گفتاردرمانی چیست، گفتار درمانی کودکان به مجموعه ای از خدمات توانبخشی اطلاق می شود که به کودکان با نیاز های ویژه و آسیب های گفتاری ارائه می گردد و موجب پیشرفت کودک در مهارت های گفتار و زبان می شود. گفتاردرمانی (که به عنوان آسیب شناس گفتار و زبان هم شناخته میشود) یک رشته بهداشتی درمانی و علمی است که به ارزیابی، درمان و پیشگیری از اختلالات ارتباطی میپردازد، از جمله اختلالات زبانی بیانی و ترکیبی-بیانی، اختلالات صوتی، اختلالات صدا، ناروانی گفتار، نقصهای زبانی عملی و مشکلات ارتباط اجتماعی، همچنین اختلالات بلع در طول زندگی. این حرفه مرتبط با سلامت توسط سازمانهای حرفهای مانند انجمن گفتار-زبان-شنوایی آمریکا (ASHA) و گفتار درمانی استرالیا تنظیم میشود. حوزه درمان گفتار و زبان توسط یک متخصص شناختهشده به نام گفتار شناسی (SLP) یا گفتاردرمان (SLT) انجام میشود. گفتاردرمانها همچنین نقش مهمی در غربالگری، تشخیص و درمان اختلالات طیف اوتیسم (ASD) ایفا میکنند که معمولاً در همکاری با پزشکان کودک و روانشناسان انجام میشود. مرکز گفتاردرمانی دکتر صابر در زمینه ارائه خدمات گفتار درمانی کودکان و بزرگسالان همچنین ارائه خدمات گفتاردرمانی در منزل برای بیمارانی که توانایی مراجعه به مرکز را ندارند فعالیت می نماید. کادر مجرب گفتاردرمانی و تجهیزات پیشرفته مرکز نظیر سوییچ صوتی و اتاق مهارت های شنیداری در کنار گفتار درمانی موجب پیشرفت روز افزون مراجعین به مرکز توانبخشی دکتر صابر کشته است.
برای توضیح این سوال که گفتاردرمانی چیست؟ باید بیان نمودکه گفتاردرمانی اساساً درمان گفتار و زبان را مشابه اجرای برنامه هنری تلقی نمی کنند. درمان گفتار و زبان یک کار نظری یا بالینی و مبتنی بر پژوهش علمی است که کاربرد عملی گستردهای برای بیماران دارد. اجرای برنامه هنری به عنوان نوعی کار هنرمندانه به حساب میآید، و اجرای نمایش به این منظور صورت میگیرد که، تا اندازهای، به طور مثبت روی شنونده ها تأثیر بگذارد. هنگامی که ویژگیهای گفتاردرمانی با اجرای برنامه هنری مقایسه میشود، تفاوت بین این دو علم بی درنگ مشخص می گردد. با این همه، بررسی دقیق تر، میتوان پرسید که «این دو علم واقعاً چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند؟» مخاطبان مورد نظرشان با یکدیگر تفاوت دارند و اصولاً هدفهای این دو علم با یکدیگر تفاوت دارند، ولی آیا واقعا تمام تفاوتهای این دو علم در تجزیه و تحلیل نهایی است، یعنی هنگامی که هم گفتار درمانی و هم اجرای برنامه هنری روی نیازهای بیماران یا مخاطبان متمرکز میشوند؟تا پایان این بحث،به این پرسش،پاسخ داده می شود.
تاریخچه گفتاردرمانی
تحول گفتار درمانی به عنوان یک حرفه در مناطق مختلف جهان مسیرهای متفاوتی را طی کرده است. سه روند مشخص در تحول گفتاردرمانی در ایالات متحده در اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم تأثیرگذار بود: جنبش بیان، انقلاب علمی و ظهور حرفهایگری. گروههایی از “اصلاحگران گفتار” در اوایل دهه ۱۹۰۰ تشکیل شدند. آکادمی آمریکایی اصلاح گفتار در سال ۱۹۲۵ تأسیس شد که در سال ۱۹۷۸ به انجمن گفتار- زبان- شنوایی امریکا ASHA تبدیل شد.
