دررفتگی مادرزادی مفصل لگن یکی از مشکلات شایع ارتوپدی در دوران نوزادی است که اگر به موقع تشخیص و درمان نشود، می تواند بر رشد حرکتی و کیفیت زندگی کودک در سال های بعد تاثیر بگذارد. بسیاری از والدین زمانی متوجه این مشکل می شوند که با تاخیر در نشستن، چهار دست و پا رفتن یا راه رفتن کودک رو به رو می شوند.
همین موضوع نگرانی های زیادی ایجاد می کند. در این مسیر، کاردرمانی کودکان نقش مهمی در بهبود عملکرد حرکتی و پیشگیری از عوارض بعدی دارد. انتخاب مراکز تخصصی و بهره گیری از خدمات حرفه ای، از جمله بهترین کاردرمانی در تهران یا حتی استفاده از خدمات کاردرمانی در منزل، می تواند روند درمان را هدفمندتر و موثرتر کند.
دررفتگی مادرزادی مفصل لگن چیست و چرا اهمیت دارد؟
دررفتگی مادرزادی مفصل لگن به وضعیتی گفته می شود که در آن، سر استخوان ران به درستی در حفره ی لگن قرار نگرفته یا پایداری کافی ندارد. این مشکل ممکن است از بدو تولد وجود داشته باشد یا در ماه های ابتدایی زندگی کودک به تدریج آشکار شود.
در ظاهر، بسیاری از نوزادان مبتلا کاملا سالم به نظر می رسند. همین موضوع باعث می شود تشخیص آن به تاخیر بیفتد. در حالی که مفصل لگن یکی از مهم ترین مفاصل بدن برای تحمل وزن، حفظ تعادل و انجام حرکات پایه مانند نشستن و راه رفتن است. اهمیت دررفتگی مادرزادی مفصل لگن دقیقا از همین جا آغاز می شود.
اگر این اختلال در زمان مناسب شناسایی و درمان نشود، می تواند به محدودیت حرکتی، الگوی نادرست راه رفتن، دردهای مزمن و حتی آرتروز زودرس در بزرگسالی منجر شود. کودکانی که درمان مناسبی دریافت نمی کنند، در مراحل رشد حرکتی دچار تاخیر می شوند. این تاخیر ممکن است روی اعتماد به نفس و استقلال آن ها نیز اثر بگذارد.
در چنین شرایطی، مداخلات توانبخشی هدفمند اهمیت ویژه ای پیدا می کند. کاردرمانی کودکان با تمرکز بر بهبود عملکرد مفصل، تقویت الگوهای حرکتی و حمایت از رشد طبیعی کودک، نقش موثری در کاهش عوارض این اختلال دارد. انتخاب مراکز تخصصی و آگاه، مانند مراجعه به بهترین کاردرمانی در تهران، می تواند مسیر درمان را علمی تر و مطمئن تر کند. همچنین در برخی موارد، استفاده از خدمات کاردرمانی در منزل به خانواده ها کمک می کند تا تمرین های درمانی به صورت منظم و در محیطی امن و آشنا برای کودک ادامه پیدا کند.
شیوع، علل و عوامل خطر دررفتگی مادرزادی مفصل لگن
دررفتگی مادرزادی مفصل لگن یکی از شایع ترین اختلالات اسکلت – عضلانی دوران نوزادی است. شیوع آن در جمعیت های مختلف متفاوت گزارش می شود. این تفاوت باعث می شود بسیاری از والدین با این سوال رو به رو شوند که چرا این مشکل برای فرزند آن ها رخ داده است.
واقعیت این است که بروز این اختلال نتیجهی یک عامل واحد نیست؛ بلکه ترکیبی از زمینه های ژنتیکی، شرایط دوران بارداری و عوامل مکانیکی پس از تولد در آن نقش دارند. شناخت این عوامل به خانواده ها کمک می کند احساس گناه یا سردرگمی کمتری داشته باشند و مسیر درمان را آگاهانه تر دنبال کنند. در چنین شرایطی، تشخیص به موقع و استفاده از مداخلات تخصصی، از جمله برنامه های هدفمند کاردرمانی، می تواند از بروز عوارض طولانی مدت جلوگیری کند.
