برچسب: اختلال بلع

کی به کودکان غذای جامد بدهیم

یکی از دغدغه هاو استرس های والدین مخصوصا در کودکان اول خانواده تغذیه نوزاد، شروع غذای جامد و مشکلات وابسته به آن است. اینکه به کودکان کی غذای جامد بدهیم ویا از چه غذایی شروع کنیم همیشه برای مادران سوال بوده است. زمان آغاز غذای کمکی برای کودکان بسیار مهم می باشد. چون نیازهای تغذیه ای کودک وابسته به آن است و رشد نوزاد را تحت تاثیر قرار می دهد. از طرفی زود شروع کردن غذای جامد ممکن است مشکلاتی نظیر آسپیره شدن غذا، عفونت ریه و… را به دنبال داشته باشد. در سوی دیگر به تاخیر انداختن غذای جامد به کودکان می تواند مشکلات حساسیت دهانی و اختلال بلع را به دنبال داشته باشد. مشکل در بلعیدن غذا موجب میشود کودک نتواند غذای جامد را بخورد و در نتیجه مواد مورد نیاز به بدن کودک نمیرشد و رشد او متاثر می گردد. مرکز درمان اختلالات بلع دکتر صابر در زمینه درمان مشکلات بلع در کودکان و بهبود تغذیه نوزادان و کودکان، کاهش حساسیت های غذایی و بهبود تنوع غذایی کودک با مشاوره متخصص تغذیه به  درمان مشکلات بلع در کودکان می پردازد.

کی به کودکان غذای جامد بدهیم

یک گفتاردرمان اختلال بلع پس از ارزیابی کامل وضعیت بلع کودک در حیطه مایعات و اطمینان از سلامت سیستم بلع مواد مایع می تواند تغذیه با مواد جامد را برای مراجعین خود ایحاد نمایند.

زمان پوره

توصیه اخیر آکادمی آمریکایی متخصصان کودک به والدین این است که تا شش ماهگی به جز شیر مادر یا شیر خشک هیچ غذای دیگری به کودک داده نشود. چنانچه کودکتان فقط با شیر مادر تغذیه می­شود، حتماً باید برای تغذیه کودک با غذای جامد تا آن زمان صبر کنید؛ زیرا حتی غذاهای بی ضرر و بی خطری مانند غلات در جذب مناسب آهن از شیر مادر اختلال ایجاد می­کنند.

دلایل انتظار

در شش ماهگی اغلب کودکان آماده بلعیدن غذای جامد هستند؛ زیرا واکنش بیرون راندن زبان که توسط آن اغلب چیزهایی که به دهان کودک وارد می­شود، به سرعت به وسیله زبان به خارج رانده می­شود، ضعیف شده و به تدریج از بین می­رود. در کودک بزرگ­تر آنزیم­های گوارشی تا حد توانایی نسبی تجزیه غذاهای جامد رشد یافته­اند. روده­های کودک ترشح پروتئینی به نام ایمونوگلبولین (IgA) را که مانع ورود آلرژن­ها به گردش خون می­شود، آغاز کرده­اند. انتظار برای کامل شدن این ظرفیت­ها اهمیت فراوانی دارد؛ زیرا احتمال می­رود کودک تغذیه شده با شیر مادر به محض خوردن غذاهای جامد، بعضی مصونیت­ها در مقابل عفونت­ها و آلرژی­ها را از دست بدهد.

من مادران جوان زیادی را می­شناسم که به اشتیاق شروع زودهنگام غذاهای جامد تسلیم شده­اند. پیش بندهای بامزه و کوچولوی غذاخوری، قاشقک­های کوچولوی سفید و کاسه­های نقش کارتنی در قفسه فروشگاه­ها در برابر چشم­هایشان خودنمایی می­کنند و این مادران بیش از این تحمل نادیده گرفتن آنها را ندارند. دیدن قیافه متعجب کودک از چشیدن یک طعم جدید و خم شدن او به جلو برای هورت کشیدن هر قطره از آن چه لذتی دارد! (یا نه- کودک قاشق را بر زمین پرت و تمام آنچه را در دهان دارد بر سراسر لباس­های شما تف می­کند).

صبر پیشه کنید

برای پاسخ به این سوال که کی به کودکان غذای جامد بدهیم علاوه بر جنبه­ های سلامتی، برای به تأخیر انداختن تغذیه کودک با غذای جامد، چندین دلیل عملی نیز وجود دارد. مواد غذایی جامد به سرعت بوى نسبتاً قابل تحمل مدفوع کودک شیرخوار را به بوی بد مدفوع تبدیل می­کنند و برطرف کردن لکه­ های بزاق پاشیده شده کودک چندش­آور خواهد شد. اگر برای مسافرت برنامه ریزی کرده­اید پیش از شروع تغذیه با غذای جامد به مسافرت بروید. همراه بردن غذای چند روز کودک واقعاً مشکل است. پسر لین، کریس، در مرحله تغذیه از غذای بچه آماده، روزانه ۹ شیشه غذای کودک مصرف می­کرد. او می­گوید: «هر جا میرفتم باید خروارها غذای بچه همراه می­بردم زمانی که او تنها شیر می­خورد کارها بسیار ساده­تر بود.»

تنها دلیل شروع پیش از موعد هنگامی است که کودک حداقل چهار ماه سن دارد و به نظر می­رسد حتی بدون کمک شما، خوردن غذای جامد را شروع خواهد کرد. چنانچه کودک موقع غذا خوردن شما به شما خیره می­شود، غذا را از دستتان می­قاپد، تمام اسباب بازی­هایش را به دهان می­برد، قادر به نشستن بدون تکیه­گاه است، به دفعات شیر می­طلبد با مقادیر زیادی شیر خشک می­آشامد و هنوز گرسنه به نظر می­رسد. آمادگی کافی برای خوردن غذای جامد را دارد. مهم­تر از سایر علائم اینکه هر آنچه را در دهانش می­گذارید فوراً با زبانش بیرون نمی­دهد.

آیا به آب منطقه شما فلوراید اضافه شده است؟چنانچه در این مورد اطلاع کافی ندارید، از سازمان آب منطقه ­تان بپرسید. در شش ماهگی، نیاز به وجود فلوراید در رژیم غذایی کودک به منظور رشد کامل و سالم دندان­ها آغاز می­شود. چنانچه آب لوله کشی منطقه ­تان حاوی فلوراید نباشد، می­توانید آبهای معدنی حاوی فلوراید تهیه کنید یا از پزشک کودکتان بخواهید برای او قطره فلوراید تجویز کند.

الکساندر به روش­های بدون شک و تردیدی آمادگی خودش را با قاپیدن سالاد و پوره سیب زمینی از بشقاب غذای شوهرم و چپاندن آنها در دهانش، به من اعلام کرد. دختر لیزا با یورش بردن و قاپیدن بستنی قیفی مادرش اعلام آمادگی کرد. (هیچ یک از این غذاها، غذاهای ایده آلی به عنوان اولین غذا نبودند، اما هر دو ما تفکر نهفته پشت آن را دریافتیم).

بنابراین چنانچه می­توانید شش ماه -یا کمی بیشتر- صبر کنید. امکانات آشنایی کودک با غذاهای جامد بسیار وسیع­تر از امکان آشنایی با بطری شیر است. الکساندر در پنج و نیم ماهگی اولین غذای جامدش را بعد از بازگشت از یک سفر برنامه ریزی شده به هاوایی چشید.

دخترم مجبور شد صبر کند تا سرماخوردگیش بهبود یابد (میل نداشتم با بینی گرفته برای قورت دادن غذا تقلا کند.) او هم در پنج و نیم ماهگی خوردن غذای جامد را شروع کرد. آخرین پسرم تا شش و نیم ماهگی، بعد از بازگشت از مکزیکو منتظر ماند.

نوزادان، بدون بیمار شدن تا هشت ماهگی نیز می­توانند بدون غذای جامد سر کنند. در هر صورت، بعد از هشت ماهگی، کودک به مواد مغذی موجود در غذاهای جامد نیاز دارد پیش از رسیدن به آن سن، او باید این روش جدید تغذیه را تجربه کند. بنابراین شروع به تمرین این روش، کمی پیش از هشت یا نه ماهگی کاملاً مناسب است.

کودکتان برای غذای جامد آماده است زمانی که …

• حداقل شش ماه (در صورت تغذیه با شیر مادر) یا حداقل چهار ماه (در صورت تغذیه با شیر خشک) سن داشته باشد.
• هنگام غذا خوردن شما به غذایتان خیره می­شود و آماده قاپیدن غذای شماست.
• هنگام لمس دهان، دیگر زبانش را بیرون نمی­آورد.
• با وسایل کمکی (مانند بالش یا کوسنی در پشت و پهلوها) می­نشیند و سرش را به اندازه­ای که بتواند هنگام طلب غذای بیشتر به جلو خم کند، کنترل می­کند.
• تقریباً بدون استفاده از وسایل کمکی قادر به نشستن است.
• هنگامی که به او غذا می­دهید، سیر شدنش را اعلام می­کند.
• روزانه بیش از ۳۲ اونس مایع شیر خشک یا شش یا هفت بار در روز شیر مادر می­نوشد، ولی باز هم گرسنه است.

وزن او از زمان تولد به دو برابر رسیده یا حداقل بین ۶ تا ۷ کیلو باشد.

