روش های درمان لکنت زبان در گفتار درمانی- گفتار درمانی در لکنت زبان

کودکان با مشکلات لکنت زبان در زمینه دوست یابی، ارتباطات اجتماعی دچار مشکل می باشند. مرکز گفتار درمانی لکنت زبان دکتر صابر در درمان اختلال لکنت در کودکان با استفاده از تکنیک های روز دنیا نظیر سنسوری روم، اتاق شنیداری و گفتار درمانی برای لکنت فعالیت می نماید. با توجه به این نکته که تعیین علت لکنت زبان در روند درمان بسیار موثر می باشد. تیم تخصصی مرکز گفتار درمانی در لکنت زبان ما به بررسی دقیق مشکلات کودک می پردازد. آقای دکتر صابر مدرس دانشگاه شهید بهشتی با تجربه بالا در زمینه کودکان مبتلا به لکنت به تشخیص و درمان علل لکنت در کودکان می پردازد.

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتار درمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

روش ورود آسان در گفتاردرمانی کودکان با لکنت زبان

سومین شیوه ون رایپر شامل مجموعه‌ای از شیوه های اصلاح لکنت است که برای آماده سازی قبل از کلمه ای که ممکن است روی آن لکنت واقع شود استفاده می شود. به دلیل اینکه این نام برای مراجعان به خصوص کم سن و سال، گیج کننده است می‌توان آن را (ورود آسان) نامید.

• اهداف شیوه ورود آسان / آماده سازی

اهداف این روش گفتار درمانی عبارتند از:

• پیشگیری از تنس بدنی : آماده سازی شامل پیشگیری از وقوع تنس در مکانیسم گفتار در زمانی که فرد احساس می کند دچار لکنت می شود.
• حفظ احساس کنترل : آماده سازی به فرد در حفظ احساس کنترل در جلوگیری از وقوع لکنت کمک می کند تا این که صبر کند لکنت آغاز شود (رهایی) یا پایان یابد (ابطال) در اصل آماده سازی شبیه شروع آسان است.

برخلاف شروع آسان که در ابتدا یک عبارت استفاده می‌شود، آماده سازی / ورود آسان در ابتدای یک کلمه وقتی که مراجعه احساس می‌کند یا فکر می‌کند احتمال دارد لکنت اتفاق بیفتد استفاده می شود. هر دو شیوه در ظاهر ویژگی های مشابه دارند.

در واقع تفاوت آنها در چگونگی احساس کردن و زمان استفاده کردن از آنهاست.

وقتی که فردی از آماده‌ سازی برای تغییر لکنت استفاده می کند تنس را قبل از این که فکر کند ممکن است این اتفاق بیفتد کاهش می دهد بنابراین در اینجا احساسی که وجود دارد حفظ حس کنترل در زمان شکل گیری تنس است.

اما وقتی او از شروع آسان استفاده می‌کند به عبارت دیگر برای افزایش روانی از طریق کنترل شکل‌گیری تنس در اولین مکان تلاش می‌کند نکته ی اساسی این است که مراجعان بفهمند شیوه‌ها را چه زمانی و چگونه به کار گیرند.

یکی از نوجوانان به این شیوه حمله ی بازدارنده می‌گفت زیرا این شیوه فرصتی برای به دست آوردن کنترل روی لحظه‌ ی لکنت زبان قبل از اینکه از کنترل خارج شود می باشد.

• فرآیند اجرای شیوه ورود آسان / آماده سازی در گفتار درمانی:

دوگام در استفاده از روش آماده سازی در گفتار درمانی وجود دارد:

• کودک / نوجوان بدون استفاده از هیچ کدام از شیوه های تغییر لکنت زبان شروع به صحبت کردن می کند تا اینکه او فکر یا احساس کند که در حال ورود به کلمه ای است که ممکن است در آن کلمه لکنت را تجربه نماید.
• وقتی او احساس کرد که وقوع یک لکنت نزدیک است به جای اینکه با سفت کردن عضلاتش کلمه را بگوید آن کلمه را با تنس بدنی کاهش یافته آغاز می‌کند. او می‌تواند کلمه را به صورت آهسته و روان تولید کند یا می تواند از یک لکنت زبان آسان تر استفاده نماید.

این شیوه در گفتار درمانی به او برای پیشگیری از این وقوع تنس و افزایش روانی قبل از اینکه لحظه لکنت به طور واقعی اتفاق بیفتد کمک می‌کند آماده ‌سازی در واقع یک راهکار پیشرفته‌ تر مدیریت کردن است.

البته این روش برای هر کسی مفید نیست این راهکار بیشتر برای افرادی مفید است که می‌توانند وقوع لحظات لکنت را پیش بینی کنند و واقعاً می‌توانند گفتارشان را قبل از وقوع لکنت مدیریت کنند تا اینکه ادامه دهند و امیدوار باشند که دیگر لکنت اتفاق نخواهد افتاد.

در صورتی که کودک / نوجوان روی محل و چگونگی وقوع کنت کنترل داشته باشد احتمال این که از یک لحظه ی لکنت پیش بینی شده اجتناب کند کمتر است همچنین استفاده موفقیت آمیز از آماده‌سازی به کودک / نوجوان اجازه می‌دهد که با گفتاری با تنش و تقلای کمتر ادامه بدهد.

در نهایت آماده سازی می تواند همراه با دیگر شیوه‌های تغییر لکنت (رهایی و ابطال) استفاده شود تا به این صورت سه فرصت برای تغییر تنس موجود در عضلات گفتاریش در اختیار کودک / نوجوان قرار گیرد که شامل قبل، حین و بعد از تجربه لکنت می شود.

