عمر کودکان اوتیسم

عمر کودکان اوتیسم

اوتیسم یک اختلال عصب رشدی است که با درخود ماندگی و مشکلات ارتباطی همراه است. این یک اختلال مرگبار نیست که آینده ی کودک را محدود کند. هرچند منبعی قطع به یقین بیان نکرده که عمر کودکان اوتیسم کمتر یا بیشتر است ، ولی نتایج تحقیقات ما در کلینیک تشخیص و درمان اوتیسم دکتر صابر نشان می دهد ۸۵% طیف اوتیسم مثل سایر افراد عمر طبیعی دارند ، البته شرایط محیط زندگی در این آمار تاثیرگذار است. کودکان اوتیسم می بایستی تحت آموزش درست ، شرایط مناسب ، کاردرمانی اوتیسم و گفتار درمانی اوتیسم رشد کنند و گرنه عمر آنها جلوی چشم اطرافیان شاید به تباهی بگذرد. کم و کیف عمر کودکان اوتیسم به میزان خلاقیت و آموزشی دارد که اطرافیان در برخورد با کودکان اوتیسم خواهند داشت. مرگ کودکان اوتیسم ، به میزان علائم آنها ، نقاط قوت، احساسات و مهارتهای آنها وابسته است. اما چرا عمر کودکان اوتیسم کمتر از دیگران است ؟ آمارها نشان می دهد که علت اصلی مرگ کودکان اوتیسم ، خودکشی بوده است و بیش از ۱۴% کودکان اوتیسم خودکشی کرده اند. حدودا 30%  کودکان اوتیسم ، صرع دارند  و ثابت شده خطر مرگ زودرس در مبتلایان به صرع بیشتر است. اختلالی مثل اوتیسم با تشخیص و درمان صحیح نباید با بیماری های پزشکی اشتباه گرفته شود. هرچند اوتیسم با مشکلات جسمی و روانی همراه است، اما این اختلال به تنهایی عامل کاهش امید به زندگی نیست بلکه عدم درمان و قطع ارتباط کودکان اوتیسم با محیط اجتماعی برای آنها به منزله مرگ تدریجی است و آنها را به مرحله وخیم تری از بیماری می‌کشاند. کلینیک تشخیص و درمان اوتیسم دکتر صابر با فراهم کردن تجهیزات مدرن توانبخشی ، گردآوری تیم درمان متخصص و اجرای تکنیک های متنوع و موثر کاردرمانی ، گفتار درمانی ، روانشناسی و … سالها تجارب موفقی در زمینه تشخیص و درمان اوتیسم داشته است.

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

میزان امید به زندگی در افراد مبتلا به اوتیسم

افراد مبتلا به اوتیسم معمولاً حدود 15 تا 20 سال زودتر از جمعیت عمومی دچار عوارض سلامتی می ‌شوند. متاسفانه امید به زندگی در افراد مبتلا به اوتیسم معمولاً کمتر از افراد نوروتیپیک است. تحقیقات نشان می ‌دهد که میانگین امید به زندگی در اوتیسم به 39 سال می ‌رسد. امید به زندگی کوتاه‌ تر اغلب با مشکلات سلامتی متعدد دیگری همراه است. در طول یک مطالعه 20 ساله، مشخص شد که بیماری ‌های مزمن، مانند سرطان و عوارض سلامتی ناشی از عوارض جانبی داروها، به شدت در این ناامیدی ها نقش داشته‌ اند. مهم است که بدانیم اگرچه امید به زندگی در اوتیسم ممکن است به طور متوسط کمتر باشد، اما تحقیقات خود اوتیسم را به عنوان علت مستقیم شناسایی نکرده ‌اند. بر اساس آمار انجمن ملی اوتیسم، حوادث، عامل اصلی کاهش امید به زندگی در اوتیسم هستند و اوتیسم مستقیماً بر سلامت جسمانی یا طول عمر فرد تأثیری ندارد. اما چه کارهایی می ‌توان برای بهبود امید به زندگی در اوتیسم انجام داد؟

محققان می‌ گویند که این کار با خانواده ‌ها و متخصصان آغاز می ‌شود. متخصصان اغلب سلامت جسمانی را ارزیابی می ‌کنند، اما می ‌توانند به سلامت روان افراد مبتلا به اوتیسم نیز توجه داشته باشند. اعضای خانواده همچنین می ‌توانند برای رسیدگی به مسائل سلامت روان اقدام کنند. در حالی که سلامت روان مطمئناً می ‌تواند بر عزت نفس فرد تأثیر بگذارد، هر کسی که اضطراب یا افسردگی را تشخیص می ‌دهد، می ‌تواند برای رسیدگی به وضعیت اقدام کند. رسیدگی به سلامت روان در روابط اجتماعی ما می ‌تواند به میزان زیادی به افزایش امید به زندگی جمعیت عمومی کمک کند. خانواده همچنین می‌ توانند برای جلوگیری از حوادث توجه بیشتری داشته باشند. تغییر پذیری در امید به زندگی بین مردان و زنان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، بر لزوم حمایت و مراقبت متناسب تأکید می‌ کند. این حمایت می ‌تواند شامل خدمات توانبخشی، منابع اجتماعی و برنامه‌ های درمانی جامع باشد. مداخلات زودهنگام برای اختلال طیف اوتیسم، به ویژه آن هایی که قبل از 4 سالگی (مثلاً بین 12 تا 48 ماهگی) اجرا می ‌شوند، با پیشرفت ‌های قابل توجهی در شناخت، زبان و رفتار انطباقی همراه هستند. این امر اهمیت تشخیص و درمان زود هنگام اوتیسم را نشان می‌ دهد. در نتیجه، تشخیص و مداخله زود هنگام برای بهینه ‌سازی طول عمر و کیفیت زندگی افراد مبتلا به اوتیسم حیاتی است. با ارائه مداخلات زود هنگام مناسب، می ‌توانیم این افراد را به ابزارهایی که برای گذراندن زندگی نیاز دارند، مجهز کنیم و استقلال و رفاه کلی آن ها را تقویت کنیم.

مداخله زودهنگام برای افراد اوتیسم

اگر عزیزتان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم تشخیص داده شده است، ممکن است از روند احتمالی وضعیت او سوال کنید. آیا بهبودی حاصل خواهد شد؟ آیا رفتارهای چالش‌برانگیز متوقف یا افزایش می‌یابد؟ چه کاری می‌توانید برای حمایت از توسعه و رشد او در طول زمان انجام دهید؟ از آنجا که هر فرد مبتلا به اوتیسم منحصر به فرد است، پاسخ‌های جهانی برای این سوالات وجود ندارد. با این حال، پیش‌آگهی برای افراد مبتلا به اوتیسم در دو دهه گذشته بهبود یافته است زیرا درمان‌های بیشتری شناسایی و آزمایش شده‌اند.

تحقیقات و بررسی‌های زیادی توسط محققان، پزشکان و والدین در مورد اثربخشی درمان‌های اوتیسم در طول زمان انجام شده است. در حالی که هر فرد مبتلا به اوتیسم متفاوت است، برخی درمان‌ها اثرات مثبتی برای افراد مبتلا به اوتیسم نشان داده‌اند. وبینارهای آنلاین ARI که توسط کارشناسان واجد شرایط ارائه می‌شوند، می‌توانند به شما کمک کنند تا بفهمید کدام درمان‌ها ممکن است برای عزیزانتان مؤثرتر باشند. با این حال، والدین باید قبل از شروع هر درمان اوتیسم، از مشاوره یک متخصص سلامت واجد شرایط استفاده کنند.

چندین شرایط همزمان—که توسط پزشکان به عنوان هم‌نواختی شناخته می‌شود—شناسایی شده‌اند. درمان شرایط پایه و اختلالات مرتبط می‌تواند پیش‌آگهی را برای افراد مبتلا به اوتیسم بهبود بخشد. برخی افراد ممکن است نتوانند به طور کامل درد یا ناراحتی خود را بیان کنند، بنابراین باید به طور منظم از پزشکان سلامت واجد شرایط که درک اوتیسم دارند، معاینه شوند.

سن مداخله می‌تواند بر نتایج بلندمدت تأثیر بگذارد–تحقیقات نشان داده‌اند که هرچه زودتر یک کودک تحت درمان قرار گیرد، پیش‌آگهی بهتر خواهد بود. در سال‌های اخیر، درصد کودکانی که می‌توانند در یک کلاس درس معمولی حضور داشته باشند و به زندگی نیمه‌مستقل در محیط‌های اجتماعی ادامه دهند، افزایش یافته است. با این حال، اکثریت افراد مبتلا به اوتیسم تا حدی در توانایی خود برای برقراری ارتباط و اجتماعی شدن تحت تأثیر قرار دارند.

همانطور که این ویدیو که توسط دکتر V. Mark Durand ارائه شده است توضیح می‌ دهد، بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم رفتارهای چالش‌برانگیز و گاهی نگران‌کننده‌ای از خود نشان می‌دهند. خانواده‌ها و معلمان افراد مبتلا به اوتیسم می‌توانند بیاموزند که از روانشناسی مثبت استفاده کنند تا به آنها کمک کنند زندگی شادتر و کم‌استرس‌تری را تجربه کنند.

منابع:

blueabatherapy.com

autismparentingmagazine.com

thetreetop.com

سوالات متداول:

1.آیا کودک اوتیسم من عمر طبیعی دارد؟

تحقیقات در زمینه عمر کودکان اوتیسم نشان نداده اند که کودکان اوتیسم عمر کوتاه تری دارند اما به علت وجود صرع و احتمال آسیب در زمان صرع طول عمر آنان می تواند کاهش یابد.

2.عاقبت کودک اوتیسم چگونه است؟

سن شروع مداخلات درمانی در پیش آگهی کودکان اوتیسم تاثیر دارد. مداخلات زودهنگام نتایج درمانی بهتری را به دنبال دارد.