چگونه به کودک اوتیسم آموزش دهیم؟ برنامه آموزشی کودکان دارای اوتیسم باید با ارزیابی دقیق اوتیسم از مهارت های کودک آغاز شود و برنامه حاصل از این ارزیابی توسط دکتر اوتیسم باید به شکل یک برنامه آموزشی اوتیسم انفرادی ارائه شود. کودکان دارای اوتیسم در مقایسه با کودکان دارای رشد عادی از نظر یادگیری تفاوت های فراوانی با یکدیگر دارند اما این گروه از کودکان مهارت های مثبت زیادی نیز دارند. مثلا علاقه مندی به نظم و ترتیب، مهارت های بصری نیرومند و علاقه مندی به یکسانی و وجود علائق قوی و قدرتمند هر چند مدرسه مکانی ویژه برای برقراری تعامل است، اما کودکان دارای اوتیسم علاقه ای به برقراری ارتباط اجتماعی ندارند. بنابراین شیوه های آموزشی برای کودکان اوتیسم باید تغییر کند. مرکز درمان اوتیسم دکتر صابر در زمینه درمان و آموزش کودکان اوتیسم با استفاده از تکنیک های روز دنیا و تجهیزات پیشرفته به صورت یک تیم تخصصی و جامع عمل کرده و موجب پیشرفت های چشمگیری در این کودکان می شود.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
چگونه به کودک اوتیسم آموزش دهیم
آموزش استثنایی دارای ساخت روشی برای افزایش توانایی یادگیری کودکان دارای اوتیسم است. با استفاده از این روش آموزش بصری و تکالیف مختلف آموزشی تعدیل می شود. با استفاده از آن موارد نامشخص و پنهان آشکار می شود، اضطراب کاهش می یابد، مناسب سازی افزایش می یابد و زمینه هایی برای یادگیری کودک فراهم می شود.
ارائه ساخت و چارچوب به محیط کودک دارای اوتیسم معنی می بخشد. انتظارات دیگران از وی را در قالب (رفتاری) مشخص می کند و به کنترل محرک های حسی کمک می کند، اضطراب را کاهش می دهد و توانمندی های یادگیری آنان را فعال می کند. در کل با استفاده از ساخته می توان علائم اوتیسم کودک را کنترل کرد. در بخش مربوط به تیچ این اطلاعات به شيوه مشخص تری و با استفاده از الگوهای عملی ارائه می شود.
بر اساس یافته های (اوزنوف) عملکردهای اجرایی عبارتی است که تفاوت های موجود در عملکرد مغز کودکان دارای اوتیسم را توصیف می کند. این اصطلاح بر مهارت هایی مانند عملکرد ذهنی و مهارت های توالی، کنترل تکانه ها رفتارهای حاکی از تمرکز بیش از اندازه و تفکر و دشواری در کند. آموزش دارای ساخت کمک می کند تا این موارد حل شده و سطح یادگیری فرد
افزایش یابد. این امر شامل موارد زیر است:
١. سازماندهی محیط فیزیکی
۲. استفاده از برنامه های انفرادی
3.تعديل محتوا و مواد آموزشی و روش های مداخله ای که منجر به ارائه اطلاعات به شکل بصری می شود.
برنامه آموزشی برای کودکان اوتیسم
ویژگی ها و محیط
محیط مدرسه باید انعکاسی از نیازهای یادگیری و حمایت های مورد نیاز برای انسجام اجتماعی افراد دارای اوتیسم باشد. فضاهای آموزشی باید سازمان داده شده و دارای ساخت مشخص باشند. سادگی محیط و مشخص بودن بخش های مختلف و دوری از محرک های محل و فضاهای شلوغ، نور، رنگ و صدا باید به عنوان عوامل مخل در نظر گرفته و کنترل شوند. این کار باعث می شود تا کودک بتواند بر روی فعالیت و یا بازی تمرکز کرده و آن را انجام دهد، در بخش حسی اطلاعات بیشتری در این زمینه آورده شده است و محيط آرامی برای آرامش و آسودگی و کنترل اضطراب کودک در نظر گرفته شود.
