درمان اوتیسم و بازی مناسب برای کودکان| کاردرمانی اوتیسم| مرکز درمان اوتیسم دکتر صابر

مرکز تخصصی توانبخشی اوتیسم در زمینه کاردرمانی اوتیسم و گفتاردرمانی اوتیسم به صورت کاملا تخصصی فعالیت می نماید. خدمات گسترده این مرکز در حیطه تشخیص اوتیسم و درمان های روز دنیا نظیر رفتاردرمانی اوتیسم و بازی درمانی اوتیسم می باشد که در کنار مشاوره والدین موجب پیشرفت روز افزون کودک اوتیسم می گردد. استفاده از ابزار های نوین و تکنیک های درمانی متنوع به همراه تجربه بالای متخصصین این مرکز موجب ارتقاء سطح درمان گردیده به گونه ای که مراجعین نه تنها از سراس ایر ایران بلکه از کشورهای اروپایی و امریکایی… برای درمان کودکان خود به این مرکز مراجعه می نمایند.

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

بازی های مناسب در درمان اوتیسم

بازی با ماکارونی

کودکان در هر سنی از ساختن تصاویر با مواد غذایی خشک استقبال می­کنند. مواد لازم برای این کار بسیار ساده است : کاغذ، چسب، لوبیا و پاستا. مطمئن شوید که مواد یعنی کاغذ، لوبیا و پاستا در رنگ­های متفاوتی باشند. هدف در اینجا اطمینان از تضاد رنگ­هاست. از کودک بخواهید هر بار لوبیای کوچکی بردارد و بر روی کاغذ بچسباند. کودکان با اختلالات طیف اتیسم اگر یک الگو داشته باشند، می­توانند موفق باشند. با نظر کودک یک شکل و یا یک چهره را بکشید. یک خط راست یا منحنی هم در این کار دستی مفید است. اگر کودک روی کشیدن خطوط راست یا متقاطع کار می­کند از خطوط مشابه استفاده نمایید تا یادگیری را تقویت نماید. از او بخواهید لوبیاها را روی خطوطی که شما کشیده­اید با چسب بچسباند. این کار برای کودک یک فعالیت ساختار یافته توأم با راحتی را فراهم می­آورد. هم زمان با این که کودک به چسباندن مشغول است می­تواند میزان پیشروی خود و میزانی از کار را که باقی مانده است، ببیند. اگر فکر می­کنید کامل کردن یک شکل پیچیده، بزرگ و یا تصویر یک چهره برای شروع دشوار است، از یک دایره ساده آغاز کنید. برای مثال اگر بر روی یک چهره یا کل بدن تمرکز دارید هر بار یک بخش را تکمیل کنید و روزهای بعد سراغ بخش­های باقی مانده بروید. بسیار مهم است که کودک همچنان به کار علاقمد باقی بماند. وقتی که حس کردید او دارد علاقه­اش را از دست می­دهد به او نشان دهید که شرایطش را درک می­کنید و به کارهای روزمره خود بپردازید. اجازه دهید کودک نیز در تمیز کردن به شما کمک کند حتی اگر نمی­تواند کاری را به طور کامل انجام دهد. زمانی که کودک پس از آن همه فعالیت به تمیز کردن پرداخت، در واقع او در حال یادگیری یک مهارت مهم زندگی است.

کمک در کارهای خانه و باغبانی

همه­ی گیاهان زمان­هایی نیاز به چیدن و هرس کردن برگ­ها و شکوفه­های پژمرده دارند. مهم نیست در کجا زندگی می­کنید چرا که همواره علف­های هرز برای چیدن وجود دارد. از کودک بخواهید در این کار به شما کمک کند تا فرصت آموزش یک مهارت بزرگ را در اختیار او قرار دهید و زمینه­ایی برای مشارکت در یک تکلیف مناسب و مورد نیاز برای او را فراهم آورید. به کودک نشان دهید که کدام یک از بخش­های گیاهان باید چیده شوند. از عبارت­های ساده مانند ” شاخه­های خشک ” یا ” اونایی که قهوه­ای هستند “، استفاده نمایید. مثل همیشه اول به کودک نشان دهید که چه کاری می­خواهید انجام دهید و سپس به او فرصت کپی کردن دهید. بهتر است در چنین مواقعی کودک را از گل­ها دور نگه دارید تا به اشتباه به آن­ها آسیبی نرشد.