اختلال بلع(دیسفاژی) چیست

بلع یکی از عملکرد های اصلی دستگاه زبان و دهان می باشد که طی مراحلی انجام می گیرد. آسیب در هر یک از چهار مرحله بلع (آماده سازی دهانی، دهانی، حلقی و مروی) را دیسفاژی یا اختلال بلع می­ نامند.  اختلالات بلع ناشی از اختلالات نوروفیزیولوژیکی است که می‌تواند در هر کدام از مراحل بلع که در زیر آمده است اتفاق بیفتد. ناتوانی در بلع مواد غذایی، سرفه هنگام بلع غذا، مشکلات تنفسی به علت آسپیریشن و … از علائم اختلال بلع در کودکان و بزرگسالان است. دیسفاژی، فرد را در معرض خطر آسپیراسیون مواد غذایی یا همان پرش غذا داخل راه های تنفسی و مایعات و به دنبال آن عفونت ریوی قرار می­دهد، با وجود اینکه بلع بخشی از ارتباط نیست، اما وقت و انرژی آسیب شناسان گفتار و زبان در بسیاری از بیمارستان­ها و مراکز توانبخشی به درمان اختلالات بلع اختصاص پیدا می­کند، زیرا این اختلال در سیستم­های تنفسی، آواسازی، تشدیدی و تولیدی رخ می­دهد که امکان برقراری ارتباط در انسان را فراهم می­سازند. مرکز درمان اختلالات بلع و گفتاردرمانی بلع دکتر صابر به درمان مشکلات بلع در کودکان و بزرگسالان می پردازد.

بلع طبیعی

چگونه می­توان تشخیص داد که یک بیمار دچار مشکل بلع می­باشد؟ برای پاسخ به این سوال، باید ابتدا آناتومی و فیزیولوژی بلع طبیعی را بشناسیم ما به طور متوسط روزانه ۶۰۰ بار عمل بلع را در کسری از ثانیه بدون هیچ تلاش و تقلایی به طور اتوماتیک انجام می­دهیم این فعالیت پیچیده عصبی-عضلانی در چهار مرحله صورت می­گیرد: (۱) مرحله آماده سازی دهانی (۲) مرحله دهانی (۳) مرحله حلقی و (۴) مرحله مروی. باید در نظر داشت که بیماران در هر کدام از مراحل زیر ممکن است دچار مشکل شوند و یا حتی در هر مرحله دچار مشکل خاصی شوند

در گذشته تصور می­شد که بلع توسط پل مغزی و بصل النخاع کنترل می­شود، اما امروزه اسکن­های بدست آمده از تصویربرداری کارکردی با تشدید مغناطیسی (fMRI) و توموگرافی تابش پوزیترون (PET) نشان داده­اند که علاوه بر موارد فوق، نواحی مغزی فراوانی نیز در عمل بلع دخیل هستند که شامل تالاموس، قشر حسی حرکتی، قشر حرکتی تکمیلی، اینسولا، هسته­های قاعده­ای، پوتامن، گلوبوس پالیدوس و شکنج سینگولیت قدامی می­باشد. علاوه بر این نواحی، اعصاب جمجمه ­ای سه قلو (۵)، صورتی (۷)، زبانی-حلقی (۹)، ، واگ (۱۰) و زیر زبانی (۱۲) نیز در فرآیند بلع نقش دارند. پس می­توان نتیجه گرفت که هم سیستم عصبی مرکزی (مغز، مخچه و ساقه مغز) و هم سیستم عصبی محیطی (اعصاب جمجمه­ای) با همکاری خود امکان بلع طبیعی را فراهم می­کند.یک متخصص گفتاردرمانی اختلال بلع می تواند در زمینه درمان اختلالات بلع کمک کننده باشد. مرکز درمان اختلالات بلع دکتر صابر به صورت تخصصی به ارائه خدمات ماساژ درمانی، گفتاردرمانی حسی و… در حیطه اختلالات بلع می پردازد.

مراحل بلع چیست

1. آماده‌سازی دهانی
2. انتقال دهانی
3. حلقی
4. مروی

نشانه های اختلال بلع

• ناتوانی در بلع مواد غذایی، مایعات و بزاق خود (شایع‌ترین علامت)
• سرفه کردن هنگام غذا خوردن یا نوشیدن یا بعد از آنها
• تغییر صدای فرد هنگام تغذیه و یا اندکی پس از آن
• وجود صدای خرخر مانند در مسیر تنفسی حین دم و بازدم
• عفونت سیستم تنفسی ( پنومونیا)
• ورود مواد غذایی به مسیر هوایی زیر چین های صوتی (خفگی)
• کاهش وزن و وجود علائم سوء تغذیه
• بالا رفتن درجه حرارت بدن از 1 تا 30 دقیقه پس از تغذیه

علت های اختلال بلع چیست

• اختلالات عصب شناختی: عفونت مغز و ساقه مغز،پارکینسون، ام اس،فلج اطفال،فلج مغزی،زوال عقل،سکته مغزی،آسیب مغزی.
• ضایعات ساختاری
• وب مادرزادی، نئوپلاسما
• بیماری های بافت عضلانی
• ای ال اس، پلی میوزبس
• عوارض جانبی ناشی از انجام جراحی ها و مصرف داروها
• شکاف لب و کام

رفلکس سرفه: ضروریات بلع سرفه انفجار ناگهانی هوایی است که درون شش ها جمع شده و با فشار به سمت اپیگلوت میرود. سرفه دارای سرعت بسیار بالایی است. برای مقایسه توپ تنیس می تواند با سرعت ۵۰ مایل بر ساعت حرکت کند و این عدد برای توپ بیسبال به ۸۵ نیز می رسد،ولی سرفه کردن با سرعت ۱۰۰ مایل بر ساعت رخ میدهد! دلیل اصلی سرفه جلوگیری از ورود مواد ناخواسته به درون ریه و ایجاد بلع امن است.

آسپیراسیون و دیسفاژی در اختلال بلع نوزادان

مدیریت دیسفاژی و آسپیراسیون نوزادان نیازمند تلاش متخصص نوزادان، متخصص گوش، حلق و بینی، متخصص ریه، متخصص گوارش،و گفتار درمانگران است.

لارینگوسکوپی فایبراپتیک انعطاف پذیر و ارزیابی رسمی بلع باید در هر نوزاد مبتلا به دیسفاژی توسط پاتولوژیست گفتار انجام شود.

نوزادانی که قبل از ۳۴ هفته به دنیا آمده اند ممکن است به علت تاخیر تکاملی دچار دیسفاژی شوند.

در صورت وجود آسپیراسیون،علت های آن ساختاری/ آناتومیکی شناخته شده‌اند،با این حال اکثر بیماران مشکلات آناتومیکی ندارند.

• توجه: از بین ۱۲۸۳ بیمار که تحت بررسی با بلع باریوم اصلاح شده قرار گرفته بودند،۴۴۰ بیمار آسپیراسیون نشا دادند ( 34 درصد ). و در گروه دارای آسپیراسیون، 393 بیمار 89 درصد) دارای آسپیراسیون خاموش (ورود مواد غذایی به ریه ها بدون وجود واکنش سرفه) بودند.

در کودکان زیر 6 ماه،41 درصد آسپیره می کردند که ۹۵ درصد آن به صورت خاموش بود. میانگین سنی کودکانی که به صورت خاموش آسپیره می کردن.1 سال بود. آسپیراسیون خاموش در ۴۱ درصد بیماران با شکاف حنجره ای،41 درصد با لارینگومالاسیا و ۵۴ درصد با فلج یک طرفه چین صوتی مرتبط بود.

گفتاردرمانی اختلال بلع

• مانورهای بلع
• مانور های بلع به منظور کنترل ارادی جنبه‌هایی از مراحل بلع طرح ریزی شده اند.
• بلع سوپرا گلوتیک
• بلع سوپر سوپرا گلوتیک
• بلع در تقلا
• مانور مندلسون

اختلال بلع یا دیسفاژی

دیسفاژی یا اختلال بلع مشکل در جویدن و یا بد عملکردی بلع می­باشد، حتی اگر بیمار بتواند به راحتی از زبان شفاهی برای برقراری ارتباط استفاده کند. به عبارت دیگر، دیسفاژی مشکل در حرکت دادن مواد غذایی یا مایعات در نواحی دهان، حلق و مری می­باشد. به طور کلی می­توان دو مکانیسم را مسئول ایجاد دیسفاژی دانست: (۱) انسداد مکانیکی و (۲) بد عملکردی حرکتی علت مکانیکی دیسفاژی می­تواند مواردی نظیر بزرگ بودن لقمه غذا، وجود جسم خارجی، التهاب، تومر و بزرگ بودن غده تیروئید باشد. مشکل در عملکرد حرکتی نیز شامل نقایصی در شروع رفلكس بلع (نظیر فلج بودن زبان، فقدان بزاق و آسیب در بخش حسی اعصاب جمجمه­ ای ۱۰ و ۱۱)، اختلالات عضلات حلقی و مروی (نظیر میاستنی گراو و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک) و اختلال در عضلات صاف مری (نظیر دیستروفی میوتونیک) می­باشد.

اختلال بلع در بزرگسالان

بسیاری از بیمارانی که نقایص عصب شناختی ناشی از سکته، اسکلروز متعدد، ضربه مغزی، فلج بصل النخاعی و بسیاری از بیماری­های عصب شناختی دیگر را دارند، اختلال بلع را تجربه می­کنند. بر اساس مطالعه­ای که در سال ۲۰۰۸ در ایتالیا روی عملکرد بلع ۲۲۶ بیمار مبتلا به اسکلروز متعدد انجام شد، ۳۵ درصد از بیماران بلع غیرطبیعی داشتند . از آنجایی که بیماری اسکلروز متعدد، می­تواند مناطق مختلفی از مغز را تحت تأثیر قرار دهد، احتمال ایجاد ناهنجاری در تمام مراحل بلع وجود دارد، البته احتمال بروز مشکل در مراحل بلع دهانی و حلقی بیش از حلق مروی است. فرد ممکن است بعد از نوشیدن مایعات سرفه کند، یا هنگام خوردن بعضی از غذاها حالت خفگی پیدا کند.