برنامه های انفرادی
برنامه های انفرادی به کودک نشان می دهد که در طی روز در مدرسه چه اتفاقاتی روی خواهند داد. این برنامه های باید منطبق بر سطح توانایی های کودک باشد. اشياء و مواد مورد استفاده باید نشان دهنده کار و فعالیت و مراحل انجام آن باشد. در این برنامه ها می توان از کلمات و تصاویر و نمادها استفاده کرد. هدف این برنامه ها برای کودکان دارای اوتیسم نشان دادن برنامه فعالیت های روزانه با استفاده از نمادها است. این کار باعث کاهش اضطراب و افزایش سطح توان یادگیری کودک می شود. در بخش مربوط به برنامه های انفرادی این اطلاعات به شیوه مشخص تری و با استفاده از الگوهای عملی ارائه می شود.
ارائه اطلاعات بصری
ارائه اطلاعات به شکل بصری می تواند بسیار مؤثر باشد. توجه به این امر نشانگر ضرورت وجود کامپیوتر در فضاهای آموزشی است. در بخش مربوط به تیچ و استفاده از حمایت های بصری این اطلاعات به شیوه مشخص تری و با استفاده از الگوهای عملی ارائه می شود.
رفتارهای مناسب
این علامت ها باعث ارائه نمادهای قابل درکی از مفاهیم ذهنی می شود. برای آموزش مفهوم (نه) و (ایست) و سایر مفاهیم دشوار. البته این نمادهای کارایی جادویی ندارند باید آموزش داده شوند. آموزش با استفاده از برنامه های متحرک نیز یکی از روش های آموزشی است و استفاده از این روش باعث می شود که کودک در برنامه های گروهی نیز شرکت کرده و آموزش های لازم را ببیند.
تعديل مواد آموزشی
مواد آموزش برای قابل کاربرد بودن با این گروه از کودکان باید تغییر یافته و تعدیل شوند. استفاده از علائق کودکان روش مناسبی برای آموزش و افزایش سطح یادگیری آنان است، اما برای رسیدن به این اهداف به ابزارهایی نیاز هست که تعدیل شده و مناسب سازی شده باشند. مثلا یک ماشین لگویی دارای ساخت برای فعالیتی که نیازمند مرتب کردن است. در این مطلب مثال های دیگری نیز وجود دارد. این فعالیت ها هم مورد علاقه کودک است و هم به وی کمک می کند تا با استفاده از فعالیت های بازی گونه تجارب شان را توسعه دهند (همان طور که می دانید کودکان دارای اوتیسم در این حیطه دچار مشکل هستند).
ارتباط اجتماعی
به منظور برآوردن نیازهای مربوط به برقراری ارتباطات اجتماعی توصیه می شود که کاربرد زبان به پایین ترین سطح خود برسد و هم زمان آموزش های لازم نیز به کودک ارائه شود. استفاده از این‌روش به کودک کمک می کند تا تمرکز کند. کودک را تشویق کنید تا بتواند در کنار یک بزرگسال بازی کند این بزرگسال می تواند بازی را پیش ببرد و کودک را به تداوم برقراری ارتباط تشویق کند. زمانی که کودک آمادگی لازم را کسب کند باید بتواند همراه با یک فرد هم سن فعالیتی معمول و آشنای دارای ساخت را انجام دهد.
نتایج مربوط به کاربردهای آموزش مفاهیم به کودک اوتیسم
در كل، استراتژی های آموزشی پیشنهادی در این مطلب بر اساس درک نوینی است که از اوتیسم ایجاد شده است. در هر حال این استراتژی ها بایستی با توجه به هر کودک تعدیل شوند. امکان آموزش کودک دارای اوتیسم در مدرسه زمانی وجود دارد که با آموزگار دانش و اطلاعات مربوط به اوتیسم را کسب کرده باشد، شیوه های آموزشی مورد استفاده را تعدیل کرده باشد، اهمیت استفاده از استراتژی های مربوط به آموزش با استفاده از تصویر را درک کرده باشد و با استفاده از آن مهارت های ضعیف تر کودک را تقویت کند و با استفاده از آنها برنامه های آموزشی مربوط به اجتماعی شدن و ارتباطات کودک را عینی تر کند .