حرفه گفتاردرمانی
متخصصان گفتار و زبان (SLPs) یا همان گفتاردرمان طیف وسیعی از خدمات را ارائه میدهند، عمدتاً به صورت فردی، اما همچنین به عنوان حمایت برای خانوادهها، گروههای حمایتی و ارائه اطلاعات برای عموم مردم نیز فعالیت می نمایند. گفتاردرمانان برای ارزیابی نیازهای ارتباطی، تشخیص بیماریها بر اساس ارزیابیهای انجام شده، و سپس درمان این تشخیصها یا رسیدگی به نیازهای بیمار کار میکنند. خدمات گفتار/زبان با غربالگری اولیه برای اختلالات ارتباطی و یا بلع شروع میشود و با ارزیابی و تشخیص، مشاوره برای ارائه مشاوره در مورد مدیریت، مداخله و درمان، و ارائه مشاوره و دیگر خدمات پیگیری برای این اختلالات ادامه مییابد. این خدمات در زمینههای زیر ارائه میشوند:
- روند رشد زبان و تغذیه زودهنگام، رشد عصبی و پیشگیری؛
- جنبههای شناختی ارتباط (مثلاً توجه، حافظه، حل مسئله، عملکردهای اجرایی)؛
- گفتار (صدا، ادای کلمات، روانی، طنین و صدا شامل اجزای ساختاری تنفس)؛
- زبان (فونولوژی، مورفولوژی، نحو، معناشناسی و جنبههای اجتماعی/عملکردی ارتباط) شامل درک و بیان در فرمتهای گفتاری، نوشتاری، گرافیکی و حرکتی؛ پردازش زبان؛ مهارتهای سوادآموزی و سواد مبتنی بر زبان، آگاهی از صداشناسی؛
- ارتباطات تقویتی و جایگزین (AAC) برای افرادی با اختلالات شدید زبانی و ارتباطی؛
- بلع یا سایر عملکردهای بالایی دستگاه گوارش مانند تغذیه نوزادان و مشکلات ساختاری (ارزیابی عملکرد مری به منظور ارجاع به متخصصین پزشکی است)؛
- صدا (صداهای بم، دیسفونی)، صدای پایین (هیپوفونی)، کیفیت نابههنجار صدا (مثلاً خیشومی، نفسنفسزننده، کشیده گویی). تحقیقات نشان میدهد که درمان صدا به ویژه برای جمعیتهای خاص بیمار مفید است؛ افرادی که بیماری پارکینسون دارند معمولاً به دلیل بیماریشان با مشکلات صوتی مواجه میشوند.
- آگاهی حسی مرتبط به ارتباطات اجتناعی، بلع یا دیگر عملکردهای بالایی دستگاه گوارش
- یک تصور اشتباه رایج این است که آسیبشناسی گفتار و زبان محدود به درمان اختلالات تلفظ (مانند کمک به افرادی که در صحبت “ر” را به درستی تلفظ کنند) ویا درمان افرادی که لکنت زبان دارند است، اما در واقع، آسیبشناسی گفتار و زبان یا همان گفتاردرمان به طیف وسیعی از مسائل مربوط به گفتار، زبان، سواد، بلع و صدا که در ارتباطات نقش دارند، میپردازد. برخی از این مسائل شامل موارد زیر است:
- مشکلات پیدا کردن کلمات و دیگر مسائل معنایی، چه به دلیل ناتوانی خاص زبانی (SLI) مانند تأخیر زبانی یا به عنوان ویژگی ثانویه یک مشکل عمومیتر مانند زوال عقل.
- مشکلات ارتباط اجتماعی که شامل نحوه ارتباط و تعامل افراد با دیگران (پرگماتیک) است.
- ناتوانیهای زبانی، از جمله مشکلات در ایجاد جملات گرامری (نحو) و تغییر معنای کلمات (مورفولوژی).
- اختلالات یادگیری و نقصهای (خواندن و نوشتن) مرتبط با رابطه حرف به صدا (واج شناسی)، رابطه کلمه به معنا (معنایی) و درک ایدههای ارائه شده در یک متن (درک خواندن).
- مشکلات صوتی، مانند صدای زبر، صدای خیلی ضعیف، یا دیگر مشکلات صوتی که تأثیر منفی بر عملکرد اجتماعی یا حرفهای فرد دارند.
- ناتوانیهای شناختی (مانند توجه، حافظه، و عملکرد اجرایی) به حدی که بر ارتباطات تأثیر بگذارد.
- آموزش والدین، مراقبین و دیگر شرکای ارتباطی.
اختلالات گفتاری و زبانی اصلی در کودکان شامل: اختلالات زبان پذیرنده و بیانکننده، اختلالات صوتی، آپرازی گفتار در کودکی (CAS)، لکنت زبان و ناتوانیهای یادگیری مبتنی بر زبان است. آسیبشناسان گفتار و زبان (گفتاردرمانها) با افراد در تمام سنین کار میکنند.