به خصوص غذاهایی که بافت شکننده و ترد دارند. مطالعات فراوانی در این زمینه انجام شده است تا مشخصه های خاص اختلال بلع در اسکلروز متعدد را شناسایی کنند. یکی از ویژگی­های شایع اختلالات بلع در بیماری اسکلروز متعدد، تاخیر در شروع بلع حلقی است. این مشکل باعث می­شود که قبل از شروع پاسخ حرکتی حلقی، غذا وارد حلق شود. بنابراین مسیر هوایی باز است و دریچه غضروف انگشتری-حلقی بسته است. یکی از تظاهرات شایع تاخیر در شروع بلع حلقی، مشکل در بلع مایعات رقیق است. مایعات رقیق در حجم بیشتری بلعیده می­شوند و سریعتر در حفره دهان و حلق حرکت می­کنند. در نتیجه، مستقیماً درون مسیر هوایی که به دلیل تاخیر حلقی باز است ریخته می­شوند.

یکی دیگر از اختلالات شایع بلع در این بیماران، کاهش انقباضات دیواره حلق است که باعث می­شود بعد از عمل بلع، غذا در حلق باقی بماند. هنگامی که به این علت عمل بلع موثر واقع نشود، غذای باقیمانده ممکن است با نفس کشیدن بیمار بعد از بلعی که کامل صورت نگرفته، درون مسیر هوایی بیفتد، یا به درون آن کشیده شود.

نقایص نرمکامی-حلقی نیز غالباً در اسکلروز متعدد رخ می­دهد. بسته شدن ضعیف دریچه نرمکامی-حلقی سبب می­شود که هنگام بلع، غذا وارد بینی شده و مشکل بلع غذا تشدید شود. با این وجود، نقص دریچه نرمکامی-حلقی، به خودی خود علت اصلی اختلال بلع نمی­باشد. اما اگر ضعف این دریچه با کاهش فعالیت دیواره حلق همراه گردد، فشار کمتری تولید می­شود، زیرا فشار ایجاد شده در حلق، به دلیل باز بودن مسیر بینی از بین رفته و بیمار در بلعیدن غذا دچار مشکل می­شود.

از آن جایی که آسیب سیستم اعصاب مرکزی در بیماران مبتلا به اسکلروز متعدد بسیار متنوع است و بیماری، خود را با شدت­های مختلف و اشکال بالینی متنوع نشان می­دهد، اختلالات بلع ایجاد شده در این بیماران نیز، فوق العاده متنوع است. اگر عصب صورتی درگیر شود، کاهش توانایی بستن لب­ها و کاهش تونوسیته صورت، در بیمار دیده می­شود. درگیری عصب دوازدهم جمجمه­ای باعث کاهش یافتن هماهنگی یا دامنه حرکات زبان می­شود. آسیب به عصب دهم عملکرد قاعده زبان یا فعالیت دیواره حلق را کاهش می­دهد و می­تواند عملکرد حنجره را نیز تحت تاثیر قرار دهد به طوری که در بسته شدن مسیر هوایی حین بلع تداخل ایجاد می­کند. علاوه بر این، آسیب به عصب دهم جمجمه­ای، می­تواند باعث اختلال بلع مروی گردد، به طوریکه حرکات دودی مجرای گوارش به طور طبیعی صورت نمی­گیرند.

این بیماران ممکن است حتی از غذا متنفر شوند یا عکس العمل منفی نسبت به بعضی از مزه­ها یا بافت­های غذایی نشان بدهند. اگر فرد در مراحل پیشرفته بیماری باشد و علائم زوال عقل را نشان دهد ممکن است در خوردن غذا دچار مشکل باشد و حتی نداند که غذا داخل دهان اوست، یا در حال نزدیک شدن به دهانش می­باشد.

به طور خلاصه می­توان گفت که تمامی عملکردهای عصبی-عضلانی که در عملکرد طبیعی بلع نقش دارند، ممکن است بر اثر این بیماری آسیب ببینند. ممکن است همچنین، بازشناسی حسی حجم و غلظت غذا نیز آسیب ببیند. به همین دلیل، بیمار نمی­تواند تغییرات فیزیولوژیکی طبیعی را اعمال کند و عملکرد بلع را متناسب با حجم و غلظت مواد غذایی تنظیم نماید، چون حس­های دهانی این تغییرات را شناسایی نمی­کنند.

تشخیص افتراقی دیسفاژی

با وجود اینکه اختلال بلع  یا دیسفاژی ممکن است در مراحل اولیه بیماری ظاهر شود، اما معمولاً جزء علائم اولیه ام اس نیست و با پیشرفت بیماری بروز می­کند. دیسفاژی ناشی از اسکلروز متعدد، برعکس دیگر بیماری­های پیشرونده، همراه و موازی با علائم دیگر بیماری عود می­کند و بهبود می­یابد. برای مثال، در بیماری پارکینسون تغییرات بلع در مراحل اولیه بیماری آغاز می­شود، به گونه­ای که حتی هنگام استراحت، ترمور در حفره دهان، حلق و یا حنجره دیده می­شود. در بیماری­های نورون حرکتی نظیر اسکلروز جانبی آمیوتروفیک نیز کاهش قدرت زبان و ناکارایی عمل بلع هنگام افزایش غلظت مواد غذایی رخ می­دهد. این حالت هنگامی روی می­دهد که بیمار نمی­تواند نورون­های حرکتی بیشتری را برای کمک به بلع ماده غذایی بکار گیرد. بیماران مبتلا به میاستنی گراو هنگام غذا خوردن به تدریج دچار خستگی می­شوند و عملکرد بلع در آنها به تدریج تضعیف می­شود. بیماران مبتلا به ام اس نیز دچار این مشکل می­شوند، اما نه در مراحل اولیه بیماری این مشکل زمانی بروز می­کند که بیماری ام اس پیشرفت کرده باشد.

اگر سیستم عصبی به صورت ناگهانی آسیب ببیند (به طور مثال، در اثر سکته)، شروع دیسفاژی نیز همراه با علائم دیگر ناگهانی خواهد بود. با این حال اگر سکته خفیفی در ساقه مغز رخ دهد، ممکن است مشکل بلع تنها علامت ظاهری در بیمار باشد که البته با اختلال بلع در بیماری ام اس تفاوت­هایی دارد. در سکته بصل النخاعی معمولاً حرکت حنجره به سمت جلو و بالا مختل می­گردد، در نتیجه دریچه فوقانی مری کمتر باز می­شود و دیواره حلق به طور یک طرفه آسیب می­بیند. مواردی که ذکر شد، به طور معمول در اسکلروز متعدد رخ نمی­دهد. اما گرفتن شرح حال می­تواند کمک فراوانی به تشخیص افتراقی دیسفاژی ناشی از ام اس از دیسفاژی ناشی از اختلالات نورولوژیکی دیگر نماید.

سوالات متداول:

1.اختلال بلع با دیسفاژی چیست؟

دیسفاژی مشکل در حرکت دادن مواد غذایی یا مایعات در نواحی دهان، حلق و مری می­باشد که با مشکل در قورت دادن مواد غذایی خود را نشان می دهد.

2. چه بیماری هایی باعث اختلال بلع در بزرگسالان می شود؟

بسیاری از بیمارانی که نقایص عصب شناختی ناشی از سکته، اسکلروز متعدد، ضربه مغزی، فلج بصل النخاعی و بسیاری از بیماری­های عصب شناختی دیگر را دارند، اختلال بلع را تجربه می­کنند.

3. گفتاردرمانی  در اختلال بلع چکار می کند؟ گفتاردرمانان متخصص مرکز اختلال بلع دکتر صابر با انجام ماساژ های دهانیبه بهبود قدرت عضلات صورت دهان و زبان کمک می نمایند همچنین با اموزش تکنیک های درمانی در تقویت عصلات حنجره و بلع بیمار تلاشمی نمایند.

درمان بد غذایی کودکان| گفتاردرمانی بلع کودکان| گفتاردرمانی در منزل برای کودکان

گسترش برنامه‌ی غذایی نیازمند صبر، خلاقیت و اصرار ملایم است. یکی از بدترین توصیه‌هایی که به والدین کودکان مشکل پسند در غذا بدخورها ، یا آنهایی که غذا نمی‌خورند، داده می‌شود، این است که بگذارید بچه آن قدر گرسنه شود تا غذایش را بخورد این اساساً غلط است وقتی کودک برنامه‌ی غذایی شدیداً محدودی دارد، گرسنه به خواب می‌رود و مشکلات غذایی پیدا می‌کند اما چیزی که منفور، ترسناک و خطرناک می‌پندارد را نمی‌خورد. گفتاردرمانی می تواند راهکارهای مناسبی را به والدین ارائه نماید تا اختلالات حسی کودکان را بهبود و توانایی کودک در قبول غذاهای مختلف را بهتر کنند.

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

درمان بد غذایی کودکان

والدین بی شک نباید همان تعداد محدود غذای قابل قبول کودک را از او دریغ کنند آنها اگر همان نوع ناگت ماهی مورد علاقه‌ی کودک را که برای صبحانه ناهار و شام می‌خورد از او بگیرند، در واقع او را از تنها منبع غذایی منع می‌کنند حتی اگر این منبع ایده آل نباشد. بسیاری والدین با نا امیدی اظهار می‌کنند که کودک غذای جدیدی امتحان نمی‌کند در اغلب موارد به این خاطر است که آنها چندین غذای جدید را با هم به کودک ارائه می‌دهند که سبب واردآوردن فشار زیادی به کودک می‌شود و آنها را نمی‌پذیرد والدین باید با برنامه‌ریزی یک غذا را انتخاب کنند و آرام‌آرام آن را به رژیم غذایی کودک اضافه کنند ، با این کار به کودک برای انتخاب از بین غذاهای مورد قبولش، حق انتخاب خواهند داد. به‌عنوان‌مثال، اگر کودک غذاهای نمکی را دوست دارد ممکن است از لوبیاسبز نمکی خشک خوشش بیاید، که در قسمت چیپس‌ها در فروشگاه‌ها قابل‌تهیه است.

