بیش فعالی و نقص توجه در کودکان یک اختلال رشدی به حساب می آید. بسیاری از والدین با این سوال رو به رو هستند که بیش فعالی یعنی چه؟ تشخیص درست بیش فعالی در کودکان بسیار حائز اهمیت می باشد. نمی توان به هر کودک که فعالیت زیادی دارد برچسب بیش فعالی و نقص توجه را زد. اکثر کودکان بازیگوش هستند و این موضوع بع علت وجود هیجانات و رشد طبیعی کودک می باشد. تشخیص دقیق فقط توسط دکتر متخصص بیشفعالی انجام می شود اما بیش فعالی و نقص توجه موضوع متفاوتی است. کودکان بیش فعال اغلب فعالیت های حرکتی زیادی دارند و نسبت به محیط اطراف خود کم توجه هستند به گونه ای که وسایل خود را به کرات گم می کند یا به اجسام پیرامونش برخورد می کند. رفتارهای تکانشگری نظیر از جا پریدن، پرت کردن اجسام و عدم پیشبینی عاقب کار خود از علائم بارز این کودکان می باشد. این کودکان اغلب پرحرف بوده و نمی توانند خود را کنترل کنند و ساکت بنشینند. هنوز به صورت دقیق علت بیش فعالی شناخته نشده است اما عواملی نظیر ساختار مغز، زایمان زودرس، زنتیک و… در بروز این اختلال دخیل هستند. مرکز تشخیص و درمان بیش فعالی دکتر صابر در حیطه درمان بیش فعالی با امکانات فراوانی نظیر کاردرمانی بیش فعالی،گفتاردرمانی بیش فعالی ،بازی درمانی بیش فعالی، رفتاردرمانی، اتاق سنسوری، اتاق تقویت مهارتهای شنیداری، اتاق تاریک توجه بینایی، ماساژ درمانی و… در دو شعبه غرب و شرق تهران مشغول به فعالیت می باشد. همکاری ما با متخصصین روانشناس و روانپزشکان اطفال موجب کاهش استفاده از دارو و بهبود علائم کودکان بیش فعال و نقص توجه گردیده است.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
بیش فعالی و مغز کودک
پتانسیلهای مرتبط با رویداد در کودکان دارای اختلال نقص توجه- بیشفعالی نیز استفاده شده است. نقص در حفظ توجه موجب میشود که این کودکان بهطور آرام و متغیر پاسخ دهند و هنگام ارائه محرک اشتباهات بیشتری مرتکب شوند. نقص در توجه انتخابی سبب میشود کودکان به محرکهای مربوط پاسخ ندهند. بنابراین، این امر برای ارزیابی بسامد و تأخیر پاسخ به محرکها اهمیت دارد. برای ارزیابی این فرضیه، پتانسیلهای مرتبط با رویداد، جهت اندازهگیری توجه انتخابی و پایدار استفاده شدهاند. یکی از اجزای توجه پایدار که مکرراً در کودکان دارای اختلال نقص توجه مطالعه شده است، جزء پیسهبی است. پیسهبی یک قلة مثبت همراه با یک دورة کمون ۸۰۰-۳۰۰ میلیثانیه با بیشینهای در منطقهی آهیانهای قشر مخ است. چندین مطالعه فراوانی کمتری را روی پیسهبی در کودکان دارای اختلال نقص توجه- بیشفعالی در شرایط کثرت و ندرت تحریک نشان دادهاند. علاوه بر این، بیماران دارای اختلال یادگیری ریاضی و خواندن بسامد کمتری در این موج دارند. کاهش پیسهبی آشفتگیهای شناختی را بیشتر از علائم خاص نقص توجه منعکس میکند.
داروهای محرک که دقت و سرعت قضاوت را بهبود میبخشند، فراوانی پیسهبی را در کودکان دارای اختلال بیشفعالی افزایش میدهند. این یافتهها در میان کودکان دارای اختلال نقص توجه- بیشفعالی خالص و کودکان دارای اختلال نقص توجه- بیشفعالی با ویژگیهای پرخاشگرانه در همۀ گروههای سنی نشان داده شده است .
در نقص توجه- بیشفعالی فراوانی امواج اِن ۱۲۰۰ کاهش مییابد. در یک تکلیف بازداریهای موفق، کاهش اِن ۲۰۰ روی قشر پیشانی تحتانی راست قابل ثبت است.
کودکان زیرگروه ترکیبی اختلال نقص توجه- بیشفعالی در هنگام بازداری پاسخ، موج اِن ۲۰۰ غیرطبیعی و در هنگام خطاهای پردازش موج پیسهبی غیرطبیعی دارند. در مقابل، کودکان دارای اختلال خواندن در زمان بازداری پاسخ در مقادیر اِن ۲۰۰ هیچ مشکلی نشان نمیدهند ولیکن در امواج پیسهبی مشکل دارند. بر این اساس مشکل کودکان با اختلال نقص توجه- بیشفعالی مشکل در تشخیص اشتباه و پردازش تأخیری اطلاعات شفاهی است (تارویان، نیکولسون و فاوست، ۲۰۰۶؛ پلیزکا، لیوتی و ولدرف، ۲۰۰۰).
پتانسیل رویداد یعنی چه
یکی دیگر از امواج پتانسیل وابسته به رویداد قله منفی غیر انطباقی است. قلة منفی غیرانطباقی که نمایانگر توجه است در کودکان بیش فعال یعنی چه؟، در کودکان و جوانان سالم به دقت مطالعه شده است، کودکان اغلب یاد میگیرند بهطور مناسبی توجه شان را جهت داده و یک پاسخ یا تحریک غیرمرتبط را متوقف کنند. تفاوتهای مشخصی در تواناییهای جهت دادن به توجه و پردازش اطلاعات که در طول زمان رخ میدهد، وجود دارد، اگرچه حتی کودکان 8-6 ساله وقتی برانگیخته میشوند، میتوانند آشفتگی محرکهای غیرمرتبط را کنترل کنند. این توانایی تا سن ۱۸ سالگی برای آشفتگیهای غیرمنتظره بهطور برجستهای رشد میکند (وزل و شورگر، ۲۰۰۷).
تازگی یک محرک، توجه یک کودک دارای اختلال نقص توجه- بیشفعالی را بهطور موقتی جلب میکند. از آنجایی که موج قلهی منفی غیرانطباقی خودکار است، میتواند بهعنوان یک شاخص جهتگیری توجه در نظر گرفته شود (وان موریک و همکاران، ۲۰۰۹). در کودکان دارای اختلال نقص توجه- بیشفعالی یعنی بسامد اِن دو در مقایسه با کودکان سالم کمتر است. این یافتهها نشان میدهند که کودکان دارای اختلال نقص توجه- بیشفعالی در توانایی توجه انتخابی، به ویژه زمانی که مجموعهای از محرکها باید نادیده گرفته شوند، ضعیفتر هستند. در مقابل وقتی فقط یک هدف ارائه شود و توجه انتخابی خیلی مورد نیاز نباشد این اختلافها کمتر است، بنابراین جمعآوری اطلاعات از محرکهایی که آزمودنی باید به یک تکلیف در یک زمان توجه داشته باشد و شرایطی که آزمودنی باید توجهش را تقسیم کند، مهم خواهد بود. بر این اساس کمبودهایی که اغلب کودکان دارای اختلال نقص توجه- بیشفعالی در آزمونهای رفتاری و مهارتهای خودکار نشان میدهند، در نتیجهی نقصانهای عصبی است.