یادگیری شیوه های تغییر لکنت نیاز به تمرین دارد اما می‌تواند به کودک برای دستیابی به حس کنترل روی گفتار و بهبود توانایی اش در برقراری ارتباط آسان تر، حتی هنگامی که لکنت می کند کمک نماید.

یاد گرفتن لکنت کردن به طور متفاوت

لکنت کاذب می تواند به کودکان / نوجوانان برای کمک به بررسی تنس بدنی که آنها هنگام لکنت احساس می‌کنند کمک کند.

لکنت کاذب همچنین می‌تواند به عنوان راهکاری برای کمک به کودک برای یادگیری آسان لکنت کردن استفاده شود.

در این زمینه گاهی اوقات واژه‌هایی نظیر لکنت داوطلبانه یا ناروانی داوطلبانه یا عمدی وجود دارد.

• لکنت داوطلبانه / لکنت کاذب :

لکنت کاذب می تواند شامل یک نوع ناروانی راحت مثلاً تکرار آسان (م م مثل این) کشیده گویی مختصر (مثل این) و دیگر تغییراتی که به کودک کمک می‌کند که لحظه ی لکنت را آسان تر و با تنس کمتر ادامه دهد می شود.

بسیاری از افراد دارای لکنت دریافتند که وارد کردن لکنت آسان در گفتارشان به آنها برای کاهش یا به حداقل رساندن تنسی که ممکن است منجر به لکنت شدیدتر و با تنس بیشتر شود کمک می کند وقتی لکنت کاذب به این صورت استفاده شود می‌تواند به عنوان ابزاری برای کمک به مراجع برای کاهش ترس او از لکنت در یک موقعیت خاص به کار رود کودکان / نوجوانان می توانند تشخیص دهند که وقتی آنها روی هدفی که تحت کنترل خودشان است لکنت می کنند این عمل به آنها در کاهش ترس از لحظه لکنت کمک می کند.

ما می‌توانیم از طرح‌ها و نقاشی ها برای افزایش درک کودکان برای اینکه چه موقع و چگونه از این راهکارها استفاده کنند کمک کنیم باز نمود های بینایی، منطق روش‌های لکنت ارادی را عینی تر جلوه می دهد.

گاهی اوقات وقتی لکنت ارادی برای مراجعان توضیح داده می شود آن ها فکر می کنند که ما از سیاره دیگری آمده ایم ! اگر ما می‌خواهیم آنها از این شیوه و هر راهکاری که ترس آنها را از لکنت کاهش می دهد بهره ببرند.

بایستی مطمئن شویم که آنها منطق استفاده از این شیوه را متوجه شده‌اند. تشریح کردن منطق استفاده از لکنت ارادی برای والدین نیز به منظور پذیرش تجربیات مثبتی که این شیوه می‌تواند برای کودکانشان در رابطه با اهداف مربوط به لکنت داشته باشد کمک کننده است.

توجه داشته باشیم که در ابتدای لکنت ارادی بایستی در محیط درمانی ساکت و راحتی انجام شود و وقتی که مراجعان برای اولین بار از لکنت کردن ارادی استفاده می‌کنند حمایت و تشویق کافی را دریافت نماید.

استفاده از لکنت کردن ارادی و تعدیل کردن تنس در گفتار برای کودکان آسان نیست برای دستیابی به این اهداف باید به کودک کمک کرد.

در این راستا گفتاردرمانگر باید ارتباطی مبتنی بر اعتماد و اطمینان را بین خود و مراجعش ایجاد کند. یکی از شیوه‌های ارتقا دادن این رابطه این است که علاقه‌ مندی خود را همزمان با این که او در حال بررسی راهکارهای صحبت کردنش است نشان دهد.

بنابراین اگر گفتاردرمانگر شروع آسان را به کودک آموزش می دهد ابتدا باید خودش شروع های آسان را استفاده کند. اگر شیوع های رهایی یا ابطال را آموزش می دهد خود باید ابتدا این راهکارها را انجام دهد و در صورتی که به سمت راهکارهایی مانند لکنت کردن ارادی و دیگر جنبه‌های حساسیت زدایی در درمان حرکت می‌کند علاقمندی او برای ریسک کردن بسیار مهم است.

بنابراین درمانگر باید نسبت به لکنت کردن حساسیت زدایی شود به همراه با مراجع وارد موقعیت های روزمره و تمرین می گردد.

گفتاردمانگرانی که علاقه‌ مند به کارگیری لکنت کاذب هستند نسبت به گفتار درمانگرانی که این راهکار را به کار نمی‌برند دارای برتری قابل توجهی هستند به علاوه افزایش اعتماد بین درمانگر و مراجع با این کار می‌تواند باعث بهبود نگرش کودک / نوجوان و کمک به او در جهت مدیریت کردن تنس شود.

جمع بندی روش گفتار درمانی

کودکان /  نوجوانان می توانند یاد بگیرند که چگونه لکنت شان را تغییر داده و اصلاح کنند. در این بخش روش هایی به منظور کمک به کودک / نوجوان جهت مدیریت کردن موثرتر لحظات لکنت توضیح داده شد.

ابطال، رهایی، آماده‌ سازی و لکنت ارادی می‌تواند تنس و حساسیت همراه با لکنت را به حداقل رسانده و باعث بهبود نگرش جهت برقراری ارتباط شود. همچنین باعث به حداقل رساندن روش های جبرانی و اجتنابی می‌شوند و در جهت ارتقای روانی گفتار کمک می کنند.

اگرچه کودک / نوجوان با استفاده از روش‌های درمانی اصلاح لکنت روانیش افزایش می‌یابد اما هنوز روانیش به طور مستقیم مورد هدف قرار داده نشده است و برای دستیابی به روانی بالاتر گفتار نیاز به استفاده از شیوه های دیگری است.

گفتاردرمانی در منزل

لکنت زبان در کودکان