عوامل ژنتیکی و خانوادگی
سابقهی خانوادگی یکی از مهم ترین عوامل خطر دررفتگی مادرزادی مفصل لگن محسوب می شود. اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر کودک سابقهی این مشکل را داشته باشد، احتمال بروز آن در نوزاد افزایش پیدا می کند. این موضوع به تفاوت های ژنتیکی در شکل مفصل لگن، میزان شلی رباط ها و الگوی رشد استخوانی مربوط می شود.
برخی کودکان به طور مادرزادی رباط های انعطاف پذیرتری دارند که اگرچه در نگاه اول مشکل ساز به نظر نمی رسد. اما می تواند پایداری مفصل لگن را کاهش دهد. آگاهی از این سابقه ها به پزشک و تیم توانبخشی کمک می کند تا کودک زودتر تحت پایش قرار گیرد و در صورت نیاز، مداخلاتی مانند کاردرمانی کودکان در زمان مناسب آغاز شود.
عوامل دوران بارداری و زایمان
شرایط خاص دوران بارداری نقش مهمی در بروز دررفتگی مادرزادی مفصل لگن دارند. قرارگیری جنین به صورت بریچ، کاهش فضای داخل رحم، بارداری اول و چند قلویی از جمله عواملی هستند که فشار بیشتری به مفصل لگن جنین وارد می کنند. همچنین در زایمان های دشوار یا استفاده از روش های خاص زایمانی، احتمال آسیب پذیری این مفصل افزایش می یابد.
این عوامل الزاما به معنای بروز قطعی مشکل نیستند، اما ریسک آن را بالا می برند. به همین دلیل، نوزادانی که چنین شرایطی را تجربه کردهاند، نیازمند بررسی دقیق تر پس از تولد هستند. در صورت تشخیص، ترکیب درمان پزشکی با توانبخشی و در صورت لزوم استفاده از خدماتی مانند کاردرمانی در منزل، می تواند روند بهبود را منظمتر و قابل کنترلتر کند.
تفاوت بروز در دختران و پسران و دلایل آن
آمارها نشان می دهد دررفتگی مادرزادی مفصل لگن در دختران به مراتب شایع تر از پسران است. این تفاوت برای بسیاری از والدین سوال برانگیز است و نیاز به توضیح علمی دارد.
| عامل مقایسه | دختران | پسران |
| میزان شیوع | بالاتر | پایین تر |
| تاثیر هورمون ها | بیشتر | کمتر |
| شلی رباط ها | شایع تر | کمتر شایع |
| پاسخ به درمان | مناسب | مناسب |
علت اصلی این تفاوت به تاثیر هورمون های مادرانه بر رباط های جنین دختر و انعطاف پذیری بیشتر بافت های نرم آن ها بر می گردد. این ویژگی اگرچه در برخی جنبه های رشد مفید است. اما می تواند پایداری مفصل لگن را کاهش دهد. شناخت این تفاوت ها کمک می کند والدین با دید واقع بینانه تری به موضوع نگاه کنند.
فارغ از جنسیت کودک، تشخیص زود هنگام و انتخاب مسیر درمانی مناسب، از جمله مراجعه به مراکز تخصصی مانند بهترین کاردرمانی در تهران، نقش تعیین کننده ای در بهبود عملکرد و آینده ی حرکتی کودک دارد.
علائم دررفتگی مادرزادی لگن در نوزادان و کودکان
دررفتگی مادرزادی لگن در بسیاری از موارد، در ماههای ابتدایی زندگی، علائم واضح و آشکاری ندارد. همین موضوع باعث می شود این مشکل گاهی دیر تشخیص داده شود و فرصت طلایی درمان زود هنگام از دست برود. والدین اولین کسانی هستند که تغییرات ظریف در حرکات یا وضعیت بدن کودک را متوجه می شوند.
