستن مناسب به دلیل تن عضلانی و آگاهی بدنی ضعیف تنها چند نمونه از چگونگی تأثیرگذاشتن مشکلات حسی کودک بر عملکرد در مدرسه هستند. وقتی تأثیر مشکلات حسی بر توانایی کودک در دسترسی به برنامهی تحصیلی کاملاً مشخص شد، سپس خانواده و مدرسه برای ایجاد یک برنامه برای رفع آن نیازها آماده هستند.
IED سندی است که بهعنوان نقشهای برای انجام این عمل میکند. برای کودکی که خدمات آموزشی و دریافت میکند، IEP باید مشخصههایی چون تطبیقهای مدرسه (محل نشستن بهتر، فعالیتهای رژیم و حسی، و دیگر)، تکنولوژی کمکی، هدفهای درمانی و آموزشی و الزامات در خدمات مربوطه مانند کاردرمانی، گفتاردرمانی و فیزیوتراپی باشد.
بسیاری از والدین گمان میکنند که اگر کودکشان در مدرسه خدمات کاردرمانی دریافت کند، دشواریهای پروسهی حسی کودک را برطرف میکند. البته، کاردرمانی در مدرسه همانند رفتن به یک کلینیک کاردرمانی یا باشگاه مخصوص امور حسی نیست. مهم است که بهخاطر داشته باشیم خدمات مدرسه محور مانند کاردرمانی فیزیوتراپی و گفتاردرمانی بهسادگی برای حمایت کودک در رسیدن به اهداف IEP در نظر گرفته شدهاند.
اهداف IEP باید توسط یک تیم متشکل از آموزگاران و درمانگران برای شناسایی فعالیتها و رفتارهایی که دانشآموز برای بهدستآوردن موفقیت در برنامهی آموزشی نیاز دارد ایجاد شود. رژیم حسی و تکنیکهای خود – تنظیمی مداخلههایی هستند که میتوان آنها را برای بهدستآوردن اهداف آموزشی به کاربرد.
به دنبال مشارکت فعال و حرفهای هر خدمتدهندهی مربوط که با دانشآموزان کار میکند باشید. برای مثال، اگر کودک هنگام تغییر کلاسها بدرفتاری کند، فیزیوتراپیست باید روی مسائل مربوط به حرکت کودک و بالارفتن از پلهها بررسی انجام دهد، کار درمان ممکن است تطبیقهایی را بر اساس تواناییهای پروسه بینایی مربوط به میزان نور و چالشهای حس عمقی توصیه کند، و گفتار درمان میتواند به دانشآموز کمک کند در مورد ناراحتی خود ارتباط برقرار کند و از خود حمایت کند.
مطمئن شوید اهداف IEP کودک مشخص، قابلاندازهگیری، واقعبینانه، و زمانبندیشده باشند تا بتوان پیشرفتها را دنبال کرد. تفاوت بزرگی بین «نوآه مهارتهای خود تنظیمی خود را بهتر خواهد کرد.» و «به دنبال کار سنگین و تمرینات تنفسی، نوآه بر تکالیف روی میز برای ده دقیقه با یک فیدبک زبانی از طرف والد تمرکز خواهد کرد.» وجود دارد.
علائم مشکلات حسی
کودکان دارای اختلال پردازش حسی هنگامی که به سبب تجربیات حسی هدایت شده توسط خودشان احساس خوبی داشته باشند، روز خوبی را سپری می کنند، اما هنگامی که وقایع حسی تحمل ناپذیری داشته باشند، روز بدی را تجربه خواهند کرد. با این وجود،سیکل و چرخه خلق که در افراد دو قطبی دیده می شود، مثل اختلال پردازش حسی نیست، اگر چه کودک ممکن است هر دو علائم را با هم داشته باشد. کودکانی که احساس می کنند که دنیا مکانی غیر قابل پیش بینی با کلی محرک های بینایی و غیر قابل کنترل و صداها و بوهاست، برای غلبه کردن بر آن ها رفتارهای سخت و متعصبانه تری نشان می دهند و کودکی ممکن است پافشاری کند تا یک اتاق خواب فوق ساختار یافته با کتاب هایی در اندازه های دلخواه در طاقچه ها داشته باشد یا اصرار کند که دست هایش را همان لحظه که کثیف شده اند بشوید. تلاش می کند برای غلبه بر هر حسی که برای او تحمل ناپذیر است محرک بینایی تحت کنترل خود را داشته باشد، حس هایی مثل کثیف بودن دستان ، که از وسواس جداست، یا از بد گمانی، انگیزه ها و تصوراتی که منجر به حرکات تکراری یا عمل های روانی می شود و یا از هر چیزی که نشانگر اختلال وسواس جبری باشد، جداست. کودک اختلال حسی که واکنش بالا به محرک دارد و رفتارهای خارج از حد و مرز نشان می دهد، وقتی که بخواهد از یک موقعیت تحمل ناپذیر دور شود ممکن است کارهایی انجام دهد تا به شدت از آن رهایی یابد و یا بر آن غلبه کند ( فشار حسی) . شدت عکس العمل های رفتاری ممکن است مثل علائم اختلال سوءظن باشد ولی ممکن است چنانچه محرک حسی تحملناپذیر از رفتار جدا شده باشد، این علائم اختصاصی نباشد.
علائم سندروم ایکس شکننده طیفی از اختلالات یادگیری خفیف تا ناتوانی هوشی با عکسالعمل بالا نسبت به محرک های حسی، عملکرد بالا، اضطراب و خلق و خوی ناپایدار و دیگر علائم است. تشخیص این بیماری از طریق آزمایشگاه ژنتیک است و ایکس شکننده بیشتر در پسر ها موجب ناتوانی هوشی می شود و در دخترها به صورت عمومی خفیف تر است. هرگاه علائم روان پزشکی به صورت روشن مشخص شد، بسیار ضروری است تا ارزیابی برای مشکلات حسی انجام شود چرا که ممکن است علائم را بدتر کند. مشکلات حسی در اختلالات متنوعی مثل سندروم تورت مورد ملاحظه هستند. کسانی که سندروم توره دارند پیدرپی در حس لامسه و پردازش شنوایی،تعادل و هماهنگی و… ظرف و مشکل دارند. شخصی با سندروم تورت که توانایی لازم برای فرونشاندن تیک های صوتی و حرکتی دارد، در بیشتر اوقات ممکن است بر انجام تقاضاهای حسی که از او طلب می شود، ناتوان باشد.
در سالهای اخیر نقش عملکرد های حسی در اسکیزوفرنیا پررنگ شده است، که این موارد شامل از بین رفتن تجربیات حسی در افرادی است که علائم اولیه اسکیزوفرنیا را دارند. تحقیقات در مورد رها شدن از علائم حسی اسکیزوفرنیا نشان داده که در افراد اسکیزوفرن دارای عملکرد بالا، ورزش و رژیم غذایی سالم، پرهیز از الکل، خواب کافی و کنترل داده های حسی کلید استراتژی های درمانی هستند. برای بسیاری، این نیازها دادههای حسی را کم میکند، مثل مکان زندگی که دیوارهای آن از محرک ها کم باشد و ندیدن تلویزیون و موسیقی ملایم یا استفاده از مدالیته های حسی تا به خود تنظیمی برسند.و یا بازی های مخرب و یا موسیقی بلندتر نسبت به سایر صداها را تحت تاثیر قرار دهد.
اختلال حسی
گرفتن ناخن و زدن موی بدن
انگشتان دست و پا تعداد بسیار زیادی پایانهی عصبی دارند که جای تعجبی باقی نمیگذارند که چرا بسیاری از کودکان از گرفتن ناخنهایشان متنفرند. برخی راهکارها:
مشابه کوتاه کردن موی سر، در مورد کودکان که تفکر عینی دارند، به جای کلمهی «بریدن» از کلماتی
مانند «اصلاح، آرایش، کوتاه کردن، و گرفتن» استفاده کنید.
به والدین بیاموزید که با ماساژ دادن دستان کودک، پوست را حساسیتزدایی کنند. همچنین با اعمال
ورودی حسی بیشتر به نوک انگشتان با وارد کردن فشار ملایم روی هر یک از ناخنها در حالی که ناخن، بین انگشت شست و اشارهی والد قرار دارد.
به کودک یک جلیقهی وزنهدار، پد وزنهدار، یا پتو بپوشانید و حواس او را با یک آهنگ یا ویدئو پرت کنید.
ناخنها را بعد از حمام کردن بگیرید که نرمترند. هرگاه هم که میخواهید آلودگی زیر ناخن را تمیز کنید، از همین تکنیک استفاده کنید. خیلی از ته نگیرید که ممکن است بسیار دردناک باشد. بهتر است با قرار دادن دست در یک کاسهی آب صابون، بگذارید آلودگی خودش خارج شود تا اینکه شما خارجش کنید.
به جای ناخنگیر از سوهان ناخن برای کوتاه کردن ناخن استفاده کنید. به کودکان حساس به محض اینکه توانستند بیاموزید که خودشان ناخنهایشان را کوتاه کنند، به این ترتیب روی خودشان کنترل خواهند داشت.
برخی دخترها گرفتن ناخن را، اگر در سالن زیبایی یا مانیکور انجام شود، بهتر تحمل میکنند.
اگر کودک شما لاک ناخن استفاده میکند، به خاطر داشته باشید که بیشتر لاکها دارای مواد شیمیایی سمی هستند. سه تای اصلی فرمالدهید (نگهدارنده، ضد عفونی کننده، و مایع ضد فساد)، دی بوتیل فتالات (برای انعطافپذیری در پلاستیک)، تولوئن (برای اینکه لاک را روانتر و نازکتر کند، و اثرگذار روی سیستم عصبی) هستند. طبق EWG، برخی لاکهای ایمنتر توسط OPI, Wet N Wildو Sally Hansen ساخته میشوند.
مسواک زدن
از دوست یا همکارتان بخواهید دندانهایتان را مسواک بزند تا به آسانی ببینید مسواک زدن چقدر زننده است. تعجبی ندارد که فرو کردن یک میلهی خارجی به داخل دهان کودکتان ناراحت کننده، عجیب غریب، واقعاً ترسناک باشد. مشکلات لمسی لبها، زبان، لثهها، و گونهها را هم اضافه کنید و خواهید فهمید مسواک زدن و به دندانپزشکی رفتن میتواند برای برخی خانوادهها چه میدان جنگی شود. در ادامه تعدادی راهکار برای والدین آورده شده است:
اجازه دهید کودک مقداری کنترل روی ابزار، جنس و طعم داشته باشد. بگذارید کودک یک مسواک نرم کوچک کودک به رنگ دلخواه خودش انتخاب کند؛ هم چنین طعمهای مورد علاقهاش برای انتخاب خمیر دندان را در نظر بگیرید چندین طعم خمیردندان را بیازماید. کودکی که نمیتواند طعم نعنا را تحمل کند ممکن است خمیردندان شکلاتی یا توت فرنگی را بپذیرد. کودکان و حتی بزرگسالان دارای مشکلات حسی ممکن است به کفی که در حین مسواک زدن ایجاد میشود واکنش منفی نشان دهند. میتوانید از خمیردندانهای بدون کف استفاده کنید.