اختلالات بلع شامل مشکلات در هر مرحله از فرآیند بلع (یعنی، دهانی، حلقی، مری) و همچنین دیسفاژی عملکردی و اختلالات تغذیه است. اختلالات بلع میتوانند در هر سنی رخ دهند و میتوانند ناشی از علل مختلف باشند.
مهارت یک گفتاردرمانی چیست
کمتر دیده شده است که گفتاردرمانی، هنر درمان گفتار و زبان را به بحث گذاشته باشند. در این حرفه، معمولاً مردم روی اطلاعات، مهارتها، شگردها، تواناییها، الگوها، نظریه ها متمرکز میشویم. تلاش میکنیم تا اطمینان حاصل نماییم که، کار حرفه ای ما قویا بر پژوهش های پذیرفته شده مبتنی است. پژوهش لازم است تا مطمئن شویم که، گفتار درمان، ساختارهای آناتومیکی، فیزیولوژیکی، نورولوژیکی و عملکرد اندام هایی را که برای تغییر مثبت در بیماران مورد استفاده قرار میگیرند، به اندازه کافی و درست درک کرده اند. ولی هنگامی که با اندام ها و عملکرد آنها آشنا شدند، در حیطه تخصص آنها است که با استفاده از نظریه های یادگیری، علوم پزشکی، رفتاری و اجتماعی، به بهترین شکل ممکن آنها را با یکدیگر ادغام نمایند تا منجر به تغییر مناسبی در مهارتهای بیمار گردد. پژوهش به ما میگوید که درمان گفتار و زبان یعنی چه: چه اندام هایی در گفتار و زبان دخالت دارند، عملکرد این اندامها چیست؟و هدف هایی را که در زمان گفتار و زبان در نظر میگیریم کدامند؟ بنابراین با کار عملی با شیوه انجام کار در این حرفه ای آشنا می شویم: متناسب با نیازهای بیمار، چگونه میتوانیم شگردهای درمانی مناسبی را در مورد بیمار اجرا نماییم و چگونه می توانیم بهترین نتیجه ها را از بیماران به دست آوریم. در واقع در حرفه ما، ادغام کردن چه و چگونه به هیچ وجه کمتر از هنر نیست. این هنر یا کیفیت هنری،یا اثرگذاری ماهرانه (برگرفته از فرهنگ لغت) است.
به دلیل نیاز ما به این شالوده، گفتار درمانی شاغل را تشویق و ترغیب می کنیم تا در این حرفه روی اطلاعات مبتنی بر پژوهش متمرکز شوند. با وجود این، برای پیشرفت در درمان، نیاز گفتاردرمانی چیست؟ تمرکز روی شیوه ها و روش های کاربردی مناسب نیز از اهمیت برخوردار است. برای اینکه گفتار درمان به سطوح پیشرفته در درمان دست یابند، باید راههای پیدا کنیم تا از طریق یک میانجی، پژوهش را با کاربرد بالینی متصل نماییم و این میانجی همان هنر درمان گفتار درمانی است. ایجاد و اجرای هنر در درمان، همان چیزی است که ما از آن به عنوان تفاوت بین متخصص گفتاردرمان که در درمان «کارش خوب» و یا در درمان «کارش بسیار عالی است» یاد میکنیم. هنر در درمان پلی است بین اطلاعات مبتنی بر پژوهش و کاربرد بالینی در درمان گفتار و زبان.
فعالیت های چندرشتهای
گفتاردرمان یا متخصصان گفتار و زبان (SLPs) با دیگر متخصصین بهداشت و درمان همکاری میکنند و اغلب به عنوان بخشی از یک تیم چندرشتهای فعالیت میکنند. آنها میتوانند اطلاعات و ارجاعات به شنواییشناسان، پزشکان، کاردرمانان، دندانپزشکان، پرستاران، پرستاران عملی، روانشناسان توانبخشی، تغذیهشناسان، معلمان، مشاوران رفتاری (تحلیل رفتار کاربردی) و والدین را بر اساس نیازهای خاص هر مراجع ارائه دهند. به عنوان مثال، درمان بیماران با لب شکری و شکاف کام معمولاً نیاز به همکاری چندرشتهای دارد. متخصصان گفتار و زبان میتوانند در حل مشکلات گفتاری مرتبط با لب شکری و شکاف کام بسیار مفید باشند. تحقیقات نشان دادهاند که کودکانی که در سنین پایینتر مداخله زبانی دریافت میکنند، کمتر احتمال دارد که الگوهای خطای جبرانی را در مراحل بعدی زندگی توسعه دهند، هرچند که نتایج درمان گفتار معمولاً زمانی بهتر است که درمان جراحی زودتر انجام شود. یک حوزه دیگر همکاری به اختلالات پردازش شنوایی مربوط میشود، جایی که متخصصان گفتار و زبان میتوانند در ارزیابیها همکاری کنند و گزارشی ارائه دهند که شواهدی از اختلالات گفتاری، زبانی و یا دیگر اختلالات شناختی-ارتباطی وجود داشته باشد.
