گفتاردرمانی در منزل برای کودکان

گفتاردرمانی در منزل برای کودکان

سر فصل مطالب

اگر کودک با مشکلات گفتاری همانند تلفظ نادرست کلمات مواجه باشد، یک متخصص گفتاردرمانی به او کمک می کند تا در حیطه درمان مشکلات، پیش برود. گفتاردرمانی در منزل برای کودکان، ارزیابی و درمان مشکلات و اختلالات گفتاری را شامل می شود. این خدمات درمانی توسط متخصص گفتار وزبان یا گفتاردرمانگر انجام می شود. از روش های گفتاردرمانی در منزل برای کودکان به منظور توسعه ارتباطات استفاده می شود. این روش های درمانی به نوع و شدت اختلال گفتاری و هم چنین سن کودک مبتلا به اختلال، بستگی دارد. به منظور رفاه حال مراجعه کنندگان و بیماران، کودکانی که امکان مراجعه به کلینیک را ندارند و هم چنین جهت بهتر شدن روند درمان و کم شدن استرس ها و اضطراب های کودک، طرح گفتاردرمانی در منزل تحت نظر دکتر صابر در مرکز گفتاردرمانی تهران  ارائه می شود. متخصصین مجرب مرکز با حضور در محیط منزل و بررسی دقیق مشکلات طرح درمانی مناسب را برای کودک آماده می نمایند. در گفتاردرمانی در منزل والدین می توانند از نزدیک در روند درمان کودکان شریک باشند.

 

 

گفتاردرمانی در منزل

 

گفتاردرمانی کودکان در منزل

با استفاده از یک مجموعه تمرینات گفتاردرمانی که به منظور افزایش تبحر و موفقیت در مهارت های گفتاردرمانی کودکان طراحی شده اند، به گفتاردرمان ها آموزش داده می‌شود تا مسیر درمان را از آغاز تا سطح توانمندی حرفه ای، با موفقیت پشت سر بگذارند. این تبحر با استفاده از تجزیه و تحلیل فعالیت صورت می گیرد و تجزیه و تحلیل فعالیت، نوعی مفهوم رفتاری است که از طریق آن، فعالیت ها،و یا مهارت ها، به اجزای کوچکتری خرد می‌شوند، تا این اجزا به صورت جداگانه فراگرفته شوند و سپس این اجزا با یکدیگر ادغام می شوند تا هدف یا فعالیت های مورد نظر نشان داده شوند. با تجزیه و تحلیل هر جزء از درمان، مهارت های لازم برای اجرای موفقیت آمیز آن جز ایجاد می‌شود، و سپس با ادغام این مهارتها با یکدیگر و اجرای توالی هدف کلی، گفتاردرمان می آموزد تا هنر یا نمایش مهارت های بنیادی درمان گفتار و زبان را تجزیه کند.

غالباً متخصص تازه کار گفتاردرمانی نسبت به آنچه که مشاهده کرده است نامطمئن است. جای شگفتی نیست که، آسیب شناسان تازه کار، از فکر اینکه سرانجام شخصاً مسئولیت ارائه درمان را به عهده بگیرند، احساس ترس کنند. هرچند در آغاز، اندیشه ارائه درمان باعث آزردگی خاطر آنان می شود، ولی متخصصان تازه کار، از طریق تمرین های هدایت شده در قالب مهارت های درمانی، نه تنها به عنوان گفتار درمان در هدایت و راهنمایی بیماران احساس راحتی می کنند، بلکه سرانجام شیوه‌ها و شگردهای درمان گفتار و زبان را به نحو شایسته ای اجرا می کنند.

اختلالات گفتاری که  در منزل قابل درمان هستند:

چند مورد اختلال گفتاری زبانی وجود دارد که با روش های گفتاردرمانی در منزل برای کودکان قابل درمان هستند.

-اختلالات تولید صدا

این اختلال به معنای ناتوانی در ایجاد کردن صحیح صدای کلمه های خاص می باشد. کودکی که به این اختلال دچار است، صدای کلمه را تغییر می دهد یا ممکن است صدایی به آن اضافه کند.

-اختلالات درکی

کودک مبتلا به این اختلال، در درک و فهم آن چه که دیگران بیان می کنند، به مشکل می خورد. این مورد سبب می شود هنگامی که کسی در حال حرف زدن می باشد، به نظر برسد کودک به حرف های او علاقه مند نیست.

-اختلالات بیانی

این اختلال به این معناست که کودک در نقل و انتقال و بیان کردن اطلاعات با مشکل مواجه می شود. کودک مبتلا به این اختلال در استفاده از فعل درست و مناسب مشکل دارد. این اختلال با برخی اختلالات رشدی همانند سندروم داون همراه می باشد.

-اختلالات شناختی – ارتباطی

این اختلال یعنی برقراری ارتباط به علت آسیب دیدگی به قسمتی از مغز که توانایی فکر کردن را بر عهده دارد. این مسئله می تواند به مشکلات حافظه، مشکلات حرف زدن یا گوش کردن منجر شود.

-آفازی

این اختلال نوعی اختلال اکتسابی بوده که بر توانایی کودک در حرف زدن و درک دیگر افراد اثر می گذارد. این اختلال حتی بر مهارت خواندن و نوشتن کودک نیز اثر گذار است.

 

 

گفتاردرمانی در منزل برای کودکان

 

مهارت هایی برای درمان گفتار و زبان کودکان در منزل

بسیاری از توانایی‌ها، مهارتها، شگردها و هر گونه تجربه مربوط به این حرفه ای، متشکل از مجموعه‌ای از خبرگی هایی است که گفتاردرمانگران از خود نشان می دهند. پژوهشگران مختلفی، اطلاعات سودمند مربوط به مهارتهای مورد نیاز گفتاردرمانگر در کار بالینی را در اختیار ما قرار داده اند. به عنوان مثال، هگد، دیویس، اهمیت اطلاعات گسترده ای را که گفتاردرمان کودک در حرفه خود نیاز دارند، توضیح داده‌اند. دو نوع مهارت اساسی وجود دارند که، متخصصان گفتاردرمان هنگام ارائه درمان گفتار و زبان باید از خود نشان دهند: مهارت های برقراری ارتباط بین فردی ، و مهارت های ویژه درمان. مهارت های برقراری ارتباط بین فردی عبارتند از: رفتار های شخصی و یا تعاملاتی که هنگام گفتگو با دیگران مورد استفاده قرار می‌گیرند. مهارت های برقراری ارتباط بین فردی، در خلال مراحل مختلف رشد کودک، به شکل های مختلفی پدیدار می شوند. این مهارت ها شامل این نوع ویژگی های رفتاری است: رفتار های جدی، دوستانه، مودبانه، راستگویی در بازخورد، و تعاملات غیر کلامی مناسب (برقراری ارتباط چشمی،زبان بدنی،رفتارهای حاکی از صمیمیت و احساس نزدیکی و غیره) برخی از گفتار درمانان کودک ذاتاً دارای مهارت های برقراری ارتباط بین فردی مناسبی برای درمان گفتار و زبان هستند، در حالی که به برخی دیگر از گفتاردرمانان باید علاوه بر آموزش مهارت‌های ویژه درمان، مهارت های برقراری ارتباط بین فردی هم آموزش داده شود.

مهارت های ویژه درمان، مهارتهای تخصصی اصلی و بنیادی ضروری برای درمان موثر در گفتار و زبان می باشند. اساساً به دلیل اهمیت این مهارت ها در کار بالینی موثر،مهارت های ویژه درمان در ارتباط با کاربردشان در درمان گفتار و زبان آموزش داده می شوند،و دانشجویان باید آنها را یاد بگیرند،اگرچه بسیاری از این مهارت ها در سایر علوم هم کاربرد دارند. صرف نظر از اینکه دانشجویان تا چه اندازه در مهارتهای برقراری ارتباط بین فردی ورزیده باشند، تمام دانشجویانی که رشته اختلالات برقراری ارتباط را فرا می‌گیرند، باید مهارت های ویژه درمان را آموزش ببینند. به عنوان یک نکته دلگرم کننده، باید گفته شود که، گفتاردرمانگران تازه کار باید بدانند، تمامی مهارت های نشان داده شده در درمان گفتار و زبان، مهارتهای یادگرفتنی هستند. یا گفتاردرمانان باید هم مهارت های برقراری ارتباط بین فردی و هم مهارت های ویژه درمان را آموزش ببینند، و یا این که فقط لازم است تا مهارت های ویژه مربوط به درمان را بیاموزند.

گفتاردرمانی ها تمامی مهارت ها را می آموزند، و سرانجام با استفاده از فعالیت‌هایی به نام تحلیل فعالیت انجام شده، و بدون هرگونه مشکلی، این مهارت ها را یک به یک اجرا می کنند. مهارت های ویژه ی درمان که باید در زمینه ی درمان گفتار و زبان ارایه شوند.

هنگامی که گفتاردرمان از مهارت های فهرست شده همراه با اطلاعات گسترده حرفه ای خود در مورد هر یک از ناتوانی ها ( تولید واج شناسی، زبان صدا، روانی گفتار، طنین، بلع، وغیره) استفاده می کند، موفقیت در درمان نه تنها دست یافتنی است، بلکه میزان این موفقیت هم بسیار بالا است.

 

گفتاردرمانی در منزل کودکان

 

روش های گفتاردرمانی در منزل برای کودکان

جلسات گفتاردرمانی کودک با توجه به اختلال گفتاری کودک و سن او، ممکن است به صورت گروهی یا خصوصی در منزل انجام شود. در طول جلسات گفتاردرمانی در منزل، احتمال دارد گفتاردرمانگر کار های زیر را انجام دهد:

-با استفاده از کتاب، عکس، اشیا، بازی و… به کودک شما کمک کند.

-روش ها و تکنیک هایی به کودک و پدر و مادر برای انجام تمرینات گفتاردرمانی در منزل برای کودکان ارائه دهد.

-صداهای صحیح و درست را هنگام بازی با کودک، به او آموزش دهد تا کودک یاد بگیرد چگونه صدا های خاص را تلفظ کند.

 

ویژگی های مهم گفتار درمانی در منزل برای کودکان

انتظارات مربوط به برقراری ارتباط در گفتاردرمانی در منزل
انگیزه در روند درمان
شوق، نشاط،و بلندی صدا در روند گفتاردرمانی کودکان در منزل
جای نشستن، احساس صمیمیت و نزدیکی با کودک، و لمس کردن بیمار در روند درمان
آمادگی، تعیین سرعت و روانی گفتار در روند گفتاردرمانی در منزل برای کودک
مقدمات: محرک‌های هشداردهنده، ارائه سرنخ، الگو دادن، تشویق و ترغیب.
آموزش مستقیم: حس های یادگیری، توصیف/اجرا، پرسش و صبر و انتظار
ارائه محرک: شکل بخشیدن (نزدیک سازی های پی در پی)
تقویت کننده های مثبت: تشویق کلامی، جایزه ها و تقویت کننده های اولیه متناسب با علایق کودکان در گفتاردرمانی در منزل
بازخورد اصلاح کننده در روند گفتاردرمانی در منزل برای کودکان.
جمع آوری داده ها در روند درمان
بررسی آزمایشی در روند گفتاردرمانی کودکان در منزل
هدف گیری مشکل بیمار در روند درمان.