بسیاری از کودکان و بزرگسالان، مسواکهای لرزشی را ترجیح میدهند و با آنها کاملتر مسواک میزنند. مسواکهای چرخشی یک جایگزین مناسب ارزان قیمتتر هستند.
کودکان عاشق زمانسنج و موسیقی هستند. زمان ایدهآل مسواک زدن ۲ دقیقه است. والدین میتوانند یک زمانسنج تنظیم کنند، یک موسیقی ۲ دقیقهای پخش کنند، یا از یک نرم افزار موبایل استفاده کنند. برخی انواع مسواکهای لرزشی، یک نمایشگر دارند که نشان میدهد چقدر وقت باقی مانده است.
برای مسواک زدن یک روند همیشگی قابل پیشبینی ایجاد کنید و اگر لازم میبینید این روند در قالب تصاویر شمارهدار تهیه کنید. مثلاً، کودک همیشه میتواند با دندانهای بالایی شروع کند، از راست به چپ پیش برود، و سپس به سراغ دندانهای پایینی برود و از چپ به راست پیش برود. این به کودک شما کمک میکند که این کار مهارتی را مرحلهبندی کند و پیشبینی کند که کی و کجا مسواک را در دهانش حس خواهد کرد.
همزمان، با مسواک کردن دندانهای خودتان برای کودک مدل شوید تا هم لذتبخش باشد و هم یک تجربهی دو نفره.
ایدههای دیگر برای بهبود عملکرد حسی دهانی – حرکتی:
روی مهارتهای دهانی کار کنید مثل مکیدن مایعات از طریق نی، یا از داخل قمقمههای ورزشی که نوک کوچک دارند؛ جویدن و خرد کردن غذا مثل جویدن آدامس، چوب شور، و هویج؛ گاز گرفتن و کشیدن آبنبات کشیهای طنابی و لواشک و لیسیدن آبنبات چوبی و بستنی میوهای.
آگاهی دهانی را افزایش دهید و آستانهی حساسیت را تعدیل کنید (تا دهان نه بیش حس و نه کم حس باشد). برای کودکان کوچکتر، والدین میتوانند لثهها را ماساژ دهند. یک درمانگر میتواند به والدین یا کودک بزرگ نشان دهد که چطور از لرزانندههای دهانی استفاده کنند.
صداهای خندهدار ایجاد کنید (ترتر کردن، بوسهای صدا دار، پاپس، تیک تیک کردن) و برای هم چهرههایتان را خندهدار کنید.
بازی با مزهها انجام دهید. شیرینی توسط گیرندههای جلوی زبان، شوری در کنارههای نوک زبان، ترشی، تندی در اطراف وسط زبان، و تلخی و دودی در انتهای زبان حس میشوند.
دندان لق
افتادن دندان میتواند برای کودکانی که تدافع دهانی دارند بسیار خطرناک باشد، که ممکن است از داشتن
دندان لق یا از تصور کشیدن آن هم به همان اندازه وحشتزده شوند. اگر دندان نیاز به كشيدن دارد و اگر کودک میتواند سرما را تحمل کند، یک بستنی یخی به او بدهید تا میک بزند تا آن ناحیه بیحس شود.
در این زمینه به وفور کتاب وجود دارد که میتوانید با هم بخوانید مثل My Wobbly Tooth Must
Ever Never Fall Out به قلم Lauren Child. والدین بسیاری از اولین دندان کودکشان در YouTube فيلم گذاشتهاند. والدین میتوانند ویدیویی از یک بچه با سن مشابه فرزند خودشان بیایند و با هم ببینند. البته والدین از قبل باید آن را بازبینی کنند تا مطمئن شوند که مناسب فرزندشان هست.
استفاده از توالت
یاد گرفتن استفاده از توالت میتواند برای کودکی که دوست ندارد کثیف شود، در حکم یک ضربهی کوبنده باشد. بعضیها تقریباً خودشان توالت رفتن را یاد میگیرند. برخی دیگر به کمک نیاز دارند، خصوصاً آنهایی که زمان پر شدن مثانه یا رودهشان را درست حس نمیکنند، هنگامی که خودشان را کثیف میکنند متوجه نمیشوند، یا واقعاً از حس خیس شدن یا مدفوعی شدن خوششان میآید.
به خاطر داشته باشید که به موقع به توالت رفتن نیازمند بلوغ عصبی و تکامل احشایی است (جهت ایجاد هوشیاری نسبت به حواس مثانه و روده). کودکان در زمانهای متفاوتی به وضعیت آمادگی – توالت میرسند که اغلب برای کودکی که سایر مراحل تکاملی را هم دیر کسب کرده، دیر به دست میآید. چندین کتاب عالی در این زمینه وجود دارند، مثلاً آموزش توالت به کودکان اوتیسم یا سایر انتشارات رشدی به قلم ماریا ویلر.
در ادامه تعدادی پیشنهاد حسی برای موقعی که کودک علائمی از آمادگی برای آموزش توالت رفتن نشان میدهد آورده شده است:
شورتهایی که با فشار روی مثانه را میگیرند ممکن است در روند احساس پر بودن مثانه، اختلال ایجاد کنند. شرتهای بوکسوری آزاد انتخاب کنید که هم برای دختران و هم برای پسران وجود دارد.
اگر کودک نمیتواند تشخیص دهد که خودش را کثیف کرده، او را با فواصل زمانی منظم به توالت ببرید. به حالتی بدون واکنش مثبت یا منفی بیان کنید که او خشک است یا کثیف و باز بدون هیچ واکنش مثبت یا منفی برایش توضیح دهید که قضیه چیست و چرا به توالت آمده: یا کودک خشک است و بعداً مجدد به توالت خواهید آمد و یا اینکه اوه! کودک به جای اینکه در توالت کارش را بکند، به خودش مدفوع یا ادرار کرده و اینکه دفعهی بعد سعی خواهید کرد به موقع به توالت بیایید.
دیر رسیدن همیشگی به کلاس
رفتاری: علی دانشآموز خوبی است اما همیشه ۱۰ دقیقه برای کلاس تأخیر دارد. او با دوستهایش پیاده به کلاسشان میرود و میفهمد که دفترچه اش را در کمدش جا گذاشته است، بنابراین مجبور است که دوباره به آنجا برود. ریاضی و علوم برایش کسل کننده است و به ندرت تکالیفش را انجام میدهد. اگر او دیر به کلاس برود، او را به اتاق مدیر میفرستند تا با او برخورد شود. او امروز تکالیفش را انجام نداده است و نمیخواهد که انجام بدهد به او گفته شد که با وجود نمرات خوبش اگر این روش و رفتار بد را ادامه دهد این ترم را نخواهد گذراند.
حسی: پیمان دانشآموز خوبی است، اما مدام حداقل ۱۰ دقیقه برای کلاس تأخیر دارد. او تنها نمیتواند با هرج و مرجهای بین کلاسها کنار بیاید. او خیلی آرامتر از همکلاسیهایش راه میرود و اگر دیگران او را هل بدهند ناراحت میشود. او قبل از اینکه به کلاس بعدی برود همیشه به محوطه دستشویی میرود و منتظر میماند تا راهرو خالی شود و به کلاس بعدی برود. وقتی به او گفته شد باید نسبت به کلاسهایش وقتشناس باشد؛ او گفت که نمیتواند. به او گفته شد که با وجود نمرات خوبش، اگر این روش و رفتار بد را ادامه دهد این ترم را نخواهد گذراند.
داشتن مشکلات حسی این اجازه را به کودک نمیدهد تا بدرفتاری کند اما برای تعیین این مسئله ضروری است که والدین، معلم و یا دیگران کودک را به خاطر رفتاری تنبیه میکنند که نمیتواند آن را کنترل کند. والدین، معلمین و دیگران و کودک زمانی که بالغ شد، نیاز دارند تا نسبت به پیشبینی موقعیتهای دشوار، تشخيص علایم هشدار دهنده اولیه نسبت به بحران در حال وقوع هوشیار باشند و همچنین داشتن ترفندهایی برای رفع مشکل، و داشتن یک نقشه مثبت عملی برای زمانی که کودک دچار از هم گسستگی میشود.
کاردرمانی در بیش حسی کودکان
بسیاری از والدین و درمانگران بالینی مکرراً از خودشان میپرسند: باید چه زمانی این کودک را به سمت استفاده از تجارب حسی روزانه هدایت کنم؟ (بردن او به سوپرمارکت به این امید که در معرض قراردادن تکراری او را حساسیت زدایی خواهد کرد). باید چه زمانی کاملا از او محافظت کنم؟ ( مثلاهرگز به سوپرمارکت نرویم). باید تا چه حد حساسیتهای اورا تطبيق بدهم (رفتن به سوپر مارکت در فواصل زمانی مختلف برای یک گردش سریع، اجازه دادن به او جهت پوشیدن هدفونهای که صدا را حذف میکنند). این یک معمای ساده نیست که کاملاً حل شود، و یکی از بزرگترین چالشهای بزرگ کردن یک کودک با مشکلات حسی است، و اشاره ای ندارد به کسی که ممکن است چالشهای تکاملی مختلف دیگری را نیز داشته باشد.
تشخیص علایم بیش حسی در کودکان
زمانی که کودک تحت فشار مرحله ی حساس قرار گرفت، تقریباً غیرممکن است که به عقب برگردد. به همین دلیل تشخیص علائمیکه از مشکل خبر میدهند خیلی مهم است. علائمی که نیاز به توجه دارند. آیا کودک شروع به آرام شدن کرده است؟ خیلی سریعتر صحبت میکند؟ آیا کودک شروع به پس زدنهای فیزیکی کرده است؟ آیا شروع به درگیر شدن در رفتارهای خود تحریکی شده است؟ آیا بی رنگ یا قرمز شده است؟ آیا تنفس او سریع و یا افزایش ضربان قلب دارد؟
کاردرمانی حسی
با فراهم کردن تحریکات حسی منظم در لحظات کلیدی در طول روز- قبل از مدرسه، قبل از صرف غذا، ایستادن در صف، منتظر ماندن در مطب دکتر، حین انجام تکالیف – شما این امکان را فراهم کردهاید که سیستم عصبی کودک در مقابل نیازهای ناگزیر زندگی روزمره بتواند مقاومت کند. ضرب المثل قدیمی را به یاد بیاورید علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد. فقط داشتن یک استراحت میتواند از موقعیتهای مشکلزا جلوگیری کند. داشتن استراحتهای مختلف در طول ساعات مختلف انجام تکالیف، داشتن میان وعده قبل و بعد از فعالیتهای مدرسه، انجام کمی جست و خیز و دویدن دور بلوكها قبل از دیدن مادربزرگ، یا جویدن آدامس قبل از نشستن برای صرف شام میتواند تفاوت بزرگی را ایجاد کند. اگر میدانید که حرکت کودک شما را سازماندهی میکند، به او حق انتخاب فعالیتهای حرکتی مختلفی را بدهید که میدانسد از آن لذت میبرد.
اگر میدانید که کودک شما در صورتی خوب عمل خواهد کرد که فعالیتی را با دستانش انجام بدهد کیسه ای پر از توپهای فشاری، مدادرنگیها و دفترچه یادداشت را برای او فراهم کنید.