خدمات گفتاردرمانی چیست؟
تحت قانون فدرال، دانشآموزان مبتلا به ۱۳ نوع ناتوانی، و به تازگی، تحت عنوان قانون افراد مبتلا به تواناییهای آموزشی (IDEA)، این افراد و دانشآموزان میتوانند واجد شرایط برای دریافت آموزش ویژه و خدمات وابسته به آن باشند. بر اساس قوانین مختلف فدرال، و متمم مربوط به آن ، کودکان از تولد تا ۲1سالگی میتوانند تحت درمان بیقید و شرط قرار گیرند. به علاوه، برای کودکان از تولد تا ۹ سالگی نیز براساس صلاح دید ایالت، خدمات مقید و مشروط در دسترس میباشد.
انواع ناتوانیهایی که تحت عنوان آنها بیشتر کودکان در مدارس و یا سایر مراکز آموزش، توسط گفتار درمانی درمان میشوند، عبارتند از:
۱) اوتیسم
2) ناشنوایی و نابینایی
3) ناشنوایی
۴) اختلال عاطفی
۵) آسیبدیدگی شنوایی
6) عقب ماندگی ذهنی
۷) ناتواناییهای متعدد (چندگانه)
۸) آسیبدیدگی اسکلتی
۹) سایر آسیبدیدگی سلامت عمومی
۱۰) ناتوانی یادگیری ویژه
۱۱) آسیب دیدگی گفتار یا زبان
۱۲) آسیبدیدگی مغزی ناشی از ضربه
۱۳) آسیبدیدگی بینایی و حتی نابینایی
هر یک از انواع ناتوانیِ نیازمندِ آموزش ویژه که در بالا نام برده شدهاند، به طور مختصر در سه جنبه مورد بحث قرار میگیرند:
۱) تعریف ناتوانی
2) ویژگیهای ناتوانی
3) نتیجهگیری برای درمان گفتار و زبان.
تمامی تعریفهای این طبقهبندی برای آموزش ویژه، از قانون فدرال (قوانین شماره ۱۷ – ۱۰۵) ، قانون افراد مبتلا به ناتواناییهای آموزشی (IDEA) ، قانون متممِ ۱۹۷۷، بخش B ، اقتباس شدهاند .
محیطهای کاری گفتاردرمانی
متخصصان گفتار و زبان در انواع مختلفی از محیطهای بالینی و آموزشی کار میکنند. آنها در بیمارستانهای عمومی و خصوصی، مطبهای خصوصی، مراکز پرستاری تخصصی (SNFs)، مراکز مراقبت حاد درازمدت (LTAC)، بیمارستانهای تسکینی و مراقبت در منزل فعالیت میکنند. متخصصان گفتار و زبان ممکن است به عنوان بخشی از ساختار حمایتی در سیستم آموزشی کار کنند و در مدارس عمومی و خصوصی، کالجها و دانشگاهها مشغول به کار شوند. برخی از گفتاردرمانان همچنین در بهزیستی و بهداشت جامعه کار میکنند و خدماتی را در زندانها و مؤسسات جوانان مجرم ارائه میدهند یا در موارد قضایی مربوطه شهادت تخصصی میدهند.
برخی از محیطهای کاری متخصصان گفتار و زبان شامل جلسات خصوصی با مراجع است. پس از تأیید ASHA در سال ۲۰۰۵ برای ارائه خدمات گفتار/زبان از طریق ویدئو کنفرانس یا تلپراکتس، متخصصان گفتار و زبان در ایالات متحده شروع به استفاده از این مدل خدمات کردهاند و گفتاردرمانی آنلاین آغاز شد.
