دسته: فلج مغزی

فلج مغزی در کودکان

فلج مغزی در کودکان خود را با علائمی نظیر تاخیر حرکتی کودک، عدم توانایی کودک در نگه داشتن سر، سفتی اندام ها و نتوانی در حرکت دادن یک سمت بدن یا هر دو سمت بدن نشان می دهد. کودکان با فلج مغزی خفیف ممکن است دیرتر از نوع شدید آن تشخیص داده شوند اما در هر زمان که والدین پی به مشکلات حرکتی نوزاد خود برند باید در اولین فرصت جهت ارزیابی دقیق حرکتی نوزاد اقدام نمایند. مرکز درمان فلج مغزی دکتر صابر به صورت تخصصی در زمینه کاردرمانی فلج مغزی و گفتاردرمانی فلج مغزی فعالیت می نماید.

هدف نهایی کاردرمانی رساندن کودک به حداکثر استقلال ممکن است. بعضی از کودکانی که فلج مغزی در  آن‌ها از نوع خفیف است، مشکل خاصی در مسیر کسب استقلال نخواهند داشت. برای بعضی دیگر، کسب این فرآیند کند و زمان­بر است. تعدادی از کودکان مبتلا به فلج مغزی شدید، به علت مشکلات عدیده­ای که دارند، همیشه نیازمند دریافت کمک از اطرافیان خود خواهند بود.

اما نکته مهمی‌که همیشه والدين و اطرافیان کودک فلج مغزی باید به آن توجه ویژه داشته باشند اینست که اجازه دهند کودک همه کار‌های خویش را تا حد امکان خودش انجام بدهد. اگر کودک قادر نیست یک فعالیت را خودش به­طور کامل انجام بدهد، آن را به بخش‌‌های کوچک‌تر تقسیم کرده و هر قسمتی که کودک قادر به انجام آن است (حتی به میزان خیلی کم) را به خودش واگذار کنند. این­کار باعث ایجاد حس خود کارآمدی و اعتماد به نفس در کودک شده، به طوری­که سعی می‌کند بقیه قسمت‌های آن فعالیت را فراگرفته و در آن به طور فعال مشارکت داشته باشد. به عنوان مثال اگر کودک در تعویض پیراهن خود به والدین متکی است، لازم است در ابتدا این فعالیت را به اجزا کوچک‌تر مانند آوردن پیراهن تمیز از کشو، باز کردن دکمه لباس، در آوردن آستین‌‌ها، و پوشیدن یک آستین و بعد آستین دیگر، … تقسیم کرده (حتی می‌توان به اجزا کوچک‌تر ا‌ز این نیز تقسیم کرد) و یک بخش را (ترجیحاً بخشی که خود کودک دوست دارد) به خود کودک بسپارند. سپس با افزایش توانمندی کودک بقیه قسمت‌های فعالیت را نیز به عهده خود او بگذارند.

آیا کودک فلج مغزی من می‌تواند صحبت کند؟

انواع گوناگونی از توانمندی‌های ارتباطی (کلامی‌ و غیرکلامی) در میان کودکان فلج مغزی رواج دارد. بعضی از این کودکان برای یادگیری تکلم مشکل خاصی ندارند. اما بعضی دیگر در کنترل عضلات گفتاری مانند عضلات صورت و اطراف د‌هان، زبان، حلق و حنجره مشکل داشته و یا دچار تاخیر در رشد مهارت‌های شناختی هستند. مهارت‌های شناختی به آن دسته از مهارت‌های ذهنی اطلاق می‌شود که کودک برای یادگیری هر چیزی نیازمند  آن‌ها است. این مهارت‌ها عبارتند از توجه، تمرکز، توانایی حل مسئله، حافظه، تفکر و استدلال. این دسته از کودکان به منظور رشد و توسعه گفتار و یا یادگیری دیگر روش‌های ارتباطی، نیازمند استفاده از خدمات گفتار درمانی و یا آسیب­شناس گفتار و زبان (گفتاردرمان­گر) هستند. البته شایان ذکر است که در صورت وجود مشکلات شناختی در کودک، کاردرمان­گر ذهنی می‌تواند به صورت فعال در این حیطه وارد شده و مشارکت کند.

آیا ممکن است مشکلات رفتاری در کودک من ایجاد شود؟

در مسیر رشد کودکان فلج مغزی، ممکن است در بعضی از آن‌ها رفتار‌های نابهنجار، ضداجتماعی و غیرقابل کنترل شکل بگیرد. از طرفی، عدم تحرک یا تحرک نامناسب و نیز عدم توانایی در برقراری ارتباط با دیگران، از عوامل زمینه­ساز بروز ناکامی ‌یا ناامیدی در این دسته از کودکان هستند. به عنوان مثال، کودکی که گفتار مناسبی ندارد، ممکن است از جیغ زدن برای شروع ارتباط و تعامل با دیگران استفاده کند. خوشبختانه با دو روش می‌توان نابهنجاری‌های رفتاری را در این کودکان درمان کرد: ۱. تکنیک‌های اصلاح رفتار که کمک و یاری روانشناسان را می‌طلبد چرا که آن‌ها می‌توانند در آموزش به والدین کودکان فلج مغزی، برای طرز برخورد صحیح با کودک، در موقعیت‌های مختلف نقش مهمی ‌داشته باشند. ۲. رشد و توسعه مهارت‌هایی که در کودک موجب استقلال بیش‌تر او می‌شود. کاردرمان­گران به طور مسلم قادر هستند در این حیطه (رشد و ایجاد مهارت‌های استقلال بخش) نقش برجسته­ای ایفا کنند. در پایان، تأکید روی این نکته برای همکاران کاردرمان­گر و والدین گرامی‌ بسیار اهمیت دارد که به یاد داشته باشند هر کودک دارای شخصیت منحصر به فرد و بی­نظیری است. بنابراین برای ایجاد حس كفایت و کارآمدی در کودک و نیز شاد کردن و موفق کردن او در مسیر ناهموار و صعود توانبخشی،باید از روش­های منحصر به فرد (مختص به هر کودک) برای ایجاد انگیزه و اشتیاق در او بهره گرفت. در همین جا است که خلاقیت کاردرمان­گر معنی پیدا کرده و همراه با دیگر ابزاری که در اختیار دارد، برای هر کودک نسخه شفابخشی می­پیچد.

آیا کودک من از امید به زندگی طبیعی برخوردار خواهد بود؟

مشکل اصلی کودکان فلج مغزی، آسیب اولیه مغزی بوده که به دنبال آن آسیب ثانویه در سیستم اسکلتی- عضلانی و به میزان کم‌تر در دیگر دستگاه‌‌های بدن رخ می‌دهد. نکته مهم این­جاست که در اکثر کودکان فلج مغزی، بقیه دستگاه­های بدن سالم بوده و آن‌ها می‌توانند از یک زندگی طبیعی برخوردار باشند. البته این به شرطی محقق می‌شود که در اسرع وقت، درمان‌های توانبخشی خود را شروع نمایند. فقط بخش کوچکی از کودکان فلج مغزی با میزان ابتلای خیلی شدید و با مشکلات همراه جدی مانند تشنج، در معرض خطر کاهش امید به زندگی هستند. به عنوان مثال ممکن است در این دسته از کودکان عفونت‌های مکرر قفسه سینه رخ داده و یا دارای تشنج‌‌های طولانی مدت باشند.

آیا کودک بعدی من به فلج مغزی مبتلا خواهد شد؟

این موضوع بسیار بعید بنظر می‌رسد اما بهتر است شما در این زمینه با پزشک خود مشورت کنید. والدین باید احساس راحتی کرده و تمام موارد را با پزشک خود یک به یک بررسی کرده تا در صورت لزوم به متخصصین ژنتیک ارجاع داده شوند. از طرفی بهتر است در طی حاملگی‌‌های بعدی، به طور مرتب تحت نظر پزشک متخصص زنان و زایمان بوده و مراقبت‌های مامایی دریافت کنند.

آیا همه آن چیزی که پزشکان و درمانگران راجع به کودک فلج مغزی من می‌دانند به من می‌گویند؟

پاسخ این سوال «بله» است. اما نکته مهم این­جاست که زمانی که درمانگران در پاسخ دادن به پرسش والدين به سختی می‌افتند، والدین بنا را بر این می‌گذارند که  آن‌ها اطلاعاتی دارند یا متوجه نکته­ای شده­اند که از ما مخفی می‌کنند. به هر حال والدین باید مطمئن باشند که درمانگران حتماً تمام نکاتی که تا آن لحظه راجع به کودکشان متوجه شده­اند را به اطلاع  آن‌ها می‌رسانند. اما سوال مهم دیگر این است که چه موقع درمانگران در توضیح مسائل مربوط به کودک دچار مشکل می‌شوند؟ شاید بتوان به عواملی از قبیل بی­تجربگی درمانگر، اطلاعات ناکافی او، بیان ضعیف او در توضیح مسائل، اطلاعات ناکافی والدین، عدم ارتباط مناسب بین والدین و درمانگر، … اشاره کرد.

سوالات متداول:

1.آیا کودک فلج مغزی صحبت می کند؟

بعضی از این کودکان برای یادگیری تکلم مشکل خاصی ندارند. اما بعضی دیگر در کنترل عضلات گفتاری مانند عضلات صورت و اطراف د‌هان، زبان، حلق و حنجره مشکل داشته و یا دچار تاخیر در رشد مهارت‌های شناختی هستند.

2. آیا کودک فلج مغزی من در حرکت مستقل می شود؟

هدف نهایی کاردرمانی رساندن کودک به حداکثر استقلال ممکن است. بعضی از کودکانی که فلج مغزی در  آن‌ها از نوع خفیف است، مشکل خاصی در مسیر کسب استقلال نخواهند داشت. برای بعضی دیگر، کسب این فرآیند کند و زمان­بر است. تعدادی از کودکان مبتلا به فلج مغزی شدید، به علت مشکلات عدیده ­ای که دارند، همیشه نیازمند دریافت کمک از اطرافیان خود خواهند بود.

کاردرمانی کودکان اسپاستیک

عدم درمان اسپاستیسیتی شدید نتایج مخربی بر سلامت و کیفیت زندگی کودک دارد. بنابراین تشخیص و درمان این مشکل از اهمیت بسزایی برخوردار است. کاردرمانی کودکان اسپاستیک به درمان اسپاسم کودکان می پردازد. مرکز کاردرمانی جسمی دکتر صابر با تجهیزاتی نظیر مکانوتراپی، آب درمانی تخصصی، ماساژ درمانی کودکان، در زمینه درمان اسپاستیسیتی فعالیت می کند. پیش از طراحی برنامه درمان، تعیین اهداف و انتظارات واقع گرایانه باید انجام گیرد. ارزیابی دقیق دکتر صابر در حیطه تون عضلانی و قدرت عضلات کودک و طراحی برنامه دقیق درمانی موجب کاهش اسپاسم کودک و پیشرفت حرکت کودک می شود. کاردرمانی تاخیر حرکتی و کاردرمانی جسمی نوزادان در حیطه درمان کودکان اسپاستیک و بهبود حرکت آنان موثر می باشد.