دختر 5/4 ساله من مشکلات حسی زیادی دارد. او اکنون به مدت بیشتر از یک سال است که آموزشهای رفتن به توالت را دیده است، اما در مدرسه شروع به خیس کردن خودش کرده است جون از استفاده کردن از توالت امتناع میکند. ما فکر کردیم که به این دلیل است که شاید او اضطراب جدایی داشته باشد و حتی مدرسه در خصوص احتمال وجود اختلال نافرمانی مقابله ای صحبت کردند. سرانجام خودم در مورد موضوع با او صحبت کردم. مشکل این بود که او از دستمالهای توالت تنفر داشت و میدانست که اگر از آن دستمالها استفاده کند مجبور است که دستهایش را بشوید و دوباره با آن دستمالها پاک کند. من دستمالهای مرطوب را از خانه فرستادم و او در مدرسه شروع به استفاده از توالت کرد. ( مادر یک کودک پیش دبستانی)
آرام کردن یک موقعیت تنشزا
زمانی که کودکی بیش حسی دارد، نکته کلیدی حفظ وضعیت ظاهر و ایمنی است. معمولاً تلاش برای آرام کردن کودک از راه منطق زمانی که او در وسط بحران است نتیجه معکوس میدهد. در عوض نیاز دارند تا موقعیت را آرام کنند.
به والدین آموزش دهید که اگر امکان دارد کودک را به یک مکان با سطح تحریکات حسی قابل ترجیح ببرند؛ یک موقعیت کاملاً آرام با نور کم و نبود هیچگونه رفت و آمد. کودک میتواند با هدفون به موسیقی آرامی گوش بدهد، شیء نرمی را نگه دارد، کمی آب بنوشد، و یا فقط نفس بکشد. بعضی از فشارهای محکم مثل مالیدن پشت و یا بغل کردن ممکن است در این راستا باشد ولی فقط زمانی که کودک از آن خوشش میآید. به یاد داشته باشید که یک کنارهگیری حسی مناسب کاملاً با تنبیه و طردکردن متفاوت است. این یک فرصت است که کودک احساسات بد را تخلیه کند به این ترتیب او میتواند بهتر احساس و عمل كند.
قطعاً والدین میتوانند در مورد آنچه که اتفاق افتاده صحبت کنند. بعضی مواقع به طور ساده مثلاً ” من دیدم که واقعاً زمان سختی داشتی. فکر میکنی چه چیزی باعث آن شده است؟ فکر میکنی که خیلی شلوغ، پر سر و صدا و یا بد بو بود و یا چیزی اینجا وجود دارد؟ آیا در مورد اینکه اگر دوباره در چنین موقعیتی قرار گرفتیم چه کاری میتوانیم انجام بدهیم ایدهای داری؟” اگر والدین پی ببرند که او میتواند خودش را به طریق متفاوتی کنترل کند میتوانند که معذرت خواهی بکنند” میدانم که رفتن به مرکز خرید برای تو دشوار است. تو کار بزرگی انجام دادی تا زمانی که من تو را مجبور کردم به مغازههای زیادی برویم. من معذرت میخواهم. من باید به خاطر داشته باشم که تو نیاز به استراحت داری و یا اینکه باید یک روز دیگری مراجعه میکردیم. ما دفعه بعدی بهتر میتوانیم از آنچه که اتفاق افتاد جلوگیری کنیم”.
زمانی که والدین تلاش میکنند تمام کارهای روزمرهشان را انجام دهند ولی باید مدام با یک کودک با مشکلات حسی سر و کله بزنند میتواند خیلی خستهکننده باشد، خصوصاً زمانی که کودکان دیگر نیز نیاز به توجه دارند. اگر والدین آرامش خود را از دست بدهند و شروع به فریاد زدن بکنند او باید صبر کند تا همه چیز آرام شود و بعد در مورد آن صحبت کند. کتک زدن هرگز وسیلهای قابل قبولی برای نظم و انضباط نمیباشد. اولاً، به کودک یاد میدهد که برای ارتباطات از دستهایش استفاده کند که مسئله خوبی نیست. دوماً، ممکن است حس را بزرگ جلوه دهد، یک کودک بیش حس ممکن است که یک ضربه خفیف را یک حمله ترسناک درک کند در حالی که کودکی که دچار کم حسی است آن را فوقالعاده تصور کند.
مانند هر چیز دیگری آگاهی و دانش یک قدرت است. چنان که والدین در پیشبینی اینکه کدام موقعیتها برای کودک مشکلساز خواهد بود بیشتر ماهر شدند، و همه افراد نسبت به استفاده از روشهای حسی که در وهلهی اول از مشکلات جلوگیری میکند عادت کردند، زندگی با کودک دارای مشکلات حسی کمتر چالش برانگیز خواهد بود.
سوالات متداول:
1- آیا کودکی که از برچسب لباس یا جوراب بدش میآید، دچار SPD است؟
ممکن است بله. اگر کودک بهطور افراطی نسبت به بافتهای خاص، صداها، نور، یا حتی بو واکنش نشان دهد و این موضوع عملکرد روزانهاش را مختل کند، احتمال وجود اختلال پردازش حسی وجود دارد و نیاز به ارزیابی توسط متخصص کاردرمانی دارد.
2-چه عواملی باعث اختلال پردازش حسی میشوند؟
علت دقیق SPD هنوز مشخص نیست اما ژنتیک، تولد زودرس، آسیبهای مغزی، یا تأخیر در رشد عصبی میتوانند از عوامل تأثیرگذار باشند. عوامل محیطی مانند نبود تجربههای حسی متنوع نیز میتواند در ایجاد آن نقش داشته باشد.
فلج مغزی در کودکان خود را با علائمی نظیر تاخیر حرکتی کودک، عدم توانایی کودک در نگه داشتن سر، سفتی اندام ها و نتوانی در حرکت دادن یک سمت بدن یا هر دو سمت بدن نشان می دهد. کودکان با فلج مغزی خفیف ممکن است دیرتر از نوع شدید آن تشخیص داده شوند اما در هر زمان که والدین پی به مشکلات حرکتی نوزاد خود برند باید در اولین فرصت جهت ارزیابی دقیق حرکتی نوزاد اقدام نمایند. مرکز درمان فلج مغزی دکتر صابر به صورت تخصصی در زمینه کاردرمانی فلج مغزی و گفتاردرمانی فلج مغزی فعالیت می نماید.
هدف نهایی کاردرمانی رساندن کودک به حداکثر استقلال ممکن است. بعضی از کودکانی که فلج مغزی در آنها از نوع خفیف است، مشکل خاصی در مسیر کسب استقلال نخواهند داشت. برای بعضی دیگر، کسب این فرآیند کند و زمانبر است. تعدادی از کودکان مبتلا به فلج مغزی شدید، به علت مشکلات عدیدهای که دارند، همیشه نیازمند دریافت کمک از اطرافیان خود خواهند بود.
اما نکته مهمیکه همیشه والدين و اطرافیان کودک فلج مغزی باید به آن توجه ویژه داشته باشند اینست که اجازه دهند کودک همه کارهای خویش را تا حد امکان خودش انجام بدهد. اگر کودک قادر نیست یک فعالیت را خودش بهطور کامل انجام بدهد، آن را به بخشهای کوچکتر تقسیم کرده و هر قسمتی که کودک قادر به انجام آن است (حتی به میزان خیلی کم) را به خودش واگذار کنند. اینکار باعث ایجاد حس خود کارآمدی و اعتماد به نفس در کودک شده، به طوریکه سعی میکند بقیه قسمتهای آن فعالیت را فراگرفته و در آن به طور فعال مشارکت داشته باشد. به عنوان مثال اگر کودک در تعویض پیراهن خود به والدین متکی است، لازم است در ابتدا این فعالیت را به اجزا کوچکتر مانند آوردن پیراهن تمیز از کشو، باز کردن دکمه لباس، در آوردن آستینها، و پوشیدن یک آستین و بعد آستین دیگر، … تقسیم کرده (حتی میتوان به اجزا کوچکتر از این نیز تقسیم کرد) و یک بخش را (ترجیحاً بخشی که خود کودک دوست دارد) به خود کودک بسپارند. سپس با افزایش توانمندی کودک بقیه قسمتهای فعالیت را نیز به عهده خود او بگذارند.
آیا کودک فلج مغزی من میتواند صحبت کند؟
انواع گوناگونی از توانمندیهای ارتباطی (کلامی و غیرکلامی) در میان کودکان فلج مغزی رواج دارد. بعضی از این کودکان برای یادگیری تکلم مشکل خاصی ندارند. اما بعضی دیگر در کنترل عضلات گفتاری مانند عضلات صورت و اطراف دهان، زبان، حلق و حنجره مشکل داشته و یا دچار تاخیر در رشد مهارتهای شناختی هستند. مهارتهای شناختی به آن دسته از مهارتهای ذهنی اطلاق میشود که کودک برای یادگیری هر چیزی نیازمند آنها است. این مهارتها عبارتند از توجه، تمرکز، توانایی حل مسئله، حافظه، تفکر و استدلال. این دسته از کودکان به منظور رشد و توسعه گفتار و یا یادگیری دیگر روشهای ارتباطی، نیازمند استفاده از خدمات گفتار درمانی و یا آسیبشناس گفتار و زبان (گفتاردرمانگر) هستند. البته شایان ذکر است که در صورت وجود مشکلات شناختی در کودک، کاردرمانگر ذهنی میتواند به صورت فعال در این حیطه وارد شده و مشارکت کند.
آیا ممکن است مشکلات رفتاری در کودک من ایجاد شود؟
در مسیر رشد کودکان فلج مغزی، ممکن است در بعضی از آنها رفتارهای نابهنجار، ضداجتماعی و غیرقابل کنترل شکل بگیرد. از طرفی، عدم تحرک یا تحرک نامناسب و نیز عدم توانایی در برقراری ارتباط با دیگران، از عوامل زمینهساز بروز ناکامی یا ناامیدی در این دسته از کودکان هستند. به عنوان مثال، کودکی که گفتار مناسبی ندارد، ممکن است از جیغ زدن برای شروع ارتباط و تعامل با دیگران استفاده کند. خوشبختانه با دو روش میتوان نابهنجاریهای رفتاری را در این کودکان درمان کرد: ۱. تکنیکهای اصلاح رفتار که کمک و یاری روانشناسان را میطلبد چرا که آنها میتوانند در آموزش به والدین کودکان فلج مغزی، برای طرز برخورد صحیح با کودک، در موقعیتهای مختلف نقش مهمی داشته باشند. ۲. رشد و توسعه مهارتهایی که در کودک موجب استقلال بیشتر او میشود. کاردرمانگران به طور مسلم قادر هستند در این حیطه (رشد و ایجاد مهارتهای استقلال بخش) نقش برجستهای ایفا کنند. در پایان، تأکید روی این نکته برای همکاران کاردرمانگر و والدین گرامی بسیار اهمیت دارد که به یاد داشته باشند هر کودک دارای شخصیت منحصر به فرد و بینظیری است. بنابراین برای ایجاد حس كفایت و کارآمدی در کودک و نیز شاد کردن و موفق کردن او در مسیر ناهموار و صعود توانبخشی،باید از روشهای منحصر به فرد (مختص به هر کودک) برای ایجاد انگیزه و اشتیاق در او بهره گرفت. در همین جا است که خلاقیت کاردرمانگر معنی پیدا کرده و همراه با دیگر ابزاری که در اختیار دارد، برای هر کودک نسخه شفابخشی میپیچد.