مرکز گفتار درمانی دکتر صابر
ما مسئولیت بزرگ ارائه خدمات درمانی برای بیماران را به عهده داریم. و همواره باید از توانایی های حرفه ای مان به بهترین نحو در جهت کمک به آنها استفاده نماییم. البته احتمالاً موقعیت هایی پیش می آید که در آن موقعیت ها گفتاردرمان احساس میکند که آمادگی ارائه درمان برای گفتار و زبان را ندارد: ما بیمار می شویم و این بیماری ما باید مورد توجه باشد، ما مشکلات و مسائل شخصی داریم و این موارد باید مورد توجه قرار گیرد. با وجود این، اساس کار ما باید این باشد که بیماران همیشه بهترین درمان ممکن را دریافت کنند. مسئولیت گفتاردرمان در ارائه بهترین درمان ممکن، با تجدید قوا کردن هنرمند برابری میکند که بدون وقفه، با فریاد «اجرا کنید» گروه اجرا کننده را با یکدیگر متحد می کند. به همین ترتیب، هنگامی که زمان ارائه درمان گفتار و زبان فرا می رسد از گفتاردرمان انتظار می رود تا به دقت و به نحو احسن، خدمات درمانی را برای بیماران «اجرا» کند. ما به طور خستگیناپذیر آموزش می بینیم تا مهارت های خدمت به بیماران را کسب نماییم. ما گفتاردرمانان بیماران را از نزدیک مشاهده می کنیم، در مورد آنها مطلب میخوانیم درباره آنها به پژوهش می پردازیم و درباره آنها مطلب می نویسیم. ما بیماران را ارزیابی میکنیم و دادههای به دست آمده از آنها را تجزیه و تحلیل و تفسیر میکنیم. با در نظر گرفتن انواع و میزان سرمایه گذاری هایی که گفتاردرمان ها در درک رفتار و نیازهای بیماران به عمل می آورند، چگونه میتوان از ما انتظار داشت که برای درمان بیماران مان کمتر از آنچه که توانایی داریم کاری برای آنها انجام دهیم؟ پاسخ این است که «باید منتهای تلاش خود را برای درمان بیماران به کار ببندیم».
مرکز گفتاردرمانی دکتر صابر در حیطه کودکان بیش فعال و اوتیسم و همچنین اختلالاتی نظیر لکنت زبان، مشکلات تلفظی، کودکان با مشکلات شنوایی و بینایی و… فعالیت می نماید. در ادامه مطلب به توضیح برخی از این خدمات پرداخته می شود.
گفتار درمانی اوتیسم چیست
اوتیسم نوعی ناتوانی در دوران رشد است که، معمولاً پیش از سه سالگی آشکار میشود، و به طور قابل توجهی برقراری ارتباط کلامی، و تعامل اجتماعی را آسیب میرساند، و عملکرد آموزشی کودک را به طور نامطلوبی تحت تأثیر قرار میدهد (دفتر ثبت فدرال، مأخذ آنلاین)
ویژگیهای همراه با اوتیسم، شامل اشکالات در حوزه گستردهای از عملکردها است که عبارتند از: اشکالات اجتماعی-عاطفی، اشکالاتی در فعالیت زندگی روزمره، و اِشکال در برقراری ارتباط. به ویژگیهای همراه با اوتیسم که در زیر شرح داده شدهاند، توجه کنید.
ویژگیهای اشکالات اجتماعی- عاطفی در اوتیسم
۱) فقدان ارتباط چشمی مناسب، بیان نگاه خیرهی غیرعادی و اشخاص.
۲) تغییرات سریع خلق و خو: به آسانی از کنترل خارج میشوند، و غالبا خندهی شدیدی را بیمورد آغاز میکنند.
۳) گسترهی توجه کوتاه است، ولی در بیشتر موارد، با هیجان زدگی همراه است.
۴) ممکن است به شخص خاصّی وابسته باشند، ولی غالباً ترجیح میدهند تا هیچ نوع تماس بدنی با کسی نداشته باشند، یا تماس بدنی کمی داشته باشند.
۵) نسبت به تغییر در زندگی روزمرّه شان، مقاومت نشان میدهند.
۶) از فضای خصوصیشان محافظت به عمل میآورند، ولی به دیگران علاقهای ندارند.
۷) به اشیای بیجان، بسیار علاقهمندند.
۸) در فعالیتهای تکراری و حرکات کلیشهای شرکت میکنند.
۹) نسبت به تغییر در محیط زندگی، و یا تغییر در فعالیتهای روزمرهشان مقاومت نشان میدهند.
۱۰) نسبت به تجارب حسّی، واکنش غیرعادی نشان میدهند.
۱۱) احساسات را درک نمیکنند، و یا درک آنها پایین است.