استفاده از ابزار

می­توان با بستن چاپستیک­های ( چوبک غذا خوری آسیایی­ها ) کوچک به یکدیگر، یک وسیله در سایز کودکانه ساخت. کودک می­تواند از این چوب­ها برای خوردن تکه­های کوچک غذا استفاده نماید. نحوه­ی گرفتن این چوب­ها ( مشابه چوب­های غذا خوری ژاپنی ) می­تواند به تقویت عضلات دست کمک نماید. این عضلات برای تمام تکالیف ظریف و دقیق، ضروری می­باشند.

وضعیت مچ دست

توجه کردن به وضعیت مچ دست کودک در زمان استفاده از دستانش مهم است. وضعیت مناسب و قوی مچ از خستگی کودک در زمان یادگیری برای نوشتن جلوگیری می­کند. وضعیت مناسب نوشتن به این شکل است که سمت انگشت کوچک در دست، روی برگه قرار می­گیرد و مچ دست اندکی به عقب خم می­شود. ابزارهای نوشتن در فضای بین انگشت شست و در زاویه­ای نزدیک به 45 درجه نسبت به کاغذ قرار می­گیرند. انگشت شست و اشاره­ی کودک در واقع مداد را با گرفتن ظریف، نگه می­دارند. در زمان نوشتن با مداد بر روی کاغذ حرکات کم انگشتان لازم است تا حروف و اعداد شکل بگیرند. هر چه دست فرد ضعیف­تر باشد، حرکات بیشتری در تمام دست و بازو مشاهده می­شود. کودکانی که ضعف بیشتری دارند حتی ممکن است از شانه­ی خود استفاده کنند و آرنج خود را در زمان نوشتن در زاویه­ی نامناسبی قرار دهند یا مچ دست خود را به جای عقب، به جلو خم کنند.

استفاده از سه پایه­ ی نقاشی

داشتن یک سه پایه برای نوشتن، طراحی، نقاشی یا کشید نقاشی­های اسفنجی، خم شدن اندک به سمت عقب در مچ دست را برای داشتن وضعیت مناسب و قوی که بعدها در نوشتن ضروری است، تقویت می­کند. کودک در زمان استفاده از سه پایه در حالت ایستاده قرار می­گیرد. اگر سه پایه در دسترس شما قرار نداشت، می­توانید کاغذ را به دیوار بچسبانید تا کودک در وضعیت ایستاده بر روی آن نقاشی یا طراحی کند. توجه داشته باشید که کاغذ درست مقابل کودک و در سطح شانه­های او باشد که در این شرایط او می­تواند بنویسد و یا تنها با اندکی خم کردن بازوی خود موفق به نوشتن خواهد شد. اگر ارتفاع کاغذ خیلی بلند باشد منجر به خستگی دست­ها شده و گذشته از آن وضعیت مناسب مچ برای نوشتن را نیز در پی نخواهد داشت.

فعالیت­های نشسته و کلاسور بزرگ

کاغذ طراحی یا نوشتن را به سمت ضخیم­تر یک کلاسور سه حلقه­ای با ضخامت زیاد، وصل نمایید. بسته به سن و اندازه­ی بدن کودک از یک کلاسور به پهنای یک تا سه اینچ استفاده نمایید. کلاسور را روی میز به گونه­ای که سمت باز آن مقابل کودک باشد، قرار دهید. کاغذ را بیرون کلاسور با چسب بچسبانید. این کار سطح شیبداری را که منجر به وضعیت مناسب مچ می­گردد، برای کودک فراهم می­آورد. به کودک اجازه دهید تا وضعیت­های مختلف نوشتن را تجربه کند. او ممکن است بنویسد یا طراحی کند. با کپی کردن چیزهایی که او می­کشد به او نشان دهید که دارد با شما ارتباط برقرار می­کند. توجه داشته باشید که مچ دست کودک در حالتی راحت یعنی اندک به عقب خم شده باشد. در این حالت کودک بسیار راحت است و تمایل بیشتری برای نوشتن دارد. همچنی می­توانید از صفحه­های شیب­دار که در بازار هستند به این منظور استفاده نمایید.

استفاده از علائم و نشانه­ های برجسته

ایجاد تضاد و کانتراست بینایی بالا برای کودکان با اختلالات طیف اتیسم بسیار مهم است. برای جلب توجه این کودکان باید اطلاعات زیادی به آن­ها ارائه گردد. اگر کاغذی که استفاده می­کنید سفید است، از رنگ­های تیره برای نوشتن یا طراحی استفاده نمایید. اگر کودک دوست دارد روی کاغذهای رنگی کار کند باید جهت نوشتن رنگ­هایی با تضاد بالا در اختیار او قرار دهید.

راست یا چپ دست بودن ؟

تا سن سه سالگی می­توان گفت که کودک چپ یا راست دست است. او برای برداشتن اسباب بازی­های مورد علاقه­ی خود از دست غالبش استفاده می­کند. کودک برای برداشتن آنچه می­خواهد، دست غالبش را از مرکز بدن عبور می­دهد و آن را بر می­دارد. این کار یعنی عبور دادن دست از مرکز بدن را عبور از خط وسط می­گویند. چنانچه کودک برای برداشتن وسایل در سمت راست بدن از دست راست و اشیای موجود در سمت چپ از دست چپش استفاده می­کند، نشانگر این نیست که او دو دست غالب دارد بلکه حاکی از آن است که او هنوز به غلبه­ی طرفی دست نیافته و غلبه­ی دست چپ یا راست او مشخص نیست. ایجاد دست غالب یک بارزه­ ی رشدی بسیار مهم است که یادگیری برای خواندن و نوشتن و به طور کلی هماهنگی را حمایت می­کند. داشتن دست غالب در واقع یک نشانه از رشد و نمو است.

اگر متوجه شدید که کودک برای برداشتن اشیا و یا اشاره کردن به آن­ها، دستش را از مرکز بدن عبور نمی­دهد، می­توانید به او در رشدش کمک نمایید. عبور دادن دست از مرکز بدن به دلیل این که به ارتباط سمت چپ و راست بدن کمک می­کند، بسیار مهم است. این کار به کودک کمک می­کند تا بداند که کل بدن او در حال انجام چه کاری است و موجب می­شود تا کودک احساس توازن بیشتری نماید.

زمان مناسب برای تشویق کودک در ایجاد دست غالب آن زمان است که او نشانه­ هایی از داشتن غلبه و ترجیح را در یک سمت بدن نشان می­دهد اما چیزی مانع استفاده­ی او از دست غالب به صورت مداوم می­گردد. اگر فکر می­کنید کودک چپ یا راست دست است اما گاهی از دست مقابل برای برداشتن اشیا استفاده می­کند در واقع نمی­خواهد انرژی زیادی را صرف کند، لذا لازم است تا این فعالیت­ها را تمرین نمایید. هر چه کودک در طی انجام کارهای روزمره دستش را از مرکز بدن عبور دهد، به همان اندازه نیز مغز او بیشتر رشد خواهد کرد. این کار هرگز به این معنا نیست که از کودکان چپ دست به اجبار خواسته شود تا از دست راست­شان استفاده نمایند. بلکه راهی برای کمک کردن به کودکان در راستای بلوغ و رشد آن­ها است، خواه چپ دست باشند، خواه راست دست. در این قسمت پیشنهاداتی اراده می­شود که می­تواند برای شما و کودک لذت بخش باشد.