آیا کودک من از امید به زندگی طبیعی برخوردار خواهد بود؟
مشکل اصلی کودکان فلج مغزی، آسیب اولیه مغزی بوده که به دنبال آن آسیب ثانویه در سیستم اسکلتی- عضلانی و به میزان کمتر در دیگر دستگاههای بدن رخ میدهد. نکته مهم اینجاست که در اکثر کودکان فلج مغزی، بقیه دستگاههای بدن سالم بوده و آنها میتوانند از یک زندگی طبیعی برخوردار باشند. البته این به شرطی محقق میشود که در اسرع وقت، درمانهای توانبخشی خود را شروع نمایند. فقط بخش کوچکی از کودکان فلج مغزی با میزان ابتلای خیلی شدید و با مشکلات همراه جدی مانند تشنج، در معرض خطر کاهش امید به زندگی هستند. به عنوان مثال ممکن است در این دسته از کودکان عفونتهای مکرر قفسه سینه رخ داده و یا دارای تشنجهای طولانی مدت باشند.
آیا کودک بعدی من به فلج مغزی مبتلا خواهد شد؟
این موضوع بسیار بعید بنظر میرسد اما بهتر است شما در این زمینه با پزشک خود مشورت کنید. والدین باید احساس راحتی کرده و تمام موارد را با پزشک خود یک به یک بررسی کرده تا در صورت لزوم به متخصصین ژنتیک ارجاع داده شوند. از طرفی بهتر است در طی حاملگیهای بعدی، به طور مرتب تحت نظر پزشک متخصص زنان و زایمان بوده و مراقبتهای مامایی دریافت کنند.
آیا همه آن چیزی که پزشکان و درمانگران راجع به کودک فلج مغزی من میدانند به من میگویند؟
پاسخ این سوال «بله» است. اما نکته مهم اینجاست که زمانی که درمانگران در پاسخ دادن به پرسش والدين به سختی میافتند، والدین بنا را بر این میگذارند که آنها اطلاعاتی دارند یا متوجه نکتهای شدهاند که از ما مخفی میکنند. به هر حال والدین باید مطمئن باشند که درمانگران حتماً تمام نکاتی که تا آن لحظه راجع به کودکشان متوجه شدهاند را به اطلاع آنها میرسانند. اما سوال مهم دیگر این است که چه موقع درمانگران در توضیح مسائل مربوط به کودک دچار مشکل میشوند؟ شاید بتوان به عواملی از قبیل بیتجربگی درمانگر، اطلاعات ناکافی او، بیان ضعیف او در توضیح مسائل، اطلاعات ناکافی والدین، عدم ارتباط مناسب بین والدین و درمانگر، … اشاره کرد.
سوالات متداول:
1.آیا کودک فلج مغزی صحبت می کند؟
بعضی از این کودکان برای یادگیری تکلم مشکل خاصی ندارند. اما بعضی دیگر در کنترل عضلات گفتاری مانند عضلات صورت و اطراف دهان، زبان، حلق و حنجره مشکل داشته و یا دچار تاخیر در رشد مهارتهای شناختی هستند.
2. آیا کودک فلج مغزی من در حرکت مستقل می شود؟
هدف نهایی کاردرمانی رساندن کودک به حداکثر استقلال ممکن است. بعضی از کودکانی که فلج مغزی در آنها از نوع خفیف است، مشکل خاصی در مسیر کسب استقلال نخواهند داشت. برای بعضی دیگر، کسب این فرآیند کند و زمانبر است. تعدادی از کودکان مبتلا به فلج مغزی شدید، به علت مشکلات عدیده ای که دارند، همیشه نیازمند دریافت کمک از اطرافیان خود خواهند بود.
سیستم تعادلی در گوش داخلی قرار دارد و تغییرات در نیروهای گرانشی و وضعیت سر را نمایان میسازد . هنگامیکه سیستم تعادلی به طور مؤثری کارکند به عنوان پردازنده ی اولیه ی ورودی حسی به تعادل و جهت گیری بصری شما هنگام حرکت در فضا کمک میکند. همچنین سیستم وستیبولار یک نقش کلیدی در دقت و چابکی ایفا میکند. سیستم عصبی مرکزی تعادل و سایر ورودی های اختلال حسی را به وسیله ی ارزیابی برای درمان بالقوه و سپس پاسخ ، پردازش میکند. برطبق موارد گفته شده ، شاهد این واکنشها خواهیم بود : تسهیل پاسخهای محافظت کننده به تناسب موقعیت (مثلا هنگام مواجهه با خطرمراقب باش) یا ممانعت از پیامهای محافظت کننده (مثلا نگران اینجا نباش) یا تبدیل پاسخهای محافظتی (مثلا مطمئن نیست پس بااحتیاط پیش برو.) این ارزیابی برای کودکی که مشکل حسی تعادل و عملکرد ضعیفی دارد، درست کار نمیکند. مرکز کاردرمانی حسی دکتر صابر در زمینه درمان اختلال پردازش حسی وستیبولار به صورت حرفه ای فعالیت دارند. کاردرمانی تعادلی و سنسوری روم و ماساژهای عمقی موجب درمان اختلال حسی تعادلی در کودکان می گردد. در این مطلب به صورت دقیق تر به مشکلات کودکان با اختلال حس وستیبولار و درمان های آن می پردازیم.
مشکل حسی تعادل
کودکی با مشکلات سیستم تعادلی و کنترل حرکتی ممکن است نوع عضلانی ضعیفی داشته باشد چون پیامهایی که به ماهیچه ها دستور میزان انقباض میدهند از عهده ی این کار برنمی آیند. هنگامیکه کودک قصد جابه جایی دارد ، ممکن است قادر به فعالسازی ماهیچه هایش به طور مناسبی نباشد و از ایجاد هماهنگی میان تعادل و ماهیچه ها جلوگیری میکند. درنتیجه ممکن است بعضی فعالیت ها چالش برانگیز یا ترسناک به نظرش برسند و از آنها اجتناب کنند.
چنین کودکی ممکن است قادر به تفسیر وضعیت سر و بدنش که در جهت حفظ توازن و تعادل قرارگرفته اند نباشد. او ممکن است هنگام جا به جایی احساس عدم امنیت و خطر بکند زیرا او نمیتواند بگوید کدام راه به سمت بالاست یا اینکه به کجا میرود. تغییرات در وضعیت سر ممکن است او را گیج کند و امکان دارد از بالا آوردن پاهایش از زمین خودداری کند. او ممکن است به راحتی گیچ شود یا شاید اصلا نتواند کاری را انجام دهد. زمینه ی بصری ممکن است به علت حرکتهای ناپایدار باشد. به عنوان مثال هنگامیکه او سوار چرخ و فلک است ، طوری به نظر میرسد که تمام دنیا اطراف او میچرخد . هنگامیکه کودک با مشکلات تعادلی سوار ماشین و هواپیما میشود سیستم وستیبولار حرکات را حتی زمانیکه سیستم بصری نمیبیند ، حس میکند و این سیگنالهای آمیخته میتوانند منجر به بیماری سفر شوند. (وقتی فرد دچار هواپیما زدگی ، دریا زدگی و… میشود حالتی به وجود می آید که به آن بیماری سفر میگویند.) برخی از افراد هستند که ممکن است با راه افتادن وسیله نقلیه به خواب بروند. برای بعضی کودکان دریافت ورودی های تعادلی هنگام جنبش ، نگه داشته شدن در صندلی کودک ، یا نشستن در ماشین ممکن است از راههایی باشد که آنها بتوانند بهتر به خواب بروند. سایر کودکان ممکن است چابک و فرز باشند به طور پایداری جابه جا شوند ، بیقراری و ناآرامی میکنند، زیاد لول میخورند و گهگاهی کارهای خطرناکی را انجام میدهند، مانند بالارفتن از مکانهای خیلی مرتفع یا دوچرخه سواری کردن با سرعت زیاد و بدون توجه به ترافیک. به علت دشواری های محدودکننده این کودکان و نیاز آنان به حرکت ، این کودکان ممکن است دیگران را آزار دهند و شانسی برای فرصتهای یادگیری حیاتی نداشته و مستعد آسیب باشند.
کودکی با ناامنی ثقلی به تغییرات در وضعیت سر یا جابه جایی به طور نامتناسبی پاسخ میدهد که یک خطر ریسک واقعی است. کودک احساس میکند که نمیتواند تعادل خود را در برابر نیروهای ثقلی حفظ کند. این ممکن است به علت یکپارچگی ضعیف وستیبولار و عملکردهای مخچه ای باشد. اصولا مشکل پردازش اطلاعات از اوتریکول و ساکول است.
علائمی مثل ترس از ارتفاع ، احساس واژگون بودن مثل زمانیکه از میله های بازی آویزان است یا حالت معلق بودن در زمان پشتک زدن می باشد. راه رفتن روی زمین ناهموار یا سطح نرم مانند گذرگاه پرصخره یا در برف یا شن ممکن است اضطراب آور باشد ، همانطور که گام برداشتن از یک سطح به سطحی دیگر این حالت را ایجاد کند؛ مثل رفتن از یک پیاده روی بتنی به محلی پوشیده از چمن . نشستن در ماشین ، راندن دوچرخه ، اسکیت یا سایر چالش های حرکتی ممکن است موجب ناراحتی فرد شود ، حتی فعالیتهای بی ضرری مانند خم شدن و برداشتن شی افتاده روی زمین یا بستن بندکفش (کودک یاد خواهد گرفت که اشیا را با خم کردن لگن و زانوها و مستقیم نگهداشتن سر از زمین بردارد یا پاهایش را از صندلی بالا بیاورد که بندهایش را گره بزند.) کودکی که از نظر ثقلی ناامن است ، معمولا فعالیتهای ثانویه را برمیگزیند مانند خواندن ، هنر و صنایع دستی و ساخت وسایل و از فعالیتها و بازی های فیزیکی پرهیز می کند.
کودک میترسد که پاهایش را از زمین بردارد ، از چرخش و یا حرکت برای پشتک نیز اجتناب میکند. او ممکن است تمایل داشته باشد خودش را از نظر فیزیکی به چالش بکشد البته درصورتیکه قادر به کنترل وضعیت باشد.
همچنین اگر جابه جایی برروی او نیرویی اعمال کند امکان ترس و نگرانی وجود دارد. هنگامی که او را برروی تشک تعویض پوشک قرار می دهند بیتابی می کند و نق میزند ، هنگامی که کودک را میچرخانند گریه میکند و وقتی بزرگتر شد ، از بازیهای دشوار و ورزشهای تیمی اجتناب میکند.
حساسیت بیش ازحد به حرکت در اختلال حس تعادل
کودکی با فعالیت بیش ازحد وستیبولار یا تعادلی ممکن است به صورت نامطمئن و مضطرب حرکات سریع یا چرخشی را انجام دهد. ممکن است گیج باشد و به راحتی حالت تهوع بگیرد به خصوص زمانیکه سوار بر ماشین است و یا از تجهیزات زمین بازی استفاده میکند و یا هنگامیکه برروی وسایل تجهیزاتی پارکها سوار میشود ، فقط با نگاه کردن فردی که سوار چرخ و فلک است ممکن است کودک به دلیل واکنش دهلیزی چشمی حالت گیجی بگیرد و یا حالت تهوع به او دست بدهد.