ویژگی اشکالاتی در فعالیتهای زندگی روزمرّه در اوتیسم
۱) فعالیتهای خود تحریکی از قبیل: تکان خوردن، چرخیدن به صورت یک دایره کامل کامل کف زدن، بازی پا انگشتان در جلوی صورت، گاز گرفتن بخشهایی از بدنِ خود، چنگ کشیدم و فعالیتهای خودآزاری، زمزمه کردن گام و آواز خواندن، محکم بستن چشمها.
2) کمخواب
3) علاقه به خوردن غذاهای ویژه.
۴) مسائل حسی: در جستجوی محرکهای شنیداری، دیداری، لمسی، حسی-حرکتی، و دستگاههای تعادلی است، و یا این محرکها را طرد میکند.
۵) گاه و بیگاه درمورد مهارتها یا رفتارهای ویژه، دانشمندان رفتار میکنند (استعداد پیش از موقع از خود نشان میدهند) .
ویژگی اشکالاتی در برقراری ارتباط در اوتیسم
۱) فقدان گفتار.
2) گفتار تلگرافی
3) گفتار طوطیوار یا تقلیدی.
۴) گفتار تکراری.
۵) استفاده از چند ضمیر محدود. در گفتار آنها غالباً «من» وجود ندارد.
۶) ضعف در کاربرد زبان.
۷) ضعیف بودن معناشناسی و محو.
نتیجهگیری برای درمان گفتار و زبان
موریس نشان داده است که، طیف اختلالات اوتیسم از موارد خفیف، که غالباً به نامه اسپرگر نامیده میشوند، تا موارد بسیار شدید در نوسان است. گفتار درمانی با خدمات گفتار و زبان، که اغلب مرتبط با خدماتی که تحت راهنمایی قانون فدرال برای کودک مبتلا به اوتیسم ارایه میشود، به عنوان عضوی از تیم (گروه) ، به درمان بیماران مبتلا به اوتیسم میپردازند. به معنای دقیق کلمه، آموزگار کلاس درس میتواند به عنوان نخستین درمانگر برای برنامه درمان کودک مبتلا به اوتیس به حساب آید، ازاین رو، در بسیاری از مواقع، مدارس به سمت و سوئی حرکت میکنند که کودکان مبتلا به و طلسم را به کلاسهای زبان که توسط گفتاردرمانی اداره میشوند، بسپارند، و درنتیجه «آسیب شناسان گفتار و زبان غالباً ازجمله نوخاسته متخصصانی هستند که، با کودکان کم سن و سال مبتلا به اوتیسم کار میکنند.»
هفلین و سیمپسون، گزینههای متعددی را برای کار با کودکان مبتلا به اوتیس شرح دادهاند، که شامل برنامههایی است که، مخصوص درمان کودکان مبتلا به اوتیسم میباشد. هنگام کار با کودک مبتلا به اوتیسم، علاوه بر اجرای مهارتهای مورد نظر برای درمان گفتار و زبان، SLP ها را تشویق میکنیم تا همراه با تصمیمهای تیم (گروه) در مورد مناسبترین برنامههای درمانی برای کودک، درباره برنامه ویژه درمان کودک مبتلا به اوتیسم، به بررسی و تحقیق بپردازند. در میان متخصصان، در خصوص راهکارهای درمانی برای کار با کودک مبتلا به اوتیسم باید توافق و یکپارچگی وجود داشته باشد تا همه آنها در برنامه درمانی مشارکت داشته باشند.
هگد پیشنهادات گوناگونی برای گفتار درمانی کودک مبتلا به اوتیسم ارائه داده است که، ظاهراً صرف نظر از اجرای برنامههای ویژه درمان اوتیسم، قابل اجرا است. از بین این راهکارهای درمانی، پیشنهاداتی چون، استفاده از اشیاء واقعی بهجای تصاویر برای ارایهی محرک، آموزش ارتباط چشمی به عنوان بخشی از تعامل، و آموزشهای مهارتهای نوبتگیری وجود دارند. یافتههای مهم، ماندی، سیگمان، و،کاماری ، در این مورد که، رشد توجه مشترک (دونفر به چیزی نگاه کنند و یا اشاره کنند) ، مقدم بر پیشرفت در رشد زبان بیانی است، گویای این است که، کار کردن روی مهارتهای کودک در اشاره کردند، نشان دادند، و نگاه کردن به اشیاء همراه با فرد دیگر، برای کودک مبتلا به اوتیسم سودمند است . به SLP ها توصیه میکنیم که هنگام کار با کودک مبتلا به اوتیسم، تدابیر گوناگونی را برای القائات بیشتر کامو به کار ببندند. درپایان، هنگام کار با کودک مبتلا به اوتیسم، SLP ها باید از راهکارهای مشاورهای مورد نیاز پدر و مادر و خانواده کودک آگاه باشند.
