تعدادی از کودکان که در مراحل ابتدایی شروع اوتیسم می باشند ممکن است در یادگیری حرف زدن دچار مشکل شوند. دیگر کودکان ممکن است در درک و فهم گفتار مشکلی نداشته باشند اما سال های طولانی دوران کودکی را حرف نزنند. برخی از کودکان هم ممکن است به طور دائم در حرف زدن و فهم و درک گفتار دچار مشکل باشند. بسیاری از مشکلات گفتاری، زبانی و کلامی کودکان اوتیسم به وسیله گفتاردرمانی قابل درمان می باشد. این مشکلات عبارت اند از یادگیری طرز صحیح صحبت کردن، بهبود ساختار کلمات، عبارات یا جمله ها، یادگیری طرز درک و فهم نشانه های اجتماعی و… . آموزش کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به منظور توسعه مهارت های ارتباطی برای کمک به این کودکان در جهت رسیدن به توانایی کامل مورد نیاز است. کاردرمانی اوتیسم و گفتاردرمانی اوتیسم از درمان های مفید در جهت ارتقاء توانایی های این کودکان است که در مرکر اوتیسم تهران ارائه می گردد.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به طور معمول گوشه گیر بوده و به نظر می رسد در یک دنیای خصوصی قرار گرفته باشند که در آن مهارت های محدودی برای ارتباط برقرار کردن با دیگران دارند. گفتاردرمانی در هر مقطع سنی می تواند برای افراد با اختلال طیف اوتیسم موثر باشد اما هر چه این روش درمانی کودکان اوتیسم در سنین پایین تر و زود تر آغاز شود، نتیجه مطلوب تر خواهد بود. از جمله مشکلات گفتاری که ممکن است در دوران کودکی کودک مبتلا به اوتیسم بروز پیدا کند عبارت اند از:
-تکرار چندین باره کلمات یا عبارات
-حرف زدن با صدای یکنواخت
-مشکل در استفاده از ضمایر درست
-حرف زدن با آواز
-پاسخ ندادن به اشاره یا حرکت دست
-پاسخ نامربوط به سوالات دادن
-مهارت های مکالمه ای ضعیف
-علادق گفتاری محدود
-پاسخ ندادن به نام خود یا صحبت هایی که مربوط به آن هاست (در کودکانی با سن بسیار پایین این مشکل ممکن است با کم شنوایی اشتباه گرفته شود.)
استفاده از کتاب گفتاردرمانی اوتیسم
انتخاب روش درمانی مشکلات و اختلالات گفتاری کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم با توجه به سن، سطح ارتباطی و مهارت کودک متفاوت است. گفتاردرمانگران ممکن است از طیف وسیعی از روش ها، متد ها و ابزار های متنوع برای درمان استفاده کنند. هنگامی که متخصص تشخیص می دهد فردی مبتلا به اوتیسم است، خصوصا در دوران نوجوانی و بزرگسالی، گفتاردرمانگر یا آسیب شناس گفتار و زبان توانایی شخص را برای بهره مندی از روش های ارتباطی تقویتی و جایگزین ACC بررسی می کند. سیستم های ویژه ای با ACC همراه اند.
-سیستم های بدون کمک: در این روش به چیزی جز بدن شخص احتیاجی نیست. حالات مختلف چهره، زبان بدن و زبان اشاره از جمله آن ها می باشند.
-سیستم های کمکی: این روش شامل دستگاه های خارجی می باشد. مثلا مداد و کاغذ، کلمات یا تصاویر برای اشاره.
مهارت های دیگری که گفتاردرمانگر به منظور درمان مشکلات گفتاری کودکان اوتیسم بر روی آن ها کار می کند عبارت اند از:
-تقویت عضلات دهان یا گردن
-ایجاد صدا های آشکارتر
-درک زبان بدن
-پاسخ به سوالات
-تطبیق احساسات با بیان درست چهره