ارائه‌ی غذای جدید به کودکی که چالش‌های حسی دارد ممکن است نیازمند آزمون و خطاهای متعددی باشد. مدیسون و مادرش، موز را به‌عنوان غذایی که «در آینده » خواهد خورد قبول کردند. جلسه‌ی ۱: کلاژی از تصاویر موز ساختیم. موزهای واقعی در دامنه‌ی دید بودند جلسات 4–2 : او طی یک تعامل بازی‌گونه و بدون اجبار، آموخت که موزها را قاچ کند و به مادرش بخوراند او موزها را لمس و بو کرد و مشاهده کرد که مادرش از خوردن آنها لذت می‌برد جلسات 8–5 : او قبل از اینکه قاچی از موز را به مادر بخوراند یا اینکه آن را پرت کند، آن را با لب‌هایش تماس داد. جلسات 12–9: او ابتدا موزها را با زبانش تماس داد و سپس پرتشان کرد. جلسات 14–13: او ذره‌ی کوچکی از موز گاز زد و سپس آن را داخل یک دستمال تف کرد. در جلسه‌ی ۱۵ام قطعه‌ی کوچک را بلعید جلسات 17–16: یک قاچ موز خورد. جلسه 18:  نصف یک موز را خورد. او حالا موز دوست دارد و نخود شیرین را به‌عنوان حبوباتی که « وقتی بزرگ شد خواهد خورد » انتخاب کرده است. هنگامی که هر دفعه روی یک غذا کار می‌کنید، از معرفی غذاهای جدید دست نکشید. هنگام شام، غذای موردعلاقه‌ی کودک را سرو کنید؛ اما از بقیه‌ی غذاها هم سر میز بگذارید. هرچند، اگر کودک شما نمی‌تواند بوهای قوی مثل بروکسل یا جوانه‌ها را تحمل کند ممکن است آن‌قدر حالت تهوع بگیرد که نتواند اصلاً چیزی میل کند.

نکاتی در گفتاردرمانی بلع کودکان و بد غذایی آنها

در ادامه تعداد بیشتری ایده برای خانواده‌ها با مشکلات غدایی و اختلال بلع آورده شده است تا امتحان نمایند:

• × غذاهای آشنا را با غذاهای جدید ترکیب نمایید، این کار را در جلو چشم کودک انجام دهید که کودک احساس نکند گول‌خورده است. والد می‌تواند به کیک تابه‌ای قره قاط اضافه کند یا کمی پنیر چدار تازه به ماکارونی – پنیر بسته‌بندی‌شده. سس مالی کردن معمولاً خوب جواب می‌دهد. اگر کودک از سیب‌زمینی سفید سرخ‌کرده‌ی پر از کچاپ خوشش می‌آید، به او کچاپ بدهید که به سیب‌زمینی شیرین سرخ‌کرده بزند و بخورد اگر از سس پنیر خوشش می‌آید به او سس پنیر بدهید که به بروکلین یا لوبیاسبز بزند و بخورد. سس تاهینی، هوموس، و سس اردک ارزش امتحان‌کردن دارند.
• × از سیرکردن کودک با کالری‌های پوچ مثل چیپس یا آبمیوه‌ی شکر دار سیب که ذاتاً هیچ مواد غذایی تأمین نمی‌کنند، بپرهیزید. اگر کودک دائماً آبمیوه می‌نوشد، والد می‌تواند آرام‌آرام طی چند هفته آن را بیشتر با آب ترکیب کند. به‌جای دادن یک بسته پر از چیپس سبزیجات که مثل کچاپ ، به‌عنوان سبزیجات محسوب نمی‌شود، یک‌کاسه‌ی کوچک از آن را برای کودک سرو کنید.
• × اجازه ندهید کودک هر جا و هروقت غذا بخورد. سعی کنید یک برنامه‌ی غذایی ایجاد کنید تا به ایجاد چرخه‌های سیری – گرسنگی کمک کنید. اگر کودک اجباراً باید به طور غیرمنتظره‌ای غذا بخورد، باید درحالی‌که نشسته است غذا برایش سرو شود اگر کودک بلند می‌شود غذا باید روی میز بماند.
• × اگر کودک نسبت به هر جور تغییری مقاومت شدید دارد، غذاها را خیلی اندک تغییر دهید. از قالب‌های شیرینی بزرگ برای درست‌کردن قطعات باحال ساندویچ پنیر بریان استفاده کنید و توت‌ها را به‌صورت پودینگ (نوعی دسر) در آورید.
• × اگر کودک از قابل‌پیش‌بینی بودن و داشتن حس کنترل خوشش می‌آید یک منوی هفتگی برای خانواده بنویسید و اگر نیاز است به آن تصویر هم اضافه کنید.
• × « مشغولیت دهانی» غیر غذایی برای کودک فراهم آورید که سبب تعدیل حواس دهانی می‌گردد. برخی از موارد محبوب شامل اسباب‌بازی‌های دهانی و گردن‌بندهای دهانی این موارد در اکثر کاتالوگ‌های درمانی و یا به‌صورت آنلاین قابل‌تهیه هستند.
• × در رأس همه‌ی موارد، به خانواده‌ها بیاموزید که از جنگ بر سر غذا بپرهیزند. زمان شام خانوادگی، زمان درمان نیست. اگر والد می‌خواهد غذای جدیدی معرفی کند، این کار را وقت زودتری از روز که کودک خسته یا استرسی نیست انجام دهد برای، شام والدین باید غذایی سرو کنند که می‌دانند کودک خواهد خورد و حواسشان را بر سپری‌کردن اوقاتی خوش متمرکز کنند.

بهتر است که اغلب پشت یک دیوار به‌دوراز تابش نور خورشید توسط پنجره‌ها، قرار بگیرند. همچنین باید دور از تصفیه‌کننده‌های هوا و رادیاتورهای صدادار بنشینند. برای پیداکردن بهترین صندلی برای یک دانش‌آموز در هر کلاس ممکن است چند بار آزمون ‌وخطا اتفاق افتد. برای دانش‌آموزان قدیمی‌تر که از یک اتاق به اتاق دیگر می‌روند، معلم‌ها برای انتقال‌دادن آسان‌تر به هر کلاس می‌توانند یک صندلی که ترجیح دارد را داشته باشند. معلم علوم، برای مثال، می‌تواند کتاب‌های کار یا کاغذهای نمره دار را روی میز دانش‌آموز انباشته کند (روی هم قرار دهد) و آن را برای آن دانش‌آموز رزرو نماید.

گفتاردرمانی برای جویدن غذا

تغذیه از نکات مهم در رشد کودکان می باشد که باید توسط والدین انجام گیرد. اما بعضی از کودکان در این زمینه دچار مشکلات نظیر مشکل بلع غذا می شوند. مرکز گفتاردرمانی دکتر صابر در زمینه اختلال بلع و غذا خوردن کودکان به صورت تخصصی فعالیت می نماید. گفتاردرمانان مجرب مرکز با استفاده از تکنیک های درمانی مختلف نظیر درمان های حسی، ماساژهای داخل دهانی و گفتاردرمانی تخصصی به درمان اختلالات خوردن در کودکان می پردازد. مرکز گفتاردرمانی اختلالات بلع با کمک گفتاردرمانی در جهت تقویت عضلات داخل دهانی و جویدن غذا  به والدین کودکان با مشکلات حسی نظیر اوتیسم یا کودکان با تن عضلانی پایین مانند سندروم داون کمک می کند تا بتوانند تمام مواد غذایی را در برنامه تغذیه کودک بگنجانند. سیر کردن بچه یکی از پایه ای ترین مسئولیت های والدین است. خوردن تعداد محدودی غذا و درخواست متعدد غذای تکراری می تواند آزار دهنده باشد، تکنیک های گفتاردرمانی برای جویدن غذا کمک می نمایند تا کودک در طول مراحل رشدی، یک روند طبیعی را طی کند.

سوال بسیاری از والدین این است که غذای جامد را کی برای کودکمان شروع کنیم؟ مثل بسیاری چیزهای دیگر، مشکلات غذاخوردن  و اختلال بلع در یک طیف قرار می گیرند، از غذاخواران مشکل پسند (picky eaters) تا غذا نخورهای مجازی (virtual noneaters). غذاخواران مشکل پسند آن هایی هستند که مایلند تنوع غذاییشان را به ۲۵ تا ۳۵ غذا محدود کنند. هرچند ممکن است والدین به خاطر مشکل پسندبودن فرزندشان، صبرشان لبریز شود، اما در واقع کالری دریافتی این کودکان به اندازه ای هست که رشد و وزن کافی داشته باشند. آنها ممکن است در مورد چیزی که می خواهند بخورند انعطاف نا پذیر باشند. کودک ممکن است اصرار کند که مارک ماکارونی و پنیرش باید مارک خاصی باشد، نحوه ی پختن آن دقیقاً باید مثل همیشه باشد و باید آن را در یک کاسه ی خاص و در دمایی خاص بخورد. این مسئله زمان و صبر زیادی می طلبد، و آزمون و خطاهای بسیار برای اینکه معلوم شود کودک چه غذاهای دیگری دوست دارد، که از لذتی که هنگام خوردن یک ذره از آن میبرد، می شود فهمید. برای این کودکان «امتحانش کن، دوستش خواهی داشت» در واقع جواب می دهد به شرط اینکه والد غذای جدیدی را چندین بار امتحان کند.

گفتاردرمانی برای جویدن غذا

کودکانی که اختلالات پزشکی و مشکلات غذاخوردن دارند، کلا داستانشان فرق می کند. این ها کودکانی هستند که به دلایل فیزیکی مثلاً بیماری ریفلاکس گاسترو-اسفاژیال، بیماری سلیاک، بیماری هیرشپرونگ، یا دیگر بیماری ها، به خوبی رشد نمی کنند به این سبب که نمی توانند به اندازه ای غذا بخورند که کالری و مواد معدنی کافی برای رشد دریافت کنند. کودکان دارای اختلالات حسی معمولاً جایی در بین این طیف قرار می گیرند. مجموعه ی غذاییشان شدیداً محدود است، اغلب از ۲۰ غذای محبوب بیشتر نمی شود. بر خلاف کودکی که اختلال روانپزشکی دارد، این کودکان به غذا خوردن تمایل نشان می دهند اما فقط غذاهایی که حواسشان توان تحمل آنها را داشته باشد.

