شیوع لکنت زبان در کودکان

لکنت زبان یکی از اختلالات گفتاری دوران کودکی می باشد که شیوع آن در جوامع و سنین مختلف متفاوت است. به طور میانگین شیوع لکنت زبان در کودکان را حدود یک درصد تخمین زده اند اما این میزان در کودکان دختر و پسر یکسان نمی باشد و شیوع لکنت در پسرها تقریبا چهار برار دختران است. سن شیوع لکنت زبان به عوامل مختلفی نظیر ژنتیک جامعه طول زمان لکنت و … بستگی دارد. مرکز  گفتاردرمانی لکنت زبان در زمینه تشخیص و درمان لکنت زبان در کودکان به صورت تخصصی فعالیت می نماید و با استفاده از تجربه و دانش گفتاردرمانان خود در کنار تجهیزات پیشرفته و روز دنیا در زمینه درمان لکنت زبان در کودکان پیشرو می باشد. دو شعبه فعال در غرب و شرق تهران موجب دسترسی آسان مراجعین به خدمات توانبخشی کودکان در زمینه بهبود لکنت زبان گردیده است.

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتار درمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

لکنت زبان و سن شروع لکنت

بیایید ابتدا این سؤال را مورد ملاحظه قرار دهیم که کودکان هنگامی­که شروع به لکنت­ کردن می­کنند ، به­ طور میانگین چه­ سنی دارند . دراولین مطالعات (برای مثال ، میلیسن و جانسون ، 1936) محققین یک­سال یا بیشتر پس ­از اینکه شروع لکنت اتفاق افتاده بود از والدین می­خواستند تا سن شروع لکنت در کودکشان را به­یاد بیاورند. سن میانگین شروع ، برگرفته از 9مطالعه مربوط­ به قبل از سال 1990 بلاداستین و راتنر (2008) خلاصه شده است ، تقریبا 4سال است. پس ­ازسال 1990 ، با راهنمایی ایهود یایری و همکارانش در دانشگاه ایلینویز ، محققین مراقب بودند تا با والدین کودکانی­که درفاصله 12ماه از مصاحبه والدین شروع­ به لکنت کرده بودند ، مصاحبه کنند. بلاداستین و راتنر (2008) شش مطالعه انجام­شده پس از سال 1990 راکه در آن­ها با والدین در فاصله کمتری از شروع لکنت نسبت­ به مطالعات قبلی ، مصاحبه شده بود ، فهرست کردند. سن میانگین شروع دراین مطالعات جدیدتر حدود 8/2 سال است ، بنابراین ، یا مطالعات جدیدتر تصویر دقیق­تری از سن شروع  می­دهند یا سن شروع کمتر شده است یاهردو. اتفاق­ نظر کنونی براین ­است که شروع لکنت معمولا قبل از 3سالگی اتفاق می­افتد و بیشتر شروع­ها بین سن 2 و 5/3 سالگی اتفاق می­افتد. برخی از کودکان بزرگ­تر – تاحدود 12سالگی – ممکن است شروع به لکنت کنند اما این­ها موارد نادرتری هستند . شروع لکنت در نوجوان و بزرگسالان احتمالا شکلی متفاوت از ناروانی – سایکوژنیک یا نوروژنیک – می­باشد.

بررسی شیوع لکنت زبان در کودکان

واژۀ« شیوع» برای نشان دادن میزان گستردگی یک اختلال گفتاری استفاده می­شود. اطلاعاتی در مورد سن شیوع لکنت زبان به ما می­گوید که هم ­اکنون چند نفر با چه بازه سنی لکنت می­ کنند. دستیابی به اطلاعت دقیق و به روز درباره سن شیوع لکنت زبان، مشکل می­باشد. تحقیقات گذشته شامل مطالعاتی است که تفاوت­های بسیاری در روش ­شناسی دارند که این تفاوت­ها می­توانند باعث تفاوت­های گسترده­ ای در تخمین­ های شیوع شوند. برای مثال، شیوع لکنت احتمالاً به­ طور قابل ملاحظه­ ای همراه با سن تغییر می­یابد و همه مطالعات، لکنت را در گروه ­های سنی یکسان بررسی نکرده ­اند. علاوه بر این، ممکن است تعاریف لکنت از مطالعه ­ای به مطالعه دیگری متفاوت باشند. برخی مطالعات ممکن است اشخاص ناروان نسبتا طبیعی را در نظر بگیرند، ممکن است سایرین آن­ها را در نظر نگیرند.

