اختلال یادگیری، اختلال در یک یا چند فرآیند روانی پایه در درک یا استفاده از زبان شفاهی یا کتبی میباشد و میتواند به شکل علائم عدم توانایی کامل در گوش کردن، فکر کردن، صحبت کردن، خواندن، نوشتن، هجی کردن یا انجام محاسبه های ریاضی نمایان شود. این اصطلاح شرایطی چون مشکلات ادراکی، آسیبهای مغزی، نقص جزئی در کار مغز، دیس لکسی یا نارسا خوانی و آفازیای رشدی را شامل می شود. از سوی دیگر، اصطلاح یاد شده، آن عده را که اصولا به واسطه ناتوانی های دیداری، شنیداری یا حرکتی و همچنین عقب ماندگی ذهنی یا محرومیت های محیطی، فرهنگی یا اقتصادی به مشکلات یادگیری دچار شده اند را شامل نمی شود. مرکز کاردرمانی اختلال یادگیری در حیطه درمان اختلالات یادگیری به صورت کاملا تخصصی فعالیت می نماید.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
پژوهش های مختلف تاثیر عوامل زیر در بروز این اختلالات را مورد تائید قرار داده اند. هر چند همواره تاثیر متقابل عوامل مورد نظر بوده است.
– عوامل فیزیولوژیک
– عوامل ژنتیکی
– عوامل بیوشیمیایی
– عوامل قبل از تولد و هنگام تولد و بعد از تولد:
کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری ممکن است در یکی یا چند مورد از این زمینه ها دچار مشکل باشند: اختلال خواندن، اختلال نوشتن و اختلال در حساب. از جمله مشکلات ثانویه کودکان مبتلا به اختلال یادگیری، میتوان موارد زیر را نام برد:
– اختلالات حرکتی
– اختلالات اجتماعی- عاطفی
– اختلالات ادراکی
– اختلالات نمادسازی
– اختلالات توجه
– اختلالات حافظه
– اختلالات زبانی
به منظور ارزیابی و تشخیص اختلال یادگیری، مراحل مختلفی طی میشود که شامل تاریخچه گیری و مصاحبه، مشاهدات بالینی و برگزاری آزمونهای رسمی می باشد. پس از انجام ارزیابی های مناسب و تشخیص مشکلی که سبب ایجاد ناتوانی های یادگیری در کودک گردیده است، درمان این کودکان آغاز می شود.
به طور کلی، مداخلات کاردرمانی برای این اختلال شامل استفاده از فعالیتها و بازی های حسی، حرکتی و ادراکی می باشد که کمک می کند تا سیستم های حسی، ادراکی و حرکتی آن ها باز آموزی و تنظیم شوند. همچنین هدف آن است که یادگیری ها و پاسخ های مناسب حاصل از آن به محیط های خارج از کلینیک از جمله منزل، مدرسه و هر حیطه دیگری در زندگی کودک تعمیم یابد. نکته دیگر آن است که مداخلات زمانی موثرتر است که درمانگران با دادن آگاهی کافی به والدین، آنها را در فرآیند درمان وارد کرده و با آموزش آن ها، تکرار این فعالیت ها در خارج از کلینیک را تکلیف و تشویق کنند.