عموماً نگرانی در مورد وزن گیری یا بدشکلی های بدن وجود ندارد، هر چند ممکن است آن ها به سبب رژیم غذایی محدودشان، در انتهای طیف قد و وزن مناسب قرار بگیرند. بیش حسی لب ها، زبان، سقف دهان، داخل گونه ها، و حلق ممکن است خوردن برخی غذاها که بافت های خاصی دارند را غیر قابل تحمل سازد – اغلب بافت های ناصاف، لیز، ترد و خشک، یا بافت های ترکیبی مثل ماست که با گرانولا مخلوط شده باشد.

کودکانی که کم حسی دهانی دارند، ممکن است بدون اینکه متوجه شوند غذا را اطراف دهانشان بمالند. برای جبران، ممکن است دهانشان را پر از غذا کنند تا حس کنند که چیزی آن جا هست و به این ترتیب در خطر خفگی قرار گیرند. آن ها ممکن است به سراغ غذاهایی بروند که طعم های شدیدی دارند، به خاگینه سس تند بزنند و یا روی مرغ سوخاری به میزان بسیار زیادی خردل تند بریزند.

برخی در مورد بو و طعم غذا حساس اند و ممکن است فقط غذاهای ملس، نمکی، یا شیرین را بخورند. برخی کودکان غذا را فقط در دمای خاصی می خورند. کودکی دیگر ممکن است غذایی متعادل که گوشت و هم سبزیجات دارد را تنها در صورتی که کمی سرد باشد بخورد. این در حالی است که کودک دیگر ممکن است غذا را تنها در صورتی که ولرم باشد و یا تنها در صورتی که از شدت حرارت بخار کند، میل می کند. این نوع عادات غذایی ممکن است باعث شود والدین احساس کنند شبیه آشپزهایی هستند که هرنوع غذا را باید به سرعت آماده کنند تا جوابگوی نیازهای کودک باشد. آن هم آشپزهایی از نوع سرخورده و ناامید.

برخی دیگر از کودکان از شکل غذا یا از قاطی شدن مواد داخل ظرف خوششان نمی آید. آن ها ممکن است فقط یک نوع غلات را که درون کاسه ای خاص قرار داده شده است و فقط با قاشقی خاص میل کنند. گفتاردرمانی کودکان در حیطه تحریکات داخل دهانی و تحریکات چشایی همچنین گفتاردرمانی برای جویدن غذا به این کودکان کمک بسزایی می نماید. برخی نوزادان به سبب ضعف قدرت و ثبات در لب ها، زبان و فک، ابتداءً هنگام نوشیدن شیر از پستان و بعدها هنگام یادگیری خوردن غذاهای جامد، مشکل پیدا می کنند. ضعف فک، غذا خوردن را صدا دار و خوردن غذاهای جویدنی را دشوار می سازد، در حالی که ضعف زبان ساختن توده ی غذایی گرد جهت بلعیدن را سخت می کند. تون عضلانی پایین یا بالا در دهان نیز می تواند در غذا خوردن اختلال ایجاد نماید. اگر کودک رفلکس گگ (حالت تهوع) بیش فعالی داشته باشد، از خوردن غذایی که احتمال می دهد سبب تحریک گگ او می شود، پرهیز می کند. اگر از خوردن یک غذا تجربه ی موفقی داشته باشد، خود را محدود به خوردن همان یک غذا می سازد.

در شدیدترین شرایط، کودک ممکن است از مزه کردن، بو کردن یا حتی نام یک غذا، استفراغ کند. در برخی موارد، برخی واکنش های سفت و سخت به غذاها به سبب کمبود روی در بدن کودک دیده می شوند، این مطلب را دورفمن ۲۰۱۳ بیان نموده است. دورفمن می گوید، کودکانی که روی کم دارند به سبب اینکه حس بویایی یا چشایی شان تغییر کرده است، غذاها را ناخوشایند می دانند.

کمبود ید می تواند توضیحی باشد که چرا بسیاری از کودکان فقط به یک «رژیم سفید» می چسبند که پاستا و کره، سیب زمینی سرخ کرده، نان، کیک ماهی تابه ای، شیرینی وافل، ناگت ماهی، ناگت مرغ، شیر، پنیر، و سایر غذاهای کم رنگ و نرم که حس خمیرمانند برای دهان دارند، از این دسته اند. این رژیم، روی و سایر مواد معدنی مهم را کم دارد. همچنین این غذاها مقادیر زیادی گلوتن، پروتئین اصلی گندم، جو و سایر غلات، و کازئین، پروتئینی که در پنیر و سایر لبنیات یافت می شود، دارا هستند که بسیاری از کودکانی که مشکلات حسی دارند توان تحملشان را ندارند. ناتوانی در تحمل گلوتن و کازئین با آلرژی متفاوت است.

فرضیه اش این است که این پروتئین ها در برخی کودکان پاسخ های ایمنی بر می انگیزند که سبب بروز حس سرخوشی می گردد. اگر کودک مشکلات گوارشی دارد، یا مرتب سرما می خورد، مشکلات سینوسی یا عفونت گوش دارد، بهتر است مسائل مربوط به گلوتن و کازئین توسط یک کارشناس تغذیه یا متخصص آلرژی مورد بررسی قرار گیرند. رژیم غذایی خاصی که عاری از شیرین کننده ها و رنگ های مصنوعی است به نام رژیم فین گلد ارزش بررسی کردن را دارد، خصوصاً برای کودکانی که مسائل رفتاری دارند از جمله بیش فعالی (به feingold.org و gfcf.com مراجعه نمایید)

اختلال بلع در نوزادان

مرکز درمان اختلالات بلع دکتر صابر در زمینه بهبود اختلالات تغذیه در نوزادان و کودکان، همچنین رفع مشکلات بلع شیر در نوزاد و بهبود مهارت مکیدن در نوزادان به صورت کاملا تخصصی فعالیت می نماید. کلینیک تخصصی بلع نوزادان با در اختیار داشتن نیروی گفتار درمانی متخصص در زمینه مشکل بلع نوزادان و تغذیه آنان به درمان اختلالات تغذیه در نوزادان و اختلالات بلع در نوزادان می پردازد. آموزش به والدین در زمینه نحوه تغذیه نوزاد و ماساژهای مختلف موجب بهبود روند درمان مشکلات بلع نوزادان و کودکان می گردد. از دیگر خدمات مرکز درمان اختلال بلع در نوزادان گفتار درمانی در منزل می باشد که توسط همکاران گفتاردرمان مرکز در منزل بیماران انجام می شود.

درمان اختلالات بلع و تغذیه در نوزادان

نوزاد با اختلال نوروژیک ممکن است ناهماهنگی زیاد و قابل توجه از الگوی مکیدن/بلع/ تنفس یا مکیدن ضعیف تر نسبت به مکیدن نوزادان سالم از نظر عصب شناسی را دارند. ناتوانی ارثی بلعیدن تهدید کننده زندگی در نوزادان و کودکان است و معمولا نشانگر بزرگی نقایص نورولوژیک است. مشکل در بلع نوزادان ( dysphagia) ناپایدار ثابت از چند روز تا حتی چند هفته ممکن است با نابالغی ترتیب دهی مکیدن /بلع /تنفس متناسب باشد و در نوزادان نارس با وزن بسیار پایین رایج نیست و بعضی اوقات ممکن است در موقع نوزادی بدیهی باشد. ناتوانی طولانی مدت برای تغذیه دهانی نوزادان غیرمعمول است و می‌تواند به علل متغیر باشد.

کسی باید مشکوک به اشکال در بلعیدن نورولوژیک باشد که بارداری پیچیده توسط (polyhydramnios ) داشته باشد، که می تواند نتیجه ی نقص بلع  در utero باشد. جنین حدود پانصد میلی لیتر مایع آمنیونیک را در طول مراحل بعدی حاملگی می بلعد و حدوداً مقدار مشابه را در ادرار دفع می کند. به علت اینکه سختی polyhydramnios افزایش می‌یابد بنابراین احتمال زیادی وجود دارد بدشکلی مادرزادی نمایانگر شود. به این علت متخصصین گفتار درمانی اختلال بلع با نوزادان برای تحریک بلع نوزاد کار می‌کنند آنها به ادامه یادگیری درباره اساس علت شناسی مشکلات نیاز دارند و تحقیق برای پاسخ ها ادامه دارد احتمالا نیاز به همکاری چندگانه ی منظم است. در بسیاری از موارد پذیرفته می شود که تحریک کلی نوزاد بر بلوغ تاثیر می گذارد اگرچه واضح نیست چه مقدار و چه نوع تحریکی مطلوب است.

ماساژ درمانی در اختلال بلع در نوزادان

ماساژ درمانی با نتایج مثبت برای مشکلات بلع نوزادان و کودکان با وضعیت‌های پزشکی مختلف گزارش شده‌اند. نوزادان نارس با عوارض بلع و تغذیه ای بیشتر، ماساژ درمانی مناسب تری را نسبت به نوزادان با عوارض کمتر نیاز دارند. نوزادان نارس و کامل متولد شده بسته به وضعیت HIV مادران، در میزان رشد همه جانبه و همچنین وزن گیری روزانه با ماساژ درمانی به میزان متفاوتی سود می‌برند. بد عملکردی سیستم عصبی مرکزی بر رفتار کودکان نارس و پاسخ الگوهای حرکتی تاثیر می گذارد. بنابراین نوزادان نارس با اختلال نورولوژیک ممکن است به باقی ماندن در برنامه طولانی‌تر تغذیه ی غیر دهانی نسبت به همسالان از نظر نورولوژیک سالم نیاز داشته باشند.