بیچمن، نایر، کلگ و پاتل با استفاده از یک نمونه گویا، شیوع اختلالات گفتار و زبان را در کودکان مهدکودکی ارزیابی کردند. آن­ها کودکانی که در غربال­گری ابتدایی رد شده بودند را دوباره به همراه یک نمونه تصادفی از کودکانی که قبول شده بودند، بررسی کردند. شیوع لکنت زبان در این نمونه از کودکان مهدکودک 4/2 درصد بود. هرچند این تنها یافته از یک مطالعه است، دقتی که با آن اطلاعات جمع ­­­آوری شده بودند، اعتبار آن را افزایش می­دهد. بلاداستین و راتنر( 2008) نتایج 44 مطالعه در کودکان سن مدرسه­ ی ایالات متحده، اروپا، آفریقا، استرالیا و هند غربی را بازبینی و خلاصه کردند. این مطالعات نشان می­داد که شیوع لکنت در سال ­های مدرسه حدود 1 درصد است . اندروز، هادینات، کرایگ، هاوی، فیر و نیلسون به همین نتیجه رسیدند- که حدود 1 درصد از کودکان مدرسه­ ای سراسر دنیا در هر دوره زمانی احتمال دارد که لکنتی باشند. اگر شیوع 4/2 درصدی گفته شده در بالا بین کودکان مهدکودکی معتبر باشد، باید تعداد قابل­ توجهی از بهبودی­ ها بین مهدکودک و سطوح بالاتر اتفاق بی­افتد.

مشخص است که اطلاعات پایایی از شیوع لکنت زبان در بزرگسالان وجود ندارد. هرچند، هم اندروز و همکارانش و هم بلاداستین و راتنر(2008) اشاره کردند که شیوع لکنت زبان پس از بلوغ کم­تر است. اگر این چنین باشد، شیوع برای بزرگ­سالان می­بایست کم­تر از 1 درصد باشد.

بروز­ لکنت زبان در کودکان

بروز لکنت فهرستی است از تعداد افرادی که در یک زمان در زندگی­شان لکنت کرده ­اند. همانند اطلاعات در مورد شیوع، تخمین­ های به ­روز نیز صریح و واضح نیستند چرا که محققان مختلف از تعاریف متفاوت لکنت و روش­های متفاوت برای به دست آوردن اطلاعات­شان، استفاده کرده­اند. برخی محققان تنها لکنتی را که شش ماه یا بیشتر به طول بی­انجامد را گزارش می­کنند و نمی­خواهند که دوره­ های کوتاه­تر ناوانی را شامل کنند.سایر محققین هر رفتار گفتاری را که افراد مطلع یا والیدن لکنت در نظر بگیرند، گزارش می­کنند. تخمین­ های بروز، زمانی که گزارش­های افراد مطلع و والدین در نظر گرفته می­شوند بالای 15 درصد هستند. تخمینی که کودکانی که تنها برای یک دوره کوتاه لکنت کرده ­اند را شامل می­شود( بلاداستین وراتنر 2008) زمانی که تنها مواردی از لکنت که بیشتر از 6 ماه طول کشیده ­اند در نظر گرفته شوند، درصد بروز به نظر 5 می­باشد( اندروز و همکاران، 1983) فکرمی­کنم تخمین دوم ممکن است، اختلال مزمنی را که ما آن را لکنت می­ نامیم به طور دقیق­تری منعکس کند اما تخمین اول نشان می ­دهد که درک ناروانی طبیعی و لکنت زبان آغازن تا چه میزان می­تواند به هم نزدیک باشد.

گزارشی که توسط مانسون(2000) از تمام کودکان متولد شده در جزیره دنیش در یورن هولم ارائه شده، پیشنهاد بروز 5 درصد را حمایت می­کند. این جمعیت تک ­­ژنی و پایدار است که یک مطالعه با دقت و طولانی مدت را کاملاً ممکن می­کند. از 1042 کودک متولد شده در جزیره در سال­های 1991،1990 ، 98 درصد برای اختلالات گفتار و زبان در سن 3 سالگی غربالگری شدند. کودکان برای 9 سال تحت پیگیری بودند و بعد مشخص شد که 19/5 درصد از کودکان دوره ­ای از لکنت زبان را تجربه کرده ­اند.

تخمین­ های بروز چیز دیگری درباره ماهیت لکنت زبان به ما می­گوید. تفاوت بین بروز( 5 درصد) و شیوع(1درصد از کودکان مدرسه­رو و کم­تر در بزرگسالان) اشاره بر این دارد که بیشتر افرادی که در دوره­ ای از زندگی­شان لکنت می­کنند از آن بهبود می­یابند و می­دانیم که شیوع پس از بلوغ کاهش می­یابد. بنابراین درمان به تنهایی برای بهبودی این چنینی مسئول نیست. برخی جنبه ­های رشد یا بلوغ در کنار درمان به بسیاری از افراد اجازه بهبودی از لکنت را می­دهند.

سوالات متداول:

1-نقش والدین در کاهش شیوع لکنت زبان چیست؟
والدین باید با حفظ آرامش، گفتار کودک را قطع نکنند، ارتباط چشمی مناسب داشته باشند و از فشار برای تصحیح گفتار بپرهیزند. مرکز گفتاردرمانی دکتر صابر دوره‌های آموزشی ویژه والدین برای مدیریت این شرایط برگزار می‌کند.

2-آیا احتمال بازگشت لکنت پس از درمان وجود دارد؟
در موارد نادر، استرس شدید یا تغییرات بزرگ زندگی ممکن است باعث عود موقت شود. پیگیری دوره‌ای در کلینیک‌هایی مانند مرکز دکتر صابر این خطر را کاهش می‌دهد.