روشهای ارزیابی گفتاردرمانی
روشهای مختلفی برای ارزیابی زبان، ارتباطات، گفتار و بلع وجود دارد. دو جنبه اصلی ارزیابی میتواند تعیین میزان اختلال (سطح ناتوانی) یا چگونگی حمایت از ارتباطات یا سطح عملکردی مراجع باشد. هنگام ارزیابی سطح ناتوانی، درمانگران آموزش دیدهاند که از رویکرد روانشناسی شناختی عصبی برای ارزیابی استفاده کنند تا بهطور دقیق تعیین کنند که کدام جنبه از ارتباطات آسیب دیده است. برخی از گفتاردرمانگران از ارزیابیهایی استفاده میکنند که بر اساس مدلهای آناتومیکی تاریخی زبان طراحی شدهاند که بعدها نشان داده شدهاند که قابل اعتماد نیستند. این ابزارها معمولاً توسط درمانگرانی که در چارچوب مدل پزشکی کار میکنند، ترجیح داده میشوند، جایی که پزشکان از آنها درخواست میکنند که نوعی از ناتوانی و یک درجه شدت را مشخص کنند. ابزارهای گستردهای که در دسترس هستند و به کلینیکها این امکان را میدهند که بهطور دقیق جنبهای از ارتباطات را که میخواهند ارزیابی کنند، انتخاب کنند. در مرکز تخصصی گفتاردرمانی دکتر صابر نیز تمامی امکانات مورد نیاز جهت انجام تست های تخصصی گفتار موجود می باشد و مورد استفادهقرار می گیرد.
از آنجایی که گفتاردرمانی مبتنی بر مدرسه تحت راهنماییها و بودجههای دولتی انجام میشود، فرآیند ارزیابی و واجد شرایط شدن سختتر است. برای انجام گفتار درمانی در مدرسه، دانشآموزان باید معیارهای مرا مشخص شده استانی در زمینه آزمونهای زبانی و استانداردسازی گفتار برآورده کنند. به دلیل چنین الزاماتی، برخی از دانشآموزان ممکن است در یک بازه زمانی کارآمد ارزیابی نشوند یا نیازهای آنها تحت تأثیر معیارها قرار گیرد. در یک کلینیک خصوصی، احتمال بیشتری وجود دارد که دانشآموزان با تشخیص زودهنگام به درمان مناسب برسد ، زیرا این یک خدمات قابل دسترس تر بوده و نیاز به ماندن در نوبت های پذیرش ماکن های دولتی را ندارند.همچنین می توان هزینه های درمان را از طریق بیمه های تکمیلی دریافت نمود.
مراجعان و بیماران گفتاردرمانی
گفتار درمانگران با مراجعان و بیمارانی کار میکنند که ممکن است با طیف وسیعی از مشکلات مواجه باشند.
- نوزادان و کودکان
- نوزادان نارس در معرض خطر بیشتری برای نیازهای تغذیهای و زبانی در آینده هستند و SLTS با این گروه کار میکنند تا از مشکلات توسعهای جلوگیری کرده و از مراقبت نوزادی حمایت کنند.
- نوزادانی که به دلیل عوارض در هنگام تولد آسیب دیدهاند، مشکلات تغذیه و بلع، از جمله دیسفاژی
- کودکان با اختلالات خفیف، متوسط یا شدید:
اختلالات ژنتیکی که بر گفتار، زبان و/یا توسعه شناختی تأثیر منفی میگذارد از جمله شکاف کام، سندرم داون، سندرم دیژورژ،اختلال نقص توجه و بیش فعالی،اختلالات طیف اوتیسم، از جمله سندرم آسپرگر،تاخیر در رشد،اختلالات تغذیهای، از جمله نقصهای حرکتی دهان،آسیب به اعصاب جمجمه،کاهش شنوایی،نقصهای جمجمهای-صورت که به طور منفی بر گفتار، زبان و/یا توسعه شناختی تاثیر میگذارد،تاخیر زبانی،اختلال خاص زبان،مشکل خاص در تولید صداها، که به آن اختلالات بیان میگویند، (شامل /r/ vocalic و لکنت زبان)،آسیب مغزی تروماتیک اطفال،دیسپراکسی زبانی توسعهای
تحقیق
متخصصان گفتار و زبان تحقیقاتی در زمینه علوم و اختلالات ارتباطی، اختلالات بلع، یا سایر عملکردهای بالایی دستگاه تنفسی و گوارشی انجام میدهند.