کودکانی با اختلال بلع که مشکلات نورولوژیک قابل توجه دارند به احتمال بیشتری نسبت به نوزادان نارس سالم نیازمند گاستروتومی هستند. بهبود عملکرد حسی حرکتی دهان در نوزادان با مشکلات تغذیه ای ممکن است به آرامی انجام گیرد. تحریک دهانی غیر تغذیه ای نیاز است برای نوزادان با مشکل نورولوژیک پایه‌ای مکیدن/ بلع /تنفس وقتی که احتمال خطر برای تنفس با تغذیه دهانی باشد تغذیه غیر دهانی انجام می‌شود. بعضی نوزادان با اختلالات بلع،بعد از چند هفته تغذیه دهانی را شروع می کنند و بقیه ممکن است به  GT برای چندین ماه یا حتی کل عمر نیاز داشته باشند. بعضی از آن نوزادان با مشکلات بلع و تغذیه ممکن است از مرحله پستانک تغذیه دهانی بگذرند و مستقیماً به تغذیه با قاشق و نوشیدن با فنجان برسند با این وجود این باید پیش‌بینی شود که همه کودکان نمی‌توانند تغذیه دهانی را کامل کنند.

کودکان با GTها در خانه تغییر چندانی نمی‌کنند. راهنمایی و تشویق برای پرستاران مهم است همچنان که کودکان با مشکلات بلع، تغذیه از طریق دهان را افزایش می‌دهند لوله های تغذیه ای به نسبت کاهش پیدا می کنند بنابراین حجم کل نیازهای روزانه را در هر وعده غذایی براورده می کند.

تحمل به تغذیه تکه‌های کوچک غذا از طریق لوله تغذیه ای یک متغیر مهم در از شیر گرفتن کودک از طریق تغذیه با لوله و یا تغذیه دهانه است.

سیستم گوارشی به تحمل تغذیه تکه های غذا بدون فشار نیاز دارد. کودکان با اختلال بلع ( swallowing )، مشکلات خاصی دارند اگر آن ها تهوع و استفراغ و دیگر ناراحتی های فیزیولوژیک از طریق تغذیه با لوله داشته باشند .بعضی از کودکان که تغذیه تکه های غذایی را بدون فشار دارند اما ادامه دار هستند و یا یک تغذیه آرام در شب دارند گرسنه نمی شوند و اشتها پیدا نمی کنند و هیجان کافی برای تغذیه ندارند تا اینکه تغذیه در شب حذف شود.

یک مثال از پروتکل ها برای از شیر گرفتن کودکان که در دو گروه از کودکان بررسی شده عبارت است از:

1.نوزادان با مشکلات بلع که هرگز تغذیه از طریق دهان را از بدو تولد نداشتند.

2.کودکان بزرگتری که بعد از سانحه یا بعد از یک جراحی دچار مشکلات تغذیه ای شده به این معنی که قبل از اینکه به بیماری مبتلا شوند می توانستند بدون استرس و اجبار تغذیه کنند.

نوزادان در طول پروتکل از طریق دهان تغذیه می شوند. تغذیه متناوب غذا در طول تغذیه با لوله توسط پرستار ارائه شده و با تحریک لمسی و تحریک چشایی و بویایی همراه است کودکان در گروه دوم نیز در یک برنامه با تغذیه متناوب با لوله بودند.

تحریک ارائه شده از طریق سرما درمانی اولین گام برای کسب آرامش عضلانی و مبارزه با تروسموس بود (مشکل در باز کردن دهان) از طریق تحریک لمسی و تحریک چشایی و بویایی پیگیری می شود. اصول بلع فیزیولوژی اعصاب و ریتم  بیولوژیک ملاحظات اساسی برای برقراری مجدد هستند.

لوله تغذیه یا گاسترومی در اختلالات تغذیه نوزادان

والدین معمولاً زمانی که تغذیه کامل دهانی به طول انجامد خواستار برداشتن لوله تغذیه هستند اما بعضی از پزشکان خانواده ها را تشویق می کنند که لوله در همان مکان نگهداری شود، حتی اگر از لوله استفاده نمی کنند. حداقل برای چند ماه بعد از اینکه کودک تغذیه کامل دهانی دارد.

لوله گاسترومی  می‌تواند به عنوان یک دریچه ایمن در نظر گرفته شود زیرا بیماری های عفونی ممکن است کودکان با تعادل ضعیف را در خطر کمبود مواد مغذی و کم‌آبی بدن قرار دهد بنابراین لوله در جایگاهش نگه داشته می شود تا بهبودی نسبتاً قابل توجهی حداقل از یک بیماری تنفسی فوقانی باشد. والدین تضمین می خواهند که نوزادشان به توانند تغذیه دهانی کافی را ادامه دهد که برای برآورده کردن نیازهای ضروری شان حتی زمانی که حس خوبی ندارند کافی باشد.

کودکان با لوله گاسترومی از نزدیک پیگیری می شوند که توسط گروهی از متخصصان اختلال بلع نوزادان مربوط به تغذیه صورت می‌گیرد به طوری که دستورالعمل‌ها می‌توانند در کودکی که مدام تغییر می‌کند اصلاح شود.

سوالات متداول:

1.گفتاردرمانی در اختلال بلع نوزادان چه کمکی می کند؟

گفتاردرمانی با آموزش به والدین در زمینه نحوه تغذیه نوزاد و ماساژهای مختلف موجب بهبود روند درمان مشکلات بلع نوزادان و کودکان می گردد.

2. آیا گفتاردرمانی در بهبود مشکلات تنفسی نوزاد هم مفید است؟

بله، در مواردی گه تنفس نوزاد دچار مشکل است تپینگ ها ی قفسه سینه نوزاد در همان بخش مراقبت های ویژه برای نوزاد آغاز می شود.

3. لوله تغذیه تا چه زمانی برای نوزاد باقی می ماند؟ معمولا تا چند ماه پساز زمانی که نوزاد توانایی تغذیه دهانی را پیدا می کند لوله تغذیه باقی می ماند تا از کم آبی بدن نوزاد و خطرات احتمالی پیشگیری شود.

ارزیابی تغذیه و مشکلات بلع در کودکان- گفتار درمانی در درمان اختلالات بلع و تغذیه- دکتر مهدی صابر

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتار درمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

ارزیابی اختلالات تغذیه ای کودکان و مشکلات بلع در کودکان

مرکز گفتار درمانی در اختلالات بلع و تغذیه کودکان به مدیریت جناب آقای دکتر صابر با انجام ارزیابی تغذیه کودک و مشکلات بلع غذا به صورت دقیق و تخصصی و همچنین استفاده از تکنیک های مختلف درمان اختلال تغذیه ای کودکان، توسط گفتار درمانان متخصص در مشکلات بلع کودکان موجب بهبود روند تغذیه کودک و تسهیل مشکلات غذا نخوردن در کودکان و رفع مشکلات بلع غذا در آنان می گردد. از دیگر امکانات مرکز اختلالات بلع دکتر صابر می توان به خدمات گفتار درمانی در منزل اشاره کرد.

ابزارهای ارزیابی در کودکان با مشکلات تغذیه ای، جنبه های مختلفی از تغذیه و بلع را هنگام وجود اختلالات تغذیه ای، انجام فعالیتها و در سطوح مشارکتی می سنجند. هیچ مقیاسی به تنهایی نمی تواند تمامی جنبه های مشکلات بلع و تغذیه کودک را در بر گیرد. بنابراین گفتار درمانگران متخصص اختلالات بلع متناسب با نیازهای متفاوت خود در انتخاب مقیاس ها به صورت انتخابی عمل کنند.

جدول روند رشد تغذیه ای در کودکان، مختصری از چندین ابزار ارزیابی دارد. این لیست جامع و تشخیصی نیست. بلکه به خواننده نمونه ای از مقیاس هایی با معیارهای سازمان بهداشت جهانی را ارائه می دهد. این مقیاس ها شامل مواردی نظیر ارزیابی عملکرد تحصیلی & Lane HaltiwangerDeeneyCoster و پرسشنامه ی جامع مطالعه ی تغذیه Koontz- Lowman& Lane  می شود ولی به آنها محدود نیستند. مقیاس های دیگر شامل مقیاس مستقل عملکردی weeFIM برای کودکان (Hamilton & Granger) فهرست ارزیابی معلولیت اطفال برنامه ارزیابی دهانی- حرکتی و نیمرخ تغذیه ای چند رشته ای و مقیاس درجه بندی دهانی- حرکتی/ تغذیه ای می شوند.

یک رویکرد جهانی وجود دارد که برحل مسئله و خلاقیت در ارائه استراتژی های تغذیه ای بدون استفاده از مقیاس های رسمی و چک لیست های پیش تغذیه ای متمرکز است. هر دو رویکرد منطقی و عینی به منظور بررسی جهانی که از آن در آنالیز متوالی ارزیابی فاکتورهای خاصی که ممکن است در مشکلات تغذیه ای کودکان دخالت داشته باشند به کار می رود. آنالیز ترتیبی افراد اساسا توصیفی است و نقاط قوت و ضعف یک کودک را با رشد طبیعی مقایسه می کند. این ارزیابی ها بر اهمیت در نظر گرفتن محیط های مختلف که شامل محیط های یادگیری، ارتباط فیزیکی و حسی همراه با مهارت های طبیعی حرکتی دهانی، مهارت های حدود حرکتی دهان و امکان پذیر بودن درمان تاکید می کنند.

مشاهده مراقب و کودک اساس شناسایی زود هنگام کودکانی که نیاز به برخی از انواع تغذیه ی مکمل از راه غیر دهان دارند را تشکیل می دهد. در این ارزیابی اعمال منفی خاصی توسط مراقب و کودک ذکر می شود و به هر کدام یک امتیاز داده می شود، هر چه امتیاز پایین تر باشد وضعیت تغذیه طبیعی تر است. شناسایی زود هنگام و توانبخشی سوء تغذیه ممکن است عملکرد حرکتی برای تغذیه ی دهانی و سیستم های دیگر را تقویت کند چک لیست ها ممکن است برای سازماندهی مشاهدات مفید باشد.