اما اغلب نمی دانند کدام نشانه ها طبیعی است و کدام می تواند هشداردهنده باشد. آگاهی از علائم اولیه کمک می کند تا کودک در زمان مناسب تحت بررسی تخصصی قرار بگیرد و در صورت نیاز، مداخلات درمانی و توانبخشی از همان ابتدا آغاز شود. علائم شایع در نوزادان و کودکان شامل موارد زیر است:
• نامتقارن بودن چین های پوستی ران ها یا باسن
• محدودیت در باز شدن ران ها هنگام تعویض پوشک
• کوتاه تر به نظر رسیدن یکی از پاها
• صدای تق تق یا احساس گیر کردن هنگام حرکت دادن ران کودک
• تاخیر در شروع غلت زدن یا نشستن
• تمایل کودک به استفاده بیشتر از یک سمت بدن
• تاخیر در چهار دست و پا رفتن
• راه رفتن لنگ لنگان پس از شروع راه رفتن
• راه رفتن روی پنجه ی یک پا
• انحراف تنه هنگام ایستادن یا راه رفتن
• درد یا ناراحتی هنگام حرکت در کودکان بزرگ تر
مشاهدهی یک یا چند مورد از این علائم به تنهایی لزوما به معنای وجود دررفتگی لگن نیست. اما بی توجهی به آن ها می تواند تشخیص را به تاخیر بیندازد. مراجعهی زود هنگام به متخصص و در صورت نیاز شروع کاردرمانی کودکان، نقش مهمی در پیشگیری از مشکلات حرکتی آینده دارد. انتخاب مراکز معتبر، مانند بهترین کاردرمانی در تهران یا بهره گیری از خدمات کاردرمانی در منزل می تواند به خانواده ها کمک کند روند درمان را منظم، پیوسته و متناسب با شرایط کودک پیش ببرند.
روش های تشخیص دررفتگی مادرزادی مفصل لگن
تشخیص دررفتگی مادرزادی مفصل لگن بر پایهی استانداردهای علمی مشخص و مورد تایید منابع معتبر پزشکی انجام می شود. هدف از این روش ها، شناسایی زود هنگام ناپایداری یا دررفتگی مفصل پیش از بروز عوارض حرکتی است.
ترکیب معاینهی بالینی دقیق با ابزارهای تصویربرداری، به پزشکان این امکان را می دهد که حتی موارد خفیف را نیز تشخیص دهند. هرچه فرآیند تشخیص دقیق تر و به موقع تر انجام شود، مسیر درمان ساده تر و نتایج آن پایدارتر خواهد بود و نیاز به مداخلات پیچیدهتر کاهش می یابد.
معاینه بالینی و تست های تخصصی ارتوپدی
معاینهی بالینی نخستین و یکی از مهم ترین مراحل تشخیص دررفتگی مادرزادی مفصل لگن است. پزشک ارتوپد با بررسی دامنهی حرکتی ران ها، تقارن اندام های تحتانی و واکنش کودک به حرکات مختلف، وضعیت پایداری مفصل را ارزیابی می کند. تست های تخصصی مانند مانورهای خاص ارتوپدی به شناسایی ناپایداری مفصل در روزها و هفته های ابتدایی زندگی کمک می کنند.
این معاینات اگر توسط فرد باتجربه انجام شوند، می توانند نقش تعیین کننده ای در تشخیص زودهنگام داشته باشند. در صورت مشاهدهی علائم مشکوک، کودک به سرعت به مراحل بعدی ارجاع داده می شود تا در صورت نیاز، برنامهی درمانی و توانبخشی، از جمله کاردرمانی کودکان، بدون اتلاف زمان آغاز شود.
نقش سونوگرافی و تصویربرداری در تشخیص دقیق
سونوگرافی مفصل لگن یکی از دقیق ترین و ایمن ترین روش های تصویربرداری برای نوزادان است و امکان بررسی ساختار مفصل را بدون استفاده از اشعه فراهم می کند. این روش در ماه های ابتدایی زندگی کاربرد زیادی دارد. زمانی که استخوان ها هنوز به طور کامل شکل نگرفته اند.
در سنین بالاتر، بسته به شرایط کودک، امکان دارد از روش های تصویربرداری دیگر نیز استفاده شود. نتایج تصویربرداری به پزشک کمک می کند شدت مشکل را مشخص کند و مسیر درمان را دقیق تر طراحی کند. تشخیص شفاف و مستند، پایهی تصمیم گیری های بعدی است و باعث می شود خانواده ها با اطمینان بیشتری درمان را در مراکز تخصصی یا حتی در قالب کاردرمانی در منزل ادامه دهند.
اهمیت زمان تشخیص در پیش آگهی کودک
زمان تشخیص دررفتگی مادرزادی مفصل لگن تاثیر مستقیمی بر آیندهی حرکتی کودک دارد. تشخیص در هفته ها یا ماه های ابتدایی زندگی با درمان های ساده تر و نتایج بسیار مطلوب همراه است. در مقابل، تشخیص دیرهنگام می تواند نیاز به مداخلات پیچیده تر و دوره های درمانی طولانی تر را به دنبال داشته باشد.
