مرکز کاردرمانی دکتر صابر در زمینه درمان بیماران پارکینسون به صورت تخصصی فعالیت می نماید. از خدمات مرکز می توان به کاردرمانی و گفتاردرمانی بیماران پارکینسون اشاره نمود. توانبخشی از درمان های مهم در فاز ابتدایی و میانی بیماری پارکینسون می باشد. کاردرمانی در منزل از دیگر خدمات مرکز توانبخشی دکتر صابر می باشد. برای افرادی که در مراحل اولیه و میانی پارکینسون هستند، چندین روش ایجاد شده و نشانه های داخلی میتواند در نظر گرفته شود تا تواناییهای عملکردی را افزایش دهد. روشهای اصلی و کمک های درمانی در منزل ممکن است حتی در مراحل انتهایی بیماری موثر باشند، به علاوه شواهدی نیز هست تا حمایت بالقوهای از این تکنیکها را در روند درمان پارکینسون در خانه کند.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
نگرش مثبت/ تنظیم هیجان
انتظار شکست و سرخوردگی در ابتدای درگیر شدن در یک فعالیت میتواند معمول باشد، که تجربه عملکرد ضعیف مثل یک عقیده تقویت میشود. در هستههای قاعدهای ارتباطات قوی با سیستم لیمبیک وجود دارد که با هیجان مرتبط است، نگرش سازنده و انتظار موفقیت (من خواهم توانست ……) ممکن است عملکرد را بهبود بخشد اگر این عقیده در ذهن در آغاز عمل به یک فعالیت شکل بگیرد. نگرش هیجانی میتواند تاثیر بسیار قوی روی عملکرد حرکتی داشته باشد و بحث در مورد بعضی جزئیاتش نیز اثر زیادی داشته باشد.
تمرین ذهنی برای درمان پارکینسون در خانه
در کاردرمانی در پارکینسون تصور در جزئیات عمل/ اعمال در مورد نحوه اجرای آن قبل از شروع حرکت به نظر میرسد فقدان فعالیتهای پیش حرکتی را جبران کند که در مغز بلافاصله قبل از شروع حرکت دیده شده است، ولی این مورد در افراد مبتلا به پارکینسون کم تر مشهود است. به خاطر آوردن یا تصور کردن فعالیت به عنوان آماده سازی برای درگیر شدن در فعالیت میتواند به طور خلاصه باشد، ولی باید حاوی جزئیات تا حد امکان باشد. تصور کامل عملکرد نیز برای شروع فعالیتهای دستی قبل از حرکات واقعی مفید است.
مکالمه درونی
این شکل از نشانههای اصلی مستلزم صحبت کردن حین انجام فعالیتهایی بدون صدا است. از آموزشهای مستقیم ساده، هنگامی که به طور واقعی حرکات در حال انجام شدن است استفاده کنید. برای مثال، ادای کلمات با سکوت هنگام کشیدن پا بر روی زمین مواقع راه رفتن مشکل است، گفتن همراه با تکرار (گام های بزرگ) میتواند طول گام را به طور چشم گیری افزایش دهد. اینها اسامی و افعالی هستند که به نظر میرسد بیش تر موثرند. متناوبا، بعضی از مردم پاسخ بهتری دارند تا با صدای بلند به خودشان بگویند، سپس از راههای حسی شنوایی و همچنین مکانیسمهای شناختی درونی استفاده کنند.
تجسم
فکر کردن به یاد آوردن و تصور کردن، راههای دیگر توصیف این پدیده است. مردم گاهی بسیار غرق در افکار و تصورات خود شده و از آنها استفاده میکنند. در حالی که دیگران به طور طبیعی بیش تر از دیگر روشها استفاده می کنند. برای مثال، جایی که انجماد در درگاه یا دیگر مکان ها اتفاق می افتد، تجسم پله بر، بعضی چیزها مثل مانع یا خط انتقال، می تواند گاهی اوقات تحریک کافی دهد تا شروع دوباره راه رفتن را تسهیل کند.