حساسیت کم به حرکت و جستوجوگری حسی وستیبولار
در اختلالات پردازش حسی، هنگامیکه کودک به تحریکات وستیبولار کمتر پاسخ دهد ، ممکن است تنبل به نظر برسد و چست و چابک به نظر نرسد ، مانند عروسک کهنه فلاپی (یک کارتون انگلیسی است) ، که او در کارهایش با نیروی ثقل زمین در کشمکش بود. تغییر وضعیت از یک وضعیت به وضعیت دیگر ، مثل بلندشدن از روی نیکمت و قدمزدن ، ممکن است برای وی پرزحمت باشد ، و از بازیهایی مثل دویدن و ورزش کردن پرهیز کند. او درحقیقت کلی حرکت دارد اما سازمان یافته نیست.
در آن طرف داستان کودکی ممکن است به صورت فعال مشغول جست وجو دروندادهای حرکتی باشد که کاملا داستانش با چیزی که ذکر شد متفاوت است. این کودک ممکن است درحرکتی ثابت بماند و مجدد آن را انجام دهد چراکه سیستم وستیبولار او بسیار ضعیف عمل میکند. ممکن است درهنگام راه رفتن ، دویدن زیاد در زمین بازی ، با ضربه زدن درسرجای خود ، دور زدن دور یک دایره یا قدم زدن دور یک اتاق ، یا هنگامیکه روی یک توپ ایستاده است ، فقط احساس ایستادن ساده را داشته باشد یا با اشیائی که بدن وی نیاز به مواجه با آنها برای برطرفشدن ولع درونداد حسی دارد ، ناسازگار باشد . هنگامیکه بزرگتر شد از فعالیتهایی مانند فوتبال ، یا دومیدانی استفاده کند یا ممکن است در فعالیتهای ناهنجار جستوجوگر حسی مثل رانندگی با سرعت زیاد ، همراه با حرکات نمایشی را ادامه دهد ، بنابراین متقاعد کردن آنها به روشهای امن تر میتواند موجب سازش آنها گردد.
درمان اختلال حس وستیبولار
در زمینه درمان اختلال سیستم تعادلی و وستیبولار در کودکان استفاده از تمرینات حسی حرکتی در کاردرمانی یکپارچگی حسی یکی از درمان های مهم و اساسی به حساب می آید. کودکان با یکپارچگی حسی می توانند پاسخ های حرکتی مناسب تری را به محرک های وستیبولار داده و مهارت های هماهنگی حرکتی خودرا بهبود بخشند. همچنین ماساژ های عمقی در تحریک حس ععمقب مفاصل کمک کننده می باشد. استفاده از سنسوری روم با اعمال محرک های حسی کنترل شده و قابل کنترل این امکان را برای درمانگران فراهم می نماید که با توجه به نوع اختلال کودک، محیط را اماده کرده و محرک های بینایی، شنیداری و تعادلی صحیحی را در جهت بهبهود مهارت های هماهنگی حرکتی و تعدیل حس وستیبولار فراهم مس نماید. مرکز کاردرمانی دکتر صابر با استفاده از تمامی امکانات درمانی روز دنیا به درمان اختلالات حسی کودکان از جمله حس وستیبولار می پردازد.
سوالات متداول:
1.کاردرمانی می تواند به درمان مشکلات حس تعادل کمک کند؟
بله، کاردرمانی حسی و سنسوری روم دو درمان مفید در زمینه بهبهود مهارت های تعادلی و تعدیل حس وستیبولار در کودکان می باشد که باید توسط متخصصین با تجربه ارائه گردد.
2.اختلال وستیبولار چیست؟
به هرگونه مشکل در مهارت های تعادلی مانند عدم دقت در حرکات و چابکی، مشکل در حفظ کنترل بدن در حرکت، اجتناب از فعالیت هایی که نیاز به پریدن دارد و یا انجام فعالیت های پر خطر مانند پریدن از ارتفاع می تواند از نشانه های اختلال وستیبولار باشد.
باتوجه به تحقیقات اخیر ، سیستم بویایی ابتدایی ترین حسی است که خطر را در اطراف محیط برای ما تشخیص میدهد مثل غذاهای فاسد ، دود ، و بسیاری از مواد سمی دیگر . در طول روز ، مولکولهای بویایی که در فضا در جریان هستند ، به دماغ ما وارد میشوند . هنگامیکه میخواهیم چیزی را بیشتر بو کنیم، حجم بیشتری از آن مولکولها را وارد حفره بینی خود میکنیم که گیرنده های شیمیایی تکانه هایی به قسمت بویایی ارسال میکنند. متفاوت با سایر اطلاعات حسی ، فقط حس بویایی پیامها را مستقیم به سیستم لیمبیک مغز ارسال میکند و بلافاصله احساسات و خاطرات راه اندازی میشوند. اختلال در یکپارچگی حس بویایی موجب مشکلات تغذیه ای و بی قراری در کودکان می گردد. مرکز درمان اختلال پردازش حسی در زمینه حساسیت حس بویایی با تمرینات کاردرمانی حسی و حساسیت زدایی برطرف می گردد.
مفهوم یکپارچگی حسی بویایی
اختلال یکپارچگی حسی در حس بویایی به شرایطی گفته میشود که مغز کودک نمیتواند اطلاعات بویایی را بهدرستی پردازش یا سازماندهی کند. این حس، نخستین و قدرتمندترین سیستم هشداردهنده بدن نسبت به خطرهایی مانند غذاهای فاسد یا گازهای سمی است که سیگنالهایش مستقیماً از گیرندههای بویایی به سیستم لیمبیک ارسال میشود و بلافاصله احساسات و خاطرهها را فعال میسازد در کودکانی که اختلال یکپارچگی حسی بویایی دارند، ممکن است نسبت به بوهای معمولی واکنشهای غیرطبیعی از جمله بیقراری، تهوع یا بیاعتمادی نشان دهند. در مقابل، برخی دیگر حس بویایی ضعیفی دارند و از این رو سلامت و اشتهایشان آسیب میبیند، چراکه ممکن است بوی دود یا غذاهای فاسد را حس نکنند و دچار خطر شوند
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
هنگامیکه درمورد بو فکر میکنید ، احتمالا به بوی گل رز ، پای سیب یا سگ بدبوی خود فکر میکنید. قطعا هرچیزی و هرکسی یک بوی مخصوص به خود را دارد ، که بیشتر ما می آموزیم که چگونه از به خاطر آوردن بوها جلوگیری کنیم مگر اینکه بوی عطر خوشبو یا زننده خاصی را داشته باشند.
حساسیت بیش ازحد حسی بویایی
کودکی با فعالیت بیش ازحد سیستم پردازش حس بویایی ممکن است به صورت رگباری بوها و پاسخهای قوی از بوهایی که دیگران از آن لذت میبرند را تجربه کند ، همچنین او متوجه است اما آن را تحمل میکند ، یا ممکن است به صورت آگاهانه از آن اطلاع نداشته باشد. بوی بدن و نفس سایر افراد یا بوی ادکلنها و لوسیون هایی که به کار میبرند ممکن است برای کودکی با حساسیت بالای حسی منزجرکننده باشد. بوی یکسری از غذاهای ویژه ممکن است سبب ایجاد حالت تهوع درچنین کودکی گردد. این کودک ممکن است به بوی تجهیزات پاک کننده ، محافظتکننده های بدن و گازهای تولیدشده از فرش و مبلمان تازه بسیار حساس باشد. سوپرمارکتها ، رستورانها ، و تجمعهای روزهای تعطیل که بوی غذاها و بوهای مختلف افراد مختلفی درآن وجود دارد بسیار برای کودک آسیب زننده است. در بین تنوع مواد شوینده لباس همکلاسیها ، بوی اتاق رختکن و بوی جوراب در باشگاه ، غذاهای متنوع و درب باز سطل آشغالی که در کافه تریا قرار دارند و سینی ها را درآن خالی میکنند علاوه بر بوی مواد پاک کننده ، بوی فضاهای مدرسه میتواند بسیار ناخوش آیند باشد. داخل استخر ، باغ وحش و پمپ بنزین میتواند به جهنمی برای بینی های حساس تبدیل شود. بویایی حساس درهنگامیکه فرد دچار سردردهای میگرنی است ، فزونی مییابد.
حس بویایی پایین و جست وجو گری حسی
برخی افراد دارای حس پایین بویایی هستند . آنها نمیتوانند به راحتی بوی عطرها را حس کنند و ممکن است اشتهای آنها کاهش یابد . چراکه آنها بوهایی مثل بوی دود را حس نمیکنند ، ممکن است امنیتشان دچار مشکل شود. در موارد نادر از کاهش حس بویایی و عدم داشتن بویایی به طورکامل درک بو از بین میرود یا کاهش می یابد ، که ممکن است در آسیبهای عصب کرانیکال ، عفونتهای تنفسی، ضربه مغزی ، داروهای ویژه و دیگر شرایط به وقوع بپیوندد.
چون حس بویایی آنها بسیار ضعیف شده است ، کودکان دارای حس پایین بویایی اشیا را برای کشف بویایی و تحریک بیشتر بو میکنند. یک کودک ممکن است مداد را قبل از اینکه از آن استفاده کند ، کتابی را قبل از خواندن ، یا حیوانی را که از آن نگهداری میکند را بو بکشد. علاوه براین ، عده ایی ممکن است سایر افراد را برای بهدست آوردن حس قویتر بو بکشد . این اتفاق بیشتر در کودکانی با مشکلات شناختی یا طیف اختلالات اوتیسم دیده میشود که آنها شیوع بیشتری از حس پایین بویایی دارند.
برخی از کودکان به صورت فعال به دنبال عطرهای بسیارقوی از طریق روشهای نادرستی میپردازند. برای مثال ، یک نوجوان با ناتوانی هوشی که در خانه های حمایتی زندگی میکند ، میدود تا قوطی های آشغال را درهر زمانیکه بتواند و بشود ، بو بکشد ، اگر ازاین حرکات آنها جلوگیری نکنیم ، دور چمن میچرخد تا خود را اشباع کند. این پسر آموخته است که گاهی ویکسواپوراب را قبل از ورود به گروه پیاده روی بو بکشد. مواد روغنی ضروری باشدت بویایی کمتر ممکن است باعث شود که از طریقی درآن پیشقدم شود و خود را تحریک کند تا نیازهای بویایی غیرقابل خود را ارضا کند.
بیشحسی بویایی در کودکان
بیشحسی بویایی زمانی رخ میدهد که کودک نسبت به رایحههای معمولی حساسیت شدید نشان دهد. حتی بوی بدن دیگران، عطر یا بوی محیط مدرسه میتواند برای او ناخوشایند و تحریکگر باشد و موجب حالت تهوع و اضطراب شوداین حساسیت ممکن است در مکانهای شلوغ مانند رستورانها، سوپرمارکت یا اتاق رختکن بسیار شدید شود، بهویژه اگر کودک دچار سردرد میگرنی نیز باشد که آن را تشدید میکند
پیامدها و خطرات اختلال بویایی
بازداری یا پاسخدهی غیرطبیعی به بو میتواند تأثیرات جدی بر تغذیه، ایمنی و روابط اجتماعی کودک داشته باشد. حساسیت بالا ممکن است باعث پرهیز از غذاهای خاص یا دشواری در محیطهای گروهی شود. از سوی دیگر، کمحسی بویایی خطراتی مانند عدم تشخیص دود یا گاز سمی را به همراه دارد افت اشتها، سردرگمی، خستگی مفرط، و مشکلات تغذیهای از جمله پیامدهای شایع هستند، و این میتواند روی رشد جسمی و ذهنی کودک اثرات منفی داشته باشد.
