روش های متعددی در درمان اوتیسم مورد استفاده قرار گرفته است که از تازه های اوتیسم می توان به استفاده از مدلهای ویدئویی اشاره نمود. همانطور که در مطالعات متعدد نشان داده شده است، مدل سازی ویدیویی یک ابزار مداخله ای مؤثر است که می تواند برای نحوه آموزش اوتیسم، مهارت های بازی، مهارت های زبانی، مهارت های خودیاری، مهارت های ارتباط اجتماعی، مهارت های عملکردی زندگی روزانه، مهارت اهای آکادمیک و رفتارهای مناسب استفاده شود. علاوه بر این، تعدادی از بررسیها و متاآنالیزها در درمان کودکان اوتیسم انجام شده است که توانایی کودکان دارای اوتیسم را در حفظ مهارت های یاد گرفته شده و تعمیم آن ها به مهارت های جدید، که رفتارهای رشد نیافته قبلی هستند ، مشخص میکند. مرکز توانبخشی کودکان اوتیسم زیر نظر دکتر صابر در زمینه کاردرمانی اوتیسم و گفتاردرمانی اوتیسم با بهرگیری از تمامی روش های نوین درمانی در تهران مشغول به فعالیت می باشد. نتایج موثر درمانی، این مرکز را به یکی از بهترین مراکز درمانی کودکان اوتیسم تبدیل نموده است.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتار درمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
تازه های اوتیسم
با توجه به مؤلفه های اضافه مدل سازی ویدیویی چندین جزء دیگر نیز وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد. پژوهش اصلی پیرامون مدل سازی ویدیویی و اوتیسم کودکان مدرسه ای و نوجوانان را مورد توجه قرار میدهد تا تعیین کنند آیا آن ابزار مداخله ای مؤثری بوده است، به خصوص وقتی مهارت های خودیاری یا اجتماعی مدنظر باشد. در حالیکه مطالعات هسته ای گزارش کردند که کودکان بزرگتر دارای اوتیسم به مدل سازی ویدیویی پاسخ مثبت داده اند، پژوهش های جدیدتر کودکان کم سن تر دارای اوتیسم را هدف قرار داده اند. در سال ۲۰۱۱، کاردون و ویلکاکس نشان دادند که مدل سازی برای آموزش تقلید با اشیا برای کودکان دارای اوتیسم ۲۰ ماهه مؤثر بوده است. علاوه بر این، کودکان دارای اوتیسم بسیار جوان به مدل سازی ویدیویی برای آموزش تقلید شی، مهارت های خودیاری، و تقلید جستچری و تقلید کلامی پاسخ دادند.
با توجه به دامنه وسیعی از کودکان که به مدل سازی ویدیویی پاسخ دادند و زمان های پاسخ سریع که گزارش شده است، معرفی آن به عنوان یک تکنیک بهنگام برای کمک به رشد مهارت توصیه می شود.
در محیط خانه، پژوهش جدید نشان داده است که مدل سازی ویدیویی می تواند توسط مراقب برای آموزش تعدادی از مهارت ها استفاده شود. به خصوص مراقبین این توانایی را داشتند که مدلهای ویدیویی خودشان را در خانه برای آموزش مهارت های ظریف حرکتی تهیه کنند(مثال: با قیچی بریدن و گرفتن صحیح مداد) مهارت های خودیاری (مثل مرتب کردن تخت خواب)، مهارت های بازی (مثل تظاهر به بازی با عروسک، تکمیل پازل) و مهارت های اجتماعی مثل پاسخ “نه متشکرم” وقتی غذای غیر مورد علاقه شان پیشنهاد می شود. همینطور، مدل سازی ویدیویی برای آموزش کودکان دارای اوتیسم جهت چگونگی تعامل با خواهران و برادرانشان استفاده شده است.
پژوهش ریگان و همکاران مشخص کرد که می توان تعامل با خواهران و برادران را طی چندین سناریوی بازی نمایشی به کودکان دارای اتیسم از طریق مدل سازی ویدیویی آموزش داد(مثل: معلم بازی، پوشاندن لباس به عروسک) توصیه می شود که مدل سازی ویدیویی به عنوان یک تکنیک مداخله احتمالی در محیطهای یاد گیری با افراد مختلف مورد توجه قرار داده شود. همانطور که گفته شد، مدل سازی ویدیویی از رشد مهارت هم در کودکان و هم در بزرگسالان در تمام محيطها پشتیبانی می کند؛ اما پارامترهای پیشرفته تری از مدل ویدیویی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند. در شروع، برخی کودکان قادر به یادگیری موفقیت آمیز مهارت های حرکتی ظریف مثل بریدن و دنبال کردن با استفاد مدل سازی ویدیویی بودند؛ با این حال، پژوهش جدید نشان داد که اندازه صفحه نمایش ممکن است بر فراگیری مهارت های حرکتی ظریف تأثیر بگذارد. به خصوص، محققان اندازه صفحه نمایش را برای تعیین اینکه آیا اندازه صفحه نمایش مورد استفاده در مدل ویدیویی بر فراگیری مهارت تاثیر داشته است یا نه، مورد تحلیل قرار دادند.