پروتکل های منتشر شده برای ارزیابی وضعیت تغذیه ای کودکان شامل سنجش بسیاری از عوامل متغیر یکسان می باشد اما در کل کمبود دستور العمل های اجرایی(interpretation gnideline) وجود دارد. در حال حاضر هیچ استاندارد پذیرفته شده جهانی برای ارزیابی تغذیه وجود ندارد. بنابراین دانستن رشد طبیعی و وضعیت حسی- حرکتی دهان و عملکرد تغذیه کودک منابعی را برای گفتاردرمانگران فراهم می کند که کودکان دارای عملکرد غیر طبیعی را ارزیابی کنند.

ارزیابی وضعیت تغذیه کودک در گفتار درمانی اختلالات تغذیه ای و بلع

هر چند که یک ارزیابی تغذیه ای در خانه کودک ایده آل است اما همیشه امکان پذیر نیست. در محیط بالینی ارزیابی وضعیت تغذیه کودک با مشاهده مراقب اصلی شروع می شود که اقدامات معمول غذا دادن را در طبیعی ترین حالت تا جایی که ممکن است انجام می دهد.

نشستن معمولی، موقعیت تجهیزات ظروف تغذیه، هر زمان که امکان پذیر بود باید در محل توسط گفتاردرمان ارزیابی قرار گیرد. آزمون حسی- حرکتی دهان شبیه همان آزمونی است که برای نوزادان انجام می شود. ساختمان دندان ها و الگوی اکلوژن در کودکانی که دندان دارند توسط گفتار درمانی مورد توجه قرار می گیرد.

پوسچر دهان باز در کودکان چند معلولیتی تا حدودی معمول است. آبریزش از دهان رویدادی متداول است که در اثر بسته نشدن با ثبات لب ها ایجاد می شود. آبریزش دهانی مداوم، فقدان یا کاهش دفعات بلع بزاق( اختلال بلع) را نشان می دهد. تعیین کردن علل نهفته ی پوسچر دهان باز اهمیت دارد که یا مربوط به وضعیت تنفسی است یا وضعیت عصبی- عضلانی. مداخله مربوط به آبریزش دهان با توجه به علل زیربنایی مشکلات خاص، متفاوت خواهد بود.

معاینه گردن در کودکان با مشکلات بلع غذا

معاینه گردن با استفاده از گوشی پزشکی یا میکروفون ممکن است به عنوان بخشی از ارزیابی بالینی برای نتیجه گیری درباره وضعیت حلق در بلع مفید کودک باشد. نوزادان و کودکانی با مشکلات تغذیه ای ممکن است مشکلات صوتی یا تنفسی ای را نشان دهند که به دلیل وجود ترشحات اضافی مایعات یا غذا در حنجره بر می گردد. صوت مرطوب که از حلق شنیده می شود نگرانی درباره خطر آسپیراسیون را افزایش می دهد که علامتی از وجود ماده ای در مجرای هوایی فوقانی است.

آگاهی از ارتباط این تغییرات کیفیت صوت و مشکلات بلع کودک، گفتار درمان را نسبت به احساس نیاز برای مطالعات تشخیصی بیشتری آگاه می کند.

هر چند این صداها گاهی اوقات برای یک شنونده معمولی قابل شنیدن هستند یک گوشی پزشکی ممکن است در ارزیابی مشکلاتی که کمتر واضح هستند کمک بیشتری کند. با استفاده از یک میکروفون که به گردن متصل شده درمانگر می تواند با این روش غیر تهاجمی صداها را روی یک دستگاه ضبط صوت ضبط کند، آن ها را روی یک نوسان نگارشان دهد و همچنین صداها را روی یک پردازش گر دیجیتالی سیگنال ثبت کند. بهترین موقعیت میکروفون و گوشی پزشکی، در بخش های طرفی حنجره است.

Vice و همکارانش یکبار غذاخوردن 6 نوزاد طبیعی را در دو روز اول زندگیشان مشاهده کردند. آن ها فهمیدند که صداهای تنفسی ضمن بلع با صداهایی که قبل و یا به دنبال حرکت لقمه شنیده می شود، متفاوت هستند. ارزیابی تغذیه ای که با تسهیلات کامپیوتری از حالت حلق در هنگام بلع انجام می شود، ممکن است مخصوصا برای ارزیابی توانایی تغذیه با پستانک در نوزادان زودرس و در نوزادانی که نشانه های خفیف از آسیب CNS را نشان می دهند مفید باشد.

برطبق یافته های Voice و دیگر همکاران بوسیله ی ارزیابی های شنیداری جنبه هایی را از بلع و تنفس که تا پیش از آن شناخته نشده بودند آشکار کردند.

تنفس هایی که ضمن بلع انجام می گیرد الگوی پایداری تشکیل می دهد که در مدت زمان ایجاد آن ها تفاوت وجود دارد. به نظر می رسد که صداهایی که به دنبال بلع های اضافی شنیده می شوند. اجزای ثابت در توالی های ریمیک هستند. گفتار درمانان یاد می گیرند که صداهای غیر طبیعی حاصل از ایجاد حباب ها را که برای پاک کردن مجزای تنفسی ایجاد می شود و کوتاه تر از سرفه هستند، شناسایی کنند. این صداها ممکن است با صداهای استریدور حنجره و تغییرات آواسازی متفاوت باشند، اما در تشخیص وجود مواد خارجی در مجرای هوایی فوقانی اهمیت زیادی دارند. حتی اگر تجزیه و تحلیل کامپیوتری در دسترس نباشد، متخصصان بالینی، باتجربه کردن ممکن است بتوانند از گوشی پزشکی به تنهایی استفاده کنند و اطلاعات ارزشمندی به دست آورند. مهم است که به خاطر بسپارید که در بهترین حالت، معاینه در غربالگری کاربرد دارد و برای تشخیص قطعی مناسب نیست.

ارزیابی و درمان اختلالات تغذیه و مشکلات بلع کودکان

ارزیابی وضعیت بدن و پوسچر، قدم اول در ارزیابی تغذیه کودکان بزرگتر است. در صورت نیاز اصلاحات انجام می گیرد و متخصصین بالینی گفتار درمانی باید یک نوبت از تغذیه ی کودک و یک تغذیه کننده آشنا را برای کسانی که از راه دهان تغذیه می کنند مشاهده کند. هرگاه که ممکن باشد کودک باید در صندلی ای که به طور معمول در زمان وعده اصلی غذا استفاده می شود نشانده شود. تفاوت هایی که در کارایی بافت های متنوع و مقدارهای متفاوت در هر تکه از غذا یا جرعه وجود دارد می تواند مورد توجه قرار بگیرد. در ابتدا غذا و مایعات باید به مقدار کمی ارائه شوند. معمولا تقریبا یک سوم قاشق چایخوری یا 2 سی سی در یک قاشق.

کودکان زیادی که دارای معلولیت هستند و برای ارزیابی گفتاردرمانی  حاضر می شوند در یک رژیم غذایی پوره قرار دارند. اولین غذایی که در ارزیابی اختلال بلع و تغذیه مورد استفاده قرار می گیرد معمولا بافتی است که به عنوان آسان ترین و راحت ترین بافت برای کودک گزارش شده است.

تغییرات تدریجی می تواند با مایعات رقیق تر انجام شود. این تغییرات ممکن است در ابتدا روی یک قاشق انجام گیرد. چرا که تغذیه کننده می تواند مقدار را دقیق تر از وقتی که با فنجان عمل تغذیه دادن را انجام می دهد کنترل کند. مایع غلیظ تر ممکن است وقتی که کودک حرکت آهسته ی زبان و یک تاخیر در بلع را نشان می دهد استفاده شود. مشاهده ی بلعیدن مایعات باید همراه با تغذیه دهنده آشنا، و در حالی که او مایع را به شکل معمول عرضه می کند و از طریق درمانگرانی که کودک را وادار به سعی در اعمال تغییرات خاص می کند انجام می گیرد. این رویکرد در پیش آگهی بیماری کمک می کند.

در صورتی که در تاریخچه گیری و مشاهدات اولیه در جلسه کودک برای این نوع غذا آمادگی نشان دهد .در درمان اختلالات بلع ،غذای قابل جویدن مورد استفاده قرار خواهد گرفت. حتی در صورتی که هیچ وقت در گذشته غذای قابل جویدن مورد استفاده قرار نگرفته باشد قطعا زمان هایی ایجاد خواهد شد که کودک با استفاده از غذای قابل جویدن مورد ارزیابی تغذیه ای قرار گیرد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد غذای جامد نیازمند این است که در زمان های مناسب عرضه شود. در درمان مشکلات تغذیه ای، حتی در کودکانی که از لحاظ رشدی هم تاخیر دارند غذای جامد باید در زمان های مناسب ارائه شود. هر چقدر که تاخیر رشدی بیش تر باشد برای این کودکان سخت تر است که تغییرات در بافت غذا را بپذیرند.

در روند درمان اختلالات تغذیه ،انتخاب غذا با در نظر گرفتن کاهش هر گونه خطر خفگی تعیین می شود. نمونه هایی از غذاهای قابل جویدن که معمولا با خوردن و جویدن محدود به شکل یک لقمه در می آیند عبارتند از: کراکر گراهام، کوک های شکری پهن یا هویج پخته. با این نوع خاص از غذاها، ریسک خفگی یا آسپیریشن کمتر از زمانی به نظر می رسد که از غذاهای قابل تکه تکه شدن(سیب زمینی، چیپس، چوب شور، کراکر نمکی) یا غذاهایی که پوسته دارند(هات داگ، ذرت، نخود فرنگی) استفاده می شود. همچنین بهتر است که از بافت های کوچک و سخت پرهیز شود. این نوع بافت می تواند به صورت درسته و کامل بلعیده شود(بادام زمینی، شکلات جامد و سخت).

ارزیابی تغذیه با قاشق و درمان مشکلات تغذیه ای کودکان

ارزیابی غذا دادن با قاشق به توصیف مشکلات حرکتی زبان، فک و لب کمک می کند. برای این که تفاوت در عملکرد را ملاحظه کرد ابتدا باید قاشق ها یا وسایل دیگری که آشنا باشند مورد استفاده قرار بگیرند سپس می توان قاشق های درمانی را برای در نظر گرفتن تفاوت در عملکرد استفاده کرد.