سوالات متداول:
1- چگونه کمحسی بویایی در کودک دیده میشود؟
عدم واکنش به بوهای مهم مثل دود، یا رفتارهایی مثل بو کردن اشیاء برای تحریک حس بویایی.
2- آیا این اختلال فقط در کودکان دیده میشود؟
رایجتر در کودکان است، اما بزرگسالان هم ممکن است دچار اختلال یکپارچگی حسی بویایی شوند
بسیاری از فعالیت های روزمره که در یک کودک عادی به سادگی انجام می شود برای والدین کودکان با اختلال حسی دشوار و اضطراب آور است. اگرچه بعضی از کودکان حساس در فعالیتهایی مثل مسواک زدن دندانها و لباس پوشیدن مستقل میشوند، خیلی دیگر از کودکان با اختلال حسی این فعالیتهای زندگی را کاملا بیزار کننده میدانند. شانه ی خارش آور، شامپوی بد بو، خمیر دندانهای فشاری و غیره ممکن است در صبح زود برای والدینی که تلاش میکنند تا کودک را تمیز کنند و لباسش را بپوشانند و او را راهی مدرسه کنند دردسرساز می باشد. مرکز درمان اختلال پردازش حسی کودکان دکتر صابر در زمینه کاردرمانی حسی و گفتاردرمانی حسی کودکان به صورت کاملا تخصصی فعالیت می نماید. امکانات مرکز نظیر اتاق ماساژ، سنسنوری روم، اتاق تعدیل مهارت های شنیداری، اتاق تاریک بینایی به یکپارچگی حسی در کودکان و بهبود مشکات حسی آنان کمک می کند.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
والدین ممکن است بدانند که بردن کودکشان به سوپر مارکت در ساعت 5 بعداز ظهر بعد از یک روز پر مشغله در مدرسه و فعالیتهای بعد از مدرسه مانند صادر کردن دستوری برای شروع مصیبت است و ممکن است برای جلوگیری از این اتفاق برنامه خود را تغییر دهند.
جلوی موقعیتهای محرک دیگر را سختتر می توان گرفت. جمع کردن وسایل تعطیلات، آماده شدن برای مدرسه، و رفتن به دکتر همگی موقعیتهایی هستند که میتواند برای والدین و همچنین کودکان شدیدا چالش زا باشند.
پیشنهاداتی در روند درمان اختلال حسی کودکان
پرورش کودکان دارای چالشهای حسی، معمولا نیازمند قواعد متفاوتی نسبت به قواعدی است که والدین با آن بزرگ شده اند و یا نسبت به قواعدی که در مجلات پرورش کودکان توصیه شده است. اهداف ممکن است یکی باشد، اما سفر بزرگ کردن کودکان خوشحال، سالم، و خوش رفتار ممکن است والدین را به راههایی بکشاند که از وجود آنها هم آگاهی نداشتهاند. سر کردن با کودکان دارای مشکلات حسی نیازمند مهربانی بیشتر و نیازمند مقدار زیادی خلاقیت در حل مسائل است. در کتاب ما، بزرگ کردن کودک هوشمند از لحاظ حسی، نانسی پسکه و من، تقریبا 50 صفحه راهکار علمی برای مشکلات روزمرهی والدین و معلمان فراهم نموده ایم که ممکن است بخواهید آنها را به اشتراک بگذارید. در ادامهی این فصل شما برای سناریوهایی که والدین به احتمال زیاد نیازمند کمک در آنها هستند، روشهایی خواهید یافت.
مشابه همه ی چیزهای حسی، اصول کلی شامل ارزیابی مشکل زیربنایی، مشخص کردن این که چه تغییراتی باید و میتواند انجام شود، و افزایش ظرفیت کودک برای مواجهه با تجارب گسترده تر. بیایید کودکی را در نظر بگیریم که زمان مسواک زدن خیلی آشفته میشود. بپرسید:
تقاضاهای حسی که کودک توان تحمل آنها را ندارد کداماند؟ ضروری است که تکالیف یا تجارب مشکل ساز را تجزیه و تحلیل کنید و آنها را به اجزای حسی شان بشکنید. آیا مسواک لثههای کودک را آزار میدهد؟ آیا مشکل، بود یا طعم خمیر دندان است؟ آیا کودک از حس تهوع به علت کف، میترسد؟
اگر توانستید مشخص کنید که کدام جنبهی حسی، مشکل ساز است، آیا آن، چیزی است که می توانید تغییرش دهید؟ یا اینکه کودک باید یاد بگیرد که با آن کنار بیاید؟
در مورد زمینهی محیط چطور؟ آیا حمام، مساعد مسواک زدن این کودک هست؟ آیا نور فلوروسنت، بیش از اندازه پر نور یا بیش از اندازه چشمک زن است؟ آیا حمام کاشی شده، صدا را بیش از اندازه تکرار میکند؟ آیا اضافه کردن مواد جذب کنندهی صدا مفید است؟ مثل پردهی دوش که از جنس پارچهای تری هستند، حوله های پشمی، و یک قالیچه روی کف حمام. آیا کودک در یک اتاق دیگر بهتر مسواک میزند؟ در مورد محیط، چه مواردی را میتوان تغییر داد؟ و یا اینکه این موقعیتی است که کودک باید یاد بگیرد با آن کنار بیاید؟
آیا کودک احساس امنیت میکند؟ آیا ایستادن روی یک چهارپایه حین مسواک زدن کنار سینک، باعث می شود کودک احساس معلق بودن یا نا امنی میکند؟ آیا کودک در وضعیت نشسته بهتر مسواک میزند؟
چه میتوان کرد تا کودک از لحاظ فیزیکی و عاطفی، احساس امنیت کند؟
چطور میتوان کودک را برای انجام فعالیت، بهتر آماده کرد؟ آیا فعالیت حسی آماده کنندهای وجود دارد که به کودک کمک کند؟ مثل یک ماساژ سریع و محکم، قبل از مسواک زدن. آیا این به کودک کمک میکند که مراحل مسواک زدن به صورت کلامی یا نوشتاری یا تصویری جز به جز شرح داده شود؟ آیا او از آن دسته بچه هاست که اگر یک ویدیو یا کتاب در مورد مسواک زدن ببیند یا بخواند، بهتر مسواک میزند؟
مهارت حل مساله در این موقعیتها، در روند اینکه والدین با مشکلات زیربنایی سازگار میشود، آسان تر میگردد و والدین روشهایی که بهترین نتیجه را میدهند تشخیص میدهد.
شست و شوی صورت
برای کودکانی که حساسیت لمسی دارند، شستن صورت میتواند وحشتناک باشد. میتوانید تکنیکهای زیر را امتحان کنید:
انواع مختلف شست و شو دهندههای صورت را امتحان کنید تا یکی که بو و حس خوبی دارد را پیدا کنید. مثلا کودکی ممکن است به حس حباب صابون روی پوست اعتراض کند و یک شست و شو دهندهی بدون کف ترجیح دهد. بگذارید کودک شست و شو دهندههای مختلف را بو کند و مورد علاقهی خود را انتخاب کند. به خاطر داشته باشید که صابونهای قالبی، فومها، مایع های شست و شو، و شیرهای شست و شو همگی تجربهی لمسی و بوی متفاوتی دارند و ممکن است کمی آزمون و خطا نیاز باشد تا نوع مورد نظر انتخاب شود.
بیش تر انسانهای حساس، با لمس عمقی راحت ترند تا لمس سطحی، به علاوه میخواهند روی اتفاقی که دارد روی بدنشان میافتد احساس کنترل داشته باشند. به کودک بیاموزید که دستهایش را خیس و صابونی کند و سپس از حرکات چرخشی محکم استفاده کند- بیشتر شبیه ماساژ باشد تا چیزی که ما به عنوان شستن صورت میشناسیم. کودک میتواند ترتیب مورد علاقهی خود را انتخاب کند، مثلا شروع از چانه، سپس گونهی راست، و آن گاه پیشانی. اگر کودک خیلی کوچک است یا نمیتواند خودش صورتش را بشوید، والدین میتوانند در حالی که مراحل کارشان را شرح میدهند، صورت کودک را بشویند.
برخی آدمها شست و شو با لیف یا اسکاج را به شست و شو با انگشتانشان ترجیح میدهند. برای یافتن بافت مطلوب بافتهای مختلف را امتحان کنید.
اغلب کودکان شستن صورت با پرتاب کردن آب به صورت در حالی که چشمها محکم بسته نگه داشته شده اند، را به سختی تحمل میکنند. اولا، دماهای مختلف را امتحان کنید؛ کودک ممکن است آبی که کمی خنک تر یا گرم تر از دمایی که والدین فکر میکنند دمای مناسب است را ترجیح دهند. ممکن است شمردن دفعات پاشیدن آب به صورت، قبل از کشیدن دست روی صورت مفید باشد. معمولا 6 تا 10 بار. کودک ممکن ترجیح دهد که در حالی که به آینه نگاه میکند با یک لیف خیس به دقت باقی ماندههای مادهی شست و شو دهنده را پاک کند.
سوالات متداول:
1-کاردرمانی حسی چگونه به درمان کمک میکند؟
کاردرمانی حسی از تمرینها و فعالیتهای هدفمند برای تحریک یا تنظیم حواس کودک استفاده میکند. این تمرینها به کودک کمک میکنند تا واکنش مناسبتری به محیط داشته باشد.
2-چگونه اختلال حسی تشخیص داده میشود؟
تشخیص معمولاً توسط کاردرمانگر یا متخصص رشد کودک انجام میشود. ارزیابیها شامل بررسی واکنشهای کودک به محرکهای حسی و استفاده از تستهای استاندارد است.
برخی از مردم بیش ازحد نسبت به نور ، وضوح ، رنگ و الگو حساس اند. چیزی که از همه جدیتر است معمولا برای افرادی که مبتلا به طیفی از اتیسم هستند پرحسی دیداری می باشد که منجربه عدم تشخیص موقعیت به وسیله ی بینایی می شود.اختلال پردازش حسی بینایی یا مشکل حسی دیداری در اوتیسم موجب بی قراری و اضطراب فرد شده و در کودکان اوتیسم موجب رفتارهای پرخاشگرانه و تکانشگری می گردد. مرکز کاردمانی حسی دکتر صابر به صورت تخصصی در زمینه درمان اختلالات حسی فعالیت می نماید. تجهیزاتی نظیر سنسوری روم، اتاق ماساژ ، اتاق تاریک بینایی موجب تسریع در روند درمان اختلال یکپارچگی حسی کودک می شود.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
مشکلات حسی دیداری:
حسایست نوری : لامپهای روشن ، نورخورشید و درخشندگی ممکن است سیستم عصبی را آزاردهند و منجربه ناراحتیهای فیزیکی ، خستگی مفرط ، سرگیجه ، تشویش و اضطراب ، سردرد و سایر مشکلات شود. نورمهتابی نیز بیشتر مشکلساز خواهد بود زیرا افراد حساس میتوانند تکانشها را که مکررا خاموش و روشن میشوند ببینند و صدای آن را بشنوند. نورشدید همچنین میتواند ناراحت کننده باشد و به عنوان مثال نگاه طولانی مدت به مانیتور کامپیوتر باعث خستگی چشم یا سردرد میشود. در کودکان اوتیسم اختلال پردازش حس بینایی به وضوح دیده می شود.