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

 اسپاستیسیتی(سفتی اندام) چیست؟

سفتی و کوتاهی در اندام های فرد را که می تواند به علل مختلف ایجاد شود اسپاستیسیتی می گویند. علائم رایج همراه اسپاستیسیتی شامل سفتی و کوتاهی عضلات،اسپاسم،کلنوس،درد و سختی حرکت اندام مبتلا است. مرکز توانبخشی دکتر صابر با دو شعبه فعال در غرب و شرق تهران در زمینه تشخیص و درمان اختلالات نورولوژیک در تهران مشغول به فعالیت می باشد. بخش کاردرمانی جسمی مرکز با تجهیزات ویژه مکانو تراپی و تجربه بالای کاردرمانان مرکز در کنار بخش ماساژ درمانی و آب درمانی در کاهش اسپاستیسیتی و سفتی اندام ها در بیماران بسیار موثر عمل می کنند. درمان کودکان فلج مغزی و کودکان با اختلالات نورولوژیک به صورت تخصصی زیر نظر دکتر صابر صورت می گیرد.

یافته های بالینی شامل پوسچر ابنورمال،کاهش دامنه حرکتی پسیو، هایپر رفلکسی،مقاومت غیر ارادی به حرکت با یا بدون پدیده چاقوی ضامن دار (رها شدن به دنبال کشیدگی)،اسپاسم، کلنوس و الگوی حرکتی ابنورمال( سینرژی ها،هم انقباضی عضلات آگونیست و آنتاگونیست، دیس تونی اسپاستیک) می باشد. برای سنجش اسپاستیسیتی با اهداف تحقیقاتی،از ارزیابی های الکترودیاگنوز ( مثل اچ رفلکس و شاخص مهار لرزش) و آزمون پاندول استفاده می شود که گاهی با ارزیابی بالینی همسو نیست. بیشتر آزمون های کمی و توالی آنها بالینی هستند. برای مثال تصویر دفورمیتی اندام، تصویر پوسچر نشسته اندام، فیلم راه رفتن بیمار یا فیلم اجرای تکالیف ساده به جمع آوری نتایج توانبخشی و اثربخشی وسایل کمکی کمک می کند. تصاویر نسبت به ابزارهای آنالیزگر،دید ترکیبی تری ایجاد می‌کنند و یک ابزار ارتباطی مهم با بیمار،خانواده و مراقب می باشند.

دامنه حرکتی فعال و غیرفعال باید بررسی شوند. مقیاس آشورث و ورژن اصلاح شده آن و مقیاس تاردیو،مقاومت نسبت به حرکت پسیو را می سنجند. مقیاس آشورث به طور گسترده مورد استفاده بوده و روایی آن بررسی شده است. دامنه نمره دهی آن از صفر ( تون عضلانی هنجار) تا 4  (اندام آسیب دیده در فلکسیون یا اکستانسیون سفت بوده) است و نمرات میانی نشان دهنده افزایش درجه مقاومت نسبت به حرکت پسیو اندام می باشد.

کاردرمانی کودکان اسپاستیک

چهار هدف برای درمان اسپاستیسیتی در نظر گرفته می شود:

• بهبود پوسچر؛ نتایج مثبت شامل کاهش خطر زخم های فشاری، تسهیل پوزیشن دهی در ویلچر یا رخت خواب و کاهش مسئولیت مراقبت است. کسب هدف نیازمند توانبخشی است.
• بهبود حرکات پسیو (بهبود دامنه حرکتی و کاهش دفورمیتی برای کم کردن مقاومت به حرکت پسیو). کسب این هدف نیاز به کشش روزانه و استفاده از ارتزها توسط کاردرمانی کودکان اسپاستیک دارد.
• بهبود عملکرد فعال، کنترل اسپاسم و کاهش هم انقباضی عضلات آنتاگونیست در حرکت یا عملکرد دلخواه مثل کاهش تون عضلات فلکسور انگشتان برای تسهیل رها سازی اشیاء. به دلیل فقدان قدرت حرکتی قابل ملاحظه (تحت عنوان اسپاستیسیتی) و بسیاری نقایص دیگر که می­توانند با فقدان عملکرد مرتبط باشد، کسب این هدف چالش برانگیزترین بخش کار است.

بسته به کشور و سیستم مراقبت سلامت، گزینه­ های مختلف درمان دارویی برای مدیریت اسپاستیسیتی مورد استفاده قرار می­گیرند.  درمان اسپاستیسیتی برای مدت زمان طولانی استفاده می­شود و برای بیشتر آنان شواهد اثر بخشی دیده شده است. به یاد داشته باشید که اسپاستیسیتی گاهی می تواند کمک کننده باشد (مثلا اسپاستیسیتی اندام تحتانی در عضلات اکستانسور می­تواند به حفظ توانایی بیمار در ایستادن با وجود ضعف عمیق کمک کند). گزارش هایی هم وجود دارد که حاکی از آن است که با کاهش تون، افزایش شدت آتاکسی اتفاق می­افتد. این گمان هم وجود دارد که اسپاستیسیتی به پیشگیری از ترومبوز وریدی عمقی و به کم کردن فشار بر ساختارهای استخوانی کمک می­کند. همیشه دیگر اجزای کنترل حرکتی (مثل قدرت و هماهنگی) و عملکرد کاری با اسپانتیسیتی را نیز مورد سنجش قرار دهید. وقتی مساله اصلی اسپاستیسیتی باشد، جمع آوری اطلاعات با جزئیات کافی در مورد نتایج متناقض اسپاستیسیتی (مثل اسپاسم دردناک شدید در بازوها یا پاها که خواب فرد را به هم می­ریزد یا خشکی شدید در دست که مانع انجام بهداشت شخصی می­شود و با حرکت پسیو درد ایجاد می­کند) از اهمیت بسزایی برخوردار است. این کار تنظیم اهداف و برنامه ریزی درمانی را تسهیل می­کند.

درمان اسپاستیسیتی

مدیریت موفق اسپاستیسیتی معمولا از طریق هر دو برنامه توانبخشی و دارودرمانی انجام می­شود. به عنوان یک قانون کلی، برنامه کششی روزانه برای همه بیماران پیشنهاد می­شد (جز در موارد کانتراندیکاسیون پزشکی). مداخلات پیشرفته و گران نمی­تواند جای برنامه کششی را بگیرد. اگر بیمار توانایی اجرای تمرینات کششی را ندارد، می توان به مراقب وی آموزش داد. مداخلات عنوان شده در جدول 5-2 انحصاری نیستند، بلکه باید ترکیب شوند تا اهداف تعیین شده کسب شوند. برای مثال اگر بهبود عملکرد هدف مورد نظر است، توانبخشی باید با درمان دارویی برای کاهش تون ترکیب شود.

برای اسپاستیسیتی داروهای خوراکی در ترکیب با برنامه کششی اولین خط مداخله است. به دلیل احتمال زیاد عوارض جانبی، این داروها باید با دوز کم شروع شوند و به آهستگی به حد مناسب برده شوند (بخصوص مسکن­ها ضعف را افزایش می­دهد و عدم تعادل و احتمال افتادن را زیاد می­کند). به دلیل احتمال وجود مشکلات شناختی نحوه مصرف مقدار مناسب دارو باید به صورت نوشتاری به فرد آموزش داده شود. به نظر می آید دارو با یک هدف درمانی آغاز شده ولی اهداف دیگری راهم دنبال می­کند. مثلا داروهای مسکن مربوط به خواب برای کنترل اسپاسم و تسهیل خواب به کار می­روند، در حالی که دارویی با تسکین کمتر در طول روز قابل استفاده است. زمانی که بیمار بیشترین دوز مورد تحمل از یک دارو را دریافت می کند ولی کاهش اسپاستیسیتی به طور کامل کسب نمی شود، داروی دوم اضافه می­شود.

هنگامی که اسپاستیسیتی ناحیه­ ای است یا در یک ناحیه مزاحمت بیشتری ایجاد می­کند، داروهای خوراکی بهترین انتخاب نیستند. مداخلات توانبخشی متمرکز مثل ارتز یا درمان دارویی منطقه ای مثل تزریق بوتولینم توکسین و فنول، به مدیریت مشکل با کمترین خطر افت تون عمومی و عوارض جانبی سیستمیک کمک می­کنند. اما عوارض جانبی مثل درد، تورم، فیبروز و بی حسی نیز وجود دارد.

وقتی اسپاستیسیتی شدید و منتشر است و به دیگر گزینه های درمانی مثل توانبخشی و دارو مقاوم باشد، جراحی یا ITB قابل استفاده است. جراحی شامل افزایش طول تاندون یا انتقال تاندون است و برای حفظ بهداشت مناسب یا جلوگیری و اصلاح کانتر کچرها و در نتیجه حفظ عملکرد استفاده می شود. از آن جایی که درمان ITB کاشت پمپ یا تیوب به صورت جراحی انجام می­شود، نیازمند ویزیت برای تنظیم و تعویض پمپ بوده و عوارض بالقوه­ای دارد، لذا داوطلب این روش­ها باید با دقت ارزیابی شود (مثل آزمون تزریق ITB ) و به طور دقیق درباره خطرات و فواید این گزینه درمان آموزش داده شود. استفاده از پمپ عوارض جانبی دارو را در مقایسه با مصرف خوراکی آن کاهش می­دهد. عود مجدد علائم در مصرف خوراکی دارو نسبت به پمپ احتمال بیشتری دارد و افرادی که از پمپ استفاده می­کنند، سطح بالاتری از رضایتمندی اسپاستیسیتی و اسپاسم های دردناک کمتری را گزارش می دهند. ریزوتومی انتخابی پشتی جایگزین ممکن برای ITB در بیماران با اسپاستیسیتی شدید و منتشر است، ولی در درمان استفاده نادری دارد.

گزینه های درمانی برای دامنه حرکتی کاهش یافته (مثل کانتر کچر فیکس شده) شامل تمرینات کششی، اسپیلنت و بریس (مثل اسپیلنت های قابل تطبیق)، گچ گیری سریال که توسط کاردرمانی کودکان اسپاستیک انجام می گیرد، جراحی های ارتوپدی (بخصوص آزاد سازی تاندون) می­باشد. برای اجرای این استراتژی ها هایپرتونی اسپاستیک و اسپاسم باید تا حد ممکن کنترل شوند چون عضلات اسپاستیک تمایل به مقاومت دارند و می­توانند منجر به ناراحتی، افزایش خطر زخم های فشاری و بازگشت کانترکچر شود.

مداخلات جهت کاهش اسپاستیسیتی

نکات کلیدی درباره درمان اسپاسم کودک

• به ندرت اسپاستیسیتی به تنهایی اتفاق می­افتد و اغلب با دیگر اجزای سندروم نورون محرکه فوقانی (بخصوص ضعف و فقدان زبردستی)، دیگر نقایص نورولوژیک (مثل بینایی، حسی و شناختی) و نقایص اسکلتی- عضلانی همراه است.
• اسپاستیسیتی می تواند کمک کننده باشد. اسپاسم و هایپرتونی می تواند به حفظ عملکرد از طریق جبران نقایص کنترل حرکتی کمک کند.
• به دلیل ناهماهنگی تظاهرات بالینی و علایم نوسانی که ام اس را مشخص می­کنند، ارزیابی نتایج اسپاستیسیتی و پیش بینی نتایج درمان دشوار است.
• تعریف شفاف اهداف و انتظارات و ترکیب مداخله با استفاده از قوانین مختلف شانس دستیابی به نتایج مثبت را افزایش می­دهد.