متدولوژیهای تجربی، عملی و علمی که بر آزمایش فرضیه و استدلال منطقی و قیاسی بنا شدهاند، بر تحقیقات در زمینه آسیبشناسی گفتار نفوذ داشتهاند. سایر انواع تحقیق در این حوزه با تحقیقات کیفی تکمیل شدهاند.
آموزش و تحصیلات یک گفتاردرمان
در ایالات متحده، آسیبشناسان گفتار و زبان باید دارای مدرک کارشناسی ارشد از انجمن معتبر ASHA باشند. پس از فارغالتحصیلی و موفقیت در امتحان شورای ملی، معمولاً متخصصان گفتار و زبان یک سال آموزش کلینیکی خود را آغاز میکنند که در آن یک مجوز موقت دریافت کرده و راهنمایی از ناظر خود میگیرند. در پایان این فرآیند، متخصصان گفتار و زبان ممکن است تصمیم بگیرند برای دریافت “گواهی شایستگی بالینی ASHA” اقدام کنند و برای دریافت مجوز کامل ایالتی درخواست دهند. همچنین متخصصان گفتار و زبان میتوانند تصمیم بگیرند درجات پیشرفتهای مانند دکترا کلینیکی در آسیبشناسی گفتار و زبان، دکتری (PhD) یا دکتری آموزش (EdD) را به دست آورند.
گفتاردرمانی در آمریکا و انگلستان چگونه است؟
ایالات متحده امریکا
در ایالات متحده، برخی از کودکان واجد شرایط دریافت خدمات گفتار درمانی هستند که شامل ارزیابی و جلسات آموزشی از طریق سیستم مدارس عمومی میشود. اگر این طور نباشد، درمان خصوصی به راحتی از طریق جلسات شخصی با یک آسیبشناس گفتار و زبان واجد شرایط یا زمینه رو به رشد درمان آنلاین در دسترس است. ابزارهای کنفرانس ویدیویی مانند اسکایپ به طور فزایندهای به عنوان وسیلهای برای دسترسی به مکانهای دور در درمان خصوصی، مانند در جزیره جنوبی نیوزلند با تنوع جغرافیایی مورد استفاده قرار میگیرند. گفتاردرمانی در خانه یا درمانهای ترکیبی برای حل مشکلات خاص گفتاری به راحتی در دسترس شدهاند. همچنین استفاده از برنامههای موبایل در درمان گفتار به عنوان راهی برای ارائه درمان در خانه در حال رشد است.
انگلستان
در انگلستان، کودکان حق دارند توسط تیمهای درمان گفتار و زبان NHS محلی ارزیابی شوند که معمولاً بعد از ارجاع توسط بازرسان بهداشت یا محیطهای آموزشی انجام میشود، اما والدین نیز حق دارند به طور مستقیم درخواست ارزیابی کنند. اگر درمان مناسب باشد، یک برنامه آموزشی تهیه خواهد شد. گفتار درمانگران معمولاً در تیمهای چند رشتهای زمانی که یک کودک تأخیر یا اختلال گفتاری دارد فعالیت می نمایند. در سال 2018، 193,971 کودک در مدارس ابتدایی انگلستان در فهرست نیازهای آموزشی ویژه قرار داشتند که نیاز به خدمات گفتار درمانی داشتند. گفتار درمانگران در محیطهای حاد کار میکنند و معمولاً در تیمهای MDT در چندین زمینه تخصصی برای خدمات نوزادان، کودکان و بزرگسالان ادغام میشوند. این زمینهها شامل ؛ مراقبت نوزادان، تنفسی، ENT، گوارشی، سکته، بیماریهای عصبی، ICU، آنکولوژی و مراقبت از سالمندان است.
منابع
دوچان، جودی (16 سپتامبر 2021). “تاریخچه گفتار-زبان درمانی جودی دوچان“. تاریخچه گفتار-زبان درمانی جودی دوچان. دریافت شده در 3 اکتبر 2022.
“گفتار–زباندرمانگران“. انجمن گفتار–زبان–شنوایی آمریکا. بدون تاریخ. از نسخه اصلی در 4 دسامبر 2024 آرشیو شده است. دریافت شده در 17 دسامبر 2024.