مرکز گفتاردرمانی کودکان در زمینه درمان اختلالات گفتار و زبان کودکان نظیر تاخیر کلامی، لکنت زبان، اختلالات تلفظی و دیگر مشکلات گفتاری فعالیت می نماید. گفتاردرمانی کودکان با استفاده از تجهیزات پیشرفته مرکز نظیر اتاق شنیداری، سنسوری روم و… به درمان مشکلات گفتاری کودکان می پردازد. گفتاردرمانی در منزل از دیگر خدمات مرکز گفتاردرمانی کودکان است که موجب پیشرفت روند درمان مشکلات گفتاری می گردد.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
گفتاردرمانی با تجربه یا تازه کار
گفتاردرمانهای تازه کار در دادن بازخورد درست به بیماری غالباً با مشکل روبرو میشوند، زیرا با اطمینان کامل نمیتوانند تعیین کنند که :
a) آیا پاسخ بیمار درست بود
b) دقیقاً چه چیز پاسخ درست و یا نادرست بود.
بازخورد اصلاح کننده یعنی اطلاعاتی که متخصص بالینی درباره ی کیفیت، ویژگی، و یا درستی پاسخ پیشین، در اختیار بیمار میگذارد. هنگامی که ماهیت پاسخ درست برای متخصص بالینی تازه کار مبهم باشد، ارایه ی بازخورد اصلاح کننده ی مناسب دشوار خواهد بود. بنابراین، گفتاردرمان ها را تشویق میکنیم تا در تلاش به منظور گسترش مهارتها در بازخورد اصلاح کننده، به دقت و به طور منظم درباره ی ماهیت پاسخهای بیمار بیندیشند.
بازخورد اصلاح کننده غالباً کلامی است، و به مهارتهای گفتاردرمانها در تشخیص درست صحت پاسخهای بیماری و انتقال بیدرنگ این یافته ها به بیمار، پس از پاسخ، بستگی دارد. برای افزایش صحت ارزیابی پاسخهای بیمار، مراحل زیر پیشنهاد میشوند:
۱) افزایش آگاهی دربارهی هدف در پاسخ بیمار. برای مثال، اگر هدف، پاسخ بیمار دربارهی تولید صدای/س است. متخصص بالینی باید با جایگاه و شیوهی تولید صدای/س/ آشنا باشد و به راحتی بتواند تولید صحیح صدای/س/ را تشخیص دهد.
2) پاسخ بیماری را با هدف مورد نظر مقایسه کند.
۳) برای تعیین دقیق ویژگیهای خاص درستی پاسخ، پاسخ بیمار را تجزیه و تحلیل کنید. برای مثال، آیا ساختار و عملکرد اندامهای گویایی برای تولید صدای/س/ مناسب‌اند؟
آیا وضعیت بدنی بیمار تولید درست صدای/س/ را به اندازه ی کافی حمایت میکند؟ آیا زبان بیمار در جایگاه درست تولید صدای /س/ قرار دارد؟ آیا برای تولید صدای/س/، جریان هوا به طور مناسب و آن گونه که لازم است، از دهان خارج میشود؟
۴) بر اساس نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل فعالیت تولیدی بیمار، جنبه های مختلف (تولید صدای/س/) را که درست بوده است، برای بیمار توضیح دهید.
۵) ویژگی یا جنبهای از صدای/س/ را که نادرست بوده است، مورد توجه قرار دهید. این مرحله را با استفاده از روشهایی که برای آموزش طراحی شدهاند، به پایان برسانید، و تولید درست صدای/س/ را با استفاده از الگوی متخصص بالینی و یا سایر روشها عملاً‌به بیمار نشان دهید.
علاوه بر این، هگد(2001) پیشنهاد میکند که ، با دادن امتیازهای مثبت در خلال بازخورد اصلاح کننده، تأثیرات منفی ناشی از بازخورد اصلاح کننده را به حداقل کاهش دهید. علی‌الاصول، نخست، همواره درباره ی جنبه های مختلف تولید که درست بود، با بیمار صحبت کنید. سپس، جنبه هایی را که نادرست بود، همراه با تحلیل این که چرا تولید نادرست بود، به کارتان اضافه کنید.