سوالات متداول:

1- اهداف اصلی کاردرمانی در کودکان اسپاستیک چیست؟

بهبود پوسچر: کاهش خطر زخم فشاری، تسهیل جای‌گیری در ویلچر یا رخت‌خواب.

بهبود حرکات پسیو: افزایش دامنه حرکتی و جلوگیری از دفورمیتی با تمرینات کششی و ارتز.

بهبود عملکرد فعال: کنترل اسپاسم، کاهش هم‌انقباض عضلات آنتاگونیست، تسهیل انجام فعالیت‌های هدفمند

2- چه روش‌هایی در مرکز دکتر صابر برای درمان اسپاستیسیتی استفاده می‌شود؟
این مرکز از روش‌هایی مانند مکانوتراپی، آب‌درمانی تخصصی، ماساژ درمانی کودک، کاردرمانی جسمی و ذهنی، SI (یکپارچگی حسی)، بازی‌درمانی و ارائه ارتز استفاده می‌کند

مشکلات حسی در فلج مغزی و سندروم داون

اختلالات حسی در کودکان فلج مغزی و سندروم داون یکی از مشکلات پیشروی این کودکان است. تمرینات یکپارچگی حسی در کاردرمانی می تواند باعث بهبود مشکلات حسی این کودکان و کاهش مشکلات همراه آن باشد. مرکز کاردرمانی فلج مغزی و گفتاردرمانی دکتر صابر با در اختیار داشتن بخش های تخصصی نظیر اتاق سنسوری روم مجهز به تجهیزات دیجیتالی، ماساژ درمانی و بخش تعدیل حسی، کاردرمانی در یکپارچگی حسی و… در حیطه بهبود مشکلات حسی کودکان فلج مغزی و سندروم داون به صورت کاملا تخصصی مشغول به فعالیت می باشند. مرکز دکتر صابر با دو شعبه فعال در غرب و شرق تهران و تیم تخصصی درمانی شامل کاردرمانان، گفتاردرمانان و روانشناسان متخصص، توانسته است کلیه نیاز های این کودکان را در حیطه توانبخشی تامین نماید و بهترین نتیجه درمانی را حاصل کند.

مشکلات حسی کودکان سندروم داون

کودکانی که دارای سندروم داون هستند، به طور عمومی دارای تون عضلانی پایین، مفاصل دارای حرکت بیش از اندازه، مهارت های حرکتی ضعیف، مهارتهای تمایز حسی ضعیف و بسیاری از مشکلات دیگر هستند. کودکانی که با تورتیکولی به دنیا می آیند، فقط یک چرخش گردنی دارند که سر به یک طرف می‌رود و دامنه محدودی در حرکات گردنی داشته و گردن درد و سایر علائم دیگر را نیز دارند. یک استراتژی فعال و برنامه قوی می تواند در سنین خیلی پایین از محدودیت‌های مهمی در بینایی جلوگیری کند و در مناطق موثر بدن داده‌های حس لمس را می‌تواند تحمل کند.کودکان سندرم دان ممکن است چالش‌های حسی مرتبط با ورودی حس عمقی داشته باشند. ورودی حس عمقی، ورودی حسی به عضلات و مفاصل است. افراد مبتلا به سندرم داون تمایل به تون عضلانی پایین دارند که می‌تواند بر نحوه تفسیر ورودی حسی که از طریق عضلات و مفاصلشان دریافت می‌کنند، تأثیر بگذارد (Bruni, 2016). اغلب آنها برای کمک به تنظیم بدن خود به ورودی حس عمقی بیشتری در عضلات و مفاصل خود نیاز دارند. این امر همچنین تنظیم میزان نیرویی که با عضلات خود تولید می‌کنند را برای افراد مبتلا به سندرم داون دشوار می‌کند؛ آنها اغلب کاری را خیلی سخت انجام می‌دهند (فشار زیادی به یک شیء وارد می‌کنند تا بشکند) یا به اندازه کافی سخت انجام نمی‌دهند (فشار ناکافی وارد می‌کنند و در نگه داشتن یک شیء مشکل دارند).

نقص در پردازش حسی ممکن است کارهای روزمره مانند حمام کردن، لباس پوشیدن و غذا خوردن را به چالش بکشد. ما اغلب می‌بینیم و می‌شنویم که بیماران لوسیون را روی پوست خود تحمل نمی‌کنند، با وجود اینکه پوستشان خشک است. برخی افراد دوست ندارند آب صورتشان را لمس کند، که بر حمام کردن و بهداشت تأثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به سندرم داون ممکن است به دلیل احساسی که لباس به آنها می‌دهد، دوست نداشته باشند جوراب، کفش یا سایر لباس‌ها را بپوشند. تغییر از لباس‌های یک فصل به فصل دیگر نیز ممکن است یک چالش باشد.

افراد مبتلا به سندرم داون ممکن است مشکلات غذایی مرتبط با حس نیز داشته باشند. به عنوان مثال، اغلب گزارش می‌شود که آنها بدغذا هستند. برخی ممکن است هنگام غذا خوردن دهان خود را پر کنند. این ممکن است به دلیل نقص حس عمقی باشد. برای اینکه یک فرد بتواند بجود، باید غذا را در دهان خود احساس کند، و ممکن است این حس را فقط در صورتی داشته باشند که دهان خود را تا گونه‌ها پر کنند. این یک عادت غذایی ایمن نیست. سایر مشکلات تغذیه‌ای که گزارش شده‌اند شامل مشکل در احساس تشنگی یا سیری (پر بودن) است. این مربوط به سیستم حس درونی است، یکی از هشت سیستم حسی. برای اطلاعات بیشتر در مورد هشت سیستم حسی، لطفاً به

کودکانی که برای بلع از لوله استفاده می کنند، شرایطی مثل بیماری هیرسچ رانگ ،اختلالات گوارشی، ناتوانی در بلع یا بلع ناقص، ناتوانی برای رشد و پیشرفت و دیگر مشکلاتی که ممکن است حرکات دفاعی دهانی را رشد دهد دارا هستند. کودکان عقب مانده ذهنی در حس عمقی و حس لمس دچار مشکل بوده و درک درستی از حواس خود ندارند.

مشکلات حسی کودکان فلج مغزی

اختلال پردازش حسی (SPD) اغلب در افراد مبتلا به فلج مغزی (CP) مشاهده می‌شود، که اغلب همراه با اختلالات حرکتی است. در حالی که CP عمدتاً بر مهارت‌های حرکتی تأثیر می‌گذارد، سیستم حسی نیز می‌تواند به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار گیرد و منجر به مشکلاتی در پردازش اطلاعات حسی مانند لمس، بینایی، صدا و حرکت شود. این می‌تواند به صورت بیش‌حساسیتی (واکنش‌پذیری بیش از حد) یا کم‌حساسیتی (واکنش‌پذیری کمتر) به ورودی‌های حسی ظاهر شود و بر فعالیت‌های روزانه، مهارت‌های حرکتی و رشد کلی تأثیر بگذارد.

پردازش حسی در فلج مغزی:

CP و اختلال یکپارچگی حسی: بسیاری از افراد مبتلا به CP دچار اختلال یکپارچگی حسی هستند، جایی که مغز برای پردازش موثر اطلاعات حسی با مشکل مواجه می‌شود.

بیش‌حساسیتی:این می‌تواند منجر به واکنش‌های شدیدتر به محرک‌های حسی شود و باعث اجتناب از بافت‌ها، صداها یا حرکات خاص شود. به عنوان مثال، کودکی با بیش‌حساسیتی لمسی ممکن است از برچسب لباس یا انواع خاصی از لمس آزرده شود.

کم‌حساسیتی:برعکس، کم‌حساسیتی می‌تواند منجر به کاهش آگاهی از ورودی‌های حسی شود و برای ثبت آن توسط مغز به تحریک شدیدتر یا طولانی‌تر نیاز داشته باشد.

مشکلات پردازش حسی در CP می‌تواند جنبه‌های مختلف زندگی را تحت تأثیر قرار دهد، از جمله مهارت‌های حرکتی (دست و پا چلفتی بودن، مشکل در کارهای حرکتی ظریف)، تعادل، هماهنگی و حتی رشد عاطفی و اجتماعی.

وقتی که این بچه‌ها توانایی خوردن با دهان را کسب می کنند،ممکن است توانایی تحمل تنوع وسیعی از غذاها و طعم را نداشته باشند. بچه‌هایی که ناتوانی های جسمی مثل فلج مغزی و همی پلژی را دارند به طور کلی مشکلات پردازش حسی در دو حیطه با درجاتی از ناتوانی در تعیین موقعیت و شدت آسیب دارند. در ابتدا، شرایط ناتوانی ممکن است به ساختارهای فیزیولوژیکال آسیب بزند مثل توانایی دریافت انتخابی داده های حسی. دوم اینکه، محدودیت حرکتی ممکن است دسترسی به تحریکات حسی را محدود کند. کودکی که حرکت محدود دارد ممکن است به طور کلی فرصتی برای حرکت در مکان ها و چالش با جاذبه را نداشته باشد. برای مثال ممکن است یک کودک فلج مغزی کوتاهی عضلانی یا کوتاهی مفصلی داشته باشد که باعث مشکلاتی در حرکت کردن و دریافت داده های حس لمس و دهلیزی عمقی می شود. فلج اعصاب جمجمه‌ای، لوچی، نیستاگموس ممکن است مشکلاتی را برای کودک در یکپارچه کردن و استفاده از داده های دهلیزی و بینایی پدید آورد.

مراقبت های خاص باید برای ناتوانایی های پایه ای حسی به وسیله فراهم کردن محرک‌های حسی خوب و پر بازده به حداقل برسد. این مراقب ها برای کودک فلج مغزی که از ویلچر استفاده می کند به این صورت است که باید او را از صندلی چرخدار دور کرده و روی کف زمین به صورت ایستاده قرار دهیم تا تحمل وزن او پیشرفت کند این امر به واسطه مفاصل که به خوبی محرک‌های حسی را برای قسمتهای مختلف بدن فراهم می کند، محقق می‌شود.

منابع:

https://www.flintrehab.com

Bruni, M. (2016). Fine Motor Skills in Children with Down Syndrome. 3rd ed. Bethesda, MD: Woodbine House.

سوالات متداول:

1.آیا مشکلات بلع و آبریزش دهان در کودکان سندروم داون مربوط به اختلال حسی است؟

بله. کودکان سندروم داون به علت اختلال در حس لامسه و حس عمقی در دهان، نمی توانند فشار لازم را بر روی عضلات لب ها برای بسته نگه داشتن دهان وارد کنند. همچنین به علت کم حسی لامسه متوجه ریزش آب دهان به بیرون از دهان نمی شوند. ماساژ ها وتحریکات حسی با برس و گفتاردرمانی حسی می تواند این مشکلات را بهبود بخشد.

2.اختلال پردازش حسی در کودکان فلج مغزی چه مشکلی ایجاد می کند؟

مشکلات پردازش حسی در کودکان فلج مغزی به دو صورت بیش حسی و کم حسی خود را نشان می دهد و بر روی توانایی های حرکتی و استقلال کودکان تاثیر بسزایی دارد. عدم درک حس درد و یا کم حسی در دما می تواند آسیب های جدی به کودک وارد کند. همچنین بیش حسی لمسی موجب اجتناب کودک از پوشیدن لباس های خاص یا اجتناب از لمس اشیاء و حتی لمس زمین با کف پا می گردد.