به همین دلیل، غربالگری های منظم و توجه والدین به علائم هشداردهنده اهمیت زیادی دارد. هرچه درمان زودتر آغاز شود، احتمال رسیدن کودک به الگوی حرکتی طبیعی بیشتر خواهد بود. در این مسیر، انتخاب تیم درمانی آگاه و مراجعه به مراکز معتبر مانند بهترین کاردرمانی در تهران می تواند نقش مهمی در بهبود پیش آگهی و کیفیت زندگی کودک ایفا کند.
پیامدهای عدم درمان یا درمان دیرهنگام دررفتگی لگن
دررفتگی مادرزادی مفصل لگن اگر در زمان مناسب تشخیص و درمان نشود، می تواند پیامدهایی ایجاد کند که تنها به دوران کودکی محدود نمی شوند. بسیاری از این عوارض به تدریج و در طول رشد کودک ظاهر می شوند و گاهی زمانی تشخیص داده می شوند که اصلاح آن ها دشوارتر شده است. آگاهی از این پیامدها به والدین کمک می کند اهمیت اقدام زود هنگام و پیگیری درمان را جدی تر در نظر بگیرند.
• اختلال در الگوی راه رفتن
درمان دیرهنگام باعث می شود کودک الگوی نادرستی برای راه رفتن شکل دهد. این الگو می تواند شامل لنگیدن، عدم تعادل یا فشار بیشازحد به یک سمت بدن باشد که در طول زمان اصلاح آن نیازمند مداخلات تخصصی و طولانی مدت خواهد بود.
• کاهش دامنه حرکتی مفصل لگن
دررفتگی درمان نشده به تدریج باعث محدود شدن حرکات طبیعی مفصل لگن می شود. این محدودیت می تواند انجام فعالیت های ساده مانند نشستن، دویدن یا بالا رفتن از پله را برای کودک دشوار کند و استقلال حرکتی او را کاهش دهد.
• دردهای مزمن در نوجوانی و بزرگسالی
یکی از پیامدهای مهم درمان دیرهنگام، بروز دردهای مداوم در ناحیه لگن و کمر است. این دردها ممکن است سال ها بعد ظاهر شوند و کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهند، حتی اگر در کودکی علائم خفیف بوده باشد.
• افزایش خطر آرتروز زودرس
ناپایداری طولانی مدت مفصل لگن می تواند زمینه ساز ساییدگی زود هنگام مفصل شود. آرتروز زودرس یکی از عوارض جدی است که در صورت عدم درمان مناسب، ممکن است فرد را در سنین پایین با محدودیت های حرکتی مواجه کند.
• نیاز به درمان های پیچیدهتر در آینده
هرچه تشخیص دیرتر انجام شود، احتمال نیاز به درمان های تهاجمیتر افزایش می یابد. در این شرایط، مسیر درمان طولانی تر و پرهزینه تر می شود و حتی ممکن است به مداخلات جراحی گسترده نیاز باشد.
پیامدهای عدم درمان یا درمان دیرهنگام دررفتگی لگن نشان می دهد که زمان، نقش کلیدی در موفقیت درمان دارد. شروع زودهنگام مداخلات توانبخشی مانند کاردرمانی کودکان می تواند از بسیاری از این عوارض پیشگیری کند. انتخاب مراکز تخصصی، از جمله مراجعه به بهترین کاردرمانی در تهران یا استفاده از خدمات کاردرمانی در منزل، به خانواده ها کمک می کند روند درمان را به صورت منظم و موثر ادامه دهند و آینده ی حرکتی کودک را حفظ کنند.
نقش کاردرمانی در درمان دررفتگی مادرزادی مفصل لگن
کاردرمانی یکی از ارکان اصلی درمان دررفتگی مادرزادی مفصل لگن است که تمرکز آن فراتر از اصلاح ساختار مفصل، بر بهبود عملکرد واقعی کودک در زندگی روزمره قرار دارد. کاردرمانگر با ارزیابی دقیق وضعیت حرکتی، الگوی حرکت و سطح رشد کودک، برنامه ای هدفمند طراحی می کند تا مفصل لگن در مسیر رشد طبیعی هدایت شود.
در مراکز تخصصی توانبخشی مهدی صابر، این مداخلات بر اساس استانداردهای علمی و تجربهی بالینی اجرا می شوند. هدف اصلی، کمک به کودک برای رسیدن به حرکات متقارن، پایدار و کارآمد است؛ چه در محیط کلینیک و چه در شرایطی که خانواده از خدمات حمایتی در منزل استفاده می کند.
کاردرمانی چگونه به بهبود عملکرد مفصل لگن کمک می کند؟
کاردرمانی با تمرکز بر عملکرد، به کودک کمک می کند تا از مفصل لگن به درستی استفاده کند، نه صرفا اینکه مفصل در جای صحیح قرار بگیرد. تمرین ها به صورتی طراحی می شوند که دامنه حرکتی مفصل افزایش یابد، عضلات اطراف لگن تقویت شوند و هماهنگی بین اندام ها بهبود پیدا کند.
کاردرمانگر همچنین به الگوهای حرکتی نادرست توجه ویژه دارد و آن ها را قبل از تثبیت اصلاح می کند. این مداخلات، در قالب کاردرمانی کودکان، باعث می شود کودک مراحل رشدی مانند نشستن، ایستادن و راه رفتن را با کیفیت بهتری تجربه کند. انتخاب مراکز معتبر و تخصصی، از جمله بهترین کاردرمانی در تهران، نقش مهمی در اثربخشی این فرآیند دارد.
تاثیر کاردرمانی بر رشد حرکتی، تعادل و الگوی راه رفتن
یکی از مهم ترین مزایای کاردرمانی، تاثیر مستقیم آن بر رشد حرکتی و تعادل کودک است. تمرین های هدفمند کمک می کنند وزن بدن به صورت متعادل روی هر دو پا توزیع شود و کودک از الگوهای جبرانی نادرست دور بماند. اصلاح تعادل و هماهنگی، پایهی شکل گیری راه رفتن طبیعی است. در برخی خانواده ها، استفاده از کاردرمانی در منزل این امکان را فراهم می کند که تمرین ها به طور منظم و در محیط آشنا برای کودک ادامه پیدا کند و نتایج درمان پایدارتر شود.
تفاوت مداخلات کاردرمانی در سنین مختلف کودک
نیازهای حرکتی کودک در هر سن متفاوت است و کاردرمانی نیز متناسب با این تغییرات تنظیم می شود. یک برنامهی موثر، سن و مرحلهی رشدی کودک را به دقت در نظر می گیرد.
| سن کودک | تمرکز اصلی کاردرمانی | نوع مداخلات |
| نوزادی | پایداری مفصل و حرکات پایه | تحریک حرکتی ملایم، آموزش به والدین |
| نوپایی | رشد حرکات انتقالی | تمرین نشستن، ایستادن و تعادل |
| پیش دبستانی | الگوی راه رفتن | اصلاح راه رفتن، تقویت عضلات |
| سنین بالاتر | عملکرد روزمره | افزایش استقامت و هماهنگی |
تفاوت سنین نشان می دهد که کاردرمانی یک فرآیند پویا و قابل تنظیم است. برنامهای که متناسب با سن کودک طراحی شود، می تواند بیشترین تاثیر را بر بهبود عملکرد مفصل لگن و کیفیت زندگی کودک داشته باشد.
برنامه های کاردرمانی: از کلینیک تا خانه
برنامه های کاردرمانی در درمان دررفتگی مادرزادی مفصل لگن زمانی بیشترین اثربخشی را دارند که بین جلسات کلینیکی و تمرین های خانگی پیوستگی وجود داشته باشد. در محیط کلینیک، کاردرمانگر با استفاده از ابزارهای تخصصی و ارزیابی های دقیق، روی اصلاح الگوهای حرکتی، افزایش دامنه حرکتی مفصل لگن و تقویت عضلات هدف کار می کند. این جلسات پایهی اصلی درمان را شکل می دهند و مسیر کلی پیشرفت کودک را مشخص می کنند.
در کنار جلسات حضوری، ادامهی تمرین ها در خانه نقش مکمل و بسیار مهمی دارد. والدین با آموزش هایی که دریافت می کنند. می توانند تمرین های ساده اما موثر را در طول روز با کودک انجام دهند و از وقفه در روند درمان جلوگیری کنند. در این مسیر، کاردرمانی کودکان تنها به فضای درمانگاه محدود نمی شود و زندگی روزمره کودک را نیز در بر می گیرد.
برای خانواده هایی که به دنبال خدمات تخصصی و ساختارمند هستند، انتخاب مراکز معتبر مانند بهترین کاردرمانی در تهران اهمیت زیادی دارد. زیرا هماهنگی بین درمانگر و خانواده بهتر شکل می گیرد. همچنین در شرایطی که حضور مداوم در کلینیک دشوار است، استفاده از خدمات کاردرمانی در منزل امکان ادامهی درمان را بدون افت کیفیت فراهم می کند و به کودک کمک می کند مهارت های حرکتی را در محیطی امن و آشنا تثبیت کند.
نقش والدین در موفقیت درمان کاردرمانی
موفقیت کاردرمانی در درمان دررفتگی مادرزادی مفصل لگن، تنها به جلسات کلینیکی محدود نمی شود و نقش والدین در این مسیر تعیین کننده است. والدینی که روند درمان را به خوبی درک می کنند و با کاردرمانگر در ارتباط مستمر هستند، می توانند شرایطی فراهم کنند که کودک با آرامش و انگیزه بیشتری تمرین ها را انجام دهد.
آموزش هایی که والدین در جلسات کاردرمانی کودکان دریافت می کنند، به آن ها کمک می کند حرکات صحیح را در زمان بازی، تعویض لباس یا حتی استراحت کودک به درستی اجرا کنند. این همراهی مداوم، از شکل گیری الگوهای حرکتی نادرست جلوگیری می کند و روند پیشرفت را سرعت می بخشد.
انتخاب مراکز تخصصی و متعهد، مانند مراجعه به بهترین کاردرمانی در تهران، با تاکید ویژه بر آموزش والدین همراه است و همین موضوع نتایج درمان را پایدارتر می کند. در برخی خانواده ها، شرایط زندگی یا محدودیت های زمانی باعث می شود حضور منظم در کلینیک دشوار باشد. در این موارد، استفاده از خدمات کاردرمانی در منزل فرصت ارزشمندی فراهم می کند تا والدین نقش فعال تری در اجرای تمرین ها داشته باشند.
نتیجه گیری
دررفتگی مادرزادی مفصل لگن یکی از مشکلاتی است که آیندهی حرکتی کودک را به طور مستقیم تحت تاثیر قرار می دهد. اما در صورت تشخیص به موقع و انتخاب مسیر درمانی صحیح، قابل کنترل و قابل بهبود است. آنچه در این مسیر اهمیت دارد، نگاه صرفا ساختاری به مفصل نیست؛ بلکه توجه به عملکرد واقعی کودک در فعالیت های روزمره است.
کاردرمانی با رویکرد عملکرد محور، به کودک کمک می کند الگوهای حرکتی سالم را شکل دهد و از بروز عوارض بلند مدت جلوگیری کند. موفقیت درمان زمانی کامل می شود که میان تشخیص دقیق، مداخلات تخصصی و همراهی خانواده هماهنگی وجود داشته باشد.
استفاده از خدمات کاردرمانی کودکان در مراکز معتبر، مانند مراجعه به بهترین کاردرمانی در تهران، این اطمینان را ایجاد می کند که درمان بر اساس دانش روز و تجربهی بالینی انجام می شود. در کنار آن، بهره گیری از کاردرمانی در منزل می تواند استمرار تمرین ها را تضمین کند و کودک را در محیطی امن و آشنا به پیشرفت برساند.
سوالات متداول
1-آیا دررفتگی مادرزادی لگن همیشه در بدو تولد قابل تشخیص است؟
خیر. بسیاری از نوزادان در ظاهر کاملاً طبیعی به نظر میرسند و علائم ممکن است در ماههای بعد، با تأخیر در نشستن، چهار دستوپا رفتن یا راه رفتن مشخص شود.
2-چرا تشخیص زودهنگام دررفتگی مادرزادی لگن اهمیت دارد؟
تشخیص زودهنگام باعث میشود درمان سادهتر، کوتاهتر و با نتایج بسیار بهتر انجام شود و از عوارضی مانند اختلال راه رفتن، درد مزمن و آرتروز زودرس جلوگیری شود.