مرکز روانشناسی کودک دکتر صابر در زمینه درمان مشکلات رفتاری کودکان با بهره گیری از تیم تخصصی رفتاردرمان و روانشناسان کودک و بازی درمانان مجرب فعالیت می نماید. در بخش رفتاردرمانی کودکان بعد از این که علل دروغ گویی کودک را یافتیم، باید او را آگاه سازیم و اطلاعاتی در اختیارش قرار دهیم. به عنوان مثال کودکی که در اثر اشتباه در بیان تخیل و واقعیت دروغ می گوید، باید بفهمد که واقعیت چیست و خواب و خیال چیست، باید به او کمک کنیم تا مرز واقعیت را از خیال بشناسد و به او بفهمانیم که در بیان آن مسأله دچار اشتباه شده است. در درمان دروغ گفتن بچه هابه کودکی که بزرگ تر است و در سن تشخیص است، باید تفهیم شود که سخنی را که گفته، مورد پسند و پذیرش پدر و مادر و دیگران نیست و ممکن است روزی این گونه سخنان باعث آسیب و خطر شوند. در پروسه درمان دوغ گفتن کودک، والدین باید در عمل به کودک نشان دهند، زمانی که واقعیت ها را بیان می کند، بیشتر مورد توجه آنان قرار می گیرد.
جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی و رفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.
درمان دروغ گفتن کودک
پدر و مادر باید محیطی سالم برای کودک ایجاد کنند، والدین نباید به فرزندشان دروغ بگویند، چون اعتماد او را از دست می دهند. حتی اگر گاهی سؤالات بچه ناراحت کننده و ناخوشایند بود، سعی کنند به آنها درست جواب بدهند. والدین نباید کودک را تحت فشار قرار دهند که در مورد احساساتش دروغ بگوید و باید آمادگی داشته باشند که هر نوع احساس خوشایند و یا ناخوشایند کودک را بپذیرند. زمانی که کودک دروغ می گوید، پدر و مادر نباید او را سؤال پیچ کنند، یا با طعنه و کنایه با او صحبت کنند، بلکه باید خیلی صریح و واضح موضوع را با او در میان بگذارند. کودک را وادار نکنیم برای دفاع از خود دروغ بگوید. باید بدون اشاره ی مستقیم و بدون استفاده از واژه ی دروغ گویی، او را متوجه کار اشتباهش کنیم. کودک باید طی گفت و گو احساس کند که گفتن حقیقت به وی کمک می کند.
مثلا وقتی کودک می گوید یک شکلات بیشتر نخورده، در حالی که می دانیم تعداد زیادی شکلات خورده، از او نمی پرسیم مطمئنی که 2 تا بیشتر نخوردی؟ یا این که به او نمی گوییم چرا دروغ می گویی؟ بلکه به طور صریح به او می گوییم: شکلات خوردن زیاد دندان هایت را خراب می کند و من برایت نگران هستم.
از نشان دادن واکنش های هیجانی نسبت به اعمال کودک خودداری کنیم تا کودک از ترس تنبیه و مجازات دروغ نگوید. فرزندان ما باید در خانه احساس آرامش و اطمینان کنند و مطمئن باشند که خطاهای بی اختیار بخشوده می شود. تنبیه و سرزنش برای مواردی است که تعمدی در کار باشد و تازه اگر در همان کار عمدی هم سخن راست گفته شود، موجب تخفیف در پیامد کار می شود. آگاهانه شرایطی را برای کودک ایجاد کنیم تا احساس کند نیازی به دروغ گویی ندارد. والدینی که دایم گفته های کودک و احساسات او را انکار می کنند، به طور غیرمستقیم به او می گویند که دروغ می گوید. به عنوان مثال، کودک می گوید من خسته شدم، مادر پاسخ می دهد، نه تو خسته نیستی! یا کودک می گوید معلمم را دیگر دوست ندارم. مادر پاسخ می دهد نه این حرف را نزن، تو معلمت را باید دوست داشته باشی؟
با دروغ گفتن کودکان چه کنیم؟
وقتی کودک دروغی آشکار می گوید، والدین باید سعی کنند عصبانی نشوند و او را سرزنش نکنند، بلکه بدون سؤال پیچ کردن یا بازجویی از کودک، طی چند سؤال و جواب کوتاه سعی کنند واقعیت یا بخشی از آن را از زبان کودک بشنوند. در چنین مواردی والدین نباید موضوع را بزرگ و مهم جلوه دهند، بلکه باید با قاطعیت اما با بیان واضح و شفاف درباره ی موضوع، دروغ گفتن بچه ها بحث کنیم.
از واژه هایی مثل شوخی می کنی؟ دروغ نگو؟ الکی میگی؟ راست می گی؟ بگو به جون مامان! و …. استفاده نکنیم.
وقتی کودک در مورد حیوانات عجیب و غریب و موجودات افسانه ای و ترسها وعلاقه هایش و یا احساسات متعارضش صحبت می کند، احساساتش را بپذیریم و او را سرزنش نکنیم.
از کودک انتظار نداشته باشید که همه ی خواسته های شما را برآورده کند و کاری را که شما در انجامش ناتوان هستید و یا میلی به انجام آن ندارید را او برایتان انجام دهد.
به حرف های کودکان هرچند که بی جا و بی موقع هم باشد، گوش فرا دهیم. کارهای آنان را هر چند به ظاهر کوچک باشند، مورد تحسین و تشویق قرار دهیم و به مناسبت های مختلف در حضور دیگران، رفتارهای مثبت کودک را تشویق و تحسین کنیم.
|
|