فلج مغزی و والدین| گفتاردرمانی فلج مغزی| کاردرمانی فلج مغزی| توانبخشی فلج مغزی دکتر صابر

مراقبت و پرستاری از کودکان فلج مغزی به صبوری و درک بالایی نیاز دارد. شناخت علائم فلج مغزی و مطالعه در زمینه کودکان فلج مغزی به والدین کمک می کند تا بهترین درمان را برای کودک خود انتخاب نمایند. مرکز کاردرمانی فلج مغزی و  گفتاردرمانی فلج مغزی دکتر صابر به صورت تخصصی به درمان کودکان فلج مغزی می پردازد. مشاوره مناسب به والدین و ارائه خدمات توانبخشی در منزل از دیگر خدمات مرکز دکتر صابر می باشد. در این مطلب نکاتی مطرح می­گردد که دانستن آن­ها برای مراقبت و پرستاری موفقیت ­آمیز از این کودکان ضروری است.

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

پرستاری از کودک فلج مغزی

در مورد چگونگی مراقبت از یک کودک فلج مغزی، قطعاً مجموعه ­ای از توصیه­ ها و سفارشات کلی که به درد همه والدین و مراقبین بخورد، وجود ندارد. منتها ذکر این نکته ضروری به نظر می­رسد که والدین و مراقبین این کودکان، باید از آمادگی­های لازم برخوردار باشند تا در سراسر عمر فرزندشان، مسئولیت­های متعدد و منحصر به فردی را در رابطه با آن­ها به عهده بگیرند. مراقبت از یک کودک ناتوان، نیاز به زمان، تلاش، همدردی و صبوری بسیار زیاد دارد.

منظم و سازمان­ یافته عمل کنید!

سازمان یافته بودن به کاهش استرس در حین مراقبت از این کودکان کمک می­کند. هدف والدین از سازمان­دهی، آماده بودن برای عبور از مسیر پر فراز و نشیب پیش رو است. این جمله فقط به آن معنی نیست که همه چیز مرتب و سر جای خودش باشد تا استرس کمتری در زندگی به والدین و مراقبین وارد شود، بلکه والدین باید دید واقعی نسبت به آن چیزی که در آینده به انتظارشان نشسته است، پیدا کنند. لیست کردن کارها و تهیه تقویم، از ابزارهای اساسی ایجاد سازمان­دهی در امور است. مواردی که هر پدر و مادر، و مراقبی باید از آن­ها لیست تهیه کنند، عبارتند از:

1. شماره تماس پزشکانی که کودک با آن­ها سرو کار داشته یا خواهد داشت.
2. مدارک پزشکی کودک
3. قرار ملاقات با پزشکان
4. اطلاعات تماس با مدرسه
5. شماره تلفن­های ضروری
6. شماره تماس مهد کودک و پرستار یا مربی کودک
7. نتایج عکس­برداری­های انجام شده یا آزمایشات صورت گرفته
8. داروهای کودک

درباره فلج مغزی تا می­توانید مطالعه کنید!

والدین باید هر چه می­توانند راجع به فلج مغزی مطالعه کرده و یاد بگیرند. آن­ها باید بدانند که چطور فلج مغزی ایجاد می­شود، چگونه بر حرکت و وضعیت بدن کودک تاثیر می­گذارد، چطور درمان می­شود، و اینکه چرا کودکان مبتلا به فلج مغزی متفاوت از کودکان سالم رشد و نمو پیدا می­کنند. علاوه بر یادگیری اصول پایه، آن­ها باید از جزئیات وضعیت فعلی کودکشان نیز مطلع شوند. همان طور که پیش­تر نیز گفته شده است دو کودک فلج مغزی با در نظر گرفتن مشکلات حرکتی و ناتوانایی­هایشان، دقیقا شبیه هم نیستند.

هوای والدین و مراقبین کودکان فلج مغزی را داشته باشید!

متاسفانه اغلب اوقات والدین آنچنان درگیر پرستاری و مراقبت از کودک خود هستند که یکدیگر را فراموش کرده و از رسیدگی به مسائل خود باز می­مانند. تحمل و رفع فشارهای مالی و هیجانی که همراه با بیماری فلج مغزی به خانواده وارد می­شود، اغلب طاقت­فرسا است. والدین باید به تک تک این مشکلات رسیدگی کرده و از پیش پا بردارند. در اینجا رهنمودهایی ارائه می­شود که در کار مراقبت از کودکان فلج مغزی برای والدینی که به تازگی تشخیص فلج مغزی برای کودکشان مطرح شده است می­تواند راهگشا باشد:

• تغذیه سالم داشته باشید. این نکته نسبتا صریح و شفاف است. مراقبی خوب است که سالم باشد. سالم ماندن یعنی داشتن انرژی بیشتر و استرس کمتر. کسانی که تغذیه سالم دارند، از توان جسمی و ذهنی بیشتری برای حل و فصل موانعی که بر سر راهشان قرار می­گیرند، برخوردار هستند.
• به اندازه کافی استراحت کنید. بسیاری از والدین به اندازه کافی نمی­خوابند. این وضعیت به طور جدی بر ارتباط فردی و سلامت هیجانی آن­ها تاثیر می­گذارد. خوب خوابیدن و خوب غذا خوردن دو عاملی هستند که سطح استرس افراد را به میزان حداقل نگه می­دارند.
• زمانی را برای آرامش به خود اختصاص دهید. هر کسی نیاز دارد که زمانی را به خودش اختصاص بدهد. در طی این دوره، فرد از استرس و افکار منفی تهی شده و چهارچوب ذهنی­اش مرتب می­گردد. هنگامی که والدین ساعاتی را به خود مرخصی بدهند، موثرتر عمل می­کنند. یک مراقب (مادر یا پدر) سرخورده هیچ وقت نمی­تواند با مهارت به هماهنگی امور روزمره خویش بپردازد.
• درخواست کمک کنید. اگر اوقات شما کاملا پر بوده و حتی فرصت کافی برای خواب کامل شبانگاهی نیز ندارید، بسیار ضروری است که از دیگران درخواست کمک کنید. البته در این گونه مواقع بهتر است بستگان و دوستان نزدیک داوطلبانه وارد گود شده و به والدین دارای کودک فلج مغزی کمک کنند تا آن­ها فرصت کنند قدری به امور شخصی خود، دیگر فرزندان و وظایف روزمره خویش برسند. این نکته بسیار اهمیت دارد که والدین کودک فلج مغزی اگر فرزند دیگری نیز دارند که مبتلا نبوده و اصطلاحاً سالم است، به هیچ عنوان نباید از پرداخت به او و وقت گذاشتن برای نیازهای عاطفی و هیجانی او غافل شوند چرا که علاوه بر حق برخورداری او از عاطفه والدین، در نظر گرفتن او به عنوان یکی از مراقبین کودک فلج مغزی در آینده­ای که والدین به سنین میانسالی و یا حتی کهنسالی می­رسند، ایجاب می­کند که به سلامت روحی و روانی او توجه نمایند.
• ناکامی­ها را از خود خارج کنید. به درون ریختن اضطراب، عصبانیت و افسردگی روش همیشگی والدین است. این کار آن­ها را دچار خستگی روحی و جسمی دائمی می­کند. در این گونه مواقع، مراقب به کسی نیاز دارد تا با او صحبت کند. این شخص می­تواند یک دوست صمیمی باشد یا یک مشاور. اگر آن­ها با یکی صحبت کنند، بیش از پیش احساس راحتی کرده و کمتر از قبل حین مراقبت از کودک خود دچار اضطراب می­شوند.

والدین کودکان فلج مغزی به چه چیزی نیاز دارند؟

اثر بیماری کودک بر والدینی که فرزندشان ممکن است هر نوع بیماری داشته باشد را هرگز نمی­توان دست کم گرفت. والدین ممکن است احساسات و هیجانات مختلفی از قبیل عصبانیت، غم و اندوه، پوچی و بی­اعتقادی، انزوا و تنهایی را تجربه کنند. این هیجانات در زمان تشخیص بیماری اغلب بسیار شدید بوده و با گذر زمان ممکن است دوباره عود کند. کودکان مبتلا به فلج مغزی شدید برای انجام کارها و مهارت­های روزمره زندگی خود از قبیل خوردن، حمام کردن و شستشو دادن، و لباس پوشیدن به کمک و یاری زیادی احتیاج دارند و همین موضوع استرس عظیمی بر خانواده وارد می­کند.

از طرف دیگر، به لحاظ مالی هزینه­ های زیادی به خانواده تحمیل می­شود که غالبا از نظرها پنهان مانده و به چشم نمی­آید. این هزینه ­ها عبارتند از ویزیت دوره­ای پزشکان مختلف و دیگر متخصصین گروه پزشکی مانند کادر درمانی، گفتاردرمانی، فیزیوتراپی و …، هزینه تجهیزات کمکی و ویژه، و حتی هزینه پوشک و پرستاری کودک. همه والدین نیاز خاص خودشان را دارند اما نیاز اکثری والدین عبارتند از:

1. سوالاتشان پاسخ داده بشود. گاهی اوقات بهتر است والدین سوالاتشان را بنویسند تا در زمان ملاقات با پزشک و درمانگر خود آن­ها را مطرح کرده و درباره نیازهای کودکشان بحث کنند.
2. درک ماهیت مشکل کودکشان از جانب دیگران. این درک به آن معنا است که به آن­ها فرصت بدهیم در رابطه با احساساتشان، و بیم و امیدی که نسبت به کودکشان دارند با دیگران سخن بگویند. این درک باید از سوی دیگر اعضای خانواده، دوستان، دیگر والدین با تجربه مشکل مشابه، و متخصصینی که کودک با آن­ها سر و کار دارد، شکل بگیرد.
3. اطلاعات راجع به خدمات و کمک­هایی که می­توانند از آن­ها استفاده کنند.
4. اطلاعات و مهارت­هایی که موجب می­شوند والدین به بهترین شکل ممکن به کودکشان کمک کنند.
5. استراحت داشتن. فراغت از پرستاری کودکان برای ساعاتی برای اکثر والدین اهمیت دارد. این موضوع زمانی برای آن­ها اهمیت پیدا می­کند که رفع نیازهای روزانه کودک، وقت و انرژی مضاعفی از آن­ها می­گیرد. در این بحبوبه، یک وقفه هر چند کوتاه باعث می­شود که پدر و مادر استراحت داشته و وقت خود را صرف دیگر امور کنند.