کاردرمانی کودکان بر پایه توانبخشی مهارت های ذهنی و حرکتی کودکان با اختلالات خاص یا تاخیر رشد حرکتی ذهنی استوار می باشد. کاردرمانی برای کودکان با اختلالاتی نظیر اوتیسم، بیش فعالی و نقص توجه، اختلالات یادگیری، اختلال پردازش حسی، عقب ماندگی ذهنی، تاخیر رشد حرکتی، تاخیر کلامی، مشکلات اسکلتی و عصلانی، سندروم های ژنتیک، فلج مغزی و دیگر اختلالات کودکان کاربرد دارد. به صورت کلی کاردرمانی برای کودکان شامل کاردرکانی ذهنی، کاردرمانی جسمی حرکتی، کاردرمانی حسی، کاردرمانی توجه و تمرکز و کاردرمانی دست می باشد که در مرکز توانبخشی دکتر صابر با استفاده از تجهیزات روز دنیا و به صورت تخصصی توسط کاردرمانگران با تجربه مرکز ارائه می گردد. از دیگر خدمات مرکز کاردرمانی کودکان در منزل و گفتاردرمانی کودکان در منزل است که روند درمان مراجعین را تسهیل نموده و موجب بهبود سریع تر کودک می گردد.
کاردرمانی ذهنی کودکان در حیطه تقویت مهارت ها و کارکردهای ذهنی کودکان نظیر درک، استدلال و تحلیل و…. فعالیت می نماید.
کاردرمانی توجه و تمرکز با استفاده از اتاق تاریک بینایی و اتاق مهارت های شنیداری به بهبود توانایی های توجهی کودکان کمک می نماید.
کاردرمانی حسی و سنسوری روم و ماساژ درمانی در حیطه اختلالات حسی کودکان اوتیسم و کودکان با اختلالات حسی و بی قراری فعالیت می نماید.
کاردرمانی جسمی کودکان به تسهیل رشد جسمی جرکتی کودکان با مشکلات حرکتی و تاخیر رشدی می پردازد.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
جلسۀ ارزیابی کاردرمانی کودکان
در جلسۀ کاردرمانی، مهم است که از سطح اضطراب والدین کودک آگاه باشید. اکثر والدین بسیار می ترسند که عصب روانشناس، نواقص جدی را در کودک آن ها پیدا کند و یا از این می ترسند که بیماری کودک تقصیر آن ها باشد. جلسۀ کاردرمانی برای کودکان، اگر مدیریت شود، می تواند اثرات درمانی داشته باشد. ارائۀ نتیجه جلسۀ ارزیابی به والدین با زبان تخصصی کار مهمی است. به عنوان مثال به گزارش یک عصب روانشناس تازه کار دقت کنید:
“از این که امروز اینجا آمده اید سپاس گزاریم. فرزند شما آزمون های وکسلر و ری را در جلسۀ نخست انجام داد. ما فهمیدیم که او مشکلاتی در حافظۀ فعال، سرعت پردازش، نشانه گذاری شنیداری و یکپارچگی بینایی – فضایی دارد. این مشکلات درست مثل مشکلات یکپارچگی حسی در اختلال یادگیری است.”
احتمالاً والدین نظری در مورد آنچه شنیده اند، نخواهند داشت. بیشتر والدین صحبت شما را قطع نکرده و نخواهند پرسید که «این به چه معنی است؟» این اشتباهات برای آزمونگران تازه کار رایج است. بعضی والدین درخواست تفسیری دوباره دارند و می گویند «من هیچ چیزی را از آنچه شما گفتید متوجه نشدم». برای به کارگیری ارزیابی در چارچوب درمان بهتر است یافته ها به زبان ساده ارائه شوند. به خاطر داشته باشید که هدف اصلی جلسۀ بازخورد تنها فراهم کردن امتیازها و اطلاعات برای والدین نیست، بلکه ایجاد فضایی برای مباحثه پیرامون مداخلات و وساطت های ممکن برای مشکلات موجود است.
به عنوان مثال، بهتر است که بازخورد را با خلاصه ای از دلیل اصلی والدین برای درخواست این ارزیابی آغاز کنید. این امر می تواند به آسانی میسر شود، به عنوان مثال: “از شما برای حضور امروزتان برای بحث در مورد آزمون سام تشکر می کنم. همانطور که در ملاقات اول گفتیم، چنین متوجه شدم که شما نگران مشکلات سام در تکمیل کارها و فرمانبری او هستید. شما نگران این بودید که آیا سام مشکلات توجهی دارد یا کارها برای او خیلی سخت هستند. سام و من آزمون های فراوانی را برای بررسی این موضوعات به انجام رساندیم و هم اکنون میخواهم دربارۀ نتایج به دست آمده با شما صحبت کنم. هر جا توضیحات من واضح نیست صحبت مرا قطع کنید و سؤال خود را بپرسید.”