حساسیت به وضوح : برخی از افراد با تفکیک میان تاریکی و روشنایی مشکل دارند . مشکلات حساسیت وضوح ، خواندن را سخت میکند و علاوه برخواندن ، در هدایت کردن ایمن دوچرخه یا رانندگی مشکل ایجاد میکند. بیشتر این افراد با خواندن نوشته های سیاه در پسزمینه ی سفید مشکل ندارند. درموارد حساسیت کنتراست کم ، حروف محوشده و به سختی دیده میشوند.
فقدان حساسیت کنتراست ، یکی از نشانه های بیماری چشم است. برخی از افراد مبتلا به پرحسی ، کنتراست را به راحتی تشخیص میدهند و مشتاقانه برای مدت طولانی به آن نگاه میکنند. هنگامیکه حروف به صورت خیلی تیره ظاهر شوند ، به عنوان مثال نوشته های سیاه در صفحه سفید ، نگاه کردن به آن بسیار سخت خواهد بود. امکان از بین رفتن وضوح چاپ نیز وجود دراد به آن معنا که حروف درحال جابه جایی یا به حالت کمرنگ و پررنگشدن (سوسوزدن) یا جدا از هم به نظر میرسند. دشواریهای مربوط به کنتراست و وضوح چاپ زمانی که کودک بالغ میشود و بهطور افزایشی چاپهای ریزتر با حروف بیشتر را میخواند و از او انتظار میرود که به مدت طولانیتری بخواند ، مشکل حادتر میشود.
اغلب افراد با مشکلات حساسیت کنتراست ، ارتباط خوبی با کاغذهای شبرنگ که در تاریکی ، روشن هستند ، دارند.
حساسیت رنگ و الگو : بیشتر کودکان از رنگهای گیرا خوششان می آید ، دختران صورتی و بنفش و پسران سبز و آبی را دوست دارند ؛ تلاشها براین است که از یکنواختی در انواع رنگها اجتناب شود . برخی کودکان با اختلال پردازش حسی نمیتوانند رنگهای معین را تحمل کنند. برای مثال کودک ممکن است دریک اتاق زرد روشن مضطرب شود چون این رنگ برای سیستم بصری او غیرقابل پذیرش است. یک کودک با حس پایین ممکن است برای اینکه توجهش به یک اسباب بازی جلب شود ، نیاز به رنگهای روشن یا حتی چراغ چشمک زن داشته باشد.
به یادداشته باشید که بینایی و مهارتهای حرکتی به هم پیوسته هستند. ما از چشمهایمان برای هدایت شدن به سمت الگوهای جدید حرکتی استفاده میکنیم.
هنگام یادگیری نوشتن ، کودک از چشمانش برای هدایت دستان درجهات مختلف استفاده میکند. برخی از ما به استفاده از بیناییمان در حین تایپ بر صفحه کلید استفاده میکنیم. چراکه تایپ بدون استفاده از حس بینایی را یاد نگرفته ایم که این توانایی به عملکرد گیرنده های حس عمقی انگشتان برای قرارگیری در جایگاه درست روی صفحه کلید وابسته است.
هنگام یادگیری اسکیت اوایل کودک عادت دارد به پاهای خود نگاه کند. به مرور که این حرکات بیشتر مأنوس میشوند ، نقشه های ذهنی مانند یک سیم کشی آماده میشود و کودک کمتر بربینایی تکیه میکند و درعوض اتکای بیشتری بر نقشه های حرکتی درونی دارد زیرا سیستم وستیبولار(دهلیزی) و گیرنده های حسی عمقی درگیر می شوند.
ملاحضات (صدا) در کودکان با اختلال حسی
به دلیل بزرگ بودن کلاسها و اجتناب از پارچههای جذب صدا از قبیل فرشها به دلیل نگرانیهای بهداشتی بسیاری از کلاسهای درسی صداهای بلندی را تولید میکنند. معلمان ممکن است متوجه شوند که نیاز است صدایشان را بلند کنند که توجه دانش آموز را جلب کنند و سروصدا را از بین ببرند.
یک کودک حساس هنگامیکه سعی میکند به آسانی بشنود ممکن است احساس کند باید مانند معلم در کلاس فریاد بزند.
در اینجا راههایی برای مدیریت صدا در کلاس وجود دارد
اگر صندلیها هنگام جابجایی روی زمین باعث صداهای ساییدن میشوند، توپهای تنیس را به شکل ضربدر برش دهید و زیر پایههای صندلی قرار دهید. شما میتوانید توپهای تنیس را از باشگاه یا مدرسه تهیه کنید.
به منظور کمک به دانش آموزان که بتوانند تمرکز کنند و جلوی صداهایی که حواسشان را پرت میکنند را بگیرند مانند صدای خط خطی کردن مداد، سرفه، عطسه و صحبت کردن،استفاده از نویز سفید برای کم کردن این صداها کمک کننده است. تنگهای ماهی، دستگاههای نویزسفید، سی دیهای نویز صورتی یا سفید میتوانند کمک کننده باشند
پخش موسیقی با صدای پایین به برخی از دانشآموزان کمک میکندکه تمرکز کنند اما ممکن است تمرکز دیگران را از بین ببرد. درکلاس درس از موسیقیهای مناسب استفاده کنید در حالی که چوپین و موزارت برای تمرکز انتخابهای کلاسیک میباشند. دیگر موسیقیها از قبیل موسیقی محیطی یا موسیقی مبتنی بر طبیعت مثل صداهای آرام را نیز در نظر بگیرید. به یاد داشته باشید که چه چیزی باعث میشود که شما یا معلم برای دانش آموزی که ممکن است برای تمرکز کردن به آرامش نیاز داشته باشد. آرامش دهنده یا برهم زننده آرامش باشد.
گزینه دیگری که به دانش آموزان اجازه میدهد که سازماندهی شوند، گوش دادن با هدفون به موسیقی ای است که آنها در طی خواندن، نقاشی کشیدن و دیگر اوقات تمرکز کردن، انتخاب میکنند. به دانش آموزان کمک کنید بفهمند هنگامیکه به موسیقی گوش میدهند و ساکت هستند در حقیقت از موقعییت سود میبرند.
به دانش آموزان اجازه دهید که از محافظت کنندههای گوش مثل هدفون استفاده کنند.
چراغهای قابل نصب در کلاس میتواند به دانش آموزان کمک کند که این دید را به دست آورند که چگونه با اینکه پر سروصدا هستند ولی میتوانند یک گروه باشند. این چراغ طوری طراحی شده است که شبیه یک چراغ ترافیکی میباشد که چراغ راهنمایی سطح صدا در کلاس را تنظیم میکند و دانش آموزان را آگاه میکند هنگامیکه صدا به یک سطح غیر قابل قبولی رسید، صدای خود را با معلم هماهنگ کنند.
ملاحظات بینایی در درمان اختلال حس بینایی
امروزه معلمها معمولا حق انتخابی ندارند که اتاقهایشان را طوری تنظیم کنند که مناسب نیازهای یادگیری دانش آموزان باشد در عوض، به آنها گفته میشود که چگونه دیوارها را تزیین کنند تا به بخشهای مورد نیازدست یابند.
معلمها میتوانند با صحبت کردن با دانش آموزان حساس، به آنها فرصت دهند از طریق این مراحل:
از دکورهای غیر ضروری بر روی دیوارها خودداری شود.
اگر یک دانش آموز با دکورهایی که لازمه یک دیوار است حواسش پرت میشود، آنها را در زمانهای حساس مانند سخنرانی و غیره با کاغذ بپوشانند.
اگر دانش آموزان با لامپهای بالای سر حواسشان پرت میشود به آنها اجازه دهید که در کلاس کلاه بپوشند.
از یک محدوده کوچک در کلاس به عنوان یک گوشه دنج استفاده کنید که نورها کم باشد و تصاویر نیز کم باشد.
یک محیط کاری تمیزی را فراهم کنید به این معنا که کاغذ یا کتاب غیر ضروری روی میز کودک نباشد.
به والدین یادآوری کنید که یک محیط کاری ساکت و روشن در خانه برای انجام مشقها ودیگر فعالیتهایی که نیازمند تمرکز است فراهم کنند.
کابینهای مطالعه فردی که حواس پرت کردن را کاهش میدهند و تمرکز را بالا میبرند فراهم کنید.
به دانش آموزان اجازه دهید تا در یک مکان جداگانه در کلاس بنویسند و امتحان بدهند.
لطفا با دقت مجددا چک کنید که پرینت دستورالعمل گرفته شده کاملا واضح و خوانا باشد زیرا در غیر این صورت کپیهای نسخهها گاهی ناخوانا میشود و خواندنش دشوارتر میگردد.
اگر کارها خیلی شلوغ است آنها را آسانترکنید، اگر لازم است از وسایل و ابزار بزرگتر استفاده نمایید.
با کاغذها و کاورهای رنگی آزمایش کنید تا تضاد و کنتراست بین کاغذ و نوشته کمتر شود و برای دانش آموز از نظر بینایی آسان تر دیده شود.
سوالات متداول:
1- چه کسانی بیشتر مستعد ابتلا به اختلال پردازش حس بینایی هستند؟
کودکانی با اوتیسم، ADHD یا سایر اختلالات رشدی، بیشفعالی یا حساسیت حسی، بیشتر در معرض SPD/PVD هستند.
2- اتاق تاریک بینایی چه نقشی دارد؟
با کاهش محرکهای نوری و رنگی، سیستم عصبی آرامتر پردازش میکند و تمرکز و تحمل بصری فرد بهبود مییابد؛ گزینه مفیدی در کودکان پرحسی بینایی به شمار میآید
یکی از مشکلاتی که والدین با آن دست و پنجه نرم می کنند مشکلات بد غذایی کودکان است. اختلال حسی یکی از علل مهم در اختلال غذایی کودک است. مشکل در حس چشایی از اختلال پردازش حسیمی باشد که توسط گفتاردرمانی حسی قابل درمان است. بیش حسی و کم حسی در حس چشایی و اختلال یکپارچگی حسی در دهان کودک به صورت تخصصی با تکنیک های حساسیت زدایی حسی بهبود می یابد. مرکز گفتاردرمانی کودکان دکتر صابر به صورت تخصصی در این زمینه فعالیت می نماید.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
شمار بسیار زیادی از خانواده های امروزی بیش از اندازه دارای مشغله هستند. ما بین ساعات طولانی کاری والدین، فعالیتهای پرشمار بعد- از – مدرسه، و تکالیف بیش از پیش، به نظر میرسد هرگز زمان کافی وجود نخواهد داشت. این مساله خصوصا موقعی سخت تر میشود که تمرین فوتبال یک کودک بیش تر به طول میانجامد، یا وقتی کودکی جلسه ی تدریس خصوصی بعد از ظهر دارد، و وقتی یکی از والدین مجبور است اضافه تر از وقت مقرر کار کند. نهایتا کودکان و والدین نوبتی غذا می خورند و همه آسیب می بینند.