دستورالعملها
کمکی برای کار درمانگر هاست تا تواناییهای عملکردی را در افراد مبتلا به پارکینسون بهبود بخشند. توصیه شده است که:
به طور موثر از تکنیکهای نشانه ای داخلی که باید فرد مبتلا به پارکینسون در محیط مربوط آزمایش شود استفاده کنید و باید با همه افرادی که کمک میکنند تمرین شود.
تکنیکهای نشانه ای بیرونی (Extrinsic cueing techniques) در کاردرمانی پارکینسون در منزل
استفاده از محرکهای حسی خارجی، ممکن است یک راه موثر باشد تا راه رفتن را تسهیل کند، کارکرد دیگر مهارتهای حرکتی را زیاد کند و به ارتباطات افراد مبتلا به پارکینسون کمک کند. کاربرد توجه و تمرکز آگاهانه در طول اجرا بالاترین اهمیت را هنگام استفاده از نشانههای تولید بیرونی دارد و شروع، تنها با نشانههای تولید داخلی است که در بالا توصیف شده است.
محیط بینایی
طرح محیط تاثیر قوی روی جریان تحرک برای افراد مبتلا به پارکینسون دارد. در اطراف منزل و دیگر محیط های استفاده شده تکراری، به وسیله پوزیشن دهی دوباره مبلمان میتواند افزایش یابد تا حرکت را ساده کند و اثر بینایی زیاد شود. میزهای مرکزی باید در حالت ایدهال به گوشهای از اتاق حرکت داده شود، بنابراین اجازه دسترسی مستقیم از صندلی دسته دار به درب، و به تلویزیون و دیگر مناطقی که اغلب در داخل اتاق دیده میشود را می دهد. الگوی قرار گیری کف و فرش ممکن است چالش ویژه حاضر برای افراد مبتلا به پارکینسون باشد و گاهی اوقات مهار راه رفتن در این چنین محیط هایی را در مجموع به همراه دارد. اجتناب از این الگوها و رنگهای متنوع در کف توصیه شده است که تا حد امکان رعایت شود، تا به آسانی هر چه بیشتر دور و بر خانه راه بروند. اگر رنگ یا بافت کف متفاوت بین 2 اتاق نیاز است، بیش تر در درگاه در باشد و اغلب برای کسی که حالت انجماد دارد استفاده شود. در مکانهای درهم ریخته، شلوغ و نا آشنا، مکث تا یک مسیر جهت برنامه ریزی و دیدن موانع ایمنی که میتواند دیده شود، ممکن است به راه رفتن آسان کمک کند. به علاوه توقف تا بررسی و برنامه ریزی دوباره برای محیطهای بعدی که به مشاهده در میآید ضروری خواهد بود.
نشانه های بینایی
نشانگرهای کف: طول گام افزایش یافته میتواند از طریق استفاده از نوارهای راه راه و رنگی در کف در مکانهایی که انجماد یا مشکل در مسیر یک راهرو به طور منظم اتفاق میافتد، تسهیل کننده باشد. راه راه هایی از نوار چسب با حدود 45 سانتی متر (18 اینچ) طول میتواند چسبانده شود تا کف دردسرزا نباشد. نوار راه راه نیاز است تا رنگی متضاد با سطح زیرین خود باشد و باید به طور موازی در فواصلی منطبق با طول گام های فرد نصب شود. جایی که 90 درجه گوشه یا دیگر پیچ ها به عنوان مشکل است، نوار راه راه باید نصب شود تا اطراف زاویه گردش را تسهیل نماید. با این وجود اگر افراد در طول مسیر ببینند و به آن توجه کنند، قابل استفاده است. (بالا رفتن از پله نیز یکی از مشکلات جدی در افراد مبتلا به پارکینسون است که استفاده از خطوط گامها به نظر می رسد برای حفظ جریان راه رفتن به عنوان یک نشانه موثر باشد.