در آغاز بازخورد مفید است که مثال هایی از چگونگی ارتباط کودک با آزمونگر فراهم کنید. به عنوان مثال اگر کودک در باقی ماندن در حالت نشسته و یا در حفظ توجه مشکل دارد، بهتر است که این رفتارها را یادآوری کرده و سپس از والدین در مورد اینکه این رفتارها را در خانه یا در مدرسه هم مشاهده کرده اند، بپرسید. همان طور که توضیحات ارزیابی را شروع می کنید به خاطر داشته باشید که والدین بسیار مضطرب هستند و منتظرند که تشخیص چه خواهد بود، بهتر است والدین را متوجه کنید که شما کودک آن ها را به خوبی می شناسید و مراقب هستید. بیان روایتی از این که کودک در یک تکلیف چگونه عمل کرده است، راهی برای بیان دانش خود در مورد آن کودک است. اگر کلینیک یا بیمارستانی که شما در آن کار می کنید از تکنسین هایی برای آزمون استفاده می کند، مهم است که آن ها را با کودک آشنا کرده و در تعامل قرار دهید. این کار به شما کمک می کند که ارتباطی با والدین برقرار کنید و منجر به اعتبار شما برای توصیه های بعدی می شود.
بیان نقاط ضعف و قدرت کودک در کاردرمانی
فراهم آوردن مثال های محسوس از نقاط قوت و ضعف می تواند بسیار مفید باشد. اگر کودک در طراحی بلوک ها در آزمون وکسلر مشکل داشت، می توانید آن را این گونه بیان کنید: «سام در استفاده از بلوک ها برای ساختن یک مدل در بازۀ زمانی کوتاه دچار مشکل بود. وقتی که زمان زیادی برای انجام این تکلیف به او دادم او توانست آن مدل را به خوبی تقلید کند. این نشان می دهد که مشکل موجود در مهارت های او این نیست که او نمی تواند آنچه را که می بیند تفسیر کند، بلکه این است که زمان بیشتری نیاز دارد». کاردرمان کودک همچنین می تواند تکالیفی را که کودک در آن ها موفق بوده است، مورد بحث قرار دهد. «سام در توضیح معنی کلمات بسیار خوب عمل می کند. او با استفاده از مهارت های کلامی عالی خود، تکالیف زیادی را حل می کند».
در ادامۀ بازخورد به بررسی این موضوع با والدین بپردازید که آیا مشاهدات کاردرمان با آنچه که والدین در خانه مشاهده می کنند، سازگار است یا نه؟ سؤالات پیش بینی کننده و رهنمون کردن والدین به ارائۀ مثال هایی از آنچه شما مشاهده کرده اید، برای درگیر کردن والدین با فرایند و اطمینان از اینکه این اطلاعات می توانند به آسانی در مواقع ارتباط والدین با مدرسه یا اشخاص دیگر مورد استفاده قرار گیرند، بسیار مفید است. با این وجود، بحث باید توسط درمانگر هدایت شود و درگیر کردن والدین در بحث نباید موجب شود رشتۀ کلام از دست درمانگر خارج شده و نتواند به جمع بندی خوبی از جلسۀ ارزیابی برسد، عموماً، یافته ها نباید بر نمرات تمرکز داشته باشد، بلکه باید بر اساس تصویر کلی باشد. به عنوان مثال:
“سام با نمرات متوسط رو به بالایی نسبت به سن خود، توانایی کلی خوبی از خود نشان می دهد. او قدرت خاصی در توانایی کلامی خود در حین پاسخ دادن به سؤالات، تعریف واژه ها و یادآوری قوانین نشان می دهد. زمانیکه از او خواسته می شود یک مسأله را به سرعت در ذهن خود حل کند (مثل 2×12) و یا یک مجموعه بلوک را به سرعت تکرار کند، دچار مشکلات بیشتری می شود. سام در تکالیفی که از او خواسته می شود که به سرعت انجام شان دهد و تکالیفی که یکنواخت هستند، دچار مشکل است. توجه او در این تکالیف به خوبی درگیر می شود. اما با ادامۀ تکلیف خسته شده و شروع به بیقراری می کند و در ادامۀ کار دچار مشکل می شود. زمانیکه از او میخواستم، به انجام تکلیف باز میگشت. آیا این ها رفتارهایی هستند که شما نیز در خانه مشاهده می کنید؟”
در این روش والدین وارد بازخورد شده و یافته ها را با دنیای واقعی مرتبط می کنند. البته اگر از شما اعداد را خواستند باید برایشان فراهم کنید. اغلب می توان یک منحنی کلی رسم و نقاط قوت را با یک رنگ و نقاط ضعف را با رنگ دیگر علامت گذاری کرد.