نتایج نشان داد که کارهای حرکتی ظریف بدون توجه به اندازه صفحه نمایش افزایش داشت؛ در حالیکه، پاسخهای صحیحتر ناشی از استفاده از صفحه نمایش بزرگتر بودند، به خصوص هنگام وجود کم توانی ذهنی. اما توجه به این نکته مهم است که تا این تاریخ پژوهشی وجود ندارد که نشان دهنده تفاوت مهمی بین گوشیهای هوشمند، تبلتها یا آی پادهای لمسی با توجه به یادگیری مهارت ها و مدل سازی ویدیویی باشد. ما یکی دیگر از مدلهای مفید ویدیویی برای بررسی و مطالعه، استفاده از توصيف کلامی یا روایت کلامی به عنوان عنصری همراه مدل ویدیویی است. در حالیکه این امر به نظر مانند یک مشخصه واضح هنگام آموزش مهارت های ارتباط اجتماعی از طریق مدل سازی ویدیویی است، هنگام آموزش سایر مهارت های هدف نیز مفید می باشد. برای مثال، کودکانی که در حال یادگیری مهارت های بازی، حركات و مهارت های خود یاری از طریق مدل سازی ویدیویی هستند مهارت های زبانی کلامی شان نیز بعد از مواجهه با مدل ویدیویی افزایش یافته بود.
با توجه به اینکه زبان کلامی می تواند یک مؤلفه محوری از مداخله مدل سازی ویدیویی باشد، توصیه می شود که توصیف یا روایتهای کلامی همراه مدل ویدیویی گنجانده شود. مشخص شده است که کودکان دارای اتیسم هنگام افزایش سطوح انگیزه به خوبی پاسخ میدهند. همچنین پیشنهاد شده است که ماهیت مدل سازی ویدیویی به دلیل وجود رسانه های الکترونیکی باعث افزایش انگیزه می شود(مثل تبلت، گوشی هوشمند؛ و اینکه کودکان ممکن است به مدل سازی ویدیویی واکنش مثبت نشان دهند زیرا اقلام با ارجحیت بالا طی مداخله مورد استفاده قرار می گیرند.
مطالعه جدیدی فراگیری مهارت طی مدل سازی ویدیویی را هنگام ارائه هر دو مورد ارجح و غیر ترجیحی تحلیل کرده است. نتایج نشان داده است، شرکت کنندگان هر دو موارد ارجح و غیر ترجیحی را تقلید کرده اند و بر خلاف پژوهش قبلی، شرکت کنندگان کارهای موارد غیرترجیحی را مستمرتر از موارد ترجیحی تقلید کرده اند. به عبارت دیگر، تقلید بدون توجه به ارجحیت موارد رخ داده بود. گنجاندن اعمال و اشياء جديد هنگام اجرای مدل سازی ویدیویی ممکن است سودمند باشد. محققان اغلب هنگام توصیف جنبه های چگونگی مدل سازی ویدیویی، به توصیف چگونگی ایجاد ویدیوهایی اهمیت میدهند که فاقد حواسپرت کن های بینایی و شنیداری هستند، اما پژوهش بر روی الزامات خاص مدل ویدیویی محدود است. مطالعه جدیدی بر عناصری از حواسپرت کن های بینایی که ممکن است در یک مدل ویدیویی وجود داشته باشد پرداخته است. محققان مدلهایی را ضبط کردند که کار مدنظر را با شیئی در مقابل یک صفحه سبز رنگ اجرا می کرد. سپس سه پس زمینه مجزا بر روی صفحه نمایش سبز رنگ جاسازی شدند: یک پس زمینه ساده یک پس زمینه حواس پرت کن، و یک پس زمینه متحرک. به عبارتی پیش زمینه بینایی فیلم تغییری نکرد، در حالیکه پس زمینه از لحاظ دیداری تغییر می کرد.
ویدیو کلیپها با ترتیب تصادفی به کودکان دارای طیف اوتیسم نشان داده شدند. همه کودکان شرکت کننده قادر به تقليد عمل هدف با شیء بودند بدون نظر گرفتن اینکه در پس زمینه ویدیو چه چیزی نشان داده می شد. در در این زمینه به پژوهش بیشتری نیاز هست. تمایل کودکان دارای اوتیسم به تقلید آنچه که در یک ویدیو می دیدند، چه ترجیحی باشد یا غيرترجیحی ، حواسپرت کن هست یا نه، عنصر مهمی است که باید در نظر گرفته شود.