بازی درمانی یکی از روش های اصلی درمان در حیطه کودکان می باشد. بازی درمانی کوتاه مدت ساختاری و گروه درمانی از روش های مختلف بازی درمانی می باشد که در مرکز تخصصی بازی درمانی دکتر صابر انجام می شود. نقش بازی در بهبود مارت های رشدی کودکان بسیار پررنگ می باشد. والدین با استفاده از تکنیک های بازی درمانی در منزل می توانند در جهت تسریع مهارت های حرکتی و ذهنی کودکان خود کوشا باشند. مرکز کاردرمانی دکتر صابر در این زمینه با ارائه خدمات بازی درمانی در منزل به شما والدین عزیز کمک میکند.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
بازی درمانی در منزل برای کودکان 2تا5 ساله
- در اوایل کودکی (۲ تا ۵ سال) ۳ نوع بازی غالب می‌شود:
- بازی وانمودی یا سمبولیک (symbolic & pretend play )
- بازی ساختاری (Constructive play)
- بازی فیزیکی یا خشن و بینظم (Physical / Rough- &- tumble play)
- بازی‌‌های کودک پیش از ۲ سالگی که توالی کوتاه داشت، پس از ۲ سالگی به نمایشنامه‌‌های طولانی تبدیل می‌شوند و شامل بازیگران و داستان می‌گردد.
- بازی کودکان پیش دبستانی به سمت بازی با همسالان جهت می‌گیرد، به گونهای که یک یا دو تا از هم سن و سالان کودک در یک داستان قرار دارند و نقشهای گوناگون بازی کنند. هنگامیکه کودکان در سن پیش دبستانی با همسالان خود بازی می‌کنند، تعامل کردن و برقراری ارتباط با دیگران به اندازه هدف آن فعالیت مهم می‌شود.
- در ۵ سالگی تمام بازی‌‌های کودک جنبه اجتماعی پیدا میکند و عموماً شامل گروه کوچکی از همسالان است.
- در شروع ۲ سالگی، بازی کودک سمبولیک و تخیلی است. کودک وانمود میکند که عروسک و حیوانات واقعی هستند. کودک ممکن است کار‌های والدین، معلمان و همسالان خود را تقلید کند.
- ویژگی‌‌های بازی در سن ۳ الی ۴ سالگی:
- بازی وانمودی کودک بیش‌تر انتزاعی می‌شود و اشیاء نشاندهنده چیز دیگری هستند (یعنی از بلوک به عنوان ماشین بازی یا تفنگ بازی استفاده میکند)
- بازی‌‌های وانمودی شامل مراحل‌های بیش‌تری می‌شود که مراحل آن به یکدیگر مربوط می‌شوند. کودکان نمایشنامه و داستان‌ها را اساس بازی قرار میدهد(مثلاً یکی مادر می‌شود و یکی پدر) که این نمایشنامه‌‌ها بر اساس زندگی واقعی است.
- هنگامیکه کودک در گروه‌‌های کوچک قرار می‌گیرد تعامل با سایر هم سن و سالان مهمتر از هدف خود بازی می‌شود. به راحتی می‌توانند با پیشنهاد یکی از اعضای گروه بازی را تغییر بدهند.
- بازی وانمودی در ۴ سالگی حول علایق کودک می‌باشد.
- ویژگی‌‌های بازی در سن 5 سالگی:
- بازی تخیلی به طور غالب اجتماعی می‌شود، شامل گروه کوچک ۲ الی ۳ نفره که در آن همکاری وجود دارد می‌شود.
- در این سن کودک یک سوم وقت خود را صرف بازی وانمودی میکند.
- بازی وانمودی در این سن با تکیه بر زندگی واقعی و لباس پوشیدن برای رفتن به درون نقشهای جدی رخ میدهد( مانند پلیس،آتشنشان و غیره)
- در این سن تعدادی از نقشهای بزرگسالان را درک میکند اما به اشتباه فرض میکند که این نقش‌ها تنها یک بعد دارند(مثلاً آتشنشان تنها یک نقش دارد و آن خاموشکردن آتش است و ممکن نیست یک آتشنشان، پدر نیز باشد)
- کودک طی وانمود کردن، خلاقیت، حل مسئله و فهمیدن دیدگاه دیگران را ارتقا میدهد.
- کودک در ۴ سالگی می‌تواند نقشهای برای ساختن برج طراحی کرده و آن را با بلوک بسازد و سپس مراحل تکمیل پروژه را انجام دهد.
- کودک در ۵ سالگی می‌تواند با استفاده از دستورالعمل‌‌ها یک مدل پروژه ساده هنری طراحی کند و یا یک طرح سهبعدی خلق کند.
- در ۵ سالگی۱۰ قطعه پازل را می‌تواند کنار هم بچیند.
- محصول نهایی فعالیت در 5 سالگی مهم می‌شود.
- برنامه ریزی و طراحی که در بازی برجسازی وجود دارد باعث تقویت مهارت ادراک فضایی و روابط بین اشیاء می‌شود. این فعالیت‌‌ها پایهای برای عملکرد آکادمی کودک در مدرسه می‌گردند.
- در سن ۲ تا ۵ سالگی کودک بسیار فعال می‌شود و اغلب تمایل به درگیری در بازی‌‌های پرجست و خیز دارد، از حرکاتی که درونداد‌های حسی قوی را فراهم کنند لذت می‌برند.
- بازی Rough & Thumble(خشن و پرجست و خیز) غیررقابتی است و به ندرت سازماندهی شده است و کودک در این نیز از حرکات ساده و خود به خودی لذت می‌برد.
- کودک در بازی فیزیکی مشارکتی معمولاً از بودن در کنار سایر کودکان بیش‌تر لذت می‌برد تا هدف خود بازی.