برنامه های سرعتی و اتفاقی غذا خوردن مخصوصا در مورد کودکانی که دچار بیش حسی هستند، سخت است چرا که موجودات ذاتا پیرو عادات هستند. سعی کنید غذاها را هر روز سر ساعت مقرری میل کنید تا یک برنامه ی روزمره ایجاد گردد و این نیز سبب ایجاد چرخهی سیری- گرسنگی منظم شود. تا جایی که امکانش وجود دارد همهی افراد خانواده با هم سر غذا بنشینید- حداقل برای چند شب در طول هفته. ممکن است به نظر برخی خانوادههای پر مشغله، قدیمی و از مد افتاده به نظر برسد اما به طور سنتی میز شام جایی است که خانوادهها با هم روابط اجتماعی برقرار کردهاند و کودکان آداب و عادات غذا خوردن را یاد گرفته اند.
در ادامه تعدادی راهکار آورده شده است که نشستن سر میز غذا را ساده تر میکند:
ملاحضاتی دربهبود مشکل بد غذایی کودکان
برخی والدین شکایت میکنند که کودک با مشکل بد غذایی، حین غذا در وضعیت نشسته باقی نمی ماند یا اینکه کودک لم می دهد، از روی صندلی میفتند، یا بقیه را با پاهایش فشار میدهد، یا از زیر میز به دیگران لگد میزند. این رفتارها میتوانند هنگامی که خانواده سعی دارند یک شام راحت کنار یکدیگر داشته باشند کاملا آزار دهنده و واقعا مشکل ساز باشند.
نشستن پشت میز برای یک کودک دچار مشکلات حس چشایی، میتواند واقعا دشوار باشد. اگر او توان عضلانی نامناسبی در قسمت لگن و کمر داشته باشد، عضلاتش نمیتوانند برای مدت طولانی با جاذبه مقابله کنند. حتی اگر او ابتدا، صاف بنشیند، معمولا نمیتواند این وضع را ادامه دهد و به زودی مثل یک ماکارونی خیس سر میخورد و در حالی که در لگن به جلو منحرف شده و ستون فقرات به وضعیت C شکل رفته و اغلب با پاهای صاف پایین میرود. او ممکن است کاملا از روی صندلی به بیرون سر بخورد یا اینکه در همین « وضع نامطلوب» باقی بماند که مانع نفس کشیدن، بلعیدن، و توجه دیداری میگردد. برای جبران، او ممکن است بدنش را روی میز ولو کند، آرنج هایش را روی میز حایل کند تا سر و بالا تنه اش را حمایت کنند، و یا دائما حرکت کند تا عضلات تنه اش را فعال نگه دارد. کودکی که درک بدنی مناسبی ندارد و درست نمیفهمد که اعضای بدنش کجا هستند نیز ممکن است در صاف و ثابت نشستن مشکل داشته باشد. برای افزایش ورودی حس عمقی به پاها و تنهاش، ممکن است با پاهایش به پایه های صندلی، پای خواهرش (برادرش)، یا پای والدش فشار وارد کند. کودکی که بیش – برانگیخته است ممکن است در رسیدن به یک حالت آرام و درست و در حفظ وضعیت نشسته و ثابت مشکل داشته باشد، در عوض برای دریافت ورودی حرکتی، وول بخورد، بی قراری کند، و از جایش بلند شود.
راهکارهای نشستن در وقت غذا و سایر فعالیت های پشت میزی
قبل از نشستن، کودک را در فعالیتهای حسی درگیر کنید که سبب آرامش و سامان دهی میشوند. این فعالیتها میتوانند شامل پریدن روی یک تخته پرش کوچک، پروانه زدن، بالا رفتن از تعدادی پله، استفاده از لرزانندهی دهانی، بپر بپر روی یک توپ درمانی، یا کمی سکوت قبل از شروع غذا.
مطمئن شوید که میز و صندلی اندازهی مناسبی دارند. وقتی کودک تون عضلانی پایین، آگاهی بدنی اندک و قدرت عضلانی پایین دارد، بسیار مهم است که میز و صندلیای داشته باشید که با ویژگیهای بدنی او سازگار باشند. در وضعیت نشسته سطح میز باید به سمت کودک به پایین شیب داشته باشد (کودک نیاز به بالا آوردن دستها برای رساندن به سطح میز نداشته باشد)، و ساعدها باید بتوانند به راحتی روی سطح میز در حالت استراحت قرار بگیرند؛ مفاصل لگن باید کم و بیش در زاویهی ۹۰ درجه (زاویهی راست) قرار بگیرند؛ و پاها باید در حالت استراحت و به صورت صاف روی زمین قرار بگیرند.
صندلی مناسب میتواند تفاوت بارزی ایجاد کند. به جای استفاده از صندلی کمکی برای نشاندن کودکی کوچک روی صندلی بزرگسالان، والدین باید جدا به فکر استفاده از صندلیهای مناسب باشند، مثل صندلی متحرک (تهیه به صورت آنلاین و یا در فروشگاههای لوازم کودک). این صندلی همراه با رشد کودک قابل تنظیم است اذا او همیشه در ارتفاعی مناسب و به همراه یک جاپایی مناسب مینشیند. صندلیهای مخصوص پدال دار دارای تکیه گاه دست هستند؛ آنها همچنین دارای وسیله حمایت کننده و وضعیت دهندههای پا هستند که حسب نیاز قابل نصب و جداسازیاند. این صندلیها این قابلیت را به کودکانی که دارای تون عضلانی پایین یا بالا هستند میدهند که به راحتی و برای زمانهای طولانیتری در وضعیت نشسته بمانند. صندلیهای پشت میزی ارکونومیک برای کودکان مثل DuoRest Student Desk Cair صندلی دانش آموزی حمایت پشت مناسبی فراهم میآورند، دارای تکیه گاه دست و جاپایی قابل جداسازی هستند که میتوانند به یک کودک بزرگتر کمک کنند که برای مدتی طولانی بنشیند و راحتتر تکالیفش را انجام دهد. سایر تطابقات نشستن را میتوان به سادگی در سایتهایی مثل com به صورت آنلاین پیدا کرد.
پاها همواره اساس حمایت سایر قسمتهای بدن را فراهم میآورند. اگر پاهای کودک نتوانند به زمین برسند، که اغلب به سبب نشستن روی وسایل با سایز بزرگسال همین طور است، نیاز به اضافه کردن یک جاپایی هست، مثلا:
یک جعبه با اندازهی مناسب به همراه زیرانداز ضد لغزش زیر آن.
جاپایی با پایهی لاستیکی مشابه جاپاییهای صندلی گهوارهای.
یک زیر پایی عاجدار یک بالشتک زیرپایی پفدار که در کاتالوگهای ورزشی و درمانی موجود است. یک انتخاب واقعا مناسب برای کودکی که همیشه به چیزی یا کسی فشار میدهد، چرا که میتواند کوسن را فشار دهد تا دریافت حسی که میخواهد را فراهم کند، بدون اینکه کسی را اذیت کند.
آنهایی که لگد میزنند ممکن است با بستن یک باند کشی که به پایههای جلویی صندلی بسته شده است، راضی شوند به شرطی که در خطر گیر کردن به آن و زمین خوردن نباشند.
آجرهای فومی آماده (از کاتالوگهای درمانی تهیه کنید و یا خودتان با فوم متراکم بسازید).
آجرهای یوگا
لگن و باسن باید در وضعیتی طبیعی قرار بگیرند تا سبب صاف ماندن ستون فقرات شوند تا قفسه سینه نه به داخل قوس داشته باشد نه به بیرون زده باشد. اضافه کردن یک بالشتک زیر باسنی و شاید یک حمایت کنندهی پشت، بتوانند راستای وضعیتی فرد را ارتقا داده و راحتی را در وضعیت نشسته افزایش دهند. از جمله موارد زیر:
بالشتکهای زیر باسنی Movin’ Sit که بالشتکی متورم و شیبدار است. هنگامی که قسمت عریضتر این بالشتک به سمت پشتی صندلی باشد، لگنی که به عقب منحرف شده است (ولو شدن) را به وضعیت طبیعی نزدیک میکند، حالتی صاف برای بدن فراهم میآورد و سطح نشستنی ایجاد میکند که عضلات را فعال نگه میدارد.
سایر بالشتکهای شکلدار.
بالشتکهای آرام سازی و بالشهای نیمه سفت.
از آنجایی که جاهای نشستن بزرگسالان معمولا برای یک کودک آن قدر عمیقاند که تا در آنها فرو نرود نمیتواند حمایتی برای پشتش فراهم آورد، والدین میتوانند با بالا آوردن پشتی صندلی، اندکی حمایت به آن اضافه کنند. یک بالش نیمه سفت. بالشتکهای افزودنی مثل بالشتکهای پشتی بنددار یا نگهدارنده کمر هم خوب جواب میدهند.
با ثبات کردن ساعدها روی سطح میز سبب فراهم آوردن ثبات بهتر بالا تنه و اسفادهی بهتر از دستها میگردد. کودک هرگز نباید شانههایش یا بازوهایش را برای رسیدن به چیزی روی میز، زیاد بالا بیاورد. میتوان برای بالا آوردن کودک از یک بالشتک زیر باسنی استفاده کرد. اگر لازم باشد باید زیر پایی نیز اضافه گردد.
اگر کودک نا امنی ثقلی دارد، نشستن روی صندلی بلند بزرگسالان سبب میشود احساس کند در فضا رها شده است. این کودک احتمالا باید از موارد زیر سود ببرد:
نشستن کنار دیوار
نشستن روی صندلی دارای تکیه گاه دست، در صورت امکان همراه با بالش یا حولهی لوله شده در طرفین بدنتا احساس امنیت کند.
نشستن روی صندلی دارای کمربند ایمنی مثل صندلی متحرک
حمایت شدن پاها
از وسایل حسی استفاده کنید تا کودک را در حالت نشسته نگه دارید. برای برخی کودکان، یک چیز پوشیدنی سنگین مثل پد وزنه دار، جلیقه سنگین، یا بند شانهای، به اندازهی کافی ورودی حس عمقی آرامش بخش وارد میآورند تا کودک را نشسته نگه دارند. یک ابزار مشغول کننده دهانی مثل اسباب بازیهای دهانی یا بازیچههای دستی مثل توپهای فشردنی کوچک، مکعب روبیک نیز میتوانند کمک کننده که یک کودک بی قرار، حتی در مواردی که در حال خوردن غذا نیست، همراه خانوادهاش آرام بنشیند یک محرک دیداری مثل زمان سنج میتواند به کودکان بی قرار کمک کند تا بفهمند قرار است چقدر بنشینند.
سوالات متداول:
1-چه عواملی باعث ایجاد بدغذایی میشوند؟
دلایل متعددی وجود دارد: حساسیت به بو و طعم، اضطراب غذایی، تأخیر در معرفی غذاهای جامد، فشار والدین، الگوهای نامناسب غذایی خانواده یا حساسیت حسی دهانی.
2-والدین چطور باید ر با کودکان بد غذا فتار کنند؟
اجبار، سرزنش و فشار برای خوردن نتیجه معکوس دارد. بهتر است از الگوهای مثبت، دعوت به شرکت در آمادهسازی غذا و تکرار معرفی تدریجی غذاها استفاده شود.