گردآوری داده ها در روند گفتاردرمانی
منظور از گردآوری داده ها، ثبت پاسخهای بیمار در خلال جلسه ی درمان است. روشهای گوناگونی برای گردآوری داده ها وجود دارد. گفتاردرمانها را تشویق میکنیم تا روشی را انتخاب کنند که انجام آن در جریان کار روزانه ساده، و از نظر درستی کاملاً کارآمد باشد. برخی از گفتاردرمانها روش ساده ی (+) یا (-) را برای گردآوری داده ها ترجیح میدهند. در این روش، نشانه ی (+) به معنی درست بودن پاسخ بیمار، و نشانهی (-) به معنی نادرست بودن پاسخ بیمار است. برخی دیگر، روش (۱) یا (P) را ترجیح میدهند، که در آن عدد (۱) به معنی درست بودن پاسخ بیماری و نشانهی (P) به معنی نادرست بودن پاسخ بیمار است. حتی، ساده تر ممکن است روش «علامتگذاری» همانند شمردن مورد استفاده قرار گیرد، که در آن (۱) به معنی پاسخ درست بیماری و نشانه ی (×) به معنی نادرست بودن پاسخ بیمار باشد. افزون بر این، برای گردآوری دادهها، «دستگاههای صداساز» تجاری در دسترس اند. به طور کلی ، گفتاردرمان ها ممکن است برای حفظ ثبات در گردآوری داده ها از هر روش دلخواهی برای علامتگذاری و جمعبندی پاسخهای بیمار استفاده کنند.
برگه های گردآوری داده ها، یعنی برگه هایی که برای یادداشت برداری یا نوشتن نتایج پاسخهای بیمار برای جمع بندی و تجزیه و تحلیل به کار گرفته میشوند. این برگه ها بسیار سودمندند. برخی از این برگه ها فقط دارای ۱۰ جزء هستند که به درمانگر امکان میدهند تا ده تا از پاسخهای بیمار را در یک سطح و یا در یک ردیف ثبت کند. در برخی دیگر از برگه های گردآوری داده ها، خلاقیت بیشتری به کار گرفته شده و استعداد هنری در طراحی آنها به چشم میخورد. این برگه ها ممکن است کمک کنند تا داده های مربوط به موضوعات مشابه، به شکلها و رنگهای مختلف گردآوری شوند. برای مثال، یکی از این برگه ها ممکن است درختی یا ۳۰ عدد سیب خوش رنگ باشد، که هر یک از این ۳۰ سیب به عنوان فضایی برای گردآوری داده های مربوط به پاسخهای بیمار و یا تلاشهای بالینی باشد.
تلاشهای بالینی، عبارت از موقعیتهای سازمانبندی شدهای هستند تا بیمار پاسخی را در حین درمان از خود بروز دهد. تعدادی از موقعیتهای مختلف را که بیمار باید در خلال مداخلات درمانی، یعنی هنگام ایجاد پایه برای داده ها و هنگام درمان، پاسخ دهد، شرح داده است. به عنوان بخشی از ارزیابی، یعنی هنگامی که متخصص بالینی از موقعیتهای تکراری برای تعیین میزان پیشرفت صورت گرفته روی یک هدف درمانی ویژه استفاده میکند نیز، تلاش بالینی صورت میگیرد تا بیمار پاسخ دهد. برای مثال، وقتی که متخصص بالینی از بیمار میخواهد تا هدف را چندین بار به تعداد معینی تکرار کند (تلاش بالینی)، درصد پاسخهای درست روی هدف مشخص را تعیین میکند. متخصص بالینی با مقایسهی تعداد پاسخهای درست با تعداد موقعیتها برای تولید هدف، میزان پیشرفت بیمار را میسنجد. برای نمونه،اگر بیمار صدای/ک/ را تا ۹۰٪ درست تولید کند،این به آن معنی است که بیمار در ۱۰ بار تلاش بالینی برای تولید صدا /ک/، ۹ بار آن را درست تولید کرده است. در تلاشهای بالینی، محاسبه ی درصد پاسخهای درست چارچوبی است که برای گردآوری داده ها در هنگام جمعآوری داده های پایه، تعامل درمانی، و ارزیابی فعالیتها، به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرد.
موضوع اصلی درگردآوری داده ها، تمرکز بیشتر روی ثبات در گردآوری داده ها است تا شیوه ی جمع بندی داده ها. گفتاردرمانها را تشویق میکنیم تا برای گردآوری داده ها در سرتاسر جلسه ی درمان، تمرین کنند که این کار را به راحتی انجام دهند.