ارگوتراپیست مهدی صابر

گفتاردرمانی لکنت زبان در منزل

گفتاردرمانی لکنت زبان در منزل| گفتاردرمانی در منزل کودکان|درمان لکنت| گفتاردرمانی شرق تهران

سر فصل مطالب

گفتاردرمانی لکنت زبان در منزل از درمان های مفید در زمینه مشکلات گفتار در کودکان است. مدت­های مدیدی است که گفتاردرمانگران از والدین کودکان لکنتی پیش دبستانی دعوت نموده­ اند تا در فرایند درمان به عنوان عضوی از تیم درمان مشارکت داشته باشند. والدین در این فرایند به یادگیری نحوه ایجاد تغییر در محیط زندگی کودک و الگودهی روش آسان­تر لکنت کردن در منزل برای تبدیل کلمات لکنت­دار کودک به تکرار روان آن کلمات می­پردازند. برنامه لیدکامب برای والدین نقشی فراتر از یک عضو در تیم درمان قائل است و برای اولین بار آن­ها را به عنوان درمانگر کودکشان معرفی می­ نماید. مرکز گفتاردرمانی و کاردرمانی کودکان در زمینه گفتاردرمانی لکنت زبان در کودکان با استفاده از روش ها و تکنیک های روز دنیا مشغول به فعالیت می باشد و در کنار امکانات شرفته مرکز نظیر بازی درمانی و رفتاردرمانی، اتاق شنیداری، به ارائه ی خدمات گفتاردرمانی لکنت در منزل نیز می پردازد.

جهت تماس با کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی جناب آقای دکتر صابر (کلینیک توانبخشی پایا در پاسداران ، کلینیک توانبخشی غرب تهران در سعادت آباد) باشماره 09029123536 تماس حاصل فرمایید.

پژوهشگران و درمانگران برنامه لیدکامب استفاده از روش­های شرطی­سازی عامل (به عنوان ابزار اصلی درمان) را آغاز نمودند. آن‌ها اجزا مختلف این درمان را جهت تعیین بهترین عنصر آن مورد آزمون قرار دادند.  بنابراین درمانگران دریافتند که تقویت فراوان گفتار روان و تنبیه اندک لکنت (به ویژه از سوی والدین) بهترین عملکرد را به همراه خواهد داشت. استفاده از چنین ترکیبی به ویژه انجام اصلاحات لکنت، توجه کودک را نسبت به لکنت جلب می­نمود.

والدین نیز اغلب با استفاده از برخی جملات خاص نظیر «گفتار تو خیلی روان بود» یا « آن کلمه کمی اشتباه بود» به افزایش آگاهی کودک پرداختند. درمانگران نیز معمولاً در حضور کودک با والدین در مورد لکنت صحبت می‌کردند. به دنبال درمان قطعی لنکنت توسط این درمانگران، امکان خجالت‌زدگی کودک به خاطر وجود این مشکل نیز کاهش یافت. مطالعات پیامدنگر به طور مکرر مطرح داشتند؛ زمانی که کودکان را به خاطر روان بودن گفتارشان تشویق و در لحظه وقوع لکنت تصحیح نماییم، آنها از گفتار خویش آگاهی زیادی کسب می­نمایند و لکنت آن­ها به جای افزایش رو به کاهش می­گذارد.

این شواهد با دیدگاه سنتی رایج که معتقد بود نباید توجه کودک به لکنت جلب شود و مورد تصحیح دیگران قرار گیرد، مغایرت داشت. دیدگاه سنتی به دلیل وجود شواهی که نشان می­داد والدین با تصحیح نامناسب و نامنظم لکنت فرزندشان، نوعی خودآگاهی منفی و تردید نسبت به صحبت کردن در آن­ها ایجاد کرده بودند، باور داشت که چنین فعالیت­هایی شرایط را برای کودکان وخیم­تر می­سازد. ظاهراً روش­های بالینی نظیر روش کاستلو و برنامه لیدکامب یک آگاهی مثبت نسبت به روانی و نوعی آگاهی نسبتاً‌ خنثی نسبت به لکنت را برای کودکان به همراه دارند. در این روش­ها تقویت و تنبیه، قاعده­مند است و کودکانی که در آن­ها شرکت می­کنند به قدرت خردسال هستند که سیستم­های تولید گفتار آن­ها را انعطاف‌پذیری بالایی برخودار است. تفاوت­های کلیدی ذکر شده، قادرند تا این توانایی و انگیزش را به کودکان بدهند تا آن­ها خود به انجام فعالیت­های لازم برای دست‌یابی به گفتار روان­تر بپردازند.

گفتاردرمانی لکنت زبان در منزل

مدت­های مدیدی است که گفتاردرمانگران از والدین کودکان لکنتی پیش دبستانی دعوت نموده­ اند تا در فرایند درمان به عنوان عضوی از تیم درمان مشارکت داشته باشند. والدین در این فرایند به یادگیری نحوه ایجاد تغییر در محیط زندگی کودک و الگودهی روش آسان­تر لکنت کردن در منزل برای تبدیل کلمات لکنت­دار کودک به تکرار روان آن کلمات می­پردازند. برنامه لیدکامب برای والدین نقشی فراتر از یک عضو در تیم درمان قائل است و برای اولین بار آن­ها را به عنوان تنها درمانگر کودکشان معرفی می­نماید.

استفاده از والدین به عنوان گفتاردرمانگر در برنامه لیدکامب دارای مزایا و معایبی است. از مزایای اصلی آن، این است که والدین احساس قدرت می­کنند و قادر می­شوند تا به طور مستقیم روی گفتار کودکشان کار کنند. در این روش چون والدین داده­ها را هفتگی و روزانه جمع­آوری می­کنند، می­توانند تغییرات را مشاهده نمایند و از اضطراب­هایشان کاسته شود. از آنجایی که در برنامه لیدکامب به جای تمرکز بر الگوهای تعاملی با کودک، روی گفتار وی تمرکز می­شود، والدین بیان می­کنند که در این بربنامه نسبت به سایر برنامه­های درمانی که در آن شرکت نموده­اند، کمتر احساس گناه می­کنند. بنابراین نگرانی والدین در مور این که به کار بردن کلمات پیچیده، سرعت گفتار بالا و انقطاع جریان گفتار از سوی آن­ها منجر به ایجاد و یا تشدید لکنت در کودک شده است، کم می­شود. مزیت دیگر این روش آن است که والدین می­آموزند تا چنانچه پس از اتمام درمان رسمی، لکنت مجدداً رو به افزایش گذاشت، به طور مستقل روی آن کار نمایند. این مسئله ویژگی همه درمان­ها نیست و تنها در مورد برخی از آن­ها صادق است. به عنوان مثال در یکی از درمان­های آزمایشی از والدین خواسته شد تا نوارهای ویدیویی ضبط شده از تعاملات آن­ها با کودکشان را مشاهده و در مورد تغییرات لازم تصمیم­گیری نمایند. از طرف دیگر چون والدین به دقت تحت مشاوره و آموزش قرار می­گیرند، در می­یابند که در این روش برخلاف رویکردهای کودک – محور، توجه درمانگر بیشتر روی آن­ها قرار داد. چنین ساختاری اعتماد والدین را افزایش می­دهد و به آن­ها کمک می­کند تا بهتر بتوانند نیازهای کودکشان را در بلندمدت مرتفع سازند.

درمان لکنت زبان در منزل

اما در این میان برنامه لیدکامب به عنوان یک رویکرد والد – محور دارای معایبی نیز می­باشد که از آن جمله: وابستگی زیاد این روش به اراده و توانایی والدین در اجرای درمان را می­توان ذکر کرد. در واقع خانواده­هایی که بسیار شلوغ، آشفته و دارای سایر محدودیت­ها هستند،‌ قادر به انجام این رویکرد نیستند. زیرا در این رویکرد والدین باید با کودک خود جلسات روزانه داشته باشند و در طی آن شدت لکنت کودک در روز و فراوانی وقوع آن در هفته را مورد اندازه­گیری و سنجش قرار دهند. مشکل دوم ذوق زدگی والدین است؛ هنگامی که درمانگر به والدین اجازه تقویت و تصحیح گفتار کودک را می­دهد، برخی از والدین فراتر از دستورالعمل­های درمانگر عمل می­کنند. در صورت کشف چنین مسئله­ای می­توان مانع انجام این کار توسط والدین شد. به هر حال به دلیل دریافت فراوان یک عامل خوشایند، بازگرداندن کودک به وضعیت عادی ممکن است به اندکی زمان نیاز داشته باشد.

درمان لکنت در گفتگوهای ساختمند

والدین می­بایست به طور روزانه در فعالیت­های یک به یک با کودک شرکت کنند. آن­ها در یک فعالیت لذت­بخش برای کودک شرکت کرده و گفتار بدون لکنت کودک را تحسین می­نمایند. این کار باعث می­شود تا کودک بر صحبت کردن احساس تسلط نماید. همچنین به دلیل دریافت میزان مشخصی از توجه متناوب والدین در طی روز، احساسی خوب و توأم با امنیت در وی ایجاد خواهد شد. حتی هنگامی که درمان در گفتگوهای ساختمند به سمت تصحیح لحظه به لحظه لکنت پیش می­رود، صرف یک زمان یک به یک با کودک و تحسین بیشتر وی ادامه می­یابد. زمانی هم که درمان در گفتگوهای غیر ساختمند به تدریج جایگزین درمان گفتگوهای ساختمند می­شود، تحسین فراوان هم چنان در دستور کار روزانه قرار دارد. این عناصر ممکن است در کودکانی که از نظر خلقی بسیار حساس هستند و اضطراب یک عامل مهم در وقوع لکنت آن­ها محسوب می­گردد، مفید واقع شود.

سایر درمان­های نیز از صرف زمان یک به یک با کودک در طی روز حمایت می­نمایند. در اکثر موارد کودک مرکز توجه مستمر والدین است و احتمالاً احساس خوشایندی نسبت به صحبت کردن دارد. معمولاً‌در چنین موقعیتی کودک روان­تر از قبل صحبت می­کند و این امر به طور کلی با گوش کردن متمرکز والدین، تقویت می­گردد. اگر تفاوتی در رویکرد برنامه لیدکامب به صرف زمان یک به یک با کودک وجود داشته باشد، به شیوه سازمان­بندی این زمان باز می­گردد. در این روش والدین شیوه برانگیختن گفتار بدون لکنت در کودک و نحوه ارائه بازخوردهای کلامی سریع به وی را می­آموزند. علاوه بر این، تأثیر درمان والدین در گفتگوهای ساختمند با همکاری مشترک درمانگر در جلسات هفتگی مورد ارزیابی قرار می­گیرد. در این زمان، روند جلسات همراه با اندازه­گیری­های گفتار کودک توسط والدین مورد بحث قرار می­گیرد.

درمان در گفتگوهای غیر ساختمند

طبق گزارش بسیاری از گفتاردرمانگرانی که با کودکان پیش دبستانی لکنتی کار می­کنند، روانی گفتار کودک به  صورت خود به خودی از کلینیک یا جلسات واقع در منزل به موقعیت­های گفتاری روزمره تعمیم می­یابد. برخی درمانگران نیز به والدین آموزش می­دهند تا مراحل برنامه درمانی خود را در منزل به پیش برند. اما در این میان به نظر می­رسد که برنامه لیدکامب از نظر آموزش روش­های قاعده­مند به والدین جهت دست­یابی به گفتار بدون لکنت در موقعیت­های کلامی روزمره منحصر به فرد باشد. این مسئله در مورد آموزش شیوه سنجش دست‌آوردها به والدین نیز صدق می­کند. البت هنوز چندان مشخص نیست که آیا این روش‌ها برای ایجاد گفتار بدون لکنت در اکثر موقعیت­های روزمره ضروری است و یا گستره تعمیم آن به چه میزان باید باشد.

 گردآوری نتایج و سنجش­های گفتار کودکان با لکنت زبان

بسیای از رویکردهای بالینی و آزمایشگاهی درمان لکنت کودکان پیش دبستانی مؤثر بوده­اند. اما داده­های اندکی در زمینه پیامدهای بلند مدت آن­ها در درمان لکنت کودکان در دست است. تنها موارد استثناء در این زمینه رویکرد پیشگیری و درمان زود هنگام لکنت گاتوالد و استارک و در برنامه لیدکامب می‌باشند. این دو رویکرد نشان می‌دهند که مداخلات زود هنگام می‌تواند مؤثر و کارآمد باشد اما در این میان برنامه لیدکامب با آموزش والدین جهت سنجش روزانه و هفتگی گفتار در تمام مراحل درمان، مزیت بیشتری دارد که به والدین و درمانگران اطلاعات دقیق­تری را ارائه می­دهد. این بدان معناست که عناصر این درمان نظیر تحسین و اصلاح را می­توان به شیوه­ای منظم هماهنگ نمودت تا نیازهای هر کودک را نه تنها در مرحله اول درمان بلکه در طولانی مدت نیز مرتفع سازد. هم چنین این درمان شواهدی از پیشرفت کودک در اختیار والدین قرار می­دهد و اعتماد به نفس آن­ها در ارائه درمان را افزایش می­دهد.–

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.