حرکات حسی- حرکتی دهان ممکن است اغراق آمیز شود و بنابراین منجر به اختلال ریتم و سازمان بندی شود که هر دوی آن ها برای هماهنگی عمل بلع حیاتی هستند. در هر تمرین باید اطلاعاتی در اختیار قرار گیرد که به توصیف ساختارهایی که به صورت برجسته در عدم هماهنگی و چگونگی تفاوت آن عدم هماهنگی ها با حرکت معمولی درگیر می شوند بپردازد. سه نمونه این حرکات اغراق شده عبارتند از:

1. گاز گرفتن تونیک
2. حرکت زبان به جلو(زبان رانش)
3. عقب رفتن لب ها

هرچند که این حرکات به عنوان حرکات منحصر به فرد برای یک کودک شناخته می شود، معمولی است که حرکات اغراق شده در یک کودک به تنهایی وجود داشته باشد. هنگامی که قاشق وارد دهان یک کودک دارای رفلکس گازگرفتن تونیک می شود، ممکن است کودک بر روی آن اعمال فشار کند و نتواند لقمه را رها کند. چنین حرکتی در ریتم اختلال ایجاد می کند و به عدم سازمان دهی کلی می انجامد. به همین ترتیب نیز ممکن است کودک با اختلالات تغذیه ای، دارای رفلکس گاز گرفتن تونیک در طول بازی کردن با انگشتان در دهان بر روی انگشتانش اعمال فشار کند که منجر به تجربه ناخوشایندی می شود. نتیجه مشابه کاهش تحریک دهانی است که سبب شروع سیکل امتناع است. فقدان محرک دهانی خوشایند همراه با کاهش تحریک ممکن است احتمال تدافع دهانی را در کودک با مشکلات بلع و تغذیه افزایش دهد. قاشق یا انگشت ها به راحتی از دهان این نوع کودک بیرون کشیده نمی شود. و این امر ممکن است باعث گازگرفتگی بیش تر شود. حرکت زبان به جلو(زبان رانش) و عقب رفتگی زبان هر دو مزاحم کنترل کارآمد غذا می شوند. هر دو الگوهای زبانی نشان می دهند که زبان نمی تواند غذا را در یک لقمه سازماندهی کند و آن را برای بلع کودک کارآمد به جلو براند حرکت زبان به جلو(زبان رانش) علاوه بر این که در توانایی کودک در مکیدن، جویدن و بلعیدن مداخله می کند در قرارگیری زبان در دهان نیز دخالت می کند.

اصلاح حرکت زبان در درمان مشکلات تغذیه ای و اختلال بلع در کودکان

در درمان اختلالات بلع و تغذیه کودکان،حرکت زبان به جلو پیش از آن که بسته شدن لب انجام گیرد غذا را دقیقا به خارج دهان می راند. عقب بردن زبان در هنگام استراحت بیشتر از حالات دیگر قابل مشاهده است زیرا زبان در حفره دهانی در قسمت عقبی نگه داشته می شود. این عقب رفتگی(انقباض) ممکن است با حرکت زبان به جلو اشتباه شود چون در هر دو مورد غذا از حفره دهانی به بیرون رانده می شود. تفاوت در این است که با عقب بردن زبان غذا می تواند به آسانی در جلوی دهان قرار بگیرد اما به محض آن که دهان بسته شود زبان که باید از موقعیت عقبی خود به سمت جلو حرکت کند غذا را به بیرون می راند. عقب بردن لب ها معمولا با تدافع حسی یا تون افزایش یافته مربوط است که منجر به تنش بیش از حد لب ها می شود. این عقب رفتگی سبب می شود که برداشتن غذا از روی قاشق، نوشیدن موفق مایع از لیوان و مکیدن از سر سینه یا از یک نی سخت شود و مشکلات تغذیه و بلع ایجاد شود. تدافع حسی معمولا در پاسخ به لمس کردن اطراف یا داخل دهان رخ می دهد. لمس آرام معمولا منجر به بازپس کشیدن محکمی از محرک می شود. تدافع حسی و تون افزایش یافته ممکن است منجر به حرکات غیرطبیعی یا رفتار غیرطبیعی در کل بدن شود.

یکی از اهداف ابتدایی در طول ارزیابی، تعیین کردن این موضوع است که آیا مشکلات تغذیه ای به صورت ابتدایی یک اختلال در بلع است و اگر این گونه است کدام یک از حالات بلع با تخمین شدت و ویژگی، آسیب دیده به نظر می رسد. ارزیابی بالینی اطلاعات واضح تری را درباره ساختار لقمه ای (اقدامات تدارکاتی دهان) و حالت دهان در هنگام بلع مشخص می کند. در بهترین حالت مشکلات حالت حلقی می تواند استنباط شود.

در توصیف اندازه گیری های عینی ما معمولا به ارزیابی ابزاری نیاز داریم. برای مثال متخصص بالینی می تواند حفره ی دهانی را مشاهده کند و ماده را قبل در طول و یا بعد از یک بلع در شیارهای قدامی یا جنبی ببیند. بلع ناتمام یک لقمه ممکن است باعث باقی ماندن غذا در حفره دهانی شود. حرکات زبان و عملکرد فک می تواند مستقیما مشاهده شود. بسته شدن لب یا بسته نشدن آن و یا بیرون ریخته شدن آب یا غذا به خارج دهان نیز می تواند مدت زمان تشکیل لقمه و مهارت های دهانی مورد نیاز برای جویدن را تحت تاثیر قرار دهد. کودکان مبتلا به فلج مغزی نسبت به کودکان معمولی به طرز چشمگیری مدت زمان بیشتری را صرف جویدن غذای سخت می کنند. کودکان مبتلا به سندرم داون الگوهای جویدنی متفاوتی را نسبت به کودکان معمولی نشان می دهند.

در بررسی مشکلات بلع غذا در کودکان، وقتی که متخصص بالینی بتواند استخوان هایوئید و بالا آمدن حنجره را ببیند احساس کند یا بشنود می تواند تعداد اعمال بلع در هر لقمه تخمین بزند. مدت زمان قبل از مشاهده ی بالا آمدن حنجره می تواند اندازه گیری شود تا مدت زمان تاخیر در آغاز بلع حلقی تخمین زده شود. تغییرات موقعیت سر و گردن و تغییر حالت صورت قابل مشاهده است.

مشکلات فاز حلقی بلع می تواند با توجه به تاخیر چشمگیر در تولید یک عمل بلع ویژگی صدای مرطوب، سرفه و فشار تنفسی افزایش یافته و یا زجر تنفسی استنباط شود. هر چه تاخیر در تولید یک عمل بلع بیشتر باشد ویژگی صدای مرطوب پایدارتر است و بالتبع تعداد دفعات بلع مورد نیاز در هر لقمه همراه با هرگونه زجر تنفسی بیشتر است در نتیجه احتمال وقوع یک مشکل قابل ملاحظه در فاز حلقی بیشتر است.چنین مشکلی باید با یک ارزیابی ابزاری به طور عینی توصیف شود. برای مثال آزمون انعطاف پذیری آندوسکوپیک عمل بلع(FEES) یا آزمون VFSS ، برای اینکه موثرترین و منسجم ترین راه حل ها را برای کنترل کردن بیماری ارائه کنیم.

گفتار درمانگران باید الگوهای نابالغ اما الزاما طبیعی را از الگوهای غیرطبیعی تمایز دهند زیرا تشخیص بهبودی و توصیه ها به منظور راهبردهای درمان برای این دو موقعیت متفاوت است. کودکانی که مهارت های دهانی نابالغ دارند نسبت به کودکانی که الگوهای غیرطبیعی دارند راحت تر کنترل می شوند. اگر یک کودک هر دو الگوی نابالغ و غیر طبیعی را نشان دهد این موضوع یک موضوع معمول در نظر گرفته می شود. هر چند که این موضوع فرایند تصمیم گیری را مشکل می کند. بعد از آنکه مشاهدات کامل شدند متخصصان بالینی باید تصمیم بگیرند که اگر کودک سن کمتری دارد آیا الگوهای کودک مناسب است یا اینکه اعمال بدون ارتباط با سن انجام می شود.

به نظر می رسد که این الگوها در توالی مکیدن- بلعیدن، کنترل فک یا ثبات آن، حرکت زبان، بسته شدن لب، جدا شدن زبان و فک و حرکت های گونه طی آشامیدن و جویدن قابل تشخیص باشند.

کودکان ممکن است به شیوه های مختلفی از باز پس زدن غذا پاسخ های بدی نشان دهند. برخی کودکان سر و گردنشان را بیش از حد دراز می کنند و سرشان را می چرخانند؛ غذا را بیرون از دهان تف می کنند یا دهانشان را محکم می بندند بنابراین نمی توان غذا را درون دهانشان قرار داد. در برخی کودکان مشاهده شده که دستانشان را در طول و بعد از غذا خوردن در دو طرف گردنشان فشار می دهند. آزمون VFSS به دفعات وجود باقیمانده غذا را در حفرات های حلق در این کودکان نشان می دهد. به نظر می رسد که کودک سعی دارد که آن ماده را بزداید. متاسفانه مراقبان و متخصصان بطور معمول این فعالیت را به عنوان یک عادت اخلاقی می دانند. به نظر نمی رسد که محل قرارگرفتن کودک در کنار زدن ماده موثر واقع شود.

پسماند غذا شخص را در خطر قابل ملاحظه ای از آسپراسیون بعد از بلع قرار می دهد. کودک ممکن است عمل پس زدن غذا را به عنوان یک عادت انجام دهد. یافته های تاریخچه گیری و بدنی مکررا به تعیین پایه های فیزیولوژیک برجسته تر می پردازند با توجه به اینکه در بیشتر کودکان عوامل پیچیده ای به باز پس زدن غذا مربوط می شوند ارزیابی های تیم بین رشته ای ارزشمند هستند.