اسپاستیسیتی چیست| سفتی اندام | کلینیک توانبخشی غرب تهران| کلینیک توانبخشی پایا | دکتر صابر

 اسپاستیسیتی چیست؟ سفتی و کوتاهی در اندام های فرد را که می تواند به علل مختلف ایجاد شود اسپاستیسیتی می گویند. علائم رایج همراه اسپاستیسیتی شامل سفتی و کوتاهی عضلات،اسپاسم،کلنوس،درد و سختی حرکت اندام مبتلا است. مرکز توانبخشی دکتر صابر با دو شعبه فعال در غرب و شرق تهران در زمینه تشخیص و درمان اختلالات نورولوژیک در تهران مشغول به فعالیت می باشد. بخش کاردرمانی جسمی مرکز با تجهیزات ویژه مکانو تراپی و تجربه بالای کاردرمانان مرکز در کنار بخش ماساژ درمانی و آب درمانی در کاهش اسپاستیسیتی و سفتی اندام ها در بیماران بسیار موثر عمل می کنند. درمان کودکان فلج مغزی و کودکان با اختلالات نورولوژیک به صورت تخصصی زیر نظر دکتر صابر صورت می گیرد.

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

اسپاستیسیتی یا سفتی اندام چیست

یافته های بالینی شامل پوسچر ابنورمال،کاهش دامنه حرکتی پسیو، هایپر رفلکسی،مقاومت غیر ارادی به حرکت با یا بدون پدیده چاقوی ضامن دار (رها شدن به دنبال کشیدگی)،اسپاسم، کلنوس و الگوی حرکتی ابنورمال( سینرژی ها،هم انقباضی عضلات آگونیست و آنتاگونیست، دیس تونی اسپاستیک) می باشد. برای سنجش اسپاستیسیتی با اهداف تحقیقاتی،از ارزیابی های الکترودیاگنوز ( مثل اچ رفلکس و شاخص مهار لرزش) و آزمون پاندول استفاده می شود که گاهی با ارزیابی بالینی همسو نیست. بیشتر آزمون های کمی و توالی آنها بالینی هستند. برای مثال تصویر دفورمیتی اندام، تصویر پوسچر نشسته اندام، فیلم راه رفتن بیمار یا فیلم اجرای تکالیف ساده به جمع آوری نتایج توانبخشی و اثربخشی وسایل کمکی کمک می کند. تصاویر نسبت به ابزارهای آنالیزگر،دید ترکیبی تری ایجاد می‌کنند و یک ابزار ارتباطی مهم با بیمار،خانواده و مراقب می باشند.

دامنه حرکتی فعال و غیرفعال باید بررسی شوند. مقیاس آشورث و ورژن اصلاح شده آن و مقیاس تاردیو،مقاومت نسبت به حرکت پسیو را می سنجند. مقیاس آشورث به طور گسترده مورد استفاده بوده و روایی آن بررسی شده است. دامنه نمره دهی آن از صفر ( تون عضلانی هنجار) تا 4  (اندام آسیب دیده در فلکسیون یا اکستانسیون سفت بوده) است و نمرات میانی نشان دهنده افزایش درجه مقاومت نسبت به حرکت پسیو اندام می باشد.

سنجش تون عضلانی در حالت استراحت باید تا حد ممکن با سنجش تون داینامیک در زمان اجرای حرکات ساده و تکالیف عملکردی همراه باشد. مقیاس تکرار اسپاسم مکمل خوبی است، چرا که گاهی اسپاسم دردناک بوده و در خواب و فعالیت ها تداخل دارد. مقیاس درجه بندی نمره ای اسپاستیسیتی نیز مورد بررسی روایی قرار گرفته است. بنابراین هنگام برنامه ریزی مدیریت اسپاستیسیتی و ارزیابی نتایج درمان،سنجش نتایج آن ( مثل درد ،اختلال خواب،محدودیت فعالیت) نیز ضروری است. مقیاس های عمومی فعالیت، مشارکت و کیفیت زندگی اغلب نسبت به تاثیر مداخله در کاهش اسپاستیسیتی حساسیت ندارند. مقیاس 88 آیتمی اسپاستیسیتی در ام اس تنها ابزار اختصاصی ام اس به صورت خود گزارشی است که تأثیر اسپاستیسیتی بر فرد دارای ام اس را می سنجد.

فلج مغزی چیست (سی پی)

قسمت های مختلف مغز انسان مسئول کنترل اعمال، رفتار و حرکاتی است که در طی شبانه روز از او سر می زند. فلج مغزی چیست؟ یک واژه کلی است که به بیماری هایی اطلاق می شود که در آنها حرکات،حالت کلی بدن و هماهنگی بین دست و پا و تنه دچار آسیب می شود. علت فلج مغزی در نوزادان آسیب یکی از نواحی کنترل کننده حرکت در مغز (قشر مغز، هسته های قاعده ای یا مخچه) می باشد و یا رشد آن دچار اختلال می گردد. بنابراین فلج مغزی بیماری است که در آن کنترل عضلات بدن در نتیجه آسیب به بخش‌هایی از مغز دچار اشکال می شود. معمولا والدین با دانستن مراحل رشد طبیعی می‌توانند متوجه تاخیر رشدی کودک‌شان بشوند. اگر کودکی در یکی از حوزه‌های رشدی بویژه عملکرد حرکتی دچار تاخیر باشد، شناسایی علت و علائم فلج مغزی (در صورت رخداد) می‌تواند به تشخیص زودهنگام آن بیانجامد. فلج مغزی در حدود ۱۸ ماهگی در اکثر کودکان قابل تشخیص می‌شود. تعیین علت فلج مغزی در جنین و درمان فلج مغزی در مرکز فلج مغزی دکتر صابر به صورت تخصصی توسط کاردرمانان مجرب و گفتار درمانان فلج مغزی انجام می گیرد و به کودکان و والدین آنان کمک می کند کودک را به حداکثر توانایی های حرکتی و ذهنی خود برسانند.

فلج مغزی چیست

اصطلاح فلج مغزی زمانی به وسیله متخصصین به کار می‌رود که آسیب مغزی،پیش از تولد،حین تولد و یا در سال های اول زندگی کودک،در مغز در حال رشد اتفاق افتاده باشد. نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه داشت این است که مشکل حرکتی کودک فلج مغزی،در طی مراحل رشد حرکتی کودک خود را نشان می‌دهد.

نکته بسیار مهمی که ضروری است والدین به آن توجه داشته باشند این است که پیش از تشخیص قطعی، پزشک منتظر می‌شود تا ببیند کودک چگونه مراحل رشد حرکتی خود را طی می‌کند. بنابراین تا زمان رسیدن به سن دو سالگی، تشخیص قطعی مطرح نمی‌شود و ممکن است از اصطلاحات دیگری استفاده کند. در این گونه مواقع،به هیچ عنوان مضطرب و نگران نشوید،درمانهای توانبخشی را با توصیه پزشک در اسرع وقت شروع کنید و از کاردرمانگر خود بخواهید تا اصطلاحات مطرح شده را برای شما توضیح بدهد.

متمایزترین علائم نوزاد سی پی عبارتند از:

• لگد نزدن
• سفت بودن و خشکی دست و پا
• شل بودن تنه، دست و پا، کندی حرکات یا وجود لنگی در آن­ها
• اشکال در حرکات چشم‌ها
• یک سمت بدن را کت داده و سمت دیگر بی‌حرکت است.
• تا سه ماهگی لبخند نزند.
• عدم توانایی در کنترل سر بین ۳ تا ۶ ماهگی
• نبردن دست به دهان بعد از ۳ ماهگی
• غلت زدن را آغاز نکرده یا دستانش را به طرف اشیا نمی‌برد.
• به صدا و نور حساس نیست.
• تاخیر در برقراری ارتباط با دیگران
• تا ۱۸ ماهگی راه نرود.
• با افراد و یا اشیا احساس آشنایی نداشته باشد.
• توان عضلانی غیرعادی و غیرطبیعی

موارد خفیف فلج مغزی معمولا دیر تشخیص داده می‌شوند چراکه تا زمانیکه کودک بزرگتر نشود، علائم و نشانه‌های فلج مغزی در او آشکار نمی‌گرد. در مجموع، کودکان از بدو تولد تا ۳ سالگی باید به شدت تحت نظارت و پایش بوده و والدین نیز باید گوش به زنگ باشند تا در صورت پیشی گرفتن رشد دیگر کودکان از کودک خود و یا تا خیر رشدی کودک خود، در اسرع وقت برای پیگیری به پزشک مراجعه کنند.

 در صورت کندی رشد کودک چه باید کرد؟

اولین قدم در تشخیص فلج مغزی کشف علائم تاخیر رشدی در کودک است. والدینی که به اختلال تکاملی – حرکتی کودک خود مشکوک هستند، در اسرع وقت باید به پزشک متخصص مراجعه کنند. هرچه زودتر فلج مغزی تشخیص داده شود، زودتر درمان آن آغاز شده و احتمال بهبود کیفیت زندگی کودک افزایش پیدا می‌کند. والدین باید مطمئن شوند که متخصص اطفالی که به او مراجعه می‌کنند:

• در تشخیص فلج مغزی تبحر داشته باشد.
• خواهان برقراری ارتباط با والدین و کودک باشد.
• دلسوز بوده و حس همدردی داشته باشد.
• با متخصص مرتبط در دیگر عرصه‌های پزشکی و توانبخشی آشنایی داشته باشد.

تشخیص فلج مغزی بعضی اوقات نیازمند گذر زمان بوده و برای والدین استرس‌زا است. در این شرایط، یافتن یک متخصص اطفال با تجربه اهمیت دارد. کودکانی که در مرحله غربالگری تشخیص فلج مغزی هستند، غالبا باید بوسیله متخصصین دیگر (بطور مثال متخصص مغز و اعصاب) نیز ویزیت شوند.

اکیدا به والدین توصیه می‌شود که در سنین ۹، ۱۸، ۲۴ تا ۳۰ ماهگی، جهت غربالگری و تشخیص زودهنگام اختلالات رشدی به مراکز بهداشت یا متخصصین مربوطه مراجعه کنند. گاهی اوقات لازم است والدین به علت شدت علائم بیش از مواردی که در بالا ذکر شد، به غربالگری مراجعه کنند.

علت فلج مغزی در کودکان چیست؟

از هر هزار کودک متولد شده، دو نفر به فلج مغزی مبتلا می‌شوند. در همین ابتدا تاکید بر دو نکته ضروری به نظر می رسد:

1. با وجود بررسی‌های متعدد، معاینات دقیق و آزمایشات متنوع، ممکن است نتوان علت واحد و مشخصی برای ابتلای کودک به فلج مغزی پیدا کرد.

2. پزشکان و درمانگران اغلب نمی توانند در مورد مکانیسم آسیب مغز کودک و یا علل عدم رشد طبیعی آن، دلیل مشخص و دقیقی ارائه بدهند.

در مجموع، مشکلات مغزی این دسته از کودکان در مواقع زیر ایجاد می شود:

1. هنگامی که مغز جنین به طور طبیعی رشد نکند و به اندازه کافی تشکیل نشود. در نتیجه، کودک پس از تولد،دچار نابهنجاری های مغزی می گردد.
2. در ماه های اول بارداری، به طور مثال زمانی که مادر مبتلا به عفونتهای خاصی مثل سرخجه یا سیتومگال ویروس می شود.
3. در حین زایمان یا در زمان تولد،مانند وقتی که اکسیژن کافی به مغز کودک نمی رسد.
4. بلافاصله بعد از تولد،مانند زمانی که نوزاد در اولین روزها یا هفته های زندگی خود مبتلا به مننژیت می شود.
5. در کودکانی که در اولین سال های عمر خود، حادثه برایشان رخ می دهد که منجر به آسیب دائمی مغزی در آنها می گردد. این کودکان نیز در زمره کودکان مبتلا به فلج مغزی قرار می گیرند.

اخیراً می‌توان با استفاده از فناوری‌های تصویربرداری مغزی نظیر ام آر آی ( MRI ) و آزمایشات خونی پیچیده،دیگر علل ناشناخته فلج مغزی را شناسایی کرد. در مجموع، فلج مغزی که بیماری چند علتی و پیچیده است. در حال حاضر،تحقیقات دانشمندان بیانگر این نکته است که فلج مغزی به طور عمده ۷۵ درصد از عواملی که پیش از تولد (حین حاملگی) بر مغز جنین تاثیر می گذارند، ایجاد می گردد. بین ۱۰ تا ۱۵ درصد موارد ابتلاء وابسته به مشکلات زمان تولد یا دوره نوزادی است. ۱۰ درصد باقی مانده مربوط به بیماری ها و یا حوادثی است که در هفته‌ها،ماه ها یا سال های اول زندگی کودک به مغز و آسیب می‌زنند. بیماری هایی که تا سنین 5 یا 6 سالگی، کودک را مبتلا کرده و منجر به نقائص دائمی در سیستم عصبی او می شوند، نیز در زمره فلج مغزی قرار می‌گیرند. نوزاد هر چه نارس تر به دنیا بیاید،خطر ابتلای او به فلج مغزی افزایش پیدا میکند. در اینگونه مواقع،گاهی اوقات نمی توان به وضوح مشخص کرد که مشکلات عصبی کودک،قبل از تولد زودهنگام (نارس) او ایجاد شده و یا اینکه تولد نارس او علت فلج مغزی در جنین گردیده است! بار دیگر تاکید بر این نکته ضروری به نظر می رسد که علت اولیه ابتلا به فلج مغزی،عضلات و اعصاب متصل به آنها نیستند بلکه علت اولیه،آسیب یا نقص رشدی نواحی ای از مغز است که کنترل عضلات و حرکات بدن را بر عهده دارند.

علت فلج مغزی

1. عفونت مادر در اوایل دوران بارداری می تواند علت فلج مغزی جنین باشد.
2. خونریزی مغزی که احتمال وقوع آن پس از تولد نارس و ابتلای به عفونت افزایش پیدا می کند.
3. رشد و نمو غیر طبیعی مغز از دیگر علل فلج مغزی نوزاد است
4. زایمان سخت یا تولد پیش از موعد
5. زمینه ژنتیکی_اگرچه احتمال انتقال ژنتیکی فلج مغزی از یک نسل به نسل دیگر کاملا نادر است.
6. رشد کم جنین در دوران بارداری
7. عدم سازگاری گروه های خونی مادر و جنین
8. عفونت و یا حادثه ای که در سال های ابتدایی زندگی کودک به مغز او آسیب برساند.
9. تولد های چندتایی (دوقلویی یا چند قلو زایی) احتمال وقوع فلج مغزی را افزایش می‌دهد.

با وجود این همه علتی که برای وقوع فلج مغزی گفته شد،در اکثر مواقع نمی‌توان علت واضحی برای این بیمار یافت.

علی رغم تمام نکات گفته شده پیرامون علل فلج مغزی و نیز اطلاع رسانی هایی که تا به حال در این رابطه صورت گرفته است،تقریبا تمام خانواده ها درباره دلایل و چگونگی ایجاد این بیماری نگران باقی مانده و این نگرانی را به شیوه های گوناگون بروز می دهند.اما باید گفت که این واکنش قابل درک بوده و بروز آن طبیعی محسوب می‌شود. والدین غالباً بابت اعمال یا اشتباهاتی که احتمالاً خواسته یا ناخواسته در طی بارداری و یا حین تولد مرتکب شده‌اند،خود را مقصر دانسته و سرزنش می‌کنند. اما معمولاً حوادث و اتفاقاتی که والدین بابت آنها خود را سرزنش می کنند،یا علت اصلی ابتلای کودک به فلج مغزی نیستند و یا اینکه غیر قابل اجتناب بوده و آنها قادر به پیشگیری از وقوع شان نبودند. در اینگونه شرایط بهتر است والدین مشکلشان را با درمانگر کودک مطرح کنند. این کار موجب می‌شود تا از تجربیات و راهکارهای علمی او بهره مند شوند و از شر باورهای غلط و خرافه آلودی که در سطح اجتماع وجود دارد،رهایی یابد.

سوالات متداول:

1.علت فلج مغزی در کودکان چیست؟

علل مختلفی برای فلج مغزی شناخته شده است که می توان به عفونت های زمان بارداری، خونریزی مغزی پس از تولد، رشد کم جنین ،حوادث در سال های ابتدایی زندگی،عدم سازگاری گروه های خونی مادر و جنین، عوامل ژنتیکی، زایمان سخت و موارد دیگر را اشاره نمود.

2.فلج مغزی چیست؟

اصطلاح فلج مغزی زمانی به وسیله متخصصین به کار می‌رود که آسیب مغزی،پیش از تولد،حین تولد و یا در سال های اول زندگی کودک،در مغز در حال رشد اتفاق افتاده باشد و خود را با علائمی مانند مشکلات حرکتی و ذهنی در کودک نشان می دهد.

انواع فلج مغزی در کودکان| درمان فلج مغزی (سی پی) | کاردرمانی فلج مغزی| توانبخشی دکتر صابر

طیف ابتلای به فلج مغزی وسیع بوده و ممکن است میزان درگیری افراد مبتلا به فلج مغزی و بروز علائم حرکتی از خفیف تا شدید باشد. مشکلات کودک فلج مغزی عبارتند از: ضعف عضلانی،خشکی مفاصل،حرکات بدون ظرافت و دقت،کندی حرکات،حرکات اضافه و اختلال تعادل. این مشکلات به صورت خفیف تا شدید در انواع فلج مغزی در کودکان مشاهده می شود. گفتار درمانی در فلج مغزی و کاردرمانی در فلج مغزی در زمینه درمان انواع فلج مغزی اسپاستیک،آتاکسی و دیس کینتیک کاربرد دارد. مرکز توانبخشی دکتر صابر به صورت تخصصی در زمینه درمان انواع فلج مغزی کودکان و مشکلات فلج مغزی فعالیت می نماید.

 جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

فلج مغزی خفیف در کودکان

انواع فلج مغزی بر اساس شدت درمان های خاصی را نیازمند است. در نوع خفیف فلج مغزی،حرکات زمخت و ناشیانه،به صورت محدود در یکی از اندامها ( دست یا پا) مشاهده می‌شود،به طوری که این علائم حرکتی به ندرت موجب جلب توجه دیگران (به غیر از درمانگر و والدین) به کودک می‌شود. در نتیجه،این کودکان به کمک یا مداخله ویژه و طولانی مدت احتیاج نداشته و فقط لازم است والدین با مراجعه دوره‌ای به پزشک متخصص و  کاردرمانگر،از بهبود علائم و کنترل روند بیماری اطمینان حاصل کنند. اما در نوع شدید فلج مغزی،کودک دچار مشکلات عدیده‌ای در کارهای روزمره،حرکات بدن و اندام های خود می شود. برنامه والدین این دسته از کودکان باید در اسرع وقت به پزشک متخصص مراجعه کرده و پس از تشخیص، به منظور بهبود و کنترل مشکلات حرکتی به کاردرمانی،فیزیوتراپی،گفتار درمانی به دیگر درمان‌های لازم ارجاع داده شوند.

انواع فلج مغزی در کودکان

فلج مغزی غالباً به چهار گروه اصلی طبقه‌ بندی می‌شود: اسپاستیک ، دیس کینتیک ( آتتویید) ،آتاکسیک،و ترکیبی از این موارد. توجه به این نکته ضرورت داردکه در اغلب مواقع تشخیص نوع فلج مغزی در کودک مبتلا به بسیار مشکل بوده و ممکن است یک کودک ترکیبی از علائم هر سه نوع فلج مغزی را داشته باشد.

• فلج مغزی اسپاستیک (هرمی)

اسپاستیک به معنی (سفت و غیرقابل انعطاف) است. این نوع فلج مغزی شایع ترین نوع آن است. در این نوع فلج مغزی، عضلات سفت و ضعیف هستند. همین موضوع موجب می گردد تا میزان حرکات کودک مبتلا به فلج مغزی، به طرز مشهودی کاهش یابد.سفتی عضلات به این دلیل است که پیام هایی که از قسمت های آسیب دیده مغز به عضلات مخابره می شوند،پیام های نامناسبی هستند. در نتیجه باعث انقباض بیش از حد عضلات درگیر می‌شوند.

هنگامی که یک فرد سالم اراده می‌کند حرکتی را انجام دهد، عضلات مسئول آن حرکت به صورت گروهی منقبض می‌شوند. این در حالی است که عضلات مخالف،در حالت عدم انقباض قرار می‌گیرند تا با عضلات مسئولان حرکت مقابله نکنند. به عنوان مثال، زمانی که شما تصمیم می گیرید آرنج خود را خم کنید،عضلات خم کننده آرنج منقبض می شوند. در همان لحظه، عضلات مخالف این حرکت یعنی عضلات باز کننده آرنج شل می شوند تا مانع بسته شدن مفصل آرنج نشوند. در کودکان فلج مغزی اسپاستیک، این ساز و کار طبیعی سیستم عصبی بدن که به مهار متقابل معروف است، به هم میریزد،به شکلی که هر دو گروه از عضلات موافق و مخالف حرکت (در مثال بالا عضلات خم کننده و باز کننده آرنج) با هم منقبض می شوند. درنتیجه انجام دادن حرکت و تکان دادن اندام (به عنوان مثال دست، پا و یا تنه) در این دسته از کودکان فلج مغزی با مشکل مواجهه می‌شود. اگر دست یا پای هر دو طرف بدن سفت شود، فلج مغزی اسپاتیک از نوع دو طرفه بوده و اگر دست یا پای یک سمت بدن سفت گردد،فلج مغزی اسپاستیک از نوع یک طرفه تشخیص داده میشود.

• فلج مغزی دیس کینتیک ( خارج هرمی)

ویژگی اصلی این نوع از انواع فلج مغزی، وجود حرکات غیر طبیعی و غیر ارادی در کودکان مبتلا است. حرکات اضافی و غیر ارادی فلج مغزی نوع دیس کینتیک ، دیسنومیا و آتتوز نام دارند.

دیستونیا: انقباض ممتد عضلانی ای که منجر به چرخش تنه یا اندام،حرکات تکراری و حالات ( پوسچر) غیر طبیعی بدن می گردد، دیستونیا نامیده می شود.

آتتوز: حرکات اضافی غیر قابل کنترل که به ویژه در انگشتان  دست و پا عضلات اطراف دهان رخ می دهد،حرکات آتتوئید نامیده می شوند. زمانی که کودک اندام خود را حرکت می‌دهد،ماهیت غیر قابل کنترل بودن حرکات آتتوز بیشتر به چشم می آید،مانند هنگامی که کودک سعی می کند با دستان خود قاشق یا اسباب بازی اش را بگیرد. از طرفی،وقتی این کودکان را برای جابجایی بغل می کنید،غالباً شر به نظر می رسند.حرکات اضافی به این دلیل به وجود می‌آیند که عضلات درگیر به طور متناوب و با سرعتی متغیر منبسط و منقبض می شوند،به طوری که کنترل ارادی آنها مشکل است. این حالت بر گفتار و شنوایی کودک نیز تاثیر می گذارد.

فلج مغزی آتاکسی

نوع آتاکسی فلج مغزی در مقایسه با دیگر انواع فلج مغزی از شیوع پایین تری برخوردار است. مشکل تعادل ( تلو تلو خوردن و نامطمئن راه رفتن)غالباً به صورت واضح در این دسته از کودکان به چشم می خورد. حرکات افراد مبتلا معمولاً زمخت و ناهماهنگ بوده و به نظر می رسد در انجام حرکات خود بعضا دچار شک و تردید هستند. به این حالت آتاکسیا ( آتاکسی) میگویند. آتاکسی یا همان عدم توانایی در انجام حرکات نرم،دقیق و هماهنگ،تمام عضلات بدن و حرکات آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. این کودکان معمولاً می توانند راه بروند اما برای حفظ تعادل خود همانند کودک سالمی که به تازگی راه رفتن خود را آغاز نموده،پاهای خود را بسیار از هم باز کرده،قدم بر می دارند و این شیوه غلط راه رفتن را تا سنین بالا حفظ می کنند.

از دیگر علائم فلج مغزی نوع آتاکسی می توان به لرزش دست و انگشتان آنها اشاره کرد که معمولاً در حین انجام فعالیت های روزمره و بازی به طور واضح بروز پیدا می کند. آتاکسی حتی عضلات دخیل در گفتار را نیز درگیر می‌کند.در نتیجه این افراد گفتار نامنظم داشته و به مداخلات گفتاردرمانی نیاز پیدا می کنند.آتاکسی حتی عضلات اطراف کره چشم ها را نیز مبتلا می سازد. در نتیجه، حرکات غیرطبیعی به صورت حرکات رفت و برگشتی کره چشم ها یا همان نیستاگموس در این افراد ظاهر می‌شوند.

فلج مغزی ترکیبی

گاهی اوقات آسیب وارده به مغز در حال رشد به یک ناحیه محدود نمی شود. در این گونه مواقع کودک فلج مغزی،ترکیبی از علائم انواع فلج مغزی ای که پیش‌تر توضیح داده شده را از خود بروز می دهد.

کدام قسمتهای بدن در فلج مغزی درگیر می‌شوند؟ انواع فلج مغزی اسپاستیک

میزان ابتلای اعضای بدن،از یک کودک به کودک دیگر متفاوت است. با این وجود،پزشکان و درمانگران برای نشان دادن اندام های درگیر در کودک مبتلا، اصطلاحات خاص و تعریف شده ای را به کار می برند. بنابراین بهتر است به منظور روشن ساختن ذهن والدین و رفع ابهام آن ها،این اصطلاحات به ساده ترین شکل ممکن برای آنها توضیح داده شود.

• مونوپلژی: حرکت یکی از اندامها (معمولاً یکی از دستها) دچار اشکال می شود. این نوع مشکل حرکتی خیلی نادر است.
• همی پلژی: علائم حرکتی در نیمی از بدن ظاهر شده و نیمه دیگر سالم است. اگر علائم حرکتی در نیمه درگیر خفیف باشند،از اصطلاح «همی پارزی» استفاده می‌شود.
• دایپلژی: هر چهار دست و پا درگیر می شوند ولی معمولاً مشکلات حرکتی در پاها شدیدتر است.
• کوداریپلژی: هر چهار دست و پا و نیز تنه درگیر می باشند اما درگیری دست ها بیشتر از پاها خواهد بود.
• همی پلژی دو طرفه: مانند کوادریپلژی هر چهار اندام درگیر می‌شوند ولی درگیری هر سمت بدن متفاوت بوده و در همان سمت یکسان است. به عنوان مثال در یک کودک ممکن است سمت راست به صورت متوسط و سمت چپ به صورت شدید درگیر باشد.
• تری پلژی: سه اندام (معمولاً دو دست و یک پا) دچار مشکل شده‌اند.

مشکلات فلج مغزی

• کودکان فلج مغزی قادر به شنیدن یا فهمیدن سخنان ما نیستند!

گاهی اوقات آسیب مغزی ای که باعث فلج مغزی می شود،می تواند بر شنوایی و گفتار نیز تاثیر بگذارد. با این حال،این طرز فکر کاملاً غلط است که چون دیده شده که یک کودک فلج مغزی برای تکلم بسیار تقلا می کند،بقیه این کودکان هم نمی‌توانند بشنوند یا حرف ما را بفهمند.

• کودکان فلج مغزی همگی ویلچر نشین می‌شوند!

با اینکه بعضی از کودکان فلج مغزی به ویلچر نیاز پیدا می کنند،اما تعدادی از آنها نیز می‌توانند به طور مستقل یا با کمک عصا راه می روند.

• وضعیت کودکان فلج مغزی بطور دائم رو به وخامت می‌رود!

با اینکه فلج مغزی بر رشد طبیعی مغز،قبل یا بلافاصله بعد از تولد تاثیر می گذارد،اما این آسیب مغزی هیچگاه بدتر نمی شود. به عبارت دیگر خود آسیبی که به مغز وارد شده پیشرونده نبوده ولی عوارض عضلانی-اسکلتی آن در صورت عدم پیگیری تمرینات و وضعیت های ارائه شده در جلسات کاردرمانی،پیشرونده بوده و بدتر خواهند شد. در واقع،مراقبت و درمان به موقع و مناسب این کودکان می توانند به تدریج تحرک شان را بهبود ببخشد.

• کودکان فلج مغزی بهره هوشی مناسبی ندارند!

بعضی از کودکان فلج مغزی در نتیجه آسیبی که به مغز شان رسیده است،دچار اختلالات ذهنی و شناختی می شوند.اما در تعدادی از آنها بهره هوشی متوسط یا بالاتر از حد متوسط است.

• آسیب مغزی این کودکان خوب شدنی است!

آسیب مغزی اولیه هیچگاه بهبود نمی‌یابد،اما درمان های زیادی وجود دارد که به این کودکان فرصت می‌دهد تا از نواحی سالم مغز برای جبران نسبی عملکرد ناحیه آسیب دیده استفاده کرده و از زندگی طولانی بهره‌مند شوند.

بهترین مرکز کاردرمانی کودکان فلج مغزی(سی پی) در تهران

یک متخصص کاردمانی به ارزیابی و درمان کودکان و نوجوانان دارای محدودیت های عملکردی یا ناتوانی های جسمی می پردازد. هدف کاردرمانی عبارت است از ایجاد استقلال و عملکرد حداکثری در حیطه های جسمی،ذهنی،اجتماعی،تحصیلی و حرفه ای کودکان و نوجوانان. کاردرمانی کودکان فلج مغزی در مهارت های دست و فعالیت‌های روزمره زندگی تخصص داشته و در مورد انواع بازی (درمانی) و انواع اسباب بازی مشاوره می‌دهد. کاردرمانی در فلج مغزی به تسهیل مراحل رشد حرکتی (گردن گرفتن،غلت زدن،نشستن،…) پرداخته و نیز در آموزش مهارت‌های حسی حرکتی (مانند طرحواره بدنی و برنامه‌ریزی حرکتی)،مهارتهای درکی حرکتی (مانند هماهنگی چشم و دست،و ادراک بینایی فضایی) و مهارت های روزمره زندگی تبحر دارد. کلینیک کاردرمانی دکتر صابر با در اختیار داشتن 43 نیروی مجرب کاردرمان، گفتاردرمان و روانشناس کودک و امکانات پیشرفته روز دنیا نظیر کاردرمانی حسی، اتاق ماساژ درمانی، سنسوری روم، اتاق تاریک بینایی، اتاق تقویت مهارتهای شنیداری در زمینه درمان کودکان فلج مغزی به صورت تخصصی فعالیت می نماید. کاردرمانی در منزل از دیگر خدمات مرکز جهت تسهیل روند درمان کودکان می باشد.

کاردرمانی در فلج مغزی- درمان فلج مغزی

کاردرمانگران فلج مغزی همچنین در مورد روش‌های ساده تر حمام رفتن،غذا خوردن،لباس پوشیدن و توالت رفتن پیشنهاداتی را به والدین ارائه می‌دهند. با رشد یافتن کودک،کاردرمانی فلج مغزی به او کمک می‌کند تا در حد توان جسمی و ذهنی خویش در تکالیف خود مراقبتی مستقل گردد. آنها همچنین به کودکان کمک می‌کنند تا مهارت های مورد نیاز برای حضور در مهد کودک و مدرسه (به عنوان مثال مهارت مداد در دست گرفتن و نوشتن) را کسب کنند.کاردرمانی در کودکان فلج مغزی در مواقع لزوم در جهت استفاده از وسایل تطابقی و کمکی توصیه های لازم را به والدین ارائه کرده و یا تغییراتی را در محیط زندگی کودک یا نوجوان پیشنهاد می‌دهد.

امکانات مرکز کاردرمانی کودکان فلج مغزی دکتر صابر

بهترین مرکز کاردرمانی فلج مغزی در تهران دارای بخش های متنوع درمانی در زمینه کودکان فلج مغزی می باشد. کلینیک کاردرمانی دکتر صابر با دو شعبه فعال در کلینیک کاردرمانی غرب تهران و مرکز کاردرمانی پایا در تهران به ارائه خدمات توانبخشی کودکان فلج مغزی شامل کاردرمانی جسمی در کودکان سی پی، کاردرمانی دست کودکان فلج مغزی، کاردرمانی ذهنی، ماساژ درمانی کودکان فلج مغزی، آب درمانی در فلج مغزی ، گفتار درمانی کودکان فلج مغزی، اتاق تاریک و اتاق توجه شنیداری در کودکان سی پی، بازی درمانی در کودکان فلج مغزی و بخش تست های هوش و آموزش پیش دبستانی می باشد. مرکز کاردرمانی کودکان فلج مغزی با در اختیار داشتن تیم تخصصی توانمند و با تجربه در زمینه کودکان فلج مغزی در زمینه درمان این کودکان پیشرو می باشد.

مداخلات زودهنگام در کاردرمانی فلج مغزی

مداخله زودهنگام توسط یک کاردرمانگر متخصص فلج مغزی ارائه می شود. این متخصص از رویکردهای کودک محور و خانواده محور استفاده می‌کند. در این رویکردها به منظور افزایش توانایی خانواده و ایجاد مهارت های جدید در کودک، سهم مساوی برای خانواده و متخصص مداخله زودهنگام یا همان درمانگر اصلی در نظر گرفته می‌شود. در سیستم مداخله زودهنگام، والدین با یک درمانگر کلیدی یا اصلی کار می کنند که به حمایت از خانواده پرداخته و به دلیل گزارشاتی که برای دیگر متخصصین می‌نویسد نیاز شما را برای گفتن دوباره و دوباره داستان بیماری کودک تان را مرتفع می‌سازد. درمانگر اصلی به والدین برای یافتن خدمات درمانی مفید کمک کرده و به کودک نیز برای یادگیری و ایجاد مهارت های جدید یاری می‌رساند. آنها در مواقع لزوم، به منظور حل مشکلات خاص کودک با دیگر متخصصینی که می‌توانند به ارائه توصیه پرداخته و یا به طور مستقیم با کودک کار کنند، مکاتبه می‌کنند.

متخصص کاردرمانی کودکان سی پی کسی است که والدین به وی اعتماد داشته،از مهارت لازم برخوردار بوده و چیزی را به کودک و خانواده آموزش می‌دهد که مفید است. کاردرمان کودکان فلج مغزی به خانواده می‌گوید که چه کار می تواند برای آنها انجام بدهد و اینکه اعضای خانواده برای کمک به کودک چه کاری از دستشان ساخته است.این نکته بسیار اهمیت دارد که با درمانگری به عنوان متخصص مداخله زودهنگام کار کنیم که با وی احساس راحتی می کنیم. بعضی از کاردرمانگران متخصص کودکان سی پی با انجام فعالیت های متنوعی از قبیل معرفی خدمات دیگر به خانواده، تعیین اهداف بلند مدت و کوتاه مدت برای کودک و خانواده و ایجاد و اصلاح فعالیت‌های روزمره برای کودک به یاری او می شتابند. برگزاری جلسات درمانی در منزل، واحد نگهداری کودکان و مهدهای کودک، به منظور ایجاد پیوند بین برنامه های درمانی و رفع نیازهای روزانه کودک، بسیار ارزشمند است. به همین دلیل،انجام جلسات درمانی در محیط های مختلف می تواند سودمند باشد.بعضی از متخصصین مداخله زودهنگام ممکن است در زمینه‌های خاصی از تکامل کودکان تجربه داشته باشند. بنابراین می‌توان از آنها سوال کرد که آیا تا به حال با کودکانی که نیازها و مشکلاتشان نظیر کودک شماست،سر و کار داشته اند. هنگامی که برای مداخله زودهنگام به دنبال یک دکتر کاردرمان اصلی می گردید:

• به غریزه خود اعتماد کنید.
• اگر لازم می‌دانید سوالات متعدد بپرسید.
• خیلی شفاف نیازها و ابهامات خود را مطرح کنید.

اگر شما حمایتی را که از کاردرمان خود انتظار داشتید، نگرفتید و یا احساس کردید رویکرد درمانی اتخاذ شده برای کودک رویکرد صحیحی نیست، می توانید نسبت به تغییر کلینیک یا درمانگری که به او مراجعه می کنید، اقدام کنید. با این حال توجه به این نکته بسیار ضرورت دارد که در این تغییر کلینیک‌ها یا جابجایی درمانگرها، وقت خانواده تلف شده و فرصت طلایی درمان کودک از دست می‌رود. بنابراین مجدداً بر این نکته تاکید می گردد که در انتخاب متخصص کاردرمان خوب یا همان درمانگر اصلی کودک خود بسیار دقت کنید.

رویکردهای مختلف درمان فلج مغزی چگونه است؟

هر کودک منحصر به فرد بوده و نیاز های خود را دارد. اگر کودکی با یک تشخیص خاص نوعی از درمان را دریافت کرد، به آن معنا نیست که کودک دیگر با همان تشخیص نیز به همین نوع درمان نیاز داشته باشد. کاردرمانان کودکان فلج مغزی معمولاً در مورد آخرین شیوه‌های درمانی به روز بوده و خوشحال خواهند شد که با والدین درباره روش‌های مختلف درمانی به گفت‌وگو بنشینند. روش های درمانی متنوعی وجود دارد و این حق والدین است تا از درمانگر کودکشان راجع به آنها سوال بپرسند. بعضی اوقات درمان های جدید و دهان پرکن،ادعاهای بزرگی دارند که می بایست با موشکافی راجع به آنها تحقیق کرده و به والدین کودکان سی پی در مورد آنها با بیان علمی ساده توضیح داد. این ادعاها و افراد مدعی آن‌ها همیشه مورد تایید نیستند. هر پدر و مادر و کاردرمانگری خواهان بهترین نتیجه در کودک فلج مغزی است.بنابراین کاردرمان سی پی باید به خانواده ها اطمینان خاطر بدهد که هر درمان جدیدی که برای این کودکان مطرح می شود،حتما قبلا مورد ارزیابی قرار گرفته، سپس به سیر درمان اصلی کودک اضافه می شود.

در حال حاضر، هیچ مدرک و دلیل علمی مبنا بر بهتر بودند درمان های جدید به جای روش های رایج توانبخشی که توسط کاردرمانی سی پی ارائه می شود، وجود نداشته و البته بیشتر درمان‌های جایگزین، روش های درمانی بسیار گرانی هستند. بنابراین این نکته بسیار اهمیت دارد که هم والدین و هم کاردرمانگران در برخورد با روشهای نوین درمانی ذهن باز داشته ولی پیش از تجویز آنها، به‌طور جدی ادعایشان را به صورت علمی بررسی کنند.

درمانهای توانبخشی (Rehabilitation )-کاردرمانی و گفتار درمانی سی پی

شاید بتوان از درمان های توانبخشی به عنوان اصل،اساس و شالوده درمان کودکان فلج مغزی یاد کرد.فرایند درمان کودکان فلج مغزی طولانی و زمان‌بر بوده و بیشترین زمان این فرایند متعلق به درمان‌های توانبخشی شامل کاردرمانی و گفتار درمانی است. پزشک متخصص (غالباً فوق تخصص مغز و اعصاب و یا ارتوپدی اطفال) پس از تشخیص فلج مغزی در کودک، او را جهت ادامه درمان به توانبخشی ارجاع می‌دهد. درمان های توانبخشی شامل کاردرمانی، فیزیوتراپی، گفتاردرمانی، ارتوپدی فنی (اورتوز و پروتوز) ،بینایی سنجی و شنوایی شناسی است.

درمان های مکمل در کاردرمانی برای سی پی

در کنار درمان های اصلی توانبخشی و پزشکی، درمانهای دیگری با اعتبار و شواهد علمی قوی و ضعیف وجود دارند. والدین کودکان فلج مغزی در طول دوره درمانی فرزندشان با آنها مواجه شده و غالباً از طریق رسانه ها یا سایر والدین و یا حتی متخصصین پزشکی و توانبخشی برای تجربه کردن آن ها ترغیب می شوند. از جمله این درمان ها به موارد زیر می توان اشاره کرد:

آب درمانی ( Aquatic therapy ) در مرکز کاردرمانی دکتر صابر

آب درمانی یکی از درمان های تکمیلی و مفید در توانبخشی کودکان فلج مغزی می باشد. به علت خاصیت ترمودینامیک آب وزن کودک در داخل آب کاهش یافته و حرکت برای کودک آسانتر می شود. به همین منظور می توان دامنه حرکتی بیشتری را در تمرینات داخل آب داشت. از دیگر فواید آب درمانی در توانبخشی بیماران سی پی ایجاد حس عمقی مناسب در عضلات و مفاصل در داخل آب می باشد. آب ولرم با ایجاد ریلکسیشن و آرامسازی موجب کاهش اسپاسم عضلات و تهسیل حرکت بیمار می شود. استفاده از ابزار های تخصصی مخالف در آب مانند تردمیل داخل آب، تخته تعادل در آب به بیمار کمک می کند تا مهارت های حرکتی و تعادلی را در داخل آب تمرین کرده و بیاموزد. از دیگر فواید آب درمانی دکتر صابر ایجاد محیطی انفرادی برای بیماران در استخر می باشد به صورتی که هر بیمار با درمانگر به صورت انفرادی تمرین می کند و این امر موجب افزایش بازدهی تمرینات و روند درمان می گردد.

اسب درمانی ( Hippo therapy )

نوروفیدبک ( Neuro- feedback )

نکته حائز اهمیت درباره روش های فوق (جدای از اعتبار و شواهد علمی آنها) این است که این رویکردها مکمل بوده و به هیچ عنوان به تنهایی نمی‌توانند به نتیجه مطلوب درمان کودکان سی پی منجر شوند و والدین کودک فلج مغزی در رابطه با اصل استفاده از این رویکردها و زمان استفاده از آنها باید با پزشک و کاردرمانگر مورد اعتماد خود مشورت کنند.

در کنار روش های ذکر شده، روش های دیگری هم هستند که مدعی تاثیر بخشی در درمان کودکان فلج مغزی می باشند. تشخیص خرافه بودن یا بازاری بودن آنها با وجود تبلیغات پر سر و صدای شان،کاری بس دشوار و مشکل بوده و در این باره هوشیاری و دقت نظر و عمل والدین کودکان تعیین کننده است. آنچه مسلم است این است که تنها درمان مستند و علمی که تاکنون برای بهتر شدن شرایط کودکان فلج مغزی وجود دارد،کاردرمانی در فلج مغزی بوده و تا پیدا شدن درمان کامل این عارضه، هرگونه تضمین و وعده‌های امیدوارکننده در این رابطه از سوی هرکس کذب و کلاهبرداری خواهد بود. در اینجا پیرامون مداخلات و درمان هایی که در گذشته و حال بر روی کودکان فلج مغزی(سی پی) انجام میشود، مطالبی به حضورتان ارائه می گردد.

چه درمان هایی برای کمک به کاردرمانی فلج مغزی وجود دارد؟

کاردرمانی در فلج مغزی که در حیطه کودکان کار می کنند،در مدیریت و درمان مشکلات حرکتی این دسته از کودکان نقش کلیدی برعهده دارند. کاردرمانگران،فیزیوتراپیست ها و گفتار درمانگران (رفع مشکلات حرکتی عضلات دخیل در گفتار) همگی می توانند در تهیه یک برنامه هماهنگ درمانی به منظور حل مشکلات حرکتی کودکان فلج مغزی سهیم باشند. البته شرط لازم برای انجام یک درمان همه جانبه در ارتباط با کاهش مشکل حرکتی این کودکان،بهره جستن از تمام راهکارهای درمانی هست که در ادامه راجع به تک تک آنها بحث خواهد شد:

1. اورتوزها (گاهی اوقات تحت عنوان بریس شناخته می شوند) در بعضی از مراحل رشد کودک فلج مغزی برای درمان ضایعات و مشکلات اندام تحتانی مورد استفاده قرار می گیرند. این وسایل، پس از سفارش، متناسب با هر فرد طراحی شده و با استفاده از مواد خاص (مثلاً پلاستیک هایی با درجه ذوب بالا) و چسب‌های ولکرو ساخته می‌شوند.
2. اسپیلنت های اندام فوقانی: به منظور حفظ دامنه حرکتی،بهتر گرفتن اشیا به وسیله انگشتان دست و بهبود عملکرد کلی اندام فوقانی در تمرینات کاردرمانی فلج مغزی، بوسیله همکاران ارتوپدی فنی طراحی می‌شوند. این اسپیلنت ها معمولاً از مواد پلاستیکی ساخته شده و برای هر کودک به صورت اختصاصی تهیه می شود. در سال‌های اخیر از «لاکرا» (نوعی پارچه با خاصیت کشسانی) برای ساخت اسپیلنت های دینامیک استفاده می گردد. به این نوع اسپیلنت ها،عنوان «پوست ثانویه» نیز اطلاق می‌شود.
3. قالب های گچی: (گچ گیری اندام تحتانی) گاهی اوقات به منظور کشش عضلات خلف ساق،و بهبود وضعیت پا در حین راه رفتن،برای اندام های تحتانی کاربرد دارد. این قالب ها با تغییر زوایای مفاصلی که مورد نظر کاردرمانگر است، هر یکی یا دو هفته با قالب گچی جدید تعویض می گردند. در طی این دوره،کودک در حالی که پایش درون گچ است، فعالیت های مربوط به اندام تحتانی را انجام داده و راه نیز می رود. طول دوره گچ گیری معمولاً ۶ هفته است. گاهی اوقات به قالبهای گچی «قالب های مهاری» گفته می‌شود.
4. تزریق بوتاکس: یا همان سم باکتری کلوستریدیوم بوتولینوم، برای درمان کوتاهی و اسپاستیسیتی عضلات مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ماده غالباً هنگامی که از عضلات پشت ساق و پشت ران کوتاه شده و در مسیر یادگیری حرکتی کودک فلج مغزی خلل ایجاد میکنند،به درون آنها تزریق می شود. البته تزریق آن در بقیه قسمت های بدن از جمله اندام فوقانی نیز رو به گسترش است. گاهی برای تزریق بوتاکس،بیهوشی خفیفی لازم بوده و پس از تزریق،درد مختصری در موزه تزریق ایجاد می گردد. دیگر اثرات جانبی این ماده شایع نیستند. بوتاکس با تاثیر بر محل پیوند (سیناپس) عصب- عضله،باعث کاهش اسپاستیسیتی عضله مورد نظر شده و باعث می شود تون عضله برای یک دوره زمانی تقریباً سه ماهه طبیعی گردد. به دنبال این کاهش تون،با مراجعه منظم به توانبخشی در این دوره،پیشرفت حرکتی در کودک به وجود می آید. از عدم مزیت بوتاکس میتوان به ضرورت تزریق موضعی،اثرات غیر قابل پیش بینی،تاثیر کوتاه مدت و گران‌قیمت بودن آن اشاره کرد.

چه روشهایی برای درمان کودک فلج مغزی وجود دارد؟

درمان و مداخله زودهنگام نه‌تنها بر مشکلات حرکتی کودک فلج مغزی تمرکز می‌کند،بلکه هدف آن بهینه‌سازی پیشرفت کودک در تمام حوزه‌های رشد و نمو است. در ادامه جهت اطلاع والدین، بعضی از رویکردهای درمانی مورد استفاده به وسیله کاردرمانی سی پی توضیح داده می شود:

درمان عصبی- رشدی ( NDT ) در کاردرمانی کودکان فلج مغزی: این روش درمانی برای ارزیابی و مدیریت اختلالات حرکتی کودکان مبتلا به بیماری های عصب شناختی از جمله فلج مغزی کاربرد دارد. هدف نهایی درمان با استفاده از این روش،افزایش عملکرد کودک سی پی است. این روش درمانی ابتدا در دهه ۱۹۴۰ توسط خانم و آقای بوبت ابداع شد و از این رو،از آن زمان به بعد گاهی اوقات در کتب مرجع تحت عنوان «بوبت درمانی» از آن یاد می شود. پس از ارزیابی کامل،درمان با این روش روی تسهیل (ایجاد) حرکات مطلوب و مهار (جلوگیری) حرکات و الگوهای نادرست تمرکز دارد. کاردرمانگر اصول این رویکرد را به اعضای خانواده و دیگر مراقبین کودک فلج مغزی آموزش می دهد تا کیفیت حرکات و اجرای برنامه آموزشی در خانه،پیش دبستان،مدرسه و دیگر محیط‌هایی که کودک سی پی در آن حضور دارد،به حداکثر میزان ممکن برسد.

برنامه های مبتنی بر اصول آموزش هدایت کننده: آموزش هدایت کننده، یک رویکرد مجارستانی برای آموزش کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلالات حرکتی است. در ۱۹۴۰ پروفسور آندراس پتو این رویکرد را بنیاد نهاد. این رویکرد بر این اصل استوار است که به جای برخورد با اختلالات حرکتی به عنوان یک بیماری و پیدا کردن راه درمان برای آن ها،این اختلالات را به عنوان مشکلات یادگیری در نظر گرفته که باید بر آنها غلبه نمود. آموزش هدایت کننده یک برنامه گروهی یکپارچه است که در آن به کودکان فلج مغزی،والدین و مراقبین آنها آموزش داده می شود تا در تمام عرصه های زندگی، مهارتهای لازم از قبیل مهارتهای زندگی روزانه، جسمی، اجتماعی، هیجانی، شناختی و ارتباطی را فرا بگیرند.

حرکت درمانی با القاء محدودیت ( CIMT ) : این روش درمانی برای کودکان فلج مغزی همی پلژی کاربرد داشته و هدف آن افزایش استفاده از اندام فوقانی و دست مبتلا است. این رویکرد از مطالعات انجام گرفته بر روی افراد بزرگسال مبتلا به سکته مغزی به وجود آمده است. در این افراد،دست سالم با روش های خاصی از حرکت باز داشته شده تا فرد مجبور شود از اندام مبتلا برای انجام کارهای خود استفاده کند. مشابه بزرگسالان مبتلا به سکته مغزی، کاردرمانگر از حرکات اندام فوقانی و دست سالم کودکان همی پلژی برای یک دوره زمانی با استفاده از دستکش های ویژه، دستکش های آشپزخانه و یا دستکش های ورزشی جلوگیری می‌کند. این عمل در کودک فلج مغزی ایجاد انگیزه کرده تا از اندام مبتلا برای انجام فعالیت‌ها روزمره یا بازی‌های خود استفاده کند.

رویکرد pediatric – CIMT در کاردرمانی فلج مغزی

• در کودکان با فلج مغزی همی ‌پلژی (فلج مغزی یک سمت بدن) بکار می‌رود.
• مولفه‌های اصلی P- CIMT:
• محدود کردن اندام فوقانی سالم یا کمتر آسیب دیده
• انتخاب فعالیت‌ها و تکنیک‌هایی که حرکات بخصوصی را در دست آسیب دیده‌ ایجاد می‌کند.
• استفاده از حرکات تکراری در مداخلات فشرده
• انجام جلسات در محیط خانگی کودک
• ارائه تثوت کننده‌های سیستماتیک که باعث تقویت و ایجاد مهارت‌های سطح بالاتر می‌شود
• انتقال برنامه مداخلات به روتین‌های روزمره کودک

کودکانی که از رویکرد P- CIMT سود می‌برند

• سن مناسب کودکان فلج مغزی: از 5 سالگی الی 20 سالگی
• در کودکان زیر 12 ماه علی رغم وجود نور پلاستیسیتی با سرعت بالا باید از P- CIMT با احتیاط استفاده شود (زیرا محدود کردن طولانی مدت باعث ضعف فعالیت‌های دو دستی در سنین می‌شود).
• یکی از علت‌های استفاده از این روش در نوزدان: جلوگیری از نادیده گرفتن رشدی[1] است- به علت شکست‌های متعدد در استفاده از دست آسیب دیده ‌ایجاد می‌شود.
• کودکان دیس تونیک به علت کنترل ضعیف اندام و تون متغیرشان از CIMT بهره نمی‌برند و باید از تکنیک‌های تطابقی و تکنولوژی کمکی بهره ببرند.
• کودکان CP همی‌ پلژی و همی پارزی مغزی و آسیب شبکه براکیال از این روش بهره می‌برند.

اصول P- CIMT در درمان کودکان فلج مغزی

– برای  محدود کردن دست سالم روش‌های متفاوتی وجود دارد:

• استفاده از اسپیلنت‌ها و Matt‌ها (دستکش‌های بلند): تنها در جلسات درمانی پوشیده می‌شود
• استفاده از full-arm cast: به طور تمام وقت باید دست کودک باشد.

• معایب استفاده از full-arm cast: باید تمام وقت در دست کودک باشد و کودک فرصت کمتری برای انجام مهارت‌های دو دستی خواهد داشت و درونداد حس کمتری برای دست سالم فراهم می‌شود.
• مداخلات شدید دو دستی: اگر ساختار زیاد داشته باشند می‌توانند به اندازه P- CIMT مؤثر باشند.
• زمان استاندارد در رویکرد P- CIMT:
• استفاده 3-6 ساعت در روز به مدت 2 الی 4 هفته
• استفاده کوتاه مدت از P- CIMT بهبود قابل توجه‌تری در عملکرد دست و مهارت دو دستی ایجاد می‌کند
• نکته: محدودسازی 3 ساعت در روز بهتر از 6 ساعت در روز موجب بهبودی می‌شود.
• تکنیک shaping در P- CIMT: تشویق کودک به مشارکت در مهارت‌های چالش‌انگیز، ارائه تقویت‌کننده، تقویت کردن تکرار و اصلاح الگو‌های حرکت
• درمانگر باید کودک را تشویق به سطوح بالاتر کند: سطوح بالاتر یعنی reach در ارتفاع بالاتر، سوپیشنشن بیشتر و grasp چندین اشیا
• Bear crawling (چهار دست و پا به مدل خرسی) B بیشتری نسبت به وضعیت چهار دست و پا ایجاد می‌کند و باعث ext مچ و انگشتان و ext.rot شانه می‌شود.

آموزش هدفمند: در این تکنیک از کودک سی پی و خانواده او خواسته می شود تا تکالیف،امور و اشتغالاتی را به کاردرمانگر سی پی معرفی کنند که کودک ممکن است در خانه،مدرسه و اوقات فراغت نیاز داشته،یا بخواهد انجام بدهد و یا مجبور به انجام آنها باشد. درک ما از این موضوع که کودک فلج مغزی چطور مهارت های حرکتی را یاد می گیرد،در شکل گیری این رویکرد موثر است. کاردرمانگر با کودک سی پی و خانواده او کار می کند تا از یک طرف در شناسایی کار ها و یا تکالیفی به اختصاصی به آنها کمک کند و از طرف دیگر عملکرد کودک فلج مغزی را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. کاردرمانگر ممکن است به منظور بهینه سازی عملکرد کودک سی پی،جنبه های مختلف تکلیف مورد نظر یا محیط کودک را سازماندهی کند. سپس کودک فلج مغزی یاد می گیرد که چطور از یک مهارت خاص برای انجام آن تکلیف استفاده کرده و آن را در خود پرورش دهد. تکرار آن تکلیف به صورت تمرین در کلینیک و از همه مهمتر در منزل،بخش بسیار مهم این رویکرد بوده که نیازمند حضور فعال کودک فلج مغزی و والدین در فرایند درمان است.

سوالات متداول:

1.چه روش های توانبخشی برای کودکان فلج مغزی وجود دارد؟

رویکردهای مختلفی در کاردرمانی فلج مغزی وجود دارد که شامل، درمان عصب رشدی، حرکت درمانی با محدودیت، آموزش هدفمند و…. می باشد که بسته به وضعیت کودکان فلج مغزی استفاده می شود.

2. آیا کاردرمانی کودکان فلج مغزی می تواند در منزل انجام شود؟

بله در صورتی که کودکان فلج مغزی به هر علتی نتوانند به مراکز کاردرمانی مراجعه کنند می توان از خدمات کاردرمانی در منزل برای درمان